Εσείς τι θα γκρεμίζατε στην Αθήνα; Τέσσερις αρχιτεκτονικές προτάσεις για νέο αστικό τοπίο

[Engineer]

Η Αθήνα είναι μία ταλαιπωρημένη -από οικοδομικής πλευράς άποψη- πόλη. Πολλές ίδιες και αδιάφορες πολυκατοικίες, πυκνοκατοικημένες γειτονιές, ελάχιστη θέα και πολύ τσιμέντο είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της που κάνουν τα κάλλη της όπως ο Παρθενώνας και οι άλλοι λόφοι, το ιστορικό κέντρο και πολλά άλλα σημεία της να παραμένου αναξιοποίητα και απροσπέλαστα.

 

Τέσσερα αρχιτεκτονικά γραφεία χτίζουν εκεί όπου γκρεμίζουν και μας παρουσιάζουν τις προτάσεις τους για την πόλη με ανεμπόδιστη θέα στο μέλλον.

 

Ομόνοια: ο πράσινος πύργος: Lianou/Chalvatzis Architects, (Νατάσα Λιανού, Ερμής Χαλβατζής )

 

To project ATHENS UP αφορά την αναδιαμόρφωση μιας πολυσυζητημένης και «ταλαιπωρημένης» περιοχής, αυτής της πλατείας Ομονοίας, με την εισαγωγή ψηλών κτιρίων και τοποσήμων. Η πλατεία αποτελεί κομβικό σημείο πολεοδομικά λόγω των αξόνων και του τριγώνου από το ιστορικό σχέδιο του Κλεάνθη και Σάουμπερτ αλλά και των σημαντικών οδών που την διαπερνούν.

 

Σήμερα η Ομόνοια έχει μετατραπεί σε οδικό κόμβο, ενώ η εικόνα της σύγχρονης Αθήνας υστερεί ιεραρχίας σε ύψη, προβάλλοντας ένα ομοιόμορφο πυκνό αστικό χαλί χωρίς έντονες διακυμάνσεις ύψους και χαρακτηριστική αστική κορυφογραμμή.

 

 

 

Ταυτόχρονα παρά την εγγύτητα του κέντρου με την Ακρόπολη, η θέαση προς αυτή έχει χαθεί λόγω των πυκνού και συμπυκνωμένου αστικού ιστού. Ετσι η πρόταση ATHENS UP δημιουργεί ένα παρατηρητήριο - πύργο, ύψους ανάλογο με τον Λυκαβηττό, 200 μ. και το οποίο αναδύεται μέσα από μια πράσινη νησίδα. Μετασχηματίζει την πλατεία σε μια πράσινη όαση με πλούσια φύτευση και νερό. Στο επίπεδο της πλατείας δημιουργούμε πορείες για τους επισκέπτες από τους υπάρχοντες γύρω δρόμους. Ενώ η πλατεία ξαναπαίρνει την αρχική της υπόσταση με περιμετρική κίνηση των οχημάτων γύρω από αυτή.

 

Με την μορφή αυτή του αστικού περισκοπίου, ο πύργος αποτελεί ένα νέο σύμβολο για την πόλη σε ένα από τα πιο κομβικά σημεία της Αθήνας, προσκαλώντας τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης να «ξαναδιαβάσουν» την πλατεία Ομονοίας, που ξαναενεργοποιείται και γίνεται πόλος έλξης για τους κατοίκους και για τους τουρίστες.

 

Πλατεία Κοτζιά: πάρκο με γρασίδι: Point Supreme (Κωνσταντίνος Πανταζής, Μαριάννα Ρέντζου)

 

Η Αθήνα χρειάζεται πολλών ειδών γκρεμίσματα. Οι άμεσα υλοποιήσιμες ρεαλιστικές προτάσεις, οι οποίες θα άλλαζαν δραστικά την εμπειρία της πόλης μας και την ποιότητα του δημόσιου χώρου, αφορούν οτιδήποτε καταλαμβάνει έστω και ελάχιστο από τον στενόχωρο δημόσιο χώρο: μπετονένια πεζούλια γύρω από τα δέντρα και το ελάχιστο χώμα αυτών, μπετονένιες κολόνες που φέρουν αστική σήμανση και καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος του πλάτους του πεζοδρομίου, μπετονένιοι πυλώνες της ΔΕΗ, μεταλλικές κολόνες για τα καλώδια των τρόλεϊ, κολόνες που φέρουν άλλο αστικό εξοπλισμό όπως κάδοι απορριμμάτων.

