Νέος σχεδιασμός, νέο μοντέλο στην παραγωγή έργων

Κλείνοντας το πρώτο μισό της Άνοιξης οδεύουμε στο πιο "περίεργο" καλοκαίρι, κατασκευαστικά τουλάχιστον. Η ανομβρία των έργων συνεχίζεται ως κληρονομιά είναι η αλήθεια από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η αλλαγή πολιτικής στα έργα φέρνει νέες καθυστερήσεις και τελικά σήμερα το αποτέλεσμα είναι όλοι να περιμένουμε για το τι θα γίνει τελικά με την παραγωγή έργων

Ο Ιούνιος θα είναι το πρώτο γερό crash test για τα νέα έργα καθώς έρχονται και πάλι τα έργα για την Υποθαλάσσια Σαλαμίνας, το Νέο Αεροδρόμιο Καστελίου και τον άξονα Ελευσίνα-Υλίκη. Για τον τελευταίο όλα δείχνουν πως θα είναι και η τελευταία καθώς οδεύει προς ακύρωση λόγω προβλημάτων εμπλοκής με τους αυτοκινητόδρομους της Ολυμπίας Οδού και της Αττικής Οδού.

Στα σιδηροδρομικά έργα περιμένουμε τη νέα διοίκηση στην ΕΡΓΟΣΕ και μέτα θα δούμε για νέα έργα. Στην Εγνατία Οδό τα πράγματα δείχνουν δύσκολα καθώς λείπουν νέα έργα, άρα θα πρέπει να υπάρξει νέος προγραμματισμός. Το ίδιο λίγο-πολύ συμβαίνει και στις υπόλοιπες κατασκευαστικές ΔΕΚΟ. Αττικό Μετρό αναμένεται η γραμμή 4, στον ΟΑΚ κανείς δε βλέπει που μπορεί να συμμετέχει σε έργα, στις Κτιριακές Υποδομές αναζητείται πιο ισχυρή ταυτότητα στα έργα κ.ο.κ.

Τελικά τι πρέπει να περιμένουμε να δούμε το επόμενο τετράμηνο στην παραγωγή νέων έργων; Σχεδόν τίποτα είναι η απάντηση. Το Υποδομών έχει δηλώσει ότι θα περιμένει την οριστική ένταξη των έργων στο νέο ΕΣΠΑ και αυτό αναμένεται προς τα τέλη του έτους. Αυτό πρακτικά έχει την εξήγηση του καθώς ο χρόνος αυτός που απομένει μπορεί να χρησιμεύσει ως αναμονή για τις πολιτικές εξελίξεις στην κρίση χρέους της χώρας.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έργα. Αντίθετα, υπάρχεια σωρεία έργων που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή τόσο στο επίπεδο των μεγάλων και πολύ μεγάλων έργων, όσο και σε επίπεδο μεσαίων και μικρών έργων.

Το ΕΣΠΑ 2007-2013 έδωσε πολύ μεγάλη βαρύτητα σε έργα τοπικού επιπέδου, ειδικά στον τομέα της ύδρευσης και αποχέτευσης καθώς για όσους δεν είναι γνώστες είχε προβλεφθεί ένα κονδύλι 2 δις ευρώ για την κάλυψη των αναγκών σε ύδρευση και αποχέτευση πανελλαδικά. Μάλιστα το συγκεκριμένο ποσό υπάρχει και στην περίφημη λίστα των 181 έργων προτεραιότητας του ΕΣΠΑ που είχε δημοσιευθεί το 2012.

Όλα αυτά τα έργα, μικρά και μεγάλα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο πιο κρίσιμο στάδιο τους που είναι η ωρίμανση της κατασκευής τους. Με απλά λόγια τους επόμενους μήνες θα δούμε ποια έργα θα καταφέρουν να ολοκληρωθούν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ και ποια θα πρέπει να τα κληρονομήσουμε (ροκανίζοντας ωστόσο το ήδη μικρό χρηματικό πλαίσιο) του νέου ΕΣΠΑ (ή ΣΕΣ) 2014-2020.

Η τακτική αυτή βέβαια κρύβει και μία παγίδα που την έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Μεταθέτοντας την παραγωγή έργων για μετά έχεις ήδη εξασφαλίσει καθυστερήσεις στα έργα νέας γενιάς παραβλέποντας το γεγονός πως το όλο σύστημα παραγωγής έργων στην Ελλάδα (από τη σχεδίαση, δημοπράτηση, υλοποίηση) είναι εξαιρετικά αργό σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης.

Αυτή η τακτική στο παρελθόν οδήγησε σε μαζική μετάθεση έργων σε μελλοντικά Ευρωπαϊκά προγράμματα αλλά και σε απώλεια κονδυλίων. Οπότε η προσοχή στην διαχείριση του νέου ΕΣΠΑ και το πως σχεδιάζουμε γενικότερα το αύριο των έργων έχει εξαιρετική σημασία για το πως θα γραφτεί η επιτυχία ή αποτυχία αυτού του νέου σχεδιασμού και η επίδραση του θα είναι σαφώς πανελλαδική.

Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/editorial/item/29912-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CF%89%CE%BD