Ο εργοδηγός δομικών έργων τι είναι τεχνικός ή μηχανικός.

[BAS]

Ακριβώς το χάλι της Ελλάδας, οφείλεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. 

Και ναι πάντα υπάρχουν παζάρια και προσωπικές πολιτικές συνδικαλιστών και τμημάτων πτυχιούχων που έχουν άλλα συμφέροντα.

Για παράδειγμα ένας ΔΥ πτυχιούχος, όλα αυτά τα χρόνια έχει αποκτήσει επιπλέον δικαιώματα στην εργασία του, από ότι πριν 40 χρόνια. 

Ενας ΕΕ πτυχιούχος έχει λιγότερα από ότι πριν 40 χρόνια, γιατί άλλαξε η τεχνολογία, αλλά δεν επικαιροποιήθηκαν τα δικαιώματα του. 

Και εδώ έρχεται να κουμπώσει το 1965, το 1975 και οι λοιπές αρχαιότητες.

Οταν το 1977 για παράδειγμα έμπαιναν στις 6 ΑΣΤΕΜ 40 δομικών έργων 40 συγκοινωνιακών, δηλαδή συνολικά 480 και στα πολυτεχνεία γύρω στους μισούς, αυτά είχαν την λογική, ότι οι διπλωματούχοι, θα έκαναν τα μεγάλα έργα κυρίως και ακαδημαϊκή καριέρα και τα μικρά ιδιωτικά έργα, ιδιαίτερα στην επαρχία, θα τα έκαναν πτυχιούχοι. 

Οπως έχουμε πει αυτοί οι δύο κύκλοι σπουδών, ο σύντομος και ο μεγάλης διάρκειας, δεν ήταν ελληνική πατέντα. Μας ήρθε από τις μεγάλες χώρες της Δύσης, όπου και εκεί το ίδιο έκαναν.

Οσο όμως πέρναγαν τα χρόνια, ή ίδρυση νέων τμημάτων και στους δύο κύκλους και η αύξηση των εισακτέων σε συνδυασμό με την πληθώρα απόφοιτων από το εξωτερικό, που με το άνοιγμα και της ανατολικής Ευρώπης και τις φτηνές σπουδές εκεί, το πράγμα ξέφυγε και όλος ο σχεδιασμός αυτός έπαψε να έχει λόγο ύπαρξης.

Τότε θα έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις από τους συνδικαλιστές. Αλλά όσες φορές υπήρχαν σοβαρές φωνές, αυτές χάνονταν μέσα στις δύο ΠΑΣΚ που έλεγχαν τους δύο φορείς. 

Οπότε φτάσαμε στο απροχώρητο με το να έχουμε εισακτέους με χαμηλές βαθμολογίες, αφού η επιλογή φοίτησης σε επαρχιακό τει, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, μόνο σαν λύση έσχατης ανάγκης ήταν και το κλείσιμο τους το 2019, απλά είχε αργήσει 15-20 χρόνια τουλάχιστον. 

Βέβαια ούτε και σήμερα θα αλλάξει κάτι για τους νεώτερους διπλωματούχους, αφού η πληθώρα διπλωματούχων, οδηγεί σε δυσκολία εύρεσης εργασίας και σε μετανάστευση.

Είναι και οι αμοιβάδες των Βρυξελλών που μέσα στους παχυλούς μισθούς τους, απλώνουν την απίστευτη ανοησία που τους διακατέχει και θέλουν τώρα λένε να φτάσουν στο 35 % να είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας, την στιγμή που δεν βρίσκουν οι μεγάλες χώρες τεχνίτες, οδηγούς λεωφορείων, μηχανοδηγούς τρένων και διάφορα άλλα επαγγέλματα και αναγκάζονται λέει να τους πληρώνουν ακριβά. 

Για εμας τους παλιούς που είμαστε στα όρια της σύνταξης, ή ήδη σε σύνταξη, όλα αυτά ελάχιστη σημασία έχουν. 

Αλλά δεν μπορούμε να μην κάνουμε την κριτική που τους πρέπει σε αυτούς που είχαν βρεθεί, ή βρίσκονται σε θέση ευθύνης στο συνδικαλιστικό κομμάτι.