Σε δύο δόσεις η καταβολή του τέλους για τη πλαστική σακούλα

[Ήρωνας]

Κωνσταντίνε μιλάω για συναδέλφους, όχι τυχαίους που πέτυχα στο δρόμο. Όπως εσύ μιλάς για προσωπική εμπειρία απο σούπερ μάρκετ και σε πιστεύω. 
Ούτε εσύ παρέθεσες πηγή για καμία από τις χώρες που αναφέρεσαι και δεν έφερα αντίρρηση. Επομένως αν είναι να θέσεις τέτοια υψηλα στάνταρ σε θέματα καθημερινότητας, εφάρμοσε τα εσύ πρώτος. Για την Αφρική σου παρέθεσα άρθρο και για την Ινδία μιλάω για 100% έγκυρη πληροφορία. Και σε τέτοια θέματα (μη επιστημονικά) εμπιστεύομαι πιο πολύ μαρτυρίες ατόμων που γνωρίζω παρά άρθρα (απο πότε άρθρα εφημερίδων αποτελούν 100% έμπιστη πηγή άραγε. Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος ξενος να βρει ένα άρθρο που λέει πως στην Ελλάδα απαγορευεται το κάπνισμα στα μπαρ, αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι εφαρμόζεται. 

Η ανακύκλωση χαρτιού υπάρχει σίγουρα πάνω απο 20 χρόνια. Τα υπόλοιπα κάπου στα 15 με το ζόρι. Και πάλι μιλάμε για μια περίοδο μεγαλύτερη της δεκαετίας για Αθήνα-Θεσσαλονίκη και άρα διάστημα αρκετό ώστε οι πολίτες που ζούνε σε αυτές τις περιοχές να αποκτήσουν γνώση της ανακύκλωσης. Εδω ας πούμε υπάρχει σελίδα ενημέρωσης για την ανακύκλωση απο το 2006. Μπροστά απο το πατρικό μου υπάρχει κάδος χαρτιού απο το '97. Αν πάω να ανοίξω σήμερα τον κάδο χαρτιού, σίγουρα θα υπάρχουν οργανικά ή μη ανακυκλώσιμα.
Και φαντάζομαι όλοι γνωρίζουν ανάγνωση και άρα όλοι μπορούν να διαβάσουν πάνω στον κάδο τι πρέπει να ρίξουν μέσα. Επομένως όσο μερίδιο ευθύνης και αν έχουν οι πολιτικοί, το μεγαλύτερο φταίξιμο για το περιεχόμενο του κάδου το ρίχνω στους κατοίκους.

 

Επιμένω δε στην θέση που πως ΑΝ πραγματικά θεωρείς πως η κατάργηση της πλαστικής σακούλας σχετίζεται με σχέδιο των ξένων ώστε να στραφούμε στα ξένα προϊόντα και να αφήσουμε τα ντόπια, μιλάς για συνωμοσίες και φαντάσματα. Δεν σε θεωρώ λοιπόν a priori συνωμοσιολόγο, αλλά μόνο αν πραγματικά πιστεύεις κάτι τέτοιο. Συμφωνώ πως τα προϊόντα τους είναι κατα βάση συσκευασμένα ή επεξεργασμένα σε αντίθεση με τα δικά μας που είναι νωπά και χωρίς πλαστικό. Αλλά η σακούλα Σ/Μ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που λες για τον απλό λόγο ότι είναι 100% αντικαταστάσιμη. Το νομοσχέδιο δεν δημιουργεί κενό στη θέση της σακούλας ώστε να μας ωθήσει σε άλλου τύπου προϊόντα που μεταφέρονται χωρίς σακούλα. Μας ωθεί απλά σε άλλο τύπο σακούλας (σκληρό πλαστικό, βαμβακερή, καροτσάκι κλπ) και τέλος. 

Τα δε σουπερ μαρκετ πολλές φορές φοβούνται ότι κάποιος θα κλέψει αν μπει με δική του σακούλα. Προφανώς και τα γεγονότα που αναφέρετε είναι απαράδεκτα όμως θεωρώ πως δεν έχει να κάνει με την πολιτική των καταστημάτων γενικά, αλλα με τους κατα περίπτωση υπαλλήλους/επιβλέποντες. Και όπως λέει ο Πανος, αν επιμένουν απλά δεν ξαναπατάς.

