Μετάβαση στο περιεχόμενο

Robot Μillennium της Autodesk (Robobat)


chronism

Recommended Posts

Γρήγορη ερώτηση - σε σχέση και με το Robot.

 

Τα χιαστί αντιανέμια σύμφωνα με τον κανονισμό είναι μόνο εφελκυόμενα.

Πάντα? Όν όχι πότε μπορούν να θεωρηθούν και θλιβόμενα?

Το Robot τι κάνει?

 

Μην μου αναλύσετε τον EAK.

Ευχαριστώ

Link to comment
Share on other sites

@ ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ : Υπάρχει δημοσιευμένη η άποψη (δεν την έχω πρόχειρη) ότι οι διαγώνιοι σύνδεσμοι πρέπει να διαστασιολογούνται κανονικά και σε θλίψη, και αυτό γιατί αν λυγίσει ο σύνδεσμος κατά την αντιστροφή της σεισμικής δράσης, τότε στον επόμενο κύκλο η εφελκυστική φόρτιση θα είναι ταχεία κρουστική, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται πολύ μεγαλύτερα φορτία από αυτά του στατικού υπολογισμού, και να έχουμε αστοχία του συνδέσμου. Συν το ότι στο σημείο που θα λυγίσει, μετά από μερικούς κύκλους φορτίσεων, θα αναπτυχθεί ρωγμή κ.ο.κ. μετά. Φαντάζομαι αυτό περιγράφει και ο ΕΑΚ όταν ορίζει κριτίρια για περιορισμό της λυγηρότητας στο παράρτημα Γ, τα οποία έχουν καθολική εφαρμογή, ανεξάρτητα αν διαστασιολογείς με q=1.50.

 

Ενστερνιζόμενος αυτή την συντηρητική? άποψη διαστασιολογώ και σε θλίψη πάντα.

 

 

 

@ cpapacon : Μπερδεύτηκα την Πέμπτη το πρωί και σου περιέγραψα εν μέρει λάθος προσέγγιση. Αυτά που αναφέρει ο συνάδελφος kkall είναι απολύτως σωστά. Για να ορίσεις έναν αντιανέμιο λοιπόν τι κάνεις (κατ΄εμέ):

1)Αφήνεις τον τύπο του μέλους ως simple bar ή ΑΠΛΗ ΡΑΒΔΟΣ, ανάλογα με το ποιά έκδοση (ελληνική ή αγγλική) έχεις. Προσοχή αν έχεις συνδέσμους L, πρέπει να ορίσεις επιπλέον στοιχεία, μέσω του tab more... στις ιδιότητες μέλους. Τότε θα χρειαστεί να σώσεις τον τύπο μέλους με κάποιο άλλο όνομα για να αποθηκεύσεις τις αλλαγές.

2) Επιλέγεις με κάποιο πρόσφορο τρόπο όλους τους αντιανέμιους (μέσω διατομής π.χ.) και πας από releases και τους ορίζεις ως pinned-pinned.

3) Κρατώντας την ίδια επιλογή πας στο advanced bar properties και ξετσεκάρεις το tension/compression bars, αφήνοντας μόνο το truss bars. για τους λόγους αυτού δες την άποψη μου πιο πάνω.

Η λειτουργία ως truss bars έχει και κάποια επιπλέον πλεονεκτήματα, καθώς μετά μπορείς όταν ορίζεις φορτία μέσω cladding, αυτά να μην κατανέμονται σε truss bars, όπως είναι και το σωστό.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό αναφέρει ο ΕΑΚ στο παράρτημα Γ και προτείνει την λυγηρότητα <140

 

Αλλά λέει ότι λαμβάνεται μόνο εφελκυσμός.....και μάλιστα άσχετα με το αν λάβεις q=1.5

