Άξεστος Μηχανικός.

[acnt]

@camelot

Βλέπω πού το πας... Τα λαμπρά μυαλά τα οποία ανέφερες ήταν εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας! Οι αντίοστοιχοι τους σήμερα που είναι; Μήπως κλεισμένοι σε αυλές άλλων βασιλειάδων (ΜΙΤ, Imperial, Halliburdon κτλ);

 

Και το θέμα ποιό είναι; Αν η επιστήμη μας είναι βάναυση ή αν το σύστημα μας κάνει; Και πως θα κρίνεις το σύνολο των επιστημόνων; Από 2-3 λαμπρά παραδείγματα ή από το σύνολο; Μάλλον έχεις δει περισσότερα πράγματα απ'ότι εγώ, αλλά κοίτα γύρω σου και πες μου τί ποσοστό μηχανικών ασολείται με το αυτονόητο: στατικές μελέτες! Την στιγμή που "ενεργοί" μηχανικοί περιορίζουν τον ρόλο τους σε επιλυτές γραφειοκρατείας, δημοσιοσχεσίτες, εργολάβους και ψηφοθήρες, ναι, αυτό είναι αθλιότητα και βαναυσότητα για εμένα.

 

Νομίζεις πως είναι πολλοί οι συνάδελφοι που ασχολούνται Σ/Κ με όσα κάνεις εσύ; Νομίζεις πως βλέπεις πολλούς χωμένους πίσω από βιβλία με χαρτί και μολύβι να ψάχνουν αυτό που είπα εγώ αλήθεια (και που βέβαια σε κάθε επιστήμη διαφέρει); Πολλοί λιγοι φίλε μου λυπάμαι. Απόδειξη αυτού, είναι και το φόρουμ αυτό. Υπάρχουν πάνω από 100000 μηχανικοί σε αυτή την χώρα. Πόσοι παίρνουν μέρος στις συζητήσεις εδώ οι οποίες αποτελούν κομμάτι της διαδικασίας αναζήτησης της αλήθειας; Σκέψου του. Θα έπρεπε έμπειροι συνάδελφοι σαν εσένα να προσφέρουν απλόχερα τις γνώσεις τους... Θα έπρεπε να έχει γίνει μια άλλη Ακαδημία Αθηνών όπου οι συζητήσεις να μην σταματάνε ποτέ. Αλλά δεν είναι. Γιατί; Διότι ο άλλος έχει κάνει τα λεφτά του και δεν τον νοιάζει ούτε η αναζήτηση της αλήθειας ούτε η διατήρηση και η μετάδοση της... Δεν είναι βάναυσος αυτός; Τι κι αν λέγεται "μηχανικός"; Τί κι αν ο γνωστός δικηγόρος των Αθηνών, αυτός που τον κοροϊδεύει ο Λαζόπουλος, έχει τον τίτλο και τοπ πτυχείο του δικηγόρου; Είναι ρήτορας;

[[email protected]]

.... αλλά θεωρώ ότι ο μηχανικός παράγει έργο με μοναδικό διανοητικό σθένος, παράγει φιλοσοφικό στοχασμό και διαμορφώνει πολιτιστικές αξίες. Και είναι επιστήμονας με τα όλα του.

 

Δεν είναι κακή η γνώμη σου συνάδελφε,αλλά για να συναχιστεί η συζήτηση θα μπορούσες να τεκμηριώσεις αυτή τη φράση με κάποιο ρεαλιστικό παράδειγμα?

Και όπως είπε ο acnt, να το προσαρμόσεις για την πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας?

 

Κάνεις 3 δηλώσεις:

 

1.παράγουμε έργο με μοναδικό διανοητικό σθένος

 

2.παράγουμε φιλοσοφικό στοχασμό. Αυτό σου ορκίζομαι δεν το καταλαβαίνω.Αν το τεκμηριώσεις ,σίγουρα θα δώσεις κουράγιο σε πολλούς.

 

3.διαμορφώνουμε πολιτιστικές αξίες.Ομοίως με το 2.

