Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    419 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Αλλάζει ο Ενεργειακός Χάρτης

      Engineer

      Στην εξάρτηση του δυτικού κόσμου από τις ενεργειακές πηγές της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής φιλοδοξεί να δώσει τέλος η γεωπολιτική ενεργειακή μετατόπιση που συντελείται αυτή τη στιγμή. Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν έτσι να ξεπεράσουν τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία στην πρωτοκαθεδρία της παραγωγής πετρελαίου, ενώ ο καναδικός μαύρος χρυσός από σχιστολιθικά πετρώματα και τα μεξικανικά αποθέματα έχουν αναδείξει νέες ενεργειακές υπερδυνάμεις.
       
      Οσο αισιόδοξες, όμως, και να είναι οι προοπτικές για το μέλλον, ειδικοί προειδοποιούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κάνουμε λόγο για ενεργειακή αυτάρκεια. Παρότι τα βορειοαμερικανικά αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου κάνουν τις ΗΠΑ να μοιάζουν με «Σαουδική Αμερική», όπως πολλοί λένε, η άντληση και αξιοποίησή τους θα έχει μεγάλες περιβαλλοντικές συνέπειες.
       
      Ο πετρελαιαγωγός «Keystone XL», που επρόκειτο να συνδέσει τα καναδικά αποθέματα πετρελαίου από σχιστόλιθο με τα αμερικανικά διυλιστήρια, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια ρυθμιστικά προσκόμματα. Την ίδια στιγμή, περιβαλλοντικές οργανώσεις πέτυχαν την αναστολή γεωτρήσεων για φυσικό αέριο στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, αλλά και στο καναδικό Κεμπέκ. Μέχρι στιγμής, η Ουάσιγκτον εμφανίσθηκε διστακτική στη χορήγηση αδειών εξαγωγής πετρελαίου και αερίου σε αμερικανικές επιχειρήσεις, αν και η κρίση στην Ουκρανία μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της πολιτικής αυτής.
       
      Ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις αντιμετωπίζει το Μεξικό. Παρά τη συνταγματική μεταρρύθμιση που ψήφισε το Κοινοβούλιο της χώρας, με στόχο την απελευθέρωση των γεωτρήσεων και της παραγωγής για πρώτη φορά μετά το 1930, η απελευθέρωση αυτή δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί στο άμεσο μέλλον.
       
      Ακόμη μεγαλύτερο πρόσκομμα αποτελεί η δυσκολία της άντλησης στη Β. Αμερική. Τα μεξικανικά κοιτάσματα βρίσκονται στον πυθμένα του Κόλπου του Μεξικού, ενώ η διύλιση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα είναι ιδιαίτερα δαπανηρή.
       
      Την ίδια στιγμή, αν οι χώρες της Β. Αμερικής διοχετεύσουν μεγάλες ποσότητες πετρελαίου στη διεθνή αγορά, αυτό θα προκαλούσε κατάρρευση της τιμής. Μια τέτοια εξέλιξη δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη, όπως δείχνει και η ιστορική εμπειρία των αραβικών εμπάργκο της δεκαετίας του 1970 και της μετέπειτα αιφνιδιαστικής κατάρρευσης των τιμών του μαύρου χρυσού.
       
      Σε μεγάλο «άγνωστο Χ» στην εξίσωση του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη αναδείχθηκε το Μεξικό. Το πρόβλημα της χώρας εστιάζεται, όμως, στην κυριαρχία της αρτηριοσκληρωτικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου, της Pemex. Το μονοπωλιακό καθεστώς, το οποίο απολαμβάνει η Pemex από τη δεκαετία του 1930, έχει ευνοήσει τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την κατασπατάληση του ενεργειακού πλούτου της χώρας.
       
      Η πρόταση του προέδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο για ανοιχτή πρόσβαση των ξένων εταιρειών στην άντληση και διύλιση μεξικανικού πετρελαίου μπορεί να επιτρέψει στη χώρα να αντλεί κάθε χρόνο τα 29 δισ. βαρέλια πετρελαίου που εκτιμάται ότι διαθέτει στον Κόλπο. Ειδικοί αναφέρουν ότι το Μεξικό θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή του κατά 25% μέχρι το 2024, κατατάσσοντας τη χώρα στην 5η θέση των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου.
       
      Στελέχη πετρελαϊκών εταιρειών διατηρούν, ωστόσο, την επιφυλακτικότητά τους. «Το Μεξικό είναι άραγε ικανό να επιβάλει νέους ρυθμιστικούς κανόνες, με στόχο την απελευθέρωση της ενεργειακής του αγοράς; Δεν είμαι σίγουρος για αυτό», λέει ο Ράιαν Λανς, διευθύνων σύμβουλος της ConocoPhillips.
       
      Την ώρα, όμως, που η μεξικανική παραγωγή υποχωρεί, ο Καναδάς σπεύδει να καλύψει το κενό. Το μεγαλύτερο νέο κοίτασμα που ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια είναι, άλλωστε, αυτό στα ανοιχτά της καναδικής Νέας Γης, ενώ το κοίτασμα πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα στον Δυτικό Καναδά αντιπροσωπεύει ένα από τα τρία σημαντικότερα του κόσμου, πίσω από εκείνα της Βενεζουέλας και της Σαουδικής Αραβίας.
       
      Τις ελπίδες του Καναδά για ενεργειακή πρωτοκαθεδρία αμφισβητούν, όμως, άλλοι επαΐοντες. Το ιδιαίτερα υψηλό κόστος άντλησης των αποθεμάτων αυτών, μαζί με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που προκαλούν τα φιλόδοξα σχέδια, ενισχύει τον σκεπτικισμό των ειδικών. Ακόμη και η κατασκευή του αγωγού «Keystone XL», με θεωρητική ικανότητα διοχέτευσης 800.000 βαρελιών πετρελαίου την ημέρα προς τις ΗΠΑ, δεν θα ήταν επαρκής.
       
      Τα πρόσφατα προβλήματα, με σημαντικότερο από αυτά τη διαρροή από την εξέδρα άντλησης της ΒΡ στον Κόλπο του Μεξικού πριν από τέσσερα χρόνια, οδήγησαν σε μεγάλες καθυστερήσεις. Την ίδια στιγμή, οι εξερευνητικές προσπάθειες της Shell στα ανοιχτά της Αλάσκας αντιμετώπισαν σειρά ατυχημάτων, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της προσπάθειας.
       
      Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου και η ιστορική τους αστάθεια συνεχίζουν, όμως, να είναι το σημαντικότερο μέλημα. Πριν από δύο χρόνια, όταν η άντληση φυσικού αερίου έφθασε στο απόγειό της, η υπερπροσφορά αερίου οδήγησε σε κατακρήμνιση των τιμών, που με τη σειρά της υποχρέωσε τους παραγωγούς να διακόψουν τη δραστηριότητά τους, μέχρις ότου οι τιμές σχετικά ανακάμψουν.
       
      Τον Σεπτέμβριο, η Shell ανακοίνωσε την πρόθεσή της να εκποιήσει τις 400.000 στρέμματα που ενοικίαζε στο Νότιο Τέξας για την άντληση πετρελαίου από σχιστόλιθο, εκτιμώντας ότι το κόστος ήταν απαγορευτικό.
       
      Η άντληση πετρελαίου από σχιστολιθικά πετρώματα παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες από ό,τι η συμβατική μέθοδος, καθώς οι πετρελαιοπηγές «προσφέρουν» πετρέλαιο καλής ποιότητας μόνο την πρώτη εποχή της λειτουργίας τους, απαιτώντας ολοένα και βαθύτερη γεώτρηση για πετρέλαιο χαμηλότερης ποιότητας, με το πέρας του χρόνου.
       
      του Κλίφορντ Κράους / New York Times
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=81196
      Περισσότερα...

      1464 • 0

    2. Αρθρογραφία

      Λιγότερες ΑΠΕ ίσον μικρότερο ΑΕΠ στην Ευρώπη

      Engineer

      Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Euractiv έδειξε πως το σενάριο για την Ενέργεια και το Κλίμα για το 2030 με μοναδικό στόχο τη μείωση των Αερίων του Θερμοκηπίου (Α.Φ.Θ.) και τον «Μη στόχο» 27% για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (Α.Ε.Π.) της Ευρώπης!
       
      Μέχρι πρόσφατα ως Ευρωπαϊκός κλάδος Αιολικής Ενέργειας, διαμαρτυρόμασταν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαινόταν να κρύβει τα στοιχεία για την επίδραση στο Α.Ε.Π. του σεναρίου του ενός μοναδικού στόχου μείωσης των ΑΦΘ κατά 40%.
       
      Πράγματι, η μόνη αναφορά στα κείμενα της Επιτροπής, αφορούσε στο θετικό αποτέλεσμα στο Α.Ε.Π. των σεναρίων που προβλέπουν συμμετοχή κατά 30% και 35% των Α.Π.Ε. για το 2030, τα οποία δημιουργούσαν αύξηση του Α.Ε.Π. κατά 0,46% and 0,53% αντίστοιχα.
       
      Αποκαλύφθηκε όμως, τώρα, πως στη σελίδα 83 της Μελέτης «Εκτίμησης των Επιπτώσεων για το 2030» της ίδιας της Επιτροπής, αναφέρεται απώλεια κατά 0,1% έως 0,45% του Α.Ε.Π. με την εφαρμογή του σεναρίου ενός και μοναδικού στόχου μείωσης των Α.Φ.Θ. κατά 40% για το 2030 (η διακύμανση 0,1% έως 0,45%, εξαρτάται από την τιμολόγηση του Διοξειδίου στους εκτός συστήματος ETS κλάδους και από τη χρήση δημοπρασιών).
       
      Αυτό φυσικά θέτει εύλογα ερωτήματα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία είχε αιτιολογήσει την επιλογή του σεναρίου ενός στόχου μείωσης 40% Α.Φ.Θ., ως επιλογή του πλέον οικονομικά αποδοτικού σεναρίου.
       
      Είναι δυνατό το πλέον οικονομικά αποδοτικό σενάριο να είναι αυτό που έχει αρνητικό αποτέλεσμα στην ανάπτυξη της Ευρώπης;
       
      Δυστυχώς για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του κ. Μπαρόζο, προστέθηκε άλλο ένα ακλόνητο επιχείρημα για την υποστήριξη ενός δεσμευτικού στόχου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας όχι λιγότερο από 30 % για το 2030, ως του καλύτερου τρόπου για την προώθηση της ανάπτυξης της Ευρώπης, της αύξησης της απασχόλησης, της διατήρησης της βιομηχανικής ηγεσίας της Ευρώπης στις Α.Π.Ε και επιπλέον, της αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης!
       
      Θυμίζουμε πως η μελέτη «Εκτίμησης των Επιπτώσεων για το 2030» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαπίστωσε ότι ένας στόχος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας 30 %, θα μπορούσε να δημιουργήσει 568.000 επιπλέον θέσεις εργασίας στην Ευρώπη έως το 2030, και να εξοικονομήσει € 260 δισεκατομμύρια από εισαγωγές ορυκτών καυσίμων, σε σύγκριση με το στόχο του 27 % που πρότεινε η Επιτροπή.
       
      Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα σημαντικό τις μέρες της δραματικής υπογράμμισης της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης εξ αιτίας των εξελίξεων στην Ουκρανία, να τονιστεί πως το σενάριο 30% Α.Π.Ε. για το 2030 περιορίζει τις εισαγωγές φυσικού αερίου κατά 26%, έναντι μόλις 9% με το σενάριο 27%.
       
      Πιστεύουμε πως τα επιχειρήματα υπέρ της επιλογής ενός φιλόδοξου και δεσμευτικού στόχου για τις ΑΠΕ για το 2030 είναι αδιάσειστα.
       
      Η Επιτροπή πρέπει απλά να κάνει αυτό για το οποίο εκλέχτηκε: να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πολιτών της Ευρώπης και κυρίως το μέλλον τους, επιλέγοντας το μεγαλύτερο δυνατό στόχο για τις ΑΠΕ για το 2030 και ανοίγοντας το δρόμο για το στόχο του 2050.
       
      Ελπίζουμε η Ελληνική Προεδρία, που πρόσφατα μας εξέπληξε ευχάριστα στο εσωτερικό με τη δέσμευση του Υπουργού ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη για στόχο της Ελλάδος, 30% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας για το 2030, για το υπόλοιπο της θητείας της, να εκμεταλλευτεί το στοιχείο που αποκαλύπτουμε σήμερα και να προσπαθήσει κατ αρχήν, για θετική εξέλιξη στο Συμβούλιο Αρχηγών Κρατών τον Ιούνιο, και στη συνέχεια, ως απλό κράτος μέλος, να ενώσει τις δυνάμεις της με τις Γερμανία, Δανία και Πορτογαλία για την καλύτερη δυνατή απόφαση για τους στόχους του 2030, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Φθινοπώρου, όπως ορίστηκε στην απόφαση του Μαρτίου.
       
      Η ανάσταση για τον πλανήτη από την ενεργειακή, οικονομική, περιβαλλοντική και κλιματική κρίση, θα έρθει μόνο με βιώσιμες ενεργειακές επιλογές και η επιλογή Α.Π.Ε. είναι μονόδρομος.
       
      *Ο Δρ Ιωάννης Τσιπουρίδης είναι πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2014/04/22/stoxoi-ape-europi-114247/
      Περισσότερα...

      1214 • 0

    3. Αρθρογραφία

      Αν ξέραμε πού χτίζουμε...

      Engineer

      Παρότι η χώρα μας επενδύει σημαντικά τα τελευταία χρόνια στην ψηφιακή ανάπτυξη και την καινοτομία, παραμένει σε πρωταρχικό στάδιο η καταγραφή και αξιολόγηση του δομημένου χώρου στο σύνολο της επικράτειας. Η απουσία της πληροφορίας αυτής δυσχεραίνει τόσο τον ευρύτερο όσο και τον ειδικό χωροταξικό σχεδιασμό. Η αδυναμία ελέγχου που προκύπτει από την έλλειψη εύκολα προσβάσιμης πληροφορίας προωθεί την ανομία και την καταστρατήγηση των εκάστοτε περιορισμών δόμησης που θέτει η πολιτεία. Η διαμόρφωση πλήρους εικόνας του δομημένου χώρου αποτελεί δύσκολο στόχο και απαιτεί τμηματικά και πλήρως αλληλοεξαρτώμενα στάδια εξέλιξης.
       
      Με τις ρυθμίσεις των Νόμων 4014/2011 και 4178/2013, τέθηκαν για πρώτη φορά οι αρχές για την καταγραφή των αυθαίρετων κατασκευών σε ένα ενιαίο ηλεκτρονικό σύστημα για όλη τη χώρα. Μέσω αυτού άρχισε η συλλογή ενός σημαντικού μέρους της άγνωστης μέχρι στιγμής πληροφορίας για τον δομημένο χώρο, με ποσοτικά και χωρικά στοιχεία των κτισμάτων. Στην προσπάθεια αυτής της καταγραφής είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή τόσο των ιδιοκτητών όσο και των ιδιωτών μηχανικών.
       
      Επόμενο σημαντικό βήμα είναι η υλοποίηση του θεσμού της ηλεκτρονικής ταυτότητας κτιρίου. Σε αυτή προβλέπεται να γίνεται καταγραφή όλων των ακινήτων της χώρας στην υπάρχουσα πραγματική τους κατάσταση. Ετσι μπορεί να υπάρξει μία ρεαλιστική προσέγγιση του δομημένου χώρου και μία αναλυτική καταγραφή της κατάστασης των κτιρίων, προάγοντας την ασφάλεια των συναλλαγών και αναδεικνύοντας την αξία κάθε ακινήτου.
       
      Η υλοποίηση της ταυτότητας του κτιρίου προγραμματίζεται να γίνει σταδιακά, παρέχοντας σε πρώτη φάση τη δυνατότητα και υποχρέωση ηλεκτρονικής υποβολής των νέων εγκρίσεων δόμησης. Ηδη, η ηλεκτρονική πλατφόρμα για την Ταυτότητα του Κτιρίου, που αναπτύσσεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) σε συνεργασία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), ξεκίνησε στις αρχές του έτους, πιλοτικά, σε κάποιες Yπηρεσίες Δόμησης. Το πιλοτικό στάδιο αφορά τη λειτουργία για την ηλεκτρονική υποβολή δικαιολογητικών και την έκδοση των νέων οικοδομικών αδειών.
       
      Σε επόμενη φάση και εντός της πρώτης πενταετίας λειτουργίας, καθιερώνεται υποχρέωση να συμπληρώσουν την ταυτότητα του κτιρίου, με την αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης, όσα κτίρια ενταχθούν στον νέο νόμο για τις αυθαίρετες κατασκευές (ή όσα κτίρια έχουν ενταχθεί στους Νόμους 4014/2011 και 3843/2010). Τα υπόλοιπα ακίνητα, δημόσια ή ιδιωτικά, οφείλουν να συμπληρώσουν την ταυτότητα του κτιρίου εντός δέκα ετών από την έναρξή της.
       
