ΣτΕ: Νέα απόφαση για τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση

[dimitris GM]

Με νέα απόφαση που εξέδωσε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για υπόθεση ανέγερσης διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, υπογραμμίζει πως για την εκτός σχεδίου δόμηση δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν, αλλά απαιτείται ως προϋπόθεση, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο).

Αναλυτικά:

Με την 176/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε έφεση κατά της 369/2018 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την οποία ακυρώθηκε άδεια οικοδομής, όπως είχε αναθεωρηθεί, του Τμήματος Πολεοδομίας Καλύμνου της Ν. Α. Δωδεκανήσου. Με την εν λόγω οικοδομική άδεια, όπως αναθεωρήθηκε, επετράπη η ανέγερση διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, στη θέση Λυγγίνου της νήσου Πάτμου.

Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση, αφού απερρίφθησαν λόγοι εφέσεως που αφορούσαν το εμπρόθεσμο της αιτήσεως ακυρώσεως, καθώς και το ζήτημα αν η δίκη εξακολουθούσε να έχει αντικείμενο μετά την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας που έγινε αφού είχε ασκηθεί η αίτηση, κρίθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

1. Από το συνδυασμό των άρθρων 24 παρ. 1 και 2 και 17 του Συντάγματος συνάγεται θεμελιώδης, από πλευράς δυνατότητας δομήσεως, διαφοροποίηση μεταξύ των εντός σχεδίου περιοχών, οι οποίες προορίζονται για δόμηση, και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά την γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού. Στις εκτός σχεδίου περιοχές, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής. Οι όροι αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι, δηλαδή να καθιστούν ευχερέστερη τη δόμηση, σε σχέση προς τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές, ούτε να οδηγούν σε εξομοίωση των εκτός σχεδίου περιοχών με εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών περιοχές ή στην εν τοις πράγμασι δημιουργία νέων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο, όπως δια της κατατμήσεως ενιαίου γηπέδου σε μικρότερα. Οι ανωτέρω αρχές είναι εφαρμοστέες και στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), οι οποίες αποβλέπουν στον οικιστικό έλεγχο των περιαστικών εκτός σχεδίου περιοχών αφ’ ενός προς πρόληψη της περαιτέρω επιδείνωσης των προβλημάτων τους και προστασία του περιβάλλοντος αυτών και αφ’ ετέρου προς παρεμπόδιση της δημιουργίας δεδομένων και πραγματικών καταστάσεων που θα είχαν ως συνέπεια να δυσχεραίνεται ο μελλοντικός σχεδιασμός της περιοχής. Εξ άλλου, εν όψει του χαρακτήρα των περιλαμβανομένων στη Ζ.Ο.Ε. περιοχών ως αποτελουμένων από ακίνητα εκτός σχεδίου, τα οποία δεν προορίζονται κατ’ αρχήν προς δόμηση, οι καθοριζόμενοι με την Ζ.Ο.Ε. όροι και περιορισμοί δομήσεως και χρήσεως δύνανται να εξικνούνται και μέχρις ολοσχερούς απαγόρευσης της δομήσεως σε περιοχές όπου η ανάγκη διαφύλαξης του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους το επιβάλλει. Εφ’ όσον δε τα μέτρα αυτά αφ’ ενός θεσπίζονται με αντικειμενικά κριτήρια χάριν της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και τεκμηριώνονται από τα στοιχεία του φακέλου και αφ’ ετέρου δεν εξαφανίζουν ούτε καθιστούν την ιδιοκτησία αδρανή σε σχέση με τον προορισμό της, δεν προσκρούουν στο άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
2. Οι διατάξεις της Ζ.Ο.Ε. Πάτμου (π.δ. της 16.7-1.8.2001) προβλέπουν για την περιοχή του επίδικου ακινήτου, μεταξύ άλλων όρων και περιορισμών δομήσεως, ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. και χρήση κατοικίας, παραπέμπουν δε κατά τα λοιπά στις διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί της εκτός σχεδίου δόμησης, μεταξύ των οποίων και αυτές του άρθρου 1 παράγρ. 1 αυτού.  Η εν λόγω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως είχε αρχικά, όριζε στην περίπτωση α΄ απλώς το ελάχιστο εμβαδόν (4.000 τ.μ.) για την κατά τον κανόνα δόμηση των εκτός σχεδίου ακινήτων, ενώ ρύθμιζε συνολικά το ζήτημα των προϋποθέσεων αυτής στην επόμενη περίπτωση β΄. Ως εκ τούτου ο νομοθέτης, προς αποφυγή παρερμηνείας και καταστρατηγήσεων, με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003 όρισε, κατά τροποποίηση της ανωτέρω περίπτωσης α΄, ελάχιστο μήκος προσώπου των γηπέδων επί του κοινόχρηστου χώρου. Η διάταξη αυτή δεν θεσπίζει το πρώτον, ως προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων, την ύπαρξη προσώπου αυτών σε κοινόχρηστο χώρο διότι την έννοια αυτή είχε εξ αρχής και η τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 περ. α΄ του π.δ. της 24-31.5.1985. Επομένως, και τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφ’ όσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα στην περ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 αυτού [= άρθρο 162 παρ. 2 περ. β΄ του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Κ.Β.Π.Ν.)].
3. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφ’ όσον το επίδικο, εκτός σχεδίου και προϋφιστάμενο του ν. 3212/2003, ακίνητο δεν διέθετε πρόσωπο σε κοινόχρηστη δημόσια οδό, δεν ήταν οικοδομήσιμο σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί εκτός σχεδίου δόμησης και του π.δ. της 16.7-1.8.2001 περί Ζ.Ο.Ε. Πάτμου και συνεπώς νομίμως, αν και με διαφορετική αιτιολογία, οι προσβληθείσες οικοδομικές άδειες ακυρώθηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση, απορρίφθηκαν δε όλοι οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως.
4. Περαιτέρω, ο εμπεριεχόμενος στις κρίσιμες διατάξεις των π.δ/των της 16.7-1.8.2001 και της 24-31.5.1985 όρος δομήσεως, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα εκτός σχεδίου ακίνητα που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο, δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένους στην διαφύλαξη του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών και στην αποτροπή δημιουργίας με ιδιωτική πρωτοβουλία διάσπαρτων οικισμών χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, όπως ορίζει, σε αρμονία με το άρθρο 24 του Συντάγματος, το άρθρο 17 του ν.δ. της 17.7.1923, όπως ισχύει (άρθρο 162 παρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.). Περαιτέρω, ο ανωτέρω όρος δομήσεως παρίσταται πρόσφορος και αναγκαίος για τη θεραπεία του επιδιωκόμενου με αυτόν σκοπού, δεδομένου μάλιστα ότι αφορά σε περιοχές που δεν προορίζονται κατ’ αρχήν για οικοδομική εκμετάλλευση, και είναι αναλογικός, εφ’ όσον δεν καθιστά αδόμητα τα εκτός σχεδίου ακίνητα, ούτε εξαφανίζει ή περιορίζει υπέρμετρα την ιδιοκτησία, στοιχεί δε προς βασικό κανόνα της πολεοδομικής νομοθεσίας ο οποίος ισχύει και για τα οικόπεδα εντός πολεοδομικού σχεδίου, ως προς τα οποία τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν νοείται να τελούν υπό ευνοϊκότερους όρους δομήσεως. Επομένως, η ρύθμιση αυτή είναι σύμφωνη με τα άρθρα 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., όλοι δε οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.
5. Τέλος, λόγος ότι ο ανωτέρω περιορισμός δομήσεως αντίκειται στις αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ενόψει και του ότι ο εκκαλών, ο οποίος απέκτησε καλοπίστως το επίδικο ακίνητο το 2015 μαζί με τα απορρέοντα από ήδη υπάρχουσες οικοδομικές άδειες δικαιώματα, δεν μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού, που καθιστά το ακίνητό του αδόμητο, διότι αυτός καθιερώθηκε νομολογιακώς το πρώτον με την απόφαση ΣΕ 3504/2010 7μ., απορρίφθηκε ως αβάσιμος με την εξής αιτιολογία: Εφαρμογή του κανόνα, κατά τον οποίο τα εκτός σχεδίου ακίνητα είναι δομήσιμα μόνο αν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γίνεται ρητώς ήδη στις αποφάσεις ΣΕ 2606, 3848-9/2005 7μ., οι οποίες είναι προγενέστερες των αφορωσών το επίμαχο ακίνητο οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν το 2006 και το 2011. Ενόψει τούτου ο ως άνω κανόνας, πέραν του ότι έπρεπε να είναι γνωστός στις πολεοδομικές αρχές, ήταν προβλέψιμος και για τους επιμελείς αγοραστές και τους συναλλασσομένους εν γένει. Πολλώ μάλλον ο επίμαχος κανόνας και η σχετική νομολογία, περιλαμβανομένης της αποφάσεως ΣΕ 3504/2010 7μ., με την οποία ερμηνεύθηκε έτι σαφέστερον η διάταξη της περιπτώσεως α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015.