 

 

 

Ολα τα παραπάνω, μαζί με την οδική σήμανση, πρέπει να ενσωματώνονται στους τοίχους των κτιρίων, στο κατάλληλο ύψος, συντονισμένα, ώστε να καταλαμβάνουν τον ελάχιστο χώρο στο επίπεδο του δρόμου και άρα χωρίς να αποτελούν εμπόδιο στην κίνηση των πεζών.Εξίσου σημαντικό με το γκρέμισμα εμποδίων και τοίχων είναι η αποξήλωση του σκληρού εδάφους της πόλης όπου δεν είναι απαραίτητο, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν η επιφάνεια του χώματος και οι φυτεύσεις (προσοχή: χωρίς προστατευτικά τσιμεντένια τοιχάκια). Για να μεταδώσουμε ξεκάθαρα αυτή την ιδέα προτείναμε πρόσφατα την ολοκληρωτική αποξήλωση της σκληρής επιφάνειας στην Πλατεία Κοτζιά και την αντικατάστασή της με γρασίδι, σαν σημαιοφόρο της ιδέας του γκρεμίσματος, μπροστά από το δημαρχείο της πόλης.

 

Λεωφόσος Ιλισού: οι δρόμοι του νερού: Πάνος Δραγώνας, Βαρβάρα Χριστοπούλου

 

Η αθηναϊκή ιστορία του εικοστού αιώνα περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό κατεδαφίσεων και καταστροφών. Μία από τις λιγότερο προβεβλημένες καταστροφές ήταν αυτή του φυσικού δικτύου απορροής των βρόχινων υδάτων. Το πυκνό δίκτυο ρεμάτων της Αττικής καταστράφηκε κατά τη φάση δημιουργίας των νέων δικτύων κυκλοφορίας και αποχέτευσης της πόλης. Τα «βρώμικα» ρέματα καλύφθηκαν, νέοι δρόμοι δημιουργήθηκαν δίχως να απαιτηθούν δαπανηρές απαλλοτριώσεις και η πόλη απέκτησε νέα σύμβολα νεωτερικότητας στις πρωτοποριακές για την εποχή διαμορφώσεις της Λεωφόρου Ιλισού, που σήμερα γνωρίζουμε ως Μιχαλακοπούλου, των Βασ. Κωνσταντίνου, Αρδηττού και Καλλιρρόης.

 

 

 

Η βιώσιμη ανάπτυξη της Αθήνας προϋποθέτει τον εκσυγχρονισμό των μεταπολεμικών υποδομών. Η σύγχρονη τοπιακή πολεοδομία (landscape urbanism) δίνει έμφαση στο πλέξιμο των φυσικών και τεχνητών δικτύων. Οι διαδρομές του νερού προσφέρουν την αφορμή για τη δημιουργία νέων δικτύων δημόσιου χώρου και την επέκταση των μέσων βιώσιμης κινητικότητας. Σε μια μελλοντική Αθήνα, όπου το αυτοκίνητο δεν θα αποτελεί το κυρίαρχο μέσο μετακίνησης, μπορούμε να φανταστούμε την κατεδάφιση της Λεωφόρου Ιλισού και την ανάδυση ενός νέου αττικού τοπίου στη θέση της.

 

Οδός Φυλής: επιστροφή στη γειτονιά: AREA - Architecture Research Athens (Στυλιανή Δαούτη, Γιώργος Μητρούλιας, Μιχάλης Ραυτόπουλος)

 

Ισως η ερώτηση «Τι θα κρατούσατε όρθιο στην Αθήνα;» θα ήταν ευκολότερο να απαντηθεί. Παρ' όλα αυτά, η ιδέα της δημιουργίας ανοιχτού χώρου ύστερα από μια κατεδάφιση υπονοεί ότι ο νέος κενός χώρος μπορεί να λειτουργήσει αυτόματα ως δημόσιος: μια ανάσα για την πυκνοκατοικημένη Αθήνα. Το παράδειγμα της κατεδάφισης του κτιρίου του ΝΑΤ στις οδούς Βερανζέρου και Μενάνδρου πριν από μερικά χρόνια δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει νέα προβλήματα.

