Πυροπροστασία σε δημόσια σχολεία.

[parth]

Τα τυπικά , π.χ αναγόμωση πυροσβεστήρων κάθε χρόνο τα κάνουν σχεδόν όλα τα σχολεία. Αυτό που έχω δεί είναι ότι σε παλιά ειδικά σχολεία δεν έχουν σχεδιαστεί μέτρα ενεργητικής πυρασφάλειας σε επικίνδυνους χώρους, π.χ. σε εργαστήρια χημείας-φυσικής απαιτούνται ανιχνευτες ιονισμού στην οροφή. Τέλος στα νηπιαγωγεία είναι πιο αυστηρά τα μέτρα και απαιτούνται ανιχνευτές σε κάθε αίθουσα.

[kcher]

Θα σας μεταφέρω τη δική μου εμπειρία, ως διδάσκων σε ιεκ τα οποία φιλοξενούνται σε δημόσια λύκεια. Σε μεγάλα σχολεία έχω δει και πυροσβεστικές φωλιές με αντλιοστάσιο. Με τη μόνη διαφορά ότι είναι ξεχαρβαλωμένες, δεν υπάρχει τίποτα στο εσωτερικό τους και αμφιβάλω φυσικά αν δουλεύουν και οι αντλίες ή μάλλον διατηρώ τις επιφυλάξεις μου αν βρίσκονται στη θέση τους. Δυστυχώς...

Όσον αφορά τη συντήρηση των συστημάτων πυρασφάλειας, σε κάθε σχολείο απασχολείται κάποιος κύριος ο οποίος παίρνει και βαρβάτο μισθό για δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος είναι υπεύθυνος συντηρητής. Βέβαια, εγώ τον συγκεκριμένο δεν τον έχω δει ποτέ να ασκεί τα καθήκοντά του. Στις αίθουσες υπάρχει πριζοδιακοπτικό υλικό σπασμένο με άμεσο κίνδυνο ηλεκτροπληξίας από άμεση επαφή με καλώδια.

Μάλιστα, όταν πριν από 4 χρόνια απολύθηκα από το στρατό και μπήκα στο συγκεκριμένο ιεκ (από τα μεγαλύτερα της Αττικής) -ψαρωμένος γαρ-, πήγα κατευθείαν στο διευθυντή και του έθεσα το πρόβλημα αυτό. Γούρλωσε τα μάτια σαν να του έλεγα ότι μπήκε φάλαινα στην αίθουσα! Συμβαίνουν αυτά στο σχολείο μου; Αναρωτήθηκε φωναχτά! Ναι του είπα. Θα επιληφθώ του θέματος μου απάντησε. Αποτέλεσμα; Μετά από 4 χρόνια που μπαινοβγαίνω εκεί μέσα, με τον ίδιο διευθυντή, δεν έχει επισκευαστεί ούτε μία πρίζα, ούτε μία φωλιά! Και ο συντηρητής κάααααθεται.

Αλήθεια, μήπως έπρεπε να έχουν Τεχνικό Ασφαλείας τα σχολεία;

Το ΤΕΕ τί κάνει;

Η πολιτεία τί κάνει;

Μήπως περιμένουν πρώτα να γίνει το ατύχημα - δυστύχημα και μετά να βγουν και να ζητούν εύθύνες;

Απλά λυπάμαι...

[CostasV]

Αυτό που θίγει ο kcher, κατά την άποψή μου, είναι γενικότερο πρόβλημα.

 

Βλέπουμε ότι κάτι δεν πάει καλά.

Υπάρχουν δύο πιθανότητες: είτε είμαστε μέρος της λύσης, είτε είμαστε μέρος του προβλήματος.

 

Α. Αν είμαστε μέρος της λύσης τότε:

 

1. Προσπαθούμε να το λύσουμε οι ίδιοι (με όσα μέσα έχουμε).

