Lifeguard Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Πολύ ωραίο και εύστοχο θέμα συνάδελφισσα! Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες...ο γονέας αποτελεί σημαντική βοήθεια και όσο τα πράγματα,όχι μόνο στο επάγγελμα,αλλά και γενικότερα στην κοινωνία μας δυσκολεύουν από κάθε άποψη τόσο θα χρειαζόμαστε και περισσότερα στηρίγματα!Όσο πάθος-θέληση κ.λπ. και να έχεις,άνθρωπος είσαι όχι μηχανή... Εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα πάω αυτό που μου άφησαν απ'το 5 στο 6 ή και παραπάνω και να το αφήσω παρακαταθήκη και για τα δικά μου παιδιά... Link to comment Share on other sites More sharing options...
george66 Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Παιδί αγροτών είμαι από επαρχία. Δεν είχα βοήθεια από κανέναν στην οικογένεια, αλλά έμαθα κάτι πολύ καλά. Στη ζωή μόνοι μας ερχόμαστε, μόνοι μας φεύγουμε. Βέβαια το καλύτερο θα ήταν στρωμένες δουλειές όπως λέτε, αλλά χάνεται η χαρά όταν κάνεις κάτι μόνος σου, όταν το δημιουργείς. Το παρομοιάζω με δρόμο. Οσοι έχουν γονείς μηχανικούς, προχωράνε σαν να είναι σε άσφαλτο, ενώ όσοι ξεκινάνε μόνοι τους είναι σε χωματόδρομο. και δυστηχώς τρως περισότερες φάπες στην πιάτσα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lifeguard Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Επίσης να συμπληρώσω κάτι περί της χαράς του "αυτοδημιούργητου"... Δεν είναι όλες οι "καταστάσεις" το ίδιο...αν μιλάμε π.χ. για μια καρεκλίτσα κάπου όπου για να "καθίσεις" μεσολάβησε γονέας-συγγενής το καταλαβαίνω...υπάρχουν όμως παιδιά που κληρονόμησαν π.χ. ένα τεχνικό γραφείο και σε μερικά χρόνια έφτασαν να παίρνουν καλύτερες δουλειές!Πιστεύετε ότι αυτά τα παιδιά αξίζουν λιγότερο; Εγώ δεν το νομίζω... Link to comment Share on other sites More sharing options...
ksan8ia_optasia Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Συγγραφέας Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 δηλαδή όσοι δεν έχουμε πάτημα θα μας φάει η ανεργία?? μη μου λέτε τέτοια ρε παιδιά, μόλις μπήκα στο πανεπιστήμιο, μου κόβετε τα φτερά!! εγώ είμαι παιδί γιατρών ας πούμε, τι έπρεπε με το ζόρι να πάω να γίνω γιατρός αν δε γουστάρω... Link to comment Share on other sites More sharing options...
GRTOPO Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Ίσως οι γονείς σου να έχουν φίλους, γνωστούς, πελάτες που να μπορέσουν να σου σταθούν ενισχυτικά στα πρώτα σου βήματα.... που ξέρεις?? Προσωπικά εγώ στο γιό μου ...θα τον προτρέψω "διακριτικά" με τον τρόπο μου ... να ακολουθήσει τα βήματά μου ώστε να υπάρξει μια διάδοχη κατάσταση στο γραφείο και όσο το δυνατό στρωμένη με ρόδα πορεία γι αυτόν..... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παναγιώτης Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 @GRTOPO Πρόσεχε μόνο να μη σου γυρίσει ανάποδα η διακριτική επέμβαση... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lifeguard Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 δηλαδή όσοι δεν έχουμε πάτημα θα μας φάει η ανεργία?? μη μου λέτε τέτοια ρε παιδιά, μόλις μπήκα στο πανεπιστήμιο, μου κόβετε τα φτερά!! εγώ είμαι παιδί γιατρών ας πούμε, τι έπρεπε με το ζόρι να πάω να γίνω γιατρός αν δε γουστάρω... Αφού ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς,μην ακούς τίποτα και κανέναν!Αργά ή γρήγορα,εύκολα ή δύσκολα θα τη βρεις την άκρη! Έτσι πρέπει άλλωστε...τα χρήματα δεν είναι το παν... Link to comment Share on other sites More sharing options...
GRTOPO Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Παναγιώτη μου,.... θα προσπαθήσω να είναι διακριτική..... Δεν ξέρω τί επαγγέλονται οι δικοί σου... όμως δεν θα ήθελες να εύρισκες μια στρωμένη κατάσταση??? Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παναγιώτης Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Και εκείνοι για διακριτική παρέμβαση το πήγαν αλλά την πάτησαν... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elpinor Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 28 , 2009 @ GRTOPO συμβουλή, επειδή τα έζησα με γιο συναδέλφου ΠΜ. "διακριτικά" τον ενθάρρυνε με κάθε τρόπο να σπουδάσει Αρχιτέκτονας. Καλό γραφείο, έτοιμη πελατεία. Το παλικάρι έδωσε 2 φορές πανελλήνιες και τελικά πήγε στην Ιταλία. Σε 7 χρόνια επέστρεψε με το πολυπόθητο πτυχίο και πήγε φαντάρος. Μόλις απολύθηκε, πήγε στον πατέρα του και του είπε : "τώρα πατέρα που σου έκανα το χατήρι και πήρα το πτυχίο του Αρχιτέκτονα, μπορώ να πάω να σπουδάσω κτηνίατρος?" 10 χρόνια χαμένα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣύνδεση
Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα