Μετάβαση στο περιεχόμενο

[Α18] Υπόγεια (διάφορες περιπτώσεις και αυθαιρεσίες επ΄ αυτών)


Recommended Posts

Ο ημιυπαίθριος δεν αντιστοιχεί σε επιφάνεια??? Υπολογίζεται όμως με αναλυτικό διότι είναι αυθαιρεσία που δεν προσμετράτε στη δόμηση

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 1,3k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

ο υπολογισμός αυθαίρετου Η.Χ με αναλυτικό, αναφέρεται ρητά στο σώμα του νόμου (18.5.β) κάτι σαν ειδική περίπτωση θα μπορούσαμε να πούμε. 

Edited by Pavlos33
Link to comment
Share on other sites

Αλέξανδρε λογικά τα επιχειρήματά σου,

 

 

Pavlos33 ομοίως!

 

Δεν έχω αποφασίσει ακόμη...

 

τείνω προς ΥΔΒΧ, όμως έτσι δε διαφοροποιείται

καθόλου το πρόστιμο με το να ήταν αυθαίρετο υπόγειο

με χρήση κατοικία..

 

θα καταλήξω αύριο... καλό βράδυ!

Link to comment
Share on other sites

Η τροποποίηση του παραρτήματος είναι μεταγενέστερη του νόμου και των εγκυκλιων. Συνεπώς υπερισχυει αυτών.

 

Κατά την άποψη μου βεβαίως και έτσι το αιτιολογώ στις τεχνικές μου εκθέσεις.

Link to comment
Share on other sites

με αναλυτικό μπορείς να δηλώσεις μόνο κατασκευές που δεν αντιστοιχίζονται σε επιφάνεια χώρου και τις συγκεκριμένες κατασκευες (Η.Χ, στέγαστρα κλπ) που αναφέρονται στο 18.5.β. Επίσης, αλλαγές χρήσης από ΒΧ σε ΒΧ και από Κ.Χ σε ΚΧ που έχουν συντελεστεί εντός νομίμου περιγράμματος κτιρίου, υπολογίζονται με αναλυτικό (18.5.β)

 

Πολύ σωστά!!!

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Άρθρο 18 παρ. 5β

β. Στον ανωτέρω τρόπο υπολογισμού της §5α του ενιαίου ειδικού προστίμου υπάγονται επίσης αυθαίρετοι ημιϋπαίθριοι χώροι, στέγαστρα, κιόσκια, καθώς και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις από βοηθητική χρήση σε βοηθητική και από κύρια χρήση σε κύρια που έχουν πραγματοποιηθεί χωρίς την έκδοση σχετικής οικοδομικής άδειας, εντός νομίμου περιγράμματος κτιρίου και υπό την προϋπόθεση ότι δεν επέρχεται υπέρβαση δόμησης λόγω της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης κατά την §5 του άρθρου 19 του παρόντος.

54. Υπάγεται στην παρούσα παράγραφο η μετατροπή ισόγειου βοηθητικού χώρου σε κλειστό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτου.

35. Παρ. 5β : Σε περίπτωση αυθαίρετης αλλαγής χρήσης από βοηθητική χρήση σε βοηθητική και από κύρια σε κύρια, χωρίς όμως να έχουν εκτελεστεί οικοδομικές εργασίες για τις οποίες να μπορεί να συνταχθεί αναλυτικός προϋπολογισμός, καταβάλλεται παράβολο πεντακοσίων (500) ευρώ και δεν καταβάλλεται ειδικό πρόστιμο. Στην έννοια των αυθαίρετων ημιϋπαίθριων χώρων, στεγάστρων κ.λ.π. συμπεριλαμβάνονται και η αυθαίρετη απόληξη κλιμακοστασίου, καθώς και οι αυθαίρετοι ανοιχτοί υπόστυλοι χώροι (π.χ. pilotis, υπόστυλη στάθμη ), που πρόκειται να παραμείνουν ως έχουν. Δηλαδή χώροι που σαφέστατα δεν προσμετρώνται στον Σ.Δ.

 

Τα αναφερόμενα παραπάνω ίσχυαν με το παλιό παράρτημα του 4178/13.

Με την αλλαγή του παραρτήματος στην κατηγορία 5 αναφέρει χώρους κύριας χρήσης διαχωρίζοντας σαφώς τους βοηθητικούς. Ακόμα και στην εγκύκλιο 4 αναφέρει:

Ο μειωτικός συντελεστής εφαρμόζεται ομοίως σε αυθαίρετους ισόγειους βοηθητικούς χώρους του κυρίως κτίσματος (π.χ. αποθήκες, χώροι στάθμευσης κ.λ.π.). Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι η έννοια των χώρων βοηθητικής χρήσης της παρ. 3 του άρθρου 2 του Κτιριοδομικού Κανονισμού χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την εφαρμογή των διατάξεων του Κτιριοδομικού Κανονισμού και δεν αφορά γενικά τους χώρους με χρήση αποθήκης. Επομένως, αυθαίρετα ισόγεια κτίρια με χρήση επαγγελματικές, βιομηχανικές, γεωργικές αποθήκες κ.λ.π., που προσμετρώνται σε κάθε περίπτωση στο σ.δ. του οικοπέδου/γηπέδου, δεν συμπεριλαμβάνονται στην έννοια των «βοηθητικών χώρων» και για το λόγο αυτό δεν εφαρμόζεται ο μειωτικός συντελεστής 50%. Κατά την ίδια έννοια δεν εφαρμόζεται ο μειωτικός συντελεστής και σε κτίρια χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων.

Επίσης η πληρωμή ίδιου προστίμου για διαφορετικού βαθμού παρανομίες παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

Σε κάθε περίπτωση επίσης, σύμφωνα με τις οδηγίες του υπουργείου εσωτερικών προς τους δημοσίους υπαλλήλους η ερμηνεία του νόμου γίνεται υπέρ του πολίτη αρκεί να μη θίγεται το δημόσιο συμφέρων. Θωρώ πως το ίδιο σκεπτικό πρέπει να διατηρώ και εγώ όταν καλούμαι να προβώ σε ερμηνεία νόμου. Και πριν προλάβετε συνάδελφοι να αναφέρετε τα μειωμένα έσοδα του δημοσίου θα σας παραπέμψω στην αρχή της αναλογικότητας.

 

Η αρχή της αναλογικότητας

Η αρχή αυτή ορίζει ότι μεταξύ του συγκεκριμένου διοικητικού μέτρου και του επιδιωκόμενου σκοπού πρέπει να υπάρχει εύλογη σχέση. Η αρχή της αναλογικότητας υποδηλώνει το όριο των περιορισμών που δυνάμει μπορεί να επιβάλει η δημόσια διοίκηση στην άσκηση και απόλαυση των συνταγματικών δικαιωμάτων, πχ. τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να περιορίσει το δικαίωμα της διαδήλωσης κοκ.

Η αρχή της αναλογικότητας απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου, διαμορφώθηκε μέσα από την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, στην δεκαετία του ’80 και σήμερα, μετά την αναθεώρηση του 2001  αναγνωρίζεται ρητά στο Σύνταγμα, στο άρθρο 25 § 1, δ΄. Η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας σε σχέση με τους περιορισμούς που επιβάλλονται στα δικαιώματα ελέγχεται δικαστικά. Σύμφωνα με την αρχή αυτή οι περιορισμοί για να είναι ανεκτοί θα πρέπει: α) Να ανταποκρίνονται στους δηλωμένους σκοπούς της νομοθετικής ή διοικητικής ρύθμισης, και πάντως σε σκοπούς γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, β) Το μέτρο που επιλέγεται για την επίτευξη των σκοπών που έχουν τεθεί να τελεί σε συνάφεια με αυτό δηλαδή να είναι κατάλληλο και πρόσφορο για την εξυπηρέτησή του και γ) το περιοριστικό μέτρο το οποίο επιβάλλεται στην άσκηση ενός δικαιώματος αν είναι αναγκαίο. Να μην μπορεί δηλαδή να εξυπηρετηθεί ο σκοπός του περιορισμού που επιβάλλεται στην άσκηση ενός δικαιώματος με άλλο ηπιότερο μέτρο. Η αρχή της αναλογικότητας επιβάλει με δυο λόγια το αναγκαίο μέτρο στους περιορισμούς των συνταγματικών δικαιωμάτων, για να μην όπως πολύ γλαφυρά έχει ειπωθεί, «πυροβολεί η αστυνομία τα σπουργίτια με κανόνια».

