μωσαϊκο Κατασκευή νέου μωσαϊκού δαπέδου

[jim]

Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση

[beatrice_stop]

Γεια σας,

Έχω και εγώ κάποιες σημειώσεις από το πολυτεχνείο που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες.

 

Τα μωσαϊκά διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες.

Α/ Γαρμπιλομωσαϊκά

Β/ Μωσαϊκά με κοινό τσιμέντο και μεγάλες ψηφίδες (μαρμαροψηφίδες)

Γ/ Μωσαϊκά με λευκό τσιμέντο ή με την ανάμιξη χρώματος και ψηφίδες σε διάφορα μεγέθη και χρώματα.

 

Μεθοδολογία κατασκευής

 

Πριν την διάστρωση του μωσαϊκού πρέπει η επιφάνεια να βραχεί με άφθονο νερό και στη συνέχεια να απλωθεί (με σκούπα) τσιμέντο αραιωμένο με νερό (αριάνι) για να κλείσουν όλοι οι πόροι της επιφάνειας. Κατόπιν διαστρώνεται η πρώτη στρώση η οποία αποτελείται από μαρμαροψηφίδες και τσιμέντο εν ξηρό (χωρίς νερό) ανακατεμένες με αναλογίες 4kg ψηφίδα και 1,5kg τσιμέντο και έχει πάχος από 30χιλ έως 50χιλ.

 

Το διαστρωμένο μίγμα στη συνέχεια βρέχεται (με καταβρεχτήρι) με πολύ λίγο νερό και διαστρώνεται με μυστρί και πήχη. Στη συνέχεια, η διάστρωση κυλινδρώνεται με ειδικό κύλινδρο για να δημιουργηθεί επίπεδη επιφάνεια στην οποία σκορπίζονται οι μαρμαροψηφίδες που έχουμε επιλέξει. Αφού καλυφτεί η επιφάνεια με μαρμαροψηφίδες κυλινδρώνεται με πολύ βαρύτερο κύλινδρο από τον πρώτο και διαβρέχεται συνεχώς με αριάνι από τσιμέντο και χρώμα (το χρώμα είναι επιλογής μας) εως ότου κορεσθεί.

 

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στη διαβροχή διότι μπορεί να αρχίσει να ξεχειλίζει το μίγμα πάνω από την τελική στρώση και να λασπώσει. Επίσης αν δεν ελέγχεται η διαβροχή μπορεί η στρώση να κολλάει στον κύλινδρο και να ανακατεύεται το μίγμα. Στη φάση αυτή κάνουμε και έναν τελευταίο έλεγχο στο αλφάδιασμα.

Όταν διαστρώνεται η επιφάνεια πρέπει να προβλέψουμε αρμούς διαστολής ανά 15μ2 για να μην ραγίσει η διάστρωση από τις θερμοκρασιακές μεταβολές.

Οι αρμοί διαμορφώνονται με την τοποθέτηση φιλέτων (λωρίδες) μαρμάρινων σε όλο το πάχος της διάστρωσης ή αφού στεγνώσει το μωσαϊκό το κόβουμε με τροχό και σφραγίζουμε τον αρμό με τσιμέντο ή ελαστομερή μαστίχη.

Πριν το μωσαϊκό σκληρύνει μετά δηλαδή από τέσσερις μέρες περίπου ακολουθεί η διαδικασία της λείανσης με ειδική μηχανή σε συνδυασμό με νερό και αριάνι για να σφραγιστούν οι πόροι.

Edited Μάιος 26 , 2016 by beatrice_stop

[Γεροχρηστος χρηστος]

Τα μωσαϊκά είναι από τρία έως τέσσερα εκατοστά μέγιστο πάχος...τα super concrete πολύ παραπάνω έως και εικοσι τριάντα εκατοστά.Παρατηρω στους σχολιασμους πολλές ανακριβειες

[Γεροχρηστος χρηστος]

 

On 28/3/2014 at 8:20 ΜΜ, jim said:

Συνάδελφοι ξέρει κανείς το σύνηθες πάχος μωσαϊκού σε κατασκευή του 1977?