Τελοσπάντων. Πλατειάζουμε πολύ νομίζω. Δεν μπαίνω προς το παρόν στη λογική του "ναι αλλά γιατι να μην μειώσουμε κι άλλο το τάδε" κλπ κλπ. Μιλάω για το μέτρο της σακούλας Σ/Μ.
Γιατί αντίστοιχα θα μπορούσα να πω πως δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε χαρτί υγείας. Σκεφτείται πόσο πλαστικό και πόσο χαρτί θα γλυτώναμε αν αντί για χαρτί απλά πλενόμασταν με λίγο νεράκι και πράσινο σαπούνι! Θα μου πεις δεν είναι τόσο απλό (και θα συμφωνήσω).

Αυτό που θέλω να πω είναι πως πάντα υπάρχει το κάτι παραπάνω και το κάτι το πιο δραστικό/οικολογικό.
Όμως απο κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Και το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι κακή αρχή.
Και σε καμία περίπτωση δεν είναι φοροεπιδρομή ή ύπουλο σχέδιο αλλαγής των καταναλωτικών μας συνηθειών.
Για τον απλό λόγο του ότι αν κάποιος πάρει μια σκλήρη ή βαμβακερή σακούλα θα μπορεί να αγοράζει ακριβώς ότι αγόραζε μέχρι χθες και δεν θα πληρώσει λεπτό (πέρα απο την αγορά της τσάντας που θα κρατήσει για χρόνια).
Αυτά απο μένα.

[Directionless]

Εδώ πληρώνουμε το χαρτί περιτυλίγματος σε φρέσκο κρέας, τυρί, αλλαντικά, ψάρια και άλλα προϊόντα (ζυγίζεται μικτά). Υπάρχει οδηγία (Αγορανομία) για τα επιτρεπόμενα βάρη, που ελάχιστοι τηρούν. Σουρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο.

[panos-vicious]

Directionlesss (not in this case, at least), τα είπες όλα. Τόσο απλά!

 

Επίσης, Ήρων, ο Πάνος λέει πως τα σ.μ.  και η πλειοψηφία των καταστημάτων δεν διαθέτουν χαρτοσακούλες. Τις έχουν αποτάξει, πως το λένε; Κάτι σαν αυτό που βάζει ο παπάς να πει ο λεγόμενος "ανάδοχος". Κι αυτό, νομίζω τουλάχιστον, πως συνάγεται από τα γραφόμενά του.

Όπως επίσης, σου είπε πως η προτεινόμενη λύση για την απόρριψη των, εν γένει, χαρτιών υγιεινής, πάλι στο πλαστικό καταλήγει, το δε πράσινο σαπουνάκι που το χρησιμοποιεί εκ γενετής, όντως δεν είναι τόσο απλό στην  a priori εφαρμογή του. Είναι όμως εφικτή η παραγωγή ανθεκτικών ανακυκλώσιμων χαρτοσακουλών. Αλλά ουδείς δεν είδα να επενδύει σε αυτές. Στην Ελλάδα τουλάχιστον. Εδώ κοντεύουν να εκλείψουν -οι παλιές κι απλές- και από τις λαϊκές. Καλά, για τα σ.μ. δεν το συζητώ.

 

Πάντα το μαστίγιο, και πάντα στο υποζύγιο, το αποτελεσματικό μέτρο.

Το κεφάλαιο και η -τρομάρα μας- πολιτεία, ψίχουλα ευθύνης. Ως γνωστόν: "Χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκάς".

[Directionless]

Σε ευχαριστώ μοχθηρέ (αλλά όχι in this case) Πάνο! Είναι θέμα προσωπικής κουλτούρας πρωτίστως και κρατικής μέριμνας βεβαίως. Λατινική Αμερική λόγου χάρη, είναι σχετικά συνειδητοποιημένοι (κάδοι εντός των κοινοχρήστων χωρών των καταλυμάτων για την εναπόθεσή τους). Δεν σου έλεγε κανείς κάτι αν δεν το τηρούσες, αλλά επειδή οι περισσότεροι ήταν θετικοί, αισθανόσουν σαν βρωμιάρης εσύ. Σακούλες σούπερ μάρκετ, χωρίς κόστος αλλά αρκετά λεπτές (βιοδιασπώμενες εικάζω). Άλλο παράδειγμα (ακραίο) είναι η Ν. Κορέα ας πούμε : δοχεία για διαχωρισμό εντός των καταλυμάτων (πολύ ανθυγιεινό κατά τη γνώμη μου). Υπερβολικοί οι τύποι, έψαχναν σακούλες για να δουν αν το έχεις κάνει σωστά και παρατήρηση γραπτή, αν δεν.

