Κόμματα και Περιβάλλον

[Χ Επισκέπτης 1]

"Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.

Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς.

Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους."

"Ένα το χελιδόνι", Οδυσσέας Ελύτης

[rigid_joint]

Η αρχή ότι "ο ρυπαίνων πληρώνει" είναι ένας μύθος που τελικά λειτουργεί υπέρ των κυβερνώντων κάθε φορά.

και εις βάρος του περιβάλλοντος.

 

γι'αυτο και σε άλλες χώρες αντικαθίσταται από την αρχή της πρόληψης,

με την αναπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων προγραμμάτων διαχείρισης και όχι αποσπασματικές πολιτικές που δεν προσφέρουν επι της ουσίας τίποτα απολύτως.

 

εμεις εδώ κατα τ'αλλα ειμασταν 1η στην ωρα της γης,

 

τι να λέμε τώρα, καλά λέει ο zavi γιουνανισταν

[agrafiot]

Το όλο θέμα με την οικολογία, την προστασία του περιβάλλοντος και το όψιμο ενδιαφέρον όλων είναι πολύπλοκο. Όποιος πιστεύει ότι δεν κρύβεται πολιτική εκμετάλλευση αλλά και επιχειρηματική πίσω από αυτήν την ιστορία πλανάται πλάνη οικτρά.

 

Είναι τυχαίο ότι οι ευαγγελιστές της προστασίας του περιβάλλοντος, της διάσωσης των κορμοράνων, των λιωμένων πάγων της Ανταρκτικής (αλήθεια πόσοι γνωρίζουν ότι σήμερα ο πυρήνας της παγωμένης ηπείρου κάθε άλλο παρά λιώνει, αλλά αντιθέτως αυξάνει η μάζα του?) αντιπροσωπεύονται από τα ίδια κόμματα ή πολιτικές οργανώσεις που αντιμάχονται τον καπιταλισμό? Αφού ο καπιταλισμός αποδείχθηκε ανίκητος στον τομέα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης αλλά και του εφαρμοσμένου πολιτικο-οικονομικού συστήματος, εφευρέθηκε η διάβρωση του πλανήτη από τις δράσεις της ελεύθερης αγοράς και του ανοιχτού εμπορίου για να χτυπηθεί από διαφορετική πλευρά ο μισητός εχθρός.

 

Τα βλέπουμε και στην Ελλάδα..Σύριζα, ΚΚΕ, Οικολόγοι Πράσινοι (αλήθεια από που αντλούν τους πόρους για όλη αυτήν τους την δημοσιότητα? από τις συνδρομές..ας γελάσουμε..) έχουν κοινό ιδεολογικό παρονομαστή, αυτόν της αριστερής χρεοκωπημένης παγκοσμίως (και μισητής, εως και εκτός νόμου σε αρκετά κράτη) ιδεολογίας.

 

Είδαμε και τις περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες του μεγαλύτερου ρυπαντή του πλανήτη, της κομμουνιστικής Κίνας, με τον μεγαλύτερο αριθμό εργατικών ατυχημάτων στον κόσμο (5500 νεκρούς σε ορυχεία μόνο το 2008)..επειδή κομμουνισμός = εργατιά...ας πάψουν λοιπόν να μας πουλάνε ιδεολογία..ότι υπάρχει "ζύμωση στο ΚΚΕ, ότι συζητάνε 10 χρόνια στο ΚΚΕ, ότι είναι όλοι τόσο σκεπτόμενοι εκεί μέσα ενώ οι υπόλοιποι είμαστε κρετίνοι.."πάντως όταν έπεσε το Τοίχος, δεν είδα κανέναν Ελβετό, κανέναν Γάλλο να τρέχει να πάει να θαυμάσει τον θαυμαστό υπαρκτό σοσιαλισμό..όλοι οι πεινασμένοι πέρασαν από την άλλη πλευρά για να ζήσουν ελέυθεροι..

 

Παράλληλα έχει αναπτυχθεί μία ολόκληρη βιομηχανία πίσω από το "κίνημα"..Στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές οι ομάδες του κλίματος κατέβαλαν στα κόμματα 19 εκ. δολάρια, μπροστά στα 7 εκ. που ξόδεψαν οι εταιρίες πετρελαίου και αερίου.

 

Κανείς δεν λέει ότι δεν πρέπει να σεβόμαστε το περιβάλλον..αλλά να ξέρουμε και τι μας γίνεται..υποστηρίζουν τα παπαγαλάκια της οικολογίας ότι στον 20ο αιώνα η θερμοκρασία έχει ανέβει 1 βαθμό Fahreneit σε σχέση με τον 19ο..η ελάχιστη αύξηση αυτή της θερμοκρασίας τον 20ο αιώνα συνοδεύτηκε από την μεγαλύτερη πρόοδο στο επίπεδο της ανθρώπινης ζωής, στην αύξηση της προσδοκίας μακροζωίας, στην μεγαλύτερη παραγωγή τροφίμων και στην βελτίωση του επιπέδου υγείας των ανθρώπων σε σχέση με όλη την διάρκεια ζωής του πλανήτη μας. Λοιπόν ας σωπάσουν και ας ασχοληθούμε με πιο σοβαρά..

[iliekater]

Όλα μέλι-γάλα , λοιπόν . Ωραία , πάω να κοιμηθώ τότε . Από αύριο μπορώ πάλι να καταστρέφω περισσότερο το περιβάλλον .

[rigid_joint]

.....Οικολόγοι Πράσινοι (αλήθεια από που αντλούν τους πόρους για όλη αυτήν τους την δημοσιότητα? από τις συνδρομές..ας γελάσουμε..).........

 

αυτό που έμενα με ενοχλεί σε αυτούς ειναι ότι αφου συμμετέχουν στο πολιτικό σύστημα

 

δεν αυτοπροσδιορίζονται ως "ΤΙ" ειναι πάνω στο λεγόμενο πολιτικό φάσμα (sic).

 

φαντάζομαι δεν το κάνουν γιατί θα πουν κάποιο από αυτά τα ωραία που μ'άρεσουν

 

"ακόμη πιο ανανεωτική αριστερά της οικολογίας από τους ανανεωτές της αριστεράς"(ε?)

 

και πάρ' τ'αυγό και κούρευτο.

 

Αυτά περί εξωτερικοτήτων - συγχώρεσέ με - δεν τα καταλαβαίνω...

 

Γιάννη για τις εξωτερικότητες απλά μαθήματα εδώ, πολύ καλό video http://www.storyofstuff.com/

 

μόλις 20 λεπτών και must see.

[agrafiot]

Όλα μέλι-γάλα , λοιπόν . Ωραία , πάω να κοιμηθώ τότε . Από αύριο μπορώ πάλι να καταστρέφω περισσότερο το περιβάλλον .

 

'Οχι, πήγαινε την Κυριακή να ψηφίσεις Τρεμόπουλο και Καφεντζόπουλο για να σωθούμε από τον επικείμενο οικολογικό Αρμαγεδών..Ή αν δεν σου κάνουν αυτοί, ψήφισε τον Τσιπράκο που είναι υποστηρικτής των Κορμοράνων, αλλά με τις προτροπές τους και τις πλάτες τους κάηκε (αυτή και αν ήταν περιβαλλοντολογική καταστροφή) η Αθήνα τον Δεκέμβρη..Πήγαινε αγόρασε και ένα Lexus Hybrid, διότι έτσι καλύπτουμε τα ενοχικά μας σύνδρομα (που μας δημιουργεί η διαφήμιση), και βάλε λάμπες οικονομικές και τον έσωσες τον πλανήτη..

 

Από τους οικολόγους ποιος θα μας σώσει..

