Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    433 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ο Ν. 4759/2020 επέφερε σειρά αλλαγών σε καίρια νομοθετήματα του πολεοδομικού δικαίου, αφού τροποποίησε τον Ν. 4067/2012, τον Ν. 4447/2016 και τον Ν. 4495/2017.
      Μία από τις νέες διατάξεις που προσέθεσε στον Ν. 4495/2017 είναι αυτή του άρθρου 41 Α (Αλλαγή χρήσης εντός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων-Εξουσιοδοτική διάταξη).
      Ο νόμος, όμως, αυτός μεριμνά και σε άλλα σημεία για τα λεγόμενα «ρυμοτομούμενα» ακίνητα, τα οποία αποτελούν πραγματικά ευρέως διαδεδομένη κατηγορία ακινήτων.
      Τι είναι ρυμοτομούμενο τμήμα ακινήτου;
      Ρυμοτομούμενο τμήμα είναι το τμήμα ιδιοκτησίας (οικοπέδου ή κτιρίου), που βρίσκεται εντός εγκεκριμένων κοινόχρηστων χώρων του ρυμοτομικού σχεδίου, όπως δρόμους, πλατείες. Ο ορισμός αυτός αποτελεί και τη βάση των παρακάτω.
      Αλλαγή χρήσης σε ρυμοτομούμενα με την πάροδο 10ετίας
                  Σύμφωνα με την παρ. 1 της διάταξης, εντός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης, κατά τις κείμενες διατάξεις επί ρυμοτομούμενων ακινήτων της παρ. 77 του άρθρου 2 του Ν. 4067/2012 (ΝΟΚ).
      Ως προϋπόθεση προβλέπεται η πάροδος 10 ετών από την κήρυξη, αλλά μη πραγματοποίηση της απαλλοτρίωσης. Συνεπώς, η νέα διάταξη «ξεμπλοκάρει» τυχόν αλλαγές που ήθελαν να πραγματοποιήσουν οι ιδιοκτήτες δεσμευμένων ακινήτων, πλην, όμως, δεν μπορούσαν μέχρι πρότινος.
      Η αλλαγή χρήσης επιτρέπεται, σύμφωνα με τις ισχύουσες στην περιοχή του ακινήτου χρήσεις γης, με εξαίρεση τα ρυμοτομούμενα κτίσματα εντός των κηρυγμένων χώρων για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων πρασίνου, πάρκων και αλσών επί των οποίων υφίστανται νομίμως κτίσματα, στα οποία επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης μόνο για κατοικία. Άρα, η διάταξη διαφοροποιεί την περίπτωση ύπαρξης κοινόχρηστου χώρου πρασίνου ή αλσών ή πάρκων από τις λοιπές περιπτώσεις ρυμοτομούμενων ακινήτων.
      Αναγκαίες εργασίες σε ρυμοτομούμενα
      Περαιτέρω, ορίζεται ότι ανεξαρτήτως του κριτηρίου της παρέλευσης δεκαετίας, σε ρυμοτομούμενα κτίρια επιτρέπονται οι αναγκαίες επισκευές για λόγους χρήσης και υγιεινής, όπως εργασίες επισκευής, αποκατάστασης, αλλαγής φέροντος οργανισμού ή πλήρης αντικατάσταση αυτού, διαρρύθμισης, ριζικής ανακαίνισης (που δεν φθάνει όμως μέχρι βαθμού ολοσχερούς κατεδάφισης και ανοικοδόμησής του), αντικατάσταση στέγης, καθώς και κοπής δέντρων σε ρυμοτομούμενα ακίνητα για λόγους επικινδυνότητας.
      Είναι σαφές ότι οι εργασίες αυτές δεν φτάνουν μέχρι του σημείου να επεμβαίνουν δραστικά στο ρυμοτομούμενο, ενώ αντιθέτως παρίστανται ως απολύτως αναγκαίες για τη διατήρηση αυτού σε μία ικανοποιητική κατάσταση.
      Οικοδομική άδεια για τις αναγκαίες εργασίες σε ρυμοτομούμενα
      Η οικοδομική άδεια για την αλλαγή χρήσης σε ρυμοτομούμενα ακίνητα, κάθε άλλη μεταγενέστερη ειδική αδειοδότηση, όπως π.χ. άδεια λειτουργίας, καθώς και η εκτέλεση των απαιτουμένων για την αλλαγή χρήσης εργασιών ή των εργασιών της παρ. 2, δεν επηρεάζουν το κύρος και τη διαδικασία της απαλλοτρίωσης.
      Πάντως, ορίζεται και μία εξαίρεση: Σε κάθε περίπτωση, τα αυθαίρετα ρυμοτομούμενα κτίσματα, καθώς και οι εργασίες που πραγματοποιούνται δυνάμει του παρόντος σε ρυμοτομούμενο τμήμα του ακινήτου (οικοπέδου κτιρίου) δεν αποζημιώνονται.
      Κατηγορία 1 τρόπου έκδοσης οικοδομικών αδειών
      Ως γνωστόν, ο τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών κατηγοριοποιείται, ανάλογα με την περιοχή, τη θέση, τη χρήση, το μέγεθος και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του κτιρίου που πρόκειται να ανεγερθεί, ως εξής:

      1) Κατηγορία 1: περ. ι) περιφράξεις γηπέδων με πρόσωπο σε διεθνή, εθνική ή επαρχιακή οδό ή σε ρυμοτομούμενα οικόπεδα. Συνεπώς, σε αυτή την κατηγορία υπάγονται τα ρυμοτομούμενα.
      Κατ’ εξαίρεση επιτρεπτή εκτέλεση εργασιών μικρής κλίμακας και απώτατο όριο το ρυμοτομούμενο
                Επιτρέπεται η εκτέλεση εργασιών μικρής κλίμακας σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα, καθώς και σε κτίρια ή τμήματα κτιρίων τα οποία έχουν εξαιρεθεί της κατεδάφισης ή έχουν υπαχθεί σε οποιονδήποτε νόμο εξαίρεσης από την κατεδάφιση ή τακτοποίησης ή ρύθμισης αυθαίρετων κατασκευών εφόσον:
      α) δεν παραβιάζονται οι πολεοδομικές διατάξεις,
      β) τα οικόπεδα, τα γήπεδα ή τα κτίσματα, στα όποια εκτελούνται, δεν βρίσκονται σε δάσος, ρέμα, αιγιαλό ή παραλία, σε καθορισμένο αρχαιολογικό χώρο όπου απαγορεύεται η δόμηση, σε περιοχή απολύτου προστασίας, σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης ή του οικισμού, σε κτίρια που είναι στατικά επικίνδυνα, πριν αρθεί η επικινδυνότητα, σε τμήμα κτιρίου που έχει κατασκευαστεί μετά τη θεσμοθέτηση παρόδιας στοάς και εμπίπτει σε αυτήν, καθώς και σε ρυμοτομούμενα κτίρια, παρά το όριο διεθνών, εθνικών, επαρχιακών, δημοτικών ή κοινοτικών οδών εντός ζώνης πλάτους πενήντα τοις εκατό (50%) των οριζόμενων από τη νομοθεσία για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας.
      Τα Ακίνητα προσφοράς συντελεστή δόμησης στη διαδικασία Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ)
      Τα ακίνητα προσφοράς συντελεστή δόμησης είναι μεταξύ άλλων και ακίνητα επί των οποίων έχει επιβληθεί απαλλοτρίωση είτε μέσω του ρυμοτομικού σχεδίου ή με πράξη κήρυξης απαλλοτρίωσης, με σκοπό τη δημιουργία κοινόχρηστων ή κοινωφελών χώρων που προβλέπονται στο αντίστοιχο ρυμοτομικό σχέδιο, ακόμη και όταν περιέχουν κτίρια των περ. β΄ και γ΄ (ήτοι ακίνητα, στα οποία έχουν επιβληθεί όροι ή περιορισμοί δόμησης, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν. 4067/2012 ή άλλες αντίστοιχες διατάξεις και  ακίνητα εντός σχεδίου πόλης ή εντός ορίων οικισμού, τα οποία χαρακτηρίζονται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 10 και 13 του Ν. 3028/2002 ή άλλες διατάξεις της νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και γενικώς της πολιτιστικής κληρονομιάς, αρχαιολογικοί χώροι ή ιστορικοί τόποι και για τα οποία έχουν τεθεί περιορισμοί στην εξάντληση του συντελεστή δόμησης ή στα οποία απαγορεύεται τελείως η δόμηση).
      Οπότε, μέσω του θεσμού της Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης είναι δυνατή και η αξιοποίηση των ρυμοτομούμενων ακινήτων.
      Η Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης, εξάλλου, πραγματοποιείται από ακίνητο προσφοράς συντελεστή σε ακίνητο υποδοχής, που βρίσκεται εντός Ζώνης Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ).
       
      Παναγιώτης Γαλάνης,
      Δικηγόρος Περιβαλλοντικού-Πολεοδομικού Δικαίου και Δικαίου της Ενέργειας, Υπ. Δρ. Νομικής ΕΚΠΑ
      [email protected], www.pgalanislaw.gr
    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ένα από τα προβλήματα, που συχνά αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες κυρίως αγροτικών ακινήτων, είναι η καταπάτηση των ιδιοκτησιών τους από άλλους ιδιοκτήτες συνήθως γειτονικών ακινήτων, που αξιώνουν δικαιώματα κυριότητας και σε αυτά.
      Τα προβλήματα αυτά γίνονται περισσότερο εμφανή τώρα, κατά τη σύνταξη του κτηματολογίου, όπου πολλοί ιδιοκτήτες κατά την διαδικασία υποβολής δήλωσης ιδιοκτησίας και τον εντοπισμό του ακινήτου τους, διαπιστώνουν ότι το ακίνητο ή τμήμα αυτού, δηλώθηκε από τρίτο πρόσωπο ως δική του ιδιοκτησία.
      Επίσης, συχνή είναι η περίπτωση προσώπων, που πιστεύουν ότι τα ακίνητά τους τα διαχειρίζονται και τα φροντίζουν διάφοροι γνωστοί τους στην περιοχή ή συγγενείς τους, ενώ ταυτόχρονα έχουν ασκηθεί από αυτούς αξιώσεις εις βάρος των ακινήτων τους, καταλήγοντας έτσι στην απώλεια τους.
      Με ποιο τρόπο μπορεί να διεκδικήσει ο καταπατητής ένα ακίνητο;
      Βάσει του ελληνικού δικαίου, η απόκτηση ενός ακινήτου γίνεται με Συμβολαιογραφική Πράξη (Συμβόλαια Αγοραπωλησίας, Δήλωση Αποδοχής Κληρονομιάς, Συμβόλαιο Δωρεάς, κλπ…), νόμιμα μεταγεγραμμένου στα αρχεία του υποθηκοφυλακείου, αλλά και μέσω χρησικτησίας.
      Προκειμένου να αποκτήσει δικαιώματα μέσω έκτακτης χρησικτησίας, ο καταπατητής πρέπει να ισχυριστεί ότι είναι κάτοχος της ιδιοκτησίας, ασκώντας δικαιώματα κυριότητας σε αυτήν, αδιάκοπα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 20 ετών. Επομένως ο στερούμενος νόμιμου τίτλου ιδιοκτησίας ενός ακινήτου, μπορεί να αναγνωριστεί ως κύριος του ακινήτου, εφόσον το έχει στην κατοχή του, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 20 ετών.
      Επίσης ένα πρόσωπο μπορεί να αξιώσει και το δικαίωμα της τακτικής χρησικτησίας, όταν κατέχει ένα ακίνητο για περίοδο μεγαλύτερη των δέκα ετών, ασκώντας τα δικαιώματα κυριότητας του καλόπιστα δυνάμει ενός νόμιμου τίτλου ιδιοκτησίας.
      Μετά την πάροδο δέκα ετών άσκησης δικαιωμάτων κατοχής ως κύριος της ιδιοκτησίας, στο πρόσωπο απονέμεται νόμιμα η κυριότητα της ιδιοκτησίας μέσω «τακτικής» χρησικτησίας.
      Δηλαδή μπορεί κάποιος να καταπατήσει ένα ακίνητο και να δικαιωθεί λόγω χρησικτησίας;
      Γενικά, όλα τα ακίνητα υπόκεινται σε χρησικτησία. Ωστόσο, ο νόμος προβλέπει ορισμένες εξαιρέσεις όπως τα ακίνητα που προορίζονται για δημόσιες, δημοτικές ή θρησκευτικές ανάγκες. Επιπλέον, δικαιώματα χρησικτησίας δεν μπορούν να ασκηθούν σε ακίνητα των οποίων ιδιοκτήτης είναι το Ελληνικό Κράτος, μοναστήρια και εκκλησίες, όπως και στα συστατικά της κύριας ιδιοκτησίας, πριν χωριστούν από αυτήν. Ακόμα, ένας συγκύριος από κληρονομιά, δωρεά κ.α., δε μπορεί να αξιώσει δικαιώματα χρησικτησίας, κατά των άλλων συγκυρίων, αν δεν τους έχει ειδικά ενημερώσει ως προς την πρόθεσή του να κατέχει την ιδιοκτησία ως ο μόνος ιδιοκτήτης.
      Πως προστατεύομαι απέναντι σε κάθε επίδοξο καταπατητή;
      Για να προστατεύσετε την περιουσία σας από κάθε έναν που μπορεί να αξιώσει δικαιώματα χρησικτησίας, θα πρέπει:
      α) να συντάξετε τοπογραφικό διάγραμμα,
      β) να περιφράξετε το ακίνητο,
      γ) να επισκέπτεστε το ακίνητο κατά τακτά χρονικά διαστήματα.
      Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι έχει γίνει καταπάτηση θα πρέπει να κινηθείτε δικαστικά άμεσα. Καλό είναι στην αρχή να κάνετε μια εξώδικη πρόσκληση στον καταπατητή και να απαιτήσετε την διακοπή της παράνομης κατοχής και νομής του ακινήτου κι εάν ο καταπατητής δεν αναγνωρίσει το λάθος του ή αν επιμένει ότι το ακίνητο είναι δικό του, τότε θα πρέπει να προσφύγετε στα δικαστήρια, ασκώντας τη σχετική αγωγή. Το Δικαστήριο, μετά την εξέταση των απαιτούμενων εγγράφων, θα αποφασίσει ως προς τον πραγματικό νόμιμο κύριο της ιδιοκτησίας και ως προς το αν ο καταπατητής έχει εκπληρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αξίωση της χρησικτησίας.
      Εμένα στο χωράφι μου ο γείτονας μετακίνησε τα όρια και καταπάτησε τμήμα της ιδιοκτησίας μου. Τι να κάνω;
      Αυτό είναι συχνό φαινόμενο στις αγροτικές περιοχές και είναι θέμα πολλών προστριβών μεταξύ όμορων ιδιοκτητών, που οδηγεί σε μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες. Η καταπάτηση και η αφαίρεση τμήματος ενός ξένου ακινήτου αποτελεί παράνομη πράξη και μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως με την μεταφορά του κοινού ορίου (π.χ. συρματόπλεγμα, μάνδρα), με την απόρριψη μπαζών, με την στάθμευση αυτοκινήτου, με την δενδροφύτευση κ. άλ.. Έτσι τμήμα του ξένου ακινήτου, φαίνεται ότι ανήκει στον γείτονα, σύμφωνα με τα συμβόλαια, τα τοπογραφικά και άλλα αποδεικτικά μέσα.
      Στην περίπτωση αυτή ο θιγόμενος ιδιοκτήτης του ακινήτου, θα πρέπει να προσφύγει στα δικαστήρια με αγωγή και με άλλες νομικές ενέργειες, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω. Προϋπόθεση όμως, για την άσκηση αγωγής είναι η σύνταξη τοπογραφικού, που θα αποτυπώνει με ακρίβεια την συνολική έκταση του ακινήτου καθώς και το τμήμα αυτού που καταπατήθηκε και θεωρείται επίδικη έκταση, ώστε το δικαστήριο να γνωρίσει με σαφήνεια το αντικείμενο της διαφωνίας και να εκδώσει σχετική απόφαση.
      Στις περιπτώσεις αυτές είναι δυνατόν να διοριστεί μηχανικός, ως πραγματογνώμονας από το δικαστήριο και επομένως όσα περισσότερα στοιχεία διαθέτετε για την ακριβή έκταση του ακινήτου, τόσο πιο εύκολη και ευνοϊκή γι εσάς θα είναι η δικαστική κρίση.
      Τι γίνεται όταν το κτίσμα του γείτονα «μπει» από λάθος σε ξένη ιδιοκτησία;
      Η κατάληψη τμήματος γειτονικού ακινήτου μπορεί να γίνει και με την ανέγερση οικοδομής που εκ λάθους καταλαμβάνει τμήμα ομόρου οικοπέδου. Αυτή η περίπτωση είναι αρκετά δύσκολη, γιατί η κατεδάφιση ενός κτίσματος αποτελεί μεγάλη ζημιά για τον ιδιοκτήτη του. Γι αυτό το λόγο ο νόμος προβλέπει ότι, κατ’ εξαίρεση, αντί να επιστραφεί το τμήμα του καταπατημένου γηπέδου στον ιδιοκτήτη του, μπορεί να επιλεγεί από το δικαστήριο η λύση να να καταβληθεί αποζημίωση για το εκ λάθους καταπατημένο τμήμα του ιδιοκτήτη του ομόρου οικοπέδου, για την απώλεια της ιδιοκτησίας του. Για να ισχύει η εξαιρετική αυτή διάταξη και όχι ο κανόνας της επιστροφής του καταπατημένου τμήματος στον ιδιοκτήτη του, οι προϋποθέσεις είναι:
      α) Εκείνος που οικοδομεί να είναι καλόπιστος, δηλαδή να πίστευε, από λάθος του, ότι εκεί που έχτιζε το οικόπεδο ήταν ολόκληρο δικό του και
      β) Να μην υπήρξε έγκαιρη διαμαρτυρία και ειδοποίηση από τον γείτονα, που να υποδεικνύει ότι συντελείται παράνομη κατάληψη του γειτονικού οικοπέδου.
      Σε αυτήν την περίπτωση το δικαστήριο, πέρα από την αποζημίωση της έκτασης που κατέλαβε ο ιδιοκτήτης του κτίσματος, μπορεί να επιδικάσει και πρόσθετη αποζημίωση, λόγω ειδικών συνθηκών. Αυτό εξαρτάται από το πόσο μειώθηκε η αξία του γειτονικού ακινήτου από την αφαίρεση του τμήματος και ειδικότερα το ποσοστό κάλυψης και δόμησης, που έχει χαθεί. Στην περίπτωση που η εναπομείνασα έκταση είναι μη άρτια και οικοδομήσιμη, τότε θα πρέπει να αποζημιωθεί στο σύνολό της, διότι έχασε την συνολική της αξία.
      Για αυτό το λόγω η οριοθέτηση του οικοπέδου καθώς και η χάραξη της οικοδομής που θα ανεγερθεί, θα πρέπει να γίνεται από μηχανικό για να μην έχετε δυσάρεστες εμπλοκές με τον γείτονά σας.
      Μου έβγαλαν την περίφραξη. Τι κάνω για να βρω το δίκιο μου;
      Στην περίπτωση που διαπιστώσετε ότι κάποιος καταπατά ή αμφισβητεί την κυριότητα σας σε ένα ακίνητο, θα πρέπει να προσφύγετε στην δικαιοσύνη για την προάσπιση των δικαιωμάτων σας. Για να ευοδωθούν οι δικαστικές ενέργειες απαιτείται σωρεία προϋποθέσεων. Μία βασική προϋπόθεση για να κερδίσετε την υπόθεση είναι η σύνταξη τοπογραφικού, προκειμένου να καταλάβει το δικαστήριο το δίκαιο της προσφυγής σας. Γι ΄ αυτό πριν ξεκινήσετε τις νομικές ενέργειες, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε τοπογράφο μηχανικό, ο οποίος θα συντάξει τοπογραφικό διάγραμμα, με τον ακριβή προσδιορισμό του ακινήτου ή του τμήματος του ακινήτου, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία περί της ταυτότητος του ακινήτου, ως προς την θέση του, το εμβαδόν της, τα όρια, τον προσανατολισμό του, αλλά και το είδος αυτού, αν δηλαδή είναι αστικό (οικόπεδο), ή αγροτεμάχιο, αν υπάρχει κτίσμα ή όχι κλπ.
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Πολιτική Συνοχής και ΕΣΠΑ, επιτυχημένο παράδειγμα χρήσης από δήμους και περιφέρειες – Τι θα γίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης – Οι συζητήσεις στις Βρυξέλλες στην Εβδομάδα Πόλεων και Περιφερειών ανοίγουν δρόμο για περισσότερα χρήματα στην ελληνική περιφέρεια.
      Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα των Πόλεων και των Περιφερειών (#EURegionsWeek) είναι το ετήσιο πανηγυρικό ραντεβού στις Βρυξέλλες μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και των εκλεγμένων στα όργανα αυτοδιοίκησης, αλλά και στις εθνικές αρχές, όπου συζητούνται τα θέματα κυρίως της Πολιτικής Συνοχής της ΕΕ και φυσικά τα ζητήματα αυτοδιοίκησης.
      Φέτος μάλιστα, στην εβδομάδα που τρέχει αυτήν την περίοδο, στο περιθώριο των πολλών συζητήσεων και συναντήσεων, που έγιναν κυρίως διαδικτυακά, φάνηκε να προκαλείται περισσότερο ενδιαφέρον από άλλες φορές: κυρίως διότι βρίσκονται μπροστά μας οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, όπως τα ξέρουμε οι περισσότεροι στην Ελλάδα.
      Και αυτό που στις Βρυξέλλες φάνηκε πολύ έντονα φέτος ήταν ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες όλης της Ευρώπης, της αυτοδιοίκησης συνολικά, δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν στις γραφειοκρατίες και στις εθνικές αρχές το μοναδικό ιστορικά ύψος πόρων που θα αφιερωθεί τα επόμενα χρόνια για επενδύσεις, ενισχύσεις και επιχορηγήσεις σε όλη την Ευρώπη.
      Ειδικά για την Ελλάδα, ως γνωστόν, οι πόροι μπορεί να ξεπεράσουν τα 70 δις ευρώ για τα επόμενα 7-9 χρόνια, αν αξιοποιήσουμε πλήρως τα διαθέσιμα κονδύλια.
      Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα είχε έναν πρωταγωνιστή στην Εβδομάδα των Περιφερειών, καθώς ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών.
      Εκείνος μίλησε (σε ορισμένες μόνο από τις επίσημες εκδηλώσεις) επισήμως εκ μέρους της αυτοδιοίκησης με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην εναρκτήρια εκδήλωση, υποδέχθηκε διαδικτυακά την Καγκελάριο της Γερμανίας, ως Προεδρεύουσα χώρα, Άνγκελα Μέρκελ, συνομίλησε με τον Αντιπρόεδρο της Κομισιόν Φρανς Τίμμερμανς για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, και συζήτησε αναλυτικά με την Επίτροπο Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων Ελίζα Φερέϊρα για όλες τις επενδύσεις που τρέχουν, αλλά και των επόμενων χρόνων, από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ.
      Ο Έλληνας περιφερειάρχης, εκ μέρους των συναδέλφων του σε όλη την Ευρώπη, ανέλυσε πραγματικά και με διαφορετικές αφορμές κάθε φορά, τον ρόλο που παίζει η αυτοδιοίκηση στην εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ. Και εν τέλει στα έργα και τις δράσεις που βλέπουν οι πολίτες δίπλα τους κάθε μέρα.
      Αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα για την περίοδο της τωρινής πανδημίας, όπου οι δήμοι και οι περιφέρειες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της στήριξης των πολιτών αλλά και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων, καθημερινά, και σε πολλά επίπεδα.
      Το ζήτημα αναδείχθηκε ιδιαίτερα στη συζήτηση με την Ελίζα Φερέϊρα, καθώς η Κομισιόν επέλεξε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων από την Πολιτική Συνοχής μέσα στην Εβδομάδα των Περιφερειών.
      Ο κοινός τόπος όμως των τοποθετήσεων και το κλίμα που εισπράττει ένας ουδέτερος παρατηρητής φέτος είναι πολύ σαφής: η αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη θέλει να έχει λόγο και ρόλο στις επιλογές που την αφορούν, στις αποφάσεις για την κατανομή των κονδυλίων, στα έργα που πρέπει να αποφασίζονται και να γίνονται κοντά στους πολίτες.
      Αυτό μπορεί να είναι πλέον κανόνας για τα έργα της πολιτικής Συνοχής (τις περισσότερες φορές), όσα δηλαδή χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ στην Ελλάδα αλλά τώρα υπάρχουν νέες προκλήσεις μπροστά. Και οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν δείξει ήδη ότι επιθυμούν τον έλεγχο των χρηματοδοτήσεων…
      Τι συμβαίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης;
      Λίγες μόνον ημέρες πριν την πρώτη προθεσμία για την υποβολή των εθνικών σχεδίων στις Βρυξέλλες, η Επιτροπή των Περιφερειών ζήτησε ευθέως να έχει ρόλο και λόγο τόσο επί των αποφάσεων όσο και επί της υλοποίησης των έργων και επενδύσεων που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
      Το ζήτησε σχεδόν ευθέως ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Και – ως εκ θαύματος – η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν ήταν αρνητική σε γενικό επίπεδο. Όπως συνηθίζεται στις Βρυξέλλες, με στρογγυλό τρόπο αποτύπωσε ότι βλέπει τις περιφέρειες και την αυτοδιοίκησης συμμάχους. Δεν το απέκλεισε δηλαδή, αλλά δεν προχώρησε και παραπέρα. Και αυτό γιατί όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης ειδικά οι κυβερνήσεις έχουν προς το παρόν κυρίαρχο ρόλο – και έχουν βάλει και δικαίωμα να κρίνουν τις εκταμιεύσεις προς κάθε κράτος – μέλος…
      Ωστόσο ούτε η Επιτροπή των Περιφερειών σήκωσε τους τόνους…. Αφού στην παρουσίαση του πρώτου βαρομέτρου – έρευνας για το πώς βλέπουν οι πολίτες τη ζωή στις πόλεις και τις περιοχές τους σημείωσε τον ρόλο της αυτοδιοίκησης, τόνισε ότι η μείωση των (αυτοδιοικητικών) πόρων και εσόδων λόγω κορωνοϊού διακινδυνεύει την παροχή δημόσιων υπηρεσιών και ταυτόχρονα έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη δημιουργία μιας «χαμένης γενιάς λόγω κορονοϊού», ειδικά για την νεολαία και τους ανέργους, αλλά και για τις αυξανόμενες περιφερειακές ανισότητες.
      Στο βάθος η πράσινη οικονομία και ο ψηφιακός μετασχηματισμός
      Η διαφαινόμενη αυτή συστράτευση στην ανάλυση μεταξύ των «γραφειοκρατών» της Κομισιόν και των εκλεγμένων από τους πολίτες αυτοδιοικητικών έκανε ίσως εντύπωση, αλλά φάνηκε μέσα στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας των Περιφερειών ότι είχε νόημα και ουσία…
      Έτσι,  ο Τιμμερμανς, ο οποίος είναι ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, απευθυνόμενος στον Τζιτζικώστα και στους άλλους αυτοδιοικητικούς, κάλεσε τις τοπικές και περιφερειακές αρχές να αναλάβουν την ευθύνη και να διαμορφώσουν την Πράσινη Συμφωνία σε τομείς που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους. Και η Επιτροπή των Περιφερειών ευμενώς αποδέχθηκε την πρόσκληση…
      Έτσι δημιουργείται μια, νέα θα λέγαμε, συμμαχία που θα έχει ως στόχο να παράσχει στις τοπικές και περιφερειακές αρχές τη στήριξη και τις γνώσεις που χρειάζονται για να εφαρμόσουν αποτελεσματικότερα την εθνική ανάκαμψη και τα κονδύλια της ΕΕ ώστε η Πράσινη Συμφωνία να καταστεί πραγματική σε κάθε κοινότητα, ιδίως όσον αφορά τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, την ανάπτυξη βιώσιμων μεταφορών και την προστασία των φυσικών οικοτόπων.
      Από τη μία λοιπόν η βασική συνεργασία της ΕΕ με την αυτοδιοίκηση μέσα από την Πολιτική Συνοχής, από την άλλη η νέα συνεργασία με την Κομισιόν για την Πράσινη Συμφωνία, «δένει» η συνεργασία και μένουν οι εθνικές κυβερνήσεις να κάνουν τον επιτελικό σχεδιασμό…
      Θα ακολουθήσει σύντομα, όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες, και αντίστοιχη πολιτική για τον ψηφιακό μετασχηματισμό αν και σε αυτόν τον τομέα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα καθώς χρειάζονται επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο (όπως τα δίκτυα 5G) και μεγάλες υποδομές, αλλά σίγουρα στις ψηφιακές δεξιότητες και στην επιχειρηματικότητα θα βρεθεί κοινός τόπος.
      Τι αλλάζει στην Ελλάδα;
      Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον κάθε ελληνικό τόπο; Πολύ συγκεκριμένη… Όπως αποκαλύψαμε πριν λίγες εβδομάδες, ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να κατευθυνθεί στις περιφέρειες περίπου το 33% του νέου ΕΣΠΑ. Και για το Ταμείο Ανάκαμψης, που η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει ανακοινώσει βασικές λεπτομέρειες αλλά κάνει μόνο γενικές ανακοινώσεις και διαρροές, δεν υπάρχει περιφερειακή διάσταση. Αυτό ακριβώς παλεύουν οι αυτοδιοικητικοί: μέσα από τη συνεργασία με την Κομισιόν να υπάρξει μηχανισμός ώστε η διαχείριση των έργων από το ταμείο Ανάκαμψης να περάσει και μέσα από τις περιφέρειες, ενώ διεκδικούν ταυτόχρονα μεγαλύτερο ποσοστό του νέου ΕΣΠΑ.
      Όλα αυτά μεταφράζονται σε περισσότερα ή λιγότερα εκατομμύρια ευρώ, από το σύνολο των 70 δις, για κάθε περιφέρεια της χώρας στα επόμενα 7, τυπικά, αλλά 10, ουσιαστικά, χρόνια. Και οι περιφέρειες μάλλον έχουν κάθε λόγο να «φωνάζουν» ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, με έναν αθηνοκεντρικό σχεδιασμό και διαχείριση που δημιούργησε πολλές δυσκολίες.
      Η συνοχή, με κοινωνικό αλλά και χωρικό περιεχόμενο, πρέπει να είναι η βασική συνιστώσα, με διακυβέρνηση όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πολίτη. Και αυτό δεν γίνεται από τα γραφεία των Αθηνών – ή κάθε πρωτεύουσας… Ευελπιστούν λοιπόν ότι με τις κατάλληλες συμμαχίες θα αλλάξει προς το καλύτερο το μοντέλο, που έχει επιτυχίες με την Πολιτική Συνοχής αλλά που με τον πακτωλό χρημάτων που προβλέπονται υπάρχει κίνδυνος να μείνουν «απέξω» οι τοπικές κοινωνίες.
      Η ελληνική κυβέρνηση πάντως έχει διακηρύξει ότι θα υπάρξουν πολλές και μεγάλες αλλαγές στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων. Οι επόμενες εβδομάδες και λίγοι μήνες θα δείξουν αν θα καταφέρει η Αυτοδιοίκηση να πάρει μεγαλύτερο ρόλο ή αν θα επικρατήσει ένα συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα επόμενα χρόνια.
      [Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ελληνική EurActiv στο πλαίσιο της δράσης «Η Πολιτική Συνοχής δίπλα μας» και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ]
    4. Αρθρογραφία