 

ΥΓ [email protected]: το στοίχημα είναι να βγεις όσο το δυνατόν αλώβητος από αυτήν την ιστορία: Να τους αφήνεις το στίγμα σου και όχι να σου αφήνουν το δικό τους. Όταν φτάσεις σαν άνθρωπος (και ειδικά σαν μηχανικός) να χαράζεις την δική σου πορεία και οι άλλοι ν' ακολουθούν, τότε νομίζω οδεύεις προς την επιτυχία

 

Το στίγμα που αφήνω εγώ συνάδελφε κάνει τον άλλο καλύτερο,ενώ το στίγμα που μου αφήνει αυτός με κάνει χειρότερο.Τί είδους κίνητρο είναι αυτό?Πρέπει να είμαι -φιλοσοφικά μιλάω- η μητέρα Τερέζα στο επάγγελμά μου για να διαπρέψω?Μην το παρεξηγήσετε αυτό,στ' αλήθεια το θέτω ως φιλοσοφικό ερωτημα.....

Άλλοι συνάδελφοι που δεν το καταφέρνουν, δεν είναι αποδεκτοί δηλαδή ως επιστήμονες μηχανικοί?

 

Προσωπικά βλέπω το δρόμο της καταξίωσής μου ως επιστήμονα ως εξής:

 

1.έχω κατασκευάσει ένα τέλειο έργο

2.για να το έχω κατασκευάσει,σημαίνει ότι το έκανα στο αποδεκτό κόστος

3.δεν σκοτώθηκε κανείς κατά την κατασκευή του.

4.θα με κρίνουν μετά από κάποια χρόνια αν ήταν επιστημονική η δουλειά μου,ανάλογα με το αν η κατασκευή μου συνεχίζει να είναι λειτουργική και να στέκεται..

5.για να συνεχίσω αυτό τον κύκλο,σημαίνει ότι για μένα ήταν κερδοφόρος αυτή η δουλειά και ότι το οικογενειακό μου περιβάλλον οφελείται από αυτό που κάνω και δεν φθείρεται ψυχικα.

 

Αν και τα 5 συντρέχουν,τότε συνάδελφε ΝΑΙ,έχεις δίκιο και κατόπιν αυτό γενικεύεται.

 

 

Τον πιο έμπειρο διευθυντή έργου στον πλανήτη να ρωτήσεις,δεν πιστεύω ότι θα δώσει τηνπορεία του και όλοι θ' ακολουθήσουν,κάθε βράδυ θα έχει αυπνίες και αρρυθμίες για να το καταφέρει.Αυτό είναι καταξίωση????

Πιστεύεις ότι νιώθει βαθιά ικανοποίηση ότι κέρδισε το στοίχημα?Εγώ νομίζω ότι τ' ακούει από τη γυναίκα του ,όσο αυτή ακόμη ενδιφέρεται για αυτόν.

Εδώ που τα λέμε,για να καταφέρνεις να κοιμηθείς το βράδυ οφείλεις στον εαυτό σου να είσαι και λίγο χοντροκομμένος και βάναυσος!

 

Αν αυτό είναι καταξίωση,έχω πάρει ήδη τις αποφάσεις μου....

[camelot]

Εξαιρετικά αφιερωμένο

στον [email protected] και κυρίως στο acnt για τα καλά του λόγια.

 

Mια φορά και έναν καιρό σε ένα μακρυνό βασίλειο της ενδοχώρας ζούσε μια Βασιλοπούλα. Γεννήθηκε με πολλές κακουχίες και έμεινε νωρίς ορφανή αλλά η μητέρα φύση δεν την άφησε αβοήθητη. Kαι η βασιλοπούλα του παραμυθιού άρχισε να μεγαλώνει με πολλές προσπάθειες και πολύ αγώνα κάνοντας στον πύργο της ένα σωρό δουλειές που δεν ταίριαζαν στην καταγωγή της. Παρόλα αυτά διάβαζε. Διάβαζε ό,τι έβρισκε μπροστά της γιατί πίστευε ότι κάποια μέρα θα φανεί χρήσιμη στο Bασίλειό της και θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες της. Διάβασε Kαντ, ανέτρεξε στον Σπινόζα και από κει στον Nτεκάρτ (που τον είπαν στη συνέχεια εκλατινισμένα Kαρτέσιο) και από τη Mέθοδό του είναι αλήθεια επηρεάστηκε πολύ, μα πάρα πολύ.

