Εργασιακές σχέσεις και εμπειρίες απο μεγάλες εταιρείες

[geokon]

Ανοίγω αυτο το θέμα γιατί έψαχνα να βρω εμπειρίες μηχανικών από τις λεγόμενες μεγάλες εταιρείες του κλάδου μας(τύπου Τέρνα, Αβαξ, Ακτωρ, κτλ) και δεν έβρισκα κατι.

Είμαι και εγω λοιπόν σε φάση ανεύρεσης εργασίας και μιλώντας με κάποιες απτις εταιρίες σαν και αυτές που προανέφερα μάζεψα κάποιες πληροφορίες. Παντού(τουλάχιστον σε εργοτάξια) ωράριο τύπου "στην καλύτερη 12ωρο", χωρίς εννοείται υπερωρίες,τουλάχιστον 6 μέρες τη βδομάδα, κτλ.

Και αναρωτιέμαι μιας και είμαι νέος στη πιάτσα, είναι παντού έτσι ή πέτυχα εγώ τα τυχερά?

Θα ήθελα λοιπόν όποιος συνάδελφος έχει εμπειρία απο τέτοιες εταιρίες να γράψει πληροφορίες όπως συνήθη ωράρια (12ωρα κτλ), μέρες εργασίας(6ή ακόμα και 7?) ,ύψος μισθών και γενικά πόσ ευχαριστημένος είναι.....

(Αν κάποιος για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να πει κάτι τέτοιο δημόσια ας μου στείλει π.μ.)

Ευχαριστώ εκ των προτέρων όλους...

Γιατι ψάχνομαι και εγω για δουλειά αυτη τη στιγμή και θέλω να ξέρω τι να θεωρώ τραγικό και τι όχι...Να δω μέχρι που ανεχόμαστε την εκμετάλευση βασικά...

Γιατί απότι κατάλαβα εως τώρα, οι σκλάβοι στις πυραμίδες δούλευαν λιγότερο

[GeorgeS]

To τραγικό ξέρεις ποιο είναι ? Ότι αυτοί που επιβάλουν τα 12ώρα, δεν πληρώνουν τις υπερωρίες και λειτουργούν ως αφεντικά χειρίστης ποιότητας σε αυτές τις τεχνικές εταιρείες, είναι συνήθως μηχανικοί. Ίσως κάποιοι εξ αυτών μάλιστα βρίσκονται και ανάμεσά μας.

[geokon]

Εννοειται πως ειναι μηχανικοι...λολ

παντως το περιεργο είναι πως μιλαγα με ενα συναδελφο που δουλευει σε μεγαλη εταιρια, και μου λεει πως ο χειριστης μηχανηματος ειναι σε πολυ καλυτερη μοιρα....Εχει ενα ισχυρο συλλογο και πληρωνεται τις ωρες που δουλευει ακομα και αν είναι 15ωρα,,Ενω ο μηχανικος αποτι καταλαβα...

[GeorgeS]

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή που ανοίγεις αγαπητέ. Πρωτίστως φταίει το σύστημα που ενισχύει την νοοτροπία της εκμετάλλευσης σε όλα τα επαγγέλματα, η οποία βέβαια είναι βασικό χαρακτηριστικό του. Από την άλλη, το επάγγελμα του μηχανικού το έχουν "ξεφτιλίσει" ως ένα βαθμό οι ίδιοι οι μηχανικοί, δηλαδή όλοι εμείς, κυρίως στο θέμα των μελετών οι οποίες σε ένα ποσοστό της τάξης του 70% είναι για τα πανηγύρια και ολοκληρώνονται σε χρόνο dt στα πρότυπα μαζικής παραγωγής. Υπάρχει όμως και μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος, η σημαντικότερη ίσως. Το γεγονός ότι πιο δύσκολα βρίσκεις έναν εξειδικευμένο χειριστή μηχανήματος παρά έναν μηχανικό. Τώρα, γιατί είναι τόσοι πολλοί οι μηχανικοί είναι ένα ερώτημα που πρέπει να το απαντήσει η πολιτεία η οποία δημιουργεί συνεχώς νέα τμήματα, αλλά και το ΤΕΕ που ως τεχνικός της σύμβουλος και φορέας των διπλωματούχων συναδέλφων συνηγορεί, χειροκροτεί και ενθαρρύνει κάθε φορά την ίδρυση τους. Όλα αυτά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που τελειωμό δεν έχει.