Από την εμπειρία σας πόσο είναι περίπου το συνολικό πάχος πάνω από την πλάκα?

3,5 έως 4 εκατοστά το ανώτερο

 

On 26/5/2016 at 9:06 ΜΜ, beatrice_stop said:

Γεια σας,

Έχω και εγώ κάποιες σημειώσεις από το πολυτεχνείο που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες.

Τα μωσαϊκά διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες.

Α/ Γαρμπιλομωσαϊκά

Β/ Μωσαϊκά με κοινό τσιμέντο και μεγάλες ψηφίδες (μαρμαροψηφίδες)

Γ/ Μωσαϊκά με λευκό τσιμέντο ή με την ανάμιξη χρώματος και ψηφίδες σε διάφορα μεγέθη και χρώματα.

Μεθοδολογία κατασκευής

Πριν την διάστρωση του μωσαϊκού πρέπει η επιφάνεια να βραχεί με άφθονο νερό και στη συνέχεια να απλωθεί (με σκούπα) τσιμέντο αραιωμένο με νερό (αριάνι) για να κλείσουν όλοι οι πόροι της επιφάνειας. Κατόπιν διαστρώνεται η πρώτη στρώση η οποία αποτελείται από μαρμαροψηφίδες και τσιμέντο εν ξηρό (χωρίς νερό) ανακατεμένες με αναλογίες 4kg ψηφίδα και 1,5kg τσιμέντο και έχει πάχος από 30χιλ έως 50χιλ.

Το διαστρωμένο μίγμα στη συνέχεια βρέχεται (με καταβρεχτήρι) με πολύ λίγο νερό και διαστρώνεται με μυστρί και πήχη. Στη συνέχεια, η διάστρωση κυλινδρώνεται με ειδικό κύλινδρο για να δημιουργηθεί επίπεδη επιφάνεια στην οποία σκορπίζονται οι μαρμαροψηφίδες που έχουμε επιλέξει. Αφού καλυφτεί η επιφάνεια με μαρμαροψηφίδες κυλινδρώνεται με πολύ βαρύτερο κύλινδρο από τον πρώτο και διαβρέχεται συνεχώς με αριάνι από τσιμέντο και χρώμα (το χρώμα είναι επιλογής μας) εως ότου κορεσθεί.

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στη διαβροχή διότι μπορεί να αρχίσει να ξεχειλίζει το μίγμα πάνω από την τελική στρώση και να λασπώσει. Επίσης αν δεν ελέγχεται η διαβροχή μπορεί η στρώση να κολλάει στον κύλινδρο και να ανακατεύεται το μίγμα. Στη φάση αυτή κάνουμε και έναν τελευταίο έλεγχο στο αλφάδιασμα.

Όταν διαστρώνεται η επιφάνεια πρέπει να προβλέψουμε αρμούς διαστολής ανά 15μ2 για να μην ραγίσει η διάστρωση από τις θερμοκρασιακές μεταβολές.

Οι αρμοί διαμορφώνονται με την τοποθέτηση φιλέτων (λωρίδες) μαρμάρινων σε όλο το πάχος της διάστρωσης ή αφού στεγνώσει το μωσαϊκό το κόβουμε με τροχό και σφραγίζουμε τον αρμό με τσιμέντο ή ελαστομερή μαστίχη.

Πριν το μωσαϊκό σκληρύνει μετά δηλαδή από τέσσερις μέρες περίπου ακολουθεί η διαδικασία της λείανσης με ειδική μηχανή σε συνδυασμό με νερό και αριάνι για να σφραγιστούν οι πόροι.

Πρώτα ξεκινάμε πλένοντας τις ψηφίδες.

Το υπόστρωμα από ημιβρεχτο σκυρόδεμα. Η διαστρωση με πήχη. Η συνέχεια έχει κυλινδραρισμα και κοπανισμα με Κοπανάκι στις άκρες τα σιφατοπια 

κόβονται στην μέση.

Ξεκινάμε με το υπόστρωμα το οποίο είναι από σκυρόδεμα ελαφρά βρεγμένο.

Πλένουμε τις ψηφίδες.