[Konstantinos IB]

Για να μη μιλάμε στον αέρα, καλύτερα να δούμε μερικές διατάξεις της εν λόγω ΚΥΑ.
https://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/26783

Ο στόχος του ν/σ δεν είναι η κατάργηση (άμεση ή σταδιακή) αλλά η "μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς" (άρθρο 1). 

 

Το "τέλος" ανά τεμάχιο, ονομάζεται "περιβαλλοντικό", μόνο και μόνο γιατί προωθεί "χρηματοδότηση δράσεων προώθησης, δωρεάν διάθεσης στον καταναλωτή και εν γένει πριμοδότησης των επαναχρησιμοποιήσιμων σακουλών/τσαντών μεταφοράς και των βιοαποδομήσιμων και λιπασματοποιήσιμων πλαστικών σακουλών μεταφοράς" (άρθρο 3Α).

Σε καμία περίπτωση τέλος αυτό δεν αποτελεί ολόκληρο ή μέρος του πραγματικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος της λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς και κακώς πλασάρεται από τον τύπο ο τίτλος "ο ρυπαίνων πληρώνει". 

 

Το ν/σ εν ολίγοις στοχεύει μόνο στην απαγόρευση της κατάχρησης της πλαστικής σακούλας. Πως θα ελέγχεται η κατάχρηση από την κεντρική
εξουσία; ..."Με όμοια απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας…είναι δυνατόν να αναπροσαρμόζεται το ύψος των περιβαλλοντικών τελών που αναφέρονται στην υποπαράγραφο 1.2…" κλπ. (άρθρο 3Α παράγραφος 1.3). 

Και με ποια ανάδραση θα επιτευχθεί αυτό; Απλά επειδή το κράτος θα μπορεί να έχει απ’ ευθείας στοιχεία από την κατανάλωση των σακουλών (παραγράφος 1 του άρθρου 2) και ταυτόχρονα θα γνωρίζει και το πόσες σακούλες ανακυκλώθηκαν, θα μπορεί να προβεί όποτε το κρίνει απαραίτητο σε αύξηση της τιμής της πλαστικής σακούλας.

Άρα:
1) Η οποιαδήποτε ταύτιση του ν/σ αυτού με κατάργηση, ή σταδιακή κατάργηση της χρήσης της πλαστικής σακούλας είναι μία "πασοκιά" και μισή. Προσωπική μου άποψη είναι το να μπούμε σε μια διαρκή εξεύρεση τρόπων και μεθόδων απαλλαγής της ζωής μας από την πλαστική σακούλα μεταφοράς προϊόντων S.M. και  λαϊκών αγορών και ταυτόχρονα της ανακύκλωσης των υπολοίπων που αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε. Η πιλοτική κατάργηση της πλαστικής σακούλας, η οποία δεν έχει γίνει μόνο στην Αλόννησο αλλά σε τέσσερα συνολικά νησιά, δείχνει ότι το εγχείρημα είναι εφικτότατο!

 

2) Για την εφαρμογή έστω και αυτού του ν/σ χρειάζεται δράση και επαγρύπνηση. Π.χ. αν συναντήσουμε (λέω αν) μπακαλάρχες οι οποίοι ακόμη και μετά την εφαρμογή του ν/σ θελήσουν να εμποδίσουν την είσοδο πελατών στο κατάστημά τους με δική τους ατομική πλαστική σακούλα πολλαπλών χρήσεων, και ενώ αυτή είναι κανονικά αγορασμένη και με τις προδιαγραφές που ορίζει η ΚΥΑ, η λύση δεν είναι να μην ξαναπατήσουμε στο μαγαζί τους, - έτσι θα τους κάνουμε τη μούρη κρέας - αλλά ο επί τόπου καυγάς (χωρίς ακρότητες) και η δημοσιοποίηση της διαμαρτυρία μας με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο.

