Μελέτη διάθεσης υγρών αποβλήτων ελαιοτριβείου

[ZaXoYs]

Από το παραπάνωδεν μπορώ να καταλάβω τι ιδιαίτερο έχει η μέθοδος από μια κλασική αναερόβια χώνευσξ

Οτι είδες σωρό στις χωματερές δεν μου λέει κάτι όσο η έκταση της εφαρμογής .Έχω δει αρκετά μικρά project και παρόλα αυτά δεν έχω πειστεί ακόμια για το "ποια μέθοδος είναι δοκιμασμένη στην πράξη"

Εξάλλου δεν υπάρχει μονοσήμαντη απάντηση (θα βάλεις πχ εξατσμισοδιαπνοή κοντά σε κατοικημένη περιοχή? το κόστος αλλάζει ανάλογα με τα m3 και μπορεί η ακριβή κατασκευή να βγει φτηνή σε λειτουργία κλπ)

 

Για όποιον ενδιαφέρεται για λίγη ενημέρωση :

http://www.envifriendly.tuc.gr/gr/docs/activities/011008/eishghseis/Kalogerakis.pdf

http://www.aegean.gr/environment/eda/naias/default.htm

[lightname]

ZaXoyS:

Δεν καταλαβαίνω τι μου λες επειδή δεν έχω καμιά επιστημονική σχέση με τον τομέα. Στην εκπομπή που είδα αναφερόταν ως κάτι πρωτοποριακό που δίνει λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα, τα λύματα του ελαιοτριβείου και σκέφτηκα να το αναφέρω. Όποιος συνάδελφος ασχολείται, ας το αξιολογήσει.

 

Απλά έδειχνε και σάκους από το κόμποστ που δίνονται στο εμπόριο για λίπασμα, άρα πρέπει να είναι εφαρμοσμένη μέθοδος.

[jc]

Είμαι Βιολόγος, με γραφείο περιβαλλοντικών μελετών εδώ και 10 χρόνια και τελειώνω ελπίζω ένα μεταπτυχιακό στη Διαχείριση Αποβλήτων. Για τα ελαιοτριβεία το ψάχνω εδώ και χρόνια και δεν έχω βρει κάποια μέθοδο τελείως αποδεκτή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι φαινόλες που περιέχει ο κατσίγαρος οπότε δεν κάνουν τίποτα οι βιολογικοί. Ούτε οι αρμόδιες υπηρεσίες προτείνουν κάτι. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος είναι οι εξατμισοδεξαμενές αφού προηγηθεί κροκίδωση (αναφέρθηκε ο planb) αλλά και πάλι εξαρτάται από το αν τις αποδέχεται η τοπική κοινωνία αφού η μυρωδιά τους είναι από τις χειρότερες.

[ZaXoYs]

Για τα ελαιοτριβεία το ψάχνω εδώ και χρόνια και δεν έχω βρει κάποια μέθοδο τελείως αποδεκτή. .

 

Αυτό ακριβώς ήθελα να τονίσω με το μήνυμα μου και επιπρόσθετα οτι η εφαρμογή σε κάποιο project δεν αρκεί ,εξαρτάται και από το μέγεθος και άλλους παράγοντες κλπ

 

Οι φαινόλες είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στην βιολογική αποδόμηση και μάλλον η λύση θα είναι σε συνδυασμό βιολογικής αποδόμησης με κάποια τεχνική προηγμένης οξείδωσης αλλά προς το παρόν φαντάζει ιδιαίτερα ακριβό

 

jc παρακαλώ ενημέρωσε το προφίλ σου με την ειδικότητα σου

Ευχαριστώ

[planb]

Τα ελαιοτριβεία τριών φάσεων παράγουν μεγάλα ποσά υγρών αποβλήτων, αλλά η περαιτέρω επεξεργασία του στερεού υπολλείματος και η εξαγωγή του πυρηνέλαιου είναι πιο εύκολη, πιο φτηνή και πιο εφικτή για τα δεδομένα της Ελλάδας. Από την άλλη τα διφασικά δεν έχουν υγρά απόβλητα, αλλά το πρόβλημα μετατείθεται στον ελαιοπολτό, ο οποίος έχει υψηλό οργανικό φορτίο, υψηλό ποσοστό υγρασίας και η κατεργασία του σύμφωνα με τις υπάρχουσες Ελληνικές εγκαταστάσεις κρίνεται δύσκολη αν όχι ανέφικτη και αντιοικονομική. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