Εάν είναι μεγαλύτερες από χαλίκι...πχ σκυριανά η βότσαλο κόβονται στην μέση .

Διαστρώνουμε ξηρό και ποτίζουμε με αριάνι τσιμέντου και χρωματος της επιθυμίας μας.

Κυλινδραρουμε και κοπανάμε με Κοπανάκι τις άκρες.τ

Τα φιλέτα μαρμάρου δεν είναι απαραίτητα.

Τρίβουμε μετά από επτά μέρες ανάλογα τον καιρό και στοκάρουμε με αριανι και pva (η ατλακολ νούμερο 37)

Λείανση γίνετε πλέον με διαμάντια και φυσικό τρόπο .

Προστατεύουμε προαιρετικά με αδιάβροχο ποιητικό.

 

Edited Σεπτέμβριος 29 , 2018 by Pavlos33

[giabritsos]

γεια σας.

θα ηθελα να ρωτησω και εγω κατι πανω σε αυτο...το διαμερισμα μας που εκανα ανακαινιση εσωτερικα εχει μωσαικο στα μπαλκονια...θυμαμαι παντα ηταν πολυ καλο .με την ανακαινιση δεν ασχοληθηκα με μπαλκονια.μετα απο 30 ομως χρονια το μωσαικο αρχισε να χαλαει...στα φιλετα μαρμαρου εφυγε ο αρμος και απο το μωσαικο αρχισαν να φευγουν τα πετραδακια....εχει γεμισει τρυπουλες.διορθωνεται ?η λυση ειναι αλλαγη πατωματος?

[jp.panagiotou]

 Τα μωσαικα δαπεδα εχουν παχος απο 5 εως 8 εκατοστα αναλογα με την κοκκομετρια της ψηφιδας Το υποβαθρο πρεπει να ειναι γκρο μπετον Η Τεχνικη εφαρμογη εχει ως εξης για το μωσαικο δαπεδο για επιστρωση δαπεδου 5 εκατοστων

1. επιστρωση γαρμπιλιου ανακατεμενου με τσιμεντο  στεγνου παχους 3 εκατοστων Αφου γινει η επιστρωση αυτη συμπιεζεται με κυλινδρο βαρους 120 κιλων.Μετα την συμπιεση του υλικου βρεχεται με νερο σε αναλογια ωστε να ειναι νοτισμενο(οχι λασπη) .Ξανα συμπιεζουμε το ιδιο υλικο με τον κυλινδρο ωστε να γινει συμπαγης μαζα
2. σπερνουμε ψηφιδα  κοκκομετριας απο 5- 8  χιλιοστα  για τα υπολοιπα 2 εκατοστα παχος και ξανασυμπιεζουμε την ψηφιδα επανω στο αρχικο υποβαθρο μεχρι να ειναι βατο  και να αντεχει το βαρος μας χωρις να ανασηκωνεται
3. Εμποτιζουμε με τσιμεντο και νερο  σε αναλογια 100 κιλα νερο 150 κιλα τσιμεντο αυτο που λεμε σερμπετι (το τσιμεντο καλα διαλυμενο στο νερο  να μην εχει σβωλους μεχρι να καλυφθει πληρως η ψηφιδα
4. Συμπιεζουμε παλι την ψηφιδα με τον κυλινδρο  σταυρωτα το δαπεδο με πολυ αργες κινησεις μεχρι να εμφανιζεται στην επιφανεια μονο το νερο και το τσιμεντο να εχει ενσωματωθει στην ψηφιδα Αυτη η διαδικασια  ειναι η τεχνη που δεν γνωριζουν Επισης το βαρος των κυλινδρων ξεκινα απο 50 και φτανει τα 150 κιλα Το μυστικο της επιτυχιας ειναι η συμπιεση αλλιως θα βγει κουφιο και ψωριασμενο θΕΛΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 25 ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ
5. Ακολουθει η διαδικασια λειανσης και σε καμμια περιπτωση δεν βαζεις διαμαντια για το τριψιμο Ξεκιναμε απο νουμερο 12 πετρα νεφρο ξερο και τριβεται μεχρι να εμφανιστει η ψηφιδα αφαιρωντας ολη την επιφανεια του τσιμεντου Μετα το 12 ακολουθουν πετρες νο 24 36 60 100 και μετα ξεκιναμε τα νερολουστρα απο νο 300 εως 1200

