Ισόγειο γραφείο και (ενοχλητικοί) περαστικοί

[letom]

Έχω ισόγειο γραφείο σε πλατεία και υπάρχει καθημερινά αρκετός κόσμος που πηγαινοέρχεται από μπροστά. Αυτό αναμφίβολα είναι θετικό για ευνόητους λόγους. Υπάρχει όμως και το αρνητικό της υπόθεσης και αυτό είναι που θέλω να συζητήσω. Προφανώς απευθύνομαι σε συναδέλφους που επίσης έχουν/είχαν εμπειρία από ισόγεια γραφεία. Πως καταφέρνετε και δουλεύετε? Προσωπικά έχω απηυδήσει γιατί όλη η όψη του γραφείου είναι τζαμαρία και η άκρη του ματιού μου αναπόφευγκτα "πιάνει" την κίνηση των περαστικών με αποτέλεσμα να αποσπάται η προσοχή μου. Επίσης κάθε τόσο μπαίνει μέσα κάποιος (πελάτης που ανοίγει την πόρτα ίσα ίσα για να πει ένα γεια και να φύγει, πελάτης πολυλογάς για να μπαστακωθεί και να μου αναλύσει με το ζόρι όλη την επικαιρότητα, καταστηματάρχης της περιοχής για τους ίδιους λόγους, πλασιέ για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, τυχαίος περαστικός για να ρωτήσει κάτι άσχετο, παππούδι για να ρωτήσει δήθεν για δουλειά αλλά στην πραγματικότητα θέλει απλώς κουβέντα για να σκοτώσει την ώρα του). Δεν γίνεται να δουλέψω συγκεντρωμένος υπό τέτοιες συνθήκες, ούτε καν πχ. να διαβάσω κάτι με προσοχή. Έχω φτάσει οι ώρες που περνάω στο γραφείο να είναι κατά μεγάλο ποσοστό απλώς για την παρουσία και όταν έχω κάποια σοβαρή δουλειά να κάνω να την παίρνω σπίτι ή να έρχομαι Κυριακές με κλειστά στόρια και να δουλεύω μερικές ώρες με την ησυχία μου. Συμβαίνουν τα ίδια σε όσους είστε σε ισόγεια? Πως το αντιμετωπίζετε?

[BAS]

Λάθος επιλογή πάντα το ισόγειο γραφείο . Είσαι τόσο διαφανής που σε ενοχλεί . Και δεν έχεις βιτρίνα γιά να το κρύψεις .

 

Βάλε μιά αφίσσα διαφημιστική της δουλειάς σου μέχρι ύψος 2 μέτρα και εσωτερικό χώρισμα στην πόρτα , ώστε να μην βλέπουν αν είσαι μέσα την μέρα τουλάχιστον .

 

Οι τζαμπατζήδες και οι χασομέρηδες σε έχουν θεό . Αμα τους προσφέρεις δε και καφέ και είσαι συνδρομητής σε εφημερίδα την έβαψες .

 

Ξέρεις πόσοι γέροι πάνε στις τράπεζες και κάθονται στο γραφείο του διευθυντή με τις ώρες , αντί γιά το καφενείο και πίνουν και διαβάζουν τζάμπα

[dimitrispsi]

Το ισόγειο γραφείο είναι πρόβλημα, αλλά το βασικότερο πρόβλημα είναι η τζαμαρία.

Είχα δει στην Πάτρα ένα τεχνικό γραφείο που είχε ντύσει ΟΛΗ την τζαμαρία με το κλασσικό διάτρητο εσωτερικό αυτοκόλλητο που έδειχνε ένα ωραίο απλό τοπίο και την φίρμα του γραφείου.

Και αρκετός ήλιος μπαίνει - και δεν φαίνεσαι - και διαφήμιση στον εαυτό σου κάνεις

[nik]

letom όλα αυτά που λες είναι στην φύση της δουλειάς. Πρέπει να είσαι ευγενικός και να φτιάχνεις καφέδες και να δουλεύεις Σ/Κ. 

 

Όσο γελοίο και να σου ακούγεται έτσι είναι. Και όσο καμένοι και να είναι όλοι αυτοί που λες, σε κρίνουν καθημερινά και μπορεί να προσβληθούν εκεί που δεν το περιμένεις. 

 

Άλλοι παρακαλάνε να έχουν γραφείο. Φυσικά το καλύτερο  είναι να έχεις πολυλογά συνέταιρο να τους μιλάει και εσύ να δουλεύεις....

 

Πάντως η δουλειά μας είναι 90% δημόσιες σχέσεις και 10% ικανότητα, οπότε ΜΙΛΑ !!!! 

[ΚΑΝΑ]

μια ζωή ισόγειο γραφείο είχα!!

 

Στην είσοδο είχα βάλει την εξής επιγραφή 

 

"Σ΄αυτό το γραφείο
όλοι φέρνουν τη χαρά…

 

άλλοι μπαίνοντας
και άλλοι βγαίνοντας!"

Edited Απρίλιος 24 , 2014 by ΚΑΝΑ

[letom]

Απ' ό,τι καταλαβαίνω σχεδόν σε όλα τα ισόγεια υπάρχει το ίδιο πρόβλημα. Νόμιζα μήπως είμαι εγώ ο γκαντέμης και έχω κάποιον μαγνήτη που έλκει όλους τους περίεργους/γραφικούς/αργόσχολους της περιοχής.

