Τυφλό οικοπεδο

[GEORGE KARA]

Γεια σας συναδελφοι στη τρέλα...!!! Πως μπορεί ένας ιδιοκτητης με νομιμο τρόπο να έχει δρόμο 4μ ωστε το οικοπεδο του (εντος οικισμού<2000 κατοίκων) να γίνει αρτιο και οικοδομήσιμο.

[ilias]

Να κάνει παραχώρηση με συμβολαιογραφική πράξη, για χρήση σαν κοινόχρηστο χώρο, τμήμα του οικοπέδου πλάτους 4 m και μήκους όσο μία οποιαδήποτε πλευρά του και να κοινοποιήσει στη συνέχεια τη συμβολαιογραφική πράξη παραχώρησης στο Δήμο που ανήκει ο οικισμός.

Ψάξε λίγο μήπως μπορεί να παραχωρήσει μόνο 2 m με το σκεπτικό πως τα άλλα 2 m θα πρέπει να τα παραχωρήσει ο απέναντι γείτονας.

[Periklis]

Καλησπέρα σε όλους.

 

Έχει αλλάξει κάτι με την 1828/2008 ΣτΕ και δεν το γνωρίζω?

[iliekater]

Τι περιγράφει αυτή ;

[MAKAP]

Αν κάνεις αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί "παραχώρηση" θα βρεις πολλά θέματα στα οποία αναφέρεται η απόφαση 1828/2008 του ΣτΕ. Με λίγα λόγια, το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις για την παραχώρηση λωρίδων προκειμένου ένα οικόπεδο να αποκτήσει πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (σε οικισμούς <2000) δεν περιλαμβάνονται στην εξουσιοδότηση του νόμου (άρθρο 42 ν.1337/83) και έτσι δημιουργήθηκε ένα μεγάλο θέμα γιατί άλλοι μεν υποστηρίζουν ότι η απόφαση αυτή εφαρμόζεται σε όλους τους ήδη οριοθετημένους οικισμούς, άλλοι δε υποστηρίζουν ότι πρέπει να εφαρμόζεται στους οικισμούς που οριοθετούνται μετά την έκδοση της απόφασης.

 

Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονται και οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι Αθηνών-Πειραιώς και Θεσσαλονίκης οι οποίοι έξεδωσαν εγκυκλίους με τις οποίες προτείνουν στα μέλη τους να μην συντάσσουν παρόμοιες πράξεις.

 

Κατά την άποψή μου, η θέση αυτή είναι εσφαλμένη γιατί, κατά πάγια νομολογία, οι αποφάσεις των δικαστηρίων αφορούν στην εκδικαζόμενη υπόθεση και μόνον. Θυμίζω ότι το ίδιο έγινε όταν κρίθηκε ότι η απόφαση Υπουργού για τη διαδικασία χαρακτηρισμού των οικισμών προ 1923 δεν είχε εξουσιοδότηση νόμου και έτσι μόνον οι αποφάσεις των Νομαρχών που προσβλήθηκαν στο ΣτΕ ακυρώθηκαν. Οι υπόλοιπες αποφάσεις εξακολουθούν να ισχύουν και να παράγουν αποτέλεσμα. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες περιπτώσεις αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.

 

Είναι σαφές ότι όσες άλλες παρόμοιες αποφάσεις (για οικισμούς <2000) προσβληθούν στο ΣτΕ θα ακυρωθούν και αυτές με το ίδιο σκεπτικό. Αυτό, όμως, δεν προϋποθέτει ότι όλες οι αποφάσεις που εκδόθηκαν μέχρι σήμερα είναι αυτομάτως άκυρες και επομένως δεν ισχύουν γι' αυτές οι διατάξεις για την παραχώρηση λωρίδων.

 

Καταλαβαίνω ότι μπαίνουμε σε θέματα νομικής ερμηνείας και δεν είναι αυτή η δουλειά μας αλλά πιστεύω ότι αυτές τις απλές έννοιες μπορούμε να τις καταλαβαίνουμε και να υποστηρίζουμε το σωστό και όχι αυτό που θέλουν κάποιοι να μας επιβάλουν.

[ilias]

Πολύ ενδιαφέρων ΜΑΚΑΡ!