Έτσι άρχισε σιγά-σιγά να διαμορφώνει και το εσωτερικό της σύμπαν, ένα σύμπαν που άρχισε με τις δύο διαστάσεις του Eυκλείδη, πέρασε στις τρεις διαστάσεις του Γκάους και στη συνέχεια στις αμέτρητες διαστάσεις του Bίγκνερ πάνω στην πλατφόρμα που είχε σχεδιάσει ήδη ο Γκαλουά.

Διάβασε για τον Xίλμπερτ και για τον Γκαίντελ. Aυτούς δεν τους πολυκατάλαβε, την μπέρδεψαν πολύ, αλλά όταν διάβασε πρόσφατα το Logicomix ενός ιδιόρρυθμου στοχαστή που τον έλεγαν Δοξιάδη, τόσο πολύ χάρηκε που πήδηξε μέχρι επάνω. Kαταλάβαινε ότι έφτανε η ώρα να προσφέρει στο βασίλειό της. Γιαυτό σχεδίαζε συνέχεια και υπολόγιζε διάφορα πράγματα και ξενυχτούσε ακόμα και τα Σαββατοκύριακα γιατί χανόταν σε αμέτρητους τύπους και υπολογισμούς και διαγράμματα, ένας χαμός. Έβγαινε όμως ύστερα μια βόλτα στο βασίλειό της έβλεπε το ηλιοβασίλεμα μιλούσε με τους ανθρώπους, έγραφε καμιά φορά κάποιους στίχους, έτσι για να περνάει η ώρα και ξεκουραζόταν. Kαι το συνιστούσε αυτό και σε άλλους.

Όπου πήγαινε έπαιρνε μαζί της και το μικρό τσαντάκι της με τις ευαισθησίες της, τις υπερβολές της, τις έμμονες ιδέες της, τους παραλογισμούς της, το μέτριο χιούμορ της και καμιά φορά και τον στοχασμό της. Πολλοί έλεγαν (από μέσα τους) ότι στο βάθος της τσάντας της, κάτω από τον διπλό πάτο, καλοδιπλωμένο και ατσαλάκωτο έκρυβε το πελώριο εγώ της.

Mπορεί να ήταν και έτσι ...

Ένα βροχερό Σαββατοκύριακο (που δεν ήταν τελικά τόσο βροχερό) θέλησε να τα πει με τους φίλους της. Πρότεινε λοιπόν να συναντηθούν σε ένα σημείο Πλάτωνος και Aριστοτέλους Γωνία για να μιλήσουν θέματα κοινωνικά, διοικητικά και καθημερινά δηλαδή επαγγελματικά. Θα πρότεινε να συζητήσουν και μεταφυσικά προβλήματα αλλα δεν τόλμησε γιατί έβλεπε η ατμοσφαιρα ήταν πολλή βαριά. Όλοι διαμαρτυρήθηκαν . Εκτός από έναν Γιάννη- αγωνιστή που έδινε και αυτός τον αγώνα του και διατηρούσε στο εσωτερικό του σύμπαν όσο ρομαντισμό του απέμεινε. Η γωνία Πλάτωνος και Αριστοτέλους είναι πολύ μακρυά της είπαν, εδώ έχουμε προβλήματα βαναυσίας (με την ευρεία έννοια). H βασιλοπούλα έντρομη άλλαξε αμέσως τόπο συνάντησης. Eίπε: ας συναντηθούμε βρε παιδιά σε άλλο σημείο: Kαστιλλιάνο και Nεύτωνος Γωνία. Kάπου εκεί ή περίπου εκεί έγινε η συνάντηση. Ήρθαν λίγοι φίλοι Όλοι φορτωμένοι με την εμπειρία τους, πικραμένοι από την άδικη ζωή, κουρασμένοι από την καθημερινή πρακτική διαμαρτυρόμενοι για τον εξαναγκασμό του συστήματος. Eίμαστε βάναυσοι, είμαστε άξεστοι, φώναζαν Mας το λένε και οι γυναίκες μας!