      GTnews

      Εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων κινδυνεύουν μέσα στα επόμενα χρόνια να έρθουν αντιμέτωποι με την απαξίωση των περιουσιακών τους στοιχείων εξαιτίας της αδυναμίας χρηματοδότησης της υποχρεωτικής ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων τους.
      Αυτό υποστηρίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ Στράτος Παραδιάς, ο οποίος κάνει λόγο για «επερχόμενη κοινωνική τραγωδία». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; «Σημαίνει, μεταξύ άλλων, πως θα ενταθεί το πρόβλημα της έλλειψης κατοικίας, αφού εκατομμύρια κτίρια θα τεθούν διά νόμου εκτός συναλλαγής (κυρίως εκτός μίσθωσής τους), παρά το γεγονός ότι έχει αυξηθεί, και αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερα το επόμενο διάστημα, η ζήτηση για κατοικία, ιδίως από τα νέα ζευγάρια» συμπληρώνει.
      Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΜΙΔΑ, πέρα από τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που «καθιστούν ασύμφορη την εκμίσθωσή τους, και το υψηλό κόστος ανακαίνισής τους προκειμένου να ξαναμπούν στην αγορά, το κυρίαρχο πρόβλημα σε λίγο θα είναι οι υποχρεωτικές ενεργειακές αναβαθμίσεις των κατοικιών και λοιπόν κτιρίων που θέτει η ΕΕ με μια νέα οδηγία της, και θα επιβάλλουν οι εθνικές κυβερνήσεις, προκειμένου οι ιδιοκτήτες κατοικιών να μπορούν να τις ξανανοικιάσουν.
      Όπως λέει, η οδηγία όμως αυτή θα εφαρμοστεί και για τους ιδιοκατοίκους, ανάλογα με το χρονοδιάγραμμα που θα τεθεί από κάθε κράτος-μέλος προκειμένου να επιτευχθούν οι προβλεπόμενοι γενικοί στόχοι εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια.
      4,5 εκατομμύρια κατοικίες
      Κατά τον υπεύθυνο εκστρατείας για το Κλίμα και την Ενέργεια του ελληνικού γραφείου της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace Κωστή Γριμάνη, η Ελλάδα θα πρέπει να μετατρέψει τουλάχιστον 4,5 εκατομμύρια κατοικίες σε κτίρια σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης (NZEB) έως το 2050 (επί υφισταμένου συνόλου 4,6 εκατομμυρίων κατοικιών/Μακροπρόθεση Στρατηγική Ανακαίνισης/ΦΕΚ Β 974/2021).
      «Για τον λόγο αυτόν απαιτείται η θέσπιση φιλόδοξου και εμπροσθοβαρούς στόχου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης των κατοικιών έως το 2030 και ειδικότερα η μεταστροφή τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίων κατοικιών σε NZEB έως το 2030» συμπληρώνει.
      Ανέφικτος στόχος
      Κατά τον Κωστή Γριμάνη, επί της παρούσης, δεν φαίνεται πως ο στόχος είναι εφικτός. Ακόμη κι αν τα οφέλη από τις ριζικές ή βαθιές ανακαινίσεις κατοικιών για το κλίμα, το περιβάλλον και την τσέπη των πολιτών (εξαιτίας της εξοικονόμησης και μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας) είναι ξεκάθαρα.
      Γιατί; Επειδή, όπως λέει, δεν υπάρχουν εκείνα τα οικονομικά και κανονιστικά εργαλεία που από τη μια θα εξασφαλίσουν επαρκή πρόσβαση σε πόρους ώστε τέτοιου είδους κτιριακές αναβαθμίσεις να είναι εφικτές σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, και με αφετηρία τα αδύναμα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, και από την άλλη, θα προστατεύσουν τα νοικοκυριά χαμηλών εισοδηματικών κριτηρίων από αποκλεισμούς εξαιτίας του αυξανόμενου κόστους ζωής (αύξηση του κόστους ενέργειας και στέγασης, υψηλότερα ενοίκια κ.ά.).
      Πού βρισκόμαστε σήμερα
      Αυτή την περίοδο ολοκληρώνονται οι διαπραγματεύσεις σε κοινοτικό επίπεδο για τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου της νέας κοινοτικής οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (EPBD-Energy Performance Buildings Directive).
      Σημειώνεται πως στις 7 Δεκεμβρίου 2023 οι συννομοθέτες κατέληξαν σε προσωρινή συμφωνία σχετικά με την αναθεώρηση, η οποία θα περάσει από την επίσημη διαδικασία έγκρισης μέσα στους επόμενους μήνες προκειμένου να ξεκινήσει να ισχύει από το 2025.
      Τι προβλέπεται
      Στην αναθεωρημένη EPBD οδηγία, μεταξύ άλλων, προβλέπονται τα εξής:
      Κάθε κράτος-μέλος θα υιοθετήσει το δικό του εθνικό roadmap για τη μείωση της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας των κτιρίων για κατοικία κατά 16% έως το 2030 και κατά 20%-22% έως το 2035. Τα εθνικά μέτρα θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον το 55% της μείωσης της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας επιτυγχάνεται μέσω της ανακαίνισης των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις. Τα κράτη-μέλη θα καταρτίσουν εθνικά σχέδια ανακαίνισης κτιρίων για να καθορίσουν την εθνική στρατηγική για την απαλλαγή του κτιριακού αποθέματος από τις ανθρακούχες εκπομπές και τον τρόπο αντιμετώπισης των εναπομεινάντων εμποδίων, όπως η χρηματοδότηση, η κατάρτιση και η προσέλκυση πιο εξειδικευμένων εργαζομένων. Για το κτιριακό απόθεμα μη κατοικιών οι αναθεωρημένοι κανόνες απαιτούν τη σταδιακή βελτίωσή του μέσω ελάχιστων προτύπων ενεργειακής απόδοσης. Αυτό στοχεύει στην ανακαίνιση του 16% των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2030 και του 26% των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2033. Τα κράτη-μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν εγγυήσεις για τους ενοικιαστές ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος έξωσης ευάλωτων νοικοκυριών λόγω δυσανάλογων αυξήσεων του ενοικίου μετά από ανακαίνιση. Οι συμφωνηθείσες διατάξεις στο πλαίσιο της EPBD θα βοηθήσουν την ΕΕ να καταργήσει σταδιακά τους λέβητες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Οι επιδοτήσεις για την εγκατάσταση αυτόνομων λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα δεν θα επιτρέπονται από την 1η Ιανουαρίου 2025.  
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      Με τον Ν. 4685/2020 επιχειρείται η τακτοποίηση των κατοικιών που βρίσκονται  σε οικιστικές πυκνώσεις μέσα από μια διαδικασία προσωρινής εξαίρεσης από την κατεδάφιση και τις λοιπές διοικητικές κυρώσεις. Κατά το άρθρο 51 Ν.4685/2020, ως οικιστικές πυκνώσεις ορίζονται  οι συγκεντρώσεις κατοικιών οι οποίες παρουσιάζουν  λειτουργική ενότητα (λόγω του αριθμού τους, της εγγύτητας μεταξύ τους, της εξυπηρέτησής τους από κοινά δίκτυα {ύδρευσης, ενέργειας κλπ}), όπως προκύπτουν από τις οικονομοτεχνικές μελέτες του άρθρου 53.  Κατοικίες και κατασκευές που τις συνοδεύουν οι οποίες βρίσκονται σε οικιστικές πυκνώσεις εντός περιοχών που περιλαμβάνονται σε αναρτημένους ή κυρωμένους δασικούς χάρτες ή βρίσκονται σε δάση/δασικές εκτάσεις σε περιοχές για τις οποίες δεν έχει γίνει ανάρτηση δασικού χάρτη μπορούν να εξαιρεθούν προσωρινά από την κατεδάφιση και τις λοιπές διοικητικές κυρώσεις (σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 52-55 Ν. 4685/2020).   
      Αποκλείεται η υπαγωγή στην διάταξη του άρθρου 55 για:
      1)  κτίρια τα οποία δεν έχουν τον χαρακτήρα κατοικίας ή κατασκευής που συνοδεύει την κατοικία.
      2) κτίρια και λοιπές κατασκευές που έχουν ανεγερθεί μετά τις 28-7-2011.
      3) κτίρια και κατασκευές που βρίσκονται σε περιοχές του δικτύου Natura 2000,  σε υγροτόπους που προστατεύονται με την συνθήκη Ramsar, σε περιοχές για τις οποίες ισχύουν ειδικές προστατευτικές διατάξεις για την φύση  ή το τοπίο , εκτός αν κατασκευάστηκαν πριν τον χαρακτηρισμό αυτών των περιοχών.
      4) κτίρια – κατασκευές σε περιοχές υποχρεωτικά αναδασωτέες λόγω πυρκαϊάς, τα οποία έχουν ανεγερθεί μετά την κήρυξη της αναδάσωσης.
      5) κτίρια – κατασκευές που η διατήρησή τους παρακωλύει την διαφυγή πολιτών ή την πρόσβαση πυροσβεστικών οχημάτων  σε περίπτωση πυρκαϊάς ή άλλου κινδύνου από φυσικά φαινόμενα.
      6)  Κτίρια και λοιπές κατασκευές που εμπίπτουν στις περιπτώσεις δ`, ε`, ζ`, η`, θ`, ι`, ια`, ιγ`, ιδ`, ιε`, ιστ`, ιζ` και ιη` της παραγράφου 1 του άρθρου 89 του ν. 4495/2017.
      Ο κύριος, νομέας ή κάτοχος της κατοικίας  υποβάλλει αίτηση για την υπαγωγή στην διάταξη του άρθρου 55 σε  διαδικτυακή πλατφόρμα που τηρεί το ''ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ”. Δικαίωμα υποβολής της αίτησης έχουν και όσοι κατέθεσαν αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος δασικού χάρτη, αντιρρήσεις, αίτηση ακύρωσης ή οποιοδήποτε διοικητικό ή ένδικο βοήθημα με το οποίο αμφισβητούν ότι η ιδιοκτησία τους έχει δασικό χαρακτήρα. Η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει :α) περιγραφή κατοικίας – κατασκευών ως προς την δομημένη επιφάνεια, την κάλυψη και το ύψος. β)Χρήση κατοικίας. γ) εντοπισμό της κατοικίας στην ιστοσελίδα “ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ”, στον διαδικτυακό τόπο ανάρτησης δασικών χαρτών και υποβολής αντιρρήσεων δ)Υπεύθυνη δήλωση για την αλήθεια των υποβαλλόμενων στοιχείων
      Η υποβολή της αίτησης έχει ως συνέπεια την άμεση αναστολή των διοικητικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί, την μη επιβολή νέων , συμπεριλαμβανομένης της προσωρινής εξαίρεσης από την κατεδάφιση  μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας του άρθρου 55. Η αναστολή και η προσωρινή εξαίρεση από την κατεδάφιση δεν ισχύει όταν είναι επιβεβλημένη η άμεση κατεδάφιση  λόγω άμεσου κινδύνου για την ζωή, το περιβάλλον ή την περιουσία.
      Αν έχει αναρτηθεί ο δασικός χάρτης, η προθεσμία υποβολής της αίτησης  είναι 6 μήνες από την έναρξη ισχύος του Ν. 4685/2020. Αν ο δασικός χάρτης αναρτηθεί μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 4685/2020, η προθεσμία υποβολής της αίτησης είναι 6 μήνες από την ανάρτηση του δασικού χάρτη. Δεν αναστέλλεται η προθεσμία για όσους έχουν υποβάλλει αντιρρήσεις, αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος, αίτηση ακύρωσης ή έχουν αμφισβητήσει με διοικητική ή δικαστική διαδικασία τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης όπου βρίσκεται η κατοικία τους.
      Για κάθε Περιφέρεια της χώρας συντάσσεται οικονομοτεχνική μελέτη (άρθρο 53 Ν 4685/2020), στην οποία καταγράφεται η δόμηση των εκτάσεων που περιλαμβάνονται στους αναρτημένους ή κυρωμένους δασικούς χάρτες ή σε δασικές περιοχές αν δεν έχει γίνει ανάρτηση ή κύρωση δασικού χάρτη.
      Στην οικονομοτεχνική μελέτη περιγράφονται: ο αριθμός, το εμβαδόν, η κάλυψη των κτιρίων και κατασκευών, η χρήση τους, η ημερομηνία κατασκευής, η χωρική κατανομή σε οικιστικές πυκνώσεις, οι συνέπειες διατήρησης των κατασκευών, η αναγκαιότητα άμεσης κατεδάφισης, οι συνέπειες {κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές} που θα έχει τόσο η κατεδάφιση όσο και η προσωρινή διατήρηση των αυθαίρετων κατασκευών, οι αναγκαίες ενέργειες αντιστάθμισης για την διατήρηση του δασικού ισοζυγίου ανά περιοχή μελέτης ή Περιφερειακή Ενότητα ή Περιφέρεια. Οι οικονομοτεχνικές μελέτες καταρτίζονται με βάση στοιχεία που συλλέγονται με κάθε πρόσφορο τρόπο ( αεροφωτογραφίες, δορυφορικές απεικονίσεις, αυτοψία).
      Ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και  Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκδίδεται προεδρικό διάταγμα (άρθρο 54 Ν 4685/2020), το οποίο λαμβάνει  υπόψη τις οικονομοτεχνικές μελέτες και καθορίζει:1)  τις περιοχές στις οποίες παρατηρούνται οικιστικές πυκνώσεις για τις οποίες είναι δυνατόν να ισχύσει η προσωρινή εξαίρεση  από την κατεδάφιση και η προσωρινή αναστολή διοικητικών κυρώσεων.
      2) τα  κριτήρια υπαγωγής των οικιών (ιδίως ο βαθμός κατά τον οποίο η προσωρινή εξαίρεση από την κατεδάφιση δεν προκαλεί βλάβη στα δασικά οικοσυστήματα, σε συνδυασμό με μέτρα αντιστάθμισης)
      3)  τις συνέπειες υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νόμου ( η προσωρινή εξαίρεση από την κατεδάφιση και ο χρόνος αυτής, ο οποίος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 30 έτη, ανάκληση- αναστολή των ληφθέντων διοικητικών μέτρων, αναστολή επιβολής νέων διοικητικών κυρώσεων, αναστολή εκκρεμών ποινικών διώξεων, μη άσκηση νέων).
      4) τα μέσα απόδειξης για τον χρόνο ανέγερσης και ολοκλήρωσης  των κατοικιών (αεροφωτογραφίες, τίτλοι ιδιοκτησίας, δικαστικές αποφάσεις, έγγραφα δασικών υπηρεσιών, έγγραφα πολεοδομικών υπηρεσιών)
      5)  τον φορέα διαχείρισης και ελέγχου των αποδεικτικών μέσων του χρόνου ολοκλήρωσης των κτιρίων,  την διαδικασία για δειγματοληπτικό έλεγχο των στοιχείων, τις συνέπειες υποβολής ανακριβών στοιχείων
      6) τον τρόπο υπολογισμού ενιαίου προστίμου για την υπαγωγή στον Ν. 4685/2020. Το πρόστιμο υπολογίζεται με βάση το κτίριο, τις συνοδεύουσες κατασκευές, τον καταληφθέντα περιβάλλοντα χώρο,  την επιφάνεια κτιρίου σε τετραγωνικά μέτρα, την παλαιότητα του κτιρίου, την αξία της δασικής γης, το κόστος αναδάσωσης ανά στρέμμα, την αντικειμενική αξία της πλησιέστερης ζώνης. Καθορίζεται επίσης ο τρόπος καταβολής του προστίμου, εφάπαξ ή σε δόσεις, ο αριθμός δόσεων, έκπτωση σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής, συνέπειες καθυστέρησης καταβολής,  η διαδικασία κατάθεσης, απόδοσης, εξόφλησης.
      7)  τα μέτρα αντιστάθμισης ( αναδασώσεις, δασοτεχνικά έργα, μελέτες και έργα για την προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων, κατεδαφίσεις κατασκευών που δεν υπάγονται στις διατάξεις του νόμου.)
       δημιουργία διαδικτυακής πλατφόρμας μέσω της οποίας ασκείται εποπτεία  για την μη ανέγερση νέων κατασκευών εντός δασών.
       9) κυρώσεις για τα κτίρια που δεν θα υπαχθούν στις ρυθμίσεις και για τα κτίρια που ανεγείρονται μετά τις 28-7-2011.
      10) τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την υπαγωγή στην ρύθμιση.
      Εντός 6 μηνών από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος, ο ενδιαφερόμενος συμπληρώνει την αίτηση με τα δικαιολογητικά που ορίζει το προεδρικό διάταγμα. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, αίρεται η αναστολή των διοικητικών κυρώσεων. Εντός 2 μηνών από την συμπλήρωση των δικαιολογητικών,  γνωστοποιείται στον ενδιαφερόμενο η αποδοχή ή απόρριψη του αιτήματος. Σε περίπτωση απόρριψης, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο. Η προσφυγή δεν παρατείνει την αναστολή. Η αναστολή λήγει αυτοδικαίως με την έκδοση της απορριπτικής απόφασης. Αν γίνει αποδεκτό το αίτημα, η γνωστοποίηση της αποδοχής συνοδεύεται από τον υπολογισμό του καταβλητέου προστίμου, το οποίο αποδίδεται στο Πράσινο Ταμείο.
      Τέλος, να σημειωθεί ότι με απόφαση της Ολομέλειας ΣτΕ 685/2019  έχει κριθεί ότι  η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνον επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, τούτο δε εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλόμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος  Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν τη μεταβολή του προορισμού του δάσους. Ο σκοπός δημοσίου συμφέροντος που επιδιώκεται να εξυπηρετηθεί με την απώλεια δασικού πλούτου και δεν μπορεί, κατά τα ανωτέρω, να είναι η οικιστική αξιοποίηση, οφείλει να σταθμίζεται προς τη διατήρηση άθικτου του τελευταίου, η οποία αποτελεί εξ ορισμού σκοπό δημοσίου συμφέροντος συνταγματικής εμβέλειας. Η στάθμιση αυτή πρέπει να διενεργείται από τα αρμόδια δημόσια όργανα, νομοθετικά και διοικητικά, δεν είναι δε ανεκτή η καταστροφή της δασικής βλάστησης ορισμένης δασικού χαρακτήρα εκτάσεως από οποιονδήποτε τρίτο. Η καταστροφή αυτή, εφόσον, παρά ταύτα, λάβει χώρα, καθιστά υποχρεωτικώς ληπτέο το συνταγματικό μέτρο της αναδάσωσης και, περαιτέρω, την υπαγωγή της δασικής έκτασης που καταστράφηκε σε προστατευτικό καθεστώς ακόμη αυστηρότερο από το προβλεπόμενο για τις εκτάσεις που διατηρούν τη δασική τους μορφή.
      της Χριστίνας Δεστούνη, Δικηγόρου Καλαμάτας
    6. Αρθρογραφία

      Engineer

      Προχωρά η κύρωση των Δασικών Χαρτών της χώρας, με τα προβλήματα, όμως, να παραμένουν. Πάνω από 330.000 αντιρρήσεις δεν έχουν εξετασθεί, ενώ χιλιάδες είναι και οι εκπρόθεσμες ενστάσεις που «βαπτίζονται» πρόδηλα σφάλματα, για να μπορέσει νόμιμα η διοίκηση να τα εξετάσει και να δώσει λύση στα πολλά προβλήματα που ανέκυψαν.
      Το μεγαλύτερο, όμως, αγκάθι που δεν έχει μπορέσει μέχρι σήμερα να επιλύσει η κυβέρνηση, είναι οι εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις.
      Ποιο είναι το πρόβλημα;
      Εκτάσεις που στην αεροφωτογραφία του έτους 1945 φαίνονται δασικές χρησιμοποιούνται σήμερα για αγροτική χρήση, χωρίς να έχουν εκδοθεί νόμιμες διοικητικές πράξεις και επομένως θεωρούνται δημόσιες.
      Σε μεγάλο βαθμό αυτές οι εκτάσεις άλλαξαν χρήση από τους αγρότες, ιδίως στις δεκαετίες του ‘50 και ’60 οι οποίοι «διεύρυναν» τα κτήματά τους σε βάρος όμορων δασικών εκτάσεων.
      Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι εκτάσεις αυτές είναι επιδοτούμενες από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων) με αποτέλεσμα πάνω από 2 εκατ. σήμερα εκχερσωμένες εκτάσεις να καλλιεργούνται, λαμβάνοντας παράλληλα επιδοτήσεις που συμβάλλουν στην αγροτική οικονομία.
      Βάσει στοιχείων του ΟΠΕΚΕΠΕ οι περισσότερες παράνοµα επιδοτούµενες εκτάσεις µε βάση τους αναρτηµένους δασικούς χάρτες βρίσκονται στο νοµό Λάρισας και είναι 554.952 στρέµµατα. Ακολουθεί ο νοµός Ηλείας µε 302.556 στρέµµατα, η Αχαΐα µε 198.227 στρέµµατα, η Λακωνία µε 169.585 στρέµµατα, η Μαγνησία µε 149.695 στρέµµατα, η Μεσσηνία µε 139.683 στρέµµατα, η Χαλκιδική µε 131.580 στρέµµατα και η Κοζάνη µε 109.078 στρέµµατα.
      Γιατί δεν δίνεται η δυνατότητα εξαγοράς τους από τους αγρότες;
      Πράγματι το 2017 το κράτος έδωσε τη δυνατότητα εξαγοράς των εκχερσωμένων εκτάσεων από αγρότες που τις χρησιμοποιούν. Οι αιτήσεις που κατατέθηκαν μέχρι τον Αύγουστο του 2020, αφορούσαν τις περιοχές που είχε γίνει ανάρτηση των δασικών χαρτών στο 50% περίπου της χώρας.Περίπου στις 80.000 αιτήσεις κατατέθηκαν για 400.000 στρέμματα.
      Ωστόσο με την απόφαση 710/2020 το Συμβούλιο της Επικρατείας, ακύρωσε τις σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις, με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει η διαδικασία της εξαγοράς. Μάλιστα, το πρόβλημα γιγαντώθηκε στη συνέχεια με την ανάρτηση και των υπολοίπων δασικών χαρτών (Κρήτη, Δωδεκάνησα, Κυκλάδες, Ιόνια κλπ περιοχών) και εκτιμάται ότι το σύνολο των εκχερσωμένων εκτάσεων ξεπερνά το 2.000.000 στρέμματα!
      Τι ρυθμίσεις θα γίνουν για τις εκχερσωμένες εκτάσεις;
      Μέχρι τέλος Νοεμβρίου αναμένεται ότι θα έχει εισαχθεί προς ψήφιση στη Βουλή η ρύθμιση για τις εκχερσωμένες γεωργικές εκτάσεις.
      Η νέα αυτή νομοθετική πρωτοβουλία, δε πρόκειται να αλλάξει το χαρακτήρα των συγκεκριμένων εκτάσεων αλλά θα ευνοεί τους αγρότες που θα συνεχίσουν να καλλιεργούν εκείνες τις εκτάσεις, για τις οποίες ελάμβαναν κοινοτικές ενισχύσεις. Έτσι, στον Δασικό Χάρτη θα συνεχίσουν να εμφανίζονται ως ΔΑ (εκχερσωμένη δασική έκταση), ωστόσο οι αγρότες που τις χρησιμοποιούν θα μπορούν να τις «τακτοποιήσουν» για όσο διάστημα λαμβάνουν ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
      Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ έχει στα χέρια της και μια μελέτη για τις οικονομικές συνέπειες που μπορεί να έχει η αποβολή αγροτών από τις εκτάσεις που είχαν καταπατήσει στο παρελθόν για να τις καλλιεργήσουν, η οποία βασίστηκε στα δεδομένα του ΟΠΕΚΕΠΕ (του κρατικού οργανισμού πληρωμών των κοινοτικών ενισχύσεων). Στη μελέτη αυτή, περιγράφονται αναλυτικά η συνεισφορά των εκχερσωμένων εκτάσεων στο τοπικό ΑΕΠ ανά περιφέρεια, οι θέσεις εργασίας που δημιουργούν, αλλά και το σύνολο των επιδοτήσεων που έχουν διατεθεί τα τελευταία 30 χρόνια και εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμη «εργαλείο» του ΥΠΕΝ, το οποίο μπορεί να θεμελιώσει υπέρτατο δημόσιο συμφέρον για την ανάγκη «τακτοποίησης» των εκχερσωμένων.
      Σε κάθε περίπτωση όμως, η λύση που δρομολογείται είναι να δοθεί το δικαίωμα χρήσης στους αγρότες.
      Θα μπορούν να μεταβιβαστούν αυτές οι εκτάσεις;
      Οχι, για να γίνει συμβόλαιο μεταβίβασης (πώληση, γονική παροχή κλπ) σε εκτάσεις που φαίνονται στον δασικό χάρτη με χαρακτήρα ΔΑ, απαιτείται η προσκόμιση βεβαίωσης από την οποία να προκύπτει ότι το Δημόσιο δεν έχει δικαίωμα κυριότητος επί αυτής.
      Επομένως μόνο οι κατ’ επάγγελμα αγρότες θα μπορούν να τις χρησιμοποιούν για όσο διάστημα λαμβάνουν ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και χωρίς το δικαίωμα της μεταβίβασης.
      Μπορεί ένας ιδιώτης να διεκδικήσει την κυριότητα έκτασης;
      Σε περίπτωση που αγρότης θελήσει να διεκδικήσει την ιδιοκτησία της έκτασης που καλλιεργεί, υπάρχουν διάφοροι δρόμοι να μπορεί να ακολουθήσει, όπως μέσω της κτηματογράφησης ή με άσκηση προσφυγής ενώπιον των Συμβουλίων Ιδιοκτησίας Δασών ή των δικαστηρίων.
      Το κτηματολόγιο θα αναγνωρίσει το δικαίωμα κυριότητας των ιδιωτών όταν έχουν τίτλους ιδιοκτησίας;
      Θα πρέπει να διευκρινιστεί πως το Δημόσιο προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που εμφανίζονται στις αεροφωτογραφίες του 1945 (ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960) με δασική μορφή που εκχερσώθηκαν μεταγενέστερα. Το κτηματολόγιο θα προκρίνει ως ιδιοκτήτη το Ελληνικό Δημόσιο. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να υποβληθεί ένσταση με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ανάλογα με την περιοχή που βρίσκεται το ακίνητο.
      Τι ισχύει για επιδοτήσεις των αγροτών;
      Μέχρι στιγμής οι επιδοτήσεις συνεχίζονται κανονικά, ανεξάρτητα του πως εμφανίζεται η έκταση στην ανάρτηση του δασικού χάρτη.
      Πότε επιτρέπεται η γεωργική εκμετάλλευση δασικών εκτάσεων;
      Εκχέρσωση δασών προς απόδοση σε αγροτική οποιασδήποτε φύσης καλλιέργεια απαγορεύεται. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η εκχέρσωση δασικών εκτάσεων από γεωργικούς συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα ή η χρήση από αυτούς ασκεπούς έκτασης ή διάκενου εντός δάσους ή δασικής έκτασης, εμβαδού έως 30 στρέμματα όταν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια ή για φύτευση σε ανάμειξη αγρίων και οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων ή για φύτευση δασικών ειδών για την απόδοση προϊόντων, ιδίως, κάστανων, καρυδιών και τρούφας, ή για δημιουργία αμπελώνων ή φυτειών αρωματικών φυτών. Επιτρέπεται, επίσης, η δια εμβολιασμού εξημέρωση άγριων οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων.
      Επίσης εντός των ως άνω εκτάσεων επιτρέπονται κατασκευές που εξυπηρετούν τη γεωργική εκμετάλλευση, όπως δεξαμενές νερού, γεωτρήσεις, μετρητές Δ.Ε.Η., υπόστεγα κατ’ εφαρμογή της σχετικής περί των κατασκευών αυτών νομοθεσίας.
      Η έγκριση για τη γεωργική εκμετάλλευση χορηγείται, κατόπιν σχετικής οικονομοτεχνικής μελέτης βιωσιμότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης.
      Οι δημόσιες εκτάσεις, ως και οι κοινόχρηστες και διαθέσιμες εποικιστικές δασικές εκτάσεις μπορούν να διατεθούν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα για δενδροκομική ή γεωργική καλλιέργεια και εκμετάλλευση κατόπιν της σχετικής μελέτης και κάτω από ειδικές προϋποθέσεις.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, Τοπογράφου – Πολεοδόμου Μηχανικού
    7. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στην εξάρτηση του δυτικού κόσμου από τις ενεργειακές πηγές της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής φιλοδοξεί να δώσει τέλος η γεωπολιτική ενεργειακή μετατόπιση που συντελείται αυτή τη στιγμή. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν έτσι να ξεπεράσουν τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία στην πρωτοκαθεδρία της παραγωγής πετρελαίου, ενώ ο καναδικός μαύρος χρυσός από σχιστολιθικά πετρώματα και τα μεξικανικά αποθέματα έχουν αναδείξει νέες ενεργειακές υπερδυνάμεις.
       
      Οσο αισιόδοξες, όμως, και να είναι οι προοπτικές για το μέλλον, ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κάνουμε λόγο για ενεργειακή αυτάρκεια. Παρότι τα βορειοαμερικανικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου κάνουν τις ΗΠΑ να μοιάζουν με «Σαουδική Αμερική», όπως πολλοί λένε, η άντληση και αξιοποίησή τους θα έχει μεγάλες περιβαλλοντικές συνέπειες.
       
      Ο πετρελαιαγωγός «Keystone XL», που επρόκειτο να συνδέσει τα καναδικά αποθέματα πετρελαίου από σχιστόλιθο με τα αμερικανικά διυλιστήρια, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια ρυθμιστικά προσκόμματα. Την ίδια στιγμή, περιβαλλοντικές οργανώσεις πέτυχαν την αναστολή γεωτρήσεων για φυσικό αέριο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, αλλά και στο καναδικό Κεμπέκ. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον εμφανίσθηκε διστακτική στη χορήγηση αδειών εξαγωγής πετρελαίου και αερίου σε αμερικανικές επιχειρήσεις, αν και η κρίση στην Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της πολιτικής αυτής.
       
      Ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις αντιμετωπίζει το Μεξικό. Παρά τη συνταγματική μεταρρύθμιση που ψήφισε το Κοινοβούλιο της χώρας, με στόχο την απελευθέρωση των γεωτρήσεων και της παραγωγής για πρώτη φορά μετά το 1930, η απελευθέρωση αυτή δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί στο άμεσο μέλλον.
       
      Ακόμη μεγαλύτερο πρόσκομμα αποτελεί η δυσκολία της άντλησης στη Β. Αμερική. Τα μεξικανικά κοιτάσματα βρίσκονται στον πυθμένα του Κόλπου του Μεξικού, ενώ η διύλιση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα είναι ιδιαίτερα δαπανηρή.
       
      Την ίδια στιγμή, αν οι χώρες της Β. Αμερικής διοχετεύσουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου στη διεθνή αγορά, αυτό θα προκαλούσε κατάρρευση της τιμής. Μια τέτοια εξέλιξη δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη, όπως δείχνει και η ιστορική εμπειρία των αραβικών εμπάργκο της δεκαετίας του 1970 και της μετέπειτα αιφνιδιαστικής κατάρρευσης των τιμών του μαύρου χρυσού.
       
      Σε μεγάλο «άγνωστο Χ» στην εξίσωση του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη αναδείχθηκε το Μεξικό. Το πρόβλημα της χώρας εστιάζεται, όμως, στην κυριαρχία της αρτηριοσκληρωτικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου, της Pemex. Το μονοπωλιακό καθεστώς, το οποίο απολαμβάνει η Pemex από τη δεκαετία του 1930, έχει ευνοήσει τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την κατασπατάληση του ενεργειακού πλούτου της χώρας.
       
      Η πρόταση του προέδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο για ανοιχτή πρόσβαση των ξένων εταιρειών στην άντληση και διύλιση μεξικανικού πετρελαίου μπορεί να επιτρέψει στη χώρα να αντλεί κάθε χρόνο τα 29 δισ. βαρέλια πετρελαίου που εκτιμάται ότι διαθέτει στον Κόλπο. Ειδικοί αναφέρουν ότι το Μεξικό θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή του κατά 25% μέχρι το 2024, κατατάσσοντας τη χώρα στην 5η θέση των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου.
       
      Στελέχη πετρελαϊκών εταιρειών διατηρούν, ωστόσο, την επιφυλακτικότητά τους. «Το Μεξικό είναι άραγε ικανό να επιβάλει νέους ρυθμιστικούς κανόνες, με στόχο την απελευθέρωση της ενεργειακής του αγοράς; Δεν είμαι σίγουρος για αυτό», λέει ο Ράιαν Λανς, διευθύνων σύμβουλος της ConocoPhillips.
       
      Την ώρα, όμως, που η μεξικανική παραγωγή υποχωρεί, ο Καναδάς σπεύδει να καλύψει το κενό. Το μεγαλύτερο νέο κοίτασμα που ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια είναι, άλλωστε, αυτό στα ανοιχτά της καναδικής Νέας Γης, ενώ το κοίτασμα πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα στον Δυτικό Καναδά αντιπροσωπεύει ένα από τα τρία σημαντικότερα του κόσμου, πίσω από εκείνα της Βενεζουέλας και της Σαουδικής Αραβίας.
       
      Τις ελπίδες του Καναδά για ενεργειακή πρωτοκαθεδρία αμφισβητούν, όμως, άλλοι επαΐοντες. Το ιδιαίτερα υψηλό κόστος άντλησης των αποθεμάτων αυτών, μαζί με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που προκαλούν τα φιλόδοξα σχέδια, ενισχύει τον σκεπτικισμό των ειδικών. Ακόμη και η κατασκευή του αγωγού «Keystone XL», με θεωρητική ικανότητα διοχέτευσης 800.000 βαρελιών πετρελαίου την ημέρα προς τις ΗΠΑ, δεν θα ήταν επαρκής.
       
      Τα πρόσφατα προβλήματα, με σημαντικότερο από αυτά τη διαρροή από την εξέδρα άντλησης της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού πριν από τέσσερα χρόνια, οδήγησαν σε μεγάλες καθυστερήσεις. Την ίδια στιγμή, οι εξερευνητικές προσπάθειες της Shell στα ανοιχτά της Αλάσκας αντιμετώπισαν σειρά ατυχημάτων, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της προσπάθειας.
       
      Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου και η ιστορική τους αστάθεια συνεχίζουν, όμως, να είναι το σημαντικότερο μέλημα. Πριν από δύο χρόνια, όταν η άντληση φυσικού αερίου έφθασε στο απόγειό της, η υπερπροσφορά αερίου οδήγησε σε κατακρήμνιση των τιμών, που με τη σειρά της υποχρέωσε τους παραγωγούς να διακόψουν τη δραστηριότητά τους, μέχρις ότου οι τιμές σχετικά ανακάμψουν.
       
      Τον Σεπτέμβριο, η Shell ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εκποιήσει τις 400.000 στρέμματα που ενοικίαζε στο Νότιο Τέξας για την άντληση πετρελαίου από σχιστόλιθο, εκτιμώντας ότι το κόστος ήταν απαγορευτικό.
       
      Η άντληση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες από ό,τι η συμβατική μέθοδος, καθώς οι πετρελαιοπηγές «προσφέρουν» πετρέλαιο καλής ποιότητας μόνο την πρώτη εποχή της λειτουργίας τους, απαιτώντας ολοένα και βαθύτερη γεώτρηση για πετρέλαιο χαμηλότερης ποιότητας, με το πέρας του χρόνου.
       
      του Κλίφορντ Κράους / New York Times
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=81196
    8. Αρθρογραφία

      Engineer

      Τα ηλεκτρονικά σκούτερ, τα ηλεκτρονικά ποδήλατα και άλλες μορφές μικροκινητικότητας έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν τη συμφόρηση, τις εκπομπές ρύπων και την ηχορύπανση που μαστίζουν τις πόλεις μας. Αντιπροσωπεύουν επίσης μια πραγματική, απτή λύση στο κενό που υπάρχει κατά τις μεταφορές πρώτου και τελευταίου μιλίου.
      Στην διαρκώς εξελισσόμενη συζήτηση της δημιουργίας βιώσιμων πόλεων μέχρι το 2050, τα κτήρια και οι υποδομές δεν είναι ο μόνος υπαίτιος για την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Οι μετακινήσεις σχετίζονται και με σημαντικό ποσοστό εκπομπών, με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 2021 ήταν υπεύθυνες για το 72% όλων των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στις εγχώριες και διεθνείς μεταφορές της ΕΕ. Επομένως, η μικροκινητικότητα δεν αποτελεί απλώς ένα διασκεδαστικό τρόπο μετακίνησης, αλλά σημαντικό παράγοντα της επίτευξης καθαρών μηδενικών εκπομπών, σε επίπεδο πόλης.
      Πρόσφατα, η BCG (Boston Consulting Group) σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του St. Gallen διεξήγαγαν έρευνα με συμμετέχοντες 11.400 καταναλωτές από 23 μητροπολιτικές περιοχές στην Ευρώπη, την Κίνα, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ.
      Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 42% των σημερινών χρηστών βασίζεται στη μικροκινητικότητα για δραστηριότητες αναψυχής, το 39% για μετακινήσεις και το 36% για τη δουλεία τους. Επιπλέον, περισσότερο από το 30% όλων των ερωτηθέντων χρησιμοποιεί ποδήλατο πολλές φορές την εβδομάδα, αν όχι καθημερινά, ενώ ένα 20% το χρησιμοποιεί πολλές φορές μέσα στο μήνα.
      Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι επέλεξαν τη μικροκινητικότητα ήταν σχεδόν εξίσου σημαντικοί μεταξύ τους: η ευελιξία, η αξιοπιστία, η τιμή, ο καλός καιρός, η ασφάλεια και η ευκαιρία να μειωθεί ο χρόνος ταξιδιού.
      Το ποδήλατο εξακολουθεί να είναι, μακράν, η προτιμώμενη μορφή μικροκινητικότητας μεταξύ των κατοίκων της πόλης. Στην Κίνα, η χρήση του επισκιάζεται μόνο από το ηλεκτρονικό μοτοποδήλατο. Οι κάτοικοι των πόλεων εκεί χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους λειτουργίας πιο συχνά από τις υπόλοιπες περιοχές της έρευνας, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Γαλλία ηγείται των ευρωπαϊκών χωρών στη χρήση ηλεκτρονικών σκούτερ, ενώ τα ηλεκτρονικά ποδήλατα κερδίζουν έδαφος παντού.
      Η έμφαση στη μικροκινητικότητα ενισχύθηκε σημαντικά από τα δύο και πλέον χρόνια πανδημίας, τα οποία οδήγησαν, μεταξύ άλλων, στον επαναπροσανατολισμό προς την προσωπική ασφάλεια και υγεία. Αν και τα συνολικά ταξίδια μετά την πανδημία παραμένουν 10% χαμηλότερα από πριν, το αυξανόμενο κόστος των καυσίμων και το ολοένα και πιο φιλικό προς το περιβάλλον κοινό σημαίνει ότι η μικροκινητικότητα εγκαθιδρύεται ως μια ελκυστική επιλογή.
      Είναι, όμως, η μικροκινητικότητα στο σωστό δρόμο; Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται, υπενθυμίζοντας πως οι καλές προθέσεις μπορούν, στην πραγματικότητα, να έχουν ανεπιθύμητες συνέπειες. Ο λόγος για το αυτοκίνητο, το οποίο ήρθε το 19ο αιώνα για να αντικαταστήσει τα άλογα στις μεγαλουπόλεις της εποχής. Το αυτοκίνητο, πιο οικονομικό και εύκολο στη συντήρηση από ένα άλογο, χαρακτηρίστηκε κατά την εποχή του ως «περιβαλλοντικός σωτήρας», καθώς λέγεται ότι έλυσε το πρόβλημα των βουνών κοπριάς που γέμιζαν τους δρόμους των πόλεων. Πλέον είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι η ανωτέρω συλλογιστική είχε σαθρό επιστημονικό υπόβαθρο. Αλλά η θέση των αλόγων στα αστικά κέντρα έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. 
      Πως συνδέεται, λοιπόν, η μικροκινητικότητα με την ανωτέρω ιστορία; Παρόλο που η έρευνα κατέγραψε ότι το 32% των χρηστών μικροκινητικότητας την επιλέγουν συχνά ή πολύ συχνά έναντι ενός ιδιωτικού αυτοκινήτου, ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό της τάξεως του 55% χρησιμοποιεί οχήματα μικροκινητικότητας αντί να περπατάει ή να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Με άλλα λόγια, η χρήση μικροκινητικότητας σήμερα είναι στην καλύτερη περίπτωση ουδέτερη. Δεν αντικαθιστά ακόμη αρκετά ιδιωτικά αυτοκίνητα, ενώ παράλληλα αντικαθιστά τους δύο πιο πράσινους τρόπους μετακίνησης: το περπάτημα και τη δημόσια συγκοινωνία.
      Ωστόσο, τα ηλεκτροκίνητα οχήματα μικροκινητικότητας παράγουν εκπομπές σε όλο τον κύκλο ζωής του προϊόντος, από την προμήθεια και την κατασκευή έως την απόρριψή τους, και η κλιμάκωσή τους μπορεί να δημιουργήσει έναν διαφορετικό τύπο συμφόρησης με ένα ανάλογο σύνολο προβλημάτων. Και, ενώ τα οχήματα μαζικής μεταφοράς δημιουργούν εκπομπές σε ορισμένα στάδια του κύκλου ζωής τους, ο αντίκτυπος αντισταθμίζεται σημαντικά από τη μεγάλη διάρκεια χρήσης και την αποδοτικότητά τους σε κλίμακα. Επί της ουσίας, όσο περισσότερους χρήστες προσελκύουν, τόσο πιο πράσινα γίνονται.
      Επομένως, καταλήγουμε στο ότι η πιο αποτελεσματική οδός για τη μείωση της συμφόρησης και των εκπομπών από οχήματα βρίσκεται στην ενσωμάτωση οχημάτων μικροκινητικότητας με τις υπηρεσίες δημόσιας συγκοινωνίας, προσφέροντας ολοκληρωμένη, οικονομική και γρήγορη μετακίνηση για το μεγαλύτερο ποσοστό χρηστών. Και, σύμφωνα με την έρευνα, για να συμβεί αυτό, είναι σημαντικό οι δημόσιες συγκοινωνίες να παρέχουν προσιτές τιμές, διευκολύνοντας παράλληλα τους χρήστες τις συνδυάσουν με μορφές μικροκινητικότητας κατά το πρώτο και το τελευταίο μίλι. 
    9. Αρθρογραφία

      GTnews

      Με μεγάλη επιτυχία και ευρεία συμμετοχή ολοκληρώθηκε το 1o Πρόγραμμα Εύρεσης και Ανάδειξης Τεχνολογικών Λύσεων για τα Δασικά Οικοσυστήματα, Smart Forest Innovation Challenge από τη Γενική Γραμματεία Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Σκοπός του διαγωνισμού ήταν η ανάδειξη τεχνολογικών προκλήσεων σε τομείς όπως η πρόληψη και η προστασία, η αποκατάσταση και η ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων για τη διαχείριση των δασών και η καταγραφή λύσεων που μπορούν να αξιοποιηθούν επιχειρηματικά στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής για την διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων.
      Συνολικά κατατέθηκαν 149 προτάσεις από start up εταιρίες, ερευνητές, επιστήμονες και φοιτητές και στην τελική φάση του διαγωνισμού προκρίθηκαν 18 ομάδες, οι οποίες παρουσίασαν τις καινοτόμες ιδέες τους.
      Οι διαγωνιζόμενοι κλήθηκαν να προτείνουν λύσεις αξιοποιώντας την τεχνογνωσία τους στις παρακάτω θεματικές ενότητες:
      Πρόληψη & Προστασία Δασών Αποκατάσταση Δασών Ψηφιοποίηση Δασών Κατά την έναρξη της εκδήλωσης, ο Γενικός Γραμματέας Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανέδειξε την αξία του διαγωνισμού για την Γενική Γραμματεία Δασών, τονίζοντας ότι «Κεντρικό όραμα της Γενικής Γραμματείας Δασών είναι το ‘έξυπνο’ αειφόρο δάσος, στο οποίο, μέσω καινοτόμων τεχνολογιών, τα στελέχη των δασικών υπηρεσιών θα μπορούν να παρακολουθούν το δάσος και να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τα δασικά οικοσυστήματα, με έμφαση στην πρόληψη και στην άμεση αποκατάσταση, έπειτα από φυσικές καταστροφές».
      Οι νικητές του διαγωνισμού Smart Forest Innovation Challenge είναι οι εξής:
      1ο Βραβείο – Σύστημα Έγκαιρης Ανίχνευσης Φωτιάς και Αυτόματης Προειδοποίησης – ΑΝΑΝΙΑS – AA ALARM EEE
      Σύστημα έγκαιρης πυρανίχνευσης-πυροπροστασίας, το οποίο περιλαμβάνει ένα πλήρες αυτόνομο σύστημα θερμoγραφικών και οπτικών καμερών με ραδιομετρία (TR), με στόχο την έγκαιρη ανίχνευσης φωτιάς και την άμεση ειδοποίηση αρμόδιων φορέων όπως η Πολιτική Προστασία, η Πυροσβεστική, κλπ., αλλά και την αυτόματη ενεργοποίηση του αρδευτικού συστήματος, εφόσον υφίσταται στο χώρο.
      2ο Βραβείο – AILApaths – CAIUS EE
      Πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο κάνοντας χρήση ψηφιακών χαρτών, δορυφορικών εικόνων στο ορατό και υπέρυθρο φάσμα, γεωμορφολογικών δεδομένων, βίντεο από drones αλλά και δεδομένων χρηστών, ανιχνεύει και αξιολογεί αυτόματα τα μονοπάτια προσφέροντας έναν χάρτη με την ακριβή τοποθεσία τους.
      3ο Βραβείο – Ακουστική ανίχνευση ανθρωπογενών πιέσεων σε πραγματικό χρόνο εντός καμένων δασών – ΕΛΓΟ Δήμητρα
      Σύστημα έγκαιρης ειδοποίησης με τη χρήση δικτύου ακουστικών αισθητήρων για την σε πραγματικό χρόνο ανίχνευση περιστατικών λαθροθηρίας, λαθροϋλοτομίας και παράνομης βόσκησης εντός καμένων περιοχών και άκαυτων νησίδων.
      Τιμητικές διακρίσεις απονεμήθηκαν στις ομάδες:
      Πρόληψη και Προστασία Δασών – κ. Χριστόφορος Καρανίκας, Δασολόγος Δασαρχείου Αγιάς Αποκατάσταση Δασών – DNA Sequence Ψηφιοποίηση Δασών – Δρυάδες Καλύτερη Φοιτητική Ιδέα – HIVE Καινοτόμα Ιδέα – Gerobo International Καλύτερη Ερευνητική Ιδέα – CSI Δασών Εκτός από τα χρηματικά έπαθλα, στους διακριθέντες θα δοθεί η δυνατότητα να παρουσιάσουν τις λύσεις τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παράλληλα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα τους υποστηρίξει, ώστε να ενσωματώσουν τις προτεινόμενες καινοτομίες στην εφαρμογή της δασικής πολιτικής του Υπουργείου.
      Χορηγοί των βραβείων προς τους συμμετέχοντες: ΕΥΔΑΠ Α.Ε. , COSMOTE , ΕΥΑΘ Α.Ε.
    10. Αρθρογραφία

      Engineer

      Αρχισε η «μάχη» της αναγνώρισης των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων απέναντι στις διεκδικήσεις του Δημοσίου. Χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων κατά την ανάρτηση και προανάρτηση του κτηματολογίου ενημερώθηκαν ότι τα ακίνητα που δήλωσαν ή τμήμα αυτών δεν υπολογίστηκαν στην ιδιοκτησία τους, αλλά καταχωρήθηκε το Ελληνικό Δημόσιο ως ιδιοκτήτης λόγω του δασικού τους χαρακτήρα. Ετσι χιλιάδες ενστάσεις έχουν κατατεθεί από τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
      Προκειμένου λοιπόν να κερδηθούν οι υποβληθείσες ενστάσεις, θα πρέπει να συνοδεύονται με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα, που να αποδεικνύουν ότι η έκταση περιήλθε στον ιδιώτη με νόμιμο τρόπο.
      Από την άλλη πλευρά το κράτος ψήφισε πρόσφατα τον νόμο 4915/2022 στον οποίο ορίζεται ρητά ότι το Ελληνικό Δημόσιο σε αγρούς που δασώθηκαν δεν προβάλλει δικαίωμα κυριότητος, εκτός εάν υπάρχει τίτλος, βάσει του οποίου θεμελιώνεται δικαιώματα κυριότητας. Όσοι όμως αγροί σήμερα φέρουν μορφή δάσους θα υπάγονται στη δασική νομοθεσία και θα προστατεύονται, ενώ όσοι αγροί σήμερα φέρουν μορφή δασικής έκτασης θα εξαιρούνται της δασικής νομοθεσίας.
      Το κτηματολόγιο ενημέρωσε τους αναδόχους μελετητές σε ποιες περιπτώσεις δεν θα προβάλει δικαίωμα κυριότητας το δημόσιο, προκειμένου να διορθώσουν οίκοθεν τους κτηματολογικούς πίνακες και να γίνουν δεκτές οι ενστάσεις των ιδιωτών. Επίσης ξεκαθάρισε ότι στις περιπτώσεις των δασωθέντων αγρών το δικαίωμα κυριότητας ανήκει σ’ αυτόν που μπορεί να τεκμηριώσει εμπράγματο δικαίωμα, χωρίς να απαιτείται πλέον η ύπαρξη συμβολαιογραφικών τίτλων που έχουν συνταχθεί πριν τις 23-2-1946 και εφόσον το δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαίωμα βάσει τίτλου.
      Ακόμη όμως ακόμα και σήμερα είναι «μπλεγμένο» τι θεωρείται ιδιωτικό δάσος ή δασική έκταση και τι ανήκει στο δημόσιο, καθώς επίσης και σε ποιες περιπτώσεις εκτός της αναγνώρισης της κυριότητας από το Κτηματολόγιο είναι δυνατή από τον ιδιώτη η μεταβίβαση δασωμένου αγρού μόνο με τη χορήγηση της βεβαίωσης από το Δασαρχείο περί μη θεμελίωσης δικαιωμάτων του Δημοσίου, χωρίς να γίνει εκ των προτέρων η κατάταξη της υπό κρίση έκτασης ως δάσος ή δασικής έκτασης από την Επιτροπή Δασολογίου. 
      Τι θεωρείται ιδιωτικό δάσος;
      Σύμφωνα με το Βασιλικό Διάταγμα της 17-29ης Νοεμβρίου 1836, ιδιωτικά δάση είναι μόνον εκείνα που μεταβιβάστηκαν κατά τους νόμιμους οθωμανικούς τύπους και αποδεικνύεται ότι υφίσταντο ως ιδιόκτητα πριν την έναρξη του υπέρ της Ανεξαρτησίας Αγώνα. Επίσης ιδιωτικά δάση είναι και αυτά που βρίσκονται εντός μεγάλων ιδιωτικών κτημάτων – χωρίων (τσιφλίκια), ακόμη και αν αυτά δεν αναγράφονται ρητά στους τίτλους ιδιοκτησίας των κτημάτων, εφόσον προκύπτει ότι περιέχονται εντός των ορίων τους.
      Τι σημαίνει διακατεχόμενο δάσος, που αναφέρουν πολλά συμβόλαια;
      Η κατηγορία αυτή δασών αποτελεί μία ιδιαίτερη κατηγορία των διακατεχόμενων από ιδιώτες δασικών εκτάσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των οποίων για διάφορους λόγους δεν έχει επιλυθεί. Με τις διατάξεις του Ν. 3208/2003 καθορίζονται τόσο τα δικαιώματα του Δημοσίου επί αμφισβητούμενων δασικών εκτάσεων όσο και τα δικαιώματα νομής, χρήσης και κάρπωσης των ιδιωτών επ’ αυτών, οι οποίοι ασκούσαν επί σειρά ετών πράξεις νομής και κατοχής χωρίς ενόχληση από κανέναν.
      Ποια η διαφορά δάσους και δασικής έκτασης;
       Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικόπεριβάλλον (δασογενές).
      Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.
      Πότε ένας ιδιώτης αναγνωρίζεται από το κτηματολόγιο ως κύριος δάσους ή δασικής έκτασης;
      Ενας ιδιώτης μπορεί να είναι κύριος δασικών ακινήτων στις περιπτώσεις που:
      1. Αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικά
      α) Με τη διαδικασία του νόμου από 17/29 Νοεμβρίου 136 "Περί ιδιωτικών δασών".
      β) Με τις διατάξεις Νόμου του 1888 "Περί διακρίσεως και οροθεσίας των δασών", εφόσον συντάχθηκαν πρωτόκολλα αποτερματισμού.
      γ) Με αμετάκλητες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, στις οποίες διάδικος, αρχικός ή κατά παρέμβαση, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο.
      δ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας, που εκδόθηκαν μετά από γνωμοδοτήσεις των Συμβουλίων επί ιδιοκτησιακών θεμάτων, καθώς και με αποφάσεις των Γενικών Διοικητών και του Επιτρόπου Διοίκησης, με τις οποίες κρίθηκαν ιδιοκτησιακές υποθέσεις.
      ε) Με αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας του Ν. 2201/1920 και του Ν.Δ. 21 Σεπτεμβρίου 1926.
      στ) Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας κατά τις διατάξεις του Ν.Δ. 841/1941 "περί λήψεως εκτάκτων μέτρων διά την εκμετάλλευσιν και διαχείρισιν των δασών, λόγω των εκ του πολέμου δημιουργηθεισών συνθηκών, του Ν.Δ. 2501/1953 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων διατάξεων των περί δασών νόμων) και του Δασικού Κώδικα (Ν.Δ. 86/1969).
      ζ) Με τις διατάξεις του διατάγματος 2468/1917 και του Ν. 1072/1917.
      η) Με αποφάσεις νομαρχών κατά τις διατάξεις του Ν. 998/1979.
      θ) Με τις διατάξεις του ν. 248/1976 και με τη διαδικασία των άρθρων 12 του ιδίου σύμφωνα με τα οποία δεν αποτελούν δάσος ή δασική έκταση και αν ακόμη απέκτησαν μεταγενεστέρως δασικό χαρακτήρα, εφόσον έχουν εκδοθεί για τις εκτάσεις αυτές ή για τμήματα τους μέχρι τις 31.3.2011 από τις αρμόδιες δασικές αρχές διοικητικές πράξεις.
      ι) Με τις διατάξεις του Αγροτικού Κώδικα.
      κ) Με τις διατάξεις του ν. δ. 2185/1952 «περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων», που αναγνωρίστηκαν ως ιδιωτικές με τις αποφάσεις των Επιτροπών Απαλλοτριώσεων.
      λ) Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 3147/ 2003.
      μ) Σύμφωνα με τις καταχωρήσεις στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου και Κω - Λέρου.
      2. Παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα:
      α) Με τις διατάξεις των νόμων με τους οποίους εκποιήθηκαν ή παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών ή την Αεροπορική Άμυνα δημόσια κτήματα, ανεξαρτήτως του χρόνου εκποίησης ή παραχώρησης και της μορφής των κτημάτων.
      β) Με τις διατάξεις των προϊσχυσάντων δασικών κωδίκων των νόμων 2636/1924, 3077/1924, 3542/1928, του Ν. 4173/1929, του Α.Ν. 857/1937 "περί παραχωρήσεως δημοσίων και κοινοτικών δασικών εκτάσεων διά σκοπούς γεωργικούς και δενδροκομικής εκμεταλλεύσεως" και του Ν.Δ. 86/1969.
      γ) Με τις διατάξεις του Ν. 4108/1929 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών της νομοθεσίας περί δήμων και κοινοτήτων".
      δ) Με το Ν.Δ. από 17/18.10.1923 "περί παραχωρήσεως κυριότητας δασών ρητινευομένων υπό ιδιωτών και το Ν.Δ. 2501/1953.
      ε) Με τις διατάξεις του Ν. 998/1979, του Ν. 1734/1987, καθώς και άλλων διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
      3. Περιήλθαν «κατά κυριότητα» στις παρακάτω περιπτώσεις:
      α) Στους υπερθεματιστές
      β) Σε τρίτους, βάσει συμβιβαστικών πράξεων με το Ελληνικό Δημόσιο
      γ) Από διαχωρισμό υπέρ των Ταμείων Εφέδρων Πολεμιστών Κρήτης και των Μονών
      δ) Σε τρίτους από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος , με την προϋπόθεση ότι τα κτήματα αυτά είχαν παραδοθεί στην Ε. Τ .Ε. με πρωτόκολλο παραδόσεως και παραλαβής
      ε) Στην εγχώρια περιουσία των Νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων
      στ) Με τις διατάξεις του Ν.3208/2003 περί διακατεχόμενων δασών και κατασκηνώσεις - παιδικές εξοχές
      ζ) Κατόπιν αδείας του Υπουργού Γεωργίας.
      4. Για τις περιπτώσεις των δασωμένων αγρών
      Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που εμφανίζονται στις αεροφωτογραφίες του 1945, ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960, με αγροτική μορφή που δασώθηκαν μεταγενέστερα, ανεξάρτητα από τη μορφή που απέκτησαν αργότερα, επί των οποίων το Δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριότητας βάσει τίτλου.
      Υπάρχουν έγραφα (συμβόλαια προ του έτους 1885) που αποδεικνύουν έκτακτη χρησικτησία, για την οποία θα έχει συμπληρωθεί ο χρόνος της τριακονταετούς νομής με καλή πίστη έως την 11-9-1915. Εκτάσεις που έχασαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11.6.1975, λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση σχετική διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας. Σύμφωνα με τη διάταξη του ν.998/1979, όπως αυτός τροποποιήθηκε ζητούνται τα ακόλουθα:
      Α) για οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν πριν την 11-6-1975 να προσκομισθεί:
      Βεβαίωση της οικείας Υπηρεσίας Δόμησης ή Υπεύθυνη δήλωση αρμόδιου μηχ/κου περί μη ανάκλησης ή ακύρωσης της οικοδομικής άδειας. Εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα που να βεβαιώνει ο μηχανικός για τα όρια αρτιότητας που ίσχυαν κατά το χρόνο έκδοσης της εν λόγω οικοδομικής άδειας, βασιζόμενος στο θεωρημένο τοπογραφικό διάγραμμα που τη συνοδεύει. Ομοίως, τα ανωτέρω υπό το Α, ισχύουν και στις περιπτώσεις οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί πριν την ισχύ του ν.4030/2011, δηλαδή από το 1975 έως 2011, για μη ανακληθείσες ή μη ακυρωθείσες επί εκτάσεων ή τμημάτων αυτών που πληρούν τους όρους αρτιότητας σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς κατά το χρόνο έκδοσής τους.
      Γ) Τα κτίρια προϋφιστάμενα του 1955 θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα και η ως άνω διάταξη εφαρμόζεται για την έκταση του ακινήτου που αντιστοιχεί στην κάτοψη του κτιρίου. Στη περίπτωση αυτή προσκομίζεται εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα όπου θα προσδιορίζονται τα όρια της έκτασης του υφιστάμενου κτίσματος και θα βεβαιώνεται από τον μηχανικό ότι το κτίσμα είναι προϋφιστάμενο της ισχύος του Β.Δ/τος 09-08/30-9-1955.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] 
    11. Αρθρογραφία

      Engineer

      ι νεοφυείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, οι λεγόμενες startup, άρχισαν να λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Αφενός η οικονομική κρίση οδήγησε στη συρρίκνωση ή στην κατάρρευση πολλών παραδοσιακών επιχειρήσεων στη χώρα και άφησε πολλούς Έλληνες να αναζητούν νέες επιλογές απασχόλησης. Από την άλλη, οι τεχνολογικές αλλαγές επηρέαζαν καταλυτικά ολοένα και περισσότερες αγορές διεθνώς και παρουσίαζαν μια σειρά από σημαντικές ευκαιρίες. Οι μεγάλες ιστορίες επιτυχίας επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο που "άρχισαν από ένα γκαράζ" και γιγαντώθηκαν γρήγορα, όπως η Google, διαμόρφωσαν όχι μόνο ένα επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά μια ευρύτερη κουλτούρα, ένα "οικοσύστημα".
      Σήμερα, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την καθιέρωση του όρου startup, ενώ κάποιες διάσημες αμερικανικές startups του παρελθόντος έχουν εξελιχθεί σε διεθνή ολιγοπώλια. Ωστόσο, το ίδιο μοντέλο λειτουργίας αυτών των νεοφυών επιχειρήσεων -το αρχικά μικρό μέγεθος της καθεμίας, οι μεγάλες φιλοδοξίες, η εξωστρέφεια, οι angel investors, τα επίπονα πρώτα στάδια, οι εντυπωσιακές "έξοδοι" αλλά και κάποιες "φούσκες"- έχει αντέξει. Η τεχνολογία, άλλωστε, συνεχίζει να αλλάζει τις αγορές και τις ζωές των ανθρώπων διεθνώς με αμείωτο ρυθμό. 
      Πώς, όμως, έχουν εξελιχθεί οι τοπικές startups; Η έρευνα της διαΝΕΟσις (PDF) με επιστημονική υπεύθυνη την ομότιμη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη συμβουλευτική εταιρεία Octane, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις ελληνικές startups και το οικοσύστημα που τις υποστηρίζει. Οι ερευνητές ανέτρεξαν στη βιβλιογραφία, έκαναν 14 συνεντεύξεις με επιδραστικά στελέχη της τοπικής αγοράς, ενώ παράλληλα ανέδειξαν χαρακτηριστικά παραδείγματα άλλων χωρών, απομονώνοντας πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αναπτύξει με υγιή τρόπο ακόμη περισσότερο τη συγκεκριμένη αγορά.
      Παράλληλα, οι ερευνητές ετοίμασαν ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο απάντησαν 267 ιδρυτές τέτοιων νεοφυών επιχειρήσεων. Με αυτό τον τρόπο συγκεντρώθηκαν χρήσιμες πληροφορίες για το προφίλ αυτών των εταιρειών, για τους ιδρυτές τους, για τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, ακόμη και για την επίδραση της πανδημίας στη δραστηριότητά τους. Μάλιστα, πολλές από αυτές τις πληροφορίες δεν υπήρχαν διαθέσιμες μέχρι πρότινος. 
      ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF)
      Μεταξύ των ιδρυτών startups που απάντησαν στην έρευνα, η μεγάλη πλειοψηφία -8 στους 10- είναι άνδρες, μια ανισότητα που παρατηρείται και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν, κατά μέσο όρο, αντίστοιχη κατανομή μεταξύ των φύλων. Από τη σκοπιά της ηλικίας, οι ιδρυτές των startups είναι σχετικά νέοι: 9 στους 10 είναι νεότεροι από 44 ετών, ενώ περισσότεροι από το 50% είναι νεότεροι από 34 ετών. Είναι επίσης συνήθως αρκετά μορφωμένοι: 48,7% έχουν μεταπτυχιακό και 17,2% διδακτορικό. Οι περισσότεροι δηλώνουν σπουδές είτε σε σχολή Πολυτεχνείου είτε σε σχολή διοίκησης επιχειρήσεων. Το 68,2% έχει σαν πλήρη απασχόληση τη startup του.
      Το 24% διαθέτει μικρή (έως 3 χρόνια) ή καθόλου προϋπηρεσία. 3 στους 10 ιδρυτές που απάντησαν στην έρευνα είναι λίγο-πολύ πιο έμπειροι, με προϋπηρεσία 4 έως 10 χρόνια, ενώ το 22,8% των ιδρυτών δήλωσαν ότι διαθέτουν σημαντική εργασιακή εμπειρία, άνω των 15 ετών. Βεβαίως, παρότι από ό,τι φαίνεται και από τα παραπάνω στοιχεία οι περισσότεροι από τους ερωτώμενους διαθέτουν κάποια προϋπηρεσία, η πλειοψηφία (62,5%) δήλωσε ότι δεν διέθετε προηγούμενη εμπειρία στη διαχείριση μιας νεοφυούς επιχείρησης. 

      Σε κάθε περίπτωση, ένα μεγάλο μέρος των ιδρυτών των startup που απάντησαν στην έρευνα -σχεδόν 4 στους 10- δήλωσαν ότι η προϋπηρεσία τους αφορά σε μια δουλειά με "ουδέτερη έως ανύπαρκτη" σχέση με το αντικείμενο της startup τους. Αρκετοί από αυτούς, 22,5% του συνόλου, δηλώνουν ότι είχαν τουλάχιστον μία αποτυχημένη επιχειρηματική προσπάθεια στο παρελθόν. Πρόκειται, επομένως, για επιχειρηματίες που πήραν ένα σημαντικό ρίσκο: πολλοί είχαν μικρή ή καθόλου προϋπηρεσία, συχνά σε άσχετα αντικείμενα, ενώ κάποιοι "κουβαλούσαν" το βάρος μίας ή περισσότερων αποτυχημένων προσπαθειών. 
      Ενδιαφέρον έχουν και οι διαφορές στο προφίλ των ιδρυτών ανάλογα με το αν δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, "ο startupper που έχει ιδρύσει και λειτουργεί την εταιρεία στο εξωτερικό έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτόν που επιχειρεί στην Περιφέρεια της Ελλάδας". Ο ιδρυτής startup στο εξωτερικό είναι πιο συχνά μεγαλύτερος σε ηλικία (35-44 ετών, έναντι 25-34 ετών), έχει περισσότερη εργασιακή εμπειρία (4-10 χρόνια έναντι 0-3), αλλά και περισσότερη εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις (1-5 χρόνια έναντι 0-1). 
      Η "γεωγραφία" των εταιρειών
      Φυσικά, εκτός από τις ερωτήσεις που αφορούν τους ίδιους, όπως οι παραπάνω, οι ερωτώμενοι απάντησαν και σε ερωτήσεις για τις εταιρείες που ίδρυσαν. Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των ελληνικών startups;
      Η χρονιά κατά την οποία ιδρύθηκαν οι περισσότερες συγκριτικά με τις υπόλοιπες χρονιές -σχεδόν 2 στις 10-, ήταν το 2018. Η μεγάλη πλειοψηφία των startup του δείγματος, το 93%, ιδρύθηκε την περίοδο 2013-2020. Περισσότερες από τις μισές ιδρύθηκαν στην Αθήνα. Η αμέσως επόμενη επιλογή των ιδρυτών (15,4%) ήταν κάποια ευρωπαϊκή πόλη, ενώ ακολουθούν η Θεσσαλονίκη (12,7%), η Πάτρα (4,5%), οι ΗΠΑ και το Ηράκλειο (3%). Στη μεγάλη πλειοψηφία τους (76,4%) είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις με έως 10 εργαζόμενους. Λιγότερο από 3% απασχολεί περισσότερους από 50 εργαζόμενους. 
      ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Της Έρευνας
      Παρά το μικρό τους μέγεθος, οι startups φαίνεται να αποτελούν συνεργατικά σχήματα. Το 48,3% των εταιρειών είχε δύο ιδρυτές, το 19,9% τρεις, ενώ το 13,9% περισσότερους από τρεις. Μόνο το 18% είχε έναν ιδρυτή. Σχεδόν 1 στους 3 δηλώνει ότι σύνταξε το επιχειρηματικό σχέδιό του μαζί με έναν μέντορα. Ωστόσο, οι ομάδες των ιδρυτών είναι στην πλειοψηφία τους και αυτές ανδροκρατούμενες: το 62,2% αποτελείται μόνο από άνδρες, ενώ μόλις το 6,4% μόνο από γυναίκες. 
      Σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται οι startups; Ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται οι περισσότερες είναι ο τουρισμός. Όπως είναι μάλλον αναμενόμενο, μεγάλο ποσοστό αυτών των εταιρειών, σχεδόν 1 στις 10, δραστηριοποιείται στην πληροφορική και τις επικοινωνίες (ΤΠΕ), ενώ αντίστίστοιχο είναι και το ποσοστό που ασχολείται με την αγροδιατροφή και με τις επιστήμες ζωής και υγείας (8,6%). Είναι αρκετά ενδιαφέρον το ότι η σειρά των τομέων για τις startups του εξωτερικού είναι λίγο διαφορετική: προηγούνται οι ΤΠΕ και έπονται ο τουρισμός και η αγροδιατροφή. 

      Προβληματισμοί και ευκαιρίες
      Τι μορφή έχει όμως το προϊόν των ελληνικών startups; Tο 87,5% των εταιρειών περιλαμβάνει τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας ως την αρχική ιδέα, ενώ 38,6% έχουν μια καθαρά ψηφιακή ιδέα. Λιγότεροι έχουν μια "φυσική" ιδέα που χρησιμοποιεί όμως ψηφιακή τεχνολογία (26,6%) ή, αντίστροφα, μια ψηφιακή ιδέα με μερική φυσική παρουσία (22,5%). Μόνο 12,4% ακολουθούν το παραδοσιακό, αμιγώς φυσικό μοντέλο. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των startups της έρευνας, περίπου 7 στις 10, χρειάστηκε να αναπροσαρμόσει την αρχική ιδέα, μία ή περισσότερες φορές. Μάλιστα το 19,5% το έκανε περισσότερες από δυο φορές. Επιπλέον, οι startups αποτελούν, κατά πλειοψηφία, μια εξωστρεφή δραστηριότητα: 63,7% δηλώνουν ότι στοχεύουν σε διεθνείς πελάτες και μόνο 36,3% σε εγχώριους. Ωστόσο, 1 στους 3 δηλώνει ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπειρίας στην προσέλκυση διεθνών πελατών. 


      Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι σχεδόν οι μισές από τις startups του δείγματος άρχισαν τη δραστηριότητά τους με πολύ χαμηλό κεφάλαιο, από μηδέν έως 10.000 ευρώ. Μόνο μία στις πέντε (21,7%) άρχισαν με κεφάλαιο άνω των 50.000 ευρώ. Το 35,2% αυτών των εταιρειών σήμερα δηλώνουν κερδοφόρες, ενώ περίπου οι μισές (47,9%) δηλώνουν ότι δεν κερδοφορούν στην παρούσα συγκυρία. Αναφορικά με τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν για το μέλλον τους, οι ιδρυτές ξεχωρίζουν περισσότερο από κάθε άλλη τη δυνατότητα επέκτασής τους (22,8%), ενώ ακολουθεί η στελέχωση (19,1%), ο ανταγωνισμός (16,9%), καθώς και η διαθεσιμότητα χρηματοδότησης (15%). Μεταξύ πιθανών αλλαγών που θα βελτίωναν τη δραστηριότητά τους, οι ιδρυτές του δείγματος επιλέγουν περισσότερο από κάθε άλλη, την "τροποποίηση του ασφαλιστικού και φορολογικού πλαισίου" (79,8%).

      Παρότι η πανδημία δεν δημιούργησε στις startups τα προβλήματα που δημιούργησε σε άλλες επιχειρήσεις (8 στους 10 ιδρυτές δηλώνουν ότι εφάρμοσαν τηλεργασία), συνολικά η επίδραση που είχε ήταν μάλλον ανάμεικτη. Περίπου οι μισοί ιδρυτές τόνισαν στην έρευνα πως η πανδημία της Covid-19 επηρέασε αρνητικά την πορεία της επιχείρησής τους. Το 28,5% των ιδρυτών θεωρούν πως η πανδημία είχε (μερικώς ή απόλυτα) θετική επίδραση στην εξέλιξη της εταιρείας τους, ενώ το 22,8% δήλωσαν ότι δεν είχε καμία επίδραση.
      Καλές πρακτικές
      Ηέρευνα της διαΝΕΟσις, προκειμένου να αναδείξει τις ευκαιρίες για την τοπική οικονομία από την ανάπτυξη των startups, πλαισιώνει τα παραπάνω ενδιαφέροντα ευρήματα με στοιχεία από προηγούμενες έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί, αλλά και από το νεοϊδρυθέν Μητρώο Νεοφυών Επιχειρήσεων της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Από αυτές τις πηγές προκύπτουν επίσης ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως, για παράδειγμα, το ότι οι εργαζόμενοι σε startups αμείβονται με αρκετά ανταγωνιστικούς μισθούς, ενώ 4 στους 10 λαμβάνουν επίσης μετοχές της εταιρείας ως παροχή. Ή ότι το 2021 οι δέκα κορυφαίες ελληνικές startups συγκέντρωσαν το τετραπλάσιο ποσό χρηματοδότησης που συγκέντρωσαν οι δέκα κορυφαίες του 2020, ένα ποσό ύψους περίπου 398 εκατομμυρίων ευρώ.

      Ταυτόχρονα, η έρευνα παραθέτει καλές πρακτικές από δέκα χώρες (εννέα ευρωπαϊκές και το Ισραήλ). Εξηγεί αναλυτικά τα φορολογικά κίνητρα που έδωσε σε επενδυτές το Ηνωμένο Βασίλειο, τις πολιτικές προσέλκυσης επενδυτών στο Ισραήλ, τη δημιουργία ανεξάρτητου από τα πανεπιστήμια κέντρου ερευνών στη Γερμανία, την προσέλκυση εταιρειών για τεστάρισμα πρωτότυπου προϊόντος στην Ολλανδία, τα κίνητρα για την προσέλκυση ταλέντων που θέσπισε η Εσθονία, τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες της Ιρλανδίας, καθώς και την ανανέωση των κέντρων επιχειρηματικότητας στα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Τέλος, η μελέτη καταλήγει σε προτάσεις πολιτικής για την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών startups, αλλά και σε έναν οδηγό με πολλές πηγές πληροφόρησης για τους ίδιους τους επίδοξους ιδρυτές τέτοιων επιχειρήσεων. 

      Ακούγεται συχνά η άποψη ότι οι startups είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία της έρευνας της διαΝΕΟσις, οι startups είναι, όπως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, πολύ μικρές σε μέγεθος. Επίσης, προσλαμβάνουν και πληρώνουν καλά καταρτισμένους εργαζόμενους, οι οποίοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, οι startups συγκεντρώνουν επίσης χαρακτηριστικά που είναι ζητούμενα για την εξέλιξη του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου: είναι εξωστρεφείς, αξιοποιούν εξειδικευμένη γνώση και αφορούν τομείς σε μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς. Επομένως, από αυτή τη σκοπιά, η υγιής ανάπτυξή τους φαίνεται να αποτελεί μια σημαντική και ευρύτερη οικονομική ευκαιρία για τη χώρα και για την κουλτούρα των τοπικών επιχειρήσεων.
      Μπορείτε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της μελέτης, στα παρακάτω αρχεία:
      ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF)
      ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
      ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΝΕΟΦΥΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (PDF)
    12. Αρθρογραφία

      GTnews

      Σε αριθμό ρεκόρ ανέρχονται τα ποδήλατα στην Καρδίτσα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της δημοτικής αρχής Καρδίτσας, καθώς αυτά ανέρχονται σε 30.000, όσα είναι και τα επιβατικά αυτοκίνητα.
      Τα χρησιμοποιούνε όλες οι ηλικίες, από νήπια μέχρι ηλικιωμένοι. Μάλιστα πριν έναν χρόνο, η δημοτική αρχή Καρδίτσας, εγκατέστησε δυο σταθμούς επισκευής ποδηλάτων, οι οποίοι διαθέτουν μία ή δύο βάσεις στήριξης του ποδηλάτου, μία τρόμπα δαπέδου για το φούσκωμα των ελαστικών και μία σειρά από κατσαβίδια και κλειδιά για μικροεπισκευές και ρυθμίσεις του ποδηλάτου.
      Οι δύο σταθμοί θα καλύψουν ένα μέρος των αναγκών μικροεπισκευής των ποδηλάτων των δημοτών και των επισκεπτών με ποδήλατο, όλες τις ημέρες και ώρες.
      Με την εγκατάστασή του ο Δήμος Καρδίτσας αποσκοπεί, όπως ανακοίνωσε, στην προώθηση της χρήσης του ποδηλάτου ως μέσο μετακίνησης ή αναψυχής, το οποίο συμβάλλει στη μείωση της κυκλοφορίας, του μποτιλιαρίσματος και κατά συνέπεια των ρύπων και του θορύβου εντός της πόλης, στην περιβαλλοντολογική ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενίσχυση του ποδηλατικού τουρισμού.
      Δώρο… άδεια
      Επίσης, σε μια πρωτοπόρα και συμβολική ενέργεια προχώρησε ο δήμαρχος Καρδίτσας με στόχο να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη χρήση ποδηλάτου στην πόλη. Στο πλαίσιο αυτό επιβράβευσε με μια ημέρα επιπλέον άδεια και συμβολικά δώρα τέσσερις εργαζομένους του δήμου, για το γεγονός ότι η ομάδα τους κατέκτησε το πρώτο βραβείο στον πανελλαδικό φιλικό διαγωνισμό «με το ποδήλατο στη δουλειά».
      Να σημειωθεί ότι συνολικά με μια ημέρα άδεια επιβραβεύτηκαν 31 υπάλληλοι. Επιβραβεύονται όσοι αποδεδειγμένα όλη τη διάρκεια του έτους μετακινούνται από και προς την εργασία τους με ποδήλατο, τόνισε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος Καρδίτσας Βασίλης Τσιάκος.
      Στοιχείο της ταυτότητας της πόλης
      Σύμφωνα με στοιχεία του δήμου, η χρήση του ποδηλάτου στην πόλη της Καρδίτσας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ίδιας της «ταυτότητάς» της. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν παλαιά ποδήλατα, τα οποία συνήθως κληρονομήθηκαν από τον πατέρα ή τον παππού. Πρόκειται για ποδήλατα μεγάλα και βαριά (γνωστά και ως «νταλίκες»).
      Πολλά από αυτά βρίσκονται σε άριστη κατάσταση, έχουν χειρόφρενο και κόντρα και μερικά από αυτά διαθέτουν καρεκλάκι στο πάνω μέρος του σκελετού για να μπορούν να μεταφέρουν μικρά παιδιά.
      Οι πιο γνωστές μάρκες, τις οποίες βλέπουμε ακόμη και σήμερα, είναι τα Βίσμαρκ, τα Ρουαγιάλ και τα Γκόρεγκ. Τα ποδήλατα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από το 1960 και μετά ως μεταφορικό μέσο για τη μετάβαση των κατοίκων στην εργασία τους.
      Έτσι, καθημερινά διένυαν μεγάλες αποστάσεις, όπως Καρδίτσα – Τρίκαλα, Καρδίτσα – Παλαμάς, Καρδίτσα – Λεοντάρι κά, τόσο με κρύο όσο και με ζέστη. Τα ίδια ποδήλατα χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για τους καθημερινούς περιπάτους και τη μετάβαση ζευγαριών από τα γύρω χωριά στην Καρδίτσα.
      Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα παλιά αυτά ποδήλατα είχαν άδεια κυκλοφορίας και έφεραν στο πίσω μέρος τον απαραίτητο αριθμό.
      Στη δεκαετία του 1960, όταν το αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης κάνει δειλά την εμφάνιση του μαζί με τα άλλα μηχανοκίνητα, το ποδήλατο εξακολουθεί να αποτελεί μέσο μεταφοράς και διασκέδασης για μεγάλη μερίδα ανθρώπων της περιοχής.
      Στα τέλη της δεκαετίες του 1960, κυκλοφορούν στην Καρδίτσα ανδρικά ποδήλατα, αλλά και γυναικεία, δηλαδή πιο ελαφριά. Η μετακίνηση μαθητών από τα κοντινά χωριά προς τα σχολεία της πόλης γίνεται μ’ αυτά, ενώ τα Σαββατοκύριακα ομάδες νέων έκαναν τη βόλτα τους στο άλσος της Παπαράντζας και πολλές φορές μέχρι το εργοστάσιο της ΔΕΗ.
      Στη δεκαετία του 1970 αρχίζουν να κυκλοφορούν περισσότερα αυτοκίνητα, έτσι το ποδήλατο είναι μόνο για τους φτωχούς, τα παιδιά και τους αθλητές. Άρχισαν, λοιπόν, να κυκλοφορούν και τα πρώτα παιδικά ποδήλατα, καθώς και να βγαίνουν οι πρώτες φωτογραφίες.
      Και ποδήλατα με τρεις ρόδες
      Επιπλέον, για τις μεγάλες κυρίες, οι οποίες δεν μπορούν να οδηγήσουν ποδήλατα με δύο ρόδες, υπάρχουν τα ποδήλατα με τρεις ρόδες, που παρκάρουν παντού και μπορούν να μεταφέρουν ορισμένα πράγματα πρώτης ανάγκης.
      Σήμερα στον Δήμο Καρδίτσας το δομημένο δίκτυο των ποδηλατοδρόμων έχει μήκος 7.300 μ στον αστικό ιστό και 10.500 μ περιαστικό. Καταλήγοντας ο δήμαρχος Καρδίτσας κ. Τσιάκος τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως η πόλη έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις με αποκορύφωμα επί των ημερών μας πήρε το πρώτο βραβείο στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας.
    13. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η ιδιαίτερη ταυτότητα της νησιωτικής Ελλάδας διαβρώνεται και… σιδερώνεται προκειμένου να αξιοποιηθεί στο έπακρο. Ομως η ζήτηση έχει αλλάξει. Σήμερα ο τουρισμός που ελκύεται από την Ελλάδα δεν κυνηγά πια τα τρία «s» (sun - sex - sea) αλλά είναι «πολύ-κινητρικός» και τον κεντρίζει ο πολιτισμικός χαρακτήρας του κάθε τόπου. Μια νέα κουλτούρα τουριστικής ανάπτυξης που θα εστιάζει στην τοπικότητα ίσως να είναι η πλέον επείγουσα και δραστική απάντηση στη ραγδαία μεταμόρφωση των νησιών του Αιγαίου, που μετρούν το ένα μετά το άλλο ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις του τόσο ξεχωριστού πολιτισμικού τοπίου τους.
      Αλλοιώσεις που ξεκίνησαν στα χρόνια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και που σήμερα η πλειονότητα των ντόπιων έχει καταλήξει να τις αντιλαμβάνεται ως «έξυπνη» προσαρμογή στις υποτιθέμενες ακλόνητες επιταγές του υπερτουρισμού.
      Το βλέπουμε όλο και συχνότερα ότι οι νησιωτικές κοινωνίες αυτοϋπονομεύονται σταδιακά στο όνομα του εύκολου κέρδους και μιας κακώς εννοούμενης επένδυσης στα κύματα των πολυαναμενόμενων τουριστών και των παραθεριστών με δευτερεύουσες κατοικίες.
      Τήνος. Κελί με αρνητικό πρόσημο
      Manthos Prelorentzos Κάπως έτσι η ιδιαίτερη ταυτότητα της νησιωτικής Ελλάδας διαβρώνεται και… σιδερώνεται, προκειμένου να αξιοποιηθεί στο έπακρο... Το ξερολιθικό κτίσμα που έχει αντέξει δύο αιώνες και ενσωματώνει όλα τα μυστικά της παραδοσιακής μαστοριάς, μια στάνη π.χ. ή ένα κελί σε ένα άνυδρο και ανεμοδαρμένο τοπίο που προκαλεί δέος, θα μετατραπεί σε μίνι βίλα με πισίνα, ηλιακό θερμοσίφωνο, γεώτρηση, ιδιωτική οδό, άδεια (φυσικά!) και τουπέ.
      Τήνος. Εσωτερικό αγροτικού κτίσματος στην περιοχή Κουσίνια
      Manthos Prelorentzos Αραγε δεν υπάρχει άλλος τρόπος η επανάχρηση ενός αγροτικού κτίσματος να γίνει με σεβασμό στην ιδιαίτερη ταυτότητα του κάθε τόπου; Το πέτρινο βόλτο ενός ευρύχωρου σπιτικού που έχει καταρρεύσει σε ένα από τα λίγα αποτυπωμένα κυκλαδίτικα χωριά, θα γκρεμιστεί νύχτα με κάποιο πρόσχημα, προκειμένου να μη δημιουργήσει στους νέους ιδιοκτήτες μπερδέματα με το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.
      Ομως θα μπορούσε να συντηρηθεί και να ενσωματωθεί στη νεόδμητη κατοικία τους, που θα όφειλε να κρατήσει το ύφος και την κλίμακα του οικισμού. Διότι αυτά ακριβώς, το φυσικό και το ανθρωπογενές πολιτιστικό περιβάλλον, αποτελούν σήμερα τουριστικό πόρο…
      Η συζήτηση «“μαζικός τουρισμός” ή τουρισμός με “πολυσύνθετο προϊόν”» έχει πια κριθεί. Ο «ειδικός» τουρισμός, με περίπου 35 διαφορετικά «προϊόντα» (θρησκευτικός τουρισμός, πολιτισμικός, ποδηλατικός, περιπατητικός, οικοτουρισμός, bird watching, «σκοτεινός» λ.χ. στα ίχνη του Εμφυλίου κ.ο.κ.), όπως και ο «εναλλακτικός» τουρισμός (η αναζήτηση του ιδιαίτερου, του εύθραυστου, του «μοναδικού»), έχουν αρχίσει να φέρνουν μια καθοριστική ανατροπή στα πρότυπα ανάπτυξης στην Ελλάδα και έχουν πολλαπλασιάσει τους προορισμούς.
      Το υπογραμμίζει και ο καθηγητής Τουριστικής Ανάπτυξης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Πάρις Τσάρτας. «Το 2022, το 60% του τουρισμού (32 εκατομμύρια) ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές και το υπόλοιπο για εναλλακτικά προϊόντα» (βλ. και «Τα ταξίδια της ζωής μας. Εμπειρίες, δικαίωμα, γιορτή», εκδ. Κριτική 2023). Η ζήτηση έχει αλλάξει και η προσφορά χρειάζεται να πάρει το μήνυμα ότι σήμερα ο τουρισμός που ελκύεται από την Ελλάδα δεν κυνηγά πια τα τρία «s» (sun - sex - sea) αλλά είναι «πολύ-κινητρικός» και τον κεντρίζει ο πολιτισμικός χαρακτήρας του κάθε τόπου.
      Τήνος. Πατητήρι από σχιστόπλακες
      Manthos Prelorentzos Το παράδειγμα της σύγχρονης Τήνου είναι ιδιαίτερα εύγλωττο. Διότι αντιπαλεύουν πολλές δυνάμεις σ’ αυτό το «χειροποίητο νησί» με τους φανατικούς Γερμανούς και Γάλλους παραθεριστές. Ετσι το είχε βαφτίσει ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης, πολύ προτού καταφτάσουν εκεί οι Χριστοφοράκοι και οι Μητσοτάκηδες.
      Ομως αυτός ακριβώς ο προσδιορισμός «χειροποίητο» μοιάζει να απειλείται σοβαρά σήμερα, όχι μόνο στην Τήνο αλλά και στη γειτονική Νάξο και την Αμοργό και σε πλήθος άλλα νησιά με ιδιαίτερη λαϊκή παραδοσιακή αρχιτεκτονική.
      Αυτά τα ζητήματα παρουσιάστηκαν, αναλύθηκαν και συζητήθηκαν στις 22 και 23 Απριλίου, μέσα από 17 εισηγήσεις ειδικών σε ένα υποδειγματικό διήμερο εκδηλώσεων που διοργανώθηκε στη Χώρα της Τήνου από την ambassada (www.ambassada.gr): έναν ανεξάρτητο πολιτιστικό και περιβαλλοντικό σύλλογο, με διαφορετικές ευαισθησίες από τους διαπλεκόμενους παραδοσιακούς. Ιδρύθηκε το 2023, είναι δραστήριος και βαθιά μελετημένος, δικτυωμένος με μαχητικούς αντίστοιχους συλλόγους σε άλλα νησιά και πεισμωμένος. Οχι για πολεμική αλλά για την καλλιέργεια μιας νοοτροπίας σεβαστικής στην αξιοποίηση του πολιτισμικού κεφαλαίου αυτού του τόπου ή και άλλων συγγενών του στο Αιγαίο.
      «Αμπασάδα» στα ισπανικά είναι το θέλημα, η από καρδιάς φροντίδα, η εξυπηρέτηση. Η ambassada τόλμησε να ανοίξει τη συζήτηση για την «Προστασία του τοπίου ως συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού», αναζητώντας δρόμους κοινής δράσης μεταξύ των κοινωνικών ομάδων συμφερόντων.
      Εστίασε στην «επαναφορά» του «χειροποίητου τοπίου», στην καταξίωσή του και στην προστασία του ακόμη και στις νέες χρήσεις του. Και παρουσίασε διαφορετικές πτυχές αυτής της υπόθεσης, που εξακολουθεί ωστόσο να είναι ακανθώδης για πολλούς επαγγελματίες στην οικοδομή, στον τουρισμό, στην αυτοδιοίκηση.
      Στις ομιλίες τους, οι εισηγήτριες και οι εισηγητές στάθηκαν σε ζητήματα θεσμικά, νομικά, αρχιτεκτονικά, τεχνικά ή κοινωνικά, στοχεύοντας όχι στην καταγγελία αλλά στην ευαισθητοποίηση τόσο του ευρύτερου κοινού όσο και των εμπλεκόμενων επαγγελματιών.
      Ωστόσο, με τις τοποθετήσεις τους και με την προβολή συνοδευτικών φωτογραφιών, αναδείχθηκαν έμμεσα και οι αδυναμίες και τα όρια του κυρίαρχου έως τώρα μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα αλλά και οι επιλογές ορισμένων επήλυδων και ντόπιων, που είναι κακοποιητικές για το πολιτισμικό προφίλ του νησιού.
      Τήνος. Κελί στην περιοχή Πετριάδος. Η ποικιλία των λαϊκών κτισμάτων παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με λιθοδομή χωρίς συνδετικό κονίαμα είναι εντυπωσιακή στην Τήνο κι αυτό την καθιστά ιδανικό παράδειγμα για έναν αναπροσανατολισμό του μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης.
      Manthos Prelorentzos Η τουριστική μονοκαλλιέργεια δημιουργεί προβλήματα
      Από τα πιο δραστήρια μέλη της ambassada -μαζί με τον εικαστικό Γιάννη Δελλατόλα, τον φωτογράφο Μάνθο Πρελορέντζο, τον Θοδωρή Μαρκουίζο (πρόεδρο, με κλήρο, της ambassada) κ.ά.-, η Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου σχολίασε στην «Εφ.Συν.»:
      «Αν σήμερα οι κάτοικοι του νησιού δυσανασχετούν για την έλλειψη υποδομών, που δημιουργεί προβλήματα λειψυδρίας, δυσοσμίας, σκουπιδιών ή για την ηχορύπανση κ.λπ., στην πραγματικότητα αυτά είναι παρωνυχίδες μπροστά στη μεγάλη και κυρίως μη αναστρέψιμη καταστροφή που υποσκάπτει το μέλλον -ναι, και το τουριστικό μέλλον- του νησιού: την καταστροφή του ανεπανάληπτου τηνιακού τοπίου. Καταστρέφεται για πάντα, για στιγμιαίο όφελος, ένας πόρος από τον οποίο το νησί θα μπορούσε να αντλεί στο διηνεκές.
      »Τα προβλήματα της τουριστικής μονοκαλλιέργειας, που συνδέεται άμεσα με την αγορά ακινήτων και την οικοδομή, έγιναν περισσότερο από ορατά κατά τη διάρκεια της «οικονομικής κρίσης». Η Τήνος, μέχρι και τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, είχε το χάρισμα να είναι αυτάρκης.
      Η γη τώρα αλλάζει χέρια και μετατρέπεται ταχύτατα σε κάτι που έχει αξία μόνο ελάχιστες μέρες κάθε χρόνο. Οι πεζούλες γκρεμίζoνται, η γη, ακαλλιέργητη, φεύγει με τον αέρα και καταλήγει στη θάλασσα. Κι όμως, για να δημιουργηθούν δύο εκατοστά εδάφους χρειάζονται, λένε οι επιστήμονες, πεντακόσια χρόνια. Οι ίδιες οι πεζούλες ενίοτε έχουν ηλικία πολλών αιώνων.
      »Ετυχε (καλώς; κακώς;) δίπλα στην Τήνο να βρίσκεται η Μύκονος κι έχει αναπόφευκτα γίνει πρότυπο πολλών ανθρώπων εδώ στο νησί. Θα μπορούσαμε όμως να φανταστούμε ότι γειτνιάζει με την Υδρα -όπου, ως γνωστόν, δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, οι ροές των τουριστών είναι αμείωτες και οι τιμές των ακινήτων υψηλότερες της Μυκόνου! Το καλύτερο, βέβαια, θα ήταν να τολμήσει η Τήνος να αποδεχτεί, να αξιοποιήσει και να προβάλει τη δική της ταυτότητα».
      Πράγματι, η ποικιλία των λαϊκών κτισμάτων παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με λιθοδομή χωρίς συνδετικό κονίαμα είναι εντυπωσιακή στην Τήνο κι αυτό την καθιστά ιδανικό παράδειγμα για έναν αναπροσανατολισμό του μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης. Διότι εκεί, όπως έλεγαν οι παλιοί, «ο τεχνίτης δεν ήταν ποτέ ένας απλός κατασκευαστής».
      Αυτό φαίνεται στα αλώνια, στα καμίνια, στα υπαίθρια λιοτρίβια και πατητήρια, στους στάβλους, στις κρήνες, αλλά και στα μονοπάτια που τυλίγουν το νησί, καλύπτοντας διαδρομές συνολικά 150 χιλιομέτρων. Και, φυσικά, στις πεζούλες για τις καλλιέργειες και στους περίφημους περιστεριώνες που η Μελίνα Μερκούρη είχε φροντίσει να συντηρηθούν με τις παραδοσιακές τεχνικές και σήμερα είναι περίπου χίλιοι. Για πόσο καιρό, όμως, θα διατηρηθεί αυτό το παλίμψηστο;
      Ηδη από τις αρχές του 21ου αιώνα, η χρήση των νέων υλικών όπως το τσιμέντο και το πλαστικό έχει γίνει ανεξέλεγκτη. Ηδη οι νεότεροι αντιγράφουν στο σπιτικό τους είτε τον κακέκτυπο μικροαστισμό της Αθήνας είτε τις… μοντερνιές των φραγκάτων.
      Πώς θα πειστεί ο επίδοξος αγοραστής ενός οικοπέδου να μη μετακινήσει τη μαρμάρινη κρήνη για να διακοσμήσει τη σάλα του; Να μην κτίσει δύο ορόφους πάνω από τον περιστεριώνα; Να μην ξεριζώσει το αλώνι για να εγκαταστήσει μια πισίνα; Πώς θα μεταδοθούν τα μυστικά της ξερολιθιάς, όταν χαθούν οι δάσκαλοι τεχνίτες; Πώς θα ακουστεί ο ψίθυρος αυτού του συγκεκριμένου τόπου πιο δυνατά από το τραγούδι των σειρήνων;
      Τήνος. Ξερολιθική αγροτική κατοικία στην περιοχή Κουσίνια
      Manthos Prelorentzos Glocal για μια νέα κουλτούρα ανάπτυξης
      Είναι κρίσιμο να αλλάξει το τουριστικό προϊόν, είχε πει ο καθηγητής Τσάρτας, στην ομιλία του στην Τήνο. Με άλλα λόγια, είναι κρίσιμο να αλλάξει το αναπτυξιακό παράδειγμα, «διότι σημασία έχει ο βιώσιμος τουρισμός». Οι όποιες πολιτικές της απόλυτης ασυδοσίας (όπως εκείνες που κυριάρχησαν ως το '80) δεν οδηγούν πλέον πουθενά και η… «Μυκονοποίηση» έχει αρχίσει να έχει ολέθρια αποτελέσματα ακόμη και στη Μύκονο! Το μυστικό είναι η λογική του glocal (global+local) που συνταιριάζει το τοπικό με το παγκόσμιο, υποστηρίζει παρεμβάσεις από τα «κάτω» προς τα «επάνω» και, στην προκειμένη περίπτωση, δίνει αναπτυξιακή δυναμική στην τοπικότητα.
      Αυτήν την προοπτική καλλιεργούν όχι μόνο η ambassada (που εστιάζει στο ξερολιθικό περιβάλλον της Τήνου) αλλά και αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε άλλα νησιά. Στη Νάξο λ.χ. η δραστηριότητα της Monumenta (ΑΜΚΕ για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς Ελλάδας και Κύπρου), τα τελευταία 15 χρόνια, έκανε ένα σημαντικό βήμα στο οποίο πρωτοστάτησε η αρχαιολόγος Ειρήνη Γρατσία.
      Ξεκίνησε την καταγραφή των ιστορικών αγροτικών κτισμάτων του νησιού. Ετσι, σήμερα, με τη φροντίδα του αρχαιολόγου Στέλιου Λεκάκη, έχουν ήδη καταγραφεί 200 κτίσματα σε μια βάση δεδομένων που συνδέεται με ερευνητικό πρόγραμμα του πανεπιστημίου του Νιουκάσλ στο Ηνωμένο Βασίλειο.
      Στην Αμοργό, το «Μιτάτο» (ΑΜΚΕ), που ίδρυσαν μεταξύ άλλων η αρχιτεκτόνισσα Σεμέλη Δρυμωνίτη και η κοινωνική ανθρωπολόγος Μαρία Νομικού, δημιούργησε ένα Εργαστήριο Ξερολιθιάς για την αποκατάσταση των ξερολιθικών κατασκευών αλλά και για την αποκατάσταση των παλιών πηγών νερού, για τη μετάδοση της τεχνογνωσίας και για την αποκατάσταση του κύρους της παραδοσιακής μαστοριάς.
      Στη Θηρασιά η διεπιστημονική συλλογικότητα «Μπουλούκι» (ΑΜΚΕ, βλ. boulouki.org), με ιδρυτικό μέλος τον αρχιτέκτονα Γρηγόρη Κουτρόπουλο, προκήρυξε τρεις θέσεις μαθητείας στις ντόπιες τεχνικές που επεξεργάζονται την ηφαιστειακή πέτρα.
      Ετσι κατάφερε να αποκαταστήσει έναν εντυπωσιακό υπόσκαφο οικισμό, όπου φιλοξενούνταν οι άνθρωποι που δούλευαν στα κλειστά πλέον ορυχεία της Θηρασιάς. Επιπλέον, οργάνωσε και σειρά διαλέξεων για την ένταξη των παραδοσιακών τεχνικών στη σύγχρονη κατασκευαστική τεχνική.
      Ομως τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν είναι ακόμη πολλά. Κατ' αρχάς «μόνο αναγνωρίζοντας τι έχουμε, μπορούμε να το διαχειριστούμε», σημειώνει η Ειρήνη Γρατσία. Η τοπικότητα λ.χ. είναι μια υπόθεση που αφορά την συλλογική ταυτότητα των κατά τόπους κοινωνιών, έχει και συναισθηματική διάσταση και καλλιεργεί την κοινωνική μνήμη. Βλέπουμε ωστόσο τον κώδικα των κοινών αξιών να παρακάμπτεται, στο όνομα του άμεσου οφέλους.
      Η καταγραφή των λαϊκών κτισμάτων παραδοσιακής αρχιτεκτονικής είναι, λοιπόν, απαραίτητη. Αλλά χρειάζεται και το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο. Ομως, εδώ, υπάρχει αμηχανία για το ποιο είναι το κατάλληλο. Διότι τα «κηρυγμένα» μνημεία, αυτά που χρονολογούνται πριν από το 1830, «δικαιούνται» να προστατευτούν από τον Αρχαιολογικό Νόμο. Αλλά σήμερα συζητάμε κυρίως για μια κληρονομιά που τώρα γίνεται αντιληπτή ως τέτοια.
      Τήνος. Αγροτικό κτίσμα πάνω από τον εγκαταλελειμμένο οικισμό Μοναστήρια
      Manthos Prelorentzos Βέβαια, η τέχνη της ξερολιθιάς εντάχθηκε το 2018 στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Στοιχείων Αϋλης Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, της UNESCO, αλλά πόσο συχνά και σε ποια έκταση μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η αναγνώριση; Υπάρχει πράγματι ένα κάποιο νομικό υπόβαθρο προστασίας (π.χ. η Σύμβαση της Γρανάδας του 1972) αλλά η νομική διάσταση του ζητήματος παραμένει περίπλοκη.
      Το σημαντικότερο, λοιπόν, είναι, σύμφωνα και με τον έμπειρο καθηγητή Πάρι Τσάρτα, ο συμμετοχικός σχεδιασμός: να γεφυρωθούν τα πράγματα υπό όρους και οι τοπικές ομάδες συμφερόντων να συνεργαστούν για την προστασία και την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος.
    14. Αρθρογραφία

