Το Stratolaunch, το μεγαλύτερο αεροσκάφος στον κόσμο ξεκινάει τις δοκιμαστικές πτήσεις το 2016

[Engineer]

Ο co-founder της Microsoft, Paul Allen ξεκίνησε τον σχεδιασμό για την κατασκευή του μεγαλύτερου αεροπλάνου στην ιστορία της αεροπλοΐας το 2011, μαζί με αρκετούς συνεργάτες όπως ο Elon Musk.

Τώρα, το αεροπλάνο έχει την ονομασία Stratolaunch (παλαιότερα ήταν γνωστό ως Roc) και ήδη βρίσκεται σε φάση κατασκευής στο πολιτικό κέντρο αεροδιαστημικών δοκιμών Mojave Air and Space Port στην Καλιφόρνια και αναμένεται να ξεκινήσει τις δοκιμαστικές πτήσεις μέσα στο 2016. Η εταιρεία του Paul Allen, Stratolaunch Systems, δεν κατασκευάζει το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο απλώς για να μπει στο Βιβλίο Guinness, αλλά ο στόχος της είναι να πραγματοποιεί ενώ βρίσκεται στον αέρα εκτοξεύσεις πυραύλων που μεταφέρουν δορυφόρους. Το πλεονέκτημα είναι ότι οι εκτοξεύσεις του τύπου, δεν επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες –πολλές εκτοξεύσεις ματαιώνονται στο έδαφος λόγω του καιρού- ενώ επιπλέον γίνεται και οικονομία στα καύσιμα, αφού δεν εκτοξεύονται από το έδαφος και από τα 0 kmh.

 

Το αεροπλάνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί, για πολλαπλές εκτοξεύσεις ενώ οι μηχανικοί και οι επιστήμονες μπορούν να επιλέξουν την τοποθεσία που θα γίνει η εκτόξευση, αν και υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί σχετικά με το βάρος που μπορεί να κουβαλήσει.

 

Μία επίσης εταιρεία με την ονομασία Scaled Composites, με τον ιδρυτή της, τον Burt Rutan να βρίσκεται ανάμεσα στους ιδρυτές της Stratolaunch Systems, είναι υπεύθυνη για την κατασκευή του αεροπλάνου, χρησιμοποιώντας τμήματα από Boeing 747 (όπως για παράδειγμα έξι κινητήρες). Το Stratolaunch θα διαθέτει άνοιγμα φτερών περίπου 117 μέτρων, περίπου 37,5 μέτρα μεγαλύτερο από εκείνο του Airbus A380, που είναι το μεγαλύτερο επιβατικό αεροπλάνο στον κόσμο. Για την απογείωση του θα χρειάζεται διάδρομο με μήκος 3,7 χιλιομέτρων, την ώρα που τα περισσότερα επιβατικά αεροπλάνα απαιτούν διάδρομο περίπου 2,1-2,4 χιλιομέτρων. Ο Paul Allen επίσης έχει στο μυαλό του και τις εμπορικές πτήσεις, μεταφέροντας στο διάστημα επιβάτες που θα ήθελαν να ζήσουν μία εκπληκτική εμπειρία.

 

 

Πηγή: http://www.insomnia....

 

Click here to view the είδηση

[ckiriako]

Οσο μισω οσους εχουν στησει το υπαρχων χρηματοπιστωτικο συστημα κοβουν χρημα κτλ, πουλωντας και διαχειριζοντας ουσιαστικα αερα κοπανιστο, αλλο τοσο θαυμαζω αυτοδημιουργητους πρωτοπορους τυπους σαν τον musk, που πανε την επιστημη ενα βημα περα... respect

[Konstantinos IB]

Φυσικά και πρόκειται για ένα αεροναυτικό επίτευγμα. Επειδή όμως μου αρέσουν οι συγκρίσεις να κάνουμε μια του Stratolaunch με το σύγχρονο Antonov An 225 το οποίο εδώ φωτογραφίζεται δίπλα σε ένα 747... 

