νομιμη η προσκυρωση σε περιπτωση υπαιτιας κατατμησης

[dimitris GM]

ΣτΕ 1669/2014

[Νόμιμη πράξη προσκύρωσης τμήματος ιδιοκτησίας

σχηματισθέντος από υπαίτια κατάτμηση]

 

Πρόεδρος: Χρ. Ράμμος

Εισηγητής: Όλ. Παπαδοπούλου

Δικηγόροι:

 

Απα­γορεύεται η μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτου εφόσον συνεπάγεται τη δημιουργία μη αρτίων οικοπέδων, είναι δε αυτοδικαίως και εξ υπαρχής απολύτως άκυρη κάθε δικαιοπραξία, εν ζωή ή αιτία θανάτου, η οποία έχει ως αντικείμενο τέτοια απαγορευόμενη μεταβίβαση. Κάθε οικό­πεδο που δεν έχει το ελάχιστο απαιτούμενο από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις εμβαδόν αρτιότητας θεωρείται μη οικοδομήσιμο και, αφαιρού­μενο αναγκαστικώς από τον ιδιοκτήτη του, προσκυρώνεται σε κάποιο από τα γειτονικά οικοδομήσιμα οικόπεδα, ώστε να αποτελέσει με αυτό ενιαίο οικόπεδο. Εάν το εμβαδόν του οικοπέδου που κρίνεται προσκυρωτέο υπολείπεται του ελάχιστου απαιτούμενου μέχρι 25%, το εμ­βαδόν δε κάποιου από τα συνορεύοντα με αυτό οικόπεδα υπερβαίνει το απαιτούμενο τουλάχιστον κατά 50%, δεν πραγματοποιείται η προσκύρωση του μη αρτίου οικοπέδου στο άρτιο, αλλά, αντιθέτως, προσκυρώνεται στο μη άρτιο οικόπεδο η αναγκαία έκταση από το όμορο μεγαλύτερο οικόπεδο, προκειμένου το μη άρτιο να αποκτήσει το απαιτούμενο ελάχιστο εμβαδόν. Η εξαιρετική αυτή διάταξη, όμως, δεν εφαρμόζε­ται σε οικόπεδα τα οποία κατέστησαν μη άρτια με υπαιτιότητα των ιδιοκτητών ή των δικαιοπαρόχων τους, κατόπιν κατατμήσεως μεγαλύτερης εκτά­σεως.

Εφόσον το οικόπεδο που απέκτησε ο εκκαλών με τη συνένωση δύο μη αρ­τίων οικοπέδων δεν έχει το απαιτούμενο κατά τις οικείες διατάξεις ελάχι­στο εμβαδόν των 400,00 τμ και συνεπώς δεν είναι άρτιο, η μη αρτιότητά του δε, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, οφείλεται σε υπαί­τια κατάτμηση μεγαλύτερης εκτάσεως από τους δικαιοπαρόχους του εκκα­λούντος, η οποία έλαβε χώρα, με τη σύνταξη και μεταγραφή των οριστι­κών συμβολαίων μεταβιβάσεως, μετά την έγκριση του ρυμοτομικού σχε­δίου και όχι με τη σύνταξη των οικείων προσυμφώνων, η κρίση της Διοι­κήσεως, καθώς και της εκκαλουμένης που την επικύρωσε, ότι δεν συντρέ­χουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής της εξαιρετικής διατά­ξεως η οποία, αντί της προσκυρώσεως του μη αρτίου οικοπέδου στο όμορο άρτιο, επι­τρέπει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, την προσκύρωση στο μη άρτιο οικό­πεδο εκτά­σεως αφαιρούμενης από το μεγαλύτερο όμορο άρτιο οικόπεδο, προκειμέ­νου το μη άρτιο να καταστεί οικοδομήσιμο, είναι νόμιμη. Η απαγόρευση κατατμήσεως μείζονος ακινήτου για τη δημιουργία μη αρτίων οικοπέδων αποτελεί δημοσίου δικαίου κα­νόνα, που αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και, ειδικότερα, στην απρόσκοπτη άσκηση του ορθολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού. Οι δια­τάξεις αυτές, οι οποίες συνιστούν θεμιτούς πε­ριορισμούς της ιδιοκτησίας, υπαγορευόμενους από σκοπό δημοσίου συμφέ­ροντος, καθιδρύουν δέσμια αρμοδιότητα της Διοικήσεως να προσκυρώσει, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις, τα οικόπεδα που κατέστησαν υπαιτίως μη άρτια και μη οι­κοδομήσιμα στα όμορα άρτια οι­κόπεδα, δεν αντίκεινται δε ούτε στο Κράτος Δικαίου και τις αρχές της χρη­στής Διοικήσεως, ούτε στα άρθρα 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.

Edited Μάιος 8 , 2015 by dimitris GM