gvarth Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Εκμετάλλευση θέσης ισχύος θα το ονόμαζα και φαντάζομαι ότι θα αισθάνθηκες τουλάχιστον άβολα . Κάποιοι , το έχουν δει αφέντες με όλη την έννοια του όρου Υπάρχει ανεργία , υπάρχει ετεροαπασχόληση, κυκλοφορούν και ... αφέντες , άστα βράστα Link to comment Share on other sites More sharing options...
myri Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 τηλέφωνο στο ΤΕΕ;;;; καλό!!!;;; τηλέφωνο τη γυναίκα του;;;;;; καλύτερο;;;; Link to comment Share on other sites More sharing options...
vasiliki-cv Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Και δεν σας είπα και το καλύτερο... όταν αντέδρασα έντονα στο άπλωμα (όχι της μπουγάδας) αλλά των χεριών γύρισε και μου είπε "Κοπέλα μου και γυμνή να ήσουν μπροστά μου δεν θα μου ..... απλά ήθελα να σε δοκιμάσω" Σηκώθηκα όπως ήμουν και έφυγα. Οσό για το ΤΕΕ το σκέφτηκα αλλά για να είμαι ειλικρινής το φοβήθηκα να το κάνω. Τωρα στην γυναικα του ...χμμμ καλή ιδέα..!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
gvarth Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Καλά, δεν έμεινε στα λόγια , προχώρησε και σε έργα ο υποψήφιος εργοδότης ; Και η δικαιολογία του (αν και δεν χωρούν δικαιολογίες) , τελείως εκτός τόπου και χρόνου μειωτική και απαράδεκτη ... Γεμίσαμε αφεντικά με την χειρότερη δυνατή σημασία της λέξης Ήθελε καταγγελία και επειδή γνωρίζουν (ή υποθέτουν) όλα αυτά τα άτομα ότι δεν θα διαμαρτυρηθούν οι παθούσες με έγγραφο τρόπο κάπου , γι' αυτό και αποθρασύνονται. Link to comment Share on other sites More sharing options...
randomas Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 @harittos_ch, σχετικά με την μη απάντηση: Δεν νομίζω ότι πρέπει να αφήνεις να σε πειράζουν τέτοια θέματα... Link to comment Share on other sites More sharing options...
vasiliki-cv Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1 , 2009 Συμφωνώ για την καταγγελία άλλα όπως είπα φοβήθηκα. Για το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν προφύλαξα τις συναδέλφισες από αυτόν. Link to comment Share on other sites More sharing options...
γιώργος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Ξεχναμε κατι ... Οι εταιριες οταν εχουν πραγματικη αναγκη απο υπαλληλους κοιτανε απο τα βιογραφικα που εχουν αφθονα στο συρταρι τους...... Απο προσωπικη εμπειρια συναντησα τα παρακατω : 1) 30 βιογραφικα πολ. μηχανικων για θεση σε μικρο σχετικα γραφειο χωρις να υπαρχει αναγκη για εργαζομενο τα οποια ουσιαστικα ηταν μετρο εκβιασμου για τους ηδη εργαζομενους 2)Απαντηση απο εταιρια στα Εμιρατα αιτησης μου που ουσιαστικα τους κοραιδευε με τα χρηματα που ζητουσα... τωρα το ποιος ποιος ακολουθει τον καταλληλο τροπο.......... βασιλικη μπορει η κορη του συγκεκριμενου να περασει τα ιδια.... Link to comment Share on other sites More sharing options...
shelby Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Έξω η αγορά θέλει τύχη, πολύ τυχη. Π.χ Εγώ όταν έψαχνα για πρακτική πήγα σε όλους όσους ζητούσαν. Αποτέλεσμα μου έλεγαν θα σε ειδοποιήσουμε και ακόμα παίρνουν τηλέφωνο και έχουν περάσει τρεις μήνες. Και βρήκα πρακτική από καθαρή τύχη. Συμπέρασμα αν δεν πας από 'κει να τους δεις κατάφατσα μην περιμένεις απάντηση και αν δεν σου τηλεφωνήσουν σε 2 μέρες μην έχεις ελπίδες να πάρεις απάντηση ούτε για δουλειά. Link to comment Share on other sites More sharing options...
