ν. 4178/13 - αρθρο 18 [Α18] Παραβιάσεις πλάγιων αποστάσεων

[apier]

εννοεί ότι θεωρεί υπέρβαση κάλυψης και δόμησης το κενό, σαν να κόλλησε με αυθαίρετη προσθήκη.

Άρα αφού κολλάει, δεν έχει θέμα Δ, εννοεί.

Άμα την είχε φτιάξει κιόλας αυτή τη μούφα προσθήκη, εμένα θα μου άρεσε η αντιμετώπιση.

Αφού δεν υπάρχει όμως, πως;

Άσε που αυτό δεν αναιρεί την πρόβλεψη Δ από την άδεια (αν υπάρχει τέτοια)

Edited Φεβρουάριος 15 , 2016 by apier

[Pavlos33]

Η άδεια του έδειχνε την οικοδομή εφαπτόμενη στο όριο. Κατά την κατασκευή, τοποθετήθηκε 40 εκ εσώτερα του ορίου προς την εξεταζόμενη ιδιοκτησία. Στα πλαίσια της τακτοποίησης οφείλει να καταλογίσει παραβίαση Δ για το τμήμα (2.50-0.40=2.10 μ).

Σε νομιμοποιήσεις με βάση το άρθρο 22 του ΓΟΚ γινόταν αυτό που αναφέρεις δηλαδή, προσθήκη μέχρι το όριο για να αρθεί η παραβίαση της Δ.

[apier]

άρα έπρεπε να τον χτίσει τον "διάδρομο" και να το γλιτώσει το Δ με "απλή" υπέρβαση από την άλλη μεριά.

Σίγουρα φτηνότερα θα ήταν 

[Pavlos33]

Να πάει δηλαδή και να χτίσει μια μη προσβάσιμη προσθήκη πλάτους 40 εκ?

Πέρα από την αντιαισθητική, κατά πάσα πιθανότητα, κατασκευή, καθώς και τις τεχνικές δυσκολίες που παρουσιάζει κάτι τέτοιο, από άποψη υπολογισμού προστίμου θα έπρεπε και πάλι να υπολογίσει το τμήμα το οποίο θα φαινόταν διαφορετικό από το αδειοδοτημένο κτίριο.

Υπάρχουν και οι αεροφωτογραφίες, το google earth που ενδεχομένως, εύκολα διαπιστώνει κανείς, την αυθαίρετη, εκ των υστέρων προσθήκη.

Θεωρητικά αποτελεί μια λύση και όπως προανέφερα γινόταν επί εποχής ΓΟΚ 85 σε περιπτώσεις νομιμοποιήσεων και προσθηκών ταυτόχρονα στην ίδια άδεια.

[Meremeti]

Αν είναι να καταφύγει κανείς σε ανορθόδοξη λύση 'προσθήκης', δε χρειάζεται να γεμίσει και τους 40 πόντους, αρκεί να χτίσει ένα τοίχο ύψους όσο το κτίριο, αφήνοντας και τυχόν αρμό της άδειας (αν μιλάμε για πολυώροφο πάλι στα ίδια έρχεται).

 

Πάντως είναι υπερβολικά τιμωρητική η προσέγγιση αυτών των περιπτώσεων (που στην άδεια κολλάνε, ενώ στην πραγματικότητα αφήνουν 30-40εκ) και δεν μπορεί να ήταν αυτή η πρόθεση του νομοθέτη.

 

Στην 2η σελίδα του παρόντος (#13) εμφανίστηκε η πρώτη τέτοια περίπτωση, όπου υπήρξε και σύσταση από την ΥΔομ να μη λογισθεί ως παράβαση (χωρίς να σημαίνει ότι είναι και σωστή).

 

Υπάρχει και η λύση μεταβολής του οικοπέδου, παραχωρώντας de facto στο γείτονα μια λωρίδα γης! Φυσικά δεν έχει εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις. Αν το όμορο είναι αδόμητο ή έχει τίποτα παράγκες και δεν υπάρχει πράξη εφαρμογής, κτηματολόγιο κλπ, δεν χάνεται αρτιότητα και το 'νέο' εμβαδόν είνα εντός των αποκλίσεων ίσως αποτελεί λύση.

[apier]

δεν είναι σίγουρο ότι θα αρκεί το τοιχείο.

Μετά θα πρέπει να μπει στη διαδικασία χαρακτηρισμού των κενών ως αγωγών Η/Μ ή κάτι άλλο που δεν επιβάλει συγκεκριμένη υποχώρηση.

Με το να κολλάμε σε ένα σημείο, δεν σημαίνει ότι στα υπόλοιπα κάνουμε ότι θέλουμε.

 

Για την αλλαγή του οικοπέδου, θα μπορούσε κάτι να γίνει, ΑΝ δεν έχει πράξη εφαρμογής και αν δεν προκαλείται πρόβλημα (τοπογραφικού) στην άδεια συνολικά.

 

Γενικά πάντως, η αλλαγή θέσης για να είναι ιάσιμη παράβαση θα πρέπει να είναι σε νόμιμη νέα θέση. Γιατί παράβαση είναι σε κάθε περίπτωση

[civilpablo]

Με το "γράμμα του νόμου" του Ν4178, αν μπορεί αυτός ο νόμος να ερμηνευτεί σωστά και αν έχει υπάρχει το απολύτως σωστό σε αυτό το νόμο, η απομάκρυνση από το όριο θα πρέπει να τιμωρείται με παραβίαση δ, συμφωνώ με τον Pavlos33.

 

Υπάρχουν άδειες όμως 30 και πλέον χρόνων στις οποίες τα τοπογραφικά γίνονταν όπως γίνονταν και μπορεί πχ ένα οικοπέδο που φαινόταν να ναι ορθογώνιο στην πραγματικότητα να έχει μια αμβλεία γωνία αντί για ορθή. Όταν στο παλιο διάγραμμα κάλυψης έδειχναν ενα σπίτι σε επαφή με εκείνα τα όρια είναι πιθανό σήμερα με νέο εξαρτημένο τοπογραφικό να μην ακολουθεί ο τοίχος το όριο. Η' μήπως στα παλιά τοπογραφίκα αποτυπωναν ακριβώς τα μικρα πιθανά σπασίματα στις πλευρες των οικοπέδων; Από τη μικρή εμπειρία μου, όσο πιο παλιό το τοπογραφικό τόσο πιο απλή η αποτύπωση. Εκεί δηλαδή στις μικρές διαφοροποιήσεις μιας "ευθείας" του παλιού τοπογραφικού πάμε και καταλογίζουμε δ;

 

Η' ακόμα και ένα πιο ακραίο σενάριο που δεν μου έχει τύχει αλλά θα μπορούσε να υπάρξει, αν ένα τμήμα γης, στο πλάι κατοικίας που είχε κολλήσει στο παλιό όριο του οικοπέδου βάσει της ΟΑ, πλέον ανήκει στον ιδιοκτήτη βάσει χρησικτησίας εκεί τι καταλογίζουμε;

 

Ίσως πρέπει να δουν ξανά την παραβίαση του δ, όπως είχαν πράξει και με την υπέρβαση ύψους χωρίς Υ.Δ. Φθάνουμε νομίζω με  την παραβίαση των πλάγιων αποστάσεων να τιμωρούμε το ίδιο έναν που έχει παραβίαση Υ.Δ.<50% με παραβίαση πλάγιας απόστασης και έναν άλλον που έχει μόνο παραβίαση πλάγιας απόστασης επειδή άφησε 30ποντους απόσταση από το όριο.

 

Στην περίπτωση που έχω αναφέρει στο πρώτο ποστάρισμά μου, έκρινα ότι τιμωρείται ο ιδιοκτήτης, χρηματικά, με μια Υ.Κ. και Υ.Δ. για αυτή τη λωρίδα που υπάρχει ανέμεσα στο σπίτι και στο όριο και επιπλέον πολεοδομικά μιας και αυτή η παράβαση θα τον ακολουθήσει και σε οποιαδήποτε προσθήκη πάει να κάνει στο οικόπεδο αφού θα μετρά στη δόμηση. Στην περίπτωση που του καταλόγιζα μόνο το δ χωρίς Υ.Δ. και Υ.Κ. θα ανακούφιζα μόνο το δημόσιο ταμείο, με ένα τελικά μεγαλύτερο πρόστιμο.

Edited Φεβρουάριος 17 , 2016 by civilpablo

[tetris]

Συνάδελφε εμείς δεν ερμηνεύουμε κατά το δοκούν τους νόμους, απλώς τους εφαρμόζουμε. 

Η παραβίαση π.α. (και όχι μόνο), είτε είναι 5 cm, είτε 50, είτε 150, ΕΙΝΑΙ παραβίαση. 

[Pavlos33]

(...) Στην περίπτωση που του καταλόγιζα μόνο το δ χωρίς Υ.Δ. και Υ.Κ. θα ανακούφιζα μόνο το δημόσιο ταμείο, με ένα τελικά μεγαλύτερο πρόστιμο.

Συστημικά δεν γίνεται να καταχωρηθεί η παραβίαση της Δ, αν δεν καταχωρηθεί επιφάνεια είτε Κ.Χ είτε Β.Χ στο κελί της Υ.Δ

[apier]

Συνάδελφε εμείς δεν ερμηνεύουμε κατά το δοκούν τους νόμους, απλώς τους εφαρμόζουμε. 

Η παραβίαση π.α. (και όχι μόνο), είτε είναι 5 cm, είτε 50, είτε 150, ΕΙΝΑΙ παραβίαση. 

συνάδελφε το θέλω κι εγώ αυτό το μηχάνημα αυτόματης και απόλυτης εφαρμογής του νόμου χωρίς ερμηνεία.

Το πληρώνω όσο - όσο, αν είναι να ησυχάσει το κεφάλι μου και να μην αγχώνομαι.

Βέβαια αν ήταν τόσο εύκολο, δεν χρειαζότανε να γίνω μηχανικός.

Ειδικά στη χώρα με τους περισσότερους και χειρότερους νόμους,

φτιαγμένους ακριβώς για να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται κατά το δοκούν