      GTnews

      Ήταν 29 Σεπτεμβρίου 1954, όταν δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επικύρωσαν τη Σύμβαση για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών. Εβδομήντα χρόνια μετά, το CERN αποτελεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ερευνητικό εργαστήριο πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής.
      To CERN γεννήθηκε στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο διεθνούς φήμης Έλληνας φυσικός, καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού, Γιάννης Ηλιόπουλος, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 70 χρόνων λειτουργίας του CERN, στις εγκαταστάσεις του Δημόκριτου, «οι επιστήμονες δημιούργησαν την επιστημονική ένωση της Ευρώπης, πολύ πριν οι πολιτικοί σκεφτούν να δημιουργήσουν την οικονομική ένωσή της».
      Οι σκοποί ίδρυσης του CERN, όπως εξήγησε ο διευθυντής Έρευνας και Πληροφορικής του οργανισμού, Γιοακίμ Μνιχ, ήταν να κάνει έρευνα παγκοσμίου βεληνεκούς στη θεμελιώδη φυσική, να παρέχει ένα μοναδικό εύρος περιβαλλοντικά βιώσιμων εγκαταστάσεων που θα βοηθήσουν την έρευνα αιχμής, να ενώσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο προκειμένου να εξερευνήσουν τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος όλων, να εκπαιδεύσει νέες γενιές επιστημόνων και τέλος να εμπλέξει όλους τους πολίτες στις επιστημονικές αξίες. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Μνιχ περιέγραψε μερικές από τις στιγμές-σταθμούς στην 70ετή λειτουργία του CERN, από την εγκατάσταση του πρώτου επιταχυντή το 1957 (Synchrocyclotron) και το πρώτο πείραμα έναν χρόνο αργότερα, μέχρι τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) που οδήγησε στην επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς το 2012. «Το μήνυμα προς τους πολίτες και όσους παίρνουν αποφάσεις, είναι ότι πρέπει να θεωρείτε το CERN ως το εργαστήριό σας. Εργαζόμαστε με εσάς και για εσάς», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μνιχ.
      «Λίγα μέρη σε όλο τον κόσμο έχουν συνεισφέρει τόσο πολύ στην επιστήμη και την τεχνολογία στον πλανήτη μας. Το CERN δεν είναι μόνο καινοτομία, είναι η καθημερινή ζωή όλου του κόσμου που επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει στο CERN», παρατήρησε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Γιώργος Νούνεσης, προλογίζοντας την εκδήλωση. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το CERN «έχει αποτελέσει μια κοινωνική πηγή έμπνευσης για ερευνητικούς οργανισμούς και μεμονωμένους επιστήμονες».
      Σήμερα, το CERN αποτελείται από 23 κράτη μέλη, τρία που είναι στη διαδικασία προσχώρησης, οκτώ διασυνδεδεμένα και τέσσερις παρατηρητές (Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, UNESCO). Επίσης, μετρά 2.666 υπαλλήλους (στις 31/12/2023) και 12.370 χρήστες των υπηρεσιών του, δηλαδή ερευνητές από 110 ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα από 70 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Δίκτυο Αποφοίτων του CERN περιλαμβάνει πάνω από 10.000 ενεργά μέλη, μεταξύ των οποίων και πολλούς Έλληνες.
      Η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, Κώστας Φουντάς, συνεισφέρει στον προϋπολογισμό του CERN περίπου το 1%. Σήμερα εργάζονται στο CERN 225 Έλληνες, από τους οποίους οι 115 είναι συνδεδεμένοι με ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα. «Οι Έλληνες ερευνητές έχουν καίρια συνεισφορά στα πειράματα του CERN», τόνισε ο κ. Φουντάς.
      Ο Τζιοβάνι Ανέλι, επικεφαλής του τμήματος Μεταφοράς Γνώσης του CERN, αναφέρθηκε στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τον οργανισμό στην κοινωνία μέσα από το σχετικό οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί και παρουσίασε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα στον τομέα αυτό, από τη χρήση ηλεκτρονίων πολύ υψηλής ενέργειας για τη θεραπεία του καρκίνου, που αναπτύσσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης, μέχρι την κατασκευή μικρού μεγέθους επιταχυντών για την σε βάθος μελέτη έργων τέχνης, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται στο Μουσείο του Λούβρου. Έδωσε επίσης παραδείγματα ελληνικής αξιοποίησης της τεχνογνωσίας, όπως η συμμετοχή ελληνικών ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων στο δίκτυο HEPTech, το οποίο υποστηρίζει εγκαταστάσεις υψηλής ενέργειας για να μετατρέψουν καινοτομίες. σε βιομηχανικά πρότζεκτ με οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη.
      Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, Αθανάσιος Κυριαζής, τόνισε ότι «προσπαθούμε να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων και εταιρειών και να βελτιώσουμε τη σχετικά χαμηλή συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας σε αυτή την αγορά». Υπενθύμισε εξάλλου, την επιστημονική πρόοδο που έχει συντελεστεί στο CERN, «τους δεσμούς του με την κοινωνία, τη βιομηχανία και την εκπαίδευση».
      Η επόμενη μέρα στο CERN θα περιλαμβάνει την αναβάθμιση του LHC με στόχο να λειτουργεί από το 2029 ως Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων Υψηλής Φωτεινότητας (HL-LHC), να παράγει με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών δέκα φορές περισσότερες συγκρούσεις σωματιδίων από τον LHC και άρα να ρίξει «φως» σε σπάνια φαινόμενα με μεγαλύτερη ακρίβεια. Επίσης, προετοιμάζεται η κατασκευή ενός νέου επιταχυντή, του Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή (FCC), που θα βοηθήσει να δοθούν απαντήσεις σε σημαντικά αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα της Φυσικής Σωματιδίων, για το Σύμπαν. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του CERN για τα συνδεδεμένα και μη μέλη κράτη και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μανώλης Τσεσμελής, για τον FCC είναι σε εξέλιξη η σύνταξη τεχνικής και οικονομικής μελέτης σκοπιμότητας και η διαβούλευση με 41 δήμους της Ελβετίας και της Γαλλίας, κάτω από το έδαφος των οποίων θα βρίσκεται, με στόχο να αρχίσει η κατασκευή του μήκους 90,7 χιλιομέτρων τούνελ, που θα φιλοξενεί τον επιταχυντή, το 2031-2032. Για τον συγκεκριμένο επιταχυντή έχουν ήδη υπογράψει μνημόνια συνεργασίας και έξι ελληνικά πανεπιστήμια.
    15. Αρθρογραφία

      GTnews

      Τα γιορτινά του έβαλε το ΜΙΝΙΟΝ μετά από σχεδόν 40 χρόνια σκορπίζοντας χαρά και λάμψη στο κέντρο της Αθήνας. Με την εντυπωσιακή φωταγώγηση του κτηρίου –ορόσημου ξύπνησαν μνήμες μιας παλιάς γιορτινής Αθήνας σηματοδοτώντας ταυτόχρονα την είσοδό του στη νέα εποχή.
      Σε αυτό συνέβαλε και το έργο που είχε φροντίσει να σχεδιάσει στους τοίχους περιμετρικά του κτηρίου ο καλλιτέχνης γκράφιτι Soteur. Μέσα από αυτό το εικαστικό και φωτιστικό έργο, «Childhood dreams build the future», καταφέραμε να σκορπίσουμε, με τρόπο σύγχρονο, ξανά τη χαρά στην Αθήνα.
      Το πρώην πολυκατάστημα των 16.000 τ.μ. που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων των Αθηναίων. Φιλοδοξία είναι, αφού ολοκληρωθεί το έργο της ανάπτυξής του, να έρθει στη θέση του ένα μοντέρνο, πρότυπο βιοκλιματικό κτίριο γραφειακών και εμπορικών χώρων που θα ανταποκρίνεται με το παραπάνω στους περιβαλλοντικούς στόχους και τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας,  με απώτερο στόχο ενεργειακής στόχος πιστοποίησης LEED Gold.

      Ο χώρος θα διαθέτει χώρους εστίασης, εμπορικά καταστήματα, γραφεία και κατοικίες, δίνοντας νέα ζωή στο κέντρο της Αθήνας. Την Άνοιξη του 2024 αναμένεται να ολοκληρωθεί από την Dimand η ανακατασκευή του μεγαλύτερου τμήματος του ακινήτου που επί χρόνια στέγαζε το ιστορικό πολυκατάστημα Μινιόν στην Ομόνοια.

      Ο σχεδιασμός της εταιρείας προβλέπει τη μετατροπή του σε κτήριο μικτών χρήσεων (καταστήματα, γραφεία και διαμερίσματα) με πιστοποίηση LEED Gold. Πρόκειται για επένδυση της τάξεως των 55 εκατ., συμπεριλαμβανομένου του κόστους για την απόκτησή του, ύψους 26 εκατ. ευρώ. Το εν λόγω ακίνητο, συνολικής επιφανείας 18.500 τ.μ., αναξιοποίητο τα τελευταία 25 χρόνια, αποτελείται από τα κτήρια Α (4.500 τ.μ.) και ΒΓΔΕ (14.000 τ.μ.) και περικλείεται από τις οδούς Πατησίων, Σατωβριάνδου, Δώρου και Βερανζέρου.
    16. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η πρώτη δεκάδα
      Ο τελευταίος πίνακας κατάταξης των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών στον κόσμο δείχνει καθαρά ότι το 2018 ήταν ένα ακόμη θετικό έτος για την κατασκευαστική βιομηχανία. Ο συνολικόςκύκλος εργασιών των κορυφαίων εταιρειών του χώρου  εμφανίζει και πάλι αύξηση, αν και σε σχετικάμικρό ποσοστό: αυξήθηκε στα 1.677 δις US$, έναντι 1.608 δις US$ το προηγούμενο έτος (2017).   Η Κινεζική κυβέρνηση εξακολουθεί να επενδύει σε υποδομές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, στο πλαίσιο της του Προγράμματος Μια Ζώνη -  Ένας Δρόμος που ξεκίνησε το 2013(γνωστό και ως Ο Δρόμος του Μεταξιού, OBOR, One Belt One Road Initiative), οπότε οι εδρεύουσεςστην Κίνα εταιρείες, βρίσκονται για μια άλλη μια φορά στην κορυφή του πίνακα. Μάλιστα δε δενδιαφαίνονται τάσεις υποχώρησης της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην χώρα αυτή, οπότε ηπρωτοκαθεδρία της στον κατασκευαστικό τομέα αναμένεται ότι θα διατηρηθεί και τα προσεχή χρόνια.   Το 2018 η Κίνα εξακολούθησε να αποτελεί την μεγαλύτερη αγορά μηχανημάτων έργων στον κόσμο,με πωλήσεις αυξημένες κατά 30%, στις 325.000 μονάδες.   Στην κορυφή του πίνακα βρίσκεται η κρατική Κινεζική εταιρεία China State Construction andEngineering , της οποίας ο κύκλος εργασιών ανήλθε το 2018 στα 178 δις US$, έναντι 164 δις US$ το2017. Ακολουθεί η China Railway Group με 111δις US$, έναντι 101 δις US$ το 2017, ενώ στην τρίτη θέση κατατάσσεται η επίσης Κινεζική εταιρεία China Railway Construction Corporation με 109 δις US$, έναντι 99 δις US$ το 2017.    Από τις πέντε  πρώτες εταιρείες του πίνακα, οι τέσσερες είναι Κινεζικές, ενώ από τις πρώτες 10 οιπέντε είναι επίσης Κινεζικές.   Η σύνθεση της πρώτης δεκάδας παραμένει η αυτή με το 2017, με κάποιες ανακατατάξεις στην σειρά:η Αμερικανική Bechtel (η μόνη Αμερικανική εταιρεία στην πρώτη δεκάδα) υποχώρησε από την 9η θέση στην 10η και η Ισπανική ACS υποχώρησε από την 6η θέση στην 7η.   Στην 5η θέση του πίνακα βρίσκεται η Γαλλική Vinci, της οποίας ο κύκλος εργασιών αυξήθηκε από τα49 στα 52US$, εμφανίζοντας όμως μικρότερη αύξηση από ότι τα προηγούμενα χρόνια.   Στην πρώτη δεκάδα κατατάσσονται επίσης η Γαλλική Bouygues (8η) και η Γερμανική Hochtief (9η).   Στον πίνακα των 200 κορυφαίων εταιρειών περιλαμβάνονται και δύο Ελληνικές, η Ελλάκτωρ (στην 147η θέση, με τζίρο 2,193 δις US$) και η ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ (στην 173η θέση, με τζίρο 1,655 δις US$).   Περιλαμβάνεται επίσης και η εδρεύουσα στην Αθήνα εταιρεία Consolidated Contractors Company(CCC ), η οποία δραστηριοποιείται μόνον στις Αραβικές χώρες.     Δείτε αναλυτικά τα στοιχεία της ανάλυσης εδώ:   441295234-World-s-Biggest-Construction-Contractors.pdf      
    17. Αρθρογραφία