howard_roark Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 να κανω το δικηγορο του διαβολου? επειδη εκανα συνεντευξεις για τις εταιρειες στις οποιες δουλευα και εχω δει πανω απο 1000 ατομα και εχω προσλαβει πανω απο 100, νιωθω οτι μπορω να μιλησω. οταν ημουν μικρος και μου αναθεσαν το θεμα προσωπικου για πρωτη φορα, μετα απο 50συνεντευξεις και αφου ειχα επιλεξει τον ανθρωπο που ηθελα, εδωσα εντολη στη γραμματεα να επικοινωνησει με τους υπολοιπους. Ε, εγινε ο χαμος. Καποιοι ηρθαν απο το γραφειο και ζηταγαν ξανα ραντεβου και ζηταγαν εξηγησεις, καποιοι παιρναν τηλεφωνο 3 φορες τη μερα και με ζητουσαν, καποιοι βρηκαν το εταιρικο κινητο απο λαθος της γραμματεως και με παιρναν ολες τις ωρες τηλεφωνο, αλλοι ζητουσαν να μιλησουν με καποιον πιο πανω κλπ κλπ Το ιδιο συνεβαινε καθε φορα. Στο τελος καταλαβα, και δεν αφηνα πολλα περιθωρια στις συνεντευξεις και ελεγα, "αν δεν επικοινωνησω εγω μαζι σας εντος εβδομαδας, θα εχουμε κανει καποια αλλη επιλογη" - βεβαια ετσι κινδυνευα να χασω καποιον καλο υποψηφιο. Επειδη οι ρυθμοι για ολους μας ειναι εντονοι και ειδικα σε μεγαλες εταιρειες το πιο σημαντικο πραγμα ειναι ο χρονος (απλα γιατι δεν πληρωνεται παραπανω) οπως καταλαβαινει καποιος δεν ειναι δυνατον να γινεται λεπτομερης κουβεντα με καθε αποτυχοντα. Στην πραγματικοτητα, δεν ειναι καν δυνατον (και ουτε γινεται πουθενα) να δωθει λογος για την μη επιλογη. Απλα προτιμηθηκε καποιος αλλος. Τελος. Οι λογοι μπορει να ειναι αντικειμενικων ικανοτητων, χημειας, "αερα", πρωτης εντυπωσης, διαθεσης, αντιληψης, ευκολιας προσαρμογης κλπ κλπ κλπ πραγματα που οχι μονο δεν ειναι δυνατον να εξηγηθουν, αλλα αν οντως κοινοποιηθουν στον υποψηφιο, εισαι ανοιχτος και σε αγωγες. Δεν θελω να παρεξηγηθω - κι εγω καποτε εκανα γυρες σαν πιτσιρικας και εδινε βιογραφικα κλπ αλλα τι εξυπηρετει η επιμονη και ο προβληματισμος? Η θεση ειναι χαμενη. Δεν ειναι θεμα συμπεριφορας ουτε σεβασμου. Ο καθενας κοιταει τη δουλεια του, τα λεφτα του και τη καριερα του. Το πιο απλο : αν δεν ακουσετε νεα σε 1 εβδομαδα, παρτε ενα τηλεφωνο. Αν δεν βγαλετε ακρη ξεχαστε το. υγ για το θεμα της παρενοχλησης. φαινεται ειναι της μοδας τελευταια γιατι ειναι η πολλοστη φορα που ακουω σχετικο παραδειγμα απο γυναικα. Αντιλαμβανομαι την δυσκολια της αντιμετωπισης με καταγγελιες κλπ αλλα νομιζω οτι εκεινη τη στιγμη θελει μια μικρη απειλη καταγγελιας στο ΤΕΕ ή στην αστυνομια για να μαζευτει ο κυριος με τα χερακια που θελουν κοψιμο. Νομιζω θα το σκεφτει λιγακι την επομενη φορα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
vasiliki-cv Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6 , 2009 Αγαπητέ δικηγόρε του διαβόλου Δυστυχώς εκείνη την στιγμή το μόνο που σκέφτηκα (μόνο προσωπικά μπορώ να μιλήσω) ήταν να σηκωθώ και να φύγω. Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα της στιγμής αλλά σίγουρα δεν είναι απλά θυμός. Με το που βγήκα έξω δεν φαντάζεσαι πόσα πράγματα ευχόμουν αν είχα κάνει και για πόσες μέρες το επανέφερα στο μυαλό μου. Τώρα, αν μου ξανασυμβεί (!!!) ίσως έχω την ψυχραιμία. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣύνδεση
Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα