Απαλλαγη απο Χορτα-θαμνους-ριζες σε οικοπεδο

[ΠαναγιώτηςΡ]

@georgios_m με κάθε σεβασμό στην διαφορετικότητα απόψεων, ένα ακίνητο μπορεί να αξιοποιηθεί στον κατάλληλο χρόνο, ο οποίος είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων και διαφορετικών για τον καθένα από εμάς. Άλλες προσδοκίες έχεις εσύ από ένα περιουσιακό στοιχείο, άλλες εγώ, αλλες ο Γιάννης, ο Μήτσος και ούτω καθ' εξής. Αυτό δεν σημαίνει ότι στο ενδιάμεσο δεν πρέπει κάποιος να προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει το κόστος διατήρησης. Ούτε ότι θα πρέπει να εκποιηθεί ένα ακίνητο λόγω αγριόχορτων. Ο οικονομικός παράγων είναι ένας σοβαρός, αλλά προσωπικά για εμένα δεν αποτελεί θέμα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσω να επιτύχω ένα σύννομο και άρτιο αποτέλεσμα με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο όφελος για την τσέπη μου.

@Pavlos33 Η μίσθωση είναι μια λύση, όταν κάποιος είναι διατεθειμένος να δεσμευτεί εγγράφως. Πολλοί απλως ζητούν να μπουν μέσα και να "καλλιεργούν", χωρίς να είναι πρόθυμοι να το θέσουν με συγκεκριμένους όρους και τίμημα επί χάρτου. Αντιλαμβάνεσαι ότι σε αυτή την περίπτωση δεν απαλλάσσεται ο κύριος του ακινήτου από τις όποιες συνέπειες κακής διαχείρισης ή αμέλειας του νομέα στο ακίνητο.

Edited Απρίλιος 22 by ΠαναγιώτηςΡ

[body125z]

οτι χειρότερο το roundup.. απορίας άξιο πως επιτρέπεται τέτοια σκευάσματα (και όχι μόνο) να πωλούνται.. στο νησί που κατοικώ όποιος ιδιώτης το χρησιμοποιεί (προφανώς άνευ γεωπόνου κτλ κτλ) και μάλιστα όχι απλά σε αγροτεμάχια χωρίς δένδρα, αλλά και σε ελαιώνες κλπ δημιουργεί μια εντελώς αφύσικη κατάσταση όπου δίπλα σε παρακείμενα χωράφια που έχουν φυσική βλάστηση (βάτα, χόρτα του θεού κλπ) -ο έξυπνος - έχει κάνει την ιδιοκτησία του κρανίου τόπο και έπειτα κομπάζει οτι γλύτωσε μερικές εκατοντάδες ευρώ για κόψιμο χόρτων κλπ... Φυσικά όλο αυτό το δηλητήριο καταλήγει έίτε στα πιάτα μας είτε στο νερό μας... Χώρια την καταστροφή που κάνει στις μέλισσες και λοιπά έντομα..

θα μου αναφέρεται ε και αν δε ψεκάσω εγώ θα σώσω τον κόσμο; Προφανώς και όχι, αλλά ο καθένας στα πλαίσια των δυνατοτήτων του και στο εύρος που μπορεί να επηρεάσει τους γύρω του έχει και την ανάλογη ευθύνη

συνάδελφοι και φίλοι, αν πάτε μια βόλτα (που δυστυχώς ήμουν πρόσφατα) από τις ογκολογικές και αιματολογικές κλινικές θα φρίξετε από τα ποσοστά δύσμοιρων συνανθρώπων μας που ταλαιπωρούνται από διάφορων ειδών κακοηθειών και νεοπλασιών. Η εύκολη λύση δεν είναι πάντα και η πιο σωστή. Εναλλακτικές υπάρχουν για την αντιμετώπιση της βλάστησης (μπορεί ο καθένας να απευθυνθεί στους αρμόδιους επιστήμονες), αλλά το να χρησιμοποιήσουμε τα δηλητήρια δε νομίζω οτι είναι μια απο αυτές.

Δυστυχώς η ιδιοκτησία κοστίζει τις μέρες μας και το να έχει κάποιος κάτι που δε μπορεί να το υποστηρίξει πρέπει να το σκεφτεί διπλά και τριπλά...

Δεν έχω διάθεση να επιτεθώ σε κανένα προσωπικά απλά αναφέρομαι σε καταστάσεις που ζω καθημερινά..

