Μάθε παιδί μου γράμματα.

[[email protected]]

Μάθε παιδί μου γράμματα..να μην γυρίζεις στο σπίτι μέσα στην μουντζούρα όπως ο πατέρας σου..να πηγαίνεις στην δουλειά σου με την τσάντα..αυτά μου έλεγε η μάνα μου και είχε εν μέρει δίκιο...δεν γυρίζω με την μουντζούρα σπίτι..και με τσάντα samsonite πηγαίνω στην δουλειά μου..όμως και εκείνη την αλήθεια δεν την γνώριζε...

 

Οι γονείς μου ξόδεψαν μια περιουσία για να περάσω στο πολυτεχνείο...ιδιατερα και ιδιαιτερα...και εγω να αρχιζω να βλεπω οπτασιες και σκιες απο το αγχος μου...εν τελει περασα...εφυγα στην ξανθη 6 χρονια...εκει και εαν ξοδεψαν χρηματα...μια μικρη περιουσια..ενοικια φαγητο κτλ...γνωστα σε ολους σας εδω...

Μετα επεστρεψα αθηνα...αγχος να βρεις δουλεια..ολοι ζητουσαν προυπηρεσια που ποτε δεν καταλαβα πως μπορει να την αποκτησει καποιος τελειοφοιτος...ελληνικη πατεντα...

 

Ο λογος που γραφω εδω ειναι για να φωναξω σε καποιους γονεις¨ΜΗΝ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΚΡΗ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ..εαν δεν ειστε εσεις οι ιδιοι μηχανικοι..ειναι πολυ δυσκολα εκει εξω για καποιον μηχανικο που δεν εχει καμια γνωριμια..και ξεκινα απο το μηδεν...ισως τα καταφερει αλλα θα εχει χασει τον εαυτο του..ισως ερθει και ποιο κοντα στο εφραγμα...ποιος ξερει...εαν απο την αλλη βρεθουν στην καταλληλη θεση την καταλληλη στιγμη ή μπορουν να κανουν λαμογιες τοτε ισως ειναι ποιο ευκολα τα πραγματα γι αυτους.

 

Εαν θελετε πραγματικα να βοηθησετε τα παιδια σας και δεν ειστε μηχανικοι, δεν εχετε γνωριμιες κτλ...τοτε τα χρηματα που θα τους δινατε να σπουδασουν (αυτη την μικρη περιουσια) μπορειτε να τους την δωσετε να ξεκινησουν μια επιχειρηση..να αγορασουν ενα διαμερισμα..να αγορασουν μισο ταξι..εαν παλι μανιωδως θελετε να σπουδασουν και να γινουν μηχανικοι τοτε να τα σπουδασετε στο εξωτερικο και να μεινουν να δουλεψουν εκει μετα..

 

Αγαπητοι γονεις...το επαγγελμα του μηχανικου δεν ειναι επαγγελμα για να εισε υπαλληλος γιατι οι απολαβες σε συναρτηση με το αγχος την πιεση και την αβεβαιοτητα που περνας ειναι δυσαναλογες... εαν θελει καπιος να ειναι υπαλληλος μπορει καλλιστα να δουλεψει οπουδηποτε αλλου...εξαλλου τα 900 ευρω και εκει θα τα βγαζει στην αρχη...

[[email protected]]

Φίλε [email protected]

 

Καλώς ήρθες στον πλανήτη των πιθήκων και των νταβατζήδων!!!!!!!!

 

Ε.Μ.Π.=Έσφαλες Μαλ.. , Πλήρωνε.......

 

Κοίτα,τα πράγματα είναι όντως όπως τα βλέπεις,αλλά σου έχει ξεφύγει κάτι:το θέμα προσωπικότητας.Αν δεν έχεις γερό στομάχι γι' αυτή τη δουλειά,τότε όντως έχεις δίκιο,θα έπρεπε να αγοράσεις μισό ταξί.

 

Αν όμως αντέχει το στομάχι σου-το έλκος δεν το γλυτώνεις,απλά θα το πάθεις σε μεγαλύτερη ηλικία-και αντέξεις 5 χρονάκια ακόμα,θα δεις τους κόπους σου να ανταμοίβονται και το μέλλον σου θα είναι πιο ευοίωνο.

 

Ο σπουδές δεν σε κάνουν και σπουδαίο άνθρωπο,αν δεν το έχεις και μέσα σου λιγάκι....Εξ' άλλου,στη χώρα που ζούμε,τα πάντα είναι πιθανά:αμόρφωτα γίδια γίνονται εκατομμυριούχοι ενώ πραγματικά άξιοι άνθρωποι καταλήγουν στο περιθώριο....και το αντίστροφο.

