Μετάβαση στο περιεχόμενο

Περί Ελλάδας και Ελλήνων, νυν και αεί και εις τους αιώνας...


Chilon

Recommended Posts

Συνάδελφοι, έχω την εντύπωση ότι στο συγκεκριμένο θέμα επικρατεί (όχι πλήρης) ταύτιση απόψεων.

 

Και αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι για τη κατάσταση που ζούμε καθημερινά στη χώρα μας ντρέπεται μόνο όποιος την αγαπά και όποιος προσδοκά κάτι αντάξιο της ένδοξης ιστορίας των προγόνων μας. Γιατι δεν ντρέπεται πραγματικά αυτός που δεν ενδιαφέρεται.

 

Από τη άλλα πλευρά ο εφησυχασμός, εκτός από επικίνδυνος είναι σίγουρα μια μεγάλη πλάνη.

 

Σίγουρα οι περισσότεροι αντιμέτωποι καθημερινά με την κατάσταση που ζούμε έχουμε πολλάκις "βλαστημίσει".

 

Παρ' όλα αυτά το θέμα μας δεν είναι το πως "βλαστημάει" ο καθένας μας αλλά το πως θα βρούμε τρόπους ώστε να μην ντρεπόμαστε πλέον.

 

Εκεί είναι το δύσκολο. Εκεί είναι το σημείο στο οποίο δεν έγινε καμία αναφορά στην παραπάνω συζήτηση (συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της δικής μου δημοσίευσης).

 

Προτάσεις βέβαια μπορούν να γίνουν πολλές. Και πολλές σίγουρα είναι αυτονόητες. Το θέμα είναι κατα πόσο θα μπορέσουν να εφαρμοσθούν στο "σάπιο" νεο-ελληνικό σύστημα και πόσος χρόνος συστηματικής εφαρμογής θα χρειαστεί ώστε να γίνει η πολυπόθητη ανατροπή.

 

Και φυσικά εκτός από την συλλογική προσπάθεια πολλών από εμάς ατομικά, δεν θα ήταν απαραίτητη η εφαρμογή αναλόγων μέτρων από την όποια ηγεσία του τόπου μας;

 

Και εδώ φυσικά τα πράγματα δυσκολεύουν!

 

Γιατί απλά και να υπάρχουν σήμερα Χείλωνες, Λυκούργοι, Σωκράτηδες, Αριστοτέληδες.... δεν τους χωρά το σύστημα.

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 242
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Διάβασες σε κάποια από τις 30 δημοσιεύσεις που προηγήθηκαν της δικής σου, για εφησυχασμό· συνάδελφε Athan;

Κάνε μου τη χάρη, αν θέλεις, και παρέθεσε μία (1) δημοσίευση από οποιαδήποτε συζήτηση στο forum (συμπεριλαμβανομένης

και της παρούσης) που να αναφέρεται σε εφησυχασμό.

 

Έχω τονίσει αμέτρητες φορές ότι είναι εντελώς άσχετο να μην ντρέπεσαι για την καταγωγή σου με την άθλια

κοινωνική πραγματικότητα. Έχουμε, άπαντες, συμφωνήσει ότι δεν πάει άλλο η ζοφερή υπάρχουσα κατάσταση.

Σε ξαναρωτάω, πού βλέπεις εσύ προτροπή για εφησυχασμό;

 

Έχω να κάνω μια πρόταση για να μην λέμε τα ίδια και τα ίδια· να αφιερώνουμε λίγο χρόνο ώστε να

καταλαβαίνουμε αυτά που λένε οι συνομιλητές μας.

 

Επειδή, όμως, ματαιοπονώ επιμένοντας στην ανάγκη κατανόησης των λεγομένων μου· δηλώνω τα εξής:

 

Συνάδελφοι, ήρθε η στιγμή της αποκάλυψης του βδελυρού μου προσωπείου. Πιστεύω ότι η κατάσταση που βιώνουμε καθημερινώς,

είναι ειδυλλιακή και ότι πρέπει να εκστρατεύσουμε εναντίον όλων των κρατών του πλανήτη με αρχηγό τον Λυκούργο.

Φυσικά, πιστεύω στην ύπαρξη εξωγήινων και κυκλοφορώ με χλαμύδα και σανδάλια. Ο πίνακας όπου απεικονίζονται ο Αριστοτέλης

και ο Πλάτωνας βρίσκεται πάνω από το κρεβάτι μου (μάλιστα όταν κοιμάμαι τον βάζω κάτω από το μαξιλάρι μου).

Φροντίζω ώστε δύο φορές το μήνα (τουλάχιστον) να διεξάγεται μνημόσυνο για τον Σωκράτη - του οποίου τον αδόκητο χαμό, δεν

έχω ακόμα ξεπεράσει.

Link to comment
Share on other sites

Θυμάμαι ότι κανά δυο στρατηγούς που είχαν κάνει έρωτα στους Πέρσες τους εξοστράκισαν.

