Οριζόντια οροφή κάτω από μη θερμομονωμένη στέγη

[alej]

Το ίδιο λέω.

Πριν υπήρχε οριζόντια πλάκα αμόνωτη και στέγη επίσης αμόνωτη. Είπαμε 3,70.

Στη συνέχεια μπήκε πάνω από την οριζόντια πλάκα μόνωση και η στέγη παρέμεινε αμόνωτη. Αυτή την περίπτωση θέλω να βγάλω ΠΕΑ. Για αυτήν λέω να θεωρήσω ΜΘΧ τον χώρο ανάμεσα στην οριζόντια (μονωμένη πλέον) πλάκα και την αμόνωτη στέγη.

[Sw0rdf1sh]

Συνάδελφε το ζήτημα είναι το εξής: Να εκτιμηθούν-υπολογιστούν σωστά οι απώλειες από τη ζώνη (που θερμαίνεται ή ψύχεται) μέχρι το εξωτερικό περιβάλλον από το δομικό στοιχείο της οροφής. πχ απ' τον εσωτερικό χώρο που έχει 20oC έως το εξ. περιβάλλον που έχει 0oC το χειμώνα. Επειδή δεν έχεις συμπαγές δομικό στοιχείο, σε αυτή την 3διάστατη ροή, παρεμβάλλεται μια ενδιάμεση κατάσταση. Ίσως ευννοεί (πχ το χειμώνα από τους 20οC έχω απώλειες προς χώρο 10-15οC και μετά προς εξ. περιβάλλον) είτε δυσχεραίνει (πχ το καλοκαίρι μπορεί να συσσωρεύει εκεί θερμότητα που δεν την αποβάλλω).

Όταν ακολουθείς το κεφ. 2.1.5 της ΤΟΤΕΕ-20701-2 πρακτικά λες: ισχύει ο ν. Fourier και έχω στρώσεις που παρεμβάλλονται κάθετα στη ροή θερμότητας. Οι στρώσεις αυτές είναι η οριζόντια πλάκα, ο αέρας που παρεμβάλλεται στον κλειστό χώρο ανάμεσα σε πλάκα - στέγη και οι στρώσεις στέγης (+ αντιστάσεις θερμικής μετάβασης). Θεωρώντας τον αέρα ομογενή στρώση (βλ. προϋπόθεση στο bullet Rδ, σελ 22, ΤΟΤΕΕ-20701-1).

Όταν περιγράφεις ΜΘΧ πρακτικά λες: προσθέτω το δομικό στοιχείο (την οριζόντια πλάκα) στη ζώνη - γιατί εκεί ανήκει αφού λές οτι συναντάς ΜΘΧ - με το U που υπολόγισα γι' αυτήν και είτε (σε τμήμα) θεωρώ το b=0.5 είτε (σε σύνολο) περιγράφω το ΜΘΧ με τον οποίο βρίσκεται σε επαφή και αφήνω το τεε-κενακ να υπολογίσει το b με βάση την έκταση, τα δομικά στοιχεία, τις εναλλαγές αέρα σε αυτό το ΜΘΧ (σχ. 2.25 ΤΟΤΕΕ-20701-2). Η τελική ροή θερμότητας από το ΜΘΧ προς το εξ. περιβάλλον έχει επηρρεαστεί από τον αερισμό του ΜΘΧ.

Και τα 2 αποτελούν προσεγγίσεις. Στην 1η περίπτωση έχουμε ανομοιογενές δομικό στοιχείο που προσπαθούμε να το προσεγγίσουμε με το ν. Fourier, ενώ στη 2η έχουμε ΜΘΧ με εναλλαγές αέρα. Άποψή μου είναι οτι όσο πιο χαμηλή η στέγη (τυπική στέγη) τόσο πιο κοντά στο ν. Fourier, όσο πιο μεγάλης έκτασης ο χώρος ενδιάμεσα (πχ άλλος όροφος) τόσο πιο κοντά η 2η προσέγγιση.

Εγώ για τις κλασσικές κλειστές στέγες που εδράζονται σε πλάκα ακολουθώ την 1η.