Διαχείριση έργου (project management).

[agrafiot]

..

 

Χρειάζεσαι εμπειρία σε όλα τα στάδια απο την μελέτη μέχρι την εφαρμογή.

 

+1000 Απολύτως σωστό

[mforce]

civil 004

βλέπω είσα φοιτητής ΕΜΠ, εκεί έχεις μία απο τις καλύτερες πηγές πληροφόρησης στο θέμα. Λέγεται καθηγητής Π. Μπαντουβάκης. Αντι να περιμένεις απο εδώ τις υποκειμενικές κρίσεις του καθένα μας, πηγαινε στον άνθρωπο αυτον. Νομίζω θα χαρεί να σου δώσει όλα τα στοιχεία που θέλεις.

[Τριαντάφυλλος Μ.]

Έχουν δίκιο ο Ροδόπουλος και ο agrafiot.

 

Η γνώμη μου πάντως είναι πως μετά το πτυχίο πιάνοντας δουλειά για κανά χρονάκι, θα καταλάβεις πολύ περισσότερα γι'αυτά που θέλεις να κάνεις στην καριέρα σου και για τους τομείς στους οποίους θέλεις να ειδικευτείς, παρά παίρνοντας γνώμες συναδέλφων και καθηγητών.

 

Φυσικά οι συμβουλές ατόμων με πρακτική και ακαδημαϊκή πείρα είναι πολύτιμες, αλλά οι δικιές σου εμπειρίες θα αποδειχτούν χρησιμότερες στο να καταλήξεις σε τι είσαι καλός και τι σου αρέσει περισσότερο.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι ένα διάλειμμα μεταξύ προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών (είτε αυτό είναι δουλειά, είτε στρατιωτική θητεία κτλ) προσφέρει μια πολύ καλύτερη και αντικειμενικότερη οπτική των εναλλακτικών σου για το μέλλον.

[Ροδοπουλος]

Πάντως επειδή ήμουνα στο μετρό του Λονδίνου και έβλεπα τον project manager πραγματικά τον λυπήθηκα. Σαφώς και δεν ήταν Αγγλος αλλα Ιταλός και ο τύπος είχε 10 αντίστοιχα έργα στο ιστορικό του. Απο διαχείριση υλικών, προγραμματισμό εφαρμογής μέχρι εργολάβους να αλλάζουν τα χρονοδιαγράμματα 3 φορές την ημερα και στο τηλέφωνο να πιέζει τον επόμενο. Απο τις 7 μέχρι τις 10 το βράδυ και ΣΚ.

[Τριαντάφυλλος Μ.]

Κι εγώ στο σιδηροδρομικό τομέα δουλεύω αλλά σε έργα σηματοδότησης σε συμβατικές γραμμές και μπορώ να σου πω ότι είναι μια από τα ίδια γενικά... Το καλό με τα μετρό ξέρεις ποιο είναι; Ότι όπως και να'χει θα είσαι σε μεγαλούπολη. Στο κάτω κάτω της γραφής, στον λίγο ελεύθερο χρόνο που σου μένει έχεις και κάπου να πας.

[Ροδοπουλος]

Τριαντάφυλλος Μ.

 

τι να το κάνεις όταν τελειώνεις στις 10 το βράδυ και βρωμάς!!!

[nikoletta]

Δεν έχω κάνει κάποιες σπουδές πάνω στο construction project management οπότε ότι σου γράφω είναι από την εργασιακή μου εμπειρία για το πώς δουλεύουν εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ή στα Βαλκάνια. (στην κεντρική Ευρώπη μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα)

 

Ανεξαρτήτως που βρίσκεται ο χώρος εργασίας του project manager (από πλευράς Εργολάβου) ενός κατασκευαστικού έργου ο ίδιος είναι καλός γνώστης της κατασκευής. Συνήθως πριν καταλήξει σε αυτή τη θέση έχει γράψει ατελείωτες ώρες στα εργοτάξια ως μηχανικός έργου ή site manager όπου έχει διακριθεί για τις ικανότητες του. Ακόμα και αν καταλήξει τελικά λόγω υποχρεώσεων να δουλεύει στην έδρα της εταιρείας το εργοτάξιο το ξέρει καλά, γνωρίζει όλους τους κινδύνους της κατασκευής και το εργοτάξιο ήταν κάποτε το δεύτερο σπίτι του.