 

Στο Γιουνανιστάν επικρατεί Ασιατική Οικονομία:η μπίζνα γίνεται πάντα με σκοπό να βγάλουν ΟΛΟΙ.Οπότε το κέρδος μοιράζεται.Πάντως μην νομίζεις ότι και στις πιο Πολιτισμένες χώρες της Δύσης είναι καλύτερα τα πράγματα...Στις ΗΠΑ πάιζει μαφία για να κλείσεις τις καλές δουλειές,εδώ ευτυχώς τα φαινόμενα αυτά δεν έχουν εξαπλωθεί.Δεν λέω όμως ότι δεν υπάρχουν(βλέπε τους 5 μεγάλους που κυβερνάνε αυτό το ''Κράτος'',χωρίς όμως να δολοφονείται κανείς...)

 

Αν καταφέρεις κ εσύ μετά από μερικά χρόνια να στριμωχθείς για να χωρέσεις σε αυτό το παιχνίδι,τότε σίγουρα θα δεις ότι το πτυχίο σου είναι η ΒΙΤΡΙΝΑ σου.Τίποτα παραπάνω,τίποτα λιγότερο.Είναι το εισητήριό σου για να καταφέρεις να μπεις σε ΟΛΑ τα πεζοδρόμια της ασιατικής μας αγοράς,είτε αυτά απαιτούν κουστούμι ή φόρμα εργασίας....και με τα χρόνια σίγουρα θα κάνεις απόσβεση των χρημάτων που ''σπατάλησαν'' οι γονείς σου για τις σπουδές σου και αν είσαι κ ΛΙΓΟ ικανός,θα βγάλεις και κέρδος.

 

Την ψυχολογική σου απόσβεση όμως δεν στην εγγυάται κανείς.

 

Αυτά

[maximos75]

Και εγώ θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες...δεν ανήκω σε οικογένεια μηχανικών και έχω νιώσει από πρώτο χέρι τι σημαίνει αυτό.Όλο ψεύτικες ελπίδες, φούμαρα και μεγάλα λόγια έχω ακούσει μέχρι σήμερα. Και το πιο λυπηρό είναι ότι δεν έχω καταφέρει να ασχοληθώ είτε λόγω κακών επιλογών, είτε λόγω ατυχίας, είτε λόγω συγκυριών κτλ ως πολιτικός μηχανικός με το είδος της δουλειάς μας που στη τελική επιθυμώ.

[myri]

παιδιά μη μασάτε

 

η γνώση είναι δύναμη

 

η αγαπητή μας πολιτική ηγεσία το έχει καταλάβει εδώ και 15 χρόνια

γι' αυτό κάνει ότι περνά από το χέρι της για να απαξιώσει τα πτυχία μας

[iovo]

εν αρχή το michanikos.gr...

[gio]

Δύσκολίες φυασικα υπαρχουν ....και όπως λένε έρχονται δυσκολες μερες. Δεν ειμαστε οι μοναδικοι όμως.

Και τι μας νοιαζει για τους αλλους θα μου πεις....

Δουλεια απο το πρωι μέχρι το βραδυ αργα..(καποιος ελεγε να κοιτας τα φωτα στις πολυκατοικιες και θα δεις ανοιχτα των μηχανικων και δικηγορων)

Αμοιβες καθολου αναλογες τις εργασιας μας ..(να δινετε αξια στο πτυχιο σας και στο ατομο σας)

Τρεξιμο, γνωριμιες, γλυψιμο κλπ για να βρεις δουλεια...

Ευτυχως που αυξηθηκαν και οι αμοιβες των οικ.αδειων

 

Ομως τιποτα δεν τελειωνει εδω....συναδελφοι.

Αγωνας χρειαζεται και υπομονη για το γερο στομαχι.

