Ανάμεσα σε δύο Μεταπτυχιακά!!

[GiorgosCivil]

ΜΒΑ χωρίς εργασιακή εμπειρία, σε σοβαρό πανεπιστήμιο δεν παίζει βέβαια.

 

Αν είσαι λίγο αναποφάσιστη αλλά από την άλλη θες να μείνεις Ελλάδα, δεν βλέπω το λόγο γιατί να προχωρήσεις σε ένα μάστερ. Κανείς δεν θα στο πληρώσει έξτρα άλλωστε. Βρες κάτι σχετικό και προσωρινό να δεις λίγο την αγορά εργασίας και αποφάσισε μετά που θα ήθελες να ειδικευτείς.

[Tommy_civil]

Μαίρη ίσως φανώ απόλυτος αλλά θα ήθελα να μου επιτρέψεις να σου πω πως ο συλλογισμός σου δεν έχει ειρμό, αντικειμενικά.

Θα το συγχωρούσα και θα το καταλάβαινα αν ήσουν πραγματικά "πράσινη" μηχανικός, αλλά με 2 χρόνια στην αγορά εργασίας θα έπρεπε να έχεις πάρει γραμμή τι παίζει.

Ξεκάθαρα, το κύριο κριτήριό σου είναι το να μείνεις στην Ελλάδα, και δεν χωρά αμφιβολία γι'αυτό. Από αυτή τη βάση, προσπαθείς να "στολίσεις" τη κατάσταση όσο μπορείς ψάχνοντας τις σπουδές που θα σε κάνουν ανταγωνιστική. Θεωρητικά σωστό, πρακτικά ουτοπικό. 

Δεν υπάρχει αγορά εργασίας στην Ελλάδα, τέλος. Υπάρχουν γνωριμίες και βόλεμα. Γι'αυτά, και το Δίπλωμά σου είναι υπερβολικό προσόν, θα είχες πολύ καλύτερο value for money αν επενδύσει λιγότερο σε σπουδές.

Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά η επαγγελματική απασχόληση και εξέλιξη, διαλέγεις πανεπιστήμιο του εξωτερικού ανάλογα με το αντικείμενο που σου αρέσει και με το budget σου και ανοίγεις τα φτερά σου. Όποιον από τους δυο τομείς και να επιλέξεις, αν σου αρέσει πραγματικά και ασχοληθείς σοβαρά θα προχωρήσεις αξιοπρεπέστατα. Αλλά όχι στην Ελλάδα....

Δυστυχώς, ζούμε ακραίες καταστάσεις και οι αποφάσεις μας πρέπει να είναι "μαχαιριές".

Μη προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου με ελπίδες οτι αν κάνεις μεταπτυχιακό και σεμινάρια στην Ελλάδα θα είναι καλά. Δεν θα είναι. Ή βολεύεσαι όπως-όπως εντός Ελλάδας, αφήνοντας στην άκρη θεωρητικά προσόντα, φιλοδοξίες κλπ, ή ανοίγεις τα φτερά σου και παλεύεις έξω σε όποιο αντικείμενο σου κάνει κλικ.

Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση, ρώτα τη καρδούλα σου και μόνο ποιό από τα δύο "δεινά" αντέχει περισσότερο, τη ξενιτειά ή το ψαλίδισμα ονείρων και φιλοδοξιών...

[ΙΑΣΟΝΑΣ]

Συμφωνώντας απολύτως κι επαυξάνοντας τα ..."γραφόμενα" του συναδέλφου!!!!

[romeos]

Tommy_civil αυτή είναι η πικρή αλήθεια...

Μαίρη δυστυχώς σχεδόν όλοι περνάμε την ίδια φάση.

Μεταπτυχιακό εδώ μόνο αν σου αρέσει πολύ το αντικείμενο που θα επιλέξεις και θα "περνάς καλά" με αυτό χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα σε δουλειά.

Βέβαια μπορεί να εξελιχθείς σε κάτι μέσω του msc και να κάνεις διάφορα ωραία πράγματα όπως κάτι παιδιά απ το ΕΜΠ που έφτιαξαν ένα τοπογραφικό πρόγραμμα πολύ πρόσφατα για παράδειγμα.. 

[mary sk]

Μαίρη ίσως φανώ απόλυτος αλλά θα ήθελα να μου επιτρέψεις να σου πω πως ο συλλογισμός σου δεν έχει ειρμό, αντικειμενικά.

Θα το συγχωρούσα και θα το καταλάβαινα αν ήσουν πραγματικά "πράσινη" μηχανικός, αλλά με 2 χρόνια στην αγορά εργασίας θα έπρεπε να έχεις πάρει γραμμή τι παίζει.

