Ο... Κηπουρός.

[avgoust]

Ας δούμε 2 περιπτώσεις.

 

Ο συγκεκριμένος επαγγελματίας αθλητής του ποδοσφαίρου και ένας ολυμπιονίκης της κωπηλασίας.

 

Και οι δύο στερούνται , γυμνάζονται , κουράζονται ,αν θες ντοπάρονται κιόλας. Επίσης και οι δύο έχουν ημερομηνία λήξεως.

 

Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι ο φτασμένος ποδοσφαιριστής παίρνει πολύ χοντρά φράγκα από την ομάδα του σαν μισθό , παίρνει και χοντρά πριμ , και έχει και τις μεταγραφές που θα 'κονομήσει ίσως κι από εκεί.

Επίσης από τις διαφημίσεις θα πάρει ακόμα παραπάνω. Σκεφτείτε :

 

Πόσο πωλούνται τα τηλ. δικαιώματα του πανάθλιου πρωταθλήματος της superleague και πόσο του παγκοσμίου πρωταθλήματος κωπηλασίας.

 

Επίσης σκεφτείτε ότι ένα ντέρμπυ στο ΟΑΚΑ , θα βάλει 70.000 κόσμο και θα έχει κάνει sold out σε μία εβδομάδα ενώ ένα πανευρωπαικό στίβου θα βάλει 10. 000 με το ζόρι και με τα σχολεία τζαμπέ για να δείξουμε εξέδρα.

 

Δεν μπορούν λοιπόν να μπουν όλες οι περιπτώσεις στο ίδιο καλάθι .Η γενίκευση όπως πάντα δημιουργεί πρόβλημα.

 

Το είχε νομικά το δικαίωμα ? Το είχε. Αλλά όμως το να παίρνεις μια θέση κηπουρού όταν τον ετήσιο μισθό σου άλλοι πολύ σκληρά εργαζόμενοι δεν θα τον πιάσουν αθροιστικά σε όλη τους τη ζωή είναι και πρόκληση και αδικία.Κι ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση είναι αφού στην πέσουν να κάνεις και τον ανήξερο !

[brikoudi]

για ακόμη μία φορά,

δεν γίνεσαι επαγγελματίας αθλητής (με διακρίσεις)για να μπείς στο δημόσιο.Είναι υποτιμητικό!

όλοι τους έχουν ημερομηνία λήξης,όλοι τους μπορούν να τιμηθούν απο το κράτος με διαφορετικό τρόπο(βλεπ.δική μου δήλωση),όλοι τους επιλέγουν μόνοι τους να γίνουν αθλητές δεν τούς βάλανε με το ζόρι και στο κάτω κάτω ο στόχος του κάθε αθλητή/ρίας είναι να πάρουν την πρωτία και όχι μία θέση στο δημόσιο.