το ΣτΕ ακυρωνει μερικως τις αντικειμενικες αξιες οικοπεδων ...

[dimitris GM]

Το Σ.τ.Ε. ακυρώνει μερικώς την απόφαση του Υπ. Οικ. για τις αξίες εκτός αντικειμενικού προσδιορισμού

[12.09.2014]

 

 

Απόφαση του πενταμελούς τμήματος του Σ.τ.Ε. ακυρώνει την απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών, (ΠΟΛ.1131/5.6.2013 Τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο οικοπέδου δήμου ή κοινότητας, για τα έτη 2011, 2012 και 2013, στις περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα, αποκλειστικά για τον προσδιορισμό του φόρου ακίνητης περιουσίας φυσικών προσώπων) κατά το μέρος που αναφέρεται στον καθορισμό τιμής ανά τ.μ. των οικοπέδων για τις ανάγκες επιβολής του ΦΑΠ στην περιοχή του πρώην Δήμου Νέας Μάκρης Αττικής για τα έτη 2012 και 2013.

Η απόφαση  1254/2014 του ΣτΕ εκδόθηκε κατόπιν της προσφυγής 63 φορολογούμενων οι οποίοι επιδίωκαν την ακύρωση της  υπ' αριθμ. ΠΟΛ.1131/5.6.2013 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών,

η οποία σημειωτέον είναι αυτή βάσει της οποίας θα προσδιοριστούν οι μοναδιαίες αξίες των οικοπέδων ανά τετραγωνικό μέτρο για τον ΕΝΦΙΑ, μετά και τις τελευταίες τροποποιήσεις που έγιναν στην βουλή.

Οι αιτούντες προέβαλαν την ανωτέρω υπουργική απόφαση για παρακάτω λόγους, οι οποίοι όμως δεν έγιναν δεκτοί από το Σ.τ.Ε., πλην του τελευταίου:

-Παραβίαση των  των άρθρων 26 και 43 του Συντάγματος, βάσει των οποίων είναι ανεπίτρεπτη αναδρομική κανονιστική ρύθμιση αφού η απόφαση εκδόθηκε το 2013 και αφορούσε υπολογισμό αξιών ΦΑΠ και για τα έτη 2011-2012. Το Στε έκρινε ως αβάσιμο τον λόγο αυτό καθότι η  έκδοση της εν λόγω αποφάσεως καθίσταται εν πάση περιπτώσει υποχρεωτική εκ του νόμου, έστω και μετά την πάροδο του έτους φορολογίας στο οποίο αφορά, χωρίς, στην τελευταία αυτή περίπτωση, να τίθεται ζήτημα μη επιτρεπτής αναδρομικής ρυθμίσεως της εκδοθησόμενης υπουργικής αποφάσεως, αφού, υπό την αντίθετη εκδοχή, θα καθίστατο ανέφικτη η επιβολή του φόρου στα προαναφερθέντα ακίνητα, με συνέπεια την ανεπίτρεπτη απαλλαγή των υποχρέων για την καταβολή του.

-Παράβαση της αρχής της ισότητας κατ' αρχάς για το λόγο ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά στον καθορισμό της φορολογητέας αξίας των εκτός αντικειμενικού συστήματος ακινήτων που ανήκουν μόνο σε φυσικά πρόσωπα, όχι δε και σε νομικά, με αποτέλεσμα τα φυσικά πρόσωπα να υφίστανται δυσμενή διάκριση έναντι των νομικών προσώπων, τα οποία, κατά το νόμο, φορολογούνται με διαφορετικό τρόπο, χωρίς να υφίστανται αποχρώντες λόγοι που να δικαιολογούν την εν λόγω διαφοροποίηση. Το ΣτΕ έκρινε και αυτόν το λόγο αβάσιμο, διότι η διαφορετική, βάσει του νόμου, ρύθμιση του τρόπου καθορισμού της φορολογητέας αξίας των ευρισκομένων σε περιοχές που δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα ακινήτων που ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα έναντι της αυτής κατηγορίας ακινήτων που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα, δεν υπερβαίνει, πάντως, τα όρια της ευχέρειας που έχει ο νομοθέτης να καθορίζει με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια τον ενδεδειγμένο εκάστοτε τρόπο φορολόγησης διαφόρων κατηγοριών φορολογουμένων και δεν παραβιάζει, ως εκ τούτου, τις προαναφερθείσες συνταγματικές διατάξεις.

