Απαγόρευση καπνίσματος (συγχωνευμένα θέματα)

[achille]

να μου πουν σε ποιό μαγαζί μπορώ να πιώ τον καφέ μου κ το ποτό μου καπνίζοντας.

 

 

έφτασεεεεεεε....

 

 

[sundance]

αχαχαχαχχαχαχαχαχχα

 

θεϊλα ρε φιλε!

[tsak1]

Υπάρχουν και χειρότερα και δεν είναι και πλάκα.

 

[petkas]

ρε παιδιά τόσο δύσκολο είναι να βγούμε 5-10 λεπτά έξω να το καπνίσουμε.

Υπάρχουν μαγαζιά που με το που μπαινεις ντουμανιάζεις. Οκ εμείς έχουμε το δικαίωμα της επιλογής να κάνουμε κακό στην υγεία μας, αλλά δεν μας φταίνε οι γύρω μας.

 

Οι μαγαζάτορες είναι απαράδεκτοι.

 

Δεν δουλεύουν τους εξαερισμούς ή τους έχουν για τα μάτια του κόσμου.

άσε που οι περισσότεροι σερβιρουν μπόμπες.

 

Δυστυχώς και σε αυτή την περίπτωση η λύση είναι απλή.

Παίρνεις ένα μετρητή μετράς αέριους ρύπους και επιβάλλεις στον μαγαζάτορα να εγκαταστήσει τον κατάλληλο εξαερισμό.

[Archytas]

ρε παιδιά τόσο δύσκολο είναι να βγούμε 5-10 λεπτά έξω να το καπνίσουμε.

 

Όχι, αλλά να μη δείξουμε πόσο ελληνάρες είμαστε...

[achille]

καί μια γελοιογραφία από τον εξαιρετικό Γιάννη Ιωάννου...

 

[minosdam]

ΠΩΣ ΕΚΟΨΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ.

Κάπνιζα από 17 χρονών μέχρι 66 χρονών (τον Σεπτέμβρη του 2011). Τα τελευταία χρόνια 2 πακέτα την ημέρα.

Το Μάρτη του 2011 περπατώντας σε βροχή και βοριά - κρύο και παγωνιά, άρπαξα ένα γερό κρύωμα. Είχα πρόβλημα μεγάλο.

Ο γιατρός μου με έστειλε σε ένα Πνευμονολόγο που μετά την εξέταση μου είπε να κόψω το κάπνισμα γιατί μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα στα πνευμόνια. Δεν το έκοψα αμέσως. Νόμιζα πως δεν ήμουν ικανός (μάλλον δεν ήθελα) να το κόψω.

Οταν είδα πως δε βελτιωνόταν η κατάσταση, το αποφάσισα.

ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ!!!!

Τι έκανα????

Τα πακέτα μου δεν τα εξαφάνισα-είχα πακέτο και στην τσάντα μου και στο γραφείο μου σπίτι και στο γραφείο μου στη δουλειά μου.

Εκοψα όμως κάθε συνήθεια που είχε σχέση με το κάπνισμα.

Τέρμα το μπαλκόνι και ο φορητός Υπολογιστής εκεί με το Ιντερνετ και τη Φραπεδιά (μέσα στο σπίτι δεν καπνίζαμε με την σύζυγο ποτέ - στο καινούριο μας διαμέρισμα).

Τέρμα οι καφέδες και οι φραπέδες, και γενικά οι συνήθειες που είχαν σχέση με το κάπνισμα.

Αυτό που με βοήθησε περισσότερο ήταν ένα καλαμάκι του φραπέ κομμένο στη μέση, στο μέγεθος του τσιγάρου.

Ναι !!! Κάπνιζα αέρα με το καλαμάκι επί 20 μέρες, παντού : Στο γραφείο - στο δρόμο, στη στάση του λεωφορείου...

Μετά αντικατέστησα το καλαμάκι στο στόμα με ένα κομπολόι στο χέρι.

Βέβαια με βοήθησε και η σύζυγος που το έκοψε κι αυτή και μάλιστα πριν από μένα, για να με βοηθήσει όπως μου είπε..

Τώρα στο καφενείο παίζω χαρτιά και κάνω φιλικές παρατηρήσεις στους καπνιστές συμπαίκτες μου.

Τους κατανοώ, σαν πρώην καπνιστής, και τους προτρέπω να το κόψουν.

-Φίλοι καπνιστές προσπαθήστε να το κόψετε , μπορείτε!!!!

[GEORGE MICHEAL]

Πολύ σύνθετη ανάλυση και μεθοδολογία Εγώ το έκοψα πριν 23 χρόνια με ένα απλό τρόπο Συνειδητοποίησα πόσες ανθρωπινες βλακείες υπάρχουν και τις κάνω Ανάμεσα σε αυτές η μεγαλύτερη ήταν το κάπνισμα , είπα λοιπον θα το κόψω και το έκοψα Και κάπνιζα περί το ένα πακέτο την ημέρα από τα 16 μέχρι τα 22 Από τα 22 μέχρι σήμερα τα 45 μου δεν έχω κάνει ούτε ένα τσιγάρο και πέρασα και στρατιωτικό στο διάστημα αυτό Βέβαια βοήθησε ότι στις παρέες μου δεν κάπνιζε κανείς και επίσης και η γυναίκα μου και όλη η οικογένεια της δεν καπνίζει Ακόμα υπήρξα και ενα διάστημα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής (αν και όλοι οι συμπαικτες μου κάπνιζαν) Επίσης έβλεπα και τα χάλια του συγχωρεμένου του πατέρα μου που πέθανε από στυθάγχη λόγο κυρίως καπνίσματος που δεν το έκοψε ποτέ Εφτασε πάντως τα 75 αλλά αντίθετα από εμένα αυτός το άρχισε το κάπνισμα από τα 30 του

Edited Φεβρουάριος 14 , 2013 by GEORGE MICHEAL

[Kane]

Εχω ακριβώς 5 χρόνια που το έκοψα...Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το έκοψα κυριολεκτικά απο γινάτι, επειδή ήθελα να δώ αν μπορώ να το κόψω!