Συμπερασματικά με βάση την αρχή της αναλογικότητας απαραίτητες προϋποθέσεις για τη λήψη ενός διοικητικού μέτρου είναι η καταλληλότητα, δηλαδή το λαμβανόμενο μέτρο είναι το κατάλληλο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, η αναγκαιότητα δηλαδή να συνεπάγεται τα λιγότερα δυνατά μειονεκτήματα για τον ιδιώτη και η αναλογικότητα, τα μειονεκτήματα δηλαδή να μην υπερσκελίζουν τα πλεονεκτήματα. Η αρχή αυτή αναγνωρίζεται στη νομολογία, ιδίως των διοικητικών δικαστηρίων και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έτσι για παράδειγμα το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχεται ότι εφόσον οι δημόσιες ανάγκες μπορούν να εξυπηρετηθούν με ηπιότερο τρόπο, δεν επιτρέπεται ως επαχθέστερο να επιβληθεί το μέτρο της στέρησης ατομικής ιδιοκτησίας με απαλλοτρίωση.

 

Αυτά εν ολίγοις είναι τα επιχειρήματά μου για την χρήση αναλυτικού για αυθαιρεσίες σε υπόγειους χώρους που δεν προσμετρώνται στον Σ.Δ.

 

Σας ευχαριστώ πολύ και συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο!!!

Edited by Αλέξανδρος
Link to comment
Share on other sites

Αλέξανδρε όμως εδώ έχουμε ένα υπόγειο χώρο που δεν φαίνεται στην άδεια οπότε και λογω υπόγεια στάθμης θα πάει ως ΥΔ χώρου μειωτικού.

 

Τα παραδείγματα που παραθέτεις αφορούν χώρους που υπάρχουν εξ αρχής στην άδεια. Εκεί ναι θα υπλογιστούν βάσει του άρθρου 18, παρ.5.

Link to comment
Share on other sites

Αλέξανδρε όμως εδώ έχουμε ένα υπόγειο χώρο που δεν φαίνεται στην άδεια οπότε και λογω υπόγεια στάθμης θα πάει ως ΥΔ χώρου μειωτικού.

 

Τα παραδείγματα που παραθέτεις αφορούν χώρους που υπάρχουν εξ αρχής στην άδεια. Εκεί ναι θα υπλογιστούν βάσει του άρθρου 18, παρ.5.

Ναι

παρόμοια συζήτηση και στο [Α18] - Χώροι με μειωτικό συντελεστή (σοφίτες, πατάρια, υπόγεια κλπ) από το #1338 και μετά...

Link to comment
Share on other sites

Αλέξανδρε όμως εδώ έχουμε ένα υπόγειο χώρο που δεν φαίνεται στην άδεια οπότε και λογω υπόγεια στάθμης θα πάει ως ΥΔ χώρου μειωτικού.

 

Τα παραδείγματα που παραθέτεις αφορούν χώρους που υπάρχουν εξ αρχής στην άδεια. Εκεί ναι θα υπλογιστούν βάσει του άρθρου 18, παρ.5.

Αναφέρει η εγκύκλιος αυθαίρετη πιλοτή και απόληξη κλιμακοστασίου. Αυτά δεν υπάρχουν στην άδεια όπως και το αυθαίρετο υπόγειο. Και είναι χώροι που μπορούν να υπολογιστούν σε τ.μ.

Edited by Αλέξανδρος
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σας και καλώς σας βρήκα.

Εχω περίπτωση υπογείου με αλλαγή χρήσης απο αποθήκη σε κατοικία που έχει ξεμπαζωθεί  και λόγο κεκλιμένης επιφάνειας εδάφους, ως προς το ελέυθερο ύψος. το μισό θεωρείται ισόγειο και το μισό υπόγειο. Όμως ο συγκεκριμένος χώρος είναι ενιαίος εσωτερικά (δηλ, δεν διαθέτει διαχωριστικούς τοίχους).  Γνωρίζω όμως επίσης οτι το υπόγειο για να θεωρηθεί ως τέτοιο, θα πρέπει να είναι διαχωρισμένο ως προς τους υπόλοιπους χώρους.  Οπότε στην Υ.Δ. δε θα βάλω πουθενά μειωτικό συντελεστή. Τα λέω σωστά ή όχι;

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.