ν. 4495/17 - αρθρο 100 [ΑΡΘΡΟ 100 - Ν. 4495/17 ] Αυθαίρετη αλλαγή χρήσης

[ΙΑΣΟΝΑΣ]

Διατάραξη κοινής ησυχίας...

Καταρχήν η διατάραξη της κοινής ησυχίας είναι ποινικό αδίκημα και συγκεκριμένα πταίσμα, το οποίο τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 417 Π.Κ., το οποίο και ορίζει: “Όποιος διαταράσσει δημόσια τις ασχολίες, τις τέρψεις ή τη νυχτερινή ησυχία των κατοίκων με υπερβολικούς κρότους που παράγονται κατά την άσκηση κάποιου επαγγέλματος ή που προκαλούνται με άλλον τρόπο ή με θορύβους, διαπληκτισμούς ή με οποιεσδήποτε άλλες πράξεις τιμωρείται με κράτηση ή πρόστιμο.”

Οι ώρες κοινής ησυχίας προσδιορίζονται στο Αστυνομικό Διάταγμα 3/1996, ως εξής: Κατά τη θερινή περίοδο από 15.00 έως 17.30 και από 23.00 έως 07.00. Κατά τη χειμερινή περίοδο από 16.30 ως 17.30 και από 22 00 έως 07.30.  Ως θερινή περιοδος λογίζεται το χρονικό διάστημα από την 1η Απριλίου έως, την 30η Σεπτεμβρίου και ως χειμερινή το χρονικό διάστημα από την 1η Οκτωβρίου έως την 31η Μαρτίου.

Κατά την διάρκεια των ωρών κοινής ησυχίας υπάρχουν συγκεκριμένες απαγορεύσεις στο άρθρο 1 του εν λόγω Αστυνομικού Διατάγματος, που έχουν ως στόχο την αποτροπή ορισμένων θορυβωδών καταστάσεων. Πέραν , όμως, των απαγορεύσεων αυτών στο άρθρο 2 προσδιορίζονται ορισμένοι κανόνες, που ισχύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται η υποχρέωση των κατόχων κατοικιδίων ζώων ή πτηνών να λαμβάνουν κάθε πρόσφορο μέτρο, ώστε αυτά να μην διαταράσσουν με οποιοδήποτε τρόπο την ησυχία των περιοίκων.

Εφόσον τα παραπάνω δεν τηρούνται ο κάθε θιγόμενος πολίτης έχει δικαίωμα καταγγελίας στην αστυνομία, η οποία υποχρεούται να έρθει και να καταγράψει το συμβάν. Εξαιτίας, όμως, του μεγάλου φόρτου εργασίας πολλών αστυνομικών τμημάτων συχνά η ανταπόκριση των αρχών είναι καθυστερημένη ή πλημμελής. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι δυνατόν να απευθύνεται κανείς στον εισαγγελέα ακροάσεων, έχοντας λάβει στις περιπτώσεις, που είναι εφικτό, τα στοιχεία των αστυνομικών που ερεύνησαν την καταγγελία του και αντίγραφο της αναφοράς τους από το βιβλίο συμβάντων.

Τα παραπάνω συνιστούν την ποινική διάσταση του θέματος. Σε περίπτωση, όμως, εκπομπής συνεχών και δυνατών θορύβων προερχομένων από κατοικίδια ζώα είναι δυνατή και η προσβολή της νομής και της κυριότητας των νομέων και των κυρίων αντίστοιχα γειτονικών ακινήτων στο πλαίσιο του αστικού δικαίου και η λήψη ασφαλιστικών μέτρων.

Προστασία νομής και κυριότητας, προστασία προσωπικότητας

Το άρθρο 57 ΑΚ ορίζει ότι: “Όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον….”

Το άρθρο 1003 ΑΚ ορίζει ότι “Ο κύριος ακινήτου έχει υποχρέωση να ανέχεται την εκπομπή καπνού, αιθάλης, αναθυμιάσεων, θερμότητας, θορύβου, δονήσεων ή άλλες παρόμοιες επενέργειες που προέρχονται από άλλο ακίνητο, εφόσον αυτές δεν παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση του ακινήτου του ή προέρχονται από χρήση συνήθη για ακίνητα της περιοχής του κτήματος από το οποίο προκαλείται η βλάβη. ”

Από τη διάταξη του άρθρου 1003 ΑΚ, όπως δέχεται παγίως ο Άρειος Πάγος, συνάγεται ότι η εκπομπή θορύβου από ακίνητο που παραβλάπτει σημαντικά τη χρήση άλλου ακινήτου από τον κύριο τούτου, όπως μπορεί να συμβαίνει αν καθιστά το ακίνητο τούτο ανθυγιεινό, είναι πράξη παράνομη και γι’ αυτό δεν έχει υποχρέωση ο κύριος αυτού να την ανέχεται, εφόσον δεν πρόκειται για χρήση συνήθη για τα ακίνητα της περιοχής του ακινήτου από το οποίο προέρχεται η βλάβη. Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 57 παρ. 1 εδ. α ΑΚ συνάγεται ότι όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει από τον προσβολέα να μην επαναληφθεί η προσβολή στο μέλλον. Το παράνομο της συμπεριφοράς του προσβολέα καθορίζεται από άλλες διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου.

