Τα απρόοπτα στο έργο Πάτρα - Πύργος: Ένας καταυλισμός Ρομά, εννέα τάφοι και 55.000 τόνοι σκουπιδιών

Η μετακίνηση ζώντων και… νεκρών, αλλά και δεκάδων χιλιάδων τόνων απορριμμάτων είναι ανάμεσα στα απρόοπτα που κλήθηκαν να χειριστούν οι κατασκευαστές του αυτοκινητοδρόμου Πάτρας – Πύργου τους τρεις πρώτους μήνες του έργου. Οι εμπλοκές αφορούν τους κατοίκους ενός καταυλισμού Τσιγγάνων, που βρίσκεται στη ζώνη απαλλοτρίωσης του έργου και του οποίου οι κάτοικοι αρνούνται να φύγουν, και την ανάγκη περιορισμού κατά εννέα τάφους ενός νεκροταφείου που βρίσκεται στο όριο του δρόμου. Και τέλος τους 55.000 τόνους σκουπιδιών που πετούσαν αγρότες της Ηλείας μέσα στους χώρους του εργοταξίου, όταν τα έργα είχαν σταματήσει.

Οπως σε κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο, έτσι και στην κατασκευή του οδικού άξονα Πάτρας – Πύργου προέκυψαν διάφορα απρόοπτα, είτε κατασκευαστικής φύσης είτε σχετιζόμενα με τις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Οπως ανέφεραν χθες οι υπεύθυνοι του έργου, τα κυριότερα από αυτά είναι:

– Ενας καταυλισμός Τσιγγάνων που αρνείται να μετεγκατασταθεί, στο ύψος της Κάτω Αχαΐας. Η ιστορία δεν είναι νέα – οι κάτοικοι έχουν αποζημιωθεί, ο τοπικός δήμος τους παρείχε κοντέινερ για τη στέγασή τους σε άλλο σημείο, όμως εκείνοι… πούλησαν τα κοντέινερ και παραμένουν στη θέση τους, αρνούμενοι να φύγουν. Το υπουργείο Υποδομών και οι τοπικές αρχές αναζητούν συμβιβαστική λύση, καθώς κανείς δεν θα ήθελε τη βίαιη μετεγκατάσταση των οικογενειών που ζουν εκεί.

Πέραν των απροόπτων που συνάντησε με την έναρξη των έργων, αυτό που προβληματίζει περισσότερο την «Ολυμπία Οδό» είναι η αύξηση του κόστους των υλικών.

– Στο χωριό Καμίνια, ο δρόμος περνάει δίπλα από το νεκροταφείο, το οποίο πρέπει να μειωθεί κατά εννέα τάφους. Επειτα από διαπραγματεύσεις με τις τοπικές εκκλησιαστικές αρχές έχει προγραμματιστεί η εκταφή και επαναταφή των σορών σε άλλο σημείο του νεκροταφείου.

– Από το 25ο έως το 40ό χιλιόμετρο του έργου αγρότες της περιοχής εγκατέλειπαν τα προηγούμενα χρόνια απορρίμματα σχετικά με την παραγωγή τους (νάιλον από θερμοκήπια, πλαστικούς σωλήνες, συσκευασίες από φυτοφάρμακα και λιπάσματα). Η κατασκευαστική εταιρεία έχει συλλέξει έως τώρα περίπου 55.000 τόνους, μεγάλο μέρος των οποίων έχει μεταφερθεί σε μονάδα ανακύκλωσης στην περιοχή.

– Τέλος εκκρεμούν κάποιες απαλλοτριώσεις (κυρίως εκατέρωθεν του δρόμου, σε μήκος 10 χλμ.), οι οποίες σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί από το Δημόσιο έως τον Δεκέμβριο.

Αυτό που δείχνει να απασχολεί την «Ολυμπία Οδό», η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή και λειτουργία του τμήματος, δεν είναι αυτά τα απρόοπτα, αλλά η αύξηση των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας. «Η αύξηση του κόστους είναι ένα τεράστιο θέμα για όλα τα έργα», ανέφερε χθες ο διευθύνων σύμβουλος της «Ολυμπίας Οδού», Παναγιώτης Παπανικόλας. «Υπάρχει κατανόηση από το υπουργείο και ένα νομοσχέδιο που επέτρεψε την αναθεώρηση των τιμών στα δημόσια έργα, και ελπίζουμε ότι θα συμπεριλάβει και τα έργα που κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης. Ελπίζουμε ότι σύντομα το ζήτημα θα τακτοποιηθεί και θα συνεχίσουμε το έργο με κανονικούς ρυθμούς, όπως ξεκινήσαμε». Οπως ανέφεραν χθες ο κ. Παπανικόλας και ο Σωκράτης Λέκκας, διευθυντής του έργου, οι κατασκευαστικές εργασίες βρίσκονται σήμερα στο 3,5%, ελαφρώς μπροστά από το χρονοδιάγραμμα. «Σε αυτούς τους τρεις μήνες έγιναν περισσότερες εργασίες από όσες έγιναν από τους προηγούμενους αναδόχους τα προηγούμενα χρόνια», ανέφερε ο κ. Παπανικόλας, ενώ ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης χαρακτήρισε τις εξελίξεις «δικαίωση» για όσους υποστήριξαν την κατάργηση των οκτώ συμβάσεων και την κατασκευή του έργου από έναν ενιαίο ανάδοχο. Υπενθυμίζεται ότι το έργο έχει μήκος 74,5 χλμ. (από το Μιντιλόγλι έως τον κόμβο Πύργου) και θα παραδοθεί τμηματικά, σε 36 μήνες το τμήμα από Κάτω Αχαΐα έως Πύργο και σε 40 μήνες το τμήμα από Μιντιλόγλι έως Κάτω Αχαΐα. Το έργο έχει χωριστεί σε τρία εργοτάξια, τα οποία έχουν αναλάβει οι ΑΒΑΞ, ΤΕΡΝΑ και ΑΚΤΩΡ, ενώ το νότιο τμήμα του είναι ημιτελές καθώς είχε προχωρήσει η κατασκευή ορισμένων από τα βασικά έργα του πριν από την παύση τους το 2011 (όπως η γέφυρα Πηνειού, η οποία είναι το μεγαλύτερο τεχνικό έργο του συγκεκριμένου τμήματος). Το συνολικό κόστος του είναι 331 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το 65% καλύπτεται από το Δημόσιο και την Ε.Ε.