      Η συμπλήρωση της ταυτότητας του κτιρίου απαιτείται είτε σε περίπτωση μεταβίβασης είτε σε περίπτωση έκδοσης έγκρισης δόμησης ή εργασιών μικρής κλίμακας για οποιοδήποτε ακίνητο. Θα περιλαμβάνει όλα τα έγγραφα, τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά του ακινήτου όπως οι οικοδομικές άδειες, οι βεβαιώσεις των μηχανικών, τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης, οι αριθμοί των παροχών ύδρευσης, ρεύματος, φυσικού αερίου, οι κωδικοί αριθμοί του ακινήτου στο Κτηματολόγιο (ΚΑΕΚ) και άλλα. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται το βάρος και το κόστος για τον πολίτη, αφού θα χρειαστεί να συγκεντρωθούν όλα τα ανωτέρω μία και μόνη φορά σε ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα. Μετά την αρχική συμπλήρωση, η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου πρέπει να συμπληρώνεται, ύστερα από έλεγχο, περιοδικά, ανάλογα με τη χρήση του κτιρίου. Η υποχρέωση συμπλήρωσης της ταυτότητας του κτιρίου σε κάθε μεταβίβαση, ο περιοδικός έλεγχος και η ενημέρωση αυτής αποτελεί τον μόνιμο και διαρκή τρόπο παρακολούθησης των κατασκευών. Αποτελεί την αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης κάθε ακινήτου και είναι αίτημα 25 χρόνων του τεχνικού κόσμου. Δεν αφορά τα σχέδια της μελέτης, αλλά την πραγματική, σε κάθε χρονική στιγμή, αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης του ακινήτου.
       
      Μετά την πλήρη εφαρμογή του νέου θεσμού ακολουθεί η ηλεκτρονική διασύνδεση των σχετικών βάσεων δεδομένων του Δημοσίου, όπως το Εθνικό Κτηματολόγιο και το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα της Ηλεκτρονικής Πολεοδομίας. Επιτυγχάνεται έτσι πλήρης διαφάνεια και ασφάλεια στις συναλλαγές των πολιτών και του Δημοσίου, επιταχύνονται οι διαδικασίες εγκρίσεων και αδειοδοτήσεων. Επιπλέον, διευκολύνεται το έργο του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, μέσω της κατηγοριοποίησης και στατιστικής επεξεργασίας των δεδομένων των ακινήτων.
       
      Η εισαγωγή του θεσμικού εργαλείου της ταυτότητας κτιρίου ελαχιστοποιεί τις επαφές του πολίτη με τις δημόσιες Αρχές, απλοποιεί τις διαδικασίες, καταπολεμά τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά και μειώνει το διοικητικό και οικονομικό κόστος για το Δημόσιο.
       
      Ο Σωκράτης Αλεξιάδης είναι αρχιτέκτων μηχανικός, γενικός γραμματέας Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος.
       
      Πηγή: http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5107221/an-kserame-poy-xtizoyme/
      Περισσότερα...

      1751 • 0

    4. Αρθρογραφία

      Διαδικασία ενδικοφανούς προσφυγής

      georgegaleos

      Η ενδικοφανής προσφυγή είναι διοικητική προσφυγή η οποία, αν και προσομοιάζει με ένδικο μέσο, διαφέρει από αυτό γιατί ασκείται ενώπιον των Διοικητικών Αρχών και όχι ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων.
       
      O φορολογούμενος μέχρι την ισχύ των Ν.4152/2013 και Ν.4174/2013 δεν είχε τη δυνατότητα να ζητήσει την ακύρωση ή τη τροποποίηση μιας πράξης που εκδόθηκε σε βάρος του από τη Φορολογική Αρχή, αφού η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής προϋπέθετε, ειδική διάταξη νόμου που να θεσπίζεται σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρο 25 ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α).
       
      Ο φορολογούμενος κατά των πράξεων που εκδίδονταν σε βάρος του κατέφευγε στα ένδικα βοηθήματα (αγωγές, προσφυγές), των οποίων η εκδίκαση από τα Διοικητικά Δικαστήρια μπορούσε να υπερβεί ακόμα και τα δέκα χρόνια.
       
      Με τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 70Β' του ΚΦΕ Ν.2238/1994 (προστέθηκε με τον Ν. 4152/2013 περ. 1 της υποπερ. Α5 της παραγρ. Α΄ του άρθρου 1 και του άρθρου 63 του Ν. 4174/2013) θεσπίστηκε η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής. Η διάταξη του άρθρου 70Β΄ ισχύει μόνο για πράξεις των φορολογικών αρχών που εκδόθηκαν από 1.8 13 έως 31.12.13, καθώς πλέον για πράξεις που εκδίδονται από 1.1.14 ισχύει η διάταξη του άρθρου 63 του Ν. 4174/2013. Με την ΠΟΛ.1002/2.1.2014 ορίστηκε η εφαρμογή των διατάξεων του προαναφερόμενου άρθρου.
       
      Τέλος σύμφωνα με τον του Ν. 4238/2014, η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής δύναται να ακολουθηθεί και στην περίπτωση εκκρεμών υποθέσεων της Επιτροπής του αρ.70 Α του Ν.2238/1994. Συγκεκριμένα, αν μια τέτοια υπόθεση δεν έχει εξεταστεί μέχρι 31-12-2013, ο φορολογούμενος, παρά την αίτηση του στην ανωτέρω επιτροπή, θα μπορεί εκ νέου να καταθέσει και ενδικοφανή προσφυγή. Κατά αυτό τον τρόπο, μια τέτοια υπόθεση, παρότι είχε αιτηθεί εξέταση με την επιτροπή 70 Α του Ν.2238/1994, θα εξεταστεί με την νέα διαδικασία του αρ. 63του Ν. 4174/2013. Στην περίπτωση αυτή, η αίτηση για την εξέταση ενδικοφανούς προσφυγής που δεν εξετάστηκε θα πρέπει να κατατεθεί εντός 30 ημερών από την δημοσίευση του Ν. 4238/2014, δηλαδή από 17-02-2014.
       
      Με τις προαναφερόμενες διατάξεις προβλέπεται για τον φορολογούμενο, η υποχρέωση άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής σε περίπτωση αμφισβήτησης πράξης που εκδόθηκε σε βάρος του. Συγκεκριμένα, καθίσταται απαράδεκτη η άσκηση ένδικου μέσου (προσφυγής) απευθείας στα δικαστήρια, εάν προηγουμένως δεν έχει εξαντληθεί η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής η οποία καταλήγει στην έκδοση νέας πράξης από την αρμόδια υπηρεσία που την εξετάζει. Ο φορολογούμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια εάν αμφισβητεί την νέα αυτή πράξη.
       
      Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και συγκεκριμένα το άρθρο 63 παρ. 1 του ΚΦΔ Ν.4174/2013 «Ο υπόχρεος, εφόσον αμφισβητεί οποιαδήποτε πράξη που έχει εκδοθεί σε βάρος του από τη Φορολογική Διοίκηση ή σε περίπτωση σιωπηρής άρνησης, οφείλει να υποβάλει ενδικοφανή προσφυγή με αίτημα την επανεξέταση της πράξης στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης. Η αίτηση υποβάλλεται στη Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την πράξη και πρέπει να αναφέρει τους λόγους και τα έγγραφα στα οποία ο υπόχρεος βασίζει το αίτημά του. Η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από τον υπόχρεο εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πράξης σε αυτόν.»
       
      Η Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης μετονομάστηκε σε Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Απόφαση αριθμ. Δ6Α 1198069 ΕΞ 2013/30.12.2013 του Γενικού Γραμματέα Εσόδων).
       
      1. Στην έννοια «υπόχρεος» εντάσσεται οποιοσδήποτε φορολογούμενος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) έχει έννομο συμφέρον κατά οποιασδήποτε πράξης έχει εκδοθεί σε βάρος του από την Φορολογική Αρχή.
       
      2. Στην έννοια «οποιαδήποτε πράξης» έχει εκδοθεί σε βάρος υπόχρεου, εντάσσονται οι πράξεις προσδιορισμού κύριου ή πρόσθετου φόρου, προστίμου, προσαυξήσεων, ή και τελών ή πράξη επιβολής οποιασδήποτε κυρώσεως για παράβαση της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας που έχει εκδοθεί σε βάρος του ακόμα και η απόρριψη εν όλω ή εν μέρει συγκεκριμένου αιτήματός του από τη Φορολογική Αρχή που αναφέρεται σε φορολογική διαφορά, π.χ. αίτημα επιστροφής ΦΠΑ.
       
      Η υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής πρέπει να γίνει στη Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την αμφισβητούμενη πράξη (π.χ. Δ.Ο.Υ.) εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών που αρχίζει από την κοινοποίηση της πράξης αυτής, άλλως αυτή είναι άκυρη ως εκπρόθεσμη.
       
