Τύποι πλάκας

[mkalliou]

@paktomenos: για τις παραμορφώσεις, ότι προκύπτει από τον βραχυχρόνιο συνδυασμό. Βασικά, τον ερπυσμό για συνήθεις κατασκευές δεν τον λαμβάνω υπόψη... ούτε και κάνω έλεγχο σε μακροχρόνιο συνδυασμό (οπότε χρειάζεται να λάβω και τον ερπυσμό υπόψη). Σε μεγάλες πλάκες (στην περίπτωσή μας) έχει νόημα, ιδίως αν φέρουν και ευαίσθητα διαχωριστικά. Πάντως, ναι, συνυπολογίζοντας και το πρόσθετο βέλος με αυτή τη σχέση-καραμέλα όπως τη λες... μια πολύ απλή σχεσούλα, όμορφη, χωρίς πολλούς-πολλούς συντελεστές, που τους παίρνεις από ένα ωραίο πινακάκι και όλα είναι εντάξει-όλα είν' ωραία (που έλεγε και ένα παλιό τραγούδι...). Μπορεί να είναι λίγο φλου, αλλά τι μπορείς να κάνεις άλλο?

[Παναγιώτης]

Αν το φοβάσαι τόσο μπορείς να υπολογίσεις τον ερπυσμό και κατά ευρωκώδικα (EC2 part 1.1 Παράρτημα Β). Εκεί ο υπολογισμός είναι λίγο πιο περίπλοκος χωρίς να είναι και κάτι το τρομερό. Συγκριτικά τι διαφορές υπάρχουν δεν το έχω τσεκάρει. Αν το κάνεις ενημέρωσε μας.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Σε μεγάλες πλάκες ο ερπυσμός μπορεί να είναι καθοριστικός.

Γενικά ο ερπυσμός μπορεί να αυξήσει τα στιγμιαία βέλη (της επίλυσης) ακόμα και πάνω από 3 φορές.

Προκύπτει από τις σχέσεις του ΕΚΩΣ.

Όταν λύνω με πεπερασμένα πλάκες πολλαπλασιάζω το βέλος των μονίμων φορτίων(της επίλυσης) Χ3 και των κινητών Χ0.5 και αυτό που βρίσκω το ελέγχω με l/200,250..

[paktomenos]

Ας υποθέσουμε μια εσωτερική πλάκα ανοίγματος 8 μ. πάχους 200 mm. Αυτή μετά από τρείς μήνες από την σκυροδέτηση φορτίζεται με τα φορτία της επικάλυψης + 0.2 των κινητών. Τότε:

2*Αc/u =2*200*8000/16000 = 200 (γενικά το μέγεθος αυτό αντιστοιχεί στο πάχος της πλάκας για συνήθεις εσωτερικές πλάκες).

Από τον πίνακα της 2.5.4 ΕΚΩΣ προκύπτει φ=1.95 (περίπου)

Οπότε πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τα βέλη Χ 2.95 (1+φ) για τον παραπάνω συνδιασμό. Πέφτουμε δηλαδή στην τιμή που λέει ο ΑΡΗΣ για τα μόνιμα (Χ3), και τα κινητά (0.20Χ3 = 0.60).

Παρατηρούμε επίσης πως αξιόλογη μείωση του πάχους της πλάκας, π.χ. από 200 σε 150, επηρεάζει ελάχιστα την τιμή του φ, από 1.95 σε 2.00 , μη σημαντική.

Η τελική προσαύξηση του βέλους πάντως, γενικά, δεν είναι καθόλου αμελητέα, και μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο μέγεθος σχεδιασμού σε μεγάλα ανοίγματα.

[mkalliou]

Γενικά τον ερπυσμό τον συνυπολογίζετε και για μικρές πλάκες ή συνήθεις κατασκευές (πχ κατοικίες κλπ)?

[paktomenos]

Στο 99% των περιπτώσεων δεν απομακρύνομαι από το "μαντρί" (παρ. 16.2 ΕΚΩΣ), οπότε δεν χρειάζεται. Για την περίεργη περίπτωση που ανέφερα πριν, που για κάποιο λόγο πρέπει να κάνεις ταρζανιές, ναι.

[dratsiox]

Γενικα υπαρχει και η δυνατοτητα να χρησιμοποιησει κανεις αντιβέλη (κάτι αρκετά συνηθισμένο στις μεταλλικές κατασκευές). Υπολογίζεις τα βέλη από φορτία λειτουργικότητας (με κάποιο πρόγραμμα fem), ερπυσμό και συστολή ξήρανσης κατά ΕΚΩΣ. Χρήσιμο είναι και το βιβλίο του Γκρος επάνω στο θέμα των βελών. Η ανάλυση θα σου δείξει σε ποιές "γραμμές" εμφανίζονται τα μέγιστα βέλη. Σ'αυτές τις γραμμές θα δείξεις στα σχέδιά σου το αντιβέλος που θα δωθεί στον ξυλότυπο

[mkalliou]

Dratsiox εννοείς το βιβλίο του Γκρος για το Οπλισμένο Σκυρόδεμα?

[dratsiox]

ναι Μανολο

[mkalliou]

Κάτι ακόμα θα ήθελα να ρωτήσω.

Γίνεται πέρα από τις περιμετρικές συμπαγείς ζώνες, ένα τμήμα πλάκας zoellner να είναι συμπαγές, για παράδειγμα η μισή πλάκα συμπαγής και η υπόλοιπη διαδοκιδωτή?

Επίσης οι διαδοκιδώσεις πρέπει υποχρεωτικά να είναι παράλληλες προς τις πλευρές της ορθογωνικής πλάκας ή μπορούν να κατασκευασθούν και υπό γωνία? Π.χ σε μια πλάκα σχήματος τραπεζίου με τρύπα και εσοχές τι γίνεται?