 

Παρεπιπτόντως, ξέρει κανείς κάποια εγκατάσταση που να επεξεργάζεται απόβλητα διφασικών ελαιουργείων;

[CivilKald]

Έχει κάποιος συνάδελφος ασχοληθεί με εφαρμογή συστήματος επεξερασίας των υγρών λυμάτων από την παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς (ύδατα από έκπλυση,ξεπίκρινση και άλμη ζύμωσης); Πρόκειται για βιοτεχνία χωρίς σύνδεση σε αποχετευτικό δίκτυο. Οι επιλογές είναι διάθεση σε ρέμα ή άρδευση μετά από κατάλληλη επεξεργασία. Έχω διαβάσει αρκετά για τις τεχνικές επεξεργασίας και για τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου αποβλήτου. Θα ήθελα ωστόσο να μάθω από σχετική εμπειρία συναδέλφου.

 

Οι φαινόλες είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στην βιολογική αποδόμηση και μάλλον η λύση θα είναι σε συνδυασμό βιολογικής αποδόμησης με κάποια τεχνική προηγμένης οξείδωσης αλλά προς το παρόν φαντάζει ιδιαίτερα ακριβό

Η βιβλιογραφία προτείνει αερόβια βιολογική επεξεργασία με τον μύκητα Aspergillus niger o οποίος παρουσιάζει αντοχή στη τοξικότητα των φαινολών.

Δευτερεύον στάδιο προτείνεται πράγματι η χημική οξείδωση. Η χρήση αντιδραστηρίων Fenton εξυπηρετεί το σκοπό αυτό και είναι μάλλον οικονομικότερη από π.χ. την οζονοποίηση.

Γνωρίζει συνάδελφος αν εφαρμόζονται όμως πρακτικά οι τεχνικές αυτές στις μονάδες παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς?

Ή εφαρμόζεται (και εγκρίνεται) η χρήση βόθρων και απομάκρυνση με βυτίο?

 

Edit: Πολύ καλό το πρώτο link που παραθέτεις ZaXoYs

Edited Ιούνιος 19 , 2012 by CivilKald

[Ρουμελιώτης]

Ή εφαρμόζεται (και εγκρίνεται) η χρήση βόθρων και απομάκρυνση με βυτίο?

 

Ως προς αυτό, μπορεί να περάσει εάν:

1. Μπορέσεις να βρεις από την βιβλιογραφία την σύσταση των αποβλήτων.
   
2. Εάν βρεις τον κανονισμό αποδοχής λυμάτων από την ΕΕΛ όπου θα παραδίδονται και εφόσον τα όρια των διάφορων ρυπαντών στα απόβλητα είναι εντός των ορίων που αποδέχεται η ΕΕΛ, θα πρέπει να επικοινωνήσεις με τους αρμόδιους που λειτουργούν την ΕΕΛ, να τους στείλεις την Περιβαλλοντική και ότι άλλο αποδεικνύει ότι τα όρια στα απόβλητα είναι εντός των ορίων που έχουν θέσει, οπότε στο 90% των περιπτώσεων απαντούν θετικά.
   
3. Σε αυτή την περίπτωση με τη θετική γνωμοδότηση από την ΕΕΛ, θα το δεχθεί και η δ/νση περιβάλλοντος
   

[CivilKald]

@ Ρουμελιώτης

 

Το COD των συγκεκριμένων αποβλήτων είναι της τάξης των 10⁴mg/l και οι πολυφαινόλες της τάξης των 10³mg/l.

Οι ΕΕΛ δέχονται τιμές COD<1200mg/l, ενώ οι φαινόλες αναστέλουν την αποδοτικότητα της βιοαποικοδόμησης.

Πιστεύω ότι θα απαιτηθεί επεξεργασία από τον ιδιώτη ακόμα και για την αποδοχή στην ΕΕΛ.

