Συνέντευξη στη Μινέρβα Ελαιουργία: Monkey Business

[Doomantia]

H κατανόηση και η κοινοποίηση της κατάστασης είναι η αρχή. Δε λέω ότι φιλοσοφώντας την αγριότητα της αγοράς εργασίας πρόκειται να την αλλάξουμε. Όμως, αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι "έλα μωρέ, τι ψάχνεις τώρα, πάμε παρακάτω". Αυτές οι αντιλήψεις και οι ωχαδερφισμοί είναι που διέλυσαν τις σχέσεις εργασίας και έφεραν τα 500 ευρώ και μετά τα 300 και μετά την εθελοντική εργασία. Η κρίση είναι απλώς η αφορμή. Όταν πολλοί μηχανικοί και ευρύτερα επαγγελματίες λένε ""έλα μωρέ, πάμε παρακάτω", λησμονούνε ότι αύριο και μεθαύριο δε θα υπάρχει παρακάτω.

 

Το να απορριφθείς από μια συνέντευξη είναι απόλυτα λογικό και αναμενόμενο. Το να συμμετάσχεις σε εκταταμένες διαδικασίες αξιολόγησης για θέση που δεν υπάρχει είναι κάτι που πρέπει να καταγγελθεί έντονα, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό.

 

Ίκαρε, αναφέρθηκες σε εταιρία που είχε βγάλει αγγελία ζητώντας ΜΗΧΑΝΙΚΟ και τελικά έψαχνε για ασφαλιστή, οποίος θα πληρώνεται με ποσοστά. Μάλλον αναφέρεσαι στην Interamerican, γιατί σε παρόμοια συνέντευξη είχα πάει κι εγώ. Στην αρχή έδωσα ένα κάρο ψυχομετρικά tests με πράξεις και ερωτήσεις κατανόησης και στη συνέχεια, αφού κρίθηκα ικανός που αποκάλυψαν ότι ψάχνουν για ασφαλιστικό σύμβουλο τον οποίον μάλιστα είχαν βαφτίσει κι ως "financial analyst". Μήπως πρέπει και σε αυτό να πούμε "έλα μωρέ, πάμε παρακάτω";

 

Επαναλαμβάνω ότι σε αυτό το Post, ούτε κλαιγόμαστε ούτε ζητάμε οίκτο από κάποιον. Απλώς περιγράφουμε αιχμηρά τα κακώς κείμενα, με στόχο να αλλάξει λίγο η νοοτροπία των συναδέλφων που λένε "έλα μωρά, τί να κάνουμε τώρα". Έστω και στο ελάχιστο να συμβεί αυτό, κερδισμένοι είμαστε και καθόλου χαμένος δεν είναι  ο χρόνος μας.

[atsalovergas]

Μεχρί στιγμής δεν είδα αδιαφορία από κάποιον που συμμετείχε στο παρόν νήμα. Συμβουλές σου έδωσαν. Συμβουλές αντίστοιχες των δυνατοτήτων τους. Επειδή κι εγώ δεν έχω την δυνατότητα να αλλάξω αυτήν την ανήθικη κατάσταση (συνεντεύξεις άνευ θέσεων εργασίας),σου λέω να προχωρήσεις μπροστά έχοντας και αυτήν την εμπειρία.

 

Καλή τύχη!

[Bakaliaros]

Φίλε MoonLoop αν κάποιος δημιουργήσει ένα νήμα σε αυτό το forum και αυτό το νήμα έχει ενδιαφέρον πολλά μέλη θα γράψουν την άποψή τους. Αν απευθύνονται στο συγγραφέα του νήματος ο συγγραφέας δεν έχει το δικαίωμα να απαντήσει? Δηλαδή αυτό που λες περί τρολαρίσματος λίγο άκυρο είναι νομίζω γιατί αν, όπως λες, κάποιος ποστάρει απαντώντας (έμφαση στο απαντώντας) επί δέκα μέρες, πάει να πει ότι αυτό που πόσταρε είχε μεγάλο ενδιαφέρον.

