Εργασιακές σχέσεις και εμπειρίες απο μεγάλες εταιρείες

[[email protected]]

Μα,η νοοτροπία κ η ιεραρχία είναι ακριβώς όπως στο στρατό!!Επίσης η argo μοιάζει πολύ (''ήρθε ο ΝΕΟΣ,θα τον χώσουμε'' ,κλήσεις του ''αφεντικού'' όπως ο διοικητής,ρουφιάνοι,βύσματα,τήρηση προγράμματος κ ωρών,νυχτερινές βάρδιες,όλοι αρντάν όταν έλειπε ο διευθυντής κ μόλις γύριζε όλοι στην τσίτα κλπκλπ) κ τέλως πάντων ο howard_roark τα είπε μια χαρά καλύτερα από εμένα,έτσι κ αλλιώς δεν φημίζομαι για το επικοινωνιακό μου ταλέντο....

 

Όσον αφορά το απόρρητο,νομίζω ότι οι κανόνες συμμετοχής απαγόρευαν να μιλάμε προσωποποιημένα για φυσικά ή νομικά πρόσωπα,αλλά έχω να τους δω καιρό....Συν τοις άλλοις,ότι το θέμα που θίγεις είναι ευαίσθητο κ πληγώνονται πολλοί συνάδελφοι,συμπεριλαμβανομένου κ εμού,γιατί φέρνεις στην επιφάνεια αναμνήσεις από την άβυσσο... Αυτά για το ''απόρρητο''....

 

Αυτά γενικά

 

[giannist]

Αν μπορείς να μπείς σε μία τέτοια εταιρία να το κάνεις.

Εαν είσαι νέος και έχεις όρεξη Η ανάγκη τόλμησε το.

 

Απο εκεί και πέρα μετα απο μερικά χρόνια, οι περισσότεροι αποχωρούν οικειοθελώς λόγω όλων των παραπάνω αιτιών που προανέφεραν οι συνάδελφοι.

Εκτός και εάν μπορείς να εξελιχθείς πολύ ψηλά, πράγμα δύσκολο που δεν φθάνουν μόνο οι ικανότητες σου.

Τι κερδίζεις απο την όλη υπόθεση???

Εμπειρία στην αρχή της καριέρας που είναι σημαντική.

Άποψη μου πάντα..

[EngXanthi]

+1 στο μήνυμα του giannist: όσο είσαι νέος, πάλεψέ το, αποκτάς σημαντική εμπειρία, ειδικά αν είσαι σε σοβαρή εταιρεία και σε σοβαρό γραφείο/εργοτάξιο. Αφού περάσει ο καιρός και έρθουν άλλα πράγματα στη ζωή σου, έρχεται η ώρα να χαράξεις άλλη πορεία.

 

(Τα γράφω για να τα διαβάζω και εγώ συνάμα, καθ' ότι νέος...)

[geokon]

Ξερετε πως ειναι αυτα ολοι..Καποιος συμφοιτητης ή γνωστος σου δουλευει καπου,σου λεει εφυγε ενας και ψαχνουν , φέρε ενα βιογραφικό κτλ...Ετσι κανω και εγω...αρα μαλλον το καλυτερο που θα μπορουσα να βρω ειναι μια ταπεινη θεσούλα σε κανα εργοτάξιο, αρα αποκλειεται ποτε να ανεβω εγω, αλλωστε υπαρχουν και πολλοι καλυτεροι απο μένα ακομα και χωρις βυσμα..Δεν ονειρευομαι δηλαδη θεσεις κτλ, και ισως αυτο να κανει την επιλογη πιο δυσκολη οταν ερθει η ωρα..Γιατι αν ονειρευεσαι κατι μεγαλο, αντεχεις πιο πολλα, οταν πας εχοντας γνωση τι παιζει, νομιζω οτι αντεχεις λιγοτερα....τεσπα..Το θέμα είναι νομιζω καθαρο..Αν γουστάρεις ή αν μπορείς τα τουλαχιστον 6χ12ωρα...Ειδικα αν δεν ειναι και κοντα εκει που μενεις το εργοταξιο, μιλαμε για μαραθωνιο, που απλα προλαβαινεις να γυρισεις σπίτι και να φας και να κοιμηθεις για να φυγεις το αλλο πρωι στις 5....Αυτα ειναι που σκεφτομαι και αναρωτιεμαι αν ειναι καλη επιλογη να κοιτω ή ακομα και να παω σε μεγαλες εταιρειες ...Σιγουρα μετραει πολυ ως εμπειρια για μετα αλλα καόμα και ως βιογραφικο ναχεις δουλεψει εκει...

Παντως οπως τα περιμενα ειναι τα πραγματα, με βαση και αυτα που μου εδωσαν να καταλαβω οπου ρωτησα και με βαση οτι λεμε εδω μεσα..Οταν σου λενε "καλημέρα,εδω δεν εχουμε ωραρια και υπερωριες" καταλαβαινεις τι παίζει σε μεγάλα εργα.Ουτε να συστηθεις δεν προλαβαινεις και σε ενημερωνουν!λολ!

 

Υ.Γ Θα είχε ενδιαφέρον να γραψει καποιος απο την αλλη οχθη..Δηλαδη καποιος που περναει πολυ καλα, ειναι πολυ ευχαριστημενος κτλ..

[howard_roark]

 

Υ.Γ Θα είχε ενδιαφέρον να γραψει καποιος απο την αλλη οχθη..Δηλαδη καποιος που περναει πολυ καλα, ειναι πολυ ευχαριστημενος κτλ..

 

πολυ ευχαριστημένος μηχανικός σε τέτοια εταιρεία υπάρχει κατ'εμέ μόνο στη Λιβυη ή στο Ζαϊρ, που μπορεί να πιάσεις 10χίλιαρο το μήνα και δεν πληρώνεις τίποτα σε ζωή γιατι δεν υπάρχει ζωή γύρω σου. Για να κανεις κομποδεμα σε 1-2 χρονια ειναι σούπερ.

 

Πίστεψε με, είναι έτσι δομημένες αυτες οι εταιρείες (και δεν ειναι μονο στο χώρο μας, παντού οι μεγαλες εταιρείες ετσι ειναι) που οι λιγοι (ελάχιστοι) πανω πανω απολαμβανουν και οι πολλοί κάτω υποφερουν.

 

Μήπως δεν ειναι και η κοινωνία έτσι? Δεν πολιτικολογώ, εγώ παντα ηθελα και φιλοδοξώ να ειμαι απο πάνω (για να μην παρεξηγηθώ). Αλλα ετσι ειναι η ζωη, ετσι ο ανθρωπος, ετσι και οι κατα προσομοιωση της κοινωνιας σχηματισμοι του ανθρωπου στον επαγγελματικο χωρο.

 

Ισορροπια χρειαζεται καταρχην στο μυαλο σου και να κανεις ο,τι κανεις με επιγνωση του γιατι το κανεις.

[EngXanthi]

Κάτι που μου έκανε εντύπωση: ποιός είπε ότι το επάγγελμά μας έχει ωράριο; Είτε δουλεύεις για εταιρεία είτε για γραφείο είτε για την πάρτη σου (Ε.Δ.Ε.), το ωράριο δεν υφίσταται. Δουλεύεις μέχρι να βγει η δουλειά. Στο κάτω κάτω της γραφής, όποιος θέλει ωράριο μπορεί να δοκιμάσει το δημόσιο (αν καταφέρει να μπει βέβαια).

 

Και κάτι ακόμα: μαζί με την ευσυνειδησία και την καλή δουλειά, θέλει και θράσος. Αν κάνουμε μόνο τα 2 πρώτα χωρίς το 3ο, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

[[email protected]]

Κάτι που μου έκανε εντύπωση: ποιός είπε ότι το επάγγελμά μας έχει ωράριο; Είτε δουλεύεις για εταιρεία είτε για γραφείο είτε για την πάρτη σου (Ε.Δ.Ε.), το ωράριο δεν υφίσταται. Δουλεύεις μέχρι να βγει η δουλειά.

 

Γι' αυτό εφευρέθηκαν οι ΒΑΡΔΙΕΣ.

 

Συνάδελφε EngXanthi

 

Στην περίπτωση που με αυτή σου τη δημοσίευση απλά περιγράφεις με ρεαλιστικό τρόπο ΧΩΡΙΣ να τοποθετείσαι,θα συμφωνήσω μαζί σου.

 

Αν όμως υπερασπίζεσαι αυτή την κατάσταση,τότε μόνο αξιοθρήνητη μπορεί να είναι μία τέτοια νοοτροπία.....