      Engineer

      Τον τελευταίο χρόνο το Ελληνικό Κτηματολόγιο έχει αναπτύξει διάφορες εφαρμογές για την εξυπηρέτηση των ιδιοκτητών ακινήτων, μέσω του υπολογιστή τους, με στόχο να μη μετακινείται ο πολίτης και να μπορεί να εξυπηρετείται ακόμη κι αν βρίσκεται μακριά από το αρμόδιο κτηματολογικό γραφείο.
      Επιμέλεια: Γραμματή Μπάκλατση
      Οι ηλεκτρονικές εφαρμογές αφορούν:
      α) στο κτηματολόγιο και ξεκινούν από το στάδιο της κτηματογράφησης μέχρι και την έκδοση κτηματολογικού φύλλου από τα κτηματολογικά γραφεία που λειτουργούν και
      β) στους Δασικούς Χάρτες, με τη δυνατότητα της ηλεκτρονικής αντίρρησης και παρακολούθησης της εξέλιξής τους.
      Οι ψηφιακές υπηρεσίες επεκτείνονται συνεχώς και για τους δικηγόρους και για μηχανικούς, που είναι οι άμεσα εμπλεκόμενοι επαγγελματίες με το κτηματολόγιο.
       Επίσης πολύ σημαντική εξέλιξη είναι και η ψηφιοποίηση του αρχείου των υποθηκοφυλακείων που ετοιμάζεται, η οποία θα παρέχει τη δυνατότητα πλήρους αναζήτησης συμβολαίων σε κάθε σημείο της χώρας διαδικτυακά, χωρίς απαίτηση για φυσική παρουσία.
      Ποιες υπηρεσίες παρέχονται στον πολίτη, μέσω εφαρμογών στον υπολογιστή; Οι Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες που παρέχονται στον πολίτη μέσω της ιστοσελίδας του κτηματολογίου https://www.ktimatologio.gr είναι:
      Αναζήτηση περιοχών (Ο.Τ.Α.) Μέσω της εφαρμογής αυτής είτε κάνοντας αναζήτηση με το όνομα της περιοχής, είτε κάνοντας αναζήτηση μέσω διαδραστικού χάρτη, ο πολίτης μπορεί να πληροφορηθεί τα εξής:
      Α) ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
      Αν έχει ξεκινήσει η κτηματογράφηση Αν λειτουργεί στην περιοχή γραφείο κτηματογράφησης, με τα στοιχεία του (διεύθυνση, email, ημέρες και ώρες λειτουργίας) Αν έχει ξεκινήσει η υποβολή δηλώσεων Εάν έξηξε η προθεσμία υποβολή δηλώσεων και συνεχίζεται η υποβολή εκπρόθεσμων δηλώσεων και δηλώσεων νέων δικαιωμάτων Εάν έληξε η προθεσμία αιτήσεων διόρθωσης/ενστάσεις Αν λειτουργεί στην περιοχή Κτηματολογικό Γραφείο Β) ΔΑΣΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
      Εάν στην περιοχή έχει κυρωθεί ο Δασικός Χάρτης Εάν στην περιοχή είναι σε εξέλιξη η Ανάρτηση του Δασικού Χάρτη  
      Εντοπισμός του ακινήτου μέσω κινητού Μπορεί ο πολίτης να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή μέσω κινητού τηλεφώνου στο οποίο έχει ενεργοποιήσει τη δυνατότητα χρήσης τοποθεσίας.
      Η εφαρμογή δίνει τη δυνατότητα να καταγράφει τις συντεταγμένες σημείων καθώς μετακινείται στο χάρτη. Όταν ολοκληρώσει την καταγραφή το σύνολο των συντεταγμένων θα αποσταλεί σε αρχείο στο email που θα δηλώσει ο πολίτης.
      Υποβολή δήλωσης ιδιοκτησίας Με την εφαρμογή αυτή μπορεί να δηλώσει με την χρήση των κωδικών taxisnet ό,τι περιλαμβάνει το έντυπο δήλωσης Δ2 (στοιχεία δηλούντων, στοιχεία ακινήτων, στοιχεία δικαιωμάτων και στοιχεία συνοδευτικών εγγράφων) και επιπλέον να εντοπίσει τα ακίνητα στα οποία αντιστοιχούν τα δηλούμενα δικαιώματα μέσω σύγχρονης εφαρμογής GIS σε ψηφιακές αεροφωτογραφίες του 2015-2016.
      Η υποβολή δήλωσης γίνεται χωρίς πρόστιμο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2022.
      Εκτύπωση αποδεικτικού υποβολής δήλωσης ιδιοκτησίας Με την εφαρμογή αυτή παρέχεται η δυνατότητα με χρήση των κωδικών taxisnet εκτύπωσης Αποδεικτικού Υποβολής Δήλωσης στο Κτηματολόγιο. Αφορά στις δηλώσεις που έχουν υποβληθεί στο γραφείο κτηματογράφησης μετά την 2/7/2014 και έχει εξοφληθεί το οφειλόμενο πάγιο τέλος κτηματογράφησης. Επιπλέον, η δυνατότητα εκτύπωσης Αποδεικτικού Υποβολής Δήλωσης, αφορά όλες τις δηλώσεις που έχουν υποβληθεί ηλεκτρονικά – ανεξαρτήτως ημερομηνίας υποβολής – και έχουν ολοκληρωθεί ως προς την επεξεργασία τους.
      Προανάρτηση κτηματολογικών στοιχείων Με την διαδικασία της προανάρτησης ο πολίτης ενημερώνεται για τα στοιχεία της ιδιοκτησίας του, όπως αυτά τα κατέγραψε το κτηματολόγιο αρχικά, μετά από την επεξεργασία των δηλώσεων που υποβλήθηκαν και των πληροφοριών που συλλέχθηκαν στο πλαίσιο της κτηματογράφησης και πριν τη διενέργεια της Ανάρτησης.
      Η προανάρτηση πραγματοποιείται σε ορισμένες περιοχές της χώρας και γίνεται σταδιακά και διαρκεί 45 ημέρες.
      Μέσω της εφαρμογής, οι δικαιούχοι με τη χρήση των κωδικών taxisnet, έχουν πρόσβαση στα στοιχεία των δικαιωμάτων των ακινήτων τους, τα οποία δήλωσαν κατά τη διάρκεια της κτηματογράφησης.
      Σε περίπτωση που δεν συμφωνούν με κάποιο από τα καταγεγραμμένα στοιχεία, έχουν το δικαίωμα υποβολής αίτησης επανεξέτασης στοιχείων, ατελώς, εντός της προθεσμίας της προανάρτησης, με αποστολή της αίτησης με email στην ηλεκτρονική διεύθυνση που δίνετε. Μετά την ολοκλήρωση της προανάρτησης, θα ακολουθήσει η εξέταση των αιτήσεων επανεξέτασης στοιχείων που θα υποβληθούν, η αναμόρφωση των κτηματολογικών πινάκων και σε επόμενο στάδιο η διαδικασία της Ανάρτησης, για την οποία οι δικαιούχοι θα ενημερωθούν εκ νέου.
      Ανάρτηση - Αιτήσεις διόρθωσης Η ανάρτηση των περιοχών της χώρας γίνεται σταδιακά.
      Η υπηρεσία ενημέρωσης είναι διαθέσιμη μέχρι τη λήξη της ανάρτησης, που διαρκεί 4 μήνες.
      Με την εφαρμογή αυτή, όταν γίνει η ανάρτηση, μπορεί ο πολίτης με χρήση των κωδικών taxisnet να ελέγξει τα στοιχεία του ακινήτου του.
      Εάν είναι όλα σωστά, δεν απαιτείται καμία ενέργεια και απλά αποθηκεύει τα αρχεία αυτά στον υπολογιστή.
      Εάν διαπιστώσει σφάλματα και θέλει να τα διορθώσει τότε μπορεί να τα διορθώσει με δύο τρόπους, που είναι:
      Α) Αίτηση Διόρθωσης
      Αν υπάρχουν σοβαρά σφάλματα (πχ εμβαδόν γεωτεμαχίου, όρια ιδιοκτησίας, εκτοπισμός δικαιωμάτων άλλου δικαιούχου, πλήρους/ψιλής κυριότητας, επικαρπίας) υποβάλει αίτηση διόρθωσης, εντός της προβλεπόμενης για κάθε περιοχή προθεσμίας, ψηφιακά, μέσω κωδικών TAXIS, επισυνάπτοντας τα ανάλογα έγγραφα που τεκμηριώνουν το αίτημά του και καταβάλλοντας 5 Ευρώ μέσω κάρτας πληρωμών.
      Β) Αίτηση Διόρθωσης Προδήλου Σφάλματος
      Αν υπάρχουν προφανή (πρόδηλα) σφάλματα (πχ λάθος πατρώνυμο, αριθμός συμβολαίου, αριθμός μεταγραφής, όροφος ή εμβαδόν διηρημένης ιδιοκτησίας) υποβάλει ψηφιακά χωρίς κόστος αίτηση προδήλου σφάλματος, εντός της προβλεπόμενης για κάθε περιοχή προθεσμίας.
      Εκδοση πιστοποιητικού κτηματογραφούμενου ακινήτου (ΠΚΑ) Με την έναρξη της Ανάρτησης, σε κάθε συναλλαγή που αφορά στα ακίνητα της περιοχής (π.χ. σύνταξη συμβολαίων, συζήτηση ενώπιων δικαστηρίου, καταχώριση στο Υποθηκοφυλακείο) είναι υποχρεωτική η επισύναψη Πιστοποιητικού Κτηματογραφούμενου Ακινήτου (ΠΚΑ).
      Για την υποβολή αίτησης έκδοσης ΠΚΑ καταβάλλει ο ιδιοκτήτης τέλος 5 ευρώ μέσω κάρτας πληρωμών και αμέσως μετά την πληρωμή εκδίδεται το ηλεκτρονικό πιστοποιητικό μέσω της εφαρμογής.
      Τελικά στοιχεία κτηματογράφησης - Αρχικές εγγραφές Οποιος έχει υποβάλει Δήλωση Ιδιοκτησίας μπορεί, μέσω αυτής της εφαρμογής, να δει το αποτέλεσμα της κτηματογράφησης για τα ακίνητα που τον αφορούν. Είναι οι «ΑΡΧΙΚΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ» του Κτηματολογίου.
      Η πρόσβαση στην εφαρμογή πραγματοποιείται με την χρήση των προσωπικών κωδικών στο taxisnet.
      Επειδή σκοπός της εφαρμογής είναι μόνο ο πολίτης να λάβει γνώση της τελικής καταγραφής, τα εκτυπώσιμα στοιχεία δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οποιαδήποτε συναλλαγή.
      Ψηφιακή Εκδοση Πιστοποιητικών μετά την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης Η υπηρεσία παρέχεται αποκλειστικά από τα Κτηματολογικά Γραφεία και Υποκαταστήματα του φορέα «Ελληνικό Κτηματολόγιο» για τις περιοχές αρμοδιότητάς του. Για να παραγγείλει ο πολίτης πιστοποιητικά, υποβάλει αίτηση ηλεκτρονικά με χρήση κωδικών taxisnet.
      Μετά την πληρωμή θα τα παραλάβει σε ψηφιακή μορφή (pdf) και μπορεί να εκτυπώσει αντίτυπα για κάθε νόμιμη χρήση.
      Τα πιστοποιητικά που διατίθενται ηλεκτρονικά είναι:
      Πιστοποιητικό καταχώρισης εγγραπτέας πράξης Αντίγραφο κτηματολογικού φύλλου Απόσπασμα κτηματολογικού διαγράμματος Πιστοποιητικό κτηματολογικών εγγραφών αντικειμένου εγγραπτέων δικαιωμάτων Κτηματογραφικό διάγραμμα Για να ζητήσει και να παραλάβει κάποιο από τα παραπάνω:
      Εισέρχεται στην εφαρμογή με τους κωδικούς που έχει στο taxisnet. Επιλέγει «Νέα αίτηση πιστοποιητικού» και τον τύπο του πιστοποιητικού. Συμπληρώνει τα στοιχεία που του ζητά το σύστημα (π.χ. ΚΑΕΚ, ΚΓ, Αριθμό Εγγράφου) και υποβάλλει την αίτηση για να εκδοθεί το «Έντυπο οφειλής τελών». Πληρώνει εντός 7 ημερών το οφειλόμενο ποσό που αναγράφεται στο «Έντυπο Οφειλής τελών» μέσω των διαθέσιμων τρόπων πληρωμής. Παραλαμβάνει το πιστοποιητικό του που βρίσκεται στο φάκελο της ηλεκτρονικής του αίτησης.  
      Δασικοί Χάρτες Υποβολή Αντιρρήσεων και Προδήλων Σφαλμάτων Δασικών Χαρτών
      Από την εφαρμογή αυτή, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να υποβάλει αντιρρήσεις κατά του περιεχομένου του δασικού χάρτη.
      Για να υποβάλει κάποιος ηλεκτρονικά την Αντίρρησή του, εισέρχεται στην εφαρμογή χρησιμοποιώντας τους κωδικούς taxisnet.
      Για να υποβάλει κάποιος ηλεκτρονικά αίτηση διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος για τις περιοχές που έχει ξεκινήσει η διαδικασία, μεταβαίνει στην εφαρμογή «Αιτήσεις διόρθωσης προδήλου σφάλματος».
      Επίσης χωρίς κωδικούς taxisnet, ελεύθερα κάθε πολίτης έχει πρόσβαση στις παρακάτω ηλεκτρονικές υπηρεσίες
      Τρέχουσα Ανάρτηση Δασικών Χαρτών Προηγούμενες Αναρτήσεις Δασικών Χαρτών Κυρωμένους Δασικούς Χάρτες.  
      Πιστοποιητικά NATURA Μέσω της εφαρμογής αυτής, όλοι, πολίτες και φορείς, έχουν πλέον άμεση πρόσβαση στη γεωγραφική θέση και στα όρια των προστατευόμενων περιοχών του δικτύου «Νatura2000», σε εθνικό επίπεδο.
      Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα υποβολής αίτησης με τους κωδικούς taxisnet και έκδοσης ψηφιακού πιστοποιητικού, με το οποίο βεβαιώνεται η εντός/εκτός ορίων μιας προστατευόμενης περιοχής θέση μιας συγκεκριμένης έκτασης ενδιαφέροντος ή γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ λειτουργούντος κτηματολογίου.
      Αλλες Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες και Προϊόντα Εκτός από την παρακολούθηση του ακινήτου σε σχέση με το κτηματολόγιο, ο πολίτης έχει τη δυνατότητα μέσω των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του κτηματολογίου να προβεί στις παρακάτω πράξεις:
      Θέαση Ορθοφωτογραφιών Γεωπύλη INSPIRE Ελληνικού Κτηματολογίου Αναζήτηση αεροφωτογραφιών Πανόραμα Natura 2000 Οι υπηρεσίες αυτές αναβαθμίζονται διαρκώς με επιπλέον δεδομένα και λειτουργίες. Για οποιαδήποτε πληροφορία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected].
    18. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ο νέος νόμος 5092/2024 για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές άπτεται σημαντικών θεμάτων που σχετίζονται με την παραχώρηση των αιγιαλών, όπως η οριοθέτησή τους, οι διαγωνισμοί για την παραχώρησή τους, οι υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων και η αντιμετώπιση των παραβάσεων.  
      Στοχεύοντας στη μεγαλύτερη διαφάνεια των διαγωνισμών παραχώρησης μέσω κεντρικής ηλεκτρονικής διαδικασίας και την υψηλότερη αποτελεσματικότητα των ελέγχων μέσω της αξιοποίησης της σύγχρονης τεχνολογίας σε συνδυασμό με την αυστηροποίηση των ποινών, προσπαθεί να αντιμετωπίσει διαχρονικές παθογένειες. Από την άλλη, όμως, έχει προκαλέσει έντονη κριτική από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, κυρίως αναφορικά με την οριοθέτηση του αιγιαλού.
      Οριοθέτηση του αιγιαλού και απάτητες παραλίες
      Η οριοθέτηση του αιγιαλού αποτελεί ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, το οποίο επηρεάζει απόλυτα τη δόμηση στην περιοχή και ειδικότερα την απόσταση από την οριογραμμή, όπου αυτή επιτρέπεται.
      Η προϋφιστάμενη διάταξη (άρθρο 1 παρ. 2 εδ. β’ ν. 2971/2001) για ελάχιστο πλάτος 30 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού που συνιστά αδόμητη ζώνη καταργείται (άρθρο 3) με την αιτιολογία ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν επιφέρει κάποιο προστατευτικό αποτέλεσμα, ιδίως με δεδομένη την ποικιλομορφία του παραλιακού μετώπου της χώρας. Ωστόσο, αν και καταργείται το κατώτατο όριο των 30 μέτρων, δεν καταργείται το ανώτατο όριο των 50 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση επιτρέπεται η δόμηση στα 50 μέτρα ανεξάρτητα από τυχόν ιδιαιτερότητες της εκάστοτε παραλίας. 
      Το άρθρο 5 περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία οριοθέτησης του αιγιαλού, τονίζοντας ότι λαμβάνονται υπόψη οι φυσικές και λοιπές ενδείξεις που επηρεάζουν το πλάτος του αιγιαλού και της παραλίας, όπως για παράδειγμα η γεωμορφολογία του εδάφους, οι παράκτιοι πόροι και η ύπαρξη νομίμως υφιστάμενων τεχνικών έργων στην περιοχή. Επιπλέον, διατυπώνονται και ειδικότερες προβλέψεις για την οριογραμμή παραλίας ανά περίπτωση, όπως η ύπαρξη σχεδίου πόλης, παραδοσιακοί οικισμοί,  πόλη ή οικισμός που προϋφίστανται του 1923 ή με πληθυσμό κατά των 2.000 κατοίκων.
      Ο καθορισμός γίνεται από επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ενώ προβλέπεται και η συγκρότηση δευτεροβάθμιας επιτροπής, στην οποία υποβάλλεται ενδικοφανής προσφυγή και κατά της οποίας παρέχεται η δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
      Η όσο το δυνατόν ευρύτερη δυνατότητα ελέγχου της οριοθέτησης του αιγιαλού συμπληρώνεται και με τους απαιτούμενους όρους δημοσιότητας (δημοσίευση σε ΦΕΚ, μόνιμη ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, τοιχοκόλληση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις). Επιπλέον, η καταγραφή του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται σε ορθοφωτογραφικά υπόβαθρα τηρούμενα στο Ελληνικό Κτηματολόγιο.
      Ενδιαφέρον έχουν και οι διατάξεις των άρθρων 4 και 22, όπου για πρώτη φορά καθιερώνεται η έννοια των απάτητων παραλιών. Πρόκειται για αιγιαλούς και παραλίες ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας σε περιοχές Natura 2000, όπου απαγορεύονται η παραχώρηση απλής χρήσης, η οποία ορίζεται ως "κάθε χρήση, από την οποία δεν παραβιάζεται ο προορισμός του αιγιαλού και της παραλίας ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους", και εν γένει όλες οι δραστηριότητες οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη μορφολογία  και την ακεραιότητά τους από οικολογικής άποψης. Μάλιστα, βάσει της αιτιολογικής έκθεσης η απαγόρευση θα περιλαμβάνει και την τοποθέτηση κινητών στοιχείων στις απάτητες παραλίες (όπως ομπρελών, ξαπλωστρών κλπ). 
      Παρόλη τη θέσπιση των απάτητων παραλιών αλλά και την έμφαση στον καθορισμό του αιγιαλού με αδιάβλητα κριτήρια και ανεξάρτητη διαδικασία, η διάταξη για την κατάργηση του ελάχιστου ορίου προστασίας των 30 μέτρων παραλίας οδήγησε στις αντιδράσεις γνωστών περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η WWF Ελλάς, η Greenpeace και η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης.
      Η διαδικασία της παραχώρησης
      Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και της παραλίας βρίσκεται στο επίκεντρο της τουριστικής αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, όμως έχει απασχολήσει στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές τις αρχές και την κοινή γνώμη με τις συχνές και ευρείες παραβάσεις των παραχωρησιούχων. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του νέου νόμου είναι να εκσυγχρονιστεί η διαδικασία δημοπράτησης αλλά και να τεθούν συγκεκριμένα όρια για την κάλυψη του αξιοποιούμενου τμήματος.
      Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νέου νόμου, ο ορισμός των τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας όπου επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας θα γίνεται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών έως την 15η Ιανουαρίου κάθε έτους μετά από γνώμη των οικείων δήμων που διατυπώνεται έως την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους και σχετική εισήγηση της Κτηματικής Υπηρεσίας έως την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Γίνεται σαφές, επομένως, ότι ο βασικός άξονας είναι η αρκετά έγκαιρη ολοκλήρωση της διαδικασίας από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, ώστε να περιοριστούν και μελλοντικά προβλήματα.
      Για να αποφευχθούν ζητήματα υπερβολικής κάλυψης της παραλίας, όπου δεν θα παρέχεται η δυνατότητα στους λουόμενους να αξιοποιήσουν το ελεύθερο μέρος της, εισάγονται από τον νόμο συγκεκριμένες προστατευτικές διατάξεις. Συγκεκριμένα, το ανώτατο εμβαδόν παραχώρησης ορίζεται στα 500 τ.μ. και σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η κάλυψη άνω του 50% του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η απόσταση 6 μέτρων μεταξύ των τμημάτων που παραχωρούνται, ενώ επιβάλλεται και απαγόρευση παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας όταν το μήκος ή το πλάτος είναι μικρότερο των 4 μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των 150 τ.μ. 
      Αναφορικά με την πλειοδοτική δημοπρασία για την παραχώρηση απλής χρήσης, στο επίκεντρο των ρυθμίσεων του νέου νόμου βρίσκεται το Πληροφοριακό Σύστημα "Μητρώο Συμβάσεων Παραχώρησης Απλής Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας", έτσι ώστε να επιτυγχάνεται κεντρική εκτέλεση των διαγωνισμών παραχώρησης με διαφανή και σύγχρονη ηλεκτρονική διαδικασία. Στο εν λόγω σύστημα θα υπάρχουν όλα τα δεδομένα σχετικά με τις δημοπρασίες, τις παραχωρήσεις απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλών και παραλιών, καθώς και δεδομένα σχετικά με αυτοψίες, καταγγελίες, αλλά και φωτογραφικό υλικό για τη διενέργεια ελέγχων. Έτσι, η δημοπράτηση θα ολοκληρώνεται ευκολότερα και γρηγορότερα, ενώ ταυτόχρονα θα είναι πιο αποτελεσματική η παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παραχωρησιούχων με τους όρους των συμβάσεων.  
      Σύμφωνα με το άρθρο 10, η ηλεκτρονική διενέργεια των διαγωνισμών γίνεται μέχρι την 31η Μαρτίου κάθε έτους από την Κτηματική Υπηρεσία. Επομένως, πλέον, η εκτέλεση γίνεται κεντρικά και όχι από τους δήμους, όπως συνέβαινε με το προϋφιστάμενο καθεστώς. Το πληροφοριακό σύστημα συλλέγει πληροφορίες για τις αντικειμενικές αξίες των όμορων ακινήτων και παράγει τη διακήρυξη του διαγωνισμού, η οποία αναρτάται τουλάχιστον 20 ημέρες πριν τη διεξαγωγή της δημοπρασίας στην εν λόγω πλατφόρμα. Η τιμή πρώτης προσφοράς εξάγεται αυτόματα βάσει του προβλεπόμενου στο άρθρο 10 παρ. 5 μαθηματικού τύπου.
      Υποχρεώσεις παραχωρησιούχων και δήμων
      Το άρθρο 8 θεσπίζει ελάχιστες υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων που στοχεύουν στην απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού στην παραλία καθώς και στη διευκόλυνση των καταγγελιών. Καινοτόμο ρύθμιση αποτελεί η υποχρέωση του παραχωρησιούχου για ανάρτηση πινακίδας με σκοπό την πρόσβαση του κοινού στο σύστημα ηλεκτρονικών καταγγελιών. 
      Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μετά τη λήξη της σύμβασης ορίζονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να αφαιρούνται από τον αιγιαλό τα κινητά στοιχεία που τοποθετήθηκαν για τους σκοπούς της παραχώρησης και ο χώρος να παραδίδεται καθαρός από κάθε είδους ρύπο.
      Εφόσον ο παραχωρησιούχος δεν συμμορφώνεται με τις εν λόγω υποχρεώσεις που πηγάζουν εκ του νόμου αλλά και τις συμβατικές του υποχρεώσεις, η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί αζημίως από τον παραχωρούντα φορέα.
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διάταξη του άρθρου 8 ότι οι συμβάσεις παραχώρησης είναι προσωποπαγείς και συνεπώς δεν μπορούν να μεταβιβαστούν. Η επαναφορά αυτής της πρόβλεψης αποτρέπει το εμπόριο που είχε δημιουργηθεί, κυρίως στις δημοφιλείς παραλίες, εξασφαλίζοντας κατά το δυνατόν τη μη εμπορευματοποίηση της παράκτιας ζώνης και την τήρηση των υποχρεώσεων των παραχωρησιούχων. 
      Στο άρθρο 14 του νόμου αναφέρονται και οι υποχρεώσεις των δήμων ως προς τους αιγιαλούς και τις παραλίες της χωρικής τους αρμοδιότητας. Τέτοιες υποχρεώσεις αφορούν την καθαριότητα, την ανάρτηση σχεδίου όπου φαίνονται οι παραχωρήσεις, την ενημέρωση της αστυνομίας σε περίπτωση διαπίστωσης καταπατήσεων των κοινόχρηστων χώρων, την πρόσληψη ναυαγοσωστών και την άσκηση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων τους. Η απαρίθμηση των υποχρεώσεων των δήμων αναδεικνύει το γεγονός ότι ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια των λουομένων και των εργαζομένων και γενικά για την τήρηση της νομιμότητας στους αιγιαλούς και τις παραλίες.  
      Καταγγελίες και κυρώσεις
      Η διευκόλυνση των καταγγελιών εκ μέρους του κοινού και η αυστηροποίηση των κυρώσεων για τις παραβάσεις των παραχωρησιούχων αποτελούν χαρακτηριστικά των διατάξεων του ν. 5092/2024, έτσι ώστε να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά τα ουκ ολίγα περιστατικά που είχαν παρατηρηθεί τα προηγούμενα έτη με καταπάτηση μεγαλύτερης επιφάνειας του αιγιαλού και την παρεμπόδιση του κοινού στην πρόσβασή του στην παραλία. 
      Το άρθρο 16 παρέχει τη δυνατότητα ηλεκτρονικών καταγγελιών από το κοινό μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων, ιδίως με χρήση QR – code, ο οποίος βρίσκεται στην πινακίδα σήμανσης του αιγιαλού ή της παραλίας. Κατά συνέπεια, οποιοσδήποτε διαπιστώνει παράβαση σε μια συγκεκριμένη παραλία, θα μπορεί να σκανάρει με το κινητό του τον κωδικό και να αποστέλλει την καταγγελία στις αρμόδιες αρχές. Πέρα από την προφανή απλοποίηση της διαδικασίας για τον καταγγέλλοντα, η χρήση ηλεκτρονικών μέσων διευκολύνει και τις αρχές, καθώς τίθεται υπόψη τους αποδεικτικό υλικό το οποίο προκύπτει σε πραγματικό χρόνο.
      Αρμόδιες αρχές για τη διενέργεια ελέγχων τήρησης της νομιμότητας καθίστανται, σύμφωνα με το άρθρο 17, η Κτηματική Υπηρεσία, οι δήμοι, οι ελεγκτικές υπηρεσίες της Α.Α.Δ.Ε., η Οικονομική Αστυνομία και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Προκειμένου τα ανωτέρω όργανα να δρουν αποτελεσματικά, χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια των ιδίων και των λουόμενων, θα συνεπικουρούνται από την Ελληνική Αστυνομία, ενώ για τον έλεγχο των παραλιών θα χρησιμοποιούνται drones ή δορυφόροι.  
      Αναφορικά με τις διοικητικές και ποινικές κυρώσεις (άρθρα 18-20), αυτές κλιμακώνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Τα κυριότερα διοικητικά μέτρα είναι:
      - Έκδοση πράξης άμεσης απομάκρυνσης (εντός 48 ωρών) από την Κτηματική Υπηρεσία σε περίπτωση κατάληψης αιγιαλού και παραλίας χωρίς τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης ή καθ’ υπέρβαση της σύμβασης παραχώρησης.  
       - Σε περιπτώσεις αυθαίρετης κατάληψης επιβάλλεται σφράγιση και διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης στον χώρο που έχει καταληφθεί και εντός 24 ωρών από την κοινοποίηση της διαταγής ο χώρος σφραγίζεται με ταινία, τοποθετείται σχετική πινακίδα που αναφέρει τη σφράγιση και τον λόγο και την απαγόρευση εισόδου.  
      - Κατεδάφιση των παράνομων έργων με πρωτόκολλο της Κτηματικής Υπηρεσίας, το οποίο κοινοποιείται βάσει του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας στον φερόμενο κύριο ή νομέα ή κάτοχο ή κατασκευαστή αυτών, ο οποίος, μέσα σε 30 ημέρες από την κοινοποίηση, κατεδαφίζει τα κτίσματα και αίρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα, εξαιρουμένων όσων εμπίπτουν στη νομοθεσία για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς και όσων έχουν ήδη κηρυχθεί προστατευόμενα ή διατηρητέα με απόφαση αρμόδιας αρχής. 
      Επιπλέον, επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στους παραβάτες από την Κτηματική Υπηρεσία, με τα πρόστιμα να ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Μάλιστα, για πρώτη φορά καθιερώνονται πρόστιμα για παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα, τον αιγιαλό και την παραλία, από 2.000 έως 60.000€.  
      Οι ποινικές κυρώσεις περιλαμβάνουν τη φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή για μεταβολή χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα,. Αν η μεταβολή προκαλεί σημαντική οικολογική, περιβαλλοντική ή γεωμορφολογική διατάραξη ή βλάβη, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή. 
      Ο κ. Παναγιώτης Κορδώνης είναι Δικηγόρος, Ανώτερος Συνεργάτης Δικηγορικής Εταιρείας Your Legal Partners
    19. Αρθρογραφία