Έπίσης γράφεις ότι οι παλιές γενιές μηχανικών τα φάγανε αυτά στη μάπα για χρόνια. Όταν τέλειωνε κάποιος το πολυτεχνείο πριν 30 χρόνια διάλεγε αυτός πού θα πάει δε διάλεγαν οι εταιρείες ποιον θα πάρουν. Τα HR είναι εφεύρεση των τελευταίων χρόνων και ειδικά στην Ελλάδα των πολύ τελευταίων χρόνων . Οπότε νομίζω ότι αυτές τις διαδικασίες πρόσληψης (test και πάλι test, ψυχομετρικά τεστ και τεστ προσωπικότητας, τεστ δεξιοτήτων κλπ) δεν τις φάγανε στη μάπα οι παλιοί μηχανικοί εμείς τις τρώμε. Το να γκρινιάζει ο συνάδελφος Κωνσταντίνος επειδή η διαδικασία πρόσληψης ήταν απάτη δεν αφορά τον α ή β έμπειρο μηχανικό αυτός έχει βρει το δρόμο του και αν τύχει σε συνέντευξη σε κανέναν καραγκιόζη HR θα τον γελοιοποιήσει όπως του αξίζει. Αυτό αφορά τους νεοεισερχόμενους μηχανικούς οι οποίοι έχουν πολύ δύσκολο δρόμο μπροστά τους και γίνονται έρμαιο στις διαθέσεις του κάθε HR πολυεθνικής οι οποίοι σκέφτονται μια μέρα "τι να κάνουμε ρε παιδιά σήμερα να περάσει η ώρα? Δε βγάζουμε μια ψεύτικη αγγελία πολύ δελεαστική να δοκιμάσουμε στις συνεντεύξεις αυτά τα καινούρια τεστ που φτιάξαμε?" και άσε τον άλλο να αγωνιά και να χάνει το χρόνο του επί μήνες. Οπότε ή κάνουμε τα στραβά μάτια και λέμε "δε βαριέσαι" και αφήνουμε την κατάσταση να χειροτερεύει και τους HR να ξεσαλώνουν ή αν συναντήσουμε αδικία τους ξεμπροστιάζουμε και πού ξέρεις κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο. Πάντως κάνοντας τα στραβά μάτια τίποτα και ποτέ δε θα αλλάξει (προς το καλύτερο τουλάχιστον).

[MoonLooP]

@doomantia

 

δεν ειπα "ελα μωρε παμε παρακατω"

 

ειπα "ελα παμε παρακατω"

 

το νοημα τους τραγικα διαφορετικο.

 

δεν θες να το καταλαβεις ισως οκ. κατσε και κλαιγε καμμια 10αρια μερες ακομη για μια τελειωμενη υποθεση.

[Doomantia]

Δεν είδα κανένα που συμμετέχει στη συζήτηση να κλαίει.

 

Απλώς συζητάμε για το πως θα πάμε σε ένα καλύτερο παρακάτω και όχι στο παρακάτω των 100 ευρώ το μήνα.

[MoonLooP]

μα ... τι λες ??? για ποια 100 ευρω μιλας??? συγκεντρωσοουυυυυ.

 

τοσα ποστ μας γραφεις για την εμπειρια των συνεντευξεων.

[HQ7]

μουνλουπ πλησιάζεις τα όρια του τρόλλ...(αλήθεια πως καθορίζονται

 

Τα σχόλια του μπακαλιάρος τα προσπερνάς;

[Vlad]

http://www.michanikos.gr/topic/37580-%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%A4-%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B1/

Edited Ιανουάριος 3 , 2014 by Γιάννης

[PappaZoi]

Είναι η δεύτερη φορά που γράφω στο forum και η αιτία είναι δυστυχώς και πάλι ο παραλογισμός και η ασυδοσία στην αγορά εργασίας. Αναρτώ το κείμενο που ανήρτησα και στην προσωπική μου σελίδα στο fb. Τα στοιχεία μου είναι ανοιχτά και δεν προσπαθώ ούτε να στοχοποιήσω πρόσωπα, ούτε να πετάξω λάσπη ανυπόγραφα:

 

Συνέντευξη στη Μινέρβα Ελαιουργία: Monkey Business

 

Η ολική καταστροφή της αγοράς εργασίας είναι κάτι που συζητιέται καθημερινά, με μεγαλύτερη, ή μικρότερη σοβαρότητα. Είναι πολύ εύκολο να πούμε ότι για όλα φταίει η κρίση και τα λεφτά που ξαφνικά εξαφανίστηκαν, όμως πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Ας μιλήσουμε όμως πιο συγκεκριμένα.