 

Γιατί όταν δουλεύεις για την πάρτη σου,δουλεύεις για ένα σκοπό που θα εξυπηρετεί κ θα ανυψώσει επαγγελματικά κ οικονομικά ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ.Ενώ όταν δουλεύεις για τον κάθε νταβατζή που σου πετάει ένα ξεροκόμματο,κ υπερασπίζεσαι αυτή τη νοοτροπία,τότε καλύτερα να πουλάμε μπανάνες στα φανάρια αντί για υπηρεσίες στα σαλόνια.....

 

Το ότι η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ ΔΕΝ είναι επιχείρημα.Ας προσληφθεί κόσμος ΠΟΛΥΣ(έτσι κ αλλιώς για να ''κλείσουν'' οι δουλειές όλο κ κάποιες ''χάρες'' πρέπει να γίνουν..) ,να υπάρχουν ΒΑΡΔΙΕΣ μετά τις 4......έστω κ για 3 ώρες...Έλεος,πόσες ώρες την ημέρα μπορεί κάποιος να αντέχει εργοτάξιο??........ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Κ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ στα λεγόμενά σου....

[GeorgeS]

 

Πίστεψε με, είναι έτσι δομημένες αυτές οι εταιρείες (και δεν ειναι μονο στο χώρο μας, παντού οι μεγαλες εταιρείες ετσι ειναι) που οι λιγοι (ελάχιστοι) πανω πανω απολαμβανουν και οι πολλοί κάτω υποφερουν.

 

Μήπως δεν ειναι και η κοινωνία έτσι? Δεν πολιτικολογώ, εγώ παντα ηθελα και φιλοδοξώ να ειμαι απο πάνω (για να μην παρεξηγηθώ). Αλλα ετσι ειναι η ζωη, ετσι ο ανθρωπος, ετσι και οι κατα προσομοιωση της κοινωνιας σχηματισμοι του ανθρωπου στον επαγγελματικο χωρο.

 

Ισορροπια χρειαζεται καταρχην στο μυαλο σου και να κανεις ο,τι κανεις με επιγνωση του γιατι το κανεις.

 

Γιαυτό είναι απαραίτητη η ύπαρξη μιας αυστηρής νομοθεσίας που να καθορίζει με σαφήνεια τα εργασιακά δικαιώματα των πολλών και να μην αφήνει τους λίγους να αλωνίζουν. Και αυτό ναι, είναι μια θέση την οποία θεωρώ απολύτως δίκαιη και επιβεβλημένη πριν γίνουμε ζούγκλα.

[dinakis]

Το θέμα είναι ότι αυτά δεν γίνονται μόνο στις μεγάλες εταιρείες.Δουλεύω σε μεσαία εταιρεία.Το αφεντικό μας υποχρεώνει να δουλεύουμε 10 ώρες το λιγότερο ,και Σάββατα.Εννοείται ούτε λόγος για υπερωρίες.Και ο μισθός ,αυτά που δικαιούμαστε ούτε ευρώ παραπάνω.Πώς γίνεται να τηρούν από την νομοθεσία μόνο αυτά που τους συμφέρουν,δεν μπορώ να το καταλάβω.Μήπως επειδή δεν ελέγχονται ποτέ από κανέναν?

[GeorgeS]

Συνήθως όλοι αυτοί οι μεγαλοκατασκευαστές, εργολάβοι, επιχειρηματίες, μεγαλοσύμβουλοι της κακιάς ώρας, πρόεδροι ομίλων κλπ. έχουν προσβάσεις και στην εξουσία αυτού του τόπου η οποία φροντίζει να τους ικανοποιεί. π.χ. το περιβόητο "διευθυντικό δικαίωμα" που επιχειρείται να καθιερωθεί σε κάποιες ΔΕΚΟ δεν είναι τίποτα άλλο παρά το δικαίωμα τρομοκράτησης όλων των παρακάτω αφού ο "διευθυντής" αποκτά το δικαίωμα να απολύει όποιον θέλει με συνοπτικές διαδικασίες, όπως π.χ. επειδή αρνήθηκε να κάτσει υπερωρία που δεν θα πληρωθεί. Οι εισηγήσεις αυτές βέβαια γίνονται σε έναν μεγάλο βαθμό από ακόμα έναν άθλιο θεσμό, αυτού των συμβούλων και των συμβουλευτικών εταιρειών κλπ που στη πλειοψηφία τους είναι περιφερόμενοι γραβατοφορεμένοι τυχοδιώκτες που βολεύονται μέσω γνωριμιών κλπ. Για ποιόν έλεγχο μιλάμε λοιπόν... Έτσι λειτουργεί το σύστημα ή καλύτερα έτσι απαιτείται να λειτουργεί.