      Engineer

      Περίληψη. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση αναζωπυρώθηκε με τη δημοσίευση του σημαντικού βιβλίου τού Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο Παρίσι. Η πτύχωση είναι μια πολιτιστική παράμετρος που απαντάται σε πολλές περιόδους της ιστορίας, αλλά κατά βάση κατατάγεται στο μπαρόκ. Διότι στο μπαρόκ η πτύχωση τείνει προς την απεριόριστη συμπερίληψη, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση, και συνεχώς επίσης αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις. Ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση είναι μια διαφοροποιούσα αρχή στην αρχιτεκτονική και ουσιαστικά συνεπάγεται μια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών, που αντιβαίνει στην κλασική αρχή της firmitas, της σταθερότητας ή της στατικότητας.
      Πολλά παραδείγματα μπορούν να δοθούν από μια τέτοια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική: η αρχιτεκτονική του εικονοκυττάρου του Stephen Perella εξερευνά τη μορφοπλαστική διατύπωση χωρίς αναφορά στη λειτουργία, στατικότητα και άλλες ουσιώδεις αρχές της αρχιτεκτονικής. Έπειτα, η διάσημη υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak, και η ακριβής, ανακριβής και επακριβής αρχιτεκτονική δημιουργία του Greg Lynn, όπως συνδέεται με τον άμορφο σχεδιασμό και συντελείται μέσα από διαδικασίες πληροφορικής φύσης, είναι επίσης παρόμοια παραδείγματα συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής.
      Η αρχιτεκτονική αυτή δεν αποζητά πλέον τη σταθερότητα, αλλά τη συνεχή εναλλαγή και κίνηση διαμέσου περίπλοκων διαδικασιών πληροφορικής φύσης, και γι' αυτό δίνει την εντύπωση ότι έχει πλέον απολέσει οποιαδήποτε έννοια ανθρωπισμού. Η πτύχωση, ωστόσο, δίνει τη δυνατότητα να επαναφέρουμε την ανθρωπιστική διάσταση της αρχιτεκτονικής, την ίδια στιγμή που θεμελιώνουμε θεωρητικά εξελίξεις στον σχεδιασμό, οι οποίες προκύπτουν από την ψηφιακή τεχνολογία που στην εποχή μας κυριαρχεί στην αρχιτεκτονική πράξη και σκέψη. Το διακύβευμα της πτύχωσης είναι η εγγενής ηθική του αειφόρου σχεδιασμού, όπως προκύπτει από την ανάγνωση και χρήση της πτύχωσης από τον Luke Feast.    
      Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Κριτικός Τέχνης κι Επιμελητής Εκθέσεων, Χανιά Κρήτης, Ελλάδα
      Λέξεις κλειδιά: Deleuze, πτύχωση, ψηφιακή αρχιτεκτονική, firmitas, ηθική του αειφόρου σχεδιασμού
      Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει διαπιστωθεί ένα αυξημένο ενδιαφέρον από τους αρχιτέκτονες για την έννοια της πτύχωσης, όπως αυτή αναπτύχθηκε στο σημαδιακό βιβλίο του Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, το οποίο δημοσιεύτηκε στη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1980¹. Αυτό το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι ενδεικτικό των κοινωνικών πιέσεων που ασκούνται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αφενός από έναν ολοένα και πιο ψηφιακό κόσμο, αφετέρου από την περιπλοκότητα των σύγχρονων πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι επίσης εμβληματικό των δραματικών αλλαγών που έχουν λάβει χώρα, όχι μόνο στην αρχιτεκτονική θεωρία και σκέψη και στην επιστημολογία της αρχιτεκτονικής, αλλά και στην ίδια την αρχιτεκτονική πρακτική.
      Οι τρεις κλασικές αρχές της αρχιτεκτονικής, οι venustas, firmitas και utilitas, ή χάρη, σταθερότητα και χρησιμότητα, όπως διατυπώθηκαν από τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο κατά τον 1ο αιώνα π.Χ., και επανεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Ιταλικής Αναγέννησης από τον Alberti, ήταν ανέκαθεν οι πλέον διαχρονικές αξίες της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, οι οποίες έχουν ανεξίτηλα σημαδέψει την ιστορία της αρχιτεκτονικής στον δυτικό κόσμο. Μεταξύ των τριών αυτών αξιών, ο κλασικισμός πάντα θεωρούσε τη χάρη ως προεξάρχουσα, σε σύγκριση με τη σταθερότητα και τη χρησιμότητα, ενώ ο μοντερνισμός μετατόπισε το ενδιαφέρον στη χρησιμότητα ή λειτουργία εις βάρος των άλλων δύο. 
      Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα και ειδικά τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι η firmitas, η σταθερότητα, που αμφισβητείται στο όνομα της πτύχωσης. Η σταθερότητα σημαίνει φυσικά τόσο τη στατική επάρκεια όσο και την αντοχή στον χρόνο. Το καλύτερο πρότυπο σταθερότητας είναι ίσως η Αιγυπτιακή πυραμίδα, η οποία, ως γνωστόν, στόχευε να εξασφαλίσει την κυριαρχία του ηγεμόνα στην αιωνιότητα, ακόμα και μετά τον θάνατό του. Σήμερα, κτίρια όπως το Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv στο Ισραήλ, που σχεδιάστηκε από τον Preston Scott-Cohen το 2007 και ολοκληρώθηκε το 2011, ή το Σπίτι μπουκάλι του Klein στο Rye της Victoria στην Αυστραλία, που σχεδιάστηκε από τον Charles Ryan McBride το 2008, φαίνονται να είναι στον αντίποδα της πυραμίδας από τη σκοπιά της σχεδιαστικής λογικής τους. Διότι, πρώτον, η έντονη καμπυλόγραμμη μορφή τους ή η πτύχωση χρειάζεται μεγάλη συντήρηση για να παραμείνει ανέπαφη στον χρόνο, σε αντίθεση με την υποτυπώδη και ελάχιστη συντήρηση που χρειάζεται η πυραμίδα για να αντέξει στον χρόνο. Κατά δεύτερο και ουσιωδέστερο λόγο, αυτά τα σύγχρονα κτίρια που αναφέρθηκαν εν είδει παραδείγματος, είναι η αρχιτεκτονική απάντηση στην ολοένα αυξανόμενη επιθυμία και ανάγκη για ευελιξία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. 
      01. Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας, 2580-2560 π.Χ., 4η δυναστεία
      02. Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv, Israel, Preston Scott-Cohen
      03. Σπίτι μπουκάλι του Klein, Rye, Victoria, Αυστραλία, Charles Ryan McBride
      Η ευελιξία σημαίνει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται το κτίριο σε αλλαγές χρήσης και σε απρόσμενες περιστάσεις. Τα πτυχωτικά αυτά κτίρια, folded buildings όπως αποκαλούνται, είναι ένα βήμα πριν την κίνηση, αναπαριστώντας την παγωμένη κίνηση, για να ανακαλέσουμε τον διάσημο ορισμό της αρχιτεκτονικής από τον Friedrich Schelling. Τα πτυχωτικά κτίρια αυτά δείχνουν τη μάχη του αρχιτέκτονα με τον χρόνο, όχι με την έννοια της δημιουργίας ενός προϊόντος που θα αντέξει όσο γίνεται πιο πολύ, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά με την έννοια του σχεδιασμού που προορίζεται να εξυπηρετήσει απαιτήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλάζουν ραγδαία και άρδην και ενίοτε αλληλοσυγκρούονται, καθώς αντικατοπτρίζουν τις περίπλοκες πολυπολιτισμικές κοινωνίες οι οποίες συχνά απαιτούν τη συνεχή αναβάθμιση των κτιρίων, όπως και του λογισμικού των υπολογιστών, για να εξυπηρετήσουν τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές ανάγκες και νέες επιθυμίες. 
      Την ανάγκη αυτή για συνεχή εξέλιξη επισημαίνει και η Σοφία Βυζοβίτη, όταν αναφέρεται στο νέο καθεστώς που διέπει το αρχιτεκτονικό αντικείμενο, που δεν αναφέρεται πλέον σε μια χωρική μήτρα, αλλά σε μια χρονική παράμετρο που υπαινίσσεται τη συνεχή αλλαγή και εξέλιξη της ύλης και μορφής². Θέλοντας να κάνει μια γενεαλογία της αρχιτεκτονικής πρακτικής τής πτύχωσης, η Βυζοβίτη εξετάζει τα πρώτα κτίρια που την ενσωμάτωσαν στη λογική τους, τις δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι από τους αρχιτέκτονες ΟΜΑ, το 1993, το Bicycle Flat στο Άμστερνταμ από τους αρχιτέκτονες VMX το 1998 και το Eye Beam Building, Museum of Art and Technology στη Νέα Υόρκη το 2002 από τους Diller και Scofidio³.
      04. Δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι, ΟΜΑ, 1993
      Ακολούθως, θα παρουσιάσω αρχικά την πτύχωση έτσι όπως την αναπτύσσει ο Deleuze στο σημαδιακό του βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, με σκοπό να αναδείξω τη σημασία της στην αρχιτεκτονική θεωρία. Κατόπιν, θα επιχειρήσω να διαπιστώσω πώς η πτύχωση εφαρμόζεται στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκέψη και πρακτική, εξετάζοντας ταυτόχρονα ποιες είναι οι επιπτώσεις της, ειδικά σε ό,τι αφορά την επιστημολογία του κλάδου της αρχιτεκτονικής. Τέλος, θα επιχειρήσω να αναλύσω τις συνέπειες της τεκτονικής εντατικοποίησης που παράγεται από την πτύχωση, και θα ελέγξω την υπόθεση του αειφόρου οικολογικού σχεδιασμού που αποδίδεται στην πτυχωτική αρχιτεκτονική από τον Luke Feast. 
      Η πτύχωση ως δυναμική αρχή
      Από την αρχή του κειμένου του, ο Deleuze ορίζει, στην ιδιαίτερα μεταφορική γλώσσα που χρησιμοποιεί, την πτύχωση ως πολιτιστική δύναμη και ισχύ που φέρει τα χαρακτηριστικά κάθε εποχής στην εξέλιξη του ανθρώπου⁴. Η πτύχωση εφαρμόζει στην Ελληνική, τη Ρωμαϊκή, τη Ρωμανική, τη Γοτθική και την κλασική περίοδο, και αντίστοιχα πτυχώσεις αναπτύσσονται σε όλες αυτές τις περιόδους. Η περίοδος ωστόσο που απασχολεί ιδιαίτερα τον Deleuze και τη θεωρεί εμβληματική για την πτύχωση, είναι η περίοδος του μπαρόκ. Διότι, κατά την περίοδο του μπαρόκ, η πτύχωση οδηγεί στην άπειρη συμπερίληψη ή σύμφυρση⁵, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση⁶ και συνεχώς αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις, από τις οποίες προκύπτει⁷ και τις οποίες διαρκώς παράγει. Στην πραγματικότητα, η δραστηριότητα της συστολής και διαστολής της πτύχωσης σημαίνει την εξέλιξη και την εκτύλιξη, την εμπλοκή και την ανάπτυξη⁸. Επιπλέον, η πτύχωση σημαίνει μείωση και περιορισμό, ενώ το αντίθετό της, η εκδίπλωση, σημαίνει την αύξηση και την ανάπτυξη⁹. Η πτύχωση, ως εκ τούτου, έχει έναν πολιτισμικό χαρακτήρα, και εμφανίζεται ως μια δύναμη η οποία αναπαριστά την άπειρη εργασία σε εξέλιξη, δηλαδή την άπειρη δεκτικότητα και τον αέναο αυθορμητισμό¹⁰. Σύμφωνα πάντα με τον Deleuze, η πτύχωση δουλεύει όπως το origami, που είναι ως γνωστόν η Ιαπωνική τέχνη της δίπλωσης του χαρτιού¹¹.
      05. Η Ιαπωνική Τέχνη της εκδίπλωσης του χαρτιού
      Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η πτύχωση εμφανίζεται σε κάθε εποχή. Ωστόσο, αυτή καθαυτή είναι επίσης η λειτουργική έννοια του μπαρόκ τον 17ο αιώνα¹². Διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο μπαρόκ, διότι εκεί γνωρίζει απεριόριστη ελευθερία¹³. Το ίδιο το μπαρόκ, ως καλλιτεχνικό ύφος, είναι μια δυναμική λειτουργία στον βαθμό που συνεπάγεται την καμπυλόγραμμη ρευστότητα της μορφής¹⁴. Κατά το μπαρόκ, ο κόσμος εμφανίζεται ως μια άπειρη σειρά από καμπυλότητες και κλίσεις¹⁵. Ενώ ο κλασικισμός, δια μέσου των Καρτεσιανών του συντεταγμένων, προωθεί τα καθορισμένα σημεία, τις γωνίες και τα κέντρα, εν συντομία τις ουσιώδεις μορφές, μέσω ενός είδους αφηρημένης οικουμενικότητας¹⁶, το μπαρόκ προωθεί την άπειρη διαφοροποίηση της πτύχωσης¹⁷. Επιπλέον, η αντίθεση που υπάρχει στο μπαρόκ μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού, το έξαλλο εξωτερικό που επιφυλάσσει ένα ήρεμο και γαλήνιο εσωτερικό στις εκκλησίες¹⁸, δεν είναι τίποτα άλλο από την αντίθεση μεταξύ της πτύχωσης και της εκδίπλωσής της. 
      Ο Simon O’Sullivan θεωρεί ότι «η έννοια της πτύχωσης επιτρέπει στον Deleuze να σκεφτεί δημιουργικά την παραγωγή τής υποκειμενικότητας (…), τη σχέση που έχει δηλαδή κανείς με τον εαυτό του.»¹⁹. Το σημείο αυτό είναι σημαντικό για την πτύχωση διότι συνδέεται με τον Leibniz, από του οποίου τα γραπτά προέρχεται η έμπνευση της έννοιας της πτύχωσης. Ο Leibniz ονομάζει μονάδα πότε την ψυχή πότε το υποκείμενο, και αυτή η μονάδα είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του Deleuze²⁰. Η μονάδα είναι ένα μεταφυσικό σημείο, το οποίο ωστόσο δεν είναι προνομιούχο, ούτε βρίσκεται στο κέντρο των πραγμάτων, αφού ο κόσμος απαρτίζεται από άπειρες μονάδες ή ψυχές²¹. Το υποκείμενο είναι μια μονάδα που καταλαμβάνει ένα σημείο, είναι μια ψυχή και προσφέρει μια προοπτική στα πράγματα²². Ανάλογα, το αντικείμενο είναι ένα συμβάν²³. Ο κόσμος, εννοημένος με τέτοιο τρόπο από τον Deleuze ως αναγνώστης του Leibniz, χαρακτηρίζεται από προοπτικισμό, σχετικισμό και πλουραλισμό²⁴. Ο κόσμος, ωστόσο, είναι επίσης εντός της μονάδας η οποία μοιάζει με κύτταρο, σα δωμάτιο χωρίς πόρτες και παράθυρα²⁵. Όλη η δραστηριότητα της ψυχής που είναι πλήρης πτυχώσεων, λαμβάνει χώρα εντός του κόσμου και εντός της μονάδας²⁶. Η μονάδα ή η ψυχή χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα, ή αλλιώς συνιστά ένα σκοτεινό πλαίσιο, με την έννοια ότι όλα συνάγονται από αυτή και τίποτα δε βγαίνει ή μπαίνει από το εξωτερικό²⁷. Η μονάδα χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα και η ύλη από απόλυτη εξωτερικότητα²⁸. Μεταξύ των μονάδων και της ύλης υφίσταται μια δυνατή ένταση, αν και αλλού ο Deleuze θεωρεί ότι οι μάζες και οι οργανισμοί είναι συμπληρωματικοί ως δύο είδη ισχύος ή δύο είδη πτύχωσης²⁹. Ο Deleuze προσφέρει τη διάσημη αλληγορία της δίπατης οικίας μπαρόκ για να εξηγήσει την ανθρώπινη κατάσταση: το ισόγειο έχει ανοίγματα για παράθυρα και αντιπροσωπεύει την ύλη που επιδρά στις αισθήσεις, ενώ ο πρώτος όροφος προορίζεται για τον νου και την εσωτερικότητα, για τη φρενήρη ζωτικότητα της ψυχής που συνιστά ένα καθαρό εσωτερικό χωρίς εξωτερικό³⁰.
      Η πτύχωση ως διάγραμμα
      Ο Graham Livesey παραδέχεται ότι είναι συχνά δύσκολο να μεταφράσει κανείς τις έννοιες του Deleuze στη συγκεκριμένη ή δεδομένη υλική πραγματικότητα, παρά την άμεση και οικουμενική απήχηση που η έννοια της πτύχωσης είχε στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, αμέσως μόλις το ομότιτλο βιβλίο του Deleuze δημοσιεύτηκε³¹. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση, σε αρχιτεκτονικό πλαίσιο, συνεπάγεται συνεχή διαφοροποίηση, «καθώς νέες και μη προσδοκώμενες δυνατότητες λαμβάνουν χώρα (μεταξύ πτύχωσης που έχει λάβει χώρα, πτύχωσης εν εξελίξει και πτύχωσης που είναι εν αναμονή) χωρίς προκαθορισμένα αποτελέσματα»³². Αυτή η συνεχής διαφοροποίηση του αρχιτεκτονικού πλαισίου συνεπάγεται «έναν ευέλικτο τοπολογικό χώρο (…), ο οποίος δεν μπορεί να αποσπαστεί από το πρόγραμμα και το συμβάν, και στον οποίο οι πτυχώσεις είναι τα ίδια τα συμβάντα»³³. O Krissel συνεχίζει τον προβληματισμό του, θέτοντας το ερώτημα, πώς είναι δυνατό να υπάρξει ο χώρος αυτός στην απτή πραγματικότητα, πέραν της θεωρίας ή του ψηφιακού χώρου. Η απάντηση που προσπορίζει ο ίδιος στο ερώτημά του, φαίνεται ότι δεν είναι σίγουρη: ισχυρίζεται ότι η δυνατότητα να έχει κανείς μια σειρά από επιφάνειες να πτυχώνονται και να αναδιπλώνονται, σημαίνει μια άπειρη και μη προβλέψιμη αρχιτεκτονική, προοδευτική και οπισθοδρομική ταυτόχρονα, αλλά σε κάθε περίπτωση συνεχώς εξελισσόμενη³⁴. Είναι δυνατό να φανταστούμε μια αρχιτεκτονική, όχι μόνο στο επίπεδο της θεωρίας, του διαγράμματος ή της στατικής παραλλαγής, που εφαρμόζεται στην κτιριακή δόμηση και είναι συνεχώς εξελισσόμενη ή αλλιώς διαρκώς αναβαθμιζόμενη, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών; Αυτή είναι η ερώτηση που προκύπτει για τους αναγνώστες του από τον προβληματισμό του Krissel. 
      Παρά το γεγονός ότι διάσημοι αρχιτέκτονες που είναι θεωρητικοί ταυτόχρονα, έχουν εξετάσει το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συνεχώς αναβαθμιζόμενης αρχιτεκτονικής, και αρκεί να αναφέρουμε εδώ τα ονόματα των Peter Eisenman, Greg Lynn και John Rajchman, η εν λόγω αρχιτεκτονική αυτή είναι μια μελλοντική προβολή και δεν υφίσταται επί του παρόντος. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι η υπάρχουσα πτυχωτική αρχιτεκτονική στις μέρες μας, ήδη δείχνει προς την κατεύθυνση της συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής που ακυρώνει τη στατική της αρχή, τη firmitas, ως μια αρχιτεκτονική εν τω έργω, σε συνεχή εξέλιξη. Η συνεχώς αναβαθμιζόμενη αρχιτεκτονική την οποία ο Krissel τοποθετεί στο μέλλον, μπορεί σύμφωνα με τον ίδιο να εφαρμόσει την πτύχωση «στο πλαίσιο της προγραμματιζόμενης ύλης» και «μέσω της ανάπτυξης της νανοτεχνολογίας.»³⁵.
      Όταν η πτύχωση εφαρμόζεται μόνο στο επίπεδο του μορφοπλαστικού χειρισμού³⁶, και ακόμα χειρότερα όταν δικαιολογείται με αναφορά στην αρχιτεκτονική φαντασία και την υποτιθέμενη ελευθερία της αλλά και το δικαίωμά της για άπειρους νεωτερισμούς, ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της πτύχωσης αλλά και οι πολυάριθμες συνέπειές της χάνονται και η πτυχωτική αρχιτεκτονική απλά παραδίδεται στον προηγμένο καπιταλιστικό καταναλωτισμό. Οι αρχιτέκτονες ανέκαθεν αντιμετώπιζαν αυτόν τον κίνδυνο, αλλά και την πρόκληση να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και πολλές φορές τις φαντασιώσεις της πλούσιας πελατείας τους, που συνήθως προσανατολίζεται προς την επιδεικτική κατανάλωση, έναν κίνδυνο που απειλεί να μειώσει την αρχιτεκτονική στο επίπεδο της τρέχουσας μόδας. Ο Mark Jackson θεωρεί πως, ό,τι φαίνεται να είναι στην εμπροσθοφυλακή της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας, συγκεκριμένα ο κυβερνοχώρος και η εικονική πραγματικότητα, τείνει πολλές φορές, σιωπηλά και ασυνείδητα, να υιοθετεί, στην πραγματικότητα, τις πλέον συντηρητικές μεταφυσικές αρχές³⁷.
      Έχοντας τις προειδοποιήσεις του Jackson κατά νου, πρέπει παρόλα αυτά να σημειώσουμε ότι, από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα, υπάρχει στην αρχιτεκτονική δημιουργία ένα αυξανόμενο μέλημα για την τεκτονική διάστασή της, η οποία σύμφωνα με τον Kenneth Frampton «είναι το δομικό στοιχείο αλλά και η μορφοπλαστική εφαρμογή της παρουσίας του, σε σχέση με το σύνολο του οποίου ήταν μέρος.» Ο όρος τεκτονικός «όχι μόνο αναφέρεται σε μια δομική και υλική εφαρμογή αλλά και σε μια ποιητική της κατασκευής, όπως αυτή μπορεί να ασκηθεί στην αρχιτεκτονική και στις συναφείς εικαστικές τέχνες.»³⁸. Η προσοχή που αφιερώνει ο Frampton στο δομικό στοιχείο, που θεωρεί ότι είναι η ουσία της αρχιτεκτονικής μορφής και αξίζει μεγαλύτερη εκτίμηση από ό,τι η χωρική επινόηση και ο αρχιτεκτονικός νεωτερισμός, είναι προφανώς πολεμικής φύσης και απευθύνεται κυρίως στους μεταμοντέρνους, όπως τον Robert Venturi, και την εμπορευματοποίηση της αρχιτεκτονικής, στην οποία συνέβαλαν ηθελημένα ή άθελά τους. Υποστηρίζοντας την τεκτονική διάσταση της αρχιτεκτονικής, ο Frampton αναφέρεται στον Marco Frascari και στον καίριο ρόλο που ο τελευταίος επιφυλάσσει στον αρχιτεκτονικό σύνδεσμο³⁹. O Marco Frascari, ήδη από το 1984, στο κείμενό του “TheTell-the-Tale Detail”, ελεύθερα μεταφραζόμενο «Η λεπτομέρεια που λέει την ιστορία», υποστηρίζει τη δουλειά τού Carlo Scarpa, αξιολογώντας την αίσθηση της λεπτομέρειας που διατρέχει το έργο του και συνίσταται στους εκφραστικούς και τέλειους κτιριακούς συνδέσμους. Σύμφωνα με τον Frascari:
      Η αρχιτεκτονική είναι τέχνη, διότι όχι μόνο ενδιαφέρεται να ικανοποιήσει την πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη για ένα καταφύγιο, αλλά συναρμόζει χώρους και υλικά με έναν νοήμονα τρόπο. Αυτό συμβαίνει μέσω μορφικών και πραγματικών συνδέσμων. Ο σύνδεσμος, ως η γόνιμη λεπτομέρεια, είναι ο τόπος όπου η δόμηση αλλά και το χτίσιμο της αρχιτεκτονικής λαμβάνουν χώρα. (Επιπλέον, είναι χρήσιμο να ολοκληρώσουμε την κατανόηση αυτού του ουσιώδους ρόλου του συνδέσμου, ως του τόπου της διαδικασίας του νοήματος της αρχιτεκτονικής, εφόσον η καταγωγή της πρώτης Ινδοευρωπαϊκής λέξης για την τέχνη βρίσκεται στον «σύνδεσμο».)⁴⁰.
      Η προώθηση της τεκτονικής διάστασης της αρχιτεκτονικής από τον Frascari και τον Frampton είχε έναν ιδιαίτερο πολεμικό στόχο, όπως προαναφέρθηκε, αλλά μπορεί να έχει επίσης συμβάλει στην πρόσφατη υποστασιοποίηση της εντατικής τεκτονικής έκφρασής της στην πτυχωτική αρχιτεκτονική. Η κατά βάση λανθασμένη ιδέα ότι η τεκτονική διάσταση που περιλαμβάνει χωρική καινοτομία και φαντασιακό μορφοπλαστικό χειρισμό είναι τελικά η ουσία της αρχιτεκτονικής, δεν προήλθε από το πουθενά αλλά επωάστηκε σταδιακά και βαθμιαία, στο πλαίσιο τής πλέον σημαίνουσας αρχιτεκτονικής θεωρίας και πράξης, κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990. 
      06. Μουσείο Castelvecchio, Verona, Carlo Scarpa
      Όσο κι αν οι επιφανειακές εφαρμογές τής πτύχωσης στην αρχιτεκτονική θεωρία και πράξη είναι γενεαλογικά κατανοήσιμες, το γεγονός αυτό δεν αποτρέπει από το να σκεφτούμε σοβαρά τον ουσιώδη ρόλο της πτύχωσης σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις και προεκτάσεις της. Ο Mark Jackson επισημαίνει τους κινδύνους της εμπορευματοποίησης της πτυχωτικής αρχιτεκτονικής⁴¹, αλλά ταυτόχρονα θεωρεί ότι η πτυχωτική ή κυβερνητική αρχιτεκτονική στην πραγματικότητα επαναπροσδιορίζει «τις ιδέες που έχουμε για τον χώρο, την κατοικία και τη μορφή.»⁴² Το πρόβλημα είναι ότι η πτυχωτική αρχιτεκτονική είναι ακόμα καινούρια, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητή⁴³. Ο Jackson εξετάζει με κριτικό τρόπο τη δουλειά του Stephen Perella, του οποίου η αρχιτεκτονική της υπερ-επιφάνειας έχει αναφορά στην πτύχωση του Deleuze. Η εικονοκυτταρική αρχιτεκτονική -pixel architecture- του Perella, που εκτυλίσσεται στην οθόνη του υπολογιστή, επινοεί μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας μια νέα πλαστικότητα που εφαρμόζει σε ενεργές επιφάνειες, αλλά το εγχείρημα του Perella είναι περιορισμένο μόνο στον μορφοπλαστικό χειρισμό, χωρίς καμία αναφορά στη λειτουργία ή στη χρήση ή ακόμα και στη στατικότητα της αρχιτεκτονικής δομής, κι έτσι είναι μάλλον συμβατικό⁴⁴.
      07.  Perella, αρχιτεκτονική της υπερεπιφάνειας. Ξενοδοχείο του μέλλοντος
      08. Pixel architecture
      Η υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak ταυτίζει την αρχιτεκτονική με τον χώρο της πληροφορικής ή τον κυβερνοχώρο που εμφανίζεται ως μια υπερβατική αρχή, η οποία πάλι αποδεικνύεται μάλλον συμβατική ερμηνεία του Deleuze, εφόσον μάλιστα ο τελευταίος δίνει έμφαση στον εγγενή και ουσιαστικό ρόλο της πτύχωσης⁴⁵. O Jackson ευνοεί περισσότερο την ιδιοποίηση της πτύχωσης από τον Greg Lynn μέσω των εννοιών του τελευταίου: ακριβής, ανακριβής και απακριβής, anexact, αρχιτεκτονική σύνθεση⁴⁶. Ο όρος απακριβής ή anexact είναι νεολογισμός, όπως και στα αγγλικά άλλωστε. Η αρχιτεκτονική, σύμφωνα με τον Lynn, οφείλει να πάψει να γοητεύεται από τις στατικές και κλειστές μορφές και πρέπει να τολμήσει να υιοθετήσει τον ανακριβή και άμορφο σχεδιασμό, όπως αυτός εφορμά από ψηφιακές διαδικασίες⁴⁷. Οι ψηφιακές διαδικασίες επιτρέπουν ευέλικτες επιφάνειες, μετρήσιμους περιορισμούς των παραμέτρων του σχεδιασμού που καθορίζουν όρια, χωρίς να τα κλείνουν, και τέλος εξέλιξη στον χρόνο⁴⁸. Το διακύβευμα είναι η έμψυχη, ζωντανή μορφή. Ωστόσο ο Lynn, σύμφωνα πάντα με τον Jackson, αποτυγχάνει να κατανοήσει την πτύχωση του Deleuze ως ένα διάγραμμα το οποίο μεσολαβεί ανάμεσα στην εικονικότητα και στην πραγματικότητα, και λανθασμένα το εκλαμβάνει ως μορφή. Όμως, πάντα σύμφωνα με τον Jackson, η πτύχωση δεν είναι μορφή αλλά είναι μάλλον μια δύναμη⁴⁹. Αυτό που εννοείται ως πτύχωση είναι μια δύναμη για τον Deleuze και μια μορφή για τον Lynn. Ο Lynn, σύμφωνα με τον Jackson, πτυχώνει υπερβολικά γρήγορα και με τον τρόπο αυτόν περιορίζει τη σύνδεση της πτύχωσης με την εικονική πραγματικότητα ως δύναμη. 
      09. Novak, Liquid Architecture
      10. Novak, Liquid Architecture
      Η εικονική πραγματικότητα δε συνιστά απειλή για την πραγματικότητα αλλά συνιστά μάλλον τον κορεσμό της. Με άλλα λόγια, η εικονική πραγματικότητα σημαίνει την πραγματικότητα στην πληρότητά της. Η εικονική αφαίρεση του Deleuze είναι εγγενής στην τρέχουσα πραγματικότητα, «είναι κατ’ ουσία η δυνατότητα για το νέο σε αυτό που είναι τρέχον», σύμφωνα με τον Brian Massumi⁵⁰. Το εικονικό δε θα έπρεπε να συγχέεται με τον περίπλοκο χώρο που καθιστά δυνατό η τεχνολογία των πολυμέσων αλλά συμφύεται με το πραγματικό.
      Επομένως, τα διακυβεύματα της αρχιτεκτονικής δε βρίσκονται στην παρουσίαση νέων μορφών που απαντούν στους τεχνολογικούς νεωτερισμούς ή στα προτάγματα των ψηφιακών τεχνολογιών. Τα διακυβεύματα αφορούν μάλλον την ενεργοποίηση του εικονικού σε ό,τι είναι ήδη πραγματικό, του οποίου οι ορίζοντες αποκαλύπτονται στις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας να ακυρώνει το κοντινό και το μακρινό ως το μη τοπικό (…) Μπορούμε να ξεκινήσουμε να αναγνωρίζουμε την αρχιτεκτονική αφηρημένα ως διάγραμμα δύναμης και εξουσίας, ως τεχνολογία δύναμης, και είναι σε αυτό το επίπεδο της κατανομής της δύναμης που παράγει τις μορφές της γνώσης που μπορούν να αναγνωριστούν οι κοινές συνισταμένες μεταξύ ψηφιοποίησης και αρχιτεκτονικής⁵¹.
    20. Αρθρογραφία

      GTnews

      Το ΤΑΙΠΕΔ, εταιρεία μέλος του Υπερταμείου, ανακοινώνει τη συνεργασία του με Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, με σκοπό την υλοποίηση Προγράμματος Πρακτικής Άσκησης για φοιτητές μεταπτυχιακών προγραμμάτων και αποφοίτους. Μέσω της συνεργασίας με τα εν λόγω Πανεπιστήμια, το ΤΑΙΠΕΔ προσφέρει την ευκαιρία σε νέες και νέους να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία στο αντικείμενο των σπουδών τους σε συνθήκες πραγματικού περιβάλλοντος εργασίας με σύμβαση πρακτικής άσκησης διάρκειας οκτώ μηνών.
      Το Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης σε συνεργασία με ΑΕΙ θα εφαρμόζεται δύο φορές ετησίως και οι θέσεις εργασίας θα προκύπτουν ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες. Στο πλαίσιο του πρώτου Προγράμματος Πρακτικής Άσκησης, το ΤΑΙΠΕΔ καλεί μεταπτυχιακούς φοιτητές και αποφοίτους να υποβάλλουν αιτήσεις για την πλήρωση θέσεων στο Τμήμα Αρχής Σχεδιασμού Λιμένων, τη Διεύθυνση Εταιρικής Επικοινωνίας και το Τμήμα Βιώσιμης Ανάπτυξης, ESG και Κλιματικής Αλλαγής του Ταμείου.
      Αναλυτικές λεπτομέρειες για το Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης, το αντικείμενο απασχόλησης, τα απαιτούμενα προσόντα/δεξιότητες και τον τρόπο υποβολής αιτήσεων υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Ταμείου στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://hradf.com/programma-mathiteias/. 
    21. Αρθρογραφία

      GTnews

      Διευρύνεται η πρωτοβουλία: «Forum Κυκλικών Πόλεων», η οποία αφορά στη διαχείριση αποβλήτων ως πόρων, ώστε να διατηρούνται στην οικονομία για να επαναχρησιμοποιούνται επανειλημμένως. Οι αρμόδιες Γενικές Γραμματείες των Υπουργείων Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, υπέγραψαν Σύμφωνο Συνεργασίας.
      Ειδικότερα, η Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων και η Γενική Γραμματεία Φυσικού Περιβάλλοντος & Υδάτων (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας), υπέγραψαν Σύμφωνο Συνεργασίας με την Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας (Υπουργείο Ανάπτυξης), την Γενική Γραμματεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) και την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης (Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης).
      Η υπογραφή του Συμφώνου Συνεργασίας πραγματοποιήθηκε σε ειδική τελετή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αντικείμενο του εν λόγω Συμφώνου είναι η συμμετοχή αυτών των τριών Γραμματειών των ισάριθμων Υπουργείων στην πρωτοβουλία, με σκοπό τη συμβολή τους στην προσπάθεια να επιταχυνθεί η μετάβαση στην κυκλική οικονομία, σε ένα μοντέλο με μηδενικά απόβλητα.
      Υπενθυμίζεται πως οι δύο Γραμματείες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΓΓ Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων και ΓΓ Φυσικού Περιβάλλοντος & Υδάτων) μαζί με την ΓΓ Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) ανέλαβαν τον Μάιο του 2023, υπό τον συντονισμό του επιστημονικού σωματείου της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΣΔΑ), την κοινή πρωτοβουλία να ιδρύσουν το «Forum Κυκλικών Πόλεων» (www.circularcitiesforum.org). Τότε, είχαν υπογράψει αντίστοιχο Σύμφωνο Συνεργασίας με 9 αυτοδιοικητικούς, παραγωγικούς, επιστημονικούς, περιβαλλοντικούς και ακαδημαϊκούς φορείς.
      Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας, υλοποιούνται 14 δράσεις για τη μετάβαση της διαχείρισης των αποβλήτων και των επιχειρήσεων (βιομηχανία, βιοτεχνία, εμπόριο) στην κυκλική οικονομία. Μέσα στην άνοιξη του 2024 προγραμματίζεται η «4η  Σύνοδος Forum Κυκλικών Πόλεων», η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Ηράκλειο Κρήτης.
      Στόχος όλων των φορέων είναι να συνεργαστούν, ώστε να συμβάλλουν με κοινές προτάσεις πολιτικής και εφαρμογής στην επίτευξη των παρακάτω, ευρύτερων στόχων:
      Στην επιτάχυνση της μετάβασης των πόλεων σε κυκλικά μοντέλα διαχείρισης αποβλήτων Στην προώθηση της συνεχούς ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και της καινοτομίας για την παραγωγή προϊόντων με χαμηλό αποτύπωμα, τη μετατροπή των καταναλωτών σε υπεύθυνους χρήστες με κίνητρα και την ανάπτυξη τεχνολογιών-λύσεων κυκλικής διαχείρισης των πόρων Στη δικτύωση με άλλους φορείς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για την ανάπτυξη και ανταλλαγή καλών πρακτικών για μια κυκλική οικονομία
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.