Άρα με βάση τα παραπάνω μπορούμε να προβούμε σε πράξεις παραχώρησης, μέχρι αυτές να ακυρωθούν εάν προσφύγει κάποιος στο ΣτΕ? Κατάλαβα καλά?

[maik]

Πολύ ενδιαφέρων ΜΑΚΑΡ!

Άρα με βάση τα παραπάνω μπορούμε να προβούμε σε πράξεις παραχώρησης, μέχρι αυτές να ακυρωθούν εάν προσφύγει κάποιος στο ΣτΕ? Κατάλαβα καλά?

 

Δυχτυχώς οι συμβολαιογράφοι δεν συντάσουν Πράξεις Παραχώρησης ακόμα και για διαπλάτυνση υφιστάμενου δρόμου, εξ αιτίας των εγκυκλίων των Συλλόγων τους , και οι Υποθηκοφύλακες δεν μεταγράφουν. Πιθανόν η λύση να βρίσκεται στην αίτηση παροχής δρόμου μεσω δικαστηρίου . Ομως στην περίπτωση αυτή ο δρόμος θα φθάνει μέχρι το οριο της ιδιοκτησίας και οχι κατά μηκος μιας πλευράς .

[MAKAP]

@ilias

Πολυ σωστά κατάλαβες, όμως το πρόβλημα δεν είναι αν αυτή η θέση είναι σωστή αλλά το πως ερμήνευσαν και ερμηνεύουν οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι την απόφαση 1828/2008 και, όπως καταλαβαίνεις, χωρίς αυτούς δεν γίνεται παραχώρηση.

 

Νομίζω ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και αφορά πάρα πολλούς ιδιοκτήτες οικοπέδων σε πάρα πολλούς οικισμούς. Για το λόγο αυτό, πρέπει να πάρει θέση το ΤΕΕ και οι δικηγορικοί σύλλογοι (κυρίως των Αθηνών που έχει ανάλογο κύρος) ώστε όχι μόνον να σταματήσει η βιομηχανία έκδοσης εγκυκλίων από τους συμβολαιογραφικούς συλλόγους αλλά και να τις πάρουν πίσω όσοι σύλλογοι έσπευσαν να εκδώσουν.

 

edit: την ώρα που έγραφα το μήνυμα δεν είχα διαβάσει εκείνο του maik που αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση στην επίλυση του προβλήματος από άλλη οδό.

[Periklis]

Κατά την άποψή μου, η θέση αυτή είναι εσφαλμένη γιατί, κατά πάγια νομολογία, οι αποφάσεις των δικαστηρίων αφορούν στην εκδικαζόμενη υπόθεση και μόνον.

 

Καλημέρα σε όλους.

 

Όταν τίθεται θέμα Συνταγματικότητας διατάξεων (όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση), όπου (επανα)κρίθηκε η Νομιμότητα των παραγράφων 2 & 3 του άρθρου 6 του Π.Δ. του '85 (Δ΄181), τότε η απόφαση είναι γενικού χαρακτήρα και ισχύει για ΟΛΟΥΣ. Δεν θα μπορούσε άλλωστε για κάποιους να είναι συνταγματική η χρήση των σχετικών διατάξεων και για κάποιους άλλους αντισυνταγματική!

 

Για να σιγουρέψει δε το ΣτΕ την εφαρμογή της παραπάνω απόφασης (1828/2008) ήρθε με την απόφασή της Ολομέλειάς του 1847/08 και μπλόκαρε τις κουτοπονηριές του τύπου επαναδιατύπωσης και επαναφοράς από το παράθυρο διατάξεων για τις οποίες έχει ήδη αποφανθεί το δικαστήριο.