[Αλέξανδρος]

Θεωρείς agrafiot ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στο περιβάλλον; Ότι όλα είναι μια φούσκα;

 

Προσωπικά μου φαίνεται περιέργο οι εταιρείες πετρελαίου να είναι "τα καλά παιδιά" που τα χτυπάνε "οι διαπλεμόμενοι οικολόγοι". Συμφωνώ πως πολλοί παίζουν το προσωπικό τους παιχνίδι αλλά θεωρώ πως ο πλανήτης κινείται προς μια ισοροπία η οποία κάθε άλλο παρά μας βολεύει. Δεν πιστεύω δηλαδή πως θα χαθεί ο πλανήτης αλλά θα υπάρξει μεγάλη διαταραχή του ζωικού και φυτικού κεφαλαίου του πλανήτη αξαιτίας της αύξησης του CO2 και των καιρικών του συνεπειών. Είναι δεδομένο ότι ο πλανήτης θα ισορροπήσει σε μια άλλη κατάσταση η οποία όμως θα επηρεάσει δραματικά τον τρόπο ζωής μας.

[GeorgeS]

Ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση που μπορεί να αποδειχθεί αρκούντος άπληστη για να αυτοκαταστραφεί σε πολλαπλά επίπεδα, ένα εκ των οποίων περιλαμβάνει και την καταστροφή του πλανήτη. Τα κόμματα είναι αναγκασμένα να αποδεχθούν, θέλουν δεν θέλουν, τις επιταγές και τους κανόνες που επιβάλει η κουλτούρα της παγκόσμιας οικονομίας. Το μέλλον των πολιτικών σχηματισμών, είναι δυστυχώς, να γίνουν εργαλεία στα χέρια του κεφαλαίου. Ο καπιταλισμός είναι το καταλληλότερο περιβάλλον για να ανθίσουν όχι μόνο η απληστία, αλλά και η εκμετάλλευση, η αλλοτρίωση και τελικά ο νόμος της ζούγκλας. Βεβαίως με πιο κομψό τρόπο και με πιο κομψούς δήμιους. Τα γραβατοφορεμένα στελέχη των εταιρειών, τους περιβόητους συμβούλους, οι οποίοι, όντας οι σωτήρες της οικονομίας, του περιβάλλοντος, της υγείας κοκ θα βρουν "επιχειρηματικά εργαλεία από την αγορά" για να σωθεί, στη προκειμένη περίπτωση, το περιβάλλον. Ναι, εργαλεία πολύ παρόμοια με αυτά που πολύ πρόσφατα βρήκαν και εφάρμοσαν στη Λατική Αμερική για την υδροδότηση χιλιάδων κατοίκων (που δεν έγινε ποτέ βέβαια) ιδιωτικοποιώντας ακόμα και το νερό της βροχής. Η ψυχαναγκαστική τους υποχρέωση, που απορρέει από το σύνδρομο της γραβάτας, τους επιβάλλει να αποδείξουν στην εταιρεία πόσο πολύ αξίζουν. Είναι σαν θρησκεία. Όλα για την εταιρεία. Εικόνισμα ο πρόεδρος της πάνω από τα κεφάλια τους. Σήμερα, μην αυταπατάστε καθόλου. Σε αυτούς έχει ανατεθεί το έργο της προστασίας του πλανήτη. Το πρώτο τους εφεύρημα, στηριγμένο πάντα σε εργαλεία της αγοράς, ήταν το εμπόριο ρύπων.

 

Από την άλλη πράγματι ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε και απέτυχε. Και όχι μόνο αυτό αλλά συχνά διέπραξε και εγκλήματα αλλά και γιγάντιες περιβαλλοντικές καταστροφές. Κανείς δεν αντιλέγει. Το περιβάλλον όμως σήμερα δεν πρόκειται να σωθεί από τους έχοντες και κατέχοντες εξουσία ή πλούτο. Αυτοί έχουν προ πολλού πουλήσει ψυχή και σώμα στο βωμό του χρήματος και της εξουσίας. Η προστασία του περιβάλλοντος έρχεται σε σύγκρουση με την ιδιοσυγκρασία και τις θεμελιώδεις αρχές της ελεύθερης αγοράς που ζούμε στη βάση της οποίας βρίσκεται η μια και βασική αρχή : "σκοπός είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους με κάθε τρόπο" κατά (Adam Smith).

