Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ενδιαφέρον σκεπτικό του ΣτΕ


Recommended Posts

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500174985

 

Στην παραπάνω είδηση υπάρχει αυτό το ιδιαίτερα ενδιαφέρον σκεπτικό :

 

«Η διοίκηση, διαθέτουσα προδήλως περιορισμένο αριθμό καταλλήλως εκπαιδευμένου προσωπικού, ικανού να αξιολογήσει τα προκύπτοντα με βάση τις σύγχρονες μεθόδους ελέγχου στοιχεία, και επιβαρυμένη με την υποχρέωση ταυτοχρόνου ελέγχου τόσο παλαιών υποθέσεων, διεπομένων ενδεχομένως, ενόψει των αλλεπαλλήλων τροποποιήσεων της σχετικής με φόρους, τέλη και εισφορές νομοθεσίας, από μη ισχύουσες πλέον κατά τον χρόνο του ελέγχου διατάξεις, όσο και νέων υποθέσεων, διατρέχει τον κίνδυνο να επικεντρώνει την προσοχή της στη διενέργεια ελέγχων αφορώντων στις παραμένουσες σε εκκρεμότητα υποθέσεις παρελθόντων ετών, με συνέπεια να μην είναι σε θέση να ασκήσει επικαίρως ελέγχους για την εξακρίβωση τηρήσεως της ήδη ισχυούσης νομοθεσίας, οι οποίοι (έλεγχοι) θα ήταν ενδεχομένως και περισσότερο αποτελεσματικοί και λυσιτελείς και θα συνέβαλαν στην εμπέδωση στους διοικουμένους της συνειδήσεως για την εκπλήρωση των σχετικών με φόρους, τέλη και εισφορές υποχρεώσεων τους, που απορρέουν από ισχύουσες διατάξεις, σε χρόνο που θα έχουν και τη δυνατότητα να συμμορφωθούν και να αποφύγουν την επανάληψη ενδεχομένων παραβάσεων και, επομένως, και την επιβολή κυρώσεων, καθώς και να αποφύγουν τη συσσώρευση οικονομικών επιβαρύνσεων πολλών ετών».

  • Upvote 2
Link to comment
Share on other sites

kan62

 σωστα,

και να συμπληρωσουμε ενα ακομα τμημα της αποφασης

 

οτι η παραγραφη ισχυει και για αλλα στοιχεια

-ειδικα για τις τραπεζικες καταθεσεις-

για τον λογο οτι,

τωρα που αποφασισε η Διοικηση να ψαξει αυτους τους λογαριασμους, "αργησε"

διοτι

απο παντοτε ειχε δικαιωμα αλεγχου,

αρα δεν μπορει να επικαλειται μη παραγραφη και να τα θεωρει ως "συμπληρωματικα  στοιχεια"

αφου απο παντοτε ειχε την ευχερεια να τα συλλεξει.

 

 

Εκδόθηκε η πολυαναμενόμενη απόφαση του Σ.τ.Ε. σχετικά με το αν μπορούν ή όχι να χαρακτηριστούν ως «συμπληρωματικά» φορολογικά στοιχεία για την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου ή για την παράταση της παραγραφής, τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων του φορολογουμένου στις ημεδαπές τράπεζες.

Σύμφωνα με επικοινωνία του κόμβου με την δικηγόρο κα Καλομοίρα Κωτσαλά που χειριζόταν την υπόθεση της φορολογούμενης που τελικά κατέληξε στο Σ.Τ.Ε., μας ενημέρωσε ότι,  με την εν λόγω απόφαση το Σ.τ.Ε. δέχθηκε ότι, τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων του φορολογουμένου στις ημεδαπές τράπεζες ευρίσκονταν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του φορολογικού ελέγχου ή, τουλάχιστον, ο φορολογικός έλεγχος μπορούσε ανά πάσα στιγμή να λάβει γνώση αυτών. Για τον λόγο αυτό, τα εν λόγω στοιχεία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως στοιχεία τα οποία δεν είχε, ούτε μπορούσε να έχει δικαιολογημένα υπόψη του ο έφορος κατά τον αρχικό έλεγχο ή την αρχική φορολογική εγγραφή.

Ως εκ τούτου, τα στοιχεία των τραπεζικών καταθέσεων, ανεξαρτήτως του αν στοιχειοθετούν την απόκτηση εισοδήματος, δεν μπορούν να θεωρηθούν «συμπληρωματικά» φορολογικά στοιχεία υπό την έννοια της διάταξης του άρθρου 68 παρ. 2 του Κ.Φ.Ε., προκειμένου να δικαιολογήσουν την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου ή την παράταση της παραγραφής.

Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι, αρχικά η φορολογούμενη με τη συνδρομή της κας Κωτσαλά είχε κερδίσει και την υπόθεση στο Εφετείο Αθηνών (σ.σ. βλ. 3820/2016).

 

[αναμενουμε σχολιασμο για τα πρακτικα αποτελεσματα της αποφασης]

 

Πηγή: Taxheaven © Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/37782

Edited by dimitris GM
  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Σε πολλά θέματα ,  , η δημόσια διοίκηση , διοικείται από ανεπαρκείς και ευθυνόφοβους , αλλά και λαμόγια . 

Το προφανές είναι ότι δεν μπορεί ο πολίτης να μην έχει εμπιστοσύνη στις δημόσιες δηλώσεις του κράτους . 

 

Ανάλογο θέμα είναι και οι μεταβιβάσεις ακινήτων , όπου το κράτος αντί να ορίσει έναν αντικειμενικό φόρο και να αποσυνδέσει την αντικειμενική και την αναγραφόμενη αξία από την πραγματική , έδινε κίνητρα κυρίως στους αγοραστές και λιγότερα στους πωλητής , να γράφουν την αντικειμενική που συχνά έπεφτε θύμα του εκλογικού κύκλου , των εκλογικών υπολογισμών σε διάφορες περιοχές και του πολιτικού κόστους .

 

Η απόφαση αυτή ήταν θέμα στοιχειώδους δικαιοσύνης και κάποτε θα πρέπει να υπάρξει μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και φορολογουμένων .

Προφανώς αυτό δεν ευνοεί τα λαμόγια που θέλουν πολυνομία και εγκυκλίους για να μπορούν να εκβιάζουν τους πολίτες και να επιβραβεύουν τα λαμόγια που συνεργάζονται μαζί τους .

  • Upvote 1
  • Downvote 1
Link to comment
Share on other sites

Πώς προκύπτει το "..έδινε κίνητρα κυρίως στους αγοραστές και λιγότερα στους πωλητές , να γράφουν την αντικειμενική ..." ?

 

Μάλλον το αντίθετο θέλεις να πεις..

Link to comment
Share on other sites

Τι εννοείς nikmmech, δεν έχεις ακούσει για τους αδίστακτους αγοραστές, που εξανάγκαζαν τους πτωχούς πλην τίμιους κατασκευαστές, να λένε ψέμματα για την πραγματική τιμή πώλησης και να κινδυνεύει η υπόληψή τους για ένα μαύρο ψωροχιλιάρικο στην τελική...;

Link to comment
Share on other sites

To να μην ξέρεις και να ρωτάς είναι σοφό . Το να μην ξέρεις και να κάνεις τον έξυπνο είναι απλά αστείο...

 

Επί της ουσίας το όφελος των πωλητών από την μη αναγραφή της διαφοράς ήταν το εξής . 

 

Αν ο πωλητής ήταν ιδιώτης , ή το ακίνητο μεταχειρισμένο , τότε ο πωλητής δεν είχε κανένα όφελος , αφού δεν πλήρωνε έτσι και αλλιώς κανένα φόρο .

 

Αν ήταν κατασκευαστής , τότε ο ΜΣΚΚ ήταν 15 % οπότε είχε κρυμμένο τζίρο 15 % και με φορολογικό συντελεστή από 25-30 % , είχε τελικό όφελος 3,75-4,5 %  επί της αξίας που δεν δηλώθηκε . Δηλαδή αν δεν δηλώθηκαν 100.000 € , τότε το όφελος του φόρου ήταν από 3.750-4500 € .

 

Ας πάμε στους αγοραστές . 

 

Ο αγοραστής είχε να πληρώσει φόρο μεταβίβασης 11 % , συμβολαιογραφικά 1.15 % , δικηγορικά 1 % , έξοδα στο υποθηκοφυλάκειο 0,8 % και στην περίπτωση του δανείου , επιπλέον έξοδα μεταγραφής , οπότε το συνολικό κόστος με κάτι άλλα έξοδα έφτανε το 15-17 % , δηλαδή για κάθε 100.000 αδήλωτη αξία , το όφελος του αγοραστή ήταν 15000-17000 € . Ακόμα έπρεπε να δικαιολογήσει μεγαλύτερο πόθεν έσχες που σήμαινε επιπλέον φόρους . 

 

 

Αρα ποιός είχε το μεγαλύτερο κίνητρο ? Και μάλιστα ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ .

 

Και για να την σπάσω ακόμα περισσότερο στον λαϊκισμό του Λαρισαίου  8-) θα του πω ότι αν γραφόταν η πραγματική , θα γράφονταν και οι πραγματικές δαπάνες και οι εταιρείες θα ήταν ΕΠΕ ή ΑΕ οπότε θα πέρναγαν και τα άλλα έξοδα διαχειριστικής λειτουργίας που τότε δεν αναγνωρίζονταν , οπότε ο τελικός φόρος θα ήταν ο ίδιος . 

 

Το κατάλαβες ? 

 

Αα ? :mrgreen:

Link to comment
Share on other sites

To να μην ξέρεις και να ρωτάς είναι σοφό . Το να μην ξέρεις και να κάνεις τον έξυπνο είναι απλά αστείο...

 

....

 

Και για να την σπάσω ακόμα περισσότερο στον λαϊκισμό του Λαρισαίου  8-) θα του πω ότι αν γραφόταν η πραγματική , θα γράφονταν και οι πραγματικές δαπάνες και οι εταιρείες θα ήταν ΕΠΕ ή ΑΕ οπότε θα πέρναγαν και τα άλλα έξοδα διαχειριστικής λειτουργίας που τότε δεν αναγνωρίζονταν , οπότε ο τελικός φόρος θα ήταν ο ίδιος . 

 

Το κατάλαβες ? 

 

Αα ? :mrgreen:

 

Είστε σίγουρα κατασκευαστής;....

Link to comment
Share on other sites

Τεντ Εχει σημασία αν είμαι , ή αν αυτά που λέω είναι αληθή ??

 

Ας πούμε ότι γνωρίζω τον χώρο καλά ? 

 

Και έχει δίκιο ο Δημήτρης...

Link to comment
Share on other sites

 

 

Αν ήταν κατασκευαστής , τότε ο ΜΣΚΚ ήταν 15 % οπότε είχε κρυμμένο τζίρο 15 % και με φορολογικό συντελεστή από 25-30 % , είχε τελικό όφελος 3,75-4,5 %  επί της αξίας που δεν δηλώθηκε . Δηλαδή αν δεν δηλώθηκαν 100.000 € , τότε το όφελος του φόρου ήταν από 3.750-4500 € .

 

Ας πάμε στους αγοραστές . 

 

Ο αγοραστής είχε να πληρώσει φόρο μεταβίβασης 11 % , συμβολαιογραφικά 1.15 % , δικηγορικά 1 % , έξοδα στο υποθηκοφυλάκειο 0,8 % και στην περίπτωση του δανείου , επιπλέον έξοδα μεταγραφής , οπότε το συνολικό κόστος με κάτι άλλα έξοδα έφτανε το 15-17 % , δηλαδή για κάθε 100.000 αδήλωτη αξία , το όφελος του αγοραστή ήταν 15000-17000 € . Ακόμα έπρεπε να δικαιολογήσει μεγαλύτερο πόθεν έσχες που σήμαινε επιπλέον φόρους . 

 

 

Θεωρώ ότι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των αγοραστών εντάσσονταν στην περίπτωση της αγοράς πρώτης κατοικίας, η οποία δεν περιλαμβάνει φόρο μεταβίβασης.

Το πόθεν έσχες (για τις περιπτώσεις που ήταν αναγκαίο), τυπικά, καλύπτονταν από δανεισμό.

 

Τα ποσοστά δικηγόρων και συμβολαιογράφων, μειώνονταν και μειώνονται, όσο αυξάνει το τίμημα. Τα έξοδα υποθηκοφυλακείου τα θυμάμαι χαμηλότερα, αλλά δεν έχω και καθολική εικόνα της χώρας.

 

Και για την πραγματική επιβάρυνση των μικρομεσαίων κατασκευαστών (που αποτελούσαν και την τυπική περίπτωση στην Ελλάδα) έχω άλλη εικόνα, από τον κύκλο κατασκευαστών που εγώ γνωρίζω και πάντως κυμαίνονταν άνω του διπλάσιου ποσοστού που αναφέρεις. 

 

Εν πάσει περιπτώσει, το κέρδος δεν πρέπει να δαιμονοποιείται. Είναι θεμιτό και πρέπει να είναι εύλογο, στο βαθμό που εκφράζει την πραγματική ποιότητα μιας υπηρεσίας και κατασκευής. Από εκεί και πέρα, τουλάχιστον για το παρελθόν, ας είμαστε αντικειμενικοί.

Edited by nikmmech
Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.