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Σημαντικο ειναι να μπουν περιμετρικα στους τοιχους μαρμαρινες φασες πλατους τουλαχιστον 10  cm για να αποφυγουμε  την καμπυλη που δημιουργει ο κυλινδρος στην βαση του τοιχου

Ενα συνεργειο 5 ατομων στο 8αωρο κατασκευαζει περιπου 50 τετραγωνικα μετρα μωσαικου γιατι ολο το υλικο δουλευεται στο χερι 

 

 

********

Διαγραφή διαφήμιση προς την ιστοσελίδα σας.

Το έχετε κάνει κι άλλη φορά. Να μη ξανασυμβεί για να μη υπάρξει πλήρης περιορισμός της πρόσβασης σας εδώ.

λαμβάνεις απλή ποινή τώρα

Μπορείς στο Showroom να προβάλεις τις υπηρεσίες σου άπαξ

Didonis

Edited Δεκέμβριος 28 , 2019 by Didonis

[COSTAS T]

Κοίτα σύμπτωση. Σήμερα θα πάω σε ένα μνημόσυνο 20 ετών ενός εργολάβου δαπέδων που ήμουν στην δούλεψή του από το 1974 έως το 1990 περίπου.

Θα γράψω ότι αρνητικό μου κάνει εντύπωση από αυτά που διάβασα καθώς η στρώση δαπέδου δεν μπορεί να περιγραφεί επιγραμματικά. Αν μαζέψει κάποιος τα επιμέρους στάδια σε ένα κείμενο και κριτικάρουμε επί αυτού μπορεί να γίνει ένα συμπαγές κείμενο.   

Είχα προλάβει λοιπόν και τρίψιμο με την δύστροπη βενζινομηχανή σε κτίρια που για διάφορους λόγους δεν είχαν ηλεκτρικό. Ασφαλώς επικράτησαν οι ηλεκτρικές μηχανές αρχικά του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ και στην συνέχεια το μοντέρνο, ελαφρύ και εύχρηστο μοντέλο του ΤΖΑΝΙΔΗ παραλλαγές του οποίου υπάρχουν έως σήμερα.

 On 8/10/2013 at 4:17 ΜΜ, terry said:

- Αρχικα μπαινουν μαρμαρινες λωριδες ως οδηγοι.

Αυτό το συναντούσα μόνο σε επιφάνειες ταρατσών. Πιστεύω πως εννοείς τα μαρμάρινα φιλέτα. Υπήρχε η επίγνωση για την συστολή - διαστολή ωστόσο καμία σχέση με την σημερινή γνώση καθώς εξαιρετικά σπάνια έβλεπα μηχανικό αλλά όταν αυτό συνέβαινε θυμάμαι πως όλοι καθόντουσαν σούζα. Στο εσωτερικό των κατοικιών όλες οι αλφαδιές οδηγούσαν τα νερά κυρίως στο σιφόνι του μπάνιου εκτός αν υπήρχε άλλη διέξοδος πάντοτε όμως σε συμφωνία με την ... νοικοκυρά.

On 1/12/2013 at 10:02 ΜΜ, Στελιος1 said:

Τα φιλετα μαρμαρων τοποθετουταν για αλφαδια αλλα κυριως χρησιμευαν ωσ αρμοι διαστολης, σε ενα μικρο δωματιο δηλαδη αν δεν υπηρχε θεμα καποιου σχεδιου δεν χρειαζοταν παρα μονο περιμετρικα κατω απο το περβαζι, διοτι η μηχανη δεν μπορουσε να τριψει εκει.