 

 

Παρά τη γενικευμένη αντίληψη για έλλειψη ανοιχτών χώρων στην Αθήνα, πιστεύουμε ότι υπάρχουν ήδη πάρα πολλοί διασκορπισμένοι ανοιχτοί χώροι μικρού μεγέθους με τη μορφή κενών οικοπέδων, πλατωμάτων και αποσπασματικών χώρων πρασίνου, περισσευμάτων γύρω από μεγάλους οδικούς άξονες, αλλά και αρχαιολογικών χώρων, προαυλίων δημόσιων κτιρίων και σχολείων που παραμένουν ανενεργοί και άδειοι. Αντί για οποιαδήποτε κατεδάφιση, αυτό που θα προτείναμε περισσότερο είναι το γέμισμα των κενών αυτών με πρόγραμμα και δραστηριότητες, και απόδοσή τους στις γειτονιές ώστε να λειτουργήσουν σαν ένα δίκτυο μικροπάρκων μέσα στην πόλη.

 

Πηγή: http://www.koolnews....o-astiko-topio/ και http://www.tanea.gr/...te-sthn-athhna/

 

Click here to view the είδηση

[GEORGE MICHEAL]

Μεταφορά της πρωτεύουσας ώστε να μειωθούν και οι αξίες των ακινήτων και ευελπιστώ μελλοντικά και του κόσμου , ώστε όταν φτάσει το όριο ηλικίας των πολυκατοικιών του 1960 - 1970(μετά από 50 - 100 χρόνια)  , να μπορούν να κατεδαφιστούν σε μια άλλη πολεοδομική νομοθεσία από αυτήν που ίσχυσε στην Αθήνα παλαιότερα 

[theagpar]

Και να γκρεμιστει εινα ιτετοιο το ελληνικο DNA που και παλι το ίδιο χάλι θα καταντησει.

Δεν είμαστε για τίποτα.

[Giorgos1987]

Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, τα περισσότερα σχέδια είναι είτε σταγόνες στον ωκεανό είτε ουτοπικά. Για μένα αν οι δήμοι είχανε παρα παρα πολλά φράγκα στα ταμεία τους και ήμουν δήμαρχος του κέντρου, θα έκανα κάτι παρόμοιο με αυτό που έκανε ο Κακλαμάνης το 2010 με την κατεδάφιση του κτιρίου του ΟΑΕΕ αφού το απαλλοτρίωσε και την δημιουργία πλατείας.

Θα κοιτούσα να γίνουν απαλλοτριώσεις σε ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα και θα άφηνα μόνο τα διατηρητέα κτίρια, όλα τα υπόλοιπα γκρέμισμα και δημιουργία πρασίνου στα οικόπεδα εκείνα. Αλλά και αυτό μια ουτοπία είναι, μια τα δικαστήρια από χιλιάδες ανθρώπους, μια η καθυστέριση εκδίκασης κτλ, ούτε σε 20-30 χρόνια δεν θα εκδικαζόντουσαν οι υποθέσεις.

[imhotep]

γενικώς

Θού, Κύριε!

 

και ποιός έθεσε το ερώτημα?

και σε τι απάντησαν τα "γραφεία"

 

βλέπω το άρθρο σαν άσκηση επί χάρτου και τρολλάρισμα και δυσφήμιση του επαγγέλματος (έτσι ως χομπίστες σας πετάμε και μια ιδέα με εικόνα)

εκτός αν η περίληψη των απόψεων στο άρθρο δεν απηχεί κάποια υπάρχουσα τεκμηριωμένη ανάλυση

 

παρ' όλα αυτά

αν ήταν διπλωματικές εργασίες με ανάλυση και απόψεις θα το συζητούσα

[BAS]

Αρνητική βαθμολογία σε τέτοια διαφημιστικά άρθρα πως μπορούμε να βάλουμε και να μην την χρεώνεται ο engineer ?