2. Εάν δεν μπορούμε να το λύσουμε τότε το αναφέρουμε στον εκάστοτε αρμόδιο (διευθυντή, ιδιοκτήτη, αφεντικό, αστυνομία, υπουργείο, οτιδήποτε)

2α. Εστω ότι το πρόβλημα δεν διορθώνεται . Και ίσως μάλιστα χειροτερεύει.

Γράψτε ένα χαρτί, μία αναφορά. Πρωτοκολλήστε την, κοινοποιήστε την και κρατείστε αντίγραφο.

Ισως διορθωθεί το πρόβλημα, αν είναι σχετικά εύκολο.

Ισως όχι.

Στην περίπτωση αυτή, εάν συνεχίζετε και ενδιαφέρεστε, γράψτε και δεύτερο χαρτί. Αναφέροντας το πρώτο χαρτί, και το ότι δεν έγινε τίποτα μέχρι σήμερα.

2β. Εάν το πρόβλημα διορθωθεί, εντάξει. Ειδάλλως ... πάτε στον Τριανταφυλλόπουλο, ή απλά ξεχάστε το.

 

Β. Εάν είμαστε μέρος του προβλήματος ... τότε αλλάξτε πλευρά

 

ΥΓ. Το να κάνεις debugging στο λειτουργικό σύστημα της μικρο-κοινωνίας (σχολείο, επιχείρηση, σύλλογος κτλ) , είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία. Το καλό είναι ότι σπάνια κάνει crash το σύστημα εξαιτίας του debugging (σε αντίθεση με τον προγραμματισμό και τις δοκιμές που χρειάζονται εκεί) . Το πολύ-πολύ να γίνει αντιληπτό ότι μόλις διορθώνεις ένα πρόβλημα ανακύπτουν άλλα πέντε, ή να καταλάβει το αφεντικό ότι δεν τον συμφέρει οικονομικά να κάνει το debugging.

[b35]

Συνάδελφοι

 

όλο το θέμα για τα σχολεία, εξαρτάται από τον Γυμνασιάρχη ή τον Λυκειάρχη του κάθε σχολείου.

Δυστυχώς είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις (εγώ γνωρίζω μόνο 3) όπου οι Λυκειάρχες ενδιαφέρθηκαν να βρούν τους αρμόδιους εγκαταστάτες για τα συστήματα ενεργητικής πυροπροστασίας των σχολείων τους και τους ζήτησαν να ελέξουν πχ τον πίνακα πυρανίχνευσης, τους ανιχνευτές, τις πυράντοχες πόρτες και τους μηχανισμούς τους κλπ, ώστε μετά να βάλουν την υπογραφή τους και την σφραγίδα τους στο κόκκινο βιβλίο που πήρανε οι ίδιοι οι Λυκειάρχες από την πυροσβεστική. Στις περιπτώσεις αυτές, επιπλέον, αφού ενημερώθηκαν ότι όλο το σύστημα πυρανίχνευσης πρέπει υποχρεωτικά να έχει CE βάσει της 89/106, ζήτησαν και αντικατάσταση των μη πιστοποιημένων υλικών.

Είναι μία όαση μέσα στην έρημο; Μπορεί, όμως όταν συναντάω τέτοιους ανθρώπους που δεν νοιάζονται μόνο να κάααθονται όπως λέει ένας συνάδελφος πιο πάνω, αλλά εκτός από το να μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας, φροντίζουν και για την ασφάλειά τους, το χαίρομαι αφάνταστα.

Τέλος νομίζω ότι υπάρχουν και άλλοι που ενδιαφέρονται, αλλά όπως πολύ σωστά έχει προαναφερθεί, δεν υπάρχει αρμόδιος φορέας να τους ενημερώσει και μετά κάποιος άλλος να τους κάνει έλεγχο. Είναι όπως κάτι που έχω ακούσει και βλέπω ότι ταιριάζει πολύ στη χώρα μας:

"Αν είχαμε αυγά, θα κάναμε αυγά με μπέϊκον, αλλά δεν έχουμε μπέϊκον".