Πώς «κατέρρευσε» ο κατασκευαστικός κλάδος στα χρόνια της κρίσης

[Engineer]

Σημαντικές πιέσεις στην προστιθέμενη αξία και συνεισφορά του ευρύτερου τομέα των κατασκευών στο ΑΕΠ και συρρίκνωση του ανθρώπινου δυναμικού άνω του 51% καταγράφονται στην τελευταία μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) που διενεργήθηκε σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων για την Ποιότητα και Ανάπτυξη των Κατασκευών (ΣΕΠΑΚ).

Η υπερφορολόγηση και η πολυνομία, αποτελούν τους κύριους παράγοντες απαξίωσης του κλάδου και των ακινήτων, όπως υπογράμμισε τη Δευτέρα στην εναρκτήρια ομιλία του ο πρόεδρος του ΣΕΠΑΚ, Πέτρος Παπαϊωάννου, τονίζοντας πως οι προσπάθειες του Συνδέσμου εστιάζονται στην δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, που θα εκπροσωπεί ολόκληρο τον κλάδο για καλύτερη πρόοδο και οργάνωση των κατασκευών. Ο κ. Παπαϊωάννου, αναλαμβάνοντας συντονιστική πρωτοβουλία, κάλεσε τους εκπροσώπους του κλάδου και την Πολιτεία να συνεργαστούν με τον ΣΕΠΑΚ προκειμένου οι κατασκευές να τεθούν σε μια νέα τροχιά ανάπτυξης με επίκεντρο την οικονομία της χώρας, την ποιότητα και την προστασία του περιβάλλοντος.

 

Ο κλάδος των κατασκευών στην Ελληνική οικονομία, εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, παρά την ισχυρή αρνητική επίδραση (μείωση έως και 80%) που είχε σε αυτόν η κρίση, όπως τόνισε ο Ν. Βέττας, Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, υπογραμμίζοντας πως η προστιθέμενη αξία του ευρύτερου τομέα των Κατασκευών διαμορφώθηκε σε 8,1 δισ. ευρώ το 2013 (περίπου 4% του ΑΕΠ) από 22,5 δισ. ευρώ (11% του ΑΕΠ) το 2006.

 

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της μελέτης, σημαντική ήταν η επίπτωση της απαξίωσης του κλάδου και στην απασχόληση, η οποία περιλαμβάνει πλήθος ειδικοτήτων και επαγγελμάτων και μειώθηκε το 2013 σε 287 χιλ. άτομα (8,7% της συνολικής απασχόλησης) από 589 χιλ. άτομα το 2008 (13% της συνολικής απασχόλησης). Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι περισσότερο από το 30% της ύφεσης από το 2008 έως το 2013 συνδέεται με την πτώση των επενδύσεων στις κατασκευές.

 

Συνεισφορά...

 

Παρά την τεράστια πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας, η συνεισφορά του κλάδου στην ελληνική οικονομία παραμένει σημαντική, όπως τονίζει η έκθεση. Λαμβάνοντας υπόψη και τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις του στην ευρύτερη οικονομία της χώρας, εκτιμάται ότι ο κλάδος συνεισέφερε το 2013 το 11% του ΑΕΠ και υποστήριξε άλλες 440,6 χιλ. θέσεις εργασίας στην υπόλοιπη οικονομία. Έτσι, για κάθε θέση που δημιουργείται στον κλάδο των κατασκευών στηρίζονται συνολικά 3 θέσεις εργασίας σε όλη την οικονομία.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση στοιχεία του 2013, για κάθε 1 ευρώ που δαπανάται στον τομέα των κατασκευών, προστίθενται 1,8 ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας, και τα 0,4 ευρώ καταλήγουν στα ταμεία του κράτους. Αντίστοιχα για κάθε 1 εκατ. ευρώ αξία που παράγουν οι κατασκευές, δημιουργούνται 39 θέσεις εργασίας στην ευρύτερη οικονομία, εκ των οποίων οι 13 θέσεις δημιουργούνται στον κλάδο κατασκευών.