      Σε περίπτωση που η Φορολογική Αρχή δεν εξέδωσε πράξη (παράλειψη - σιωπηρή άρνηση), η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών αρχίζει από τη συντέλεση της παράλειψης εκδόσεως αυτής από την Φορολογική Αρχή. Παράλειψη υπάρχει όταν η Φορολογική Αρχή, αν και υποχρεούται από τον νόμο, δεν εκδίδει διοικητική πράξη για να ρυθμίσει ορισμένη έννομη σχέση με τον φορολογούμενο. Η παράλειψη συντελείται με την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας που τυχόν τάσσει ο νόμος για την έκδοση της πράξης αυτής. Αν από τον νόμο δεν τάσσεται τέτοια προθεσμία, η παράλειψη συντελείται με την πάροδο άπρακτου του τριμήνου από την υποβολή της σχετικής αίτησης στη Φορολογική Αρχή.
       
      Η κοινοποίηση της πράξης σύμφωνα με το άρθρο 5 του ΚΦΔ Ν. 4174/2013 μπορεί να γίνει με τους κάτωθι τρόπους:
       
      • Με ηλεκτρονικό τρόπο.
       
      Τεκμαίρεται ότι το πρόσωπο που είναι αποδέκτης του εγγράφου το οποίο γνωστοποιείται ηλεκτρονικά αποκτά πρόσβαση στο περιεχόμενο της γνωστοποίησης το αργότερο δέκα ημερολογιακές πλήρεις ημέρες από τη γνωστοποίηση, εκτός εάν ο αποδέκτης αποδείξει τη συνδρομή λόγων ανωτέρας βίας που δεν επέτρεψαν την πρόσβαση στο περιεχόμενο του εγγράφου που γνωστοποιήθηκε με ηλεκτρονικά μέσα ή εφόσον αυτή η αδυναμία οφείλεται σε λόγους που αφορούν στον φορέα του δημόσιου τομέα.
       
      Ο ηλεκτρονικός τρόπος προϋποθέτει την τήρηση κάποιων όρων ασφαλείας όπως προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, που ακόμα δεν διασφαλίζονται στο Δημόσιο τομέα.
       
      Όσον αφορά τον ηλεκτρονικό τρόπο κοινοποίησης το ΝΣΚ έχει γνωμοδοτήσει (γνωμ.αρ. 443/2012) ότι,
       
      α) η κοινοποίηση, αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των εκκαθαριστικών σημειωμάτων φόρου εισοδήματος, με τις επ’ αυτών ατομικές ειδοποιήσεις, είναι νόμιμη εφόσον εκδοθούν οι προβλεπόμενες κανονιστικές πράξεις επί των οικείων διατάξεων και εφόσον τηρούνται οι οριζόμενες στο νόμο διαδικασίες (προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, αίτηση ή συγκατάθεση των διοικουμένων κλπ).
       
      β) είναι επιτρεπτή η έναρξη δικονομικών (ή διοικητικών) προθεσμιών προσβολής των ηλεκτρονικώς κοινοποιούμενων διοικητικών εγγράφων, εφόσον τηρηθούν οι υπό το στοιχ. α΄ προϋποθέσεις και διαδικασίες, εν πάση όμως περιπτώσει, η αδυναμία έγχαρτης απόδειξης της παραλαβής των εν λόγω εγγράφων από τον διοικούμενο και της πρόσβασής του σε αυτά καθιστά κατ’ αποτέλεσμα απρόθεσμη την ως άνω προσβολή.
       
      Προς αποσαφήνιση των ανωτέρω συμπεραίνεται, ότι η υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής με αίτημα επανεξέτασης, για οποιασδήποτε πράξη έχει εκδοθεί σε βάρος φορολογούμενου από τις φορολογικές αρχές και έχει γνωστοποιηθεί με ηλεκτρονικά μέσα, δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.
       
      Οπότε δεν μπορεί η ημερομηνία γνωστοποίησης της πράξης με ηλεκτρονικά μέσα, να ληφθεί ως αφετηρία της προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών για την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής. Αυτό θα μπορεί να ισχύσει όταν το Δημόσιο θεσπίσει την ηλεκτρονική υπογραφή στην διακίνηση εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα.
       
      • Με έγγραφο τρόπο
       
      α) Nα αποσταλεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου. Θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής, εάν η ταχυδρομική διεύθυνση του παραλήπτη βρίσκεται στην Ελλάδα και μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών εάν η ταχυδρομική διεύθυνση είναι εκτός Ελλάδας.
       
      β) Να επιδοθεί στο εν λόγω πρόσωπο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο. Η κοινοποίηση σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κατά το προηγούμενο εδάφιο, θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική Διοίκηση διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου.
       
      γ) Επιπλέον εάν η πράξη αφορά νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, η κοινοποίηση επίσης συντελείται εφόσον παραδοθεί στην έδρα ή εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας στην Ελλάδα, με υπογεγραμμένη απόδειξη παραλαβής από υπάλληλο ή νόμιμο εκπρόσωπο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας,
       
      Προϋπόθεση για να ασκηθεί η ενδικοφανής προσφυγή είναι να έχει ήδη καταβληθεί το πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης, εκτός αν υποβληθεί αίτημα αναστολής της καταβολής του και γίνει αποδεκτό. Το αίτημα υποβάλλεται ταυτόχρονα με την ενδικοφανή προσφυγή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δύναται να αναστείλει την πληρωμή του εν λόγω ποσοστού μόνο στην περίπτωση κατά την οποία κρίνεται ότι αυτό θα είχε ως συνέπεια την ανεπανόρθωτη βλάβη για τον υπόχρεο.
       
      Για το λόγο αυτό με την αίτηση αναστολής υποβάλλονται στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και τα αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. λόγοι υγείας) με τα οποία τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί του αιτούντος για την αναστολή της καταβολής του (50%). Εκτός των προαναφερομένων στοιχείων (αν υπάρχουν), απαραίτητα υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 ν. 1599/1986 στην οποία ο αιτών δηλώνει:
       
      Εάν είναι φυσικό πρόσωπο,
       
      α)τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον έτος
       
      β) την περιουσιακή κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής τόσο του ιδίου όσο και της συζύγου και των ανηλίκων τέκνων αυτού.
       
      Εάν είναι νομικό πρόσωπο ή οποιασδήποτε μορφής νομική οντότητα,
       
      α) τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον έτος
       
      β) την περιουσιακή κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής τόσο του ιδίου όσο και των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων στο κεφάλαιο των οποίων συμμετέχει καθώς και των φυσικών προσώπων που σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις ευθύνονται ατομικά για τις φορολογικές του υποχρεώσεις.
       
      Η περιουσιακή κατάσταση περιλαμβάνει τα ακίνητα (εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα), τις καταθέσεις οποιουδήποτε είδους και τα συναφή τραπεζικά προϊόντα, τις επενδύσεις σε κινητές αξίες, τα μηχανοκίνητα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, τα δάνεια και τις δωρεές, τις μετοχές, τα μερίδια, τα δικαιώματα ψήφου ή συμμετοχής σε κεφάλαιο σε οποιασδήποτε μορφής νομική οντότητα, και τα εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα σε κινητά αξίας άνω των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ. Μαζί με την περιουσιακή κατάσταση δηλώνεται από τον αιτούντα και η εκτιμώμενη αγοραία αξία των περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνονται σε αυτήν. Για τα ακίνητα δηλώνεται και η αντικειμενική αξία αυτών.
       
      Αν ο αιτών τηρεί λογιστικά βιβλία του Κ.Φ.Α.Σ. κατά τη διπλογραφική μέθοδο, με την αίτηση αναστολής συνυποβάλλονται ο τελευταίος ισολογισμός και το τελευταίο αναλυτικό ισοζύγιο γενικής λογιστικής του τρέχοντος έτους.
       
      Αίτηση αναστολής για την οποία δεν προσκομίζονται τα προαναφερθέντα στοιχεία απορρίπτεται.
       
      H απόφαση για την αίτηση της αναστολής εκδίδεται εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή της αίτησης στη Φορολογική Διοίκηση. Εάν δεν εκδοθεί απόφαση εντός της προθεσμίας αυτής, η αίτηση αναστολής θεωρείται ότι έχει απορριφθεί.
       
      Η αναστολή της καταβολής ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού ισχύει μέχρι την κοινοποίηση της απόφασης της Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επί της ενδικοφανούς προσφυγής. Αν δεν εκδοθεί απόφαση, δηλαδή σιωπηρή απόρριψη της ενδικοφανούς, η αναστολή ισχύει μέχρι την άπρακτη πάροδο του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος για την έκδοσή της. Η αναστολή αυτή (της πληρωμής του 50%) δεν απαλλάσσει τον φορολογούμενο από την υποχρέωση καταβολής των τόκων λόγω εκπρόθεσμης καταβολής του φόρου στην περίπτωση που απορριφθεί η ενδικοφανής προσφυγή εν όλω ή εν μέρει.
       