-Παράβαση της αρχής της ισότητας και για το λόγο ότι η προσδιορισθείσα με την προσβαλλόμενη απόφαση τιμή ανά τ.μ. των οικοπέδων στην επίδικη περιοχή της Ν. Μάκρης Αττικής, όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα (ήτοι, όπως ισχυρίζονται, στην 4η Πολεοδομική Ενότητα -Π.Ε-), ανέρχεται σε ύψος τριπλάσιο από την προκύπτουσα αξία ανά τ.μ. των οικοπέδων που βρίσκονται στις περιοχές που εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα (ήτοι στις λοιπές Π.Ε), χωρίς να προκύπτουν οι λόγοι που θα δικαιολογούσαν τέτοια διαφοροποίηση. Το ΣτΕ απέριψε και αυτόν το λόγο διότι ο προσδιορισμός της φορολογητέας αξίας των ακινήτων της πιο πάνω περιοχής στο συγκεκριμένο ύψος έγινε κατ' αρχήν βάσει του προβλεπόμενου από το νόμο κριτηρίου, ήτοι βάσει της «κατώτερης τιμής» συγκριτικών στοιχείων της εν λόγω περιοχής, η ρύθμιση δε αυτή επίσης δεν υπερβαίνει τα όρια της κατά τα ανωτέρω διακριτικής ευχέρειας του νομοθέτη να καθορίζει τον εκάστοτε ενδεδειγμένο τρόπο φορολόγησης διαφόρων κατηγοριών φορολογουμένων. Τέλος, απορριπτέοι προεχόντως ως απαράδεκτοι είναι και οι προβαλλόμενοι το πρώτον με το από 20.11.2013 υπόμνημα νέοι λόγοι ακυρώσεως περί παραβάσεως της αρχής της ισότητας, οι οποίοι στηρίζονται επί άλλων βάσεων.

Ο  λόγος όμως που η ακύρωση έγινε δεκτή είναι ίσως και ο σημαντικότερος αφού μπορεί να  αποτελέσει δεδικασμένο για μελλοντικές αποφάσεις, εφόσον κάτοικοι και άλλων δήμων αποφασίσουν να προσβάλουν την απόφαση του υπ.Οικ.

Συγκεκριμένα, το ΣτΕ έκανε δεκτό ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση έχει εκδοθεί κατά παράβαση της διατάξεως της ως άνω παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 3842/2010, που προβλέπει ότι για τις ανάγκες επιβολής του φόρου ακίνητης περιουσίας λαμβάνεται υπόψη η αξία που έχουν τα ακίνητα κατά την 1η Ιανουαρίου του έτους φορολογίας ανά τετραγωνικό μέτρο οικοπέδου του δήμου ή της κοινότητας στον οποίο βρίσκονται τούτο δε διότι, όπως προβάλλουν οι αιτούντες, στην προκείμενη περίπτωση, ο προσδιορισμός της αξίας των οικοπέδων στην επίδικη περιοχή στηρίχθηκε σε συγκριτικό στοιχείο αναγόμενο στο έτος 2010, με αποτέλεσμα ο καθορισμός της αξίας των αυτών ακινήτων κατά την 1.1.2012 και την 1.1.2013 να είναι πλασματικός, αφού ερείδεται επί ανεπίκαιρου για τα έτη αυτά συγκριτικού στοιχείου. Ο λόγος αυτός σημειώνει το ΣτΕ είναι βάσιμος, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη. Και τούτο διότι, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών καθορίζεται η κατώτερη τιμή της αξίας οικοπέδων στην επίδικη περιοχή όχι μόνο για το έτος 2011, αλλά και για τα έτη 2012 και 2013, όπως προκύπτει από το υπ' αριθμ. 15701/27.6.2011 έγγραφο του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Παλλήνης προς το Υπουργείο Οικονομικών τα στοιχεία που ελήφθησαν υπόψη είναι μόνον αυτά που υπήρχαν μέχρι την 31.12.2010, χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη και τα συγκριτικά στοιχεία που υπήρχαν κατά την 1.1.2012 και κατά την 1.1.2013, όπως απαιτεί η ανωτέρω διάταξη, ή έστω να έχει βεβαιωθεί από τη Διοίκηση ότι δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία και για τα δύο τελευταία αυτά έτη φορολογίας (βλ. ΣτΕ 3710/2011).

Ολοκληρώνοντας το σκεπτικό του το ΣτΕ αναφέρει ότι, για τον ανωτέρω λόγο θα έπρεπε να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών, κατά το μέρος που αναφέρεται στον καθορισμό τιμής ανά τ.μ. των οικοπέδων για τις ανάγκες επιβολής του ΦΑΠ στην περιοχή του πρώην Δήμου Νέας Μάκρης Αττικής για τα έτη 2012 και 2013.  Ενόψει, όμως, της σπουδαιότητας του τιθέμενου με το λόγο αυτό ζητήματος, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει, ως προς τους αιτούντες αυτούς, να παραπεμφθεί προς εκδίκαση στην επταμελή σύνθεσή του, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 14 παρ. 5 εδαφ. β' του π.δ. 18/1989, με εισηγητή την Πάρεδρο Όλγα-Μαρία Βασιλάκη και να ορισθεί δικάσιμος ενώπιον της επταμελούς συνθέσεως η 11η Ιουνίου 2014.

 

 

 

Edited Σεπτέμβριος 12 , 2014 by dimitris GM