Edited Αύγουστος 23 , 2017 by Konstantinos IB

[Ήρωνας]

Ναι αλλα τώρα μου κανείς μια ελαφριά στροφή νομίζω.
Τώρα λες πως το νομοσχέδιο έχει σκοπό να σταματήσει την κατάχρηση,πράγμα που λέω εξ αρχής και είναι πολύ θετικό απο μόνο του.
Επίσης αν παρακολουθήσεις τα σχόλια μου θα δεις πως αναφέρω ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί μέρος του σχεδίου της ΕΕ για μελλοντική κατάργηση της πλαστικής σακούλας και όχι της κυβέρνησης. Στην δε Ελλάδα εφαρμόζεταί φοβόμαστε τα πρόστιμα και για κανένα άλλο λόγο. Τα περι Πασοκιας πάλι τα αγνοώ, συνεχίζεις πάντως παρα την παράκληση μου να σταματήσεις αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Επίσης δεν καταλαβαίνω την λογική του όλα ή τίποτα.
Σε πειράζει να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος και στην πορεία να δούμε πως και πότε θα καταργήσουμε τη σακούλα;
Θέλεις να μείνεις με 350 σακούλες τον χρόνο/άτομο μέχρι να δεηθούν να αποφασίσουν ότι θα καταργηθεί η σακούλα δια παντώς;

Θεωρείς πως είναι το ίδιο έυκολο να καταργήσεις την σακούλα σε μια μέρα σε όλη την χώρα με το να την καταργείς σε μια περιοχή με μερικές εκατοντάδες κατοίκους;

Δεν θεωρείς πως πρέπει να υπάρξει μια προειδοποίηση και μια μεταβατική περίδος για όλες τις βιοτεχνίες που ζουν απο τις σακουλες;

Συμφωνα με όσα λέμε όλοι εδω πέρα θα περίμενα αρχικά σχόλια του τύπου "συμπαθητική κίνηση αλλα δεν είναι αρκετή" και όχι ειρωνίες για μια θετική κίνηση.
Προφανώς και δεν είναι αρκετή, προφανώς και υπάρχουν καλύτερες λύσεις και προφανώς δεν υπάρχουν αγνά κίνητρα πίσω απο την ψήφιση του νόμου.

Αλλα αυτά δεν αναιρούν το γεγονός ότι επιτέλους θα υπάρξει μια ελάχιστη προσπάθεια για μείωση ενός τόσο άχρηστου προϊόντος.
 

[panos-vicious]

Πρέπει, αν μη τι άλλο, η ίδια η πολιτεία, να δίνει το παράδειγμα. Και παρέθεσα μια, εκ των πολλών, περίπτωση που -πως να το κάνουμε- δεν το δίνει.

Και ούτε η ΕΕ έχει ως στόχο, στο άμεσο μέλλον, την κατάργηση της πλαστικής σακούλας. Πολλώ δε μάλλον την κατά το δυνατόν απεξάρτηση από το πλαστικό.

Θα γίνω λαϊκιστής ίσως, αλλά δεν βαριέσαι, πρώτη φορά που θα γίνω ρεζίλι, αν πω ότι σε τουλάχιστον τρεις αλυσίδες σ/μ που έχω -ευγενικά πάντα- ρωτήσει για χύμα γιαούρτι και την διάθεσή του προς πώληση, όταν είπα πως θέλω να φέρνω δικό μου δοχείο για γέμισμα, η απάντησή τους ήταν πάνω κάτω το ίδιο ποίημα: <<Να μας συγχωρείτε, αλλά δεν μας επιτρέπεται να το κάνουμε αυτό. Θα σας το βάλουμε εμείς σε δική μας (πλαστική) συσκευασία και μετά αδειάστε το όπου θέλετε εσείς>>. Αν θες δυο κιλά την εβδομάδα, τότε είναι δυο δοχεία. Ουκ ολίγα, ε;

Ποια ΕΕ και βούληση για (έστω μεσοπρόθεσμη) απεξάρτηση από τα καθημερινά και αναλώσιμα, μην ξεχνιόμαστε, πλαστικά; Η λεπτή πλαστική σακούλα τους μάρανε. Και, ναι^. διόλου άσχετο με την συζήτηση δεν είναι το ότι προωθούν τα συσκευασμένα σε (το ξαναλέω) αναλώσιμες πλαστικές συσκευασίες. Θα έπρεπε να απαγορεύεται δια ροπάλου η μη επιλογή του καταναλωτή στο τι φιλικότερο προς το περιβάλλον μέσον αποθήκευσης/μεταφοράς θα χρησιμοποιήσει. Ή μήπως όχι;

 

Οι βιοτεχνίες/βιομηχανίες που ζουν από τη παραγωγή πλαστικών συσκευασιών εν γένει, αν δεν είναι "ό,τι φάμε, κι ό,τι προλάβουμε ακόμα", το έχουν πάρει το μήνυμα από χρόνια. Όχι από κάποια ΕΕ, συνθληκη ή ό,τι άλλο, αλλά από τα σημεία των καιρών.