Ολα θα πανε καλα...θα το δειτε

[Rigonatoras]

Χαιρετώ όλη την κοινότητα των μηχανικών που μοιράζονται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους.... Λοιπόν μόλις τελείωσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις και έχω μπει και εγώ στον αγώνα για την επιβίωση. Το χειρότερο από όλα είναι οτι μέσα σε όλο αυτό αν είσαι νέος και λίγο συνειδητοποιημένος μπαίνει και ο προβληματίσμος για το αντικείμενο σου και τότε αρχίζουν τα δικά μου τουλαχιστόν προβλήματα. Από μικρός θα μπορούσα να πω οτι είχα υποστεί μια πλύση εγκεφάλου για το πόσο πολύ αναγνωρίζεται η αξία ενός μηχανικού απο το κοινωνικό σύνολο, καλές χρηματικές απολαβές και αλλα τόσα παραμύθια. Μου χρεώνω το λάθος οτι την στιγμή που έπρεπε να διαλέξω ήμουν πολύ αδιάφορος και τελικά διάλεξα με βάση τις δυνατοτητές μου σχολή (πολ.μηχ. ΕΜΠ). Δεν λέω οτι δεν μου αρέσει το επάγγελμα καθώς πάντα ήμουν των θετικών επιστημών και πάντα μου άρεσαν οι κατασκευαστικές διαδικασίες απλά τωρα που χρειάζεται να θυσιάσω στοιχεία της προσωπικότητας μου και την ψυχική μου υγεία προκειμένου να μάθω πως δουλεύουν στην "πιάτσα" δεν αισθάνομαι οτι έχω το απαραίτητο πάθος που χρειάζεται.

Για να γίνω πιο κατανοητός ξεκίνησα δουλειά με την λογική να μάθω όσο πιο πολλά μπορώ για την πολυκατοικία,τις ανακαινίσεις και την έκδοση αδειών ωστε να έχω την δυνατήτα να προσπαθήσω μετά απο κάποιο διαστημα και μόνος σε αυτόν τομέα. Ωστόσο μετά απο 2 μήνες εργασίας μου είναι πλέον δυσκολο να αποδεκτώ οτι για να μάθω θα πρέπει να υπομένω έναν άνθρωπο που ενώ σαν επιστήμονας έχει πολλά να δώσει σαν άνθρωπος τουλάχιστον εμένα όσο περνάει ο καιρος μου προκάλει ολο και περισσοτερο αηδία. Αναρωτιέμαι γιατι μετά απο 5 χρόνια ΕΜΠ πρέπει να υποτιμούμαι σαν ανθρωπος προκειμένου να μάθω... Και τώρα που μπήκα στην διαδικασία να φύγω και να ψάξω και πάλι για δουλειά το μονο που βρήκα είναι σε μια εταιρεία με δημόσια έργα που μου ζητάνε ουσιαστικά όλο τον ελεύθερο μου χρόνο (και σάββατο) για να μου δώσουν 800-900 ευρώ.

Ήμουν πάντα υπέρμαχος του ιδιωτικού τομέα καθώς πιστεύω οτι ενεργοποιήσε σαν άτομο όμως θα ήθελα να μου πείτε έχω καμία ελπίδα στην Ελλάδα του 2009 να σταθώ με τις γνώσεις του ΕΜΠ ανοίγοντας ένα δικό μου γραφείο με την επιδότηση ή θα με φάνε οι λύκοι?

[acnt]

Να πω πως κι εμένα οι γονείς μου ΔΕΝ έχουν κονέ και άκρες... Δυσκολεύτηκα και δυσκολεύομαι πολύ αλλά δεν θέλω να το βάλω κάτω (ακόμα). Οι καιροί είναι δύσκολοι και καταλαβαίνω απόλυτα όποιον σκέφτεται "γιατί δεν έδινα αυτά τα λεφτά (των σπουδών) για να πάρω ταξί"; Υπήρξαν φορές που και εγώ και φίλοι μου το έχουμε πει. Αλλά τελικά δεν είναι θέμα αποκατάστασης, αλλά παιδείας. Θεωρώ πως το πανεπιστήμιο με έκανε αυτό που είμαι τώρα, εξασκώντας τον τρόπο σκέψης, την οξυδέρκεια (όση διαθέτω), την κριτική σκέψη και την αντιμετώπιση δύσκολών καταστάσεων. Φεωρώ πως μου έβγαλε τις παροπίδες και με έκανε πολίτη του κόσμου.

 

Βγάζω όσα ο ταξιτζής; Όχι, αλλά βλέπω και ερμηνεύω τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Θεωρώ τον εαυτό μου ελεύθερο, διότι ξέρω να σκέφτομαι μόνος μου.

 

Φίλοι μου, υπάρχουν πολλοί τρόποι να βγάλουμε τα προς το ζείν, αλλά μόνο ένας για να βιώσουμε το ευ ζείν: η παιδεία.

 

ΥΓ. Να σημειώσω πως δεν έχω πρόθεση να θίξω καμία εργατική τάξη.