ΣτΕ Ολομ. 176/2023
Πρόεδρος: Ε. Σαρπ, Πρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Θ. Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας

https://news.b2green.gr/29092/στε-νέα-απόφαση-2023-με-τις-απαραίτητες-πρ

View full είδηση

[tetris]

"....Η διάταξη αυτή δεν θεσπίζει το πρώτον, ως προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων, την ύπαρξη προσώπου αυτών σε κοινόχρηστο χώρο διότι την έννοια αυτή είχε εξ αρχής και η τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 περ. α΄ του π.δ. της 24-31.5.1985. Επομένως, και τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφ’ όσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση..."

Είτε μας κάνουν πλάκα, είτε κάτι πίνουν εκεί και χρησμοδοτούν...

ούτε στο ΦΕΚ του 85, αλλά ούτε και σε αυτό του 78 αναφέρεται ο δρόμος ως προϋπόθεση

και για του λόγου το αληθές:

 

FEK-1978-Tefxos D-00538-downloaded -03_02_2023.pdf FEK-1985-Tefxos D-00270-downloaded -03_02_2023.pdf

[mikegad]

επειδή είμαι και ζαλισμένος, και προσπαθώ να καταλάβω την ουσία,

αυτό που θέλει να πει είναι ότι επειδή οι διατάξεις στην συγκεκριμένη περιοχή αναφέρουν πως έχει ισχύ το π.δ. του 85, δεν αναγνωρίζουν τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις και θεωρούν πως έχει ισχύ η παρ.1 του άρθρού 1 (που μεταγενέστερα καταργήθηκε), οπότε δεν χτίζει;

[kan62]

11 λεπτά πριν, mikegad said:

επειδή είμαι και ζαλισμένος, και προσπαθώ να καταλάβω την ουσία,

Ζαλισμένος ήταν και ο εισηγητής ... και έβλεπε απαίτηση προσώπου που δεν υπήρχε προ 2003, οι άλλοι δεν ασχολήθηκαν και πολύ.

Αν και γενικά, διαχρονικά στο ΣτΕ, έχουν μπερδέψει την οργανωμένη δόμηση (που απαιτεί το "εντός σχεδίου" αλλά ποτέ δεν καταφέραμε) με την "κατά συνθήκη δόμηση" για εξυπηρέτηση του αγρότη, κτηνοτρόφου κλπ...

[dimitris GM]

  Μετά   τον 3212 απαιτείται....

 1«α) Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 4.000 τετραγωνικά μέτρα και πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο είκοσι πέντε (25) μέτρα.

 

 Ομοιως, με τον ν 3212,  ορίζεται ως  εξαιρεση 

-  Η ρύθμιση του προηγούμενου εδαφίου που αφορά στο ελάχιστο πρόσωπο δεν ισχύει για την ανέγερση κτιρίων των άρθρων 2 και 3, εφόσον εξυπηρετούνται από αγροτικούς ή δασικούς δρόμους, καθώς και ορειβατικών καταφυγίων, η ανέγερση των οποίων επιτρέπεται και σε γήπεδα που εξυπηρετούνται αποκλειστικά από μονοπάτια."

 -  Ομως η ανω περ. α', που ζηταει 4 στρ. και προσωπο 25 μ.

 δεν ισχυει και για τα υφισταμενα ηδη, με ρητη διαταξη.