 

Οσο γιά την ουσία , ο ιός της Ξενοφόρας επεκτείνεται και στην Αθήνα .

 

Ιδιαίτερα η πρώτη πρόταση με την ξενόφερτη λύση του πύργου , από καμπίσιες πόλεις , σε μιά πόλη που βρίθει λόφων και βουνών και είναι και παραλιακή , είναι γιά πολλές αρνητικές .

 

Επί της ουσίας θα μπορούσαμε σιγά - σιγά να ξαναχτίζουμε οικοδομικά τετράγωνα , με μεγάλες πρασιές , υπόγεια πάρκινγκ και ύψος μέχρι 10 ορόφους .

 

Αυτό σε συνδυασμό με τους συχνούς ανέμους θα βελτίωνε πολύ το μικροκλίμα και θα μείωνε τις θερμικές νησίδες .

[dzois1985]

Για μένα το σοβιετικό πολεοδομικό μοντέλο με εργατικές πολυόροφες πολυκατοικίες, μεγάλους δρόμους και πάρκα, το αντίθετο δηλαδή του ελληνικού με τους μικροοικοπεδούχους τις 4οροφες άμορφες πολυκατοικίες του '70 στα Πατήσια Κυψέλη κλπ, θα αποτελούσε το ιδανικό μοντέλο μακροπρόθεσμης ανάπτυξης υπό την έννοια ότι θα "αναπνέει" η πόλη, θα αναδεικνύέται το φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον, θα είναι πιο ευανάγωνστα τα τοπολογικά ορόσημα και η ταυτότηα της πόλης . Ωστόσο αυτό απαιτεί ισχυρό κράτος και ευσυνείδητους πολίτες που θα παραμέριζαν το ατομικό τους μικροσυμφέρον χάριν του δημόσιου που σε τελική ανάλυση θα είχε θετικό αποτέλεσμα και στις ακίνητες αξίες. 

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδυναμίας του κράτους απέναντι στο πελατειακό καθεστώς είναι τα σχέδια πόλης. Σε πόσες περιοχές της Αθήνας δεν έχετε δεί ευθύγραμμες οδούς πολλών μέτρων που καταλήγουν σε χαμόσπιτα και ο δρόμος συνεχίζεται με παρακάμψεις τέτοιων μικροιδιοκτησιών; Ένας λοιπόν μικροιδιοκτήτης μπόρεσε παλαιότερα να επηρεάσει καταστάσεις στο Δήμο και να αποτρέψει την απαλοτρίωση της ιδιοκτησίας του. Η υποταγή του κράτους στις πελατειακές ορέξεις μικροιδιοκτητών δημιουργεί πολεοδομικά τέρατα. Η ανυπαρξία οργανωμένης ρυμοτομίας είναι βασικό μειονέκτημα των μεγαλουπόλεων. Μόνο σε περιοχές σαν την Αργυρούπολη-Ηλιούπολη μπορώ να αναγνωρίσω οργανωμένη ρυμοτομία.

Edited Νοέμβριος 24 , 2014 by dzois1985

[dsworks]

Όποτε βλέπω τέτοιες αρχιτεκτονικές προτάσεις, πέφτω σε σκέψεις. Από την μία, σίγουρα είναι ασκήσεις επί χάρτου, σχέδια εντυπωσιασμού, καλυμμένες διαφημιστικές εκστρατείες (κοιτάξτε πόσο μεγάλοι είμαστε και ελάτε σε εμάς για την ανακαίνιση του σπιτιού σας). Από την άλλη, κακό δεν κάνουν, και κάθε συζήτηση για αλλαγές προς το καλύτερο τόσο για την πόλη όσο και για την περιφέρεια (να μην ξεχνιόμαστε και παραπονιέται ο Γιώργος...) είναι ευπρόσδεκτη.