Με επίσης έξι κινητήρες το An 225 έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 640 tn, που για μένα όταν θέλουμε να συγκρίνουμε μεταγωγικά αεροσκάφη είναι το σημαντικότερο μέτρο σύγκρισης. 

Το video μας λέει ότι το Stratolaunch έχει μέγιστο βάρος απογείωσης περισσότερο των 1.300.000 pounds που ισοδυναμούν με 589,67 tn δλδ - αν και αυτό το "περισσότερο" δεν είναι σαφής προσδιορισμός - ανήκει στην ίδια κατηγορία με το An 225. 

Δείτε μερικά στοιχεία του An 225 εδώ: 

http://www.inflight.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF-antonov-an-225-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CE%B4%CE%AD%CE%BF%CF%82/

και συγρίνετέτα με αυτά του Stratolaunch.

Τελικά το Stratolaunch είναι ένα φορτηγό α/φος ειδικών αποστολών και λόγω αυτών των αποστολών έχει πολύ λιγότερα μειονεκτήματα από αυτά του An 225. 

1) Πρώτα και κύρια η άτρακτος έχει διαιρεθεί στα δύο κατά μήκος, και έχει περισσότερο αεροδυναμικό σχήμα από την αντίστοιχη "φουσκωτή" του An 225, αφού έχει απαλλαγεί από την ευθύνη μεταφοράς φορτίου. Άρα κερδίζει σε επιδόσεις και σε κατανάλωση καυσίμου.  

2) Ως εκ τούτου οι άτρακτοι έχουν πολύ περισσότερο χώρο ελεύθερο για δεξαμενές καυσίμου. Αυτή η ιδιομορφία το κάνει να έχει πολύ μεγαλύτερη ακτίνα δράσης από το An 225, του οποίου οι ατρακτιαίες δεξαμενές πολλές φορές μένουν άδειες για να μπορεί να σηκώσει περισσότερο βάρος μεταφοράς. 

3) Το βασικό φορτίο μεταφοράς του Stratolaunch είναι εξωτερικό με επίσης αεροδυναμική σχεδίαση. 

 

Αυτά είναι κάποια προτερήματα που φαίνονται από πρώτη ματιά διότι από δεύτερη θα δούμε πολλά περισσότερα. Αντί λοιπόν το άρθρο να σταθεί στις βασικές καινοτομίες που εισάγει το καινούριο αυτό α/φος και να το συγκρίνει πραγματικά με άλλα α/φη της κατηγορίας του, εξυμνεί τις εξωτερικές του διαστάσεις οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αποτελέσουν και μειονέκτημα. Το γεγονός δλδ ότι το Stratolaunch χρειάζεται μήκος απογείωσης 200 m περισσότερα του An 225 και η διπλή άτρακτος που διαθέτει το κάνουν σχεδόν ακατάλληλο για απο-προσγείωση σε πάρα πολλά στρατιωτικά και πολιτικά αεροδρόμια παγκοσμίως. 

Από την άλλη όμως ανοίγει μια εντελώς νέα εποχή στις αερομεταφορές και μπορεί στο μέλλον να δούμε ακόμη και επιβατηγά α/φη με ίδιο σχήμα.

[AMHxaNos]

φίλε Konstantinos IB,
αν κατάλαβα καλά απο το άρθρο ο co-founder θέλει να φτιάξει ένα αεροπλάνο που
"...να πραγματοποιεί ενώ βρίσκεται στον αέρα εκτοξεύσεις πυραύλων που μεταφέρουν δορυφόρους..."
Κρίμα που το άρθρο δεν αναφέρει το πόσο ψηλά στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει.
Με το φτωχό μου το μυαλό υποθέτω ότι το Stratolaunch δεν είναι άμεσα συγκρίσμο με
το An 225.
Το An 225 είναι φτιαγμένο για να μεταφέρει μεγάλα και ογκώδη φορτία πχ tanks.
To Strato-κάτι για να ανεβάζει το σετ πυραύλος+δορυφόρος στα 10-15km* ύψος και απο κεί
να γίνεται η εκτόξευση.
Ξέρουμε σε πόσες περιπτώσεις ο πύραυλος ζυγίζει έως 589,67 tn? το φορτίο είναι λίγο ή αρκετό?
Απο πόσα km και πάνω αρχίζει το διάστημα και θέλει ο co-founder να βάζει και επιβάτες?