Eίμαι πτυχιούχος Μηχανολόγος Μηχανικός του ΕΜΠ και τα τελευταία 3 χρόνια έχω αλλάξει τρεις δουλειές. Επί του παρόντος εργάζομαι, όποτε έχει ο εργοδότης μου δουλειά και αντίστοιχα περιμένω κάποια στιγμή, να εισπράξω κάποια χρήματα. Τίποτα το φοβερό μέχρι εδώ. Φυσικά, έχω μπει στον κύκλο των βιογραφικών και των συνεντεύξεων και παρασυνεντεύξεων και έχω γνωρίσει κάθε λογής HR και ανθυποHR εργαζόμενους. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες ήταν αυτή στη Μινέρβα Ελαιουργία.

Η θέση για την οποία ήμουν υποψήφιος ονομαζόταν Production Trainee και αφορούσε εργασία σε κυλιόμενη βάρδια στο εργοστάσιο της εταιρίας στο Σχηματάρι.

Κλήθηκα για τον πρώτο κύκλο των συνεντεύξεων που περιελάμβανε ψυχομετρικά test. Έτσι έχει βαφτίσει το HR μια διαδικασία, κατά την οποία εγώ και ένας ακόμη υποψήφιος καθόμασταν σε ένα γραφείο αντιμέτωποι, για να αποδείξουμε ότι μπορούμε να εκτελέσουμε εκατοντάδες πράξεις, να κατανοήσουμε κείμενα και να αντιστοιχίσουμε στοιχεία πινάκων, στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Φυσικά, ένας υπεύθυνος ήταν από πάνω για να μας πληροφορεί σχετικά με το διάστημα που μας απομένει.

Αφού το συγκεκριμένο test ολοκληρώθηκε και κρίθηκα επαρκής, πέρασα στην επόμενη φάση, όπου θα διαγωνιζόμουν μαζί με περίπου 10 ακόμα υποψήφιους. Το δεύτερο στάδιο περιελάμβανε case study, δηλαδή μελέτη ενός προβλήματος και ανάδειξη της βέλτιστης λύσης, ομαδική επίλυση ενός προβλήματος, μαζί με τους υπόλοιπους 10 υποψήφιους, καθώς και role play με την υπεύθυνη του HR. Αυτό σημαίνει ότι η υπάλληλος της Minerva θα έπαιζε το ρόλο του υφισταμένου κι εγώ του αφεντικού. Μετά την ολοκλήρωση της πολύωρης διαδικασίας, η υπάλληλος μου δώρισε έναν χοντρό τόμο, σχετικά με την ιστορία της Minerva κι ευγενικά μου είπε ότι θα με ενημερώσει αν έχω περάσει στο επόμενο στάδιο.

Αφού ειδοποιήθηκα να δώσω κι άλλα tests μέσω internet, σχετικά με το πώς βλέπω το χαρακτήρα μου (λίγο επιμελής/πολύ επιμελής και πάει λέγοντας) με κάλεσαν να περάσω συνέντευξη από τον διευθυντή του εργοστασίου. Μετά την ολοκλήρωση της συνέντευξης, μου τόνισε ότι όπως και να εξελιχτούνε τα πράγματα, θα ειδοποιηθώ για την επιτυχία – ή όχι – των συνεντεύξεων εντός 2 εβδομάδων. Στη συνέχεια, μίλησα με 2 μηχανικούς από το εργοστάσιο, οι οποίοι αφού μου έθεσαν τα ερωτήματά τους, με διαβεβαίωσαν ότι θα έχω απάντηση εντός 2 εβδομάδων.

Την επόμενη μέρα, εντελώς αιφνιδιαστικά κλήθηκα να περάσω από συνέντευξη (αυθημερόν) από τον διευθυντή του HR, γιατί στη συνέχεια θα έφευγε για σεμινάρια στο εξωτερικό. “Εντός δύο εβδομάδων, θα έχουμε την απάντηση. Θετική, ή αρνητική”, μου είπε καθώς μου έσφιγγε δυνατά το χέρι στην έξοδο.