      Η ενδικοφανής προσφυγή πρέπει να αναφέρει τους λόγους και τα έγγραφα στα οποία ο φορολογούμενος βασίζει το αίτημά του, τα οποία πρέπει να συνυποβάλλονται.
       
      Από τις υπάρχουσες διατάξεις δεν έχει οριστεί ειδικός τύπος εγγράφου για τη σύνταξη της ενδικοφανούς προσφυγής. Αν και αποτελεί διοικητική προσφυγή εν τούτοις το περιεχόμενό της δεν την διαφοροποιεί από μία προσφυγή ως ένδικο μέσο. Συνεπώς μπορεί να έχει την τυπική εμφάνιση μιας κανονικής προσφυγής.
       
      Επομένως το περιεχόμενό της πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
       
      α) να μνημονεύει με ακρίβεια:
       
      i. την προσβαλλόμενη πράξη ή παράλειψη,
       
      ii. την αρχή που εξέδωσε την πράξη αυτή ή που παρέλειψε την έκδοσή της,
       
      iii. τους λόγους οι οποίοι θεμελιώνουν το αίτημα και τις διατάξεις στις οποίες στηρίζεται
       
      β) να περιέχει σαφώς και καθορισμένο το αίτημα.
       
      Αίτημα της ενδικοφανούς προσφυγής μπορεί να είναι:
       
      α) η ολική ή μερική ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης ή παράλειψης, ή
       
      β) η τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.
       
      Με το έγγραφο της ενδικοφανούς προσφυγής ο φορολογούμενος που δεν έχει την κατοικία ή την έδρα του στην Περιφέρεια Αττικής, πρέπει υποχρεωτικά να διορίσει αντίκλητο πρόσωπο που διαμένει ή έχει τον χώρο εργασίας του εντός Αττικής και να αναφέρει τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας μαζί του. Επίσης πρέπει να αναφέρονται και τα στοιχεία επικοινωνίας του ίδιου του αιτούντος (φορολογούμενος).
       
      Ταυτόχρονα με την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής, συνυποβάλλεται και ηλεκτρονικός φάκελος (σε οπτικό δίσκο – CD ή USB κλπ.), στον οποίο περιλαμβάνονται σε μαγνητική μορφή και σε οποιαδήποτε αναγνώσιμη μορφή αρχείου:
       
      α) η υποβληθείσα ενδικοφανής προσφυγή,
       
      β) τα έγγραφα και δικαιολογητικά που επικαλείται (σε ηλεκτρονικά αρχεία), συνοδευόμενο από υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 ν. 1599/1986, με την οποία δηλώνεται το ακριβές του περιεχομένου των στοιχείων του ηλεκτρονικού φακέλου.
       
      Η ενδικοφανής προσφυγή αποστέλλεται από την Αρμόδια Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, συνοδευόμενη από σχετικά έγγραφα και τις απόψεις της, εντός επτά (7) ημερών από την υποβολή της, στην Διεύθυνση Επίλυσης Διαφοράς, προκειμένου η τελευταία να αποφανθεί.
       
      Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής στην Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφοράς εκδίδει απόφαση, την οποία κοινοποιεί στον φορολογούμενο με τους τρόπους που έχουν προαναφερθεί, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ΚΦΔ Ν. 4174/2013.
       
      Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών την απόφασή της αιτιολογεί επαρκώς με νομικούς ή και πραγματικούς ισχυρισμούς. Με την απόφαση αυτή ακυρώνει, μερικά ή ολικά, ή τροποποιεί την αμφισβητούμενη πράξη. Στην απόφαση που εκδίδεται έχει ληφθεί υπόψη η ενδικοφανής προσφυγή, οι πληροφορίες που παρείχε ο φορολογούμενος, οι απόψεις της Φορολογικής Αρχής, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που είναι σχετική με την υπόθεση.
       
      Η απόφαση που εκδίδεται, αποτελεί νέα πράξη, έχει εκτελεστό χαρακτήρα και παράγει τα δικά της έννομα αποτελέσματα. Κατά της απόφασης αυτής ή της σιωπηρής απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής (σε περίπτωση που παρέλθει η προθεσμία και η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δεν εκδώσει απόφαση), δύναται ο υπόχρεος να ασκήσει πλέον προσφυγή (ένδικο μέσο) σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν.2717/1999).
       
      Την απόφαση της Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δεν έχει δικαίωμα να την αμφισβητήσει η Αρμόδια Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την αρχική πράξη και οφείλει να την εκτελέσει.
       
      Υπό το πρίσμα των ανωτέρω συμπεραίνουμε τα κάτωθι:
       
      1. Η ενδικοφανής προσφυγή μπορεί να συνταχτεί και να υποβληθεί από το ίδιο τον φορολογούμενο ή τον αντίκλητό του (λογιστή ή άλλο πρόσωπο). Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να έχει συνταχτεί και να υποβληθεί από πληρεξούσιο δικηγόρο καθώς δεν αποτελεί ένδικο μέσο.
       
      2. Θα πρέπει έχει προηγηθεί η εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής από την Διεύθυνση Επίλυση Διαφορών πριν την άσκηση προσφυγής στα Δικαστήρια Απευθείας προσφυγή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων θεωρείται ότι ασκείται απαράδεκτα και για το λόγο αυτό απορρίπτεται χωρίς να εξεταστεί επί της ουσίας.
       
      Πηγή: http://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/18244
      Περισσότερα...

      2265 • 0

    5. Αρθρογραφία

      Η Έκδοση των Οικοδομικών Αδειών από τη Σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους

      Engineer

      Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματεύεται την ιστορική εξέλιξη του τρόπου έκδοσης αδειών οικοδομής ως θεσμού από το έτος 1828 όπου υφίσταται το νεοσύστατο ελληνικό κράτος , έως το έτος 1923 όπου δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το θεμελιώδες για την πολεοδομική νομοθεσία ν.δ./17.7.1923“.
       
      Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματεύεται την ιστορική εξέλιξη του τρόπου έκδοσης αδειών οικοδομής ως θεσμού από το έτος 1828 όπου υφίσταται το νεοσύστατο ελληνικό κράτος , έως το έτος 1923 όπου δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το θεμελιώδες για την πολεοδομική νομοθεσία ν.δ./17.7.1923"περί σχεδίων πόλεων και συνοικισμών του κράτους και οικοδομής αυτών" , ειδομένη μέσα από το περιβάλλον κάθε φορά χρονικά μεταβαλλόμενο πλαίσιο.
       
      Μετά από μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα επιχειρείται η καταγραφή-μελέτη στη διαδικασία , τα δικαιολογητικά αλλά και τις προβλεπόμενες προδιαγραφές των απαιτούμενων στοιχείων όπως αυτά ορίζονται κάθε φορά από την κείμενη νομοθεσία. Για λόγους ιστορικο-πολιτικούς αλλά και νομικής πρακτικής έγινε διαχωρισμός της εξεταζόμενης περιόδου σε τρεις υποενότητες (Καποδιστριακή , Οθωνική & Γεωργίου του Α΄ έως το 1923) ώστε να διαφαίνεται σαφέστερα η νομοθετική εικόνα που διέπει την κάθε εποχή.
       
      Στην εργασία αυτή παρατίθενται, επίσης,, ως συνοδευτικό ερευνητικό υλικό τεκμήρια από πρωτογενείς ή και άλλες αρχειακές πηγές, όπως πρωτότυπα στελέχη οικοδομικών αδειών των αντίστοιχων περιόδων , αλλά και ένα αδημοσίευτο σε Φ.Ε.Κ.2 σχέδιο νόμου γραμμένο στη γαλλική γλώσσα , όπου ορίζεται σαφώς η διεξαγωγή ενός συστήματος αδειοδότησης σε εξαιρετικά πρώιμη μορφή.
       
      Έπειτα γίνεται λόγος και για τις περιοχές της χώρας, όπου δεν είχαν ενσωματωθεί ακόμα στην Ελληνική Επικράτεια όπως τα Επτάνησα ή η Κρητική Πολιτεία προκειμένου να αναδειχθούν οι όποιες διαφορές και ανισότητες υπάρχουν μέσω της σύγκρισης αυτών. Τέλος ,μνημονεύονται οι επιδιώξεις, καθώς και τα ενδεχόμενα συμπεράσματα που προέκυψαν από την προσπάθεια αυτή , ως επίλογος στην παρουσίαση της.
       
      Διαβάστε την έρευνα: Η Έκδοση των Οικοδομικών Αδειών από τη Σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους έως τη Δημοσίευση του Ν.Δ./17.7.1923
       
       
      Γεώργιος Α. Νίκας
      Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
       
      ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ- τεύχ. 1 2010
       
      Πηγή: http://www.greekarchitects.gr/gr/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%B7-%CE%88%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-id5979
      Περισσότερα...

