Η ανάγκη μεταρρύθμισης των Σπουδών Πολιτικού Μηχανικού και όχι μόνον

[Engineer]

Εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, στη Χώρα μας έχουν περιοριστεί δραματικά οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στις υποδομές αρμοδιότητας Πολιτικού Μηχανικού (ΠΜ), με αποτέλεσμα μεγάλη διόγκωση της ανεργίας στον κλάδο. Γιατί λοιπόν να συνεχιστεί η εκπαίδευση/παραγωγή ΠΜ με τη σημερινή μορφή/ρυθμό της;

 

Το πολιτικό σύστημα στη Χώρα μας ενεργοποιείται από τα σήματα που εκπέμπει η πραγματική Οικονομία με υπερβολική καθυστέρηση. Προσαρμοζόμενο στην αδράνεια της κοινωνικής ζήτησης, στο χώρο της εκπαίδευσης συνεχίζει να δεσμεύει πολύτιμους πόρους σε λάθος επένδυση.

 

Όμως, δεν μπορεί κανείς να πορεύεται όπως άλλοτε: Εξ αιτίας της μεγάλης ανεργίας των ΠΜ, τα τελευταία έτη παρατηρήθηκε σημαντική πτώση των βάσεων εισαγωγής (ποιότητας σπουδαστών). Περιορίσθηκε η δυνατότητα των οικογενειών των σπουδαστών να χρηματοδοτήσουν μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.

 

Η μεγάλη προσπάθεια να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο έχει καταπονήσει τους νέους σπουδαστές. Εξ άλλου, γίνονται πιο ώριμοι και αποκτούν ενδιαφέροντα σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Όλα αυτά συμβάλλουν στα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας κατά τα πρώτα εξάμηνα των σπουδών.

 

Οι Σπουδές ΠΜ (ΣΠΜ) έχουν υπερφορτωθεί με προωθημένη γνώση, την οποία ο μέσος μηχανικός μπορεί να μην χρειαστεί ποτέ. Ως επακόλουθο, ο μέσος χρόνος αποφοίτησης είναι μεγαλύτερος της πενταετίας κατά 30%.

 

Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς θα αυξάνεται συνεχώς στο προβλεπτό μέλλον. Ο αναπροσανατολισμός των σπουδών προς τις ανάγκες και τις ευκαιρίες απασχόλησης (και) της παγκόσμιας αγοράς είναι σήμερα απολύτως αναγκαίος. Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών πολλοί έλληνες επαγγελματίες μετακινήθηκαν σε χώρες με ισχυρή οικονομία.

 

Μερικές φορές αυτό επικρίνεται άκριτα ως διαρροή εγκεφάλων σε επίπεδο Χώρας. Παραγνωρίζεται ότι αφορά (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, ερευνητών κυρίως) σε ανέργους, οι οποίοι, σε μεσοπρόθεσμο τουλάχιστον ορίζοντα, δεν θα είχαν τη δυνατότητα να προοδεύσουν (και να συμβάλουν) παραμένοντας στη χειμαζόμενη από την κρίση Χώρα. Εξάλλου, σε ατομικό επίπεδο η αναζήτηση καλύτερης τύχης αποτελεί την εύλογη επιλογή άσκησης του ταλέντου και των προσόντων, που αποκτήθηκαν μετά από μακρά προσωπική προσπάθεια και βαρύ οικονομικό κόστος, με στόχο την ικανοποιητική ανταμοιβή.

 

Η μεταρρύθμιση των ΣΠΜ, αφενός, για να έχει νόημα οφείλει να είναι ριζοσπαστική και να έχει μακροχρόνια προοπτική και, αφετέρου, για να επιτύχει δεν πρέπει να υπονομεύει τις ευρέως αποδεκτές αξίες και τις επικρατούσες ιδέες στον υπόψη χώρo και χρόνο.

 

Οι ακόλουθες προτάσεις έχουν διατυπωθεί εντός του ανωτέρω πλαισίου:

Διατήρηση του ενιαίου κύκλου 5ετών σπουδών και δημιουργία 3 εσωτερικών σταδίων με προοδευτικά αυξανόμενες απαιτήσεις και παροχή διπλώματος και μεταπτυχιακού τίτλου στο τέλος του κύκλου. Περιορισμός του συνολικού αριθμού ωρών διδασκαλίας.

 

Δημιουργία 1ου «εισαγωγικού» σταδίου 3ων εξαμήνων (βασική μαθηματική, τεχνική, νομική και οικονομική γνώση του μηχανικού). Αποτυχία του φοιτητή, μετά από εύλογο αριθμό επαναληπτικών εξετάσεων, θα συνεπάγεται μεταγραφή του σε άλλη σχετική Σχολή με χαμηλότερη βάση εισαγωγής (φίλτρο έγκαιρης επιλογής για τη συνέχιση ΣΠΜ αντί της διαγραφής των αποτυχόντων μετά από επτά έτη σπουδών, δηλαδή της πιστοποίησης κοινωνικών δραμάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν).

 

Παροχή γενικών ΣΠΜ κατά τη διάρκεια των επομένων 5 εξαμήνων (2ο στάδιο), οι οποίες θα οδηγούν σε απόκτηση διπλώματος. Περιορισμός του αριθμού των υποχρεωτικά διδασκομένων μαθημάτων. Διαμόρφωση ομάδων συγγενών κατ΄επιλογή μαθημάτων (ροές, minors). Εξοικείωση με τις κατασκευαστικές μέθοδους, μέσω των οποίων υλοποιείται η θεωρητική ανάλυση, με συγκεκριμένες εφαρμογές και αναλύσεις αστοχιών και κινδύνων.

 

Εισαγωγή νέων μαθημάτων που θα αφορούν σε περιβάλλον, διοίκηση, οργανωτική συμπεριφορά, διαχείριση - χρηματοδότηση - λειτουργία - αναβάθμιση έργων, σε βάρος του χρόνου διδασκαλίας των παραδοσιακών θεμάτων (σύμφωνα με την ποσόστωση ωρών των καλύτερων Σχολών του εξωτερικού). Διασύνδεση των σπουδαστών με μικρό αριθμό έργων υπό υλοποίηση. Οι σπουδαστές θα αντιμετωπίζουν 8ωρη(ες) εξέταση(εις) σε σύνθετα θέματα (από ομάδα καθηγητών) για την απονομή του διπλώματος.

 

Το μέλλον των ΣΠΜ είναι η επιστροφή στη βασική αρχή της ολιστικής προσέγγισης των έργων, δηλαδή όπως έπραττε ο ΠΜ (μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση) μερικές δεκαετίες πριν.

 

Αφιέρωση των τελευταίων 2 εξαμήνων σε προγράμματα εξειδίκευσης (3ο στάδιο - masters), που θα αποτελούν μετεξέλιξη των σημερινών Κατευθύνσεων και Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών (ΜΠΣ) ή θα είναι νέα. Μέρος τους θα διδάσκεται στην αγγλική γλώσσα (ελάχιστοι διδάσκοντες δεν έχουν την ευχέρεια αυτή), ώστε να δίνεται η δυνατότητα και σε αλλοδαπούς φοιτητές να τα παρακολουθήσουν. Πρέπει να επιδιώκεται συνεργασία με αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού προκειμένου να αυξηθεί η διεθνής αναγνώριση και ελκυστικότητα των ελληνικών τίτλων ΜΠΣ.

 

Διαμόρφωση κατάλληλου επαγγελματικού υποβάθρου με στοχευμένη συμπληρωματική κατάρτιση κατά την διάρκεια των σπουδών και διευκόλυνση των νέων αποφοίτων στην πιστοποίηση προσόντων από επαγγελματικές ενώσεις.

 

Η προτεινόμενη μεταρρύθμιση θα αναβαθμίσει δραστικά τις ΣΠΜ στη Χώρα μας. Η υλοποίηση της δεν απαιτεί σημαντικό κόστος, μεγάλο χρόνο και πρόσθετους ανθρώπινους πόρους. Προϋποθέτει μακροχρόνιο προγραμματισμό αριθμού και εξειδικεύσεων διδακτικού προσωπικού. Απαιτεί ορθολογική προσέγγιση και απροκατάληπτη, προοδευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Επιβάλλεται να καταγραφεί άμεσα η άποψη των αποφοίτων των τελευταίων δέκα ετών και να δρομολογηθεί ουσιαστική διαβούλευση όλων των αρμοδίων. Αντίστοιχες ενέργειες είναι κρίσιμες και για τους άλλους κλάδους των μηχανικών.

 

Η πραγματική μάχη της εποχής μας είναι ανάμεσα στη συντήρηση και στην καινοτομία. Και παρά τις πολλές προσπάθειες μας, παραμένει υψηλός ο κίνδυνος να ρυθμίζουμε όλο και λιγότερο τις τύχες μας και να πορευόμαστε ως παθητικοί αποδέκτες μιας μοίρας που οι άλλοι μας επιφυλάσσουν, στο πλαίσιο της αμείλικτης παγκοσμιοποίησης ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και οι άλλοι δεν θεωρούν συμφέρον τους το να εκπαιδεύουμε εμείς τους καλύτερους μηχανικούς.

 

Ο κ. Σέργιος Λαμπρόπουλος είναι Διευθυντής του Τομέα Προγραμματισμού και Διαχείρισης Τεχνικών Έργων της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ.

 

Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=612644

 

Click here to view the είδηση

[Roy_Hobbs]

με άνεση κερδίζει το βραβείο "ΜΠΟΥΡΔΑ ΑΡΘΡΟ 2014" (κρίμα που έχει γίνει η απονομή του 2013 αλλιώς θα σάρωνε κι εκεί)

[BAS]

"Η μεγάλη προσπάθεια να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο έχει καταπονήσει τους νέους σπουδαστές. Εξ άλλου, γίνονται πιο ώριμοι και αποκτούν ενδιαφέροντα σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Όλα αυτά συμβάλλουν στα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας κατά τα πρώτα εξάμηνα των σπουδών."

 

Τι λες βρε παιδί μου . Οι παλιοί που έμπαιναν και πιό δύσκολα τι να πουν ?

 

Αλλά ο λαικισμός είναι πάντα εύκολος και αποδοτικός σαν επένδυση .

 

 

[Roy_Hobbs]

"για τη συνέχιση ΣΠΜ αντί της διαγραφής των αποτυχόντων μετά από επτά έτη σπουδών, δηλαδή της πιστοποίησης κοινωνικών δραμάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν"

 

http://www.youtube.com/watch?v=F876jzsFHFc

[peterpan]

με άνεση κερδίζει το βραβείο "ΜΠΟΥΡΔΑ ΑΡΘΡΟ 2014" (κρίμα που έχει γίνει η απονομή του 2013 αλλιώς θα σάρωνε κι εκεί)

 

α. Θα μπορούσες να αιτιολογήσεις πως αποδίδεις το παραπάνω βραβείο??

 

β. Θεωρείς ότι η σχολή των πολ.μηχ. θα πρέπει να παραμείνει η ίδια και να μην αναβαθμιστεί στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς εργασίας και πρότυπα διδακτικής εφαρμογής? 

[Roy_Hobbs]

μα εκεί ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα, ότι δηλαδή με πρόσχημα την αναβάθμιση (η οποία θεωρητικά χρειάζεται στα πάντα από την ποιότητα μπέικον μέχρι τη διαστημική τεχνολογία) ο καθένας βγαίνει και λεέι το κοντό και το μακρύ του. Ο συγκεκριμένο συντάκτης ο οποίος όλως τυχαίως είναι Διευθυντής του Τομέα Προγραμματισμού και Διαχείρισης Τεχνικών Έργων ΕΜΠ προτείνει ότι θα πρέπει να εισαχθούν μαθήματα "που θα αφορούν σε περιβάλλον, διοίκηση, οργανωτική συμπεριφορά, διαχείριση - χρηματοδότηση - λειτουργία - αναβάθμιση έργων, σε βάρος του χρόνου διδασκαλίας των παραδοσιακών θεμάτων" δηλαδή μαθήματα του τομέα του. Επιπλέον πιο κλισέ εκφράσεις χωρίς ουσία είχα καιρό να διαβάσω, παραθέτω μερικές εξ αυτών:

"για να έχει νόημα οφείλει να είναι ριζοσπαστική"

"η επιστροφή στη βασική αρχή της ολιστικής προσέγγισης των έργων"

"απαιτεί ορθολογική προσέγγιση και απροκατάληπτη, προοδευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων"

"ουσιαστική διαβούλευση όλων των αρμοδίων"

"η πραγματική μάχη της εποχής μας είναι ανάμεσα στη συντήρηση και στην καινοτομία"

 

Για το τέλος άφησα το καλύτερο "την πιστοποίηση κοινωνικών δραμάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν" όταν οι φοιτητές διαγράφονται μετά από επτά έτη σπουδών. Ο καλύτερος σχολιασμός πιστεύω είναι το παραπάνω βίντεο...

[imhotep]

για μένα το καλύτερο είναι η άλλη πιστοποίηση

"Διαμόρφωση κατάλληλου επαγγελματικού υποβάθρου με στοχευμένη συμπληρωματική κατάρτιση κατά την διάρκεια των σπουδών και διευκόλυνση των νέων αποφοίτων στην πιστοποίηση προσόντων από επαγγελματικές ενώσεις." (μυγα 1/2)

δηλ. πάρτε ένα ..χαρτο από μας που ξέρουμε ότι δεν έχει καμία πλέον αξία στην αγορά εργασίας αλλά για να δουλέψετε τραβάτε για πιστοποιήσεις (που μπαίνουν ήδη από το παράθυρο και υπήρχαν και στις περιβόητες μελέτες για τα ΕΔ: Planet, Αυγητίδης κλπ κλπ) βλ. ΠΕΑ, ελεγκτές δόμησης κ.α.

Edited Ιούλιος 8 , 2014 by imhotep

[Giorgos1987]

 

Οι Σπουδές ΠΜ (ΣΠΜ) έχουν υπερφορτωθεί με προωθημένη γνώση,

 

Ποιά είναι αυτή η γνώση που καλείται προωθημένη; Μήπως θέλει να πεί πρόσθετη γνώση; Το άρθρο αποτελεί κατά 90% μια έκθεση ιδεών με ατεκμηρίωτες απόψεις. Και ναί η οικοδομή έχει καταρεύσει αλλά γιατί είναι αναγκαίο να αλλάξουν οι σπουδές; Υποβάθμιση ενός αντικειμένου στην αγορά πρέπει να συνεπάγει απαραιτήτως και υποβάθμιση του προγράμματος σπουδών από 5 έτη σε 4;

[peterpan]

για μένα το καλύτερο είναι η άλλη πιστοποίηση

"Διαμόρφωση κατάλληλου επαγγελματικού υποβάθρου με στοχευμένη συμπληρωματική κατάρτιση κατά την διάρκεια των σπουδών και διευκόλυνση των νέων αποφοίτων στην πιστοποίηση προσόντων από επαγγελματικές ενώσεις." (μυγα 1/2)

δηλ. πάρτε ένα ..χαρτο από μας που ξέρουμε ότι δεν έχει καμία πλέον αξία στην αγορά εργασίας αλλά για να δουλέψετε τραβάτε για πιστοποιήσεις (που μπαίνουν ήδη από το παράθυρο και υπήρχαν και στις περιβόητες μελέτες για τα ΕΔ: Planet, Αυγητίδης κλπ κλπ) βλ. ΠΕΑ, ελεγκτές δόμησης κ.α.

 

Αξιότιμε imhotep, η πιστοποίηση των προσόντων είναι το διαβατήριο για την παγκόσμια αγορά εργασίας και δυστυχώς στην Ελλάδα κοιτάζουμε μόνο τις πολιτικές κατευθύνσεις των σχολών και του τεχνικού επιμελητηρίου.

