Μέγιστο μήκος Χιαστί Συνδέσμου

[belbos]

Ναι δεν το διατύπωσα και πολυ καλά. 24o είναι η γωνία που σχηματίζει το χιαστί με το επίπεδο του εδάφους. Εχει δηλαδή μικρή κλίση.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Νομίζω ότι επειδή η φόρτιση είναι δυνατόν να αλλάξει κατεύθυνση πάντα κάποια διαγώνιος θα θλίβεται και επειδή λόγω θλιπτικής φόρτισης προκαλούνται προβλήματα τοπικού και καθολικού λυγισμού, ο οποίος είναι ποιό κρίσιμος από τον εφελκυσμό, θεώρησα ότι έπρεπε να μελετήσω τη διαγώνιο σε θλίψη. Μέ τη λογική δηλαδή ότι ο έλεγχος έναντι εφελκκυσμού θα ικανοποιείται στα σίγουρα.

 

Αυτό εννοείς ή κάτι άλλο?

 

Διάβασε τι λέει ο ΕΑΚ για τα διαγώνια χιαστί (να λαμβάνεται υπ΄οψη μόνο το εφελκυόμενο...)

[belbos]

Νομίζω ότι κατάλαβα τι λες: ότι δηλαδή ο ΕΑΚ θεωρεί κατά κάποιο τρόπο την ακραία περίπτωση που το θλιβόμενο μέλος θα διαρεύσει και άρα όλη την τέμνουσα θα αναγκαστεί να την αναλάβει το εφελκυόμενο.

 

Στη περίπτωση μου πάντως δεν έχω σεισμό.

 

Κοίταζα λίγο τον Εc8 και υπάρχει εκει ένα όριο για τη λυγηρότητα των διαγωνίων λ<=2 έτσι ώστε να μην προηγηθεί ο λυγισμός αυτών από τη διαρροή του εφελκυόμενου μέλους.

 

Χωρίς να το προσπαθήσω φαντάζομαι οτι αυτο το όριο λυγηρότητας αντιστοιχεί σε πολύ μεγάλες διατομές και άρα μαλλον είναι απογορευτικό για τη περίπτωση μου αν είχα σεισμό.

[palex]

Oμως έχεις και το εξης θεμα: τι είδους κεντρικό κομβοέλασμα θα μπορει να παραλάβει σε θλίψη τις εντασεις που θα του φερει το χιαστο της ταξης των chs273-6.3?

Διαισθητικά θα προτιμουσα τετοιες διατομές να τοποθετούνται ως μεμονωμένοι διαγώνιοι ή ως Λ με δοκο συζευξης.

Το τυπικο παντως στα χιαστα θα ειναι να το ελεγξεις και για τον διπλασιο εφελκυσμο ασχετα αν το πιθανοτερο να σου βγαινει.

[dratsiox]

το προβλημα δεν είναι οι μεγάλες εντάσεις,αλλά ο λυγισμός. ¨Εχει μεγάλο μήκος στοιχείου και γι αυτό αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει μεγάλη διατομή

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Αυτό ακριβώς λέμε. Ας ελέγξει την λυγηρότητα<140 και να τον λύσει μόνο σε εφελκυσμό.

[dratsiox]

Άρη αναφερόμουν στο #54 σχετικά με το έλασμα

[belbos]

O "έλεγχος" για τη λυγηρότητα προκύπτει να είναι κρίσιμος (λόγω του μεγάλου μήκους λυγισμού) άρα ο αντίστοιχος για τον εφελκυσμό ικανοποιείται και με το παραπάνω.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Έτσι είναι.

Γνώμη μου είναι ότι μπορείς την λυγηρότητα να την υπολογίσεις με το μισό μήκος

[m@rios]

Από όσο ξέρω το πνεύμα του κανονισμού είναι πάνω κάτω το ακόλουθο.

Υπό ανακυκλιζόμενη φόρτιση και τη συγκέντρωση πλαστικών τροπών στη θλιβόμενη διαγώνιο κάποια στιγμή (ύστερα από λίγους κύκλους φόρτισης) η διγώνιος θα λυγίσει ακόμα και αν την έχεις διαστασιολογήσει και σε λυγισμό άρα η εφελκυόμενη καλείται να παραλάβει τη διπλάσια τέμνουσα βάσης. Από εκεί προκύπτει η απαίτηση για έλεγχο για τη διπλάσια δύναμη.

Σχετικά με το όριο λυγηρότητας, επειδιώκεται να υπάρχει κάποια ελάχιστη δυσκαμψία/αντοχή στον θλιβόμενο σύνδεσμο ώστε η εφελυόμενη να μη διαρρεύσει πρόωρα αλλά μετά από αρκετούς κύκλους φόρτισης.Επειδή η εφελκυόμενη διαγώνιος δρα ως μέλος απορρόφσης ενέργειας μέσω πλαστικών τροπών και πλαστικές τροπές σημαίνουν επιμήκυνση της διαγωνίου,όταν διαρρεύσει η εφελκυόμενη διαγώνιος θα αυξηθεί το μήκος της σε σχέση με την αρχικό. Έτσι όταν το κτίριο επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση κατά τη διάρκεια της ανακύκλισης (μηδενική οριζόντια μετατόπιση) και οι 2 διαγώνιοι θα είναι υπό θλίψη καθώς πλέον το μήκος τους είναι μεγαλύτερο από ότι ήταν στην αρχική αφόρτιστη κατάταση. Και εκεί ακριβώς χρειάζεται να δουλέψει έστω και λίγο σε θλίψη η διαγώνιος ώστε να μην μειωθέι πολύ απότομα η δυσκαμψία και γίνουν κρουστικά τα φορτία. Οι βρόχοι υστέρησης συνδεσμων χωρίς εκκεντρότητα δείχνουν αυτή ακριβώς τη μείωση της δυσκαμψίας μετά από μερικούς κύκλους.