 

Τα περιβόητα win-win σενάρια είναι ελάχιστα και σπανίζουν. Και φυσικά υπάρχει η τάση ένα πολύ μεγάλο κόστος να μετακυλίεται αλλού. Είναι το λεγόμενο εξωτερικό κόστος. Ένα έμμεσο κόστος το οποίο όλοι όσοι ρυπαίνουν (μεγάλες πολυεθνικές) γνωρίζουν πολύ καλά ότι δημιουργούν αλλά σωπαίνουν και μαζί τους και οι έχοντες και κατέχοντες εξουσία που είναι υπόδουλοι του κεφαλαίου.

 

Για παράδειγμα, μεγάλη χημική εταιρεία πετάει τα απόβλητα στο ποτάμι. Το ποτάμι τα μεταφέρει στη θάλασσα, η μόλυνση οδηγεί στο θάνατο 1000άδων ψαριών. Οι ψαράδες μένουν άνεργοι, το κράτος πληρώνει -μέσω ταμείου ανεργίας- έχτρα χρήματα γιαυτούς. Η κοινότητα σπαταλά κονδύλια για νέες επιδοτήσεις. Η τιμή των ψαριών ανεβαίνει για τους πολίτες. Όλα αυτά τα κόστη και πολλά άλλα που δημιουργήθηκαν από τη δράση της εταιρείας, είναι οι λεγόμενες εξωτερικότητες που μίλησε κάποιος πριν. Κόστη δηλαδή που δημιουργεί η εταιρεία χημικών, αλλά αρνείται να τα πληρώσει. Και αρνείται διότι η πολιτική εξουσία, υπόδουλη στο κεφάλαιο, ψηφίζει νόμους με παραθυράκια που καλύπτουν σχεδόν ΠΑΝΤΑ τους υπεύθυνους. Τα κόστη αυτά όμως υπάρχουν και κάποιος πρέπει να τα πληρώσει, μαντέψτε ποιος.

 

Προσέξτε τώρα πως φτιάχνετε ένας Νόμος ή μια εισήγηση. Κάποιος, θα χρησιμοποιήσω από τον κλάδος μας παράδειγμα, μεγαλομηχανικός, γραβατοφορεμένος με Phd κίολας (τρομάρα του) βρίσκεται στη κατάλληλη θέση. Φυσικά, μεγάλος και τρανός γαρ, συντρώγει με επιχειρηματίες, στελέχη ομίλων, βιομηχάνους κλπ στο κολονάκι ή σε γνωστά εστιατόρια. Κατά τη σύνταξη ενός Νόμου ή μιας εισήγησης προς Νόμο στο Υπουργείο κλπ, τούτος ο άνθρωπος (και ξέρω μερικούς) είναι αδύνατον να πάει κόντρα στους ..."φίλους του". Στο συνάφι του. Δεν γίνεται, θα είναι καταστροφικό. Δεν θα μπορέσει να συμφάγει ξανά με αυτούς. Πρέπει να τους κάνει τα χατίρια και να φτιάξει μεν το νόμο αλλά να αφήσει και παραθυράκια. Έτσι γίνονται οι νόμοι στη χώρα μας. Όχι όλοι, αλλά ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών. Νομικοί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, σύμβουλοι και ανώτεροι υπάλληλοι στη δημόσια διοίκηση φτιάχνουν τους νόμους. Συνήθως, γνωστοί ημετέρων και πάει λέγοντας.

 

Καθώς λοιπόν το σύστημα έχει ως βασική αρχή το κίνητρο για το κέρδος, γιατί ο εν λόγω "φίλος" μας στο παραπάνω υποθετικό παράδειγμα να πάει κόντρα σε αυτή τη βασική αρχή ? Αφού το δικό του κέρδος βρίσκεται με την παρέα αυτών που μολύνουν και οι οποίοι συνήθως είναι ευυπόληπτα και δημόσια πρόσωπα αυτής ή κάποιας άλλης χώρας. Και αν στηρίξει αυτούς, τους συνήθως πολύ ισχυρούς παράγοντες, θα τον στηρίξουν και αυτοί μετά.

