Φοιτήτρια έσωσε τον σύντροφό της και σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία

[AlexisPap]

1. ΝΑΙ  οτιδήποτε πάνω από 60V μπορεί υπό συνθήκες να σκοτώσει υγιή άνθρωπο
2. ΝΑΙ  δεν είναι καθόλου σπάνιο να φρακάρει ή να χάσει την ευαισθησία του, γιαυτό γίνονται οι έλεγχοι
3. ΝΑΙ  αν η γείωση δεν είναι καλή, μπορεί να έχει τάση λόγω ουδετέρου, χωρίς να υπάρχει τάση στον συγκεκριμένο πίνακα.


AMHxaNε, όπως είπα, ο ηρωισμός πάντα αντιμετωπίζεται με εκτίμηση και τιμή...

Edited Μάιος 6 , 2016 by AlexisPap

[ΝΙΚΟΣΤΡΙ]

Όλοι εμείς οι νεότεροι κ τα παιδιά μας που γεννηθήκαμε  κ μεγαλώσαμε με το  ΄΄φως΄΄ αγνοούμε τους κινδύνους κ παραλείπουμε ή ξεχνάμε το πόσο επικίνδυνο είναι . Αρκετές φορές προσπαθώ να περάσω στα παιδιά μου κάποιους βασικούς κανόνες χρήσεις αυτού του κανονικού αγαθού που άλλαξε το ρου της παγκόσμιας  ιστορίας του ανθρώπινου γένους , αλλά κ εγώ ακόμα τους παραλείπω εν αγνοία μου , μάλλον θα πρέπει να θεσπίσουμε κάποιους κανόνες συμπεριφοράς σαν μάθημα  στα σχολεία μας. Η ηλεκτρική ενέργεια ΝΑΙ μπορεί να σκοτώσει για τον οποιοδήποτε λόγο , είτε κακοτεχνίας – παράλειψη – είτε για αστοχίας υλικού 

[Giorgos1987]

2. Αν υπαρχει ΔΔΕ, υπαρχει περιπτωση αυτος να μη λειτουργησει?

3. Αν λειτουργησει ο ΔΔΕ, υπαρχει περιπτωση το "κυκλωμα" να διαρεεται με ρευμα?

 

Και να προσθέσω σε αυτά που σου απάντησε ο AlexisPap, οτι η κατάσταση του ΔΔΕ ελέγχεται αν πιέσεις εκείνον τον μοχλό που έχει και του προκαλέσεις τεχνικό βραχυκύκλωμα, έχει αναφερθεί πολλές φορές εδώ οτι πρέπει κάθε 4-6 μήνες να πιέζουμε τον μοχλό αυτό για να δούμε αν θα κλείσει και θα διακόψει την παροχή ρεύματος, σε αρκετές περιπτώσεις είναι κολλημένος ή δεν δουλεύει, οπότε σε τέτοια περίπτωση πρέπει να αντικαταστήσουμε τον ΔΔΕ.

[asterios]

Για τον εάν σκοτώνουν οι οικιακές εγκαταστάσεις αποφάσισαν κάποιοι πριν 150 χρόνια, όταν τυποποιήθηκε η τάση 220 V στην Ευρώπη. Δεν γνωρίζω ποιος , ούτε  γιατί 220 κι όχι π.χ. 200 ή 250, (μήπως απλώς έτυχε κάποιος κατασκευαστής να παράγει εναλλακτήρες σ' αυτήν την τάση ????). Ομοίως οι Αμερικανοί τυποποίησαν 110 V. Εάν όμως η κοινωνία είχε επιλέξει π.χ. 24 είτε 40 V (βεβαίως με πολλαπλάσιο κόστος εγκατάστασης (διατομής καλωδίων), νομίζω πως δεν θα είχαμε τέτοια θέματα. Μάλιστα , όταν τυποποιήθηκαν οι τάσεις, οι εγκαταστάσεις ήταν τόσο λίγες και τόσο μικρές, που η απόλυτη διαφορά σε κόστος άξιζε σίγουρα.

[JasonK]

Και να προσθέσω σε αυτά που σου απάντησε ο AlexisPap, οτι η κατάσταση του ΔΔΕ ελέγχεται αν πιέσεις εκείνον τον μοχλό που έχει και του προκαλέσεις τεχνικό βραχυκύκλωμα, έχει αναφερθεί πολλές φορές εδώ οτι πρέπει κάθε 4-6 μήνες να πιέζουμε τον μοχλό αυτό για να δούμε αν θα κλείσει και θα διακόψει την παροχή ρεύματος, σε αρκετές περιπτώσεις είναι κολλημένος ή δεν δουλεύει, οπότε σε τέτοια περίπτωση πρέπει να αντικαταστήσουμε τον ΔΔΕ.

 

Και με τη σειρά μου να προσθέσω ότι, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, επιβάλλεται μετά τον έλεγχο της εγκατάστασης να τοποθετείται αυτοκόλλητο στον πίνακα που να υπενθυνμίζει στον χρήστη τον έλεγχο του ΔΔΕ κάθε έξι μήνες πατώντας το συγκεκριμένο πλήκτρο.