Ένας μήνας είχε περάσει και καμία απάντηση δεν είχα λάβει. Έτσι, θεώρησα ότι καλό θα είναι να επικοινωνήσω ο ίδιος με την υπάλληλο του HR που είχαμε παίξει το role play. Μου είπε ότι απάντηση δεν είχε παρθεί, αλλά το θέμα θα ολοκληρωνόταν ενός 10 ημέρων. Μετά από 15 μέρες, απάντηση δεν υπήρξε, οπότε επικοινώνησα εκ νέου με την εν λόγω υπάλληλο. Τότε, εκείνη με αυστηρό ύφος μου είπε ότι η θέση είχε παγώσει. Όταν τη ρώτησα πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο, μετά από τόσο χαμένο χρόνο κι από τις δύο πλευρές μου απάντησε με πολύ ενοχλημένο ύφος ότι “συμβαίνουν αυτά στις συνεντεύξεις” και μου έκλεισε στα μούτρα το τηλέφωνο.

Έκπληκτος από τη συμπεριφορά, προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον διευθυντή του HR για να του κοινοποιήσω το θέμα και να του ζητήσω να πάρει θέση. Αφού τρεις υπάλληλοι της Minerva προσπάθησαν να αποφύγουν να μου δώσουν στοιχεία επικοινωνίας, λέγοντας ψέματα, ή μισές αλήθειες, κατάφερα να στείλω το σχετικό mail. Ο διευθυντής του HR με ευχαρίστησε που τον ενημέρωσα και με διαβεβαίωσε ότι θα ενεργούσε, μόλις επέστρεφε από το εξωτερικό. Μετά από 10 μέρες, επικοινώνησα ξανά μαζί του και ενοχλημένος μου δήλωσε ότι ήταν ακόμα απασχολημένος. Στη συνέχεια, δέχτηκα μια κλήση από την HR Administrator της Minerva, η οποία μου είπε ότι με καλούσε για να διευθετήσει ένα πρόβλημα που έχει προκύψει ανάμεσα στην πλευρά μου και του HR της εταιρίας.

 

“Βρήκα τυχαία τον φάκελό σας στο γραφείο μου. Ήταν δικό μου λάθος που δε σας ενημέρωσα ότι έχετε κοπεί. Η θέση έχει καταληφθεί”.

“Κυρία μου, πως έχει καταληφθεί η θέση, εφόσον συνάδελφό σας ισχυρίζεται ότι η θέση έχει παγώσει;”

“Όχι, όχι λάθος. Η θέση έχει καταληφθεί”.

“Κυρία μου ποιος σας είπε να επικοινωνήσετε μαζί μου;”

“Κανένας, απλώς βρήκα τον φάκελό σας τυχαία και είπα να σας ενημερώσω”.

“Άρα δε με πήρατε για να διευθετήσετε θέμα που έχει προκύψει, απλώς για να μου πείτε ότι η θέση καλύφθηκε”.

“……………..Ε, ναι. Ακριβώς…………….”

 

Με την υπομονή μου να έχει εξαντληθεί, ζήτησαν από την εν λόγω κυρία να επικοινωνήσει μαζί μου ο διευθυντής του HR, που τόσο καιρό κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό του. Πράγματι, μετά από 2 ώρες, δέχτηκα τηλέφωνο από τον εν λόγω κύριο που μου είπε τα παρακάτω:

 

“Ας μη σταυρώνουμε μια νέα κοπέλα, η οποία πήρε μια λανθασμένη πρωτοβουλία. Πείτε μου παρακαλώ, τι θέμα έχει προκύψει;”

“Κύριέ μου, έχετε λάβει σε mail τη λεπτομερή περιγραφή των προβλημάτων που έχουνε προκύψει. Δεν τα έχετε διαβάσει;”

“Φυσικά… Απλώς θέλω να μου τα ξαναπείτε”. Φτου κι’ από την αρχή λοιπόν, για να δεχτώ τη φονική ερώτηση:

“Δηλώνω κατάπληκτος. Είστε σίγουρος ότι μιλήσατε με την κυρία Χ;”

“Ναι κύριέ μου, ζήτησα την κυρία Χ και μου την έδωσαν. Είναι η κυρία με την οποία έπαιξα το role play”.

“Ναι, αλλά πως είστε σίγουρος ότι ήταν εκείνη;”

“Κύριέ μου, εσείς πως είστε σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή μιλάτε με τον κύριο Φασουλόπουλο”.

“…………….Δε σας καταλαβαίνω. Εν πάση περιπτώσει, ότι και να έγινε ήταν ένα μικρό λάθος και ας μην οξύνουμε τα πνεύματα. Η θέση πάντως έχει καλυφθεί”.

