Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ως κατεπείγον το νομοσχέδιο για το χωροταξικό


dimitris GM

Recommended Posts

παρατηρησεις στο νομοσχεδιο

 

 

16 παρατηρήσεις-φωτιά για το ν/σ «χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση»

topografiko%20diagramma_550x.jpg
Tο Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη (CISD), με ανοιχτή επιστολή του διατυπώνει συνολικά 16 παρατηρήσεις επί του νομοσχέδιου για την «χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση», ενώ η πρόεδρος του παρατηρητηρίου Μαργαρίτα Καραβασίλη, με ανοιχτή επιστολή της προς τους πολιτικούς αρχηγούς, την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ και το σύνολο των ελλήνων βουλευτών ζητά την απόσυρση είτε την καταψήφιση του νομοσχέδιου.

Οι 16 παρατηρήσεις αναλυτικά έχουν ως εξής:

1. Το σχεδίου νόμου έχει σημαντικές παραλείψεις, συγχύσεις και στρεβλώσεις που καταστρατηγούν κατάφωρα την ίδια την έννοια «Χωροταξία», σηματοδοτώντας την ιστορική ανατροπή επί τα χείρω του Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού της χώρας.

2. Εκφυλίζει την «Χωροταξία», από Στρατηγικό Αναπτυξιακό Σχεδιασμό, σε εργαλείο εξυπηρέτησης υπαγορευόμενων βραχυ-μεσοπρόθεσμων πολιτικών και «Χωροταξικό των Έργων» προς την κατεύθυνση της οποιασδήποτε συγκυριακής έννοιας της «Ανάπτυξης» μέσω μιας κατευθυνόμενης «Χωροθέτησης».

3. Δεν λαμβάνει υπόψη την «Χωρικότητα», βασικό χαρακτηριστικό του οικονομικού προγραμματισμού, ούτε το διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο στον τομέα της αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης, όπου πάγια έχουμε την παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού.

4. Αντικαθιστά την σταθερότητα, την διαφάνεια και την αναγκαία αντικειμενικότητα στις διαδικασίες χωρικού σχεδιασμού, με «ελαστικά» εργαλεία που, κατά περίπτωση, παραδίδουν τον χωροταξικό σχεδιασμό στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία και στους «επενδυτές», οι οποίοι αποκτούν τη δυνατότητα ακόμη και πολεοδόμησης ή κατά βούληση ρύθμισης των πάντων, με τη
θέσπιση περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

5. Εξοστρακίζει πλήρως το Περιβάλλον, καθώς εισάγει εντονότερη σύγχυση στη σχέση των Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) με τον χωρικό σχεδιασμό υποβαθμίζοντας την αξία και σημασία των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

6. Παραλείπει κάθε αναφορά, έστω και στοιχειώδη, στην υποχρεωτική, από το νόμο και την Σύμβαση της Βαρκελώνης, Ολοκληρωμένη Διαχείριση του Παράκτιου Χώρου.

7. Δεν επιλύει το καίριο ζήτημα των συναρμοδιοτήτων στην διαχείριση του αειφόρου σχεδιασμού, καθώς εκτός του ΥΠΕΚΑ εμπλέκει και άλλα Υπουργεία και Φορείς με αντικρουόμενα ενδιαφέροντα και συμφέροντα.

8. Η επιχειρούμενη μερική αναμόρφωση του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας (ΕΣΧ) είναι άτολμη, καθώς οι αρμοδιότητες παραμένουν ασαφείς και σε τελική φάση εξουδετερώνονται από την νέο-ιδρυόμενη Εκτελεστική Επιτροπή.

9. Παραδίδει, στην κυριολεξία, την «αξιοποίηση των πηγών εθνικού πλούτου και την αειφόρο τοπική ανάπτυξη των ορεινών, νησιωτικών και
παραμεθόριων περιοχών» (άρθρο 106 παρ.1 του Συντάγματος), σε τυχαίες και ευκαιριακές επιλογές.

10. Ακολουθεί τις επιταγές του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Πολιτικής, σε αντίθεση με το Σύνταγμα.

11. Αποδίδει στον Χωροταξικό Σχεδιασμό, όπως αποτυπώνεται μέσω των «Στρατηγικών Χωροταξικών Πλαισίων», μια μονοσήμαντη/μονομερή
αναπτυξιακή στρατηγική η οποία βασίζεται έωλα σε γενική πρόταση χωροταξικής οργάνωσης συγκεκριμένων τομέων παραγωγικών δραστηριοτήτων
εθνικής και μόνο σημασίας χωρίς να λαμβάνει υπόψη την διαδικασία που συντελείται μέσα στο χρόνο.

12. Εξοστρακίζει πλήρως την κοινωνική, περιβαλλοντική, πολιτισμική και οικονομική διάσταση και εδραιώνει την απρογραμμάτιστη, ανορθολογική
και καθοδηγούμενη ανάπτυξη, αγνοώντας τις ευρωπαϊκές και εθνικές επιταγές.

13. Μετατρέπει την Δημόσια Περιουσία, από μελλοντική «ρεζέρβα γης», σε προϊόν συναλλαγής.

14. Μειώνει τα επίπεδα σχεδιασμού σε 4, μη επιτυγχάνοντας ωστόσο ούτε και τους βασικούς στόχους καθώς οδηγεί σε πλήρη διάρρηξη του Χώρου
με ενδεχόμενη συνέπεια τη δημιουργία γεωγραφικών θυλάκων χωρίς συσχετισμό, καθώς η χρονική εμβέλεια δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιθυμητή -κατά τον συντάκτη- οικονομική ανάπτυξη.

15. Ανατρέπει βασικές επιλογές και κυρίως την συνολική ισορροπία των Ειδικών Χωροταξικών Σχεδίων χάριν της «Νομικής Δεσμευτικότητας»
αυτών ως προς τις γενικές κατευθύνσεις.

16. Προσδιορίζει ως «προβληματικές ζώνες» τις ευαίσθητες και εύθραυστες παράκτιες, θαλάσσιες, νησιωτικές, ορεινές περιοχές, που αποτελούν
το κύριο χαρακτηριστικό της χώρας μας και τις αντιμετωπίζει αδιάφορα χωρίς να λαμβάνει υπόψη την ανάγκη ειδικής αντιμετώπισης (ολοκληρωμένος σχεδιασμός και διαχείριση) καθώς δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις από την ανάπτυξη ανθρώπινων δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα ισχυρές
συγκρούσεις σε θέματα ανάπτυξης και προστασίας περιβάλλοντος.
 

Πηγή: NewsletterTEE
page_tools_left.gif
Edited by dimitris GM
Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.