 

Εν κατακλείδι, το μέτρο, πέραν της άλλης μιας τρύπας στο νερό, το βλέπω και σαν λ7 στο μεγάλο ταμείο που λέγεται κεφάλαιο. Ε, και κάτι ψιλά στο μικρότερο που λέγεται δημόσιο ταμείο (που πάλι ιδιωτικό είναι).

[nik]

Φίλε μου συγνώμη....αλλά γιατί να πας δικό σου δοχείο για γιαούρτι σε σούπερ μάρκετ ?!! Και εγώ όχι θα σου έλεγα αν είχα...μπακάλικο !! 

 

Είναι δυνατόν μία επιχείρηση να βάζει τρόφιμα μέσα σε κάτι που η ίδια δεν μπορεί να ελέγξει αν είναι καθαρό ?! 

 

Και από αυτό μετά συμπεραίνεις ότι το "κεφάλαιο" θέλει το πλαστικό ?! 

 

Τι να πω!

[Ήρωνας]

Πάνο δε διαφωνώ στην γενική άποψη που έχεις, αλλα τα παραδείγματα αυτά είναι πολύ συγκεκριμένα.
Και προφανώς ένα σούπερ-μάρκετ αλυσίδας έχει δικαίωμα να σου αρνηθεί κάτι τέτοιο. Δεν λέω πως δεν θα ήταν ωραία και ιδανικά να μπορούσες να το κάνεις αυτό, αλλά δεν είναι παράλογο να στο αρνηθούν. Δύο απλοί λόγοι είναι πως απο τη μία θα υπάρχει ένα προϊόν σε συσκευασία δικιά σου και άρα έχεις κάθε δικαίωμα να ισχυριστείς πως δεν αγόρασες το γιαούρτι απο εκεί και

δεύτερον αν πας σπίτι και δεις το γιαούρτι χαλασμένο πως ξέρουν αυτοί ότι δεν φταίει το δοχείο σου;

Στην τελική για τέτοιες αγορές υπάρχουν οι λαϊκές, τα τοπικά μπακάλικα και οι γνωστοί μας. Ας πούμε η μητέρα μου το κάνει αυτό με τα τυριά και την άλμη, που πηγαίνει με ταπεράκι και της βάζουν. Αλλα αυτό γίνεται γιατί έχει πιάσει γνωριμίες με τους υπαλλήλους.

 

Τέλοσπαντων, απ' ότι βλέπω καταλήγουμε ο καθένας βγάζει συμπεράσματα σύμφωνα με τις προσωπικές πεποιθήσεις και εμπειρίες.
Εγώ πάλι πιστεύω πως τέτοια μέτρα πρέπει να κρίνονται με γενική εικόνα και όχι ειδική.

 

Τι και αν το μέτρο αυτό σε άλλες χώρες έχει μειώσει την κατανάλωση σακούλας κατά 90%, κάποιος θα πει πως είναι αναποτελεσματικό.
Τι και αν όλοι μπορούμε να αποφύγουμε να πληρώνουμε την σακούλα, πηγαίνοντας με τσάντα (που όπως βλέπω ήδη το κάνετε κάποιοι), πάλι κάποιος θα πει πως ο σκοπός είναι τα λεφτά και πως είναι φοροεπιδρομή.
Τι και αν υπάρχουν προσπάθειες απο την δεκαετία των 00s στο ευρωκοινοβούλιο για κατάργηση της σακούλας, τι και αν πολλές χώρες στην ΕΕ απο μόνες τους σχεδιάζουν την κατάργηση της σακούλας, πάλι κάποιος θα μου πει για τους βρώμικους ευρωπαίους και την έλλειψη σχεδίου.
Τι και αν η συντριπτική πλειοψηφία των νόμων για την προστασία του περιβάλλοντος έχει ψηφιστεί μόνο και μόνο επειδή μας το επέβαλε η ΕΕ, κάποιος θα θιχτεί και θα μου πει πως είμαι ευρωπαιολάγνος και πως μειώνω του Έλληνες.

 

I rest my case επομένως (που λένε και οι άγγλοι που τόσο αγαπώ σύμφωνα με τα λεγόμενα κάποιων), νομίζω το εξαντλήσαμε το θέμα.
Αυτό που ξέρω είναι πως ακόμη μια φορά όλοι συμφωνούμε πως κάτι πρέπει να γίνει, αλλά όταν πάει να γίνει κάτι το βγάζουμε στραβό.
 

