Αδεια ανέγερσης οικοδομής σε ακίνητα όμορα προς διατηρητέα

[dimitris GM]

• ΣτΕ 89/2015:

  Οι αιτήσεις χορηγήσεως οικοδομικών αδειών για την ανέγερση οικοδομών σε ακίνητα όμορα προς διατηρητέα κατ’ άρθρο 4 του ν. 1577/ 1985 κτήρια παραπέμπονται υποχρεωτικά στην πρωτοβάθμια ΕΠΑΕ για έγκριση, με κριτήριο την προστασία και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας του διατηρητέου κτηρίου. Ακολούθως, οι ίδιες αιτήσεις, μαζί με το σχετικό πρακτικό της ΕΠΑΕ παραπέμπονται στον Υπουργό ΠΕΚΑ [ή τον κατά περίπτωση αρμόδιο Υπουργό], ο οποίος, μετά από αιτιολογημένη έκθεση της υπηρεσίας του Υπουργείου του, αποφασίζει για την επιβολή ή μη ειδικών όρων και περιορισμών δομήσεως ή χρήσεως σε ακίνητα που είναι όμορα με τα διατηρητέα κτήρια, ο καθορισμός δε των ενδεδειγμένων εκάστοτε ειδικών όρων προστασίας και περιορισμών αποτελεί, ως προς τούτο, τεχνικό ζήτημα που συναρτάται προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τη φυσιογνωμία εκάστου διατηρητέου κτηρίου, την εγγύτητά του με το υπό ανέγερση κτήριο και τις εν γένει πολεοδομικές συνθήκες της περιοχής στην οποία ευρίσκεται το διατηρητέο. Προκειμένου να καθίσταται λυσιτελής η τήρηση του ανωτέρω τύπου, ενόψει του σκοπού των εν λόγω διατάξεων που είναι, κατά τα προαναφερθέντα, η προστασία και ανάδειξη του διατηρητέου κτηρίου, πρέπει η απόφαση του Υπουργού περί τυχόν επιβολής ειδικών όρων και περιορισμών δομήσεως ή χρήσεως να λαμβάνεται πριν από την έκδοση της άδειας για την ανέγερση οικοδομής στο όμορο του διατηρητέου οικόπεδο ή γήπεδο, ή, σε περίπτωση διακοπής των οικοδομικών εργασιών, μεταγενεστέρως, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο// Με υπουργική απόφαση, χαρακτηρίσθηκε ως διατηρητέο κατ’ άρθρο 4 του ν. 1577/ 1985 το κυρίως κτήριο, τα στοιχεία του περιβάλλοντος χώρου του και οι εναρμονιζόμενες με αυτό μεταγενέστερες προσθήκες. Συνεπώς, η ΕΠΑΕ για να εγκρίνει την ανέγερση οικοδομής στο όμορο ακίνητο έπρεπε να λάβει υπόψη την προστασία και ανάδειξη του διατηρητέου κτηρίου και του περιβάλλοντος χώρου του, στον οποίο περιλαμβάνεται το ισόγειο από λιθοδομή κτίσμα στο σημείο επαφής των δύο οικοπέδων. Η κρίση δε της Διοικήσεως ότι το κτίσμα αυτό δεν παρουσιάζει στοιχεία άξια προστασίας δεν βρίσκει έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου, από τα οποία προκύπτει, αντιθέτως, ότι το βοηθητικό κτίσμα εναρμονίζεται με το κυρίως κτήριο. Κρίσιμο στοιχείο δεν αποτελεί η διασφάλιση της θέας προς τη θάλασσα και τον οικισμό από το κυρίως διατηρητέο κτήριο, αλλά η απρόσκοπτη ανάδειξή του και του περιβάλλοντος χώρου του, στοιχείο της οποίας αποτελεί η θέασή του χωρίς να παρεμβάλλονται εμπόδια από κτίσματα μεγάλου όγκου και ύψους. Τυχόν επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν στο διατηρητέο, κατά παράβαση της νομοθεσίας που επιτάσσει την προστασία και ανάδειξή του, όπως η κατασκευή τοίχου από οπλισμένο σκυρόδεμα, δεν δικαιολογούν περαιτέρω ενέργειες προς βλάβη του διατηρητέου, αλλά, αντιθέτως, επιβάλλουν στη Διοίκηση την υποχρέωση, να λάβει τα προσήκοντα μέτρα για την αποκατάστασή του. Ως προς το κρίσιμο ζήτημα της προστασίας και αναδείξεως του διατηρητέου και του περιβάλλοντος χώρου του, από την ανέγερση έμπροσθεν αυτού κτηρίου με μεγάλο ύψος, δεν αποτελεί λυσιτελές μέτρο μόνον η επιβολή από τη Διοίκηση μορφολογικών περιορισμών για τη στέγη, τα κάγκελα, τα κουφώματα και τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.