 

Την 1η φορά που το εκοψα, ήτο για 3 μήνες, οπου πήρα κάμποσο βάρος και το ξανάρχισα. Μετά ομως επήλθε η 5ετία και είμαι "καθαρός". Για να ειμαι ειλικρινής, υπάρχουν στιγμές που το αποζητώ. Συνήθως σε καποιο ταβερνάκι χαμένο στο πουθενά, ανάμεσα στους μεζέδες, στις γράπες με καλή παρέα.

Εκεί πάντα το σκέφτομαι...ειδικά μόλις ανέβει η ποσότητα του αλκοολ.

 

Κατα τ'αλλα, θα συμφωνήσω και θα επαυξάνω, πως το συνδέουμε με κινήσεις, καταστάσεις και καπνίζουμε μηχανικά. Γι'αυτο δυσκολευόμαστε να το κοψουμε.

 

Εχω πάμπολλα παραδείγματα. Πχ, το κλασσικο που λένε ολοι "σα το πρωϊνό τσιγάρο με το καφέ". Αυτό εμένα με αηδίαζε επι χρόνια. Οταν ξεκίνησα να το κανω πράξη, δε μπορούσα να αγγίξω το καφέ χωρίς τσιγάρο, δεν ανοιγε το μάτι...Και πάμπολλα ακόμη...

 

Γενικότερα, δεν εχω πρόβλημα με τους καπνιστές. Δηλαδή μπορεί να τρώμε και να καπνίζει ο αλλος διπλα και τέτοια. Απλώς τη ψωνίζω με τους εξαερισμούς στα καταστήματα που βρωμάω ολάκερος αφού βγώ...

 

Κι ένα μοτο μου απο τοτε που ημουν καπνιστής: "Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, παρά μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές"...

 

Υ.Γ. α, και κατ'εμέ, ολα αυτά, κομπολόγια, ηλεκτρονικά τσιγάρα, κοβω το ποτό, κοβω το καφέ επειδή μου θυμίζουν τσιγάρο, ειναι λαλακίες...Αν θες πραγματικα να το κόψεις, το κόβεις...

Edited Φεβρουάριος 14 , 2013 by Kane

[dpapdpap]

Να προσθέσω κι εγώ την εμπειρία μου, μήπως και βοηθήσω κάποιον.

Κάπνιζα απ' τα 17 μέχρι τα 35 μου. Όταν τό έκοψα κάπνιζα 3,5 πακέτα Καρέλια την ημέρα (τα αγόραζα σε κούτες και γι αυτό ξέρω ακριβώς).Ταυτόχρονα έπινα 5-6 νεσκαφέ την ημέρα.

Υπολόγισα ότι στα 18 χρόνια που κάπνιζα, "έκαψα" ενα μικρό δυάρι στα τσιγάρα και τον καφέ. Βέβαια δεν θεωρώ αυτό σαν χειρότερο, αλλά είναι ενας υπολογίσιμος παράγοντας. Το χειρότερο ήταν η βλάβη στην υγεία την δική μου και των δικών μου. Ιδιαίτερα σκέφτομαι το πρώτο μου παιδί που μικρό το είχα φλομώσει στην κυριολεξία ! και δεν το συνειδητοποιούσα κάν. Τα απόμενα δύο μου, δεν με γνώρισαν σαν καπνιστή. Ευτυχώς, κανένα απο τα τρία παιδιά μου δεν καπνίζει. Η μικρότερη μου είπε ότι κάποτε ξεκίνησε να καπνίζει (λόγω... παρέας) αλλά σχεδόν αμέσως το σταμάτησε.

Είχα χιλιάδες φορές προσπαθήσει να το κόψω αλλά μάταια. Μια φορά, φοιτητής, το έκοψα για δεκαπέντε μέρες βάζοντας ρήτρα μέχρι να δω κάποιο επιθυμητό πρόσωπο ( ) που θεωρούσα δύσκολο να ξαναδώ. Δυστυχώς (?) το ξανάδα και ξανάρχισα το κάπνισμα.

Χρησιμοποίησα πίπα μήπως ξεφύγω απ' την εύκολη κίνηση του ανοίγματος του πακέτου. Κατέληξα να έχω και ενα πακέτο τσιγάρα μαζί μου.

Τελικά το έκοψα απο πείσμα όταν στην δεύτερη παρότρυνση ενός φίλου "να το κόψουμε απο Δευτέρα", όταν αυτός παραβίασε την συμφωνία εγώ την τήρησα. Αυτό ήταν. Ούτε συμπτώματα στέρησης, ούτε νευρικότητες ούτε τίποτε. Απλά δυο-τρεις μέρες νύσταζα λίγο το πρωί, γιατί έκοψα ταυτόχρονα και τον καφέ. και μετά είμουν σαν να μην είχα ποτέ καπνίσει ή πιεί καφέ.

Κατάλαβα λοιπόν ότι στις παλιότερες προσπάθειες, αποτύχαινα γιατί στην πραγματικότητα δεν είχα αποφασίσει να το κόψω.

Τώρα έχω συμπληρώσει 26 χρόνια χωρίς τσιγάρο. Καφέ ξαναρχισα να πίνω μετα απο 15 χρόνια αλλα μόνον εναν κι αυτον όχι πάντα

Είναι εύκολο, αρκεί να το θελήσετε πραγματικά !