"Η περίπτωση α` της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του από 24/31.5. 1985 προεδρικού διατάγματος, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του άρθρου 10 του νόμου αυτού, δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού".

 

Αλλως,πλεον,  σε ολα τα τυφλα χωρις προσωπο ειναι ακυρες  οι αδειες τους...[;;;]

 

Edited Φεβρουάριος 3 , 2023 by dimitris GM

[teo_z]

Ξεκάθαρα, στόχος είναι να χαθεί η αξία των αγροτεμαχίων των μικροϊδιοκτητών για να έρθουν οι "επενδυτές" να τα πάρουν τσάμπα.

[kan62]

Συμφωνούμε όλοι ότι μετά το 2003 απαιτείται το πρόσωπο.

Τα ερωτήματα όμως στην παραπάνω απόφαση είναι :

- γιατί η απόφαση λέει εσφαλμένα ότι η απαίτηση προσώπου ανάγεται χρονικά στο ΠΔ του 1985 και

- γιατί δεν λέει ότι η διοίκηση είναι αυτή που ευθύνεται για τη μη συμμόρφωση σε αποφάσεις ΣτΕ και όχι ο άνθρωπος που αγόρασε και δεν έψαξε την ορθότητα των αδειών που βγήκαν το 2006 (να μπορεί και αυτός να αναζητήσει αποζημιώσεις, έστω και με μια δικαστική ταλαιπωρία).

Edited Φεβρουάριος 3 , 2023 by kan62

[dimitris GM]

  Ολα ξεκινησαν απο την αποφαση 3504/10, με εκεινο το εκτος σχεδιου στη Λεσβο

  Σε παρενθετες σκεψεις ο δικαστης  αναφερεται στην μη  δυνατοτητα δομησης σε εκτος σχεδιου...

επειδη και διοτι τα "γηπεδα" δεν εχουν προορισμο την δομηση αλλα την παραγωγη...

https://nomosphysis.org.gr/14286/ste-35042010-mi-epitrepti-i-domisi-ektos-sxedioy-akinitoy-xoris-prosopo-se-koinoxristo-xoro/

 

  Φυσικα και για τον μηχανικο  και για τις ΥΔΟΜ,  το πριν το 2003 τυφλο  γήπεδο  ειναι κατα νομο αρτιο και οικοδομησιμο.

Αrα νομιμως δινονται οι αδειες.

Επί αυτου, η άνω  176/2023 αποφαση φαινεται οτι μεταφερει την ευθυνη αρχικα στις ΥΔΟΜ...αλλα τελικα στον Πολιτη, με το αιτιολογικο οτι:

έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015.διοτι 

•  
• Τέλος, λόγος ότι ο ανωτέρω περιορισμός δομήσεως αντίκειται στις αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ενόψει και του ότι ο εκκαλών, ο οποίος απέκτησε καλοπίστως το επίδικο ακίνητο το 2015 μαζί με τα απορρέοντα από ήδη υπάρχουσες οικοδομικές άδειες δικαιώματα, δεν μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού, που καθιστά το ακίνητό του αδόμητο, διότι αυτός καθιερώθηκε νομολογιακώς το πρώτον με την απόφαση ΣΕ 3504/2010 7μ., απορρίφθηκε ως αβάσιμος με την εξής αιτιολογία: Εφαρμογή του κανόνα, κατά τον οποίο τα εκτός σχεδίου ακίνητα είναι δομήσιμα μόνο αν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γίνεται ρητώς ήδη στις αποφάσεις ΣΕ 2606, 3848-9/2005 7μ., οι οποίες είναι προγενέστερες των αφορωσών το επίμαχο ακίνητο οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν το 2006 και το 2011.
• Ενόψει τούτου ο ως άνω κανόνας, πέραν του ότι έπρεπε να είναι γνωστός στις πολεοδομικές αρχές, ήταν προβλέψιμος και για τους επιμελείς αγοραστές και τους συναλλασσομένους εν γένει. Πολλώ μάλλον ο επίμαχος κανόνας και η σχετική νομολογία, περιλαμβανομένης της αποφάσεως ΣΕ 3504/2010 7μ., με την οποία ερμηνεύθηκε έτι σαφέστερον η διάταξη της περιπτώσεως α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015.