[ΚΑΝΑ]

Δημήτρη

Καλά τα λέει!

 

Εμένα παραλίγο να με σταματήσει η Αρχαιολογία

γιατί δεν ζήτησα την έγκριση της σε κτίσμα που ανήγειρα 

σε οικόπεδο εδώ

https://www.google.com/maps/place/%CE%A1%CE%AE%CE%B3%CE%B1+%CE%A6%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85+15,+%CE%94%CE%B9%CE%B4%CF%85%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%BF+683+00,+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/@41.3486158,26.4936222,299m/data=!3m2!1e3!4b1!4m5!3m4!1s0x14b303738a4d3f9b:0xc306b3132a482942!8m2!3d41.348478!4d26.4941009!5m1!1e4?hl=el

 

ενώ το τέμενος είναι βόρεια και μεσολαβούν δρόμος και άλλα κτίσματα

 

Και το ερώτημά μου είναι:

Πόσο δίκαιο είχε?

Edited Ιούλιος 17 , 2016 by ΚΑΝΑ

[dimitris GM]

κατα την ανω αποφαση το θεμα αφορα τα ομορα οικοπεδα

 

και,  αυτο που κρινεται ειναι οτι

"Κρίσιμο στοιχείο δεν αποτελεί η διασφάλιση της θέας προς τη θάλασσα και τον οικισμό από το κυρίως διατηρητέο κτήριο, αλλά η απρόσκοπτη ανάδειξή του και του περιβάλλοντος χώρου του, στοιχείο της οποίας αποτελεί η θέασή του χωρίς να παρεμβάλλονται εμπόδια από κτίσματα μεγάλου όγκου και ύψους."

 

Προφανως  η ανω αποφαση αναφερεται στα ομορα.

 

Αν θεωρησουμε οτι η θεαση του διατηρητεου, δεν πρεπει να παρακωλυεται απο ομορα αλλά και απο "ομορα των ομόρων".....

[και αν "εκ μιας πλευρας"????  ή εξ "ολων των πλευρων"????]

θα καταληξουμε να ζηταμε την κατεδαφιση των περιξ οικοδομων ή στην αρνηση ανοικοδομησης , εκτος απο τα ομορα

και σε  οικοπεδα κειμενα  σε ακτινα "απροσδιοριστης"  εκτασης

κατά την απολυτη υποκειμενικη αποψη καθε  "υπευθυνου"

 

καπου εκφευγει της  κοινης λογικης λογικης.

 

Κακως κατα την αποψη μου, σου δημιουργησαν προβλημα για   αδεια σε   οικοπεδο   "αρκετα μακρυα"  απο το διατηρητεο και μη ομορο"

 

υποθετω, απο οσα λες, οτι τελικα  δεν "επέμειναν"...