Άλλωστε και οι τεχνικές που προτείνοται από τους ερευνητές (συνδυασμένη βιολογική-χημική οξείδωση+κροκίδωση-καθίζηση) κατεβάζουν τα υγειονολογικά φορτία σε τιμές αποδεκτές για ΕΕΛ, όχι απαραίτητα και για δίαθεση σε ρέμα ή άρδευση...

Παρ'όλα αυτά θα το ψάξω...

Edited Ιούνιος 21 , 2012 by CivilKald

[aiche]

Σύμφωνα με το σύγγραμμα του Γ. Μαρκαντωνάτου "Επεξεργασία και διάθεση υγρών αποβλήτων" η εξουδετέρωση και η κροκύδωση μπορεί να γίνει με προσθήκη ασβέστη σε δεξαμενή συγκρατήσεως 30' - 60' με μηχανική ανάδευση. Η απαιτούμενη ποσότητα ασβέστη υπολογίζεται σε 5 kg CaO/t ελαιόκαρπου ή ακόμη σε ποσοστό 2% CaO στα απόβλητα.

 

Επίσης περαιτέρω πληροφορίες μπορείς να βρεις στον τόμο του 2ου Πανελληνίου Επιστημονικού Συνεδρίου Χημ. Μηχανικής (Θεσσαλονίκη, Μάϊος 1999). Έχει δύο ενδιαφέροντα τεχνικά άρθρα: Το "Επεξεργασία υγρών αποβλήτων βιομηχανιών επεξεργασίας βρωσίμων ελαίων με αντιδράσεις Fenton" και το "Τα απόβλητα των ελαιουργείων στην Κρήτη: Μια καινούργια προσέγγιση σε ένα παλιό πρόβλημα" .

Edited Ιούνιος 21 , 2012 by aiche

[coolbaby82]

civilkald

 

Πρέπει να σου πω ότι πριν από αρκετό καιρό είχα δει στο σιτε του υπεχωδε μια εγκύκλιο η οποία καθόριζε αποδεκτές μεθόδους επεξεργασίας για ελαιοτριβεία. Ψάχνω εδώ και πόση ώρα αλλά δε μπορώ να τη βρω δυστηχώς. Προσωπική μου άποψη είναι να κάνεις μια επικοινωνία ή επίσκεψη στο υπεχωδε και να τους ρωτήσεις ποιες είναι ενδεικτικές μέθοδοι και ρώτα και για αυτή εγκύκλιο.

 

Κακά τα ψέματα κατα τη προσωπική μου άποψη στη συγκεκριμένη περίπτωση όσα αναφέρονται πιο πάνω για οξέιδωση με τόσο ισχυρά οξειδωτικά μέσα είναι όνειρα θερινής νυχτός. Γιατί αν κατάλαβα σωστά μιλάμε για βιοτεχνία που πιθανώς συντηρεί 1-2 οικογένειες σωστα? Εαν ναι, μπένουν στη μέση πολλά θέματα όπως πολύ μεγαλύτερο κόστος, εκπαίδευση προσωπικού, ασφάλεια/υγιεινή κτλ το να επεξεργαστείς ένα τέτοιο απόβλητο πχ με fenton χρειάζονται εργαστηριακά πειράματα για να βρεις ακριβής δοσολογίες δεν είναι ξυπνάω το πρωί, τι να κάνω ας ρίξω 10κγ αντιδραστηρίου. Θεωρώ ότι η πιο βιώσιμη λύση σε μια τέτοια οικογενειακή επιχείρηση είναι να κινηθείς στο τρίπτυχο κροκίδωση - βιολογική επεξεργασία - κλίνες ξήρανσης. Ειδικά οι κλίνες ξήρανσης που ανέφερε κάποιος πιο πάνω μοιάζει πολύ καλή επιλογή διάθεσης, καθώς το απόβλητο σου ακόμα και στην έξοδο μετά την επεξεργασία θα είναι τοξική βόμβα (δεν υπάρχει περίπτωση να πέσεις κάτω από τα 1200 ppm cod που ανέφερες)!

Edited Ιούνιος 21 , 2012 by coolbaby82