[georgios_m]

Πολύ σωστά, ωστόσο, αν κάπου βλέπουμε μια τόσο σοβαρή κατάχρηση, ας γίνεται και καμια επίσημη καταγγελία, όχι μόνο στα φόρουμ..

Όσο για το οικονομικό κόστος συντήρησης των περιουσιών, από ίδια πείρα τα λέμε αυτά, ως συμπάσχοντες. Ασφαλώς ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, ιδίως αν τα λεφτά δεν είναι περιορισμός.

[Pavlos33]

Συνάδελφοι επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις και από μένα.

Η δραστική ουσία γλυφοσάτη περιέχεται τόσο στο γνωστό από το παρελθόν σκεύασμα, όσο και σε άλλα πολλά καθώς η πατέντα της monsanto (σήμερα bayer) έχει λήξει αρκετά χρόνια πριν και έτσι η κάθε εταιρία μπορεί πλέον ελεύθερα να παρασκευάζει ζιζανιοκτόνο με την ίδια δραστική ουσία στην ίδια σύνθεση.  Τα σκευάσματα αυτά κυκλοφορούν νόμιμα στην Ε.Ε και στη χώρα μας ο περιορισμός είναι ότι η αγορά τους να γίνεται από κάποιον που έχει πάρει πιστοποιηση ορθολογικής χρήσης φυτοφαρμάκων. Ουσιαστικά είναι ένας αριθμός ερωτήσεων με πολλαπλές απαντήσεις σαν τεστ. Τίποτα το δύσκολο και τίποτα το φοβερό. Όμως, από το τίποτα καλό είναι να υπάρχει διότι μέσω του τεστ αυτού γνωσιακά όλο και κάτι μένει.  Στην πράξη βεβαίως ξέρουμε ότι συνήθως  τα καταστήματα γεωργικών εφοδίων προμηθεύουν όποιον ζητήσει χωρίς κανένα περιορισμό. 

Σε ένα ιδανικό κόσμο όπου η φύση θα είχε αφεθεί να κάνει τη δουλειά της και η αλυσίδα δεν θα είχε διαταραχθεί από εμάς στο παραμικρό, προφανώς και δεν θα χρειάζονταν φυτοφάρμακα. Μη θεωρείτε ότι μόνο η γλυφοσάτη υπάρχει. Υπάρχουν πολύ ισχυρά εντομοκτόντα και μυκητοκτόνα τα οποία είναι διασυστημικά και όχι επαφής, (από τα οποία καθαρίζονται με νερό τα φρούτα και τα λαχανικά μας.). Δείτε σε μεγάλες εκτάσεις κάμπων όταν ψεκάζουν το ψεκαστικό νέφος που δημιουργείται.

Επίσης, σε ένα ιδανικό κόσμο θα έπρεπε το σύνολο της παραγωγής να γίνεται με βιολογική καλλιέργεια. Στη βιολογική καλλιέργεια υπάρχει σχεδόν μόνο η πρόληψη, η φυτοπροστασία γίνεται με τα γνωστά θεϊκός χαλκός, θειάφι, κλπ, ενω σε επίπεδο θεραπείας σε περίπτωση ασθένειας φυτού και προσβολών, ελάχιστα πράγματα μπορεί να κάνει ο παραγωγός.  Δευτερευόντως, αν βγουν αγροτικά προϊόντα στα ράφια και ενώ είναι χωρίς χημικά φυτοφάρμακα, έχουν  σχήμα και όψη διαφορετική (πχ με στίγματα, ίσως τρύπες από το σκουλικάκι που βγήκε κλπ) παύουν να είναι εμπορεύσιμα καθώς ο κόσμος έχει συνηθίσει να βλέπει αυτά τα φρούτα με την άριστη όψη πλην όμως "βομβαρδισμένα" με ότι κοκτειλ φυτοφαρμάκων υπάρχει.

Η επικρατούσα-συμβιβαστική άποψη είναι η λεγόμενη ορθολογική χρήση φυτοφαρμάκων η οποία προϋποθέτει γνώση από τους αγρότες μας, (φυσικά συνείδηση) αλλά και ελέγχους από τις κρατικές υπηρεσίες στα προϊόντα για υπολειμματική δράση, τήρηση του ελάχιστου χρόνου συγκόμιδής  κλπ.

Το να αναθεματίσουμε στο πυρ το εξώτερον τα φυτοφάρμακα το ξέρουμε και μπορούμε να το κάνουμε όλοι. Αλλά μετά να προβληματιστούμε, αν θα υπάρξει επισιτιστική κρίση και αν οι τιμές όσων αγαθών θα καταφέρουν να παράξουν, αν έχουν 10 πλάσια τιμή από ότι πριν. 