[ΚΑΝΑ]

Μετά από συνομιλία που είχα με τον προϊστάμενο της αιρχαιολογίας

με αναφορές στο Ν 3028/2002 και στο ΓΟΚ/85 τότε 

ως και στο ότι η υπό ανέγερση  οικοδομή (ύψους μόλις 6,30μ)

ενώ ανάμεσα στο τέμενος και στη οικοδομή μου

μεσολαβεί οδός και ότι ήδη υπήρχαν από το 1974 οικοδομές ύψους 8,5μ 

και ότι δεν ενημερώθηκα σωστα από τον τοπικό αρχαιολόγο

 

φυσικά και δεν μου δημιούργησε πρόβλημα! 

(αλλά αρχικά εμένα  και τον δανειοδοτούμενο ιδιοκτήτη, το έγγραφο ..μας κούφανε)

[kan62]

Αν και η απόφαση εδώ αφορά σαφώς σε όμορα ...

 

Βασίλη,

το άρθρο 10, παρ. 3 του αρχαιολογικού είναι τόσο βαρύ που ακόμη και την έννοια "πλησίον" ορίζει να ορίζεται μόνο από τον αρμόδιο (υπουργό ΥΠΠΟ).

Ακόμη σοβαρότερο θέμα είναι και η ερμηνεία της απόφασης ΝΣΚ 163/2015 πάνω στο ζήτημα ...

[AlexisPap]

Να σχολιάσω ότι η διαδικασία αυτή είναι η παγίως ακολουθούμενη.

 

Επίσης, "καλά" μας τα λέει ο δικαστής, αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω -για ακόμη μία φορά- πόσο γελοίο και άτοπο είναι όταν οι δικαστές διατυπώνουν γενικές αρχές περί σχεδιασμού...

 

Τέλος, καλό θα ήταν αν ο δικαστής μας διαφώτιζε καλύτερα για μερικά ζητήματα του αντικειμένου του:

Τι ευθύνες φέρει η πολιτεία στην περίπτωση που η κήρυξη είναι προγενέστερη των όρων δόμησης, καθώς εξέδωσε όρους δόμησης αγνοώντας την ύπαρξη του μνημείου, και χωρίς να ρωτήσει την ΕΠΑΕ;

Τι ευθύνες φέρει η πολιτεία στην αντίθετη περίπτωση, εφόσον εξέδωσε μία ελλειπή κήρυξη (κήρυξη κτίσματος αντί για κήρυξη περιοχής).

Πως συμβιβάζονται οι διατάξεις του Αστικού Δικαίου, οι συνταγματικές προβλέψεις περί ιδιοκτησίας, η νομολογία περί ιδιοκτησίας, και ο περιορισμός ενός νόμιμου δικαιώματος (εξάντληση του νόμιμου ύψους);

 

Δεν μας τα λέει...

 

 

Η ζωή, όταν έχεις να κάνεις με αρχαία, είναι συνήθως πιο πολύπλοκη, καθώς τα διατηρητέα βρίσκονται συνήθως πλήσίον μνημείου ή εντός κηρυγμένου οικισμού από το ΥΠΠΟ (και το αντίστροφο). Τότε, για το ίδιο κτίσμα γνωμοδοτούν δύο αρχές (δύο συμβούλια) και εκδίδονται δύο υπουργικές αποφάσεις. Το πραγματικό πρόβλημα ανακύπτει όταν οι δύο αποφάσεις είναι διαφορετικές (πχ το ένα συμβούλιο εγκρίνει, και το άλλο κάνει παρατηρήσεις που δεν περιέχονται στην έγκριση του πρώτου).

Αυτό δεν είναι σπάνιο, καθώς οι Υπηρεσίες των συναρμόδιων Υπουργείων συχνά επιδίδονται σε άτυπη διαμάχη για το ποιος είναι πιο αρμόδιος και πιο αρχαιόφιλος.

Έχουν πολλές τέτοιες υποθέσεις στο ΣτΕ...

Edited Ιούλιος 18 , 2016 by AlexisPap