“Μα κύριέ μου, η κυρία Χ, μου είπε ότι η θέση έχει παγώσει”.

“Όχι, λάθος η θέση έχει καλυφθεί. Συγγνώμη και αντίο”.

 

Η συγκεκριμένη τακτική ήταν ο ευκολότερος τρόπος να ξεμπερδεύουν με έναν περίεργο σαν εμένα. Όμως, η θέση που είχε καλυφθεί ως δια μαγείας αναρτήθηκε σήμερα σε site αγγελιών:

 

http://www.kariera.gr/INTL/JobSeeker/Jobs/JobDetails.aspx?HostID=GR&SiteID=cb_emailrec&Job_DID=JHQ06Y6XG5SSS728R2G&IPATH=JEHRCRA&je=myrec&EmailToken=EA9H3T26GKNGNL70ZKL6&sc_cmp2=10_JobMat_JobDet

 

Γιατί όμως γράφω όλα τα παραπάνω; Μα απλούστατα για να πω ότι για τη διάλυση της αγοράς εργασίας δεν ευθύνεται μονάχα η κρίση και η έλλειψη ρευστότητας, αλλά και διαδικασίες και άτομα όπως οι παραπάνω. Η διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, είναι μια ωραία εφεύρεση για να δουλέψουν άνθρωποι με πτυχία και κατάρτιση του αέρα. Το λιγότερο λοιπόν που οφείλουν να κάνουν, είναι να συμπεριφέρονται με ευγένεια και σεβασμό προς τον υποψήφιο. Προς θεού, δεν πιστεύω ότι είμαι ο μηχανικός που όλες οι βιομηχανίες αναζητούν και σίγουρα υπάρχουν ικανότεροι και καλύτεροι υποψήφιοι από εμένα. Όταν όμως χάνω σχεδόν 24 ώρες από τη ζωή μου, προτιμώ να μου συμπεριφέρονται με συνέπεια και ευγένεια, παρά να μου δίνουνε δώρο τόμους που θα χρησιμοποιήσω σαν sous – plat, ή σα στήριγμα για άλλα βιβλία.

Το ξέρω ότι η ανεργία μαστίζει τους νέους και ότι η συμβουλή είναι να μην οξύνουμε τα πνεύματα για να μη στιγματιστούμε. Συνάδελφοι μηχανικοί μου είπαν μάλιστα να μην το συζητάω, γιατί οι υπεύθυνοι ανθρώπινου δυναμικού όλων των εταιριών γνωρίζονται μεταξύ τους και συζητάνε. Από την πλευρά μου, έχω να πω ότι εύχομαι να συζητήσουν για τον περίεργο που δεν τρώει κουτόχορτο και που χαλάει το χρόνο του διεκδικώντας συνέπεια και αξιοπρέπεια, σε μια εποχή που όλοι συζητάνε για καθολική χαλάρωση των εργασιακών σχέσεων. Αν όμως σήμερα τα πράγματα είναι έτσι, που οδηγούμε εμείς τις τύχες μας; Μήπως οι περίεργοι και οι γραφικοί πρέπει να πληθύνουν; Ισχύς εν τη ενώσει λοιπόν, κι όποιος νιώθει ότι τα λεγόμενά μου τον εκφράζουν, παρακαλώ ας το αναδημοσιεύσει.

 

Φασουλόπουλος Κωνσταντίνος

   Κωνσταντίνε, έχει παρατηρηθεί το ίδιο ακριβώς σε συνάδερφο στην ίδια εταιρεία. Αλλά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και εγώ, που το δημοσιεύεις και μας αποτρέπεις από το να περάσουμε την ίδια ταλαιπωρία που πέρα από το να χάνουμε το χρόνο μας, μας οδηγούν τέτοιες συμπεριφορές να χάνουμε τον αυτοσεβασμό μας και το κουράγιο μας. Καλή χρονιά με προσωπικές επιτυχίες σε σένα και σε όλους μας.

   Φιλικά, Ζωή

[Doomantia]

Ζωή σε ευχαριστώ. Βλέπω μετά χαράς ότι η δημοσίευση του συμβάντος βρίσκει κάποια απήχηση. Εύχομαι υγεία και ένα πιο φωτεινό, επαγγελματικό 2014