      1583 • 4

    6. Αρθρογραφία

      Αυγενάκης: Μπέρδεμα με το ενεργειακό πιστοποιητικό στην ηλεκτρονική υποβολή μισθωτηρίων

      Giorgos1987

      Στη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί στους ενεργειακούς επιθεωρητές, σχετικά με την υποχρέωση έκδοσης του ενεργειακού πιστοποιητικού κατά την ηλεκτρονική υποβολή μισθωτηρίων συμβολαίων, αναφέρθηκε σε κοινοβουλευτική του παρέμβαση ο βουλευτής Ηρακλείου Λευτέρης Αυγενάκης.
       
      Όπως επισημαίνει ο βουλευτής, με την ενεργοποίηση της υπηρεσίας υποβολής μισθωτηρίων συμβολαίων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, πλέον τα μισθωτήρια συμβόλαια υποβάλλονται ηλεκτρονικά. Έτσι, με την ηλεκτρονική εφαρμογή ο ιδιοκτήτης του ακίνητου υποβάλει ηλεκτρονικά το μισθωτήριο στην Εφορία και δεν θα χρειάζεται να επισκεφθεί την φορολογική Αρχή. Ωστόσο, κατά την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων μισθώσεων το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (Π.Ε.Α) είναι προαιρετικό. Αν πάντως για το ακίνητο που μισθώνεται έχει εκδοθεί Π.Ε.Α τότε μπορεί να συμπληρωθεί το πεδίο στην ενότητα «ενεργειακό πιστοποιητικό».
       
      Ο κ. Αυγενάκης επισημαίνει μάλιστα ότι «δημιουργείται σύγχυση στους ενδιαφερόμενους, καθώς από το λογισμικό της πλατφόρμας προκύπτει ότι είναι προαιρετική η υποβολή του ενεργειακού πιστοποιητικού, ενώ η νομοθεσία απαιτεί την έκδοση του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης για κατασκευές πάνω από 50 τ.μ.
       
      Πηγή: http://energy-engineer.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2815.html
      Περισσότερα...

      2712 • 8

    7. Αρθρογραφία

      Αλλαγή θεσμικού πλαισίου για τους μηχανικούς ζητά η Επιτροπή Ανταγωνισμού

      Engineer

      Κατάργηση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για το επάγγελμα του μηχανικού προτείνει, με γνωμοδότησή της προς το υπουργείο Υποδομών, η Επιτροπή Ανταγωνισμού.
       
      Στις προτάσεις της Επιτροπής αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «είναι αναγκαία η κατάργηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου και όλων των σχετικών εγκυκλίων και η έκδοση ενός νέου και σύγχρονου (ανεξάρτητα από την καθ' ύλην αρμοδιότητα εκάστου υπουργείου) νομοθετήματος, το οποίο θα καθορίζει τις προϋποθέσεις για την απόκτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτωνόλων των ειδικοτήτων των διπλωματούχων μηχανικών».
       
      Σύμφωνα με την γνωμοδότηση, «με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπισθούν τα ζητήματα νομιμότητας των εγκυκλίων και θα αρθούν οι υπάρχουσες αντιφάσεις, αφενός μέσω του καθορισμού των ποιοτικών προσόντων που απαιτούνται για την απόκτηση του κάθε τίτλου (ακαδημαϊκοί τίτλοι, πείρα, εγγραφή σε επιμελητήριο κ.λπ.) και της περιγραφής του αντικειμένου με βάση το γνωστικό αντικείμενο σπουδών της κάθε ειδικότητας και αφετέρου με τον καθορισμό των ελάχιστων απαιτούμενων δραστηριοτήτων και εργασιών ανά τεχνικό έργο, διασφαλίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο το δημόσιο συμφέρον».
       
      Προτείνεται επίσης από τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Δ. Αυγητίδη η πλήρης κατάργηση του σημερινού θεσμικού πλαισίου καθώς επίσης και η ενσωμάτωση αντίστοιχων κανόνων που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με στόχο «την αυτορρύθμιση του επαγγέλματος των μηχανικών με σκοπό την παροχή αρτιότερων υπηρεσιών προς όφελος του καταναλωτή και της δημόσιας ασφάλειας, χωρίς να εισάγουν περιορισμούς στην πρόσβαση στο επάγγελμα, στις υπηρεσίες και στον ανταγωνισμό, πλην των προβλέψεων για τα απαιτούμενα επαγγελματικά προσόντα, όπως αυτά υποδεικνύονται από τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης».
       
      Η 12σέλιδη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού δικαιώνει στην πραγματικότητα όσους υποστηρίζουν ότι η δαιδαλώδης ελληνική νομοθεσία χορηγεί επαγγελματικά δικαιώματα στη βάση ακαδημαϊκών τίτλων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η επάρκεια, η ουσιαστική πείρα και το πραγματικό ίχνος ενός μηχανικού στην αγορά.
       
      Στην ουσία, καθορίζει προληπτικά και μέσω κανονιστικών πράξεων αποκλειστικές επαγγελματικές δραστηριότητες ακόμα και σε σύνθετα τεχνικά έργα ή εγκαταστάσεις υπέρ ορισμένων ειδικοτήτων μηχανικών. Έτσι, δε λαμβάνεται υπόψη η πείρα που απέκτησε ένας μηχανικός κατά τη διάρκεια της θητείας του ή το γεγονός πως εξειδικεύθηκε σε τομέα άλλον από αυτόν του πτυχίου του.
       
      Η Επιτροπή Ανταγωνισμού επισημαίνει πως ορισμένες ειδικότητες μηχανικών «έχουν προνομιακή μεταχείριση σε βάρος κάποιων άλλων», χωρίς τα συγκεκριμένα προνόμια να δικαιολογούνται επαρκώς για επιστημονικούς ή άλλους λόγους. Αναφέρεται κυρίως στις ειδικότητες των πολιτικών μηχανικών και των ηλεκτρολόγων - μηχανολόγων μηχανικών οι οποίες απολαμβάνουν προνόμια τα οποία δεν μοιράζονται με άλλες ειδικότητες που διαθέτουν αντίστοιχη ειδίκευση και γνώση.
       
      Προτείνεται επίσης η αναθεώρηση του σημερινού μοντέλου με τα μητρώα μελετητών (27 διαφορετικές κατηγορίες) με βάση τα οποία οι μηχανικοί έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής ή όχι σε διαγωνισμούς μελετών του δημοσίου.
       
      Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση, «προτείνεται η ενοποίηση των διαφορετικών μητρώων βάσει αντικειμενικών κριτηρίων κατόπιν αξιολόγησης του γνωστικού αντικειμένου που αντιστοιχεί σε επιμέρους πτυχές της μηχανικής, με παράλληλη κατάργηση των υφιστάμενων περιορισμών που αφορούν στην εγγραφή σε μεμονωμένα μόνο μητρώα ή και στην εγγραφή σε μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό υποκατηγοριών εντός του ίδιου μητρώου (δεδομένου ότι οι εν λόγω περιορισμοί είναι υπέρμετρα περιοριστικοί της επαγγελματικής ελευθερίας και στρεβλώνουν την αποτελεσματική λειτουργία του ανταγωνισμού, ιδίως στην αγορά των διαγωνιστικών διαδικασιών για δημόσια έργα)».
       
      Διαβάστε όλο το ΦΕΚ της γνωμοδότησης εδώ: Γνωμοδότηση Επιτροπής Ανταγωνισμού.pdf
      Περισσότερα...

      3076 • 11

    8. Αρθρογραφία

      Η ιστορική μπλε πολυκατοικία έγινε 80 χρονών

      Engineer

      Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν στο Floral τα 80ά γενέθλια της μπλε πολυκατοικίας, που ορθώνεται, αγέρωχη και αλώβητη, γωνία Αραχώβης και Θεμιστοκλέους, στα πολύπαθα Εξάρχεια. Οι παλιές πολυκατοικίες, κυρίως εκείνες του Μεσοπολέμου, είναι οι γριές, αρχοντικές κοκότες της αθηναϊκής πολεοδομίας: κοκέτες και μοναχικές, μέσα «στη φοβερή ερημία του πλήθους» των κατοπινών ακαλαίσθητων πολυκατοικιών, χωρίς έπαρση, αφήνοντας σ’ εκείνον που «βοτανολογεί την άσφαλτο» να εντοπίσει τη παλιά σαγήνη τους, μέσα από τις ρυτίδες της γερασμένης πρόσοψης και τα αξεσουάρ τους, τα φθαρμένα ξύλινα ρολά, τα παλιά ασανσέρ και τα εγκαταλελειμμένα πλέον θυρωρεία.
       