Τα φώτα σου please.

 

 

edit:

* 10-15km τυχαίοι αριθμοί, δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να ανέβει, υποθέτω (χωρίς να ξέρω) ότι φτάνει έως 15km.

Edited Αύγουστος 9 , 2015 by AMHxaNos

[Konstantinos IB]

589,67 tn είναι το μικτό βάρος α/φους και φορτίου. Στόχος του είναι να παρακάμπτει τις επικίνδυνες και δαπανηρές εκτοξεύσεις σε άστατες καιρικές συνθήκες. Τα καιρικά φαινόμενα μπορούν να φτάσουν σε ύψος περίπου 11 km στους πόλους και 15 - 17 km κοντά στον ισημερινό. Τα ύψη αυτά είναι ενδιάμεσα της τροπόσφαιρας και της στρατόσφαιρας καθότι τα ακριβή όρια των δύο ατμοσφαιρικών στιβάδων δεν είναι πάντα σαφώς καθορισμένα. Ο κανόνας είναι πως αν πετάς σε στρατοσφαιρικά ύψη, λόγω του ότι η ατμοσφαιρική πυκνότητα μειώνεται δραματικά, α) μειώνεται ο βαθμός απόδοσης των κινητήρων και β) το σκάφος κινδυνεύει να πέσει σε απώλεια στήριξης. Ο μόνος κανόνας που υποχρεώνει τα σημερινά επιβατικά α/φη να πετούν σε μεγάλο ύψος (περίπου στα κατώτερα στρώματα της στρατόσφαιρας) είναι για να μην καταστρέφουν το Όζον το οποίο ευρίσκεται στα κατώτερα και μέσα στρώματα της τροπόσφαιρας. 

Το μεγάλο εκπέτασμα πτερύγων του Stratolaunch είναι ένας "στρατοσφαιρικός παράγοντας" αλλά δεν γνωρίζουμε την ακριβή επιχειρησιακή οροφή του. Δε νομίζω όμως - αφού φέρει κινητήρες Boeing 747 - ότι μπορεί να έχει (αν έχει) πολύ μεγαλύτερο επιχειρησιακό ύψος από το An 225. Με βάση τα παραπάνω, επιμένω ότι ένα πολύ βασικό μέτρο σύγκρισης των α/φων μεταφοράς φορτίου είναι το μέγιστο βάρος απογείωσης, αλλά προσθέτω ότι το Stratolaunch είναι μια "ζόρικη" αεροναυτική καινοτομία.

 

Τη σύγκριση την επιχείρησα γιατί το άρθρο χαρακτηρίζει το Stratolaunch ως το "μεγαλύτερο" α/φος στην ιστορία της αεροπλοΐας - και πράγματι έτσι είναι - πρέπει όμως να γνωρίζουμε και το πιο "δυνατό".

Edited Αύγουστος 9 , 2015 by Konstantinos IB

[stat]

...

Τελικά το Stratolaunch είναι ένα φορτηγό α/φος ειδικών αποστολών και λόγω αυτών των αποστολών έχει πολύ λιγότερα μειονεκτήματα από αυτά του An 225. 

...

3) Το βασικό φορτίο μεταφοράς του Stratolaunch είναι εξωτερικό με επίσης αεροδυναμική σχεδίαση. 

 

Αυτά είναι κάποια προτερήματα που φαίνονται από πρώτη ματιά ..

 

Γιατί είναι προτέρημα το να έχεις το βασικό φορτίο μεταφοράς στο εξωτερικό; Μάλλον μειονέκτημα θα έλεγα είναι. Η ανάγκη αεροδυναμικής σχεδίασης, τη στιγμή που σε οποιοδήποτε άλλο μεταγωγικό απλά 'φορτώνεις και φεύγεις', εκτινάσσει το κόστος όπως αντιλαμβάνεσαι.

