Καλιφόρνια: Σχεδιάζουν τον έξυπνο αυτοκινητόδρομο

[Engineer]

Το πλάνο κατασκευής μιας υπερσύγχρονης γραμμής τρένου πορρίφθηκε από την πολιτεία της Καλιφόρνια, αφού ένας «έξυπνος» αυτοκινητόδρομος είναι πιο οικονομικός και αποδοτικός.

 

Ο παράγοντας του κόστους είναι ένας από τους βασικότερους για να ξεκινήσει ένα έργο, ακόμη και για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτό δεν εξαιρείται η σύγχρονη μορφή μετακίνησης η οποία έχει ήδη αρχίσει να γίνεται όλο και πιο επίκαιρη. Συγκεκριμένα, υπήρχε ένα πλάνο κατασκευής ενός σιδηρόδρομου ο οποίος θα ήταν εξοπλισμένος με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, όμως ο προϋπολογισμός έφτασε τα 64,2 δις Ευρώ, έναντι των 1,89 δις που έφτασε αυτός του αυτοκινητόδρομου.

 

Οι σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας θα ήταν σίγουρα μια πολύ καλή λύση, αν υπήρχε μια επίπεδη χωρίς βουνά, κοιλάδες, κλίσεις και εμπόδια διαδρομή, από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο.

 

Προφανώς αυτό δεν είναι εφικτό και ακόμα και αν μπορούσε υπό προϋποθέσεις να γίνει, θα εμφανιζόταν το πρόβλημα του «τελευταίου χιλιόμετρου» που θα τα κατέστρεφε όλα. Το σχέδιο του αυτοκινητόδρομου βασίζεται στα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, τα οποία θα έρθουν όπως όλα δείχνουν πριν ολοκληρωθεί το έργο.

 

Στην θεωρία, το τρένο υπερτερεί των αυτοκινήτων, καθώς μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες έως και 350 χλμ./ώρα και μάλιστα με περισσότερη ασφάλεια. Στην συγκεκριμένη διαδρομή όμως (Σαν Φρανσίσκο-Σαν Χοσέ, Αναχάιμ-Λος Άντζελες) η μέση ωριαία του τρένου θα βρίσκεται κάπου στα 180 χλμ./ώρα.

 

Τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι πλέον σε θέση να φτάσουν και να ξεπεράσουν αυτή την τιμή, όμως περιορίζονται από τα όρια που εφαρμόζονται. Η σύγχρονη μορφή του αυτοκινητόδρομου λύνει και αυτό το πρόβλημα, καθώς τα αυτόνομα οχήματα θα μπορούν να ταξιδεύουν συστηματικά σε αυτές τις ταχύτητες χωρίς να τίθεται θέμα ασφάλειας.

 

Ακόμη όμως και αν το τρένο ήταν πιο γρήγορο, αντισταθμίζεται ο συνολικός χρόνος μετακίνησης από το γεγονός ότι με το αυτοκίνητο πας ακριβώς εκεί που θέλεις, χωρίς να είσαι αναγκασμένος να περπατήσεις ή να χρησιμοποιήσεις άλλο μέσο για να φτάσεις στον τελικό προορισμό σου.

 

Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να υπάρχει σταθμός κάθε λίγο σε μια σιδηροδρομική γραμμή, οπότε ο χρόνος που γλίτωσε κανείς από την ταχύτητα του τρένου πάει στράφι, αφού αναγκάζεται να καθυστερήσει για να τελειώσει και το τελευταίο μέρος της διαδρομής του.

 

Στον αντίποδα, ένας αυτοκινητόδρομος με πολλές εισόδους και εξόδους είναι πιο εύχρηστος, γιατί το όχημα θα τον εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν περισσότερο για να φτάσει πιο κοντά στον τελικό του σημείο.

 

Η χρήση του όμως δεν θα περιορίζεται από τα αυτόνομα αυτοκίνητα, καθώς θα προβλεφθεί ειδική λωρίδα για κίνηση συμβατικών οχημάτων, τα οποία όμως θα πρέπει να έχουν κάποια ελάχιστα βοηθήματα για τον οδηγό, όπως ενεργό Cruise Control και σύστημα αποφυγής παρέκκλισης από την λωρίδα κυκλοφορίας, όμως ακόμη δεν έχει οριστεί ακριβώς ποια θα είναι αυτά. Τα πλεονεκτήματα δεν θα σταματήσουν εδώ, αφού ανοίγει ο δρόμος για νέες επιχειρήσεις.