H βασιλοπούλα θέλησε να τους μεταπείσει. Yπάρχει “όδευση διαφυγής” τους έλεγε και τους ξανάλεγε. Eίναι επιλογή μας. Mόνο έτσι θα σωθούμε. Πρέπει να δούμε μπροστά μας. Nα ζήσουμε όπως ζούμε, αλλά να αφήσουμε το μέσα μας σύμπαν να διασταλλεί (όπως πράγματι διαστέλλεται, Nες πα?). Nα γράψουμε και κανένα στίχο, να ξαναβρούμε την εσωτερική μας αρμονία. Mπα, τίποτε εκείνοι. Iδιαίτερα ένας Συμβασιολόγος την προβλημάτισε πολύ. Aγύριστο κεφάλι. Mια έφευγε ψυχολογικά κουραμένος με ρητές δηλώσεις και μια ερχόταν λαύρος και επιθετικός. Δεν καταλάβαινε ότι υποσυνείδητα οι θέσεις του περιείχαν και φιλοσοφικό στοχασμό για την αναμέτρηση με τα προβλήματα της ζωής και προσφορά πολιτιστικής αξίας. Aυτή είναι η ζωή! Aγωνίζεσαι να κάνεις σωστά τη δουλεία σου και μέσα από αυτό ανακαλύπτεις το μεγαλείο της. Aπλά έβλεπε τον βυθό κάτω από τον βατήρα ενώ η Bασιλοπούλα του πρότεινε να τα δεί πηδώντας πάνω στο βατήρα. Γιατί (του θύμιζε) στις κερκίδες κάθονται νεώτεροι του βασιλείου που περιμένουν να δουν τα θεαματικά άλματα των ωριμότερων.

Eίχε πολλά να πει ακόμα η Bασιλοπούλα στους φίλους της, αλλά για να μη κάνει “ασήκωτη” τη συζήτηση είπε να γυρίσει πίσω στον πύργο της και να αφήσει τους φίλους της να ισχυρίζονται ότι είναι βάναυσοι και άξεστοι.

Aλλά καθώς γύριζε πίσω θυμήθηκε τον Γαλιλαίο που τον είχε μελετήσει καλά στα νιάτα της και μονολόγησε: και όμως, ας λένε ότι είναι βάναυσοι και άξεστοι, κατά βάθος είναι οι ευγενέστεροι, οι δημιουργικότεροι και οι στοχαστικότεροι άνθρωποι του πλανήτη,

Eυχαριστώ για την υπομονή σας. Camelot

 

@ acnt

Παρά τα αμέτρητα ελαττώματα του δικηγόρου, έχει μια αφοπλιστική επιχειρηματολογία. Θα σου φανεί πολύ παράξενο αλλά τον πάω πολύ!

[acnt]

...και αυτός φίλοι μου είναι ο λόγος που η πέννα είναι πιό ισχυρή από το σπαθί!

 

camelot-Αίσωπε, σε ευχαριστώ για το παραπάνω. Μην αιθάνεσαι άσχημα όμως αν πολλοί δεν μπορούν να σε ακολουθήσουν... Έτσι είναι η ζωή.

[eupalinos]

Το σίγουρο πάντως έιναι ένα, όταν έχουμε αναδουλειές γινόμαστε όλοι...φιλόσοφοι!

[GeorgeS]

Εγώ θα συμφωνήσω με τον actn στη προτελευταία του τοποθέτηση. Οι περισσότεροι από εμάς είναι αδιάφοροι, όχι τόσο επειδή το θέλησαν, αλλά επειδή, υπό μια έννοια τους επιβλήθηκε. Ειδικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι τρέχουν κάθε μέρα για τα προς το ζειν σε ένα πλαίσιο που κάποιοι το ονομάζουν "υγιή ανταγωνισμό" αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από το "ο θάνατός σου η ζωή μου". Εννοιες όπως αυτή της "επιστήμης" δεν έχουν και πολύ νόημα. Το σύστημα απαιτεί για γίνει απλά η δουλειά με το λιγότερο δυνατό κόστος.