Μου κάνει εντύπωση αυτό που γράφεις. Ασφαλώς η μηχανή δεν μπορούσε να πάρει τις άκρες. " Έβρισκε" ο προφυλακτήρας της στον τοίχο αφενός και αφετέρου ο δίσκος της με τις πέτρες έκαναν 2 εκ περίπου μικρότερο κύκλο. Και φυσικά δεν μπορούσες να "επιμένεις" πολύ διότι θα έκανες "στρογγύλια" τα οποία δεν έχεις και πολλές δυνατότητες να τα σβήσεις. Γι΄αυτό λοιπόν είχαμε τα σβουράκια. Τα γυαλόχαρτα για τα σβουράκια έχουν νούμερα κι΄αυτά ωστόσο για το πρώτο χέρι και αναλόγως του μεγέθους της ψηφίδας χρησιμοποιούσαμε την καμπάνα.  http://www.oikodomikamixanimata.gr/products/7/λειανση-γυαλισμα-μαρμαρου-γρανιτη Οι μεγαλύτεροι χρησιμοποιούσαν το σβουράκι. Όταν όμως είσαι 15-20 ετών νέος άμυαλος και η δύναμή σου αναμετριέται με τις 7500 χιλ στροφές της BOSCH χρησιμοποιείς τον κόφτη. Σπαταλάς περισσότερες καμπάνες ωστόσο σε μερικές ώρες έχεις τελειώσει ένα διαμέρισμα που τυπικά είναι εργασία 2 ημερών. Έτσι πληρωνόσουν άμεσα, έπαιρνες άδεια για την υπόλοιπη ημέρα καθώς και για την επομένη και προγραμμάτιζες την βραδινή βόλτα στην «Αυτοκίνηση» όπου σύχναζε και ο BAS. 😎

 

Ο Ροδόπουλος με ότι καταπιάνεται το ... τερματίζει. Σε τέτοιου είδους δουλειές είχα εργαστεί σε 2 εκκλησίες. Χρειαζόταν πολύ μεγάλη υπομονή που δεν διέθετα. Η μοναδική ωφέλειά μου ήταν όταν ανακάλυψα ένα μυστήριο μπουκάλι με κρασί. Ήμουν περίπου 10 ετών. Στις βίλες, την δεκαετία του '70 είχαν ανακαλύψει την μαρμαρίνη. Κυρίως όνυχα Κρήτης ωστόσο αργότερα επικράτησε για λίγο το μάρμαρο ώσπου ήρθαν τα πλακάκια περίπου στα μέσα του '80 και τα σάρωσαν όλα.

On 5/9/2018 at 9:46 ΜΜ, Γεροχρηστος χρηστος said:

3,5 έως 4 εκατοστά το ανώτερο

Πρώτα ξεκινάμε πλένοντας τις ψηφίδες.

Το υπόστρωμα από ημιβρεχτο σκυρόδεμα. Η διαστρωση με πήχη. Η συνέχεια έχει κυλινδραρισμα και κοπανισμα με Κοπανάκι στις άκρες τα σιφατοπια 

κόβονται στην μέση.

Ξεκινάμε με το υπόστρωμα το οποίο είναι από σκυρόδεμα ελαφρά βρεγμένο.

Πλένουμε τις ψηφίδες.

Εάν είναι μεγαλύτερες από χαλίκι...πχ σκυριανά η βότσαλο κόβονται στην μέση .

Διαστρώνουμε ξηρό και ποτίζουμε με αριάνι τσιμέντου και χρωματος της επιθυμίας μας.

Κυλινδραρουμε και κοπανάμε με Κοπανάκι τις άκρες.τ

Τα φιλέτα μαρμάρου δεν είναι απαραίτητα.

Τρίβουμε μετά από επτά μέρες ανάλογα τον καιρό και στοκάρουμε με αριανι και pva (η ατλακολ νούμερο 37)

Λείανση γίνετε πλέον με διαμάντια και φυσικό τρόπο .

Προστατεύουμε προαιρετικά με αδιάβροχο ποιητικό.

Γνωρίζω πως δεν πρέπει να κάνουμε quote ολόκληρη ανάρτηση ωστόσο έχω σοβαρές διαφωνίες. 

Ποτέ δεν είχα συναντήσει πλύσιμο των ψηφίδων. Θυμάμαι πως ορισμένα πετρώματα ήταν μαλακά. Δεν θυμάμαι το όνομα της προέλευσής τους αλλά θυμάμαι πως ήταν τα πράσινα. Μπορεί στο σακί να υπήρχαν υπολείματα και σκόνη από την θραύση τους κατά την μεταφορά από το λατομείο ωστόσο τα πετούσαμε κατά το στάδιο που αδειάζαμε το σακί στις ποδιές που δίναμε στον μάστορα για να σπείρει. Επίσης ποτέ δεν είχα συναντήσει κόψιμο των μεγάλων νούμερων ψηφίδων.

Η σωστή απάντηση για το πάχος είναι αυτή που δίνει ο Didonis. Η ψηφίδα είναι σαν το δόντι μας. Ένα μικρό δόντι χρειάζεται μικρότερο βύθισμα ενώ ένα μεγάλο δόντι χρειάζεται μεγαλύτερο βύθισμα για να σταθεροποιηθεί.

Το απαραίτητο βύθισμα λοιπόν σου το προσφέρει το υπόστρωμα το οποίο ήταν ανάλογο του μεγέθους της ψηφίδας που εν τέλει θα χρησιμοποιήσεις. Ο μάστορας γνώριζε εκ των προτέρων τι θα φτιάξει, υπολόγιζε το αναγκαίο υπόστρωμα για το βύθισμα που προανέφερα και τότε οριστικοποιούσε το υψόμετρο του γκρό-μπετού. Δεν έβρισκε ξαφνικά 9εκ στην λαϊκή αγορά!!! Τους υπολόγιζε και άφηνε χαμηλότερο το γκρό-μπετό ώστε να έχει περίσσευμα υψομέτρου για το αναγκαίο πάχος του υποστρώματος. Ασφαλώς αν θα χρησιμοποιούσε εν τέλει μικρή ψηφίδα τότε ήθελε μικρότερο υπόστρωμα και τότε σήκωνε πιο πολύ το γκρό-μπετό. Στο σωστό πάχος του υποστρώματος στηριζόταν η επιτυχία. Μικρότερο υπόστρωμα από το επιθυμητό θα είχε σαν αποτέλεσμα ένα δάπεδο που το λέμε "κούφιο" διότι η ψηφίδα δεν θα έχει το αναγκαίο βύθισμα. Μεγαλύτερο υπόστρωμα από το επιθυμητό θα γινόταν ο προσωπικός σου βάλτος.

Την λέξη "ημίβρεχτο" δεν την καταλαβαίνω. Απλώναμε 5 καρότσια γαρμπίλι στην σειρά σαν οροπέδιο χωρίς κορυφή και το βρέχαμε μέχρις ότου το νερό να ρέει από την βάση. Επάνω του απλώναμε άμμο (δεν θυμάμαι την αναλογία) και επάνω σε αυτή τα τσιμέντα. Φτυαρίζαμε από την βάση κατατρώγοντας το προηγούμενο βουνό δημιουργώντας δίπλα ένα νέο. Η υγρασία του γαρμπιλιού ήταν τόση όση χρειαζόταν να κολλήσει επάνω σε αυτό η άμμος και το τσιμέντο δημιουργώντας το επεξεργασμένο υπόστρωμα.  

8 ώρες πριν, jp.panagiotou said:

Σημαντικο ειναι να μπουν περιμετρικα στους τοιχους μαρμαρινες φασες πλατους τουλαχιστον 10  cm για να αποφυγουμε  την καμπυλη που δημιουργει ο κυλινδρος στην βαση του τοιχου

Συνολικά καλή ανάρτηση. Με σκότωσες όμως με τις φάσες. Διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως. Ξεχωρίζουμε το κομμάτι της αισθητικής που είναι υποκειμενικό. Οι περιμετρικές φάσες είχαν εγκαταληφθεί μέχρι τα τέλη του "60.

Δεν έγραψες κάτι για ψάθινη σκούπα. Την ξέχασες;

[BAS]

Το σπίτι που γεννήθηκα στα προάστια της Αθήνας είχε μωσαϊκά σε χώλ , διάδρομο , κουζίνα , μπάνιο. Είναι ο πάνω όροφος φτιαγμένος το 1938 . Αντίθετα το ισόγειο  που είχε χτιστεί 10 χρόνια νωρίτερα έχει πλακάκια , εκτός από το κυρίως υπνοδωμάτιο που έχει πάτωμα . Τα μωσαϊκά ανάλογα με τον χώρο ήταν διαφορετικά , πιο πολυτελή ή πιο απλά , με άσπρα ή με μαύρα τσιμέντα .