Τόσο απλό και ανθρώπινο είναι. Όλοι ακολουθούν αυτό το πετυχημένο μοντέλο. Το κυνήγι του κέρδους σε ατομικό επίπεδο, που γίνεται κοινωνικό και οδηγεί τελικά στη παράνοια. Το περιβάλλον προς το παρόν είναι μια μικρή λεπτομέρεια σε αυτή την ...ατομική υπόθεση.

[agrafiot]

Κοίταξε Αλέξανδρε, "πρόβλημα" πάντα υπάρχει. Το θέμα είναι σε τί βαθμό. Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχει όλη αυτή η υστερία, και η προπαγάνδα από την πλευρά των "κάθε λογής πρασίνων". Γιατί ο θαθμός και η έκταση του προβλήματος (αυτή που του αποδίδεται) καθορίζει την πολιτική ατζέντα.

 

Τα κόμματα, λόγω αυτής της υστερίας (όχι μόνο στην Ελλάδα), δεν συζητούν για τα προβλήματα της οικονομίας και της κρίσης που απειλεί τον τρόπο ζωής και την ευημερία μας, της ανεργίας και και και χίλια άλλα αληθινά προβλήματα. Αντ'αυτού "πιάνουν" το θέμα της οικολογίας γιατί είναι πιασάρικο...Άρα λοιπόν είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε την πραγματική έκταση του οικολογικού προβλήματος. Με υπευθυνότητα. Όχι με "ντοκυμαντέρ" τύπου Αλ Γκόρ και Μάικλ Μουρ, καταστροφολογίες, λιωμένους πάγους, καμινάδες και άλλα τέτοια..

 

Το οικολογικό ρεύμα όπως εκφράζεται σήμερα απειλεί την ελευθερία μας μακροπρόσθεσμα και την ευημερία. Με στόχους ουτοπικούς και υπερβολικούς όπως το 20-20-20 απειλείται η ανάπτυξη της οικονομίας ..για ποιόν ακριβώς λόγο??? για κάποιο πρόβλημα του θερμοκηπίου που μας έχουν πεθάνει στην προπαγάνδα..

 

Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος της Τσεχίας πρόσφατα.."As someone who lived under communism for most of his life, I feel obliged to say that I see the biggest threat to freedom, democracy, the market economy and prosperity now in ambitious environmentalism, not in communism. This ideology wants to replace the free and spontaneous evolution of mankind by a sort of central (now global) planning."

 

Όποιος κατάλαβε κατάλαβε..

[rigid_joint]

Τα κόμματα, λόγω αυτής της υστερίας (όχι μόνο στην Ελλάδα), δεν συζητούν για τα προβλήματα της οικονομίας και της κρίσης που απειλεί τον τρόπο ζωής και την ευημερία μας, της ανεργίας και και και χίλια άλλα αληθινά προβλήματα. Αντ'αυτού "πιάνουν" το θέμα της οικολογίας γιατί είναι πιασάρικο...Άρα λοιπόν είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε την πραγματική έκταση του οικολογικού προβλήματος. Με υπευθυνότητα. Όχι με "ντοκυμαντέρ" τύπου Αλ Γκόρ και Μάικλ Μουρ, καταστροφολογίες, λιωμένους πάγους, καμινάδες και άλλα τέτοια..

όλα τα προβλήματα κάποια στιγμή (αν αυτή δεν έχει ηδη φτάσει) θα συνδεθούν μεταξύ τους.

Το πρόβλημα υπάρχει, αυτό ειναι γεγονός αναμφισβητητο, η έκταση του επίσης σιγουρα δεν είναι μικρή.

Tώρα, ότι κάποιοι θα το εκμεταλλευτούν να τα κονομήσουν όπως τύπου Αλ Γκορ (που ήταν και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, άρα συνέβαλε στην επιδείνωση, αυτός δεν ηταν αντιπρόεδρος όταν οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Kyoto?) ειναι και αυτό γεγονός αναπόφευκτο.

Επίσης νομίζω ότι παρασχοληθήκαμε με τις θέσεις του ΚΚΕ και τον υπαρκο σοσιαλισμό.