      Η μπλε πολυκατοικία των Παναγιωτάκου-Παπαλουκά-Αντωνόπουλου, που χτίστηκε το 1933-34 και δεσπόζει της πλατείας Εξαρχείων, δεν είναι απλώς μία από τις «αρχοντικές κοκότες» της Αθήνας, ανάμεσά τους και η περίφημη πολυκατοικία Λογοθετόπουλου του Κυπριανού Μπίρη, της οδού Μπουμπουλίνας, που στέγασε παλιότερα τη Γενική Ασφάλεια («ταράτσα κι απομόνωση»), αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού. Είναι η «γειτονιά καθ’ ύψος», όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε η ομότιμη καθηγήτρια του ΕΜΠ Μάρω Καρδαμίτσα-Αδάμη, στη (δυστυχώς, υπερβολικά λιτή) μονογραφία της «Η μπλε πολυκατοικία» (Libro), που συστέγασε σημαντικές μορφές της πολιτικής (Τσιγάντες, κόρη του Ιω. Μεταξά, οικογένεια Κύρκου) και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου (τα ζεύγη Παξινού-Μινωτής, Μυράτ-Ζουμπουλάκη, Βέμπο-Τραϊφόρος). Ξεχωρίζει για την ιδιοφυή αρχιτεκτονική σύλληψη, που κατάφερε να ενσωματώσει δημιουργικά στο σχέδιο όλες σχεδόν τις πρωτοπόρους αντιλήψεις του μοντερνισμού, από το Neues Bauen μέχρι το Bauhaus, επιφέροντας μέσα από την «αιτιότητα του μικρού» (G. Bachelard, «Η ποιητική του χώρου»), αλλά και τις καινοτόμους χρήσεις κοινοχρήστων χώρων μία ριζοσπαστική αντίληψη για τη συγκατοίκηση: στην ταράτσα υπήρχαν πισίνα, χώροι για παιδικές δραστηριότητες και δώμα δεξιώσεων, όπου «φιλοξενήθηκαν» μέχρι και Γερμανοί αξιωματικοί τα χρόνια της Κατοχής, όταν στα φωτεινά διαμερίσματά της ο «Μίδας» του στρατηγού Χριστόδουλου Τσιγάντε και η οικογένεια Κύρκου μάχονταν, μαζί με άλλους πατριώτες, για την Απελευθέρωση, ενώ τα υπόγειά της, όπου λειτουργούσε στα μεσοπολεμικά χρόνια χοροδιδασκαλείο, χρησίμευσαν συχνά ως καταφύγιο στους επικείμενους βομβαρδισμούς, που, τραγική ειρωνεία, δεν πραγματοποιήθηκαν στην Κατοχή, στην «ανοιχτή πόλη», αλλά ακολούθησαν στον Εμφύλιο.
       

       
      Αρκεί μία επίσκεψη στην μπλε πολυκατοικία για να ανακαλύψει κανείς, όχι χωρίς μελαγχολία, όλες τις αρετές εκείνης της δημιουργικής γενιάς (πολύ προτού η λέξη γίνει άθυρμα στα κομματικά λεξιλόγια), που έκλεινε μέσα της την Ελλάδα, αλλά γνώριζε και τις προκλήσεις της νεωτερικότητας: φαντασία, έμπνευση και δημιουργικότητα αποτυπώνονται στις λεπτομέρειες του φωτεινού αστικού interieur, αλλά και στον σχεδιασμό των κοινοχρήστων χώρων. Μία διπλή εξώπορτα στον διάδρομο θυμίζει δίφυλλη είσοδο κινηματοθεάτρου, με την ξύλινη επένδυση, τις κάθετες χειρολαβές και το απαραίτητο «φινιστρίνι» (μια ψευδαίσθηση ταξιδιού με πλοίο), που κοσμεί και τις πόρτες του ασανσέρ, τα δύο «κιόσκια» της κεντρικής εισόδου, από τη Θεμιστοκλέους, όπου παλιότερα το ένα στέγαζε καπνοπωλείο και το απέναντι ήταν το θυρωρείο, παραπέμπουν σε γκισέ κινηματογράφου, τα εσωτερικά μπαλκόνια προς τους φωταγωγούς συνδέουν τα αντικριστά διαμερίσματα, καθώς μεσολαβεί ο «ανελκυστήρας υπηρεσίας», η κουζίνα ως «χώρος εργαστηρίου», στα πρότυπα του Werkbund.
       
      Ο ογδοντάχρονος βίος της μπλε πολυκατοικίας είναι το άγραφο μυθιστόρημα του αστεακού τοπίου και της πεφωτισμένης, αστικής τάξης, στον αντίποδα του καραγάτσειου «10».
       
      Ή, με τα λόγια του Λε Κορμπυζιέ: «C’ est tres beau»!
       
      Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_29/12/2013_544401
      Περισσότερα...

      2800 • 1

    9. Αρθρογραφία

      Η σωστή οικονομοτεχνική ανάλυση απαιτεί και εύστοχο προσδιορισμό μελλοντικών μακροοικονομικών μεγεθών – Η περίπτωση της αντλίας θερμότητας

      Giorgos1987

      Τα τελευταία χρόνια όλοι έχουν τρελαθεί στις αναλύσεις σχετικά με το πόσα θα κερδίσουμε αν αγοράσουμε αντλία θερμότητας και αντικαταστήσουμε την θέρμανση με πετρέλαιο από θέρμανση με χρήση αντλίας θερμότητας.
       
      Στην παρακάτω έρευνα θα γίνει μια οικονομοτεχνική ανάλυση σχετικά με την απόσβεση που θα έχει κάποιος στο σπίτι του αν επιλέξει να αντικαταστήσει το πετρέλαιο θέρμανσης και το ηλεκτρικό ρεύμα (χρήση ηλεκτρικής αντίστασης) με αντλία θερμότητας για την οικιακή θέρμανση στους χειμερινούς μήνες.
       
      Στην συνέχεια θα γίνει μια 2η ανάλυση όπου θα υπεισέλθουν μακροοικονομικές παράμετροι και θα αλλάξουν τα στοιχεία του ενεργειακού κόστους θέρμανσης.
       
      Λαμβάνουμε υπόψη ότι η θέρμανση και στις τρείς περιπτώσεις θα είναι για τους ίδιους χώρους, δηλαδή ίδιο θερμικό φορτίο. Σκοπός της ανάλυσης είναι να δούμε πως επιδράν στην απόσβεση επενδύσεων με αντλία θερμότητας οι αλλαγές στους οικονομικούς δείκτες.
       
      Θεωρούμε οικία 120 τμ (10.9χ10.9) του 1980 στην Αθήνα με 2 προσόψεις εξωτερικές και ύψος 3μ. Το εκτιμώμενο φορτίο με χρήση προσεγγιστικής μεθόδου υπολογισμού (που έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο κείμενο), είναι 10.4 kW.
       
      Επίσης λαμβάνουμε τιμολόγια ΔΕΗ στις 15/12/2013, συνυπολογίζοντας ρυθμιζόμενες και ανταγωνιστικές χρεώσεις. Δεν λαμβάνεται υπόψη η χρέωση του νυκτερινού ρεύματος διότι δεν είναι εφικτό να γνωρίζουμε στον καθέναν πότε λειτουργεί η αντλία το βράδυ και πότε όχι.
      Θεωρούμε ότι η θέρμανση λειτουργεί σε κάθε περίπτωση 12 ώρες/ημέρα καθώς και 120 ήμερες σε όλο το έτος συνολικά. Από αυτό συμπεραίνουμε ότι η ετήσια κατανάλωση ενέργειας για θέρμανση και στα τρία είδη θέρμανσης θα είναι 14976 kWh.
       
      1η οικονομική ανάλυση.
       
      Θέρμανση με ηλεκτρική ενέργεια (θερμική αντίσταση).
       
      Θεωρούμε ότι έχουμε τριφασικό σύστημα. Οι ανταγωνιστικές χρεώσεις είναι 1543.9 ευρώ. Οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις με όλα τα τέλη και επιπλέον εισφορές είναι 1239.8 ευρώ. Το συνολικό κόστος θέρμανσης με ηλεκτρικό ρεύμα είναι 2784 ευρώ.
       
      Θέρμανση με πετρέλαιο.
       
      Λαμβάνουμε μέση τιμή πετρελαίου 1.25 ευρώ/λίτρο. Για την θέρμανση με πετρέλαιο λόγω της ύπαρξης καυστήρα και σωληνώσεων, προσαυξάνουμε το θερμικό φορτίο άρα την συνολική ενέργεια για θέρμανση κατά 15%, άρα 17222 kWh. Η θερμογόνος δύναμη του πετρελαίου είναι 11.9 kWh/λίτρο. Από εκεί υπολογίζουμε ότι χρειαζόμαστε συνολική ποσότητα πετρελαίου σε όγκο ίση με 1447.2 λίτρα. Άρα συνολικό κόστος θέρμανσης με πετρέλαιο, 1809 ευρώ.
       
      Θέρμανση με αντλία θερμότητας.
       