 

Δηλαδή, καλή η εκτόξευση πυραύλων από τη στρατόσφαιρα, αλλά για μεταγωγικό γενικής χρήσεως μάλλον δεν πιάνει πολλά.

[Konstantinos IB]

Γιατί είναι προτέρημα το να έχεις το βασικό φορτίο μεταφοράς στο εξωτερικό;  Αεροδυναμικό. Δηλαδή, καλή η εκτόξευση πυραύλων από τη στρατόσφαιρα, αλλά για μεταγωγικό γενικής χρήσεως μάλλον δεν πιάνει πολλά.

Αν προσέξεις τις δύο ατράκτους θα δεις, ανάλογα πάντα με τις γενικές διαστάσεις του α/φους, ότι έχουν σχήμα στιλέτου δλδ δεν έχουν πλευρικά "φουσκώματα" που επιβαρύνουν αεροδυναμικά την κατασκευή, το φορτίο του δε είναι ένας πύραυλος δλδ εκ προοιμίου αεροδυναμικά σχεδιασμένο. Άρα οι αεροδυναμικές αντιστάσεις του είναι πολύ μικρότερες του αντιπάλου δέους του An 225.

Εξ ορισμού, δεν είναι μεταγωγικό γενικής χρήσεως αλλά ένας ιπτάμενος εκτοξευτήρας πυραύλων. Το κόστος κατασκευής του συγκρίνεται μόνο με την εξοικονόμηση χρημάτων από καύσιμο, ειδική κατασκευή (μεγαλύτερο μέγεθος και άλλη ποιότητα όταν ξεκινάει ο πύραυλος από ύψος μηδέν) και υλικά (σε περίπτωση που καταστραφεί ένας πύραυλος λόγω εκτόξευσης υπό κακές καιρικές συνθήκες) που κοστίζουν τα σημερινά προγράμματα εκτόξευσης δορυφόρων.

[project.breeze]

Ο κανόνας είναι πως αν πετάς σε στρατοσφαιρικά ύψη, λόγω του ότι η ατμοσφαιρική πυκνότητα μειώνεται δραματικά, α) μειώνεται ο βαθμός απόδοσης των κινητήρων και β) το σκάφος κινδυνεύει να πέσει σε απώλεια στήριξης. 

 

Σωστό αλλά επίσης και οι τριβές είναι μικρότερες λόγω μικρότερης πυκνότητας του ατμοσφαιρικού αέρα

[project.breeze]

Μάλιστα, αυτός που έβαλε -1 πιστεύει ότι η πυκνότητα του αέρα δεν έχει σχέση με τις τριβές. Ανακαλύπτω τον κόσμο

[Konstantinos IB]

 

Σωστό αλλά επίσης και οι τριβές είναι μικρότερες λόγω μικρότερης πυκνότητας του ατμοσφαιρικού αέρα

Όντως το -1 είναι άστοχο και υπερβολικό. 

Το κέρδος από την ελάττωση της οπισθέλκουσας λόγω μείωσης της πυκνότητας του ατμοσφαιρικού αέρα μπροστά στον κίνδυνο απώλειας στήριξης του α/φους δεν λαμβάνεται υπ όψη. Η απώλεια στήριξης έχει να κάνει με το οριακό στρώμα της πτέρυγας (κυρίως) και αυτό με τη σειρά του έχει να κάνει με την μορφολογία της, τις λειτουργικές γωνίες της, την σχετική της ταχύτητα κλπ. Για να διατηρηθεί το οριακό στρώμα στην πτέρυγα πρέπει να υπάρχει ανάλογα με την πυκνότητα μια κατώτερη ταχύτητα πτήσης. Όσο λοιπόν το α/φος ανεβαίνει τόσο πρέπει να αυξάνει και την ταχύτητά του. Για να καταλάβεις το U-2 (αναβαθμισμένο σήμερα σε U2S) όταν πλησιάζει την επιχειρησιακή οροφή του (21,3 km), η ταχύτητα απώλειας στήριξης είναι μόλις 25 km/h μικρότερη από την μέγιστη ταχύτητά του. 

Edited Αύγουστος 13 , 2015 by Konstantinos IB