[AlexisPap]

Εάν όμως η κοινωνία είχε επιλέξει π.χ. 24 είτε 40 V (βεβαίως με πολλαπλάσιο κόστος εγκατάστασης (διατομής καλωδίων), νομίζω πως δεν θα είχαμε τέτοια θέματα.

 

Η πρόσθετη ασφάλεια έναντι ηλεκτροπληξίας δεν αντισταθμίζει το πρόσθετο κόστος και τον αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς.

 

Όσο πέφτει η τάση και αυξάνει η ένταση, τόσο δυσκολότερος είναι ο χειρισμός της ασφάλειας.

Το ρεύμα βραχυκυκλώματος πέφτει και πλησιάζει στο ονομαστικό ρεύμα, η θερμότητα που αναπτύσσεται στις επαφές των διακοπτών αυξάνει, οι ρευματολήπτες ανεβάζουν τρελές θερμοκρασίες με το παραμικρό... Είναι γενικά πιο εύκολο να πάρεις φωτιά χωρίς να πέσει η ασφάλεια.

 

Ακόμη, φαντάσου ηλεκτρικές εστίες συνολικής ισχύος 3kW στα 42V: 72Α ρεύμα λειτουργίας!!!

(Θερμοσίφωνας 4kW -> 95Α)

Πρακτικά αδύνατον, και σίγουρα καθόλου ασφαλές:

Αν ο "ηλεκτρολόγος" είναι ανίκανος να κάνει μία εγκατάσταση που δεν χρειάζεται bypass στον ΔΔΕ για να λειτουργήσει, πως θα κάνει συνδέσεις αγωγών για 100άδες αμπέρ;

 

Η κοινωνία αποφάσισε, και εξασφαλίζει έναντι ηλεκτροπληξίας και έναντι πυρκαγιάς με υποπολλαπλάσιο κόστος.

Για να το πετύχει συνέταξε κανονισμό ΕΕ που περιλαμβάνει γειώσεις, ισοδυναμικές συνδέσεις, ΔΔΕ, γαλβανική απομόνωση, SELV και PELV, και ο οποίος εξασφαλίζει ασύλληπτα επίπεδα ασφάλειας, αρκεί να τον τηρείς.

 

Η λύση λοιπόν δεν είναι η χαμηλή τάση, η λύση είναι να τηρείται ο κανονισμός.

[nvel]

Ομοίως οι Αμερικανοί τυποποίησαν 110 V.

οι αμερικάνοι τυποποίησαν το 110VAC (στην πραγματικότητα 120V) γιατί είχαν ήδη δίκτυα φωτισμού 110VDC, στο σπίτι τους όμως έρχεται 2x120V και οι ενεργοβόρες συσκευές συνδέονται στα 240V

[georgio_g]

ευρωπαικα δεν υπαρχει η ταση να ανεβαζουν τα volt σιγα σιγα? πιτσιρικας θυμάμε 220v εδω και  10-15 χρονια μιλαμε για 230.

ενασ καθηγητης μου τοτε ειχε πει οτι η εταιριες ηλεκτρισμου το κανουν αυτο για να εχουν μεγαλυτερη μεταφορα ενεργιας στον ιδιο αγωγο. αλλα γινεται μακροπροθεσμα ωστε να μην καψουν παλιες συσκευες. αν ισχυει τοτε μπορει στο μελλον να μηλαμε και για 250

Edited Μάιος 9 , 2016 by georgio_g

[nvel]

παλιά στην ευρώπη υπήρχαν τα 220V και τα 240V όποτε καταλήξαμε στην μέση λύση των 230V για ενιαία τάση

[asterios]

Συμφωνώ ότι η διαχείριση πολλών αμπέρ θα δημιουργούσε προβλήματα υπερθέρμανσης με αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς. Εκείνο όμως που μου προξενεί εντύπωση είναι ότι, όταν τυποποιήθηκαν οι τάσεις , τέτοιες συσκευές 3- 4 KW δεν υπήρχαν ακόμη  σε οικιακές εγκαταστάσεις . Η ευκολία -ομολογουμένως μέγιστη-της χρήσης και της μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος δημιούργησε τέτοιες ανάγκες χρήσης ρεύματος ως θερμαντικής ενέργειας , το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι από τον βαθμό απόδοσης ότι χειρότερο υπάρχει (συνυπολογίζοντας το συνολικό βαθμό ενέργειας που προκύπτει από την εξόρυξη κάρβουνου, την μεταφορά του, την καύση του για δημιουργία ατμού, την οδήγηση γεννήτριας-εναλλακτήρα, την μεταφορά του στο αστικό δίκτυο, τον υποβιβασμό της τάσης, και την χρήση του ως αντίσταση για να θερμάνουμε 60 λίτρα νερού .

Βεβαίως η τήρηση των κανονισμών είναι μονόδρομος σε οδό ταχείας κυκλοφορίας και πρέπει να τηρούνται χωρίς "αλλά". Εδώ προσωπικά κάνω φιλοσοφική συζήτηση για το ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι κανονισμοί και οι πρακτικές που τους όρισαν και τους ορίζουν.