Link to comment
Share on other sites

Οι λόγοι λ<140,129 κλπ έχουν σχέση με το παλαιό DIN 4114 (την εποχή που καταλαβαίναμε τι υπολογίζαμε έστω και με το χέρι). Σύμφωνα με τον ΕΑΚ υπολογίζεται η ανηγμένη λυγηρότητα όπου στον τύπο παριλαμβάνεται το κρίσιμο φορτίο κατά Εuler. H διατομή που υπολογίζεις από αυτόν τον τύπο είναι η ελάχιστη που απαιτείται για να μην διαρεύσει σε λυγισμό με το συγκεκριμένο μήκος της. Προσοχή ότι για μονομελή γωνιακά η ροπή αδράνειας που μπαίνει στην εξίσωση ειναι η Ιmin, και αντίστοιχα imin γιατο DIN (πχ L/imin<140)

Link to comment
Share on other sites

Συνάδελφε

Δεν το λέω εγώ το λ<140 αλλά ο EAK Γ5.2[2]

 

Η διατομή που υπολογίζεται με αυτόν τον τύπο δεν είναι η ελάχιστη που απαιτείται για να μην διαρεύσει σε λυγισμό με το συγκεκριμένο μήκος της αλλά για αυτό που ανέφερε ο paktomenos (ακαμψία της λυγισμικής θέσης- ψαθυρή αστοχία).

 

Επίσης γενικώς λαμβάνεται η ελάχιστη ακτίνα αδράνειας.

 

Υπάρχει ένα θέμα μόνο στο ποιο μήκος λαμβάνουμε ως L -- το μισό ή ολόκληρο,

Link to comment
Share on other sites

Tο ίδιο πράγμα λέμε με άλλα λόγια. Το μήκος σε οριζόντια αντιανέμια είναι το l/2 αν τα στηρίζεις κάτω από τεγίδα. Σε κατακόρυφα ισχύει το ίδιο αν τοποθετείς οριζόντιο δοκάρι στο σημείο τομής τους

Link to comment
Share on other sites

κάποιος καθηγητής μου είχε πει ότι στα χιαστί, η εφελκυόμενη διαγώνιος αποτελεί στήριξη, άρα και από αυτό μπορούμε να λαμβάνουμε l/2

Link to comment
Share on other sites

Αρη, εντός επιπέδου είναι l/2, εκτός επιπέδου είναι l. Φυσικά επί το δυσμενέστερο λαμβάνεις l και εντός και εκτός. Κάνεις έλεγχο και σε θλίψη και σε εφελκυσμό. Κατά πολύ μεγάλο ποσοστό η διαστασιολόγηση βγαίνει από την λυγυρότητα του 140.

 

Σημ. Οταν στο πρόγραμμα "σπας" την μία διαγώνιο και βάζεις πάνω την άλλη πολλές φορές βγάζει λάθη και υπερβολικούς χρόνους επίλυσης. Αρα όρισε την σαν 2 χιαστί χωρίς να πιάνονται στην μέση.

Link to comment
Share on other sites

....Σημ. Οταν στο πρόγραμμα "σπας" την μία διαγώνιο και βάζεις πάνω την άλλη πολλές φορές βγάζει λάθη και υπερβολικούς χρόνους επίλυσης. Αρα όρισε την σαν 2 χιαστί χωρίς να πιάνονται στην μέση.

 

Χαχα, το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα πολλές φορές. Σου βγάζει instability of type 3 (ή 2) σωστά?

Αυτό σημαίνει συνήθως πως υπάρχουν πολύ μεγάλες μετακινήσεις που δεν μπορεί να είναι φυσιολογικές. Δεν έχω βρεί όμως κάπου στα manual επεξήγηση τι σημαίνει το καθένα. Γνώμες γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό?

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να χρησιμοποιώ το πρόγραμμα αλλά επειδή το βλέπω στο sofistik, όταν σπάω τις διαγώνιες στην μέση, τότε προκύπτουν ιδιομορφές του κόμβου αυτού (γιατί έχει κάποια μάζα) εκτός του επιπέδου που ορίζει το χιαστί. Αν λοιπόν για να φτάσει το 90%της μάζας το πρόγραμμα λαμβάνει υπόψη του αυτες τις ιδιομορφές στην φασματική ανάλυση και επειδή αυτά τα μέλη έχουν μόνο ατένεια αλλά όχι καμπτική και διατμητική δυσκαμψία προκύπτουν έτσι μεγάλες μετακινήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.