[EngXanthi]

Όλα εξαρτώνται από τη συμφωνία που έχεις κάνει και τη σχέση εργασίας (ΑΠΥ ή μισθωτός). Σίγουρα όμως το ωράριο είναι απαιτητικό και οι απόψεις για την αντιστοιχία αποδοχών προς το συνολικό χρόνο εργασίας είναι διφορούμενες. Βάζω +1 σε αυτό που είπε ο GeorgeS, ότι είμαστε τόσοι πολλοί που υπάρχουν "επιλογές". Βέβαια, η ποιότητα των "επιλογών" διαφέρει από μηχανικό σε μηχανικό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

[[email protected]]

geokon

 

Αφού το θέτεις δημόσια,λάβε κ την απάντησή σου:

 

Εξαρτάται από το βύσμα σου,το πόσο έξυπνος είσαι κ το θράσσος σου να επιβάλλεις με τη συμπεριφορά σου τους όρους σου-όχι στη συνέντευξη αλλά κατά την εργασία σου.Αν έχεις βύσμα κ το παίξεις λίγο βλάκας,θα έχεις την ησυχία σου.Με λίγη τύχη κ τα ανάλογα τηλεφωνήματα,μπορεί ακόμα να κάνεις κ καριέρα!!

 

Επειδή είσαι νέος,να περιμένεις να σε ψαρώσουν τα πρώτα χρόνια,επιβάλλοντάς σου δύσκολες συνθήκες.Όταν ξεψαρώσεις,θα στρώσεις....

 

Αν είσαι από τους προικισμένους διανοητικά ανθρώπους κ έχεις το μειονέκτημα να μην το συγκαλύπτεις κ έχεις κ ηθικούς φραγμούς περί αξιοκρατίας,τότε φίλε μου είσαι χαμένος από χέρι στις μεγάλες εταιρείες,πλην της περίπτωσης να λάμπει το αστέρι σου.Η εργασιακή εμπειρία που θα αποκτήσεις πάντως,σε μεγάλα εργοτάξια,θα είναι ανεκτίμητη.

 

Τώρα,όσον αφορά αυτό που είχαμε όλοι στο στόμα μας όταν τελειώσαμε τις σχολές μας:''έχω όρεξη για δουλειά,δεν με ενδιαφέρουν οι συνθήκες'' είναι πολύ απλά ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ.

 

Καλή τύχη

 

Αυτά

[geokal]

Εργάστηκα σε μια από τις προαναφερόμενες εταιρίες. Μέχρι που κατάλαβα ότι όλοι τους είναι αρπακτικά. Πολλές οι ώρες εργασίας χωρίς να πληρώνεσαι τις υπερωρίες που κάνεις. Η προσωπική ζωή είναι μηδέν. Όπου υπάρχει μεγάλο έργο και χρειάζονται μηχανικούς στέλνουν αυτούς που θέλουν. Βλέπεις δεν είχα κάποιον να με σπρώξει. Βέβαια υπήρχαν και άτομα που δεν βγαίνανε από το γραφείο αλλά όπως είπαμε αυτοί είναι σε άλλη κατηγορία.

Με το που πήγα στην εταιρία μου είπαν οι πιο παλιοί : Αν είσαι παντρεμένος ……θα χωρίσεις! Αυτό ισως φαίνεται παράξενο όμως όταν είσαι στο εργοτάξιο έχεις μόνο 2 μέρες στους 2 μήνες να δεις τον σύντροφο σου τότε κάποιος θα κερατώσει ή θα κερατωθεί.

Άσε και το άλλο με τις Α.Π.Υ. που σε απολλύουνε όποτε θέλουν χωρίς αποζημίωση!

Προσωπικά έφυγα για τους λογούς μου δεν με απόλυσαν.

[howard_roark]

σκεφτομαι απο χθες να απαντήσω ή οχι. θα το κάνω.

 

εμπειρία 10 ετών σε μεγάλη εταιρεία. ξεκίνησα από απλός υπάλληλος και εφτασα πολυ ψηλά. Έφυγα επειδη καταλαβα πως ήμουν τελικα απλά ενα κοροιδο.

 

πολλα λεφτα επαιρνα για την ηλικια μου και την πιατσα, δεν το αρνουμαι. επισης η εμπειρια λογω ενασχολησης με μεγαλα εργα που μονος μου δεν θα εβλεπα ουτε στο ονειρο μου ηταν τεραστια. ομως τελικα μετα απο 10 χρονια (ειμαι λιγο..αργος) καταλαβα οτι οσα λεφτα και να επαιρνα, ημουν στη τελικη χαμενος.

 

μια σχεση ζωης χαλασε λογω δουλειας. φιλιες πολλες απο δικο μου φταιξιμο, λογω δουλειας. προβληματα υγειας που δεν ασχοληθηκα επειδη ειχα "τρεξιμο" μου βγηκαν χειροτερα μετα απο χρονια. και στην τελικη, ποσα λεφτα αξιζει ολη σου η ζωη?

 

τηλεφωνα απο τις 7 μεχρι τις 12 το βραδυ. επρεπε να ειμαι απικο σε καθε προσταγη. τιποτα δεν ηταν πιο σημαντικο απο την δουλεια. ΠΑΝΤΑ καθε σαββατο ραντεβου (επειδη μονο τοτε υπηρχε ηρεμια) ενω τις Κυριακες καναμε μελετες γιατι υπήρχε ΠΑΝΤΑ επειγον θεμα την δευτερα. Την φιλοτιμια μου την εκλαμβαναν ολοι ως ευκαιρια για εκμεταλλευση.