 

Σχόλια επί τροχάδην

 

Ομόνοια: ο πράσινος πύργος:

Εγωκεντρικό. Ένας πύργος 200μέτρων στην Ομόνοια θα:

α. προκαλούσε τρόμο & αυχενικά σύνδρομα σε όλους τους κατοίκους του κέντρου

β. θα έκρυβε την Ακρόπολη από το μισό λεκανοπέδιο

γ. θα έκλεβε το focus από την θέα της Ακρόπολης και των υπόλοιπων λόφων από το υπόλοιπο λεκανοπέδιο

Πλατεία Κοτζιά: πάρκο με γρασίδι

Καμία μα καμία οικονομία νερού. Δεν είμαστε κεντρική ευρώπη ή Λονδίνο

Λεωφόσος Ιλισού: οι δρόμοι του νερού

Το ίδιο με παραπάνω. Δυστυχώς για την Αθήνα, δεν μπορεί να φτιαχτεί κανονικό ποτάμι εξαρχής.

Οδός Φυλής: επιστροφή στη γειτονιά

Κάτι πιάνει, κάτι αφήνει. Για το Μενάνδρου & Βεραντζέρου γωνία να κάνουμε συζήτηση. Και έστω ότι βρίσκονταν τα χρήματα και γινόταν πλατεία. Ε και; Πορνεία & ναρκωτικά θα είχε μαζέψει, έτσι όπως έχουν τα πράγματα εκεί. Άρα;

 

 

Η δική μου γνώμη είναι ότι στο σύμπλεγμα Αθήνας & Πειραιά υπάρχουν τεράστιοι εγκαταλελειμένοι βιομηχανικοί χώροι που μόνο βιομηχανίες δεν πρόκειται να ξαναγίνουν (και κανείς δεν θέλει πλέον τέτοιες χρήσεις εντός λεκανοπεδίου). Ας ξεκινήσει η ανάπλαση από εκεί, έχει και άπλα ο χώρος.

Edited Νοέμβριος 24 , 2014 by dsworks

[georgios_m]

Στην πλατεία ομονοίας προτείνω να γίνει διάνοιξη ώστε η πανεπιστημίου να βγαίνει κατευθείαν στην αγίου κωνσταντίνου και από την πειραιώς να μπορείς να βγεις στη γ' σεπτεμβρίου. Ουρανοξύστης εκεί δε πρέπει επ ουδενί να ανοικοδομηθεί γιατί είναι πολύ μικρός ο χώρος.

 

Ναι, στο νοικοκύρεμα των πεζοδρομίων αλλά όχι στη φύτευση γρασιδιού, παρόλο που η σπατάλη ύδατος δε πάει χαμένη διότι έχει βιοκλιματική δράση. Απλά είναι αισθητικά καλύτερο να φυτέψουμε τοπικά φυτά κι ας μην έχουν βιοκλιματική δράση. Η εικόνα που βλέπουμε θυμίζει χωράφι και σε ένα τόσο κεντρικό σημείο δε πας να κάνεις πικ νικ αλλά τρέχεις για τις δουλειές σου και θες σταθερό δάπεδο για να περπατήσεις.

 

Ανακατασκευή των οχετών που αντικατέστησαν τα ρέματα ώστε τουλάχιστον να μη πλημμυρίζουν. Η δημιουργία ανοικτών αγωγών είναι ωραία ιδέα αλλά χρειάζεται καλύτερη περιγραφή από πού θα ξεκινούν και πώς θα τροφοδοτούνται με νερό.

 

Τέλος, είναι προτιμότερη μια έστω και άσχημη πλατεία, στέκι περιθωριακών, από ένα ακόμα πιο άσχημο κτίριο, επίσης στέκι περιθωριακών. Οι υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου θα αναβαθμιστούν όταν αναβαθμιστεί και η υπόλοιπη αθήνα, της οποίας αποτελούν κομμάτι.

[zac]

η αθήνα είναι μια πόλη που μυρίζει κάτουρο. Γιατί να την αλλάξουμε και να ξοδέψουμε χρήματα φορολογουμένων. Καλά είναι και έτσι. Κάποτε λέγανε να αλλάξουν και εκείνο το πεδίον του Άρεως και το έκαναν χειρότερο. Ας μείνουμε στο κάτουρο. Καμία αλλαγή.