 

 

 

 

[Pavlos33]

Δεν θέλω να πω καμιά βαριά κουβέντα δημοσίως γιατί εδώ μας έχουν φτάσει αλλά θέλω να ρωτήσω ρητορικώς. Πως γίνεται να  έρχεται εκ των υστέρων το ΣΤΕ και να εκδίδει αποφάσεις οι οποίες το μόνο που κάνουν τελικά είναι να δημιουργούν σύγχυση και αναστάτωση. Τόσα χρόνια εκδίδονται Ο.Α σε προϋφιστάμενα του ν. 3212 χωρίς την απαίτηση προσώπου σε αναγνωρισμένο προ 23 δρόμο όπως αναγράφεται στην πρόσφατη απόφαση και ακόμη και σε τυφλά (έχω στα χέρια μου τέτοια Ο.Α κάπου στο έτος 2011-2012). Τελικά είναι η υπέρτατη εξουσία; Αν ναι να μας το πουν να το ξέρουμε, διότι δεν μπορεί οι πολίτες να προγραμματίζουν τις αποφάσεις τους με βάση την κείμενη νομοθεσία και να έρχεται μετά το στε και να τους καθιστά μάλιστα και ενόχους (χωρίς αιτία) ότι δήθεν θα όφειλαν να γνωρίζουν. Τι ακριβώς αξιοσέβαστοι γέροντες του ΣτΕ θα έπρεπε να γνωρίζουν; Ότι ένα γήπεδο μετά την έκδοση του ΠΔ του 85 (φεκ 270.δ) ήταν άρτιο απλώς αν είχε ελάχιστη επιφάνεια 4.000 τμ. Ο ν. 3212/03, έβαλε την επιπλέον προϋπόθεση (με πρόδηλο σκοπό τον περιορισμό των κατατμήσεων), τα προκύπτοντα γήπεδα μετά την 31/12/2003 να πρέπει να έχουν πρόσωπο 25 τουλάχιστον μέτρα σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο (πχ χαρακτηρισμένο δρόμο ως προ 23, δρόμο διανομής κλπ). Αν υπάρχει σχέδιο ολικής "δήμευσης" της ιδιοκτησίας στις εκτός σχεδίου περιοχές εκ του πλαγίου , ας το πουν ευθέως και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους όπως λέει και ο λαός μας, μήπως θα έπρεπε σιγά σιγά να οργανωθούν οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες διεκδικώντας αποζημιώσεις λόγω απαξίωσης της περιουσίας τους;

και μια ερώτηση νομικής φύσεως (Δημήτρη ο λόγος σε σένα). Αυτή η απόφαση δεσμεύει το Υπουργείο σε λήψη απόφασης για να τροποποιηθεί ο νόμος ή αγνοείται και απλώς αποτελεί δεδικασμένο για κάποια επόμενη προσφυγή;

Edited Φεβρουάριος 3 , 2023 by Pavlos33

[kan62]

Βάζω αυτά εδώ για να μην κουραστεί αύριο ο Δημήτρης (καλημέρα) :

Άρθρο 50 -  ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ - Π.Δ. 18/1989

(άρθρα 50, παρ. 1, 2, 3, 5 ν.δ. 170/1973, 30 ν.702/1977)     Συνέπειες απόφασης

   4. Οι  διοικητικές  αρχές,  σε εκτέλεση της υποχρέωσής τους κατά το  άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται ανάλογα  με  κάθε  περίπτωση,  με  θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης  του Συμβουλίου, ή να απέχουν από κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς  όσα κρίθηκαν από αυτό.  Ο παραβάτης, εκτός από τη δίωξη κατά το  άρθρο  259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση.

   5.   Οι αποφάσεις της Ολομελείας, ακυρωτικές και απορριπτικές, καθώς  και των Τμημάτων, αποτελούν μεταξύ των διαδίκων δεδικασμένο που ισχύει  και σε κάθε υπόθεση ή διαφορά ενώπιον δικαστικής ή άλλης  αρχής,  κατά  την  οποία  προέχει  το  διοικητικής  φύσεως ζήτημα που κρίθηκε από το  Συμβούλιο.