 

Εγώ από την εμπειρία μου θα έλεγα πως ο σημερινός μέσος μηχανικός δεν είναι βάναυσος. Απλά δεν είναι μηχανικός. Οσοι κάνουν μελέτες τις βλέπουν σαν παραγωγική διαδικασία. Ειδικά όταν εργάζονται ως υπάλληλοι σε κάποιο τεχνικό γραφείο. Αν τις δείτε, θα διαπιστώσετε ότι είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Βιαστικά να τελειώνουμε. Βάλε και την 4Μ να φτιάξει αυτόματα τα σχέδια και δώστα. Οσοι κάνουν κατασκευές, επίσης δεν είναι μηχανικοί. Οι περισσότεροι απλά είναι γνώστες της αγοράς και των τιμών και ειδικεύονται στις δημόσιες σχέσεις (αφού αυτές συχνά είναι το κλειδί της επιτυχίας). Συνήθως τη δουλειά του μηχανικού και την καλή ποιότητα (όταν υπάρχει) την εξασφαλίζουν τα εξειδικευμένα συνεργεία με τους εργοδηγούς.

 

Ουδείς ενδιαφέρεται για την επιστήμη πλην εξαιρέσεων. Υπό αυτή την έννοια είμαστε βάναυσοι. Οι Η/Μ μελέτες για τις οποίες έχω μια εμπειρία ως επι το πλείστον γίνονται στο πόδι. Τυποποιημένοι εμπειρικοί τύποι εφαρμόζονται κατά κόρον. Ο στόχος είναι : "πως θα βγάλω περισσότερα λεφτά με τη λιγότερη δυνατή δουλειά" . Αυτό είναι το σύνθημα του σημερινού μηχανικού, με εξαιρέσεις βέβαια.

 

Άλλωστε η επιστήμη θέλει χρόνο και χρήμα. Ο Αρχιτέκτονας μπορεί να έχει ωραίες ιδέες αλλά όταν βλέπει το χρονοδιάγραμμα και το budget του πελάτη, προσγειώνεται στη πραγματικότητα. Ο ηλεκτρολόγος για να κάνει μια σωστή μελέτη θέλει το διπλάσιο χρόνο από αυτόν που του "παρέχεται".

 

Υπό συνθήκες οικονομικής πίεσης, ανεργίας και μιας γενικότερα παρακμάζουσας κοινωνίας λίγοι είναι αυτοί που στέκονται αντάξιοι του τίτλου του "επιστήμονα μηχανικού".

 

Και όπως είπε και ο actn αυτό το βλέπουμε και στο φόρουμ. Και δεν είναι μόνο ότι έχει κάνει τα λεφτά του όπως είπε ο συνάδελφος. Αυτοί που έχουν λεφτά δεν είναι πολλοί. Υπάρχει μια γενικότερη αδιαφορία, χαρακτηριστικό των καιρών μας...

[sundance]

ο πλατων βαναυσο εννοει τον ακαλλιεργητο.

 

πολλοι επιστημονες και δη μηχανικοι ειναι βαναυσοι-ακαλλιεργητοι.

 

δεν εχει να κανει με την επιστημη αλλα την προσωπικη προσπαθεια του καθενος να καλιεργησει τις διαφορες πτυχες του μυαλου του και της ψυχης του.

 

ξερω ατομα που δεν σπουδασαν που ειναι πολυ πιο καλλιεργημενοι απο σπουδαγμενους.

 

ειχα καθηγητη κορυφαιο στον τομεα του αλλα ηταν πληρως βαναυσος-ακαλλιεργητος.

 

αφηστε με τωρα να συνθεσω.

μουχαχαχαχαχα.

[[email protected]]

@camelot

 

 

Καλά βρε,μην κάνεις έτσι,δεν σε αποπήρα!

 

Καταπληκτικό το τελευταίο σου ποστ,και όπως σου είπα σε ζηλεύω που είσαι ακόμα τόσο αισιόδοξη!

 

Δεν είμαι συμβασιολόγος,θα ήθελα να είμαι βέβαια και προσεχώς μάλλον θα γίνω.

 

Μπορείς όμως να τοποθετηθείς στο προηγούμενο ποστ μου?

[acnt]

σε ζηλεύω που είσαι ακόμα τόσο αισιόδοξη!

Επ! Άντρας είναι!!!!l :lol:

[[email protected]]

ε!!!!!

τότε τί ιστορίες ειναι αυτές με βασιλοπούλες?????????