Οι μηχανικοί προτείνουν λογοτεχνία

[Archytas]

Hypnerotomachia Poliphili του Francesco Colonna

[kostassid]

ύστερα από 1,5 χρόνο φέρνω το νήμα αυτό στην επιφάνεια καθώς με τις πολλές δουλειές που έχουμε ίσα που προλαβαίνουμε να διαβάσουμε.

"Ο Ματίας και ο Διάβολος" του Ζεράλντ Μεσαντιέ, εκδόσεις Λιβάνη.

Πάρα πολύ καλό αλλά όχι για διακοπές.

[ntside]

http://www.adesmeyto...s.php?aid=56591

 

Μόλις κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του συναδέλφου Γιώργου Ρούσκα "Αλεξίλυποι Σκιαλύτες".Διάβασα μία παρουσίαση στο αδέσμευτο τύπο .Πρόκειται πράγματι για ένα ψαγμένο βιβλίο ποίησης,,,

 

Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι άριστα φιλοτεχνημένο και χαρακτηρίζει τον ποιητή,ο,οποίος ως γνωστόν τις ελεύθερες ώρες του ζωγραφίζει...

 

https://www.facebook...342119245818719

 

 

http://www.ebdomi.co...2-25.2.2012.pdf

 

εφημερίδα «εβδόμη» σελ.11

 

 

http://www.lifo.gr/mag/columns/4648#[/font]

Διαδικτυακός τόπος LIFO «Έπεσε στην αντίληψή μου ποιητική συλλογή με τον τίτλο Αλεξίλυποι Σκιαλύτες. Τι να σημαίνει άραγε αυτός ο catchy τίτλος;». (MichalisLIfO)

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ:«Αλεξίλυποι Σκιαλύτες».

 

http://christosloula...E%B9/#more-6717

Edited February 29, 2012 at 12:40 μμ by AlexisPap

[AlexisPap]

ΒΑΪΜΑΡΗ - Η ΑΝΑΠΗΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 1918-1933

 

 

Δεν είναι βέβαια ακριβώς αυτό που θα λέγαμε λογοτεχνία. Σε άλλες εποχές η ανάγνωση ενός ιστορικού βιβλίου με τόσα ονόματα, τόσα γεγονότα (φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους) και... γνωστό τέλος, θα άφηνε αδιάφορο τον καθένα.

 

Όμως οι αναλογίες που διαπιστώνει κανείς με την σημερινή Ελληνική και Ευρωπαϊκή -κυρίως- πραγματικότητα είναι εντυπωσιακές και κεντρίζουν το ενδιαφέρον: Ο λαϊκισμός στον πολιτικό λόγο (εντός και εκτός συνόρων), οι ευκαιριακές πολιτικές συμμαχίες, η στείρα εμμονή σε παραταξιακές αξίες περισσότερο από ο,τι στην ίδια την δημοκρατία, η αδυναμία των πολιτικών να αντιληφθούν τι φέρνει το μέλλον, δεν διαφέρουν πολύ από όσα παρατηρούμε σήμερα στον Ευρωπαϊκό χώρο.

 

Η υπεροψία και απολιτική στάση των συμμάχων μετά το 1918 δεν διαφέρει πολύ από αυτό που θα μπορούσε να είναι -σε ελεύθερη απόδοση- η σημερινή στάση των Βρυξελλών και των βορειοευρωπαίων:

"Ξέραμε ότι τα Ελληνικά στατιστικά ήταν μαγειρεμένα, ξέραμε τα δομικά προβλήματα του Ευρωπαϊκού νότου, αλλά εμείς... περνάγαμε καλά και γιαυτό τα φορτώσαμε στον κόκορα"

 

Έλλειψη πραγματικών ηγετών, αδράνεια και αναβλητικότητα στην λήψη ουσιαστικών μέτρων, συστηματική παραμέληση της αναγκαιότητας για την οικονομική ανόρθωση της Γερμανίας, είναι λάθη που επαναλαμβάνονται -με άλλη μορφή- και σήμερα.

