Κατευθύνσεις προγραμματισμού Κοινωνικού Εργαστηρίου Μηχανικών 2015

[Engineer]

Το 2008 – 2009 λειτούργησε στο Τεχνικό Επιμελητήριο επιτροπή μηχανικών - οικονομολόγων που στήριξε τη Διοικούσα Επιτροπή σε θέματα δημόσιων προϋπολογισμών, προγράμματος Δημοσίων έργων και ανάπτυξης. Μετεξέλιξή της το 2010 αποτέλεσε η συγκρότηση, σε εθελοντική βάση, οµάδας εργασίας διπλωµατούχων µηχανικών με τη συµπαράταξη διακεκριµένων δασκάλων και ερευνητών και την οργανωτική στήριξη και φιλοξενία του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης και Επιµόρφωσης Μελών του ΤΕΕ (ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ).

 

Η οµάδα εργασίας ασχολήθηκε συστηµατικά µε τις συνέπειες της κοινωνικοοικονομικής κατάρρευσης και διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, τα συνοδά αδιέξοδά της, όπως η άνιση μάχη των νέων -κυρίως- µηχανικών, για την επιβίωση και την άσκηση του επαγγέλματός τους (των γνώσεων και δεξιοτήτων τους).

 

Από το 2010 έως σήμερα πραγµατοποιήθηκαν ογδόντα πέντε (85) συναντήσεις εργασίας των µελών της οµάδας. Στο πλαίσιο µιας διεξοδικής ανάλυσης των αιτίων της κατάρρευσης και συνακόλουθης ιχνηλάτησης ρεαλιστικών διεξόδων από το τέλµα, διαµορφώθηκαν συγκεκριµένες θεµατικές ενότητες και οργανώθηκε η παρουσίασή τους σε δεκαέξι (16) δηµόσιες εκδηλώσεις.

Εβδοµήντα πέντε (75) επιλεγµένοι οµιλητές, µε την ενεργό συµµετοχή του κοινού µέσω ερωτήσεων, παρεµβάσεων και σύντοµων τοποθετήσεων, έθεσαν κατά την τελευταία τριετία ορισµένες θεωρητικές και πρακτικές βάσεις για την τεχνογένεση και ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Σταχυολογούνται τρεις επισημάνσεις

 

1. Είναι αναγκαία η ιστορική γνώση σε βάθος χρόνου και το ευρύτερο δυνατό γεωοικονομικό επίπεδο.

2. Η οικονομική μεγέθυνση δεν είναι ταυτόσημη με την ανάπτυξη. Η τελευταία δεν προϋποθέτει, κατ' ανάγκη την πρώτη, ενώ υπονομεύεται ευθέως απ’ αυτήν όταν δεν καλύπτεται από ισοδύναμη αύξηση της ενδογενούς παραγωγής.

3. Καινοτομία, τεχνογένεση - ακόμα και με χαμηλού κόστους τεχνολογίες αιχμής - αποκτούν νόημα μόνο ως ενδογενείς συντελεστές της ανάπτυξης.

Μια συσκοτισµένη, από την αφόρητη πολυλογία για το φαίνεσθαι της καθηµερινότητας, αλήθεια: κύριος αναπτυξιακός µοχλός της όποιας ανασυγκρότησης υπήρξε, κατά την µεταπολεµική, περίοδο και εξακολουθεί να παραµένει σήµερα, εν δυνάμει και κατά µείζονα λόγο, το πλούσιο δυναµικό της χώρας σε νέους επιστήµονες- µηχανικούς, ικανούς ν’ αξιοποιήσουν τα παραδοσιακά και νέα παραγωγικά εργαλεία.