Όποιος σοβαρός μηχανικός αναζητήσει εργασία στο εξωτερικό (και στις μέρες μας είναι πάμπολοι), το πρώτο πράγμα που ζητούν οι σοβαρές εταιρίες είναι πιστοποίηση των προσόντων τους και της επαγγελματικής τους καριέρας. Πως βεβαιώνει και πιστοποιεί ένας σοβαρός μηχανικός με 10-15 χρόνια εμπειρίας ότι είναι αυτός που λέει? Από το βιογραφικό του? Αυτό είναι αστείο. Σήμερα, που η συγγραφή βιογραφικών είναι ολόκληρη επιστήμη, οι εταιρίες ζητούν πιστοποίηση της επαγγελματικής γνώσης και εμπειρίας.  Το προ 15ετίας πτυχίο δεν λέει τίποτα! 

 

Το πτυχίο πρέπει να είναι το εφαλτήριο της επαγγελματικής καριέρας και όχι η κορνίζα που θα μοστράρουμε για όλη μας τη ζωή.   

Η καταγεγραμμένη συνεχόμενη ανάπτυξη της γνώσης και της εμπειρίας είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα ο σύγχρονος μηχανικός και αυτό γίνεται μόνο μέσα από την πιστοποίηση. Όσοι έχουν αναζητήσει την τύχη τους έξω από τα σύνορα του Ελαδιστάν καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ.

[peterpan]

μα εκεί ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα, ότι δηλαδή με πρόσχημα την αναβάθμιση (η οποία θεωρητικά χρειάζεται στα πάντα από την ποιότητα μπέικον μέχρι τη διαστημική τεχνολογία) ο καθένας βγαίνει και λεέι το κοντό και το μακρύ του. Ο συγκεκριμένο συντάκτης ο οποίος όλως τυχαίως είναι Διευθυντής του Τομέα Προγραμματισμού και Διαχείρισης Τεχνικών Έργων ΕΜΠ προτείνει ότι θα πρέπει να εισαχθούν μαθήματα "που θα αφορούν σε περιβάλλον, διοίκηση, οργανωτική συμπεριφορά, διαχείριση - χρηματοδότηση - λειτουργία - αναβάθμιση έργων, σε βάρος του χρόνου διδασκαλίας των παραδοσιακών θεμάτων" δηλαδή μαθήματα του τομέα του. Επιπλέον πιο κλισέ εκφράσεις χωρίς ουσία είχα καιρό να διαβάσω, παραθέτω μερικές εξ αυτών:

"για να έχει νόημα οφείλει να είναι ριζοσπαστική"

"η επιστροφή στη βασική αρχή της ολιστικής προσέγγισης των έργων"

"απαιτεί ορθολογική προσέγγιση και απροκατάληπτη, προοδευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων"

"ουσιαστική διαβούλευση όλων των αρμοδίων"

"η πραγματική μάχη της εποχής μας είναι ανάμεσα στη συντήρηση και στην καινοτομία"

 

Για το τέλος άφησα το καλύτερο "την πιστοποίηση κοινωνικών δραμάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν" όταν οι φοιτητές διαγράφονται μετά από επτά έτη σπουδών. Ο καλύτερος σχολιασμός πιστεύω είναι το παραπάνω βίντεο...

 

Έχω την εξής απορία. 

Καταλαβαίνω ότι διαφωνείς με την ανάπτυξη του κειμένου και τον τρόπο γραφής του,  διαφωνείς και με την άποψη του για την ανάγκη εξσυγχρονισμού της ύλης και των αναγκών διδακτικής γνώσης σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις του επαγγέλματος? Δηλαδή όπως αναφέρει να εισαχθούν μαθήματα "που θα αφορούν σε περιβάλλον, διοίκηση, οργανωτική συμπεριφορά, διαχείριση - χρηματοδότηση - λειτουργία - αναβάθμιση έργων?