Ας δούμε ένα άλλο θέμα. Για την υγεία μας μήπως οι περισσότεροι από εμάς δεν λαμβάνουμε χημικά φάρμακα; Από το θεωρούμενο "αθώο" ντεπόν μέχρι ότι φάρμακο υπάρχει για τις ασθένειες μας. Στα φάρμακα για την υγεία μας υπάρχει σχέση κόστος-όφελος και σωστή δοσολογία.

Κατά τη γνώμη μου το ίδιο και στα φυτοφάρμακα θα έπρεπε να υπάρχει και θεωρώ ότι εκεί θα πρέπει οι αρμόδιες υπηρεσίες να εστιάσουν με ταυτόχρονη ενημέρωση αλλά και ελέγχους στα προϊόντα.

Οι χειριστές ψεκαστικών θα πρέπει να έχουν γνώση στο να τηρούν τις οδηγίες των γεωπόνων και της ετικέτας και να εφαρμόζουν ορθές πρακτικές, όπως για παράδειγμα να μην ψεκάζουν με άνεμο ή με μεγάλη πίεση και εκπλύνεται περίσσευμα υγρού στο έδαφος, να μην ψεκάζουν με ακατάλληλα πάνω στην ανθοφορία (για να μη θανατώνονται οι μέλισσες), να προσέχουν όταν ρεντίζουν δίπλα σε ποτάμια να μην το ρίχνουν μέσα στο νερό και πολλά ακόμα.

Έτσι λοιπόν και τα ζιζανιοκτόνα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όπου πραγματικά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και με ορθές πρακτικές προκειμένου να περιορίζονται στο ελάχιστο δυνατόν οι αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον. Μια λάνθασμένη πρακτική την οποία την επισημαίνουν και οι γεωπόνοι τα τελευταία χρόνια είναι να μην γίνεται χρήση ζιζανιοκτόνων στους ελαιώνες  των οποίων τα αγριόχορτα μπορούν να καθαριστούν με μηχανικά μέσα και να συντελέσουν με τη σειρά τους-αφημένα στο έδαφος-σε περαιτέρω αύξηση οργανικής ουσίας. Με χαρά βλέπω πλέον αγρότες να εφαρμόζουν αυτή την πρακτική και να μην ψεκάζουν τα χορτάρια του ελαιώνα τους (πόσο μάλλον νωρίς το χειμώνα όπως έκαναν παλιότερα) αλλά είτε να τα φρεζάρουν είτε να τα καταστρέφουν με καταστροφέα. Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί (από δική μου άτυπη στατιστική είναι και μεγάλης σχετικά ηλικίας) οι οποίοι ψεκάζουν χωρίς μέτρο και έχουν μετατρέψει τα χωράφια τους σε νταμάρια να μη φυτρώνει χορτάρι. Αυτά τα χωράφια σε μερικά χρόνια θα είναι άχρηστα, ενώ φυσικά και η οικολογική ζημιά δεν είναι αμελητέα.

Η προσωπική μου γνώμη έχοντας και ο ίδιος ενασχόληση με τη γη είναι ότι πρέπει με μυαλό γνώση και αγάπη για τη φύση να την ενοχλούμε όσο το δυνατόν λιγότερο. Αν για παράδειγμα έχουμε το κτήμα μας τον κήπο μας κλπ, όπου η παραγωγή μας είναι σε μικρή κλίμακα, εξυπακούεται ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε ακόμη και πλήρη βιολογική καλλιέργεια στα δέντρα και τα λαχανικά μας.

[georgios_m]

Όλες αυτές οι πολύ ισορροπημένες σκέψεις αφορούν τη Γεωργική Παραγωγή. Η ένσταση μας στη χρήση αγροχημικών αφορά τη Συντήρηση Πρασίνου.

Και για έναν επιπλέον λόγο: την ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα φάρμακα, τα οποία θα είναι αργότερα ανεπαρκή και για τη χρήση στην παραγωγή.

Οι περιορισμοί δεν σταματούν στα χημικά όμως! Σε κάποιους δήμους (πχ Κηφησιάς) ακόμα και τα μηχανήματα πρέπει να είναι μπαταρίας (όχι βενζινοκίνητα) για να μη ρυπαίνουν και κυρίως να μην ηχορρυπαίνουν.