 

Η υπόθεση δημιουργεί πολλά ερωτηματικά:

 

α) Το ΣτΕ επανέρχεται και κρίνει εκ νέου τη νομιμότητα διατάξεων του σχετικού Π.Δ. μετά από 23 χρόνια εφαρμογής του και με δεδομένη την έγκριση νομιμότητας που είχε δεχθεί το '85 και το κρίνει ως αντισυνταγματικό και μάλιστα με το πρόσχημα προσφυγής επί διαφορετικού θέματος (ακύρωση απόφασης Γ.Γ. Περ. Πελοποννήσου λόγο αντιφατικότητας)!!! Ήμαρτον. Κλείνει τα μάτια στην ανικανότητα και την αδιαφορία της Διοίκησης γύρω από το χωροταξικό και τη πολεοδόμηση και αδιαφορεί με τη σειρά του για το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που επιφέρει, απαξιώνοντας τις περιουσίες ελλήνων και ξένων ιδιοκτητών "τυφλών" οικοπέδων στην παρακμάζουσα ελληνική επαρχεία!!! (Έχουν ήδη γίνει προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την εκ των υστέρων αλλαγή των όρων δόμησης. Η εκδίκαση ταυτόσημης απόφασης ΖΑΝΤΕ Α.Ε. κατά του Ελληνικού Δημοσίου δικαίωσε πλήρως τους προσφεύγοντες και τους επιδίκασε αποζημίωση 21.000.000 ευρώ. Οι υπόλοιπες αναμένουν την σειρά τους. Το πρόβλημα όμως είναι πως οι αποζημιώσεις αυτές καταβάλλονται από τον κρατικό προϋπολογισμό – δηλ. από τους φόρους άλλων φουκαράδων φορολογούμενων πολιτών - και όχι, όπως θα έπρεπε, από τους ανεύθυνους που δεν κάνουν τη δουλειά τους)

 

β) Το υπουργείο αγνοεί κατ' εξακολούθηση την απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (ΣτΕ), καταπατώντας το Σύνταγμα και τον νόμο, αλλά κυρίως τα δικαιώματα των πολιτών. Ένα χρόνο μετά την απόφαση δεν έχει λάβει κανένα μέτρο (Διοικητικό ή Νομοθετικό) για να συγκλίνει προς την απόφαση 1828/2008, εκτός από κάποιες ανέξοδες εξαγγελίες για σύσταση επιτροπής που «μελετούν το θέμα...». Λόγο δε της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου στην οποία έχουμε εισέλθει δεν δουλεύει τίποτα (σιγά μη δούλευε πριν δηλαδή...).

 

Το αναθεωρηθέν άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος ορίζει: "Η Διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως Νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της Διοίκησης".

 

Σε εκτέλεση της διάταξης αυτής εκδόθηκε ο Ν.3068/2002 (ΦΕΚ Α' ), ο οποίος, αφού επαναλαμβάνει την υποχρέωση της Διοίκησης να συμμορφώνεται με τις δικαστικές αποφάσεις, διευκρινίζει ότι ως δικαστικές αποφάσεις εννοούνται "όλες οι αποφάσεις των διοικητικών, πολιτικών, ποινικών και ειδικών δικαστηρίων που παράγουν υποχρέωση συμμόρφωσης ή είναι εκτελεστές κατά τις οικίες δικονομικές διατάξεις και τους όρους που κάθε απόφαση τάσσει" (άρθρο 1 εδ. Β').

 

Η όλη υπόθεση δημιουργεί συνταγματική εκτροπή, αλλά απ' ό,τι φαίνεται "δεν ιδρώνει το αυτί κανενός υπευθύνου".

 

Τα παραπάνω σε απάντηση όσων υποστηρίζουν(???) τις θέσεις του υπουργείου, αλλά και του ΤΕΕ που δεν παίρνει δυναμικά θέση επί του μεγάλου αυτού προβλήματος.

 

Σημ. Οι Συμβολαιογραφικοί Σύλλογοι και οι υποθηκοφύλακες είναι αναγκασμένοι, από την απόφαση 1828/008 ΣτΕ να μη προβαίνουν στη σύνταξη / μεταγραφή παραχωρητηρίων πράξεων, διαφορετικά θα συνέπραταν σε παράνομη πράξη που θα ήταν ακυρωτέα από μόνη της, όπως Νόμος ορίζει και θα είχαν επί πλέον και ευθύνες απέναντι στο Νόμο

[MAKAP]

Όταν τίθεται θέμα Συνταγματικότητας διατάξεων (όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση), όπου (επανα)κρίθηκε η Νομιμότητα των παραγράφων 2 & 3 του άρθρου 6 του Π.Δ. του '85 (Δ΄181), τότε η απόφαση είναι γενικού χαρακτήρα και ισχύει για ΟΛΟΥΣ.