 

Από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποιοι project managers που εργάζονται για λογαριασμό του Κ.Ε ή των τραπεζών που χρηματοδοτούν το έργο και δουλεύουν σε πιο θεωρητικό επίπεδο.

[Ροδοπουλος]

nikoletta

 

στην Ελλάδα τα πράγματα διαφέρουν λίγο απο αλλού διότι συνηθως μιλάμε για project manager απο εργολάβο. Στο εξωτερικό επειδή και η μελέτη και η κατασκευή γίνεται απο την ιδια εταιρία εκεί ξεκινάς και κάνεις concept allocation resources, project allocation, BMI costing, virtual construction staging etc για να βγείς μόνο στον διαγωνισμό.

[mastoras]

Ορισμός για το τί είναι CM δεν υπάρχει οι ρόλοι που μπορεί να αναλαβει καποιος ειναι πολλοί. Για παράδειγμα καποιος που εχει πτυχείο CM μπορει να απασχοληθεί σαν Site Manager, Planner, Project Manager, Quantity Surveyor, Estimator, CDM coordinator κοκ. Δυστιχως στην Ελλαδα ο ρόλος δεν υπάρχει οπότε αν κανεις μάστερ θα πρέπει να ψαξεις για δουλεία στο εξωτερικό.

[agrafiot]

Το θέμα είναι ο τρόπος που δουλεύουν οι ελληνικές κατσκευαστικές και γενικότερα η κατασκευαστική μας "βιομηχανία".

Δυστυχώς απουσιάζουν τα processes. Γενικότερα το management (αυτό που ονομάζουμε management στην Ελλάδα τέλος πάντων) είναι υπόθεση κάποιων φωτισμένων μηχανικών που έχουν ταλέντο στην διαχείριση. Αλλά μια επιχείρση δεν πρέπει να στηρίζεται μόνο στο τελέντο μερικών μηχανικών της , αλλά οφείλει να έχει διαδικασίες που να ακολουθεί (αυτό που απλουστευτικά λέμε "checklists")

 

Απουσιάζει παντελώς το benchmarking.

 

Δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα industry best practises.

 

Λείπει συντεταγμένη κα τυποποιημένη προσπάθεια knowledge management. Παράδειγμα: Έμπειρα στελέχη είτε συνταξιοδοτούνται είτε φέυγουν από μια κατασκευαστική επιχείρηση και μαζί τους "παίρνουν" την αποκτηθείσα εμπειρία, χωρίς αυτή να μένει στην επιχείρηση επειδή δεν έχει καταγραφεί με συντεταγμένο τρόπο. Έτσι οι νέοι μηχανικοί που μπαίνουν στην επιχείρηση χάνουν την ευκαιρια να αποκτήσουν πρόσβαση σε τεκμηριωμένη και αποκτηθείσα γνώση.

 

Άλλωστε στη χώρα μας απουσιάζουν επίσης τα οργανωμένα training programmes for graduate engineers. Σε αγγλικές κατασκευαστικές (το αναφέρω λόγω προσωπικής επαφής) κάθε νέος μηχανικός έχει έναν μέντορα που είναι υπεύθυνος για την εκπαίδευση του.

 

Δυστυχώς ο αρπακολατζίδικος τρόπος δουλειάς των τελευταιων χρονων, τα πολλά μαζεμένα λεφτά που έπεσαν γρήγορα και ξαφνικά στις κατασκευές, το γεγονός ότι τα έργα έβγαιναν εκτος budget αλλά πάντα το καλό κράτος πλήρωνε...όλα αυτά δεν ευννόησαν την οργάνωση των ελληνικών κατασκευαστικών με αποτέλεσμα τώρα την διεθνή τους ανυπαρξία.

 

Κα θα μου πείς για τις κατασκευαστικές χεστήκαμε. Το θέμα είναι ότι η γενιά των μηχανικών 30άρηδες-45άρηδες που δραστηριοποιήθηκε σε μεγάλα έργα (και που τώρα πλήττεται) έμεινε πίσω στο management και είναι σε σοβαρά μειονεκτική θέση,σε σχέση με Ευρωπαίους κ Ινδούς μηχανικούς, τώρα που όλοι ψάχνονται για εργασία στ εξωτερικό.