Μωσαϊκά έβαλα σε καταστήματα και στις αποθήκες τους με άσπρα τσιμέντα στα πρώτα , με μαύρα και άλλες πέτρες στις δεύτερες , στην πρώτη κατασκευή μου το 1984 . 

Στους ορόφους πλακάκια και μετά δεν ξανασυναντηθήκαμε με τα μωσαϊκά ....

Ενδιαφέρον αυτό που λες με την ρύση . Γιατί συχνά το πλύσιμο στο σπίτι γινόταν με νερά , πολλά νερά . Ετσι στις κουζίνες η ρύση ήταν προς την εξώπορτα της κουζίνας , είτε στην αυλή αν ήταν ισόγεια , είτε σε βεραντάκι αν ήταν σε όροφο . 

[COSTAS T]

Βασίλη το γράφω:

On 29/12/2019 at 3:59 ΠΜ, COSTAS T said:

Στο εσωτερικό των κατοικιών όλες οι αλφαδιές οδηγούσαν τα νερά κυρίως στο σιφόνι του μπάνιου εκτός αν υπήρχε άλλη διέξοδος πάντοτε όμως σε συμφωνία με την ... νοικοκυρά.
 

Πάντως, πριν την έλευση των αλουμινίων ~1985 όπου η αλφαδιά ερχόταν πρόσωπο με τον σιδηρόδρομο του αλουμινίου, δεν υπήρχαν πολλές επιλογές καθότι στις μπαλκονόπορτες επάνω στην μαρμαροποδιά υπήρχε ένα μικρότερο φιλέτο μαρμάρου που προεξείχε και εκεί τερμάτιζε το εσωτερικό ξύλινο παντζούρι.

[Αγγελος1976]

Είμαι τεχνίτης μωσαϊκών που έμαθα από τον πατέρα μου στην ηλικία των 12 χρόνων μπήκα στον χώρο τους καλοκαιρινούς μήνες  όσο δεν είχαμε σχολείο τότε θυμάμαι είχε αναλάβει εργολαβία 29000 m2 γαρμπιλομωσαικα  στο εκθετήριο δημοπρατηριο Καστοριάς  το μωσαϊκό τότε ήταν η φθηνή λύση δαπεδοστρωσης και κλιματοστασιων  σήμερα εργάζομαι ως πλακας Μαρμαράς ότι ερωτήματα υπάρχουν είμαι διαθέσιμος  ενδεικτικά το μωσαϊκό πρέπει να είναι έως 4 εκατοστά ανάλογα την κοκκομετρία της μαρμαροψηφιδας  πάντα ρίχναμε γκρο μπετό  ώστε να αλφαδιασουμε τους χώρους αφού στέγνωνε η υποβαση της ψήφιδας ήταν καθαρό γαρμπιλι -τσιμεντο ημιστεγνο το οποίο  το πατούσαμε με τον μικρό κύλινδρο έπειτα κάναμε το σπάρσιμο των ψηφίδων και αφού το διαβρεχαμε ξεκίναγε το σερμπετιασμα τσιμέντο με νερό και χρώμα το πέρασμα του κυλίνδρου ασταμάτητο και αφού τελείωνε ο εμποτισμος με τσιμέντο κάναμε διάλειμμα για να ακολουθήσει και δεύτερο χέρι  σερμπέτι έως ότου πετύχουμε την τέλεια πλήρωση   το πρώτο μου μεγάλο έργο κατασκευής ήταν το 1995 στο αρχαιολογικο μουσείο  Αιανης 2500m2 αμέσως μετά το λύκειο  ο πατέρας μου είχε αναλάβει δύο σχολεία στην Καστοριά και έτσι ήταν η πρώτη μου δουλειά  εξολοκλήρου δική μου θα χαρώ να λύσω απορίες

Edited Μάιος 22 , 2021 by Αγγελος1976