Αδιανόητη ύφεση, τραπεζική κρίση, ανεργία, αναδιανομή του πλούτου, εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, πολιτικές και κοινωνικές ταραχές που εξελίσσονται ανεξέλεγκτα. Και λάθη, πολλά και τραγικά πολιτικά λάθη, με αποκορύφωμα την εκούσια κατάλυση της δημοκρατίας, ως εάν να ήταν αυτή το πρόβλημα...

[Γιάννης]

http://www.livanis.g...!_p-896347.aspx

Νίκου Μπογιόπουλου - Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε

Πιστεύω αξίζει να διαβαστεί από όλους όποια άποψη και ιδεολογία να έχουν

Μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι δεν ακολουθεί την αυστηρή δυσανάγνωστη γραφή των μαρξιστικών κειμένων αλλά ενσαρκώνει το ιδιαίτερο πάθος και την ατράνταχτη επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί ο απολαυστικός Μπογιόπουλος και ως ομιλιτής αλλά όπως αποδεικνύεται και ως συγγραφέας...

Edited February 29, 2012 at 12:34 μμ by Γιάννης

[ΙΦΠ]

Συμφωνό το βιβλίο του Ν. Μπογιόπουλου μπορεί να διαβαστεί ανεξάρτητα ιδεολογίας, είναι όντως πολύ καλό.

[ΙΦΠ]

Πολύ καλό ειναι και το βιβλίο του Π. Τσίμα '' Το ημερολόγιο της κρίσης'', παρουσιάζει την πορεία της οικονομικής κρίσης μέσα από διάφορες χώρες.

[Souzana]

ευχαριστώ τον πατέρα μου που πριν κάποια χρόνια όταν το βήμα έβγαλε μια σειρα βιβλίων : ''Τα βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο'' δεν έχασε ούτε ένα και έτσι μέσα στα τόσο ενδιαφέροντα βιβλία που διάβασα, διάβασα και την Ψυχολογία των μαζών, χρήσιμο στην εποχή μας.

 

Ψυχολογία των μαζών , Gustave Le Bon

 

Σύμφωνα με τον Λε Μπον η μάζα δεν αποτελείται απλά απο το σύννολο επί μέρους ατόμων, κάθε ένα απο τα οποία διατηρεί την οντότητα του : Για τον Λε Μπον η μάζα αποτελείται απο άτομα που συγχωνεύονται σε μια ενιαία οντότητα σκέψης και συναισθήματος. Αν το άτομο χαρακτηρίζεται απο τξν κριτιλή ικανότητα, τη συνείδηση και τη λογική, αν μπορεί να σκεφτεί και να αξιολογήσει τις καταστάσεις και τη θέση του μέσα σε αυτές, στη μάζα όλα τα άτομα εξισώνονται προς τα κάτω. Οι ιδέες του Λε Μπον είχαν εντυπωσιακή απήχηση στους ηγέτες του 20ου αιώνα, κυρίως στην περίπτωση της οικοδόμησης του φασιστικού καθεστώτος, αποτελώντας παράλληλα τη βάση για τη θεμελίωση της πρακτικής της προπαγάνδας.

 

 

'Οποιος ενδιαφέρεται υπάρχει και σε ηλεκτρονική μορφή :

http://www.scribd.com/doc/66945691/%CE%9B%CE%B5-%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BD-%CE%93%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B2-%CE%A8%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CF%8E%CE%BD

[nik]

Άσχετο αλλά έχει διαβάσει κανείς θεούλης....Γκαίτε ? Πιο συγκεκριμένα τον Φαουστ ή το Τάδε έφη Ζαρατούστρα του Νίτσε. Πήγα να ξεκινήσω και δεν κατάφερα πέντε σελίδες!! Τι είναι αυτό ρε παιδιά ?

Edited March 9, 2012 at 04:08 μμ by nik

[Γιάννης]

Το Τάδε έφη Ζαρατούστρα το είχα διαβάσει όταν ήμουν 16-17 χρονών, τότε ήταν άδειο το κεφάλι μου (και με την καλή και με την κακή έννοια). Πριν από 15 χρόνια περίπου που είχε πέσει στα χέρια μου ο Φάουστ, δεν κατάφερα να το διαβάσω...Είχε αρχίσει να γεμίζει το κεφάλι...

Τώρα μην μου πεις! Δεν υπάρχει περίπτωση...