 

Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113492539

 

Click here to view the είδηση

[georgios_m]

Ο κατασκευαστικός κλάδος είναι cyclical industry. Δεν είναι εύκολο να τον μετατρέψεις σε non cyclical και σίγουρα όχι χωρίς κόστος.

[Ροδοπουλος]

ακριβώς. !!!! η πιθανότητα να βρει ο κόσμος της οικοδομής εργασία είναι ελάχιστος.

 

[georgios_m]

Μόνο με τεχνητή ενίσχυση του κλάδου με επιδοτήσεις και μέτρα προστατευτισμού που όμως θα κοστίσουν πολύ στην υπόλοιπη κοινωνία.

[BAS]

Τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάζεται , απλά πολιτική απόφαση και επικοινωνία με αυτούς που ξέρουν πέντε πράγματα από την δουλειά .

 

Τα έχω ξαναγράψει όμως σε άλλα νήματα .

 

Το πρόβλημα είναι ότι στο μυαλό ορισμένων από τους κυβερνώντες , η οικοδομή δεν είναι παραγωγική δραστηριότητα .

Προφανώς θεωρούν παραγωγικότερα τα σουβλατζίδικα και τα καφέ .

[georgios_m]

Αυτή η πολιτική απόφαση όμως δεν είναι παρέμβαση? με πολιτικές παρεμβάσεις εξ άλλου διογκώθηκε τόσο ο κατασκευαστικός κλάδος.

 

ούτε τα σουβλατζίδικα, ούτε τα καφέ είναι παραγωγικοί κλάδοι, ούτε όμως πρέπει να υπερεκτιμάμε τόσο και την οικοδομή. με εξαίρεση τα έργα που παράγουν κάτι που πουλιέται όλα τα υπόλοιπα (κατοικίες) απλά ανακυκλώνουν τα λεφτά και δυστυχώς μέγα μέρος το διώχνουν στο εξωτερικό για την αγορά εισαγόμενων υλικών αλλά κυρίως σε μεροκάματα ξένων εργατών που τα στέλνουν στις οικογένειές τους.

[BAS]

Δεν ήταν πάντα εισαγόμενα και τελικά εισαγόμενα ήταν τα τελικά υλικά , που μπαίνουν και στις ανακαινίσεις . Μπετά , τούβλα , σοβάδες , αλουμίνια , ξυλουργικά , μάρμαρα , ήταν δικά μας , ενώ και πλακάκια , είδη υγιεινής , σωλήνες και καλώδια είχαμε δικά μας .

 

Οι εργάτες που είναι κάτω από 40 χρονών δεν είναι Ελληνες , γιατί οι Ελληνες δεν ήθελαν δύσκολες δουλειές , αφού καθάριζε ο βουλευτής με τους διορισμούς σε θέσεις αργομισθίας .

 

Αν αυτό δεν υπάρχει , μιά  χαρά θα έχουμε ανθρώπους που θα δουλέψουν στην οικοδομή .

 

Αλλά πριν τους αφορισμούς , θα πρέπει κάποιος να μου πεί ποιοί είναι οι παραγωγικοί κλάδοι στην χώρα μας , πέραν του τουρισμού , που και αυτός όπως γίνεται είναι ελάχιστα παραγωγικός .

[georgios_m]

Παραγωγικοί είναι όσοι κλάδοι πρόκειται να φέρουν άμεσα συνάλλαγμα. Ανάλογα τώρα με τους φυσικούς πόρους, το μορφωτικό αλλά και το μισθολογικό επίπεδο κάθε χώρας παραγωγικός κλάδος μπορεί να είναι η εξόρυξη, η δασοκομία, η γεωργία, η βιομηχανία, ο τουρισμός, η ναυτιλία, οι τράπεζες, η παροχή υπηρεσιών υγείας και παιδείας σε ξένους, η κατασκευή έργων στο εξωτερικό, η πώληση τεχνογνωσίας, ακόμα και πολιτισμού. Εμείς ως Ελλάδα με το βιοτικό επίπεδο που θέλουμε να έχουμε μάλλον πρέπει να θεωρούμε παραγωγικούς κλάδους τα τελευταία από όσα ανέφερα.