[panos-vicious]

Τρόποι υπάρχουν, αλλά υπάρχει και το βόλεμα:

<<Στη δεκαετία του 70 πολλά εργαστήρια εκσυγχρονίζονται τεχνολογικά, προς μεγάλη ανακούφιση του γιαουρτά,  ο οποίος, πιό άνετα πιά, παρασκευάζει το γιαούρτι, αυξάνει την παραγωγή του και βελτιώνει την ποιότητα.

Μετά τον πόλεμο η πήλινη και βαριά τσανάκα αντικαθίσταται από τον πλαστικό κεσέ. Δεν εξαφανίζεται όμως, αλλά για λόγους πρακτικούς (θέμα βάρους) διατίθεται στον τόπο παραγωγής. Δεν είναι ακόμα μιας χρήσης αλλά επιστρέφεται και επαναχρησιμοποιείται>>. Γιατί όχι και σήμερα και γιατί όχι σε πήλινα;

 

<<Η βιομηχανία δεν σταματά όμως μόνο στο γάλα αλλά περνά και στα προϊόντα του. Ετσι το 1985 εμφανίζονται τα πρώτα βιομηχανικά γιαούρτια. Καλίγραμμα μανεκέν στην τηλεόραση και στα περιοδικά υπόσχονται στους καταναλωτές την ομορφιά και το στύλ που αυτά διαθέτουν εάν και αυτοί καταναλώσουν το προϊόν. Μεγάλη ποικιλία τροποποιημένων γιαουρτοσκευασμάτων έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες του marketing με εντυπωσιακά ονόματα: Dαnonito,vitaline,duetino,stragato,velutela,lactiva κλπ. 

Επιδόρπια με φρούτα, με δημητριακά, με σοκολάτα, με σταφίδες, με βιταμίνες. Γιαούρτια με λίγα λιπαρά 2% και με λιγότερα λιπαρά 0%, ζωντανά και πιο ζωντανά, για όλα τα γούστα !. Μα είναι δυνατόν να πήξει ενα γιαούρτι 0%! Οι χημικοί εχουν τον τρόπο. Λιγο agar agar για το ιξώδες, κάποιο σταθεροποιητή, κάποια βελτιωτικά και το γιαουρτάκι είναι έτοιμο σφραγισμένο, αποστειρωμένο και ικανό να αντέξει ένα και παραπάνω μήνα δίχως να ξυνίσει, προς μεγάλη ανακούφιση των καταστηματαρχών που δεν έχουν να ασχολούνται με αυτό. Δυστυχώς το παραδοσιακό γιαούρτι έχει και αυτό το ελλάτωμα. Τρώγεται φρέσκο ή ολίγων ημερών και δεν δέχεται πολλές ταλαιπωρίες.

Η βιομηχανία,  έχοντας εξασφαλίσει το δίκτυο πώλησης του γάλακτος στέλνει αυτά τα προϊόντα γιαουρτιού σε όλα τα super market ώς τα πιο απομακρυσμένα περίπτερα.Το παραδοσιακό γιαούρτι (όπως ονομάζεται σήμερα), στριμώχνεται στα κάτω ράφια των super markets, στα εναπομείναντα γιαουρτάδικα σε κάποιες γειτονιές και σε κάποια παλαιά ζαχαροπλαστεία που κάποτε ξεκίνησαν σαν γαλακτοπωλεία, χάνοντας μεγάλο μέρος των καταναλωτών. Στην έρευνά μας, που ακόμα συνεχίζεται, παρατηρούμε σχεδόν μηδενική ανάπτυξη καινούργιων επιχειρήσεων του τύπου με εξαίρεση τη Δορκάδα, όπου τα γιαουρτάδικα βρίσκονται σε άνθιση και είναι πολύ οργανωμένα. Δεν θα εκπλαγώ αν δώ αύριο το παραδοσιακό γιαούρτι σαν delicatessen!>>. Το γιαούρτι στα delicatessen. Πρόοδος σου λέει...

 

Κι επίσης, ξαναλέω πως είχα γράψει κι αυτό:

 

 

Δεν πάω μακριά όσον αφορά την εξάρτηση από τις πλαστικές σακούλες. Παίρνω παράδειγμα τους οδοκαθαριστές των δήμων. Μεγάλες πλαστικές σακούλες χρησιμοποιούν. Που θα έπρεπε οι δήμοι να δίνουν πρώτοι το παράδειγμα.

Δεν είδα κανέναν νόμο που να το απαγορεύει.