Θέμα παραμορφώσεων

[Kary87]

Καλημερα παιδιά..

 

Θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση..

 

Στο ερώτημα Β στο πρώτο ερώτημα ..καθώς κάνω οριζόντια τομή στα κατακορυφα στοιχεία..οι δυναμεις Ν1, Ν2, Ν3, Ν4 εμφανίζονται..Ν1=Ν2 και Ν3=Ν4 ισχυει αυτό....δεν είναι όμως και όλες ίσες ναι...?

αλλίως πως μπορεί να λυθει στο ερώτημα Β το 1ο ερώτημα..θα χρησιμοποιήσω κάπως τον λόγο poisson ν=-0.25.

 

Οποιος μπορεί να βοηθήσει ..Ευχαριστώ!

 

 

[nikoscivil]

Πρόσεχε τη διατύπωση για το Β ερώτημα.

 

Λέει "ενώ έχει ΗΔΗ επιβληθεί η δύναμη P".... όπερ σημαίνει ότι έχει ήδη μοιραστεί η P...

 

Εκείνη τη στιγμή λοιπόν, προσαρμόζουμε τα κατακόρυφα ελάσματα.

 

Και μετά διπλασιάζουμε την P. Της οποίας δεν αλλάζουμε τη θέση. Συνεχίζουμε να την ασκούμε στο κέντρο βάρος. Και εκατέρωθεν του σημείου αυτού στην ΑΚΑΜΠΤΗ πλάκα προσαρμόζουμε τα νέα ελάσματα.

 

Άρα είναι αντιληπτό πού πηγαίνει η διαφορά της τελικής από την αρχική δύναμη...

[Kary87]

Δηλαδη η διαφορά της δυναμης  P κατανέμεται στα δυο κατακόρυφα ελάσματα....?

 

..μπορείς λίγο να μου το εξηγήσεις γιατι μπερδεύτικα λιγο....

 

ευχαριστώ

[nikoscivil]

Όλη η διαφορά (δλδ η δύναμη P) αφού εφαρμόζεται στο κέντρο βάρους ακριβώς επάνω στη θέση των δυο κατακόρυφων ελασμάτων,  αν η πλάκα ήταν ΚΑΜΠΤΟΜΕΝΗ, θα πήγαινε εκεί.

 

Αν υπήρχε εκκεντρότητα, και όντας ΑΚΑΜΠΤΗ η πλάκα, τότε η δύναμη θα κατανέμονταν και στα αρχικα κατακόρυφα στοιχεία (και μάλιστα η επιπλεον δύναμη θα προκαλούσε εφελκυσμό σε ένα από τα αρχικά κατακόρυφα στοιχεία)....

 

Μια παλιά μέθοδος κατανομής φορτίου σε ΑΚΑΜΠΤΕΣ (προσοχή!) ΠΛΑΚΕΣ, που είχε παλαιότερα την καλύτερη εφαρμογή στη Γεφυροποιία και ακόμη κ σήμερα αποτελεί ένα πολύ καλό εργαλείο ειδικά προδιαστασιολόγησης, είναι η μέθοδος Courbon....

 

Η πλάκα μας από πάνω είναι ΑΚΑΜΠΤΗ. Αφού ασκείς το φορτίο στη μέση, το φορτίο θα ισομοιραστεί.

 

Τώρα, μετά τον διπλασιασμό της δύναμης, έχεις μια διαφορά δύναμης ίση με P, που θα ισομοιραστεί σε P/3, P/3, P/3, εκ των οποίων το μεσαίο P/3, θα πάει σε P/6 και P/6.

 

Όμως και αφού η πλάκα είναι ΑΚΑΜΠΤΗ, επαναλαμβάνομαι, και το φορτίο ασκείται ΣΤΗ ΜΕΣΗ, η υποχώρηση, για την δύναμη P (τη διαφορα) θα είναι ομοιόμορφη και άρα ενιαία.

 

Δεν θα έχεις στροφή στην πλάκα δηλαδή.

 

Όμως έχεις και το συμβιβαστό των παραμορφώσεων.

 

Θα πρέπει η νέα (επιπλέον) παραμόρφωση των ακραίων στοιχείων να ισούται με την παραμόρφωση των μεσαίων στοιχείων....

 

Με τα στοιχεία αυτα μπορείς να προχωρήσεις....

Edited Σεπτέμβριος 18 , 2014 by nikoscivil

[Kary87]

Eυχαριστώ πολύ φίλε...

[Kary87]

στο πρώτο ερώτημα όμως αυτά το κάθε ένα από τα κατακόρυφα στοιχεία δεν δεχονται τάσεις σ = (Ν/2) / Α κατακόρυφης πλακας..?

[nikoscivil]

Ξαναδιάβασε το post 4....

[Kary87]

Όλη η διαφορά (δλδ η δύναμη P) αφού εφαρμόζεται στο κέντρο βάρους ακριβώς επάνω στη θέση των δυο κατακόρυφων ελασμάτων,  αν η πλάκα ήταν ΚΑΜΠΤΟΜΕΝΗ, θα πήγαινε εκεί.

 

Αν υπήρχε εκκεντρότητα, και όντας ΑΚΑΜΠΤΗ η πλάκα, τότε η δύναμη θα κατανέμονταν και στα αρχικα κατακόρυφα στοιχεία (και μάλιστα η επιπλεον δύναμη θα προκαλούσε εφελκυσμό σε ένα από τα αρχικά κατακόρυφα στοιχεία)....

 

Μια παλιά μέθοδος κατανομής φορτίου σε ΑΚΑΜΠΤΕΣ (προσοχή!) ΠΛΑΚΕΣ, που είχε παλαιότερα την καλύτερη εφαρμογή στη Γεφυροποιία και ακόμη κ σήμερα αποτελεί ένα πολύ καλό εργαλείο ειδικά προδιαστασιολόγησης, είναι η μέθοδος Courbon....

 

Η πλάκα μας από πάνω είναι ΑΚΑΜΠΤΗ. Αφού ασκείς το φορτίο στη μέση, το φορτίο θα ισομοιραστεί.

 

Τώρα, μετά τον διπλασιασμό της δύναμης, έχεις μια διαφορά δύναμης ίση με P, που θα ισομοιραστεί σε P/3, P/3, P/3, εκ των οποίων το μεσαίο P/3, θα πάει σε P/6 και P/6.

 

Όμως και αφού η πλάκα είναι ΑΚΑΜΠΤΗ, επαναλαμβάνομαι, και το φορτίο ασκείται ΣΤΗ ΜΕΣΗ, η υποχώρηση, για την δύναμη P (τη διαφορα) θα είναι ομοιόμορφη και άρα ενιαία.

 

Δεν θα έχεις στροφή στην πλάκα δηλαδή.

 

Όμως έχεις και το συμβιβαστό των παραμορφώσεων.

 

Θα πρέπει η νέα (επιπλέον) παραμόρφωση των ακραίων στοιχείων να ισούται με την παραμόρφωση των μεσαίων στοιχείων....

 

Με τα στοιχεία αυτα μπορείς να προχωρήσεις....

φιλε ευχαριστώ πολυ..το καταλαβα!