 

Από την ανάγνωση της απόφασης 1828/2008 (παρ. 12) προκύπτει ότι το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 και 3 είναι εκτός των ορίων της παρεχόμενης με το άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 εξουσιοδοτήσεως και, συνεπώς, ανίσχυρες. Παραθέτω στη συνέχεια την παρ. 12 αυτούσια.

12. Επειδή, ενόψει της ανωτέρω εννοίας της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 (βλ. σκέψη 9), η παρ. 1 του άρθρο 6 του π.δ. της 24.4-3.5. 1985, όπως ήδη ισχύει, καθ' ο μέρος προβλέπει ότι τα εντός , ορίων οικισμού ακίνητα, για να είναι οικοδομήσιμα, πρέπει, πλην των άλλων προϋποθέσεων, να έχουν πρόσωπο σε νομίμως υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο, πλάτους τουλάχιστον 4 μέτρων, ο οποίος εφάπτεται της μιας πλευράς των ορίων του ακινήτου καθʼ όλο της το μήκος, καθορίζει γενικό όρο για τη δόμηση των ακινήτων αυτών πριν από την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης του οικισμού και κείται εντός των ορίων της προαναφερθείσης εξουσιοδοτικής διατάξεως. Οι διατάξεις όμως, των παραγράφων 2 και 3 του ιδίου άρθρου, οι οποίες ορίζουν προϋποθέσεις και διαδικασία για την παραχώρηση από ιδιώτες εδαφικών λωρίδων και τη θέση τους σε κοινή χρήση, προκειμένου να καταστούν οικοδομήσιμα ακίνητα στερούμενα προσώπου, σε κοινόχρηστο χώρο και μη δυνάμενα, κατʼ επέκταση, να δομηθούν βάσει του προεκτεθέντος γενικού όρου της παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. της 24.4-3.5.1985, ο οποίος στοιχεί προς γενική αρχή του πολεοδομικού δικαίου, είναι, ενόψει όσων αναφέρονται στη σκέψη 10, εκτός των ορίων της παρεχόμενης με το άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 εξουσιοδοτήσεως και, συνεπώς, ανίσχυρες, διότι παρέχουν τη δυνατότητα δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων, αποσπασματικώς και κατά τρόπο μη ορθολογικό, με πρωτοβουλία ιδιωτών, πριν από την έγκριση πολεοδομικής μελέτης, κατʼ αντίθεση προς τις απορρέουσες από το άρθρο 24 του Συντάγματος επιταγές.

 

Τέλος, στην παρ. 14 της ίδιας απόφασης αναφέρεται ότι :

14. Επειδή, η ανωτέρω υπʼ αριθμ. 1862/3-19.5.2006 απόφαση του Νομάρχη Αργολίδας, με την οποία εγκρίθηκε η παραχώρηση εδαφικής λωρίδας σε κοινή χρήση, για τη δημιουργία δημοτικού δρόμου, στον οικισμό Ιρίων του Δήμου Ασίνης, εκδόθηκε κατʼ εφαρμογή ανισχύρων, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 6 του π.δ. της 24.4-3.5.1985. Συνεπώς, η απόφαση αυτή νομίμως ακυρώθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, κατʼ ενάσκηση ελέγχου νομιμότητας από τον οικείο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, αν και με διαφορετική αιτιολογία, είναι δε απορριπτέοι οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως, καθώς και η αίτηση στο σύνολό της.

 

Συμπερασματικά και χωρίς να οικειοποιούμαι το ρόλο του νομικού, από την ανάγνωση της απόφασης προκύπτει ότι το ΣτΕ έκρινε ανίσχυρες και ΟΧΙ αντισυνταγματικές τις συγκεκριμένες διατάξεις.

 

Όπως έχω ήδη αποφασίσει α) δεν προτίθεμαι να εμπλακώ σε προσωπική αντιπαράθεση με κανένα και για το λόγο αυτό αντιπαρέρχομαι το τελευταίο σχόλιο και β) θα συνεχίσω να διατυπώνω με επιχειρήματα τις θέσεις και τις απόψεις μου.