 

Επειδη μεγαλωσα με αμερικανικη νοοτροπια δουλειας και είχα μεγαλες φιλοδοξιες, τα δεχομουν ολα τα παραπανω χωρις στεναχωρια. Πιστευα πραγματικα πως θα γινω χαλιφης στη θεση του χαλιφη και θα λυσω ολα μου τα προβληματα - μεχρι που σκεφτηκα : ποια προβληματα θες να λυσεις? αυτα που σου εχει δημιουργησει το γεγονος οτι δεν εχεις ζωη, επειδη δουλευεις πανω απο 15 ωρες την ημερα, επι 10 χρονια....

 

τελικα, δυο γεγονοτα με καναν και ξυπνησα και ειμαι εδω και μερικα χρονια στο ελευθερο επαγγελμα. η επιθυμια μου να ειμαι κοντα στην οικογενεια μου (δεν ειναι τυχαιο πως οταν εκανα παιδια, αρχισε να χαλαει και η ατμοσφαιρα στη δουλεια μου) και το γεγονος πως συνειδητοποιησα πως ειχα προσφερει τα ΠΑΝΤΑ , αλλα τελικα αλλοι απολαμβαναν τους καρπους - και δεν μιλαω για το μεγαλο αφεντικο, αλλα για διαφορους αλεξιπτωτιστες, περαστικους, συγγενεις, γνωστους οι οποιο κατα καιρους στη δεκαετια απολαυσαν το status του ευνοουμενου, με τρελα λεφτα και με τις μισες υποχρεωσεις απο τις δικες μου (εγω ημουν η σταθερη αξια = μαλακας)

 

Ειπα το "αντε γεια", τους αφησα ολους συξυλους, αρνηθηκα αυξησεις και μπονους και πιεσεις να μεινω. Ο μονος που καταλαβε ηταν το μεγαλο αφεντικο ο οποιος μου ειπε "αργησες αλλα το καταλαβες οτι επρεπε να φυγεις για το καλο σου" και απο τοτε εχουμε συνεργασια εξωτερικη - επωφελης και για τις δυο πλευρες.

 

Γραφω τα παραπανω μονο και μονο για να περιγραψω οτι και success story να εχει καποιος σε μεγαλη εταιρεια, που δεν ειναι ευκολο. στη τελικη χαμενος θα βγει κατα τη γνωμη μου.

 

Απο ολες τις παρομοιες εταιρειες που ειχα γνωρισει μεγαλα στελεχη, ήταν τριων κατηγοριων : ή μαλακες σαν εμενα μπερδεμενοι (κανεις δεν εβγαλε ακρη τελικα), ή απλοι μαλακες κομπλεξικοι που ξυπναγαν και κοιμοντουσαν για τη δουλεια χωρις ενδιαφεροντα στη ζωη, ή καθηκια ρουφιανοι (συνηθως και αχρηστοι) που το βασικο τους προσον ήταν το πισωπλατο μαχαιρωμα και ο τροπος να δειχνουν την δουλεια των αλλων για δικη τους.

 

Στην τελικη: για κανα τριαρι χρονια καλα ειναι, να ξεσηκωσεις και οργανωση, μεθοδολογια και εμπειριες. Μετα μακρια.

[GeorgeS]

howard_roark

 

Εξαιρετική τοποθέτηση! Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Συμφωνώ και επαυξάνω. Κυρίως όμως σε κατανοώ απόλυτα...

[geokon]

@howard_roark πραγματικα χαιρομαι που αποφασισες να τα γραψεις!!εξαιρετικα χρησιμα ολα οσα είπες.Απτην αρχη ως το τελος.Σευχαριστω!

 

@geokal Αυτο με τα ΑΠΥ είναι επισης τραγικό μαζι με τα απληρωτα 12-15ωρα ...Αν κανεις τις πραξεις,συνηθως δουλευεις κανα 60-70ωρο τη βδομαδα, και πληρωνεσαι με κατι παραπανω αποτι το 40ωρο...

 

@[email protected] . Λες

Αφού το θέτεις δημόσια,λάβε κ την απάντησή σου:

Ελπιζω να μην εθεσα δημοσια κατι απορρητο!!! lol Παντως ολη σου η απαντηση μου θυμισε στρατο...Βυσμα,νεος,ψαρωμα..χεχε...Ακομα και στη δουλεια λες ναχω να τσακωνομαι με ρουφιανους κτλ??Δεν το αντεχω παλι!!! Χρησιμα παντως και αυτα που ειπες.Οντως σε καθε αρχη, εχεις ορεξη για δουλεια και δε σε νοιαζουν οι συνθηκες.Αλλα μαλλον γρηγορα ανακαλυπτεις πως σε νοιαζουν πολλα που δεν ηξερες!

Οσο για ηθικους φραγμους, φοβαμαι οτι εχω αυτο το κουσουρακι...μαλλον δυστυχως!