 

Για παράδειγμα, μικρές εταιρείες ενοικιάσεων αυτόνομων αυτοκινήτων, λεωφορείων ή Limo μπορούν να δραστηριοποιηθούν γύρω από τον αυτοκινητόδρομο, για να μπορεί ο καθένας να τον χρησιμοποιήσει. Στην Ολλανδία έχει ήδη κατασκευαστεί μια ηλεκτροκίνητη λιμουζίνα, η οποία έχει 23 θέσεις και μπορεί να ταξιδέψει με ταχύτητες έως και 260 χλμ./ώρα. Όπως όλα πλέον δείχνουν, αυτή είναι η μετακίνηση του (κοντινού...) μέλλοντος και έως το 2028 περίπου, αν όλα πάνε καλά και ξεκινήσει η υλοποίηση του έργου, θα μπορεί κάποιος να πηγαίνει χωρίς στάση από τo Λος Άντζελες έως το Σαν Φρανσίσκο.

 

Πηγή: http://www.ypodomes....

 

Click here to view the είδηση

[akius]

στην ελλάδα δεν θέλουμε ούτε αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων

θα αγοράσουμε αυτόματο αυτοκίνητο?

 

όλες τις χαρές της ζωής θα μας κόψουν

Edited Δεκέμβριος 8 , 2015 by akius

[project.breeze]

Θα συμφωνήσω με τον συνάδελφο Akius. Η ιδέα των Καλιφορνέζων είναι καλή εάν έχουμε σαν δεδομένο ότι το αυτοκίνητο είναι απλά ένα μεταφορικό μέσο. Υπάρχουν όμως πάρα πολλοί άνθρωποι που το βλέπουν σαν κάτι πολύ περισσότερο. Η οδήγηση για μένα όπως και για πολλούς άλλους είναι απόλαυση. Εάν θέλω να μετακινηθώ και να πάω κάπου γρήγορα και ξεκούραστα υπάρχει πάντα η λύση του τρένου ή του αεροπλάνου.

[Jimmy]

Στην Αμερική, την πρωτεύουσα του αυτοκινήτου, είναι πια πολύ δύσκολο να τύχει εφαρμογής η μαζική συγκοινωνία. Όντας έρμαιο του τραστ αυτοκινητοβιομηχανία-υγρά καύσιμα-ελαστικά, εδώ και δεκαετίες φρόντισαν να συνδέσουν το «αμερικανικό όνειρο» με την πολεοδομική πρακτική που βολεύει τη χρήση του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα πια οι αμερικάνικες (όλες μα όλες, κάθε μεγέθους) πόλεις να έχουν δομηθεί με τέτοιον τρόπο που να μην υπάρχει δρόμος επιστροφής από την υποχρεωτική και λυσσαλέα ανάγκη χρήσης του ΙΧ. Πόλεις των 40.000 κατοίκων απλωμένες σε διάμετρο 20 km δεν χωράνε κανενός είδους δημόσια συγκοινωνία, παρά μόνο το ΙΧ. Έτσι, υφίσταται το πρόβλημα του "last mile" που αναφέρει το δημοσίευμα: στην Ευρώπη αυτό λύνεται γιατί οι συμπαγείς πόλεις δίνουν τη δυνατότητα και το last mile να γίνεται με δημόσια συγκοινωνία (π.χ. φτάνεις με τρένο στο σταθμό μίας πόλης και μετά αστικό λεωφορείο), ώστε να μην απαιτείται καθόλου η χρήση ΙΧ. Αντίθετα, στην Αμερική ακόμη κι αν χρησιμοποιήσεις το τρένο, είναι αδύνατον να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό σε μία αχανή πόλη που δεν μπορεί να καλύπτεται από δημόσια συγκοινωνία, ή αν θα θέλαμε να καλύπτεται, αυτή θα ήταν εξαιρετικά ασύμφορη, κουβαλώντας επιβάτες σε τεράστιες αποστάσεις και με ανάγκη για πολλαπλές γραμμές στην αραιοδομημένη πόλη.