 

Η οικοδομή έχει υποστηρικτικό ρόλο (στεγάζει τις παραπάνω λειτουργίες και τους ανθρώπους) και μόνο όταν πρόκειται για έργα που φτιάχνονται στο εξωτερικό θεωρείται παραγωγικός κλάδος. Δηλαδή όταν φτιάξεις μια πολυκατοικία στο Κάιρο και γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα με τα λεφτά.

 

Αν οι πολιτικοί δε διόριζαν τα ελληνόπουλα στο δημόσιο, τότε αυτά απλά θα έφευγαν από τη χώρα (όπως και κάνουν), πάντως οικοδόμοι δε θα γίνονταν. Πέρασε η εποχή της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, ο κόσμος αναζητά και θα αναζητά πάντα κάτι καλύτερο.

 

Ανάμεσα στα δικά μας οικοδομικά υλικά υπήρχαν και μερικά ξένα, ιδίως όσο πάμε σε τεχνολογικά είδη (καυστήρες, ανελκυστήρες κλπ). Αλλά και τα δικά μας για να παραχθούν θέλουν κάποιες εισαγόμενες πρώτες ύλες, πχ πετρέλαιο. Αν όλα αυτά προορίζονταν για εξαγωγή τότε θα ήταν πολύ καλό, αλλιώς όλη αυτή η προσπάθεια θα έπρεπε να επικεντρωθεί σε κάτι που θα εξαγόταν.

[BAS]

H απάντηση σου είναι απάντηση πολιτικάντη και όχι επιστήμονα θετικών επιστημών .

 

Φαντάσου τον εαυτό σου , να είσαι επικεφαλής μιάς επιτροπής συμβούλων και να πρέπει να συμβουλεύσεις τον εκάστοτε άσχετο υπουργό Ανάπτυξης , γιά το αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας .

 

Προφανώς επιλογές , να φύγει ο πληθυσμός από την χώρα , να αυξηθεί η υπογεννητικότητα η άλλες τέτοιες αστειότητες , θα προκαλέσουν απώλεια της θέσης και δημόσια διαπόμπευση

 

Συγκεκριμένα πράγματα λοιπόν . Και κοστολογημένα . Σαν τις μεταρρυθμίσεις που ζητάνε οι ξένοι .

[Alsterwasser]

@georgios_m κάνεις το ίδιο τραγικό λάθος που κάνουν οι άσχετοι με τον τεχνικό κλάδο.

 

Η εργασία μας είναι κατεξοχήν εξωστρεφής και παραγωγική οχι απαραίτητα γιατί φέρνει άμεσα εισαγωγή συναλλάγματος (που ισχύει σε πολλές περιπτώσεις),αλλά γιατί δημιουργεί τις προυποθέσεις εισαγωγής του με τη δημιουργία πχ βιομηχανιών ή τουριστικών καταλυμάτων..... ακόμα ακομα και με υποστηρικτικά έργα υποδομής (προσπέλασης,αποχέτευσης κτλ) που προσδίδουν προστιθέμενη αξία σε κάποια περιοχή ή εγκατάσταση με αποτέλεσμα την προσέλκυση κεφαλαίων (συνάλλαγμα) . ...εκτός και αν περιμένεις να έρθει πχ μια μεγάλη πολυεθνική και να επενδύσει σε ενα πανέμορφο μέρος χωρίς την παραμικρή υποδομή,

 

Ο γενικόλογος όρος "η οικοδομή" που χρησιμοποιείται ευρέως απο άσχετους, καλό θα ηταν να μην αναπαράγεται και απο συναδέλφους.

 

Ο τεχνικός τομέας και οι υπηρεσίες που προσφέρει, είναι ο θεμέλιος λίθος για την εξωστρέφεια της οικονομίας και την επίτευξη εισροής συναλλάγματος.