εσύ πας πολύ πίσω, πιο πρόσφατα τον κολοκοτρώνη είχαν βάλει φυλακή

Link to comment
Share on other sites

Το απόλυτα σίγουρο συμπέρασμα είναι ότι πάσχουμε από έλλειψη παιδείας όλοι μας. Αλλιώς πώς να εξηγήσω όλες αυτές τις δημοσιεύσεις; Όλοι μας χορεύουμε γύρω από το ίδιο καζάνι αλλά κανείς μας δεν φαίνεται να θέλει να το ανατρέψει. Κατανοώ την προσπάθεια του Χείλωνα ο οποίος μέσω του υπερβατικού του συλλογισμού προσπαθεί να υπερκεράσει την ζοφερή σημερινή πραγματικότητα και να αφήσει το δικό του στίγμα για το τί θεωρεί δίκαιο και καλό. Δυστυχώς για τον ίδιο όμως κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ή χαρακτηρίζεται γραφικούς από τους πιό κυνικούς ημών. Από την άλλη είναι λογικό να μας διακατέχει μια κάποια κυνικότητα όταν ζούμε όλες αυτές τις τραγελαφικές καταστάσεις αλλά αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για την απραξία μας. Δεν αρκεί να στηλιτεύουμε τις καταστάσεις, ωφείλουμε και να τις διορθώνουμε όπως και όσο μπορούμε. Έχουμε συζητήσει πολλάκις όλα αυτά τα προβλήματα αλλά μέχρις εκεί, συνήθως είμαστε ευχαριστήμενοι από το βάθος το συζητήσεων και δεν προχωρούμε στο επόμενο βήμα. Τελικά απ' ότι φαίνεται υπερτερεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το οποίο μας απαγορεύει να αναλάβουμε ριζοσπαστικές δράσεις απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα και αυτό πάλι αποτελεί ένδειξη της ελλιπούς παιδείας μας.

Link to comment
Share on other sites

Aγαπητέ Chilon,

 

Σου επιστρέφω κατ΄αρχάς τα περί ορθής κατανόησης του Ελληνικού λόγου, καθώς θεωρώ ότι ίσως αμυνόμενος επί σειρά δημοσιέυσεων ίσως να παρέφρασες τα λεγόμενά μου, σίγουρα όμως εξέλαβες ως προσωπική τη δημοσίευσή μου η οποία καθ΄οιονδήποτε τρόπο απευθύνεται αποκλειστικά σε εσένα, εξ'ου και το σημείο του εφησυχασμού. Σε καλώ να διαβάσεις προσεκτικά!

 

Πάντως θέλω να παρατηρήσω ότι στην τελευταία σου παράγραφο υπέπεσες στο σφάλμα που από την αρχή αποκύρηξες. Ναι, εκεί είσαι προκλητικός.

Link to comment
Share on other sites

Διαφωνώ με τις απόψεις σου συνάδελφε cna, αλλά σε συγχαίρω για τον τρόπο διατύπωσης των σχολίων σου.

Έτσι κάνουμε περισσότερο αξιοσέβαστο τον επιστήμονα και επαγγελματία Μηχανικό. Εύγε!!!

 

Σε ερωτώ συνάδελφε Athan, έχεις παρατηρήσει στο παρόν forum να έχει εκφραστεί (έστω και μία φορά) προτροπή για εφησυχασμό;

Φυσικά και δεν απευθύνεται σε σένα η τελευταία παράγραφος της προηγούμενης δημοσίευσής μου. Κατά ποίαν έννοια είναι προκλητική;

Έχεις διαβάσει τις 30 δημοσιεύσεις που προηγήθηκαν και θεώρησες προκλητικό το δικό μου σχόλιο (του οποίου η μοναδική αφορμή είναι

η μη κατανόηση των λεγομένων μου, δεν περιέχει κανέναν απαξιωτικό χαρακτηρισμό και αφορά μόνο το άτομό μου);

Link to comment
Share on other sites

... και αφορά μόνο το άτομό μου);

 

"Αφορά στο άτομό μου", για να βελτιώσεις τις ήδη καλές και επαρκείς γνώσεις της ελληνικής σου γλώσσας.

Link to comment
Share on other sites

Συνάδελφε Directionless, η φράση "αφορά στο" αποτελεί μεταφορά της λόγιας έκφρασης "αφορά εις το".

Ενώ χρησιμοποιούνται και οι δύο τύποι (με σ ή χωρίς), το σωστό είναι "αφορά το". Υπάρχουν περιπτώσεις που

το "αφορά στο" έχει κάποια εφαρμογή, π.χ. όταν λέμε "αφορά στην ελευθερία" (επειδή η ελευθερία είναι έννοια),

ενώ λέμε αφορά τον μπακάλη (γιατί ο μπακάλης είναι πρόσωπο και όχι έννοια).

 

Συνειδητά έγραψα "αφορά το άτομό μου" και όχι "στο άτομό μου".

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια περί των γνώσεών μου.

Link to comment
Share on other sites

Ο εφησυχασμός είναι η μόδα της εποχής. Επικρατεί δε σε όλα τα θέματα. Αλλες φορές εμφανίζεται με τη μορφή του "καναπέ" και άλλες με τη μορφή του ότι "εγώ το ξέρω καλύτερα από τους άλλους".

 

Επειδή βλέπω ότι στέκεσαι ακόμη στη συγκεκριμένη λέξη, σε παραπέμπω στην προηγούμενη μου δημοσίευση.

 

Όσον αφορά στη προκλητικότητα του προηγούμενου σχολίού σου, αυτό δεν αφορά στο άτομό σου (όπως αργότερα λες) αλλά στην εικόνα που θεωρείς ότι έχουν για έσένα οι "κατώτεροι" συνομιλητές σου που δεν μπορούν να συλλάβουν τα λεγόμενα και το ύφος σου. Τα περισσότερα από τα σχόλια των υπολοίπων δημοσιεύσεων αφορούν απόψεις, δεκτές ή μη από τον εκάστοτε αναγνώστη. Το σχόλιο αυτό όμως θίγει την νοημοσύνη συνομιλητών.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.