 

ΒΑΣ δεν θα έλεγα ότι είναι απαραίτητα λάθος επιλογή το ισόγειο. Φίλοι συνάδελφοι που ξεκινήσαν ίδια περίοδο δικά τους γραφεία τα οποία είναι σε ορόφους, μου λένε ότι δεν πατάει ούτε μύγα και δεν τους γνωρίζει ούτε ο απέναντι περιπτεράς.

 

dimitrispsi κι εγώ κάτι σε αυτοκόλλητο σκέφτομαι αλλά διστάζω ως προς την αισθητική πλευρά, μη φαίνεται το γραφείο όπως αυτά που αγοράζουν χρυσό και είναι καλλυμένα από πάνω ως κάτω σαν τσίρκο μεντράνο. Ίσως κάτι σε ημιδιαφανές γκρί μονόχρωμο όπως ας πούμε το τζάμι στα ντουζ που βλέπεις ότι υπάρχει μέσα κάποιος αλλά δεν διακρίνεις τίποτα περισσότερο.

 

nik εννοείται ότι μιλάω και είμαι φιλικότατος και γι' αυτό και συνεχίζουν να έρχονται. Και αρκετοί από τους πολυλογάδες μου έχουν κάνει και διαφήμιση και μου έχουν στείλει πελάτες. "Με σύστησε ο κυρ-Μήτσος, μένει δίπλα μας και μου είπε να έρθω εδώ για την τακτοποίηση γιατί είσαι χρυσό παιδί και τα λέτε συχνα πυκνά και μου έχει πει τα καλύτερα". Καλά όλα αυτά, δεν λέω, απλώς πρέπει να υπάρχει και ένα όριο. Υπάρχουν φορές που έχω τεράστια σχέδια απλωμένα πάνω στο γραφείο και είμαι σκυμμένος και απορροφημένος μετρώντας κάτι και ενώ είναι παραπάνω από προφανές ότι είμαι απασχολημένος τσουπ ανοίγει η πόρτα και μπουκάρει μέσα ο άλλος και στρογγυλοκάθεται και αρχίζει να μιλάει!!! Και αν τολμήσω να πω "να τα πούμε αύριο γιατί έχω δουλίτσα και είμαι λιγάκι πιεσμένος αυτή τη στιγμή" έρχεται η απάντηση "κάνε μωρέ ένα διαλλειματάκι να χαλαρώσεις και συνεχίζεις μετά". Εκείνες τις στιγμές κάνω και φόνο αλλά  μάλλον καταφέρνω να το κρύψω καλά γιατί δεν έχει φύγει κανείς πανικόβλητος.

 

ΚΑΝΑ με πέθανες με την επιγραφή! Είσαι ΘΕΟΣ!

[Brasco]

Βάλε μια επιγραφή πως δέχεσαι μόνο κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού. Έτσι θα σε υπολογίζουν και περισσότερο.

Και κράτα τα στόρια σε κλειστή θέση

[elftherios]

Κι εγώ σε ισόγειο γραφείο είμαι απο τον Αύγουστο. Ενώ είχα άγχος αρχικά ότι θα μου σπάνε τα νεύρα καθώς είναι η γειτονιά που μεγάλωσα και τους γνωρίζω σχεδόν όλους οπότε θα θέλανε κους κους και τα σχετικά, λίγο τα στόρια που είναι μόνιμα ημίκλειστα σε θέση που δεν βλέπεις μέσα, λίγο ότι η πόρτα δεν ανοίγει απεξω δεν μπορώ να πω ότι έχω πρόβλημα. Έβαλα και διπλά τζάμια με τριπλεξ εξωτερικά σε παράθυρο και πόρτα για βελτίωση ηχομονωσης και δεν με ενοχλέι ούτε ο θόρυβος.

[ΚΑΝΑ]

Ειλικρινά εμένα το ισόγειο με βοήθησε πάρα πολύ!!

Έγινα άμεσα γνωστός παρότι κατάγομαι από άλλη -μακρινή περιοχή

 

Μάλιστα πολλές φορές στην αρχή-αρχή του επαγγελματικού μου βίου

επιδίωκα -όταν δεν ήταν κανένας στο γραφείο μου -και επίτηδες  προσκαλούσα στο γραφείο

για καφέ ή αναψυκτικό τον οποιοδήποτε με χαιρετούσε  

 

(με το σκεπτικό ότι όποιος περνούσε απ' έξω, επειδή δεν γνώριζε

αν ήταν  πραγματικά αργόσχολος ή  πελάτης μου,

ψυχολογικά εντυπωσιάζονταν από την γρήγορη απόκτηση της πελατείας μου) 

 

Φυσικά όλα αυτά με ανάγκασαν αργότερα:

1. να δουλεύω συνήθως απόγευμα και μέχρι 11-11.30 και μετέπειτα

2.  να κατασκευάσω ένα πατάρι από το οποίο είχα άμεση οπτική επαφή με όλους και επομένως δεν έκοψα ποτέ την καλημέρα με πολλούς αλλά αυτό δεν ευνοούσε τους αργόσχολους να ανεβούν τη σκάλα κλπ

[ponireas]

Μπορείς να βάλεις κερματοδέκτη στην είσοδο ή να το συνδυασεις με χρονοχρέωση.