Προσομείωση πλάκας για πεπερασμένα στοιχεία

[ΣτέφανοςΒ]

εγώ στο scada δίνω κάναβο με μέγεθος τετράπλευρων πεπερασμένων ,όσο το διάστημα ανάμεσα στις δοκίδες, μετά με μια διαδικασία εισάγω μια γραμμή και προσανατολίζω τους κόμβους στην περασιά των δοκίδων, κατόπιν περνάω γραμμικό μέλος σε κάθε δοκίδα.Αν και ίσως ακούγεται μανίκι, για τετραγωνικές συνήθως πλάκες η διαδικασία είναι εύκολη.Επίσης αλλάζω και το πάχος των πεπερασμένων περιμετρικά , για τα συμπαγή τμήματα.

[rigid_joint]

Tι εννοείς rigid στο 2?

εννοώ ότι μια δοκιμή θα σας πείσει.

 

γενικά πάντως, πλην ειδικών περιπτώσεων (κυρίως γεφυροποιια) οι στηρίξεις των πλακών ειναι:

 

1. Ελευθερα στρεπτες ή αστρεπτες αναλογα των συνοριακών συνθηκών

2. και ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΕΣ.

 

το λέει και ο κανονισμός (τωρα που, δεν θυμάμαι παράγραφο)

 

ισχύει αυτό στην πραγματικότητα?

 

και ναι και όχι, κυρίως όχι αλλά για μένα στα κτιριακα αυτή ειναι η σωστή αντιμετώπιση (ακόμη και στη γεφυτοποιια στις περισσότερες περιπτώσεις)

 

μετα δεν βγάζεις άκρη και όπως λέει και ο Leonhardt "υπάρχει το υπολογιστικό, υπάρχει και το κατασκευαστικό"

[jackson]

...στα κτιριακά θα τρίβεις τα μάτια από τα αποτελέσματα

 

Αυτό εννοώ δεν κατάλαβα. Εννοείς ότι βγάζει αποτελέσματα μεγάλης ακρίβειας που περιττεύουν στα οικοδομικά? (αξονικές στις δοκούς κλπ)

[rigid_joint]

εννοω οτι βγαζει οπλισμους στις πλάκες εκει που δεν το περιμένεις

 

μεγάλης ακρίβειας ειναι με z=0

[Pappos]

Ναι για ραβδωτά αυτό με την πλακοδοκό. Το προηγούμενο εφαρμόζεται σε άλλο πρόγραμμα. Και ναι το ΝΕΧΤ έχει μόνο επιφανειακά πεπερασμένα.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Δεν το κατάλαβα, δεν έχω και το next.

Δεν χρειάζεται στα επιφανειακά στοιχεία πλάκας του next να δίνεις ένα ενιαίο πάχος;

 

Μπορείς να βάλεις πλάκα ενιαίου πάχους , με το πραγματικό στατικό ύψος αλλά να τροποποιήσεις το γινόμενο Ε*Ι κατάλληλα (να μειωθεί επειδή στην πράξη δεν έχεις συμπαγή διατομή. Έτσι και το σωστό στατικό ύψος θα έχεις για την όπλιση(μοχλοβραχίονας) αλλά και τα σωστά βέλη (ΕΙ)

[Χ Επισκέπτης 1]

Σωστά. Εφόσον έχεις αυτή τη δυνατότητα να αλλάξεις μόνο το Ε ή το Ι της συγκεκριμένης πλάκας.

Προκύπτει όμως το ερώτημα, ποια είναι η κατάλληλη τιμή;

Και κάτι άλλο. Μήπως θα ήταν καλύτερα να χωρίσουμε την πλάκα zollner σε μια επιφάνεια πλάκα όπου έχουμε τις δοκίδες και σε μια στην περίμετρο αυτής όπου είναι συμπαγής;

[jackson]

Η εσχάρα δοκών σε συνδυασμό με τα πεπερασμένα πιστεύω ότι είναι πιο αξιόπιστη προσομοίωση. Εξάλλου για να πιάσεις τον πραγματικό μοχλοβραχίονα δεν πρέπει το πάχος της πλάκας να είναι ίδιο με των δοκίδων? Άρα θα πρέπει να αλλάξεις μόνο το Ε. Από ό,τι μου έχει πει κ ένας πολύ γνωστός καθηγητής του Ε.Μ.Π. -καθότι είχα ρωτήσει κάτι ανάλογο για άλλο θέμα- είναι πολύ "μπακαλίστικος" τρόπος κ πρέπει να αποφεύγεται γιατί μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά λάθη που δε φαίνονται.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

Αλλάζεις μόνο το Ε. Είναι σωστός ο τρόπος. Καθόλου μπακαλίστικο. Μπορείς να βάλεις τα συμπαγή τμήματα κανονικά.

 

Ανεβάζω κάποιον τρόπο υπολογισμού που εφάρμοσα κάποτε.

ZOLLNER.zip

[ΣτέφανοςΒ]

Άρη, μπράβο για το αρχειάκι που ανέβασες, και με το οποίο συμφωνώ.

 

Μιά ερώτηση - διευκρίνηση: ο οπλισμός που θα προκύψει π.χ cm2/m ,ουσιαστικά <<ανοιγεται>> σε απόσταση δοκίδων,- αν # μέτρου- και τοποθετείται μόνο σε αυτές ;, π.χ αν έχω 2 δοκίδες στο μέτρο, βάζω σε κάθε μιά Ας(m.) /2,έτσι; (υπό την έννοια πως η απόσταση δοκίδων , κρίνεται ικανοποιητική ώστε η πλακίτσες να μην χρειάζονται υπολογισμό extra, αλλά μόνο κατασκευαστικό οπλισμό π.χ πλέγμα)

 

edit: φίλε Άρη και μιά άλλη ερώτηση,γιατί μ'άρεσε η αναγωγή, για τις συμπαγείς ζώνες που θα έχουμε, εκεί τι παίζεται; μπορεί να <<σηκώσει>> το πρόγραμμα 2 μέτρα Ε, στο ίδιο επιφανειακό πλέγμα; αν πούμε ότι κινούμαστε με αυτό το σκεπτικό δηλαδή.

(το δικό μου πρόγραμμα δεν μπορεί να έχει 2 Ε στο ίδιο πλέγμα, πάχη ναι , αλλά λόγω # στατικού ύψους άκυρο, οπότε μάλλον θα πρέπει περιμετρικά να βάλω άλλα πλέγματα ,με το συμπαγή Ε,και να τα <<δέσω>> μετά, όμως θα με πεθάνει)