 

Για το επόµενο δωδεκάµηνο, στο ίδιο πλαίσιο αναζήτησης ενός αναπτυξιακού μοντέλου που θα απελευθερώνει δυνατότητες και θα ανατρέπει κατεστημένες λογικές και κοινωνικές συμπεριφορές, με διαδικασίες επιστημονικής δεοντολογίας, προγραμματίζονται δράσεις µε δύο διακριτούς στόχους:

 

• Προσανατολισµός στον ανοιχτό αναπτυξιακό σχεδιασµό

• Ιεραρχηµένη σειρά εισηγήσεων µε συγκεκριµένα «δια ταύτα», δηλαδή, παρουσίαση των επιµέρους στόχων και του οδικού χάρτη για την υλοποίησή τους.

 

Λόγω της φύσης του, ο πρώτος στόχος προσεγγίζεται οριζόντια και θα µπορούσε να καλυφθεί εν µέρει από τις παρακάτω τρεις θεµατικές και µια διαθεµατική, ενότητες:

 

• Ποια τα επιθυμητά και ποια τα ρεαλιστικά όρια συµµετοχής των Ελλήνων επιστηµόνων -και ειδικότερα των µηχανικών- στο γίγνεσθαι μιας νέας βιοµηχανικής επανάστασης. Και δημιουργοί ή μόνο χρήστες – καταναλωτές των εργαλείων τους; Η παγκοσμιοποίηση θα λειτουργήσει ως κοινό έδαφος αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων που ήδη υπάρχουν ή απλά θα διευρύνει ένα δίκτυο εξαρτημένων από τους «ιδιοκτήτες» των πόρων, ατομοκεντρικών χρηστών;

• Ανάδειξη Τοµέων καινοτοµίας και ενδογενούς ανάπτυξης µε εµφανή ελληνικά συγκριτικά πλεονεκτήµατα.

• Δράσεις για την άµεση άρση των εµποδίων και διακρίσεων σε βάρος των νέων επιστηµόνων.

• Λειτουργία Εργαστηρίου Προοπτικής ∆ιερεύνησης: χώρος «ανοιχτής» κοινωνικής έρευνας που αποσκοπεί στην προνοητική διαχείριση συντελεστών µε υψηλό δυναµικό βιώσιµης ενδογενούς ανάπτυξης (ιδιαίτερα δεξιοτήτων, ειδικοτήτων και επαγγελµάτων) και συµµετοχική κοινωνική διαδικασία διαχείρισης γνώσης και καινοτόµων αλλαγών.

 

Ο δεύτερος στόχος προσεγγίζεται μέσα από θεµατικές ενότητες, «κάθετων» αναζητήσεων και «χειροπιαστών» δράσεων δημιουργικής μηχανικής, όπως:

 

• Καινοτόμες κατασκευές, προϊόντα, υπηρεσίες, πρότυπα (που συναντούν τις ανάγκες της κοινωνίας των πολιτών).

• Τεχνογένεση στον πρωτογενή και δευτερογενή τοµέα της παραγωγής.

• Συγκριτική, σε σχέση με άλλες επιλογές, διερεύνηση των προοπτικών συντήρησης με αναβάθμιση των μεμονωμένων κτιρίων, του χτισμένου περιβάλλοντος, του αποθέματος των διατηρητέων κτισμάτων των ελληνικών πόλεων – οικοδομική, λειτουργική, ενεργειακή, αντισεισμική, χωροταξική, ρυθμιστικού πλαισίου.

• Τεχνολογική αναβάθµιση των έµπειρων και ανθεκτικών νησιωτικών και ηπειρωτικών λαϊκών - βιοτεχνικών παραγωγικών ιστών.

• Βιοµηχανικός σχεδιασµός/ ανασχεδιασµός προϊόντων και υπηρεσιών µε τη δηµιουργία λύσεων και προτάσεων που ξεφεύγουν από τα καθιερωµένα πλαίσια - ευφυή συστήματα και περιβάλλοντα.

• Επεμβατικές δράσεις

 

Πηγή: http://www.iekemtee....-μηχανικών-2015

 

Click here to view the είδηση