Σύμφωνα με το άρθρο 15 αριθ. 3 ΚΠολΔ στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται, ανεξάρτητα από την αξία του αντικειμένου της διαφοράς και οι διαφορές που προκύπτουν από το άρθρο 1003 ΑΚ. Επίσης, σύμφωνα με τον κώδικα πολιτικής δικονομίας τα δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή για την αποτροπή επικειμένου κινδύνου μπορούν να διατάσσουν ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση ενός δικαιώματος ή τη ρύθμιση μιας καταστάσεως. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, το δικαστήριο έχει την εξουσία να διατάξει την ενέργεια ή παράλειψη ή ανοχή ορισμένης πράξης. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών σαφώς συνάγεται ότι η προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως ως ασφαλιστικό μέτρο χωρεί  όσες φορές από το γειτονικό ακίνητο εκπέμπονται επί παραδείγματι θόρυβος και δυσάρεστες μυρωδιές, που παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση άλλου γειτονικού.

Στις περιπτώσεις δε αυτές που οι επενέργειες ή οι εκπομπές υπερβαίνουν τα όρια που θέτει το άρθρο 1003 ΑΚ, υπάρχει και διατάραξη της νομής του ιδιοκτήτη του βλαπτομένου ακινήτου, ο οποίος δικαιούται να εγείρει την αγωγή διαταράξεως της νομής (989 ΑΚ). Ο ιδιοκτήτης του βλαπτομένου ακινήτου δικαιούται αντίστοιχα να εγείρει την αγωγή διαταράξεως της κυριότητας (1108 ΑΚ).

Παραδείγματα αποφάσεων ειρηνοδικείων επί ασφαλιστικών μέτρων σε περιπτώσεις προσβολής της νομής υπάρχουν άφθονα. Σε περίπτωση, που ο καθού πιθανολογείται πως διαταράσσει τη νομή του αιτούντος στο ακίνητό του, αφήνοντας ανεπιτήρητα τα ζώα του να εισέλθουν και να προκαλέσουν καταστροφές εντός του ξένου ακινήτου υποχρεούται ο καθού να επιτηρεί τα ζώα του, ώστε να αποφευχθεί κάθε περαιτέρω διατάραξη της νομής. (Ειρ.Ρόδου 6/2002) Επίσης, σε περίπτωση που ο καθού πιθανολογείται  πως διατηρεί επτά σκύλους στην κατοικία του ,οι οποίοι γαύγιζαν συνεχώς προκαλώντας ασταμάτητα υπερβολικό θόρυβο και κατά τις ώρες της κοινής ησυχίας, που υπερβαίνει κατά πολύ τα θεμιτά όρια, υποχρεώθηκε να τους απομακρύνει από την οικία και τον κήπο του. (Ειρ.Αμαρουσίου 246/2013)

Όσον αφορά στην άσκηση της τακτικής αγωγής του άρθρου 1108 § 1 ΑΚ αυτή ασκείται, όταν η κυριότητα προσβάλλεται μερικώς και όχι ολικώς, δηλαδή όταν ο κύριος διαταράσσεται στη νομή που ασκεί πάνω στο πράγμα. Διατάραξη της κυριότητας, όπως δέχεται η νομολογία, αποτελεί κάθε έμπρακτη εναντίωση κάποιου προσώπου στο θετικό ή αποθετικό περιεχόμενο της κυριότητας πράγματος, η οποία ανήκει σε άλλο πρόσωπο. Ειδικότερα, διατάραξη της κυριότητας υφίσταται και όταν ο εναγόμενος εμποδίζει τον κύριο του πράγματος στην ελεύθερη και ανενόχλητη χρησιμοποίηση του πράγματος, στην εκμετάλλευση αυτού και στην απόλαυση ορισμένων εξουσιών, οι οποίες απορρέουν από την κυριότητα επί του πράγματος. Επί παραδείγματι έχει κριθεί ότι προσβολή της κυριότητας συνιστά ο σταβλισμός ζώων σε γειτονικό ακίνητο, χωρίς την τήρηση των κανόνων  υγιεινής και καθαριότητας, με συνέπεια τα εν γένει παράγωγα, απόβλητα και απορρίμματα αυτών να δημιουργούν εστίες μόλυνσης και να αναδύεται έντονη δυσοσμία (Εφ.Λάρισας 449/2011)

[magos88]

@ΙΑΣΟΝΑΣ έχω πάθει πλάκα.... Δεν περίμενα πως το θέμα ξεφεύγει από τη δική μας αρμοδιότητα και να αποκτά νομική μορφή. Θεωρούσα πως λογικά θα υπάρχει κάποια άδεια λειτουργίας που θα έπρεπε να έχει εκδοθεί κι αυτή θα επιβάλλει κανόνες ηχομόνωσης. Ευχαριστώ πολύ!

[ΙΑΣΟΝΑΣ]

Καλή τύχη…. 

 

[Apostolos131]

Καλημέρα,

Μου έχει τύχει η εξής περίπτωση:

Στο ισόγειο οικοδομής με βάση την άδεια είχαμε χρήση καταστήματος.

Η χρήση άλλαξε αυθαίρετα και έγινε βρεφονηπιακός σταθμός (κατηγορία χρήσης Υγείας και πρόνοιας) το 2005 και λειτούργησε μέχρι το 2009.

Από τότε  ο χώρος είναι κλειστός (δεν χρησιμοποιείται).

Ο πελάτης μου τώρα θέλει να το κάνει ΚΔΑΠ και μου ζήτησε να ρυθμίσω την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης ως βρεφονηπιακός σταθμός  του 2009, γιατί

υπάγονται και τα δύο στην ίδια κατηγορία χρήσης και τον βολεύει.

Μπορώ να ρυθμίσω μία αυθαίρετη αλλαγή χρήσης που έγινε στο παρελθόν αλλά πλέον δεν υφίσταται?

Έχω την εντύπωση ότι για να ρυθμίσω μία αυθαίρετη αλλαγή χρήσης πρέπει η συγκεκριμένη χρήση να υπάρχει και τώρα που κάνω την ρύθμιση.

[mapost]

Εσύ, αυτήν την στιγμή που ελέγχεις το κτήριο δεν διαπιστώνεις κάποια αυθαίρετη αλλαγή χρήσης μιας και όπως λες δεν λειτουργεί κάτι στον συγκεκριμένο χώρο σήμερα. Στην ουσία, η αυθαίρετη αλλαγή χρήσης έγινε και διήρκεσε μεταξύ 2005 και 2009 και πλέον δεν υφίσταται. Κατά την γνώμη μου, δεν μπορείς να κάνεις την ρύθμιση που σου ζητάνε.

[Apostolos131]

Την ίδια γνώμη έχω και εγώ.

[janna]

Την ίδια γνώμη και εγώ . 

[cv01302]

Καλησπέρα,

Μια γρήγορη ερώτηση και από εμένα, προς επιβεβαίωση:

Οικοδομική άδεια του 1976 για ανέργεση ισόγειας αποθήκης (μόνο, δίχως κατοικίες ή οτιδήποτε άλλο σε όλο το οικόπεδο) που προφανώς μέτρησε στον σ.δ. , και μετέπειτα οικοδομική άδεια του 1977 για προσθήκη α' ορόφου και δώματος στο ήδη υπάρχον, ομοίως ως αποθήκη, με μέτρηση στον σ.δ. , στην πραγματικότητα μετετράπηκε σε επαγγελματική χρήση, άνευ αδείας αλλαγής χρήσης. 

Εκλαμβάνεται ως αλλαγή χρήσης από κύρια σε κύρια με μία πολεοδομική παράβαση, και όχι ως ΥΔ, σωστά?

Για την απόδειξη της αλλαγής χρήσης θα χρησιμοποιηθεί το Ε9 που δείχνει όλα τα τμ με κωδικό "8" (επαγγελματική στέγη).

Edited Ιούλιος 17 , 2018 by cv01302
τυπογραφικό στον κωδικό Ε9

[janna]

Σωστά.

[Pavlos33]

56 λεπτά πριν, cv01302 said:

Οικοδομική άδεια του 1976 για ανέγερση ισόγειας αποθήκης (μόνο, δίχως κατοικίες ή οτιδήποτε άλλο σε όλο το οικόπεδο) που προφανώς μέτρησε στον σ.δ. , και μετέπειτα οικοδομική άδεια του 1977 για προσθήκη α' ορόφου και δώματος στο ήδη υπάρχον, ομοίως ως αποθήκη, με μέτρηση στον σ.δ. , στην πραγματικότητα μετατράπηκε σε επαγγελματική χρήση, άνευ αδείας αλλαγής χρήσης. 

Εκλαμβάνεται ως αλλαγή χρήσης από κύρια σε κύρια με μία πολεοδομική παράβαση, και όχι ως ΥΔ, σωστά?

Για την απόδειξη της αλλαγής χρήσης θα χρησιμοποιηθεί το Ε9 που δείχνει όλα τα τμ με κωδικό "3" (επαγγελματική στέγη).

Υποθέτω ότι αναφέρεσαι σε εντός σχεδίου ακίνητο βάσει της αναφοράς σου σε "οικόπεδο".

α) Οι αυθαίρετες χρήσεις επιτρέπονταν κατά το χρονο εγκατάστασής τους, είτε σήμερα;

β) Οι όροι δόμησης ορίζουν ενιαίο συντελεστή δόμησης για κάθε χρήση στη θέση του ακινήτου;