Για την κατάρρευση του 2008 Ισλανδία: Στη φυλακή ο επικεφαλής της χρεοκοπημένης τράπεζας Landsbanki

[dimitris GM]

Η ισλανδική Δικαιοσύνη αναφέρεται ως υπόδειγμα για την βούλησή της να ρίξει φως στις καταχρήσεις που διέθρεψαν την κρίση του τραπεζικού τομέα. Φωτ. από τις διαδηλώσεις του 2008. (Φωτογραφία: Associated Press )

Σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών, εκ των οποίων θα εκτίσει τουλάχιστον τους τρεις μήνες, καταδικάστηκε ο πρώην γενικός διευθυντής της Landsbanki, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Ισλανδίας μέχρι την κατάρρευση εν μία νυκτί του τραπεζικού συστήματος της χώρας το 2008.

 

Ο 48χρονος Σίγκουρσον Άρνασον κρίθηκε ένοχος για χειραγώγηση του χρηματιστηρίου με τη διατήρηση των μετοχών της τράπεζας σε τεχνητά υψηλό επίπεδο.

 

Σε ποινές φυλάκισης εννέα και τριών μηνών καταδικάστηκαν επίσης δύο πρώην στελέχη της τράπεζας.

 

Η Landsbanki είχε αγοράσει πολυάριθμες μετοχές και είχε χορηγήσει δάνεια σε επενδυτές, γενικά μικρής φερεγγυότητας, ώστε να αγοράζουν τις μετοχές της.

 

Η αιφνίδια επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 οδήγησε την Landsbanki, όπως και τις δύο μεγάλες ανταγωνίστριές της στην Ισλανδία, τις Kaupthing και Glitnir, σε κατάρρευση, σε κατάρρευση υπό το βάρος των κολοσσιαίων χρεών που επισωρεύτηκαν μετά από χρόνια επιθετικής επέκτασής τους στο εξωτερικό.

 

Η εξέλιξη προκάλεσε τη σχεδόν πλήρη αποδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος και την ελεύθερη πτώση του ισλανδικού νομίσματος. Η ισλανδική κυβέρνηση επέλεξε αφήσει τα τραπεζικά ιδρύματα να πτωχεύσουν πριν προχωρήσει στην εκκαθάρισή τους.

 

Η ισλανδική Δικαιοσύνη αναφέρεται συχνά ως υπόδειγμα για την βούλησή της να ρίξει φως στις καταχρήσεις, οι οποίες διέθρεψαν την κρίση του τραπεζικού τομέα της χώρας.

 

Βαρύτερες ποινές -3,5 έτη φυλάκισης και 5,5 χρόνια κάθειρξης- επιβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2013 σε τρία πρώην ανώτατα στελέχη της Kaupthing, που είχαν αποκρύψει πως ένας επενδυτής από το Κατάρ αγόρασε το 5,1% του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας χάρη σε ένα δάνειο που του είχε χορηγήσει η ιδία.

 

Ο πρωθυπουργός της χώρας την εποχή εκείνη, ο Γκέιρ Χίλμαρ Χόρντε, είχε οδηγηθεί ενώπιον ειδικού δικαστηρίου. Κρίθηκε μεν ένοχος τον Απρίλιο του 2012 για την κατηγορία ότι δεν συγκάλεσε υπουργικά συμβούλια ώς όφειλε από το Σύνταγμα της χώρας, αλλά δεν του επιβλήθηκε κάποια ποινή. Κατόπιν ορίστηκε πρεσβευτής της Ισλανδίας στην Ουάσινγκτον.

 

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

 

Click here to view the είδηση

[pipakos]

Να κι ένας λαός με κότσια που του αξίζουν συγχαρητήρια!!! Στην αντίθετη εντελώς κατεύθυνση κινείται η χώρα μας, όπου οι δικοί μας υπεύθυνοι παραμένουν ελεύθεροι και αλωνίζουν. Και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι συνυπεύθυνοι κυβερνάνε ακόμα. Να δούμε μέχρι πότε...

[dsworks]

Συνάδελφοι, η κρίση στην Ισλανδία ήταν αμιγώς τραπεζική. Η κρίση στην Ελλάδα έχει πολλές περισσότερες πτυχές.

 

http://en.wikipedia.org/wiki/2008%E2%80%9311_Icelandic_financial_crisis

http://dealbook.nytimes.com/2014/01/15/after-crisis-iceland-holds-a-tight-grip-on-its-banks/?_r=0

 

Και να θέλανε να κάνουν bailout τις 3 τράπεζές τους, δεν μπορούσαν, ήταν πάνω-κάτω 10 φορές το ΑΕΠ της Ισλανδίας. Οπότε, έκαναν μία αναγκαστική επιλογή που τους βγήκε, είναι και πιο μικρός πληθυσμός, πιο μαζεμένα τα πράγματα, δεν έχουν άλλα θέματα που έχουμε εμείς.

 

Ωστόσο, η λογική με βρίσκει σύμφωνο: η τράπεζα πληρώνει για τα λάθη της.

[pipakos]

Στην Ελλάδα όμως δεν πλήρωσε κανείς για τα "λάθη του" ούτε τραπεζίτης ούτε πολιτικός. Μπορεί η Ισλανδία να μην είχε από πριν ελλείμματα όπως εμείς αλλά υπάρχουν και πολλά κοινά σημεία όπως η χειραγώγηση του χρηματιστηρίου και η χορήγηση δανείων σε επενδυτές μικρής φερεγγυότητας. Να πιστέψουμε ότι οι τράπεζες δεν είχαν απόθεμα μετά από κερδοφορία τόσων χρόνων και δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ζημιές τους? Το σίγουρο είναι πως τα δικά μας γραφεία αν χρεοκοπήσουν κανείς δεν θα έρθει να τα σώσει, πόσο μάλλον με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Επίσης θυμάμαι από τις διεθνείς ειδήσεις εκείνης της περιόδου πως λίγο πριν πάρει τη συγκεκριμένη απόφαση ο Ισλανδικός λαός είχαν χρησιμοποιηθεί εναντίον του απειλές και εκβιασμοί αντίστοιχοι με αυτούς που ζούμε εμείς τα τελευταία 4 χρόνια (αυτοί δεν είχαν Πάγκαλο να απειλεί ότι θα βγουν τα τανκς στους δρόμους, αλλά τους έλεγαν σε γενικές γραμμές πως θα πεινάσουν και δεν θα έχουν στο ήλιο μοίρα).

Μπορεί η συγκεκριμένη χώρα να είναι μικρή, χωρίς άλλα θέματα και με μικρότερα συμφέροντα να διακυβεύονται γύρω της από ξένες δυνάμεις, ωστόσο έδειξε στους λαούς των μεγαλύτερων και ισχυρότερων χωρών ότι υπάρχει και άλλος δρόμος πέρα από τον μονόδρομο των πουλημένων ΜΜΕ, ο οποίος ναι μεν δεν είναι εύκολος αλλά υπό προϋποθέσεις και σωστούς χειρισμούς μπορεί να αποδειχτεί σωστότερος και σίγουρα πιο δίκαιος.