Ξεκάθαρα, το κύριο κριτήριό σου είναι το να μείνεις στην Ελλάδα, και δεν χωρά αμφιβολία γι'αυτό. Από αυτή τη βάση, προσπαθείς να "στολίσεις" τη κατάσταση όσο μπορείς ψάχνοντας τις σπουδές που θα σε κάνουν ανταγωνιστική. Θεωρητικά σωστό, πρακτικά ουτοπικό. 

Δεν υπάρχει αγορά εργασίας στην Ελλάδα, τέλος. Υπάρχουν γνωριμίες και βόλεμα. Γι'αυτά, και το Δίπλωμά σου είναι υπερβολικό προσόν, θα είχες πολύ καλύτερο value for money αν επενδύσει λιγότερο σε σπουδές.

Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά η επαγγελματική απασχόληση και εξέλιξη, διαλέγεις πανεπιστήμιο του εξωτερικού ανάλογα με το αντικείμενο που σου αρέσει και με το budget σου και ανοίγεις τα φτερά σου. Όποιον από τους δυο τομείς και να επιλέξεις, αν σου αρέσει πραγματικά και ασχοληθείς σοβαρά θα προχωρήσεις αξιοπρεπέστατα. Αλλά όχι στην Ελλάδα....

Δυστυχώς, ζούμε ακραίες καταστάσεις και οι αποφάσεις μας πρέπει να είναι "μαχαιριές".

Μη προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου με ελπίδες οτι αν κάνεις μεταπτυχιακό και σεμινάρια στην Ελλάδα θα είναι καλά. Δεν θα είναι. Ή βολεύεσαι όπως-όπως εντός Ελλάδας, αφήνοντας στην άκρη θεωρητικά προσόντα, φιλοδοξίες κλπ, ή ανοίγεις τα φτερά σου και παλεύεις έξω σε όποιο αντικείμενο σου κάνει κλικ.

Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απόφαση, ρώτα τη καρδούλα σου και μόνο ποιό από τα δύο "δεινά" αντέχει περισσότερο, τη ξενιτειά ή το ψαλίδισμα ονείρων και φιλοδοξιών...

Σε ευχαριστω πάρα πολύ για την απάντηση σου. Τα δύο χρόνια που δούλευα σε γραφείο δεν μπόρεσα να καταλάβω τι παίζει ακριβώς στην αγορά διότι ήμουν μέσα στο γραφείο και πέρναγα τις ώρες μου με αυθαίρετα και σπάνια καμιά μελέτη. Για εξωτερικό η αλήθεια είναι ότι οικονομικά δεν μπορώ να το σηκώσω ούτε εγώ αλλά ούτε και η οικογένεια μου, οπότε το ξεχνάω. Σκέφτομαι το μεταπτυχιακό διότι φέτος έχω μια δουλεία (όχι πάνω στο επάγγελμα του μηχανικού) και σκέφτομαι για να μην πάει χαμένος ο χρόνος να κάνω κάτι πάνω στο επάγγελμα που αγαπάω ώστε να μπορώ έστω και με αυτό το τρόπο να κερδίσω κάτι για αργότερα.

[Tommy_civil]

Ιάσονα και Romeos σας ευχαριστώ και χαίρομαι που μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις.

Μαίρη ίσως σου φάνηκα απόλυτος και έντονος, αλλά αυτή είναι η αλήθεια που βίωσα και συνεχίζω να βιώνω.

 

Αν πράγματι θα ήθελες να βγείς στο εξωτερικό αλλά σε φρενάρουν τα οικονομικά, σκέψου τα παρακάτω σενάρια:

1) Να σε δεχθούν σε πανεπιστήμιο με υποτροφία. Αν είχες καλό βαθμό και τελείωσες έγκαιρα τις σπουδές σου, και αν μπορέσεις να παρουσιάσεις μια καλή επαγγελματική εμπειρία, τότε μια υποτροφία είναι αρκετά πιθανή, ειδικά αν απευθυνθείς και σε mid-range πανεπιστήμια και όχι μόνο σε πρωτοκλασσάτα.

2) Να στραφείς σε πανεπιστήμια με δωρεάν ή έστω πολύ χαμηλού κόστους δίδακτρα. Πολλά από αυτά, και μάλιστα αξιοπρεπέστατα, βρίσκονται στη Βόρεια Ευρώπη (Δανία, Ολλανδία κλπ).

3) Να κυνηγήσεις απευθείας δουλειά στο εξωτερικό. Το δυσκολότερο σενάριο από όλα, ειδικά για χώρες της Ευρώπης, αλλά και πάλι όχι απίθανο. Γνωριμίες και ακατάπαυστα αιτήσεις!

 

Γενικά, υπάρχουν δρόμοι αρκεί να το θέλεις πραγματικά. Μην απογοητεύεσαι και μην επαναπαύεσαι!

Edited Ιούλιος 5 , 2015 by Tommy_civil