      Επιλέγουμε αντλία θερμότητας Buderus Logatherm WPL 11ARm με θερμική ισχύ 11.2 kW, ηλεκτρική απορροφούμενη ισχύ 2.6 kW και μέσο COP 4.24 (ο μέσος όρος του COP κατά ΕΝ14511 και Eurovent.
      Με ηλεκτρική ισχύ 2.6kW για 12ώρες θέρμανσης/ημέρα και 120 ημέρες/έτος έχουμε καταναλισκόμενη ηλεκτρική ενέργεια από την αντλία 3744 kWh. Επειδή η θερμική ισχύς της αντλίας υπερβαίνει το θερμικό φορτίο του ακινήτου κατά 7.7%, μειώνουμε την ενέργεια κατά 5% επειδή για κάποιες ώρες η αντλία θα λειτουργεί χωρίς να παράγει θέρμανση, άρα 3556 kWh. Η αντλία αυτή έχει κόστος 5750 ευρώ.
       
      Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία υπολογισμών όπως με την ηλεκτρική ενέργεια. Για 3556 kWh έχουμε συνολικό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για ανταγωνιστικές και ρυθμιζόμενες χρεώσεις, 670 ευρώ.
       
      Για τα χρόνια που θα προσδιοριστεί η απόσβεση, για το κόστος θέρμανσης με πετρέλαιο θα προσθέσουμε 40 ευρώ/έτος κόστος συντήρησης καυστήρα, διαφορετικά θα πρέπει χρόνο με τον χρόνο να αυξήσουμε την καταναλισκόμενη ενέργεια λόγω λέβητα με ανεπαρκή συντήρηση. Το ίδιο ισχύει και για την αντλία θερμότητας, και θα προσθέτουμε 100 ευρώ/έτος κόστος συντήρησης.
       
      Παρακάτω έχουμε έναν πίνακα όπου παρουσιάζονται τα σταθερά κόστη θέρμανσης κάθε χρόνο για πετρέλαιο, ηλεκτρικό ρεύμα και με χρήση αντλίας θερμότητας. Στις 2 τελευταίες στήλες παρουσιάζεται η απόσβεση που έχει η αντλία θερμότητας συγκρινόμενη με το πετρέλαιο (oil depr.) και με το ηλεκτρικό ρεύμα (electric depr.).
       

       
      Καμπύλη απόσβεσης για την θέρμανση με ηλεκτρική ενέργεια.
       

       
      Βλέπουμε λοιπόν ότι με χρήση αντλίας θερμότητας έχουμε απόσβεση της συγκεκριμένης επένδυσης έναντι της χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος με αντίσταση λίγο πριν τα 3 χρόνια, ενώ έναντι της χρήσης πετρελαίου θέρμανσης, η απόσβεση είναι περίπου στα 5.5 χρόνια.
       
      2η οικονομική ανάλυση.
       
      Υπεισέρχονται οι εξής παράγοντες που αλλάζουν τα οικονομικά στοιχεία. Μετά τα πρώτα 2 χρόνια η τιμή του πετρελαίου μειώνεται στο 1.05 ευρώ/λίτρο. Η τιμή του ρεύματος αυξάνεται συνολικά κατά 5% ανά διετία, κάθε 2 χρόνια δηλαδή, άρα η ενέργεια θα κοστίζει 0.107646 ευρώ/kWh κοκ. Το κόστος συντήρησης της αντλίας θερμότητας μειώνεται κατά 15% μετά τα πρώτα 3 χρόνια της ανάλυσης, άρα στα 85 ευρώ.
       
      Παρακάτω βλέπουμε στον πίνακα τις μεταβολές των τιμών και ται διάφορα κόστη θέρμανσης.
       

       
      Καμπύλες απόσβεσης για την 2η ανάλυση.
       

       
      Η απόσβεση της επένδυσης έναντι της θέρμανσης με ηλεκτρική αντίσταση είναι και πάλι λίγο πριν τα 3 έτη. Στην θέρμανση με πετρέλαιο όμως η απόσβεση της επένδυσης τώρα αυξάνεται και από 5.5 έτη φτάνει τα 7 έτη.
       
      Συμπεράσματα.
       
      Η μείωση του κόστους πετρελαίου θέρμανσης κατά 16% την αύξηση κόστους ηλεκτρικής ενέργειας κατά 5% ανά διετία και την μείωση κατά 15% στο κόστος της ετήσιας συντήρησης μιας αντλίας θερμότητας, επέφεραν καθυστέρηση της απόσβεσης κατά 27.3%.
       
      Διαπιστώνουμε λοιπόν πως το μυστικό για μια καλή οικονομοτεχνική ανάλυση δεν είναι τόσο η αποσαφήνιση των τεχνικών παραμέτρων των συστημάτων, παράμετροι που είναι έτσι και αλλιώς γνωστοί στους μηχανικούς, το μυστικό είναι η σωστή εύρεση μακροοικονομικών μεγεθών και δεικτών της οικονομίας που επηρεάζουν το ενεργειακό κόστος σε διάφορους τομείς όπως λχ πετρέλαιο ή ηλεκτρική ενέργεια, ένας από αυτούς μπορεί να είναι ο πληθωρισμός
       
      Υποθέσεις και προβλέψεις μεγεθών.
       
      Υποθέσαμε ότι μετά τα 2 πρώτα χρόνια θα μειωθεί η τιμή του πετρελαίου ανά μονάδα όγκου, δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς θα συμβεί όμως, καλύτερες προβλέψεις θα μπορούσαμε να έχουμε αν υπήρχαν καμπύλες που να δείχνουν την αύξηση των τιμών πετρελαίου σε Ελλάδα ή παγκοσμίως καθώς και την αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα.
      Με την χρήση κάποιας μεθόδου προσομοίωσης πχ ΜΕΤ, θα είμαστε σε θέση να εξάγουμε την μεταβολή των μεγεθών-παραμέτρων σε μελλοντικά έτη και να συνυπολογίσουμε την μεταβολή από τα κόστη στην ανάλυση. Ακόμα και με εφαρμογή της ΜΕΤ δεν σημαίνει ότι πράγματι θα συμβούν αυτά που θα εξαχθούν, αλλά βλέπουμε μια μέση τιμή με κάποιο σφάλμα R.
       
      Πηγή: http://energy-engineer.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6849.html
      Περισσότερα...

      2333 • 8

    10. Αρθρογραφία

      Κύπρος - Κρατικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2013

      Didonis

      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
      ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
       
      Τα Κρατικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής αποτελούν την ύψιστη αναγνώριση του Κράτους των εξαιρετικών δειγμάτων της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην Κύπρο αλλά και ένδειξη δημόσιας αναγνώρισης και ενθάρρυνσης ψηλού επιπέδου αρχιτεκτονικής. Τα Βραβεία απονέμονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάθε τρία χρόνια και αφορούν αποπερατωμένες μεμονωμένες οικοδομές ή συμπλέγματα οικοδομών που κρίνονται ως εξαίρετα στο είδος τους ανεξάρτητα μεγέθους, τύπου και κόστους κατασκευής. Βασικό κριτήριο βράβευσης είναι η ποιότητα της αρχιτεκτονικής, η προσφορά της προς τον άνθρωπο και την κοινωνία γενικότερα, καθώς και η τεχνική συνέπεια στον τρόπο κατασκευής. Ανάμεσα στα κριτήρια επιλογής είναι ο τρόπος ένταξης της οικοδομής στον περιβάλλοντα χώρο, η κυριαρχούσα φιλοσοφία και βασική ιδέα, η καταλληλότητα της ως προς το σκοπό που προορίζεται, καθώς και η συνοχή, η συνέπεια και η καινοτομία στο σχεδιασμό, στον τρόπο κατασκευής και στη χρήση υλικών (συμπεριλαμβανομένης και της εισαγωγής νέων τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον).
      Η Κριτική Επιτροπή, που απαρτιζόταν από τους: Αθηνά Αριστοτέλους- Κληρίδου, Πρόεδρο και Μιχάλη Παπαγεωργίου, Μάριο Πελεκάνο, Θέμη Θεμιστοκλέους, Χρίστο Παπαστεργίου, Ανδρέα Αγαπίου, Μάριο Φωκά, Ζήνωνα Σιερεπεκλή και Νίκο Παττίχη, Μέλη, αποφάσισε όπως βραβεύσει και επιδώσει Εύφημες Μνείες κατά κατηγορία στα πιο κάτω έργα:
      Κατηγορία Α – Αξιόλογο Αρχιτεκτονικό Έργο
      Βραβείο:
      Γραφεία Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου στην Πάφο
      Αρχιτέκτονες: Ηρακλής Παπαχρίστου
      Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ
      Εύφημος Μνεία:
      Γραφεία Fameline Properties στη Λεμεσό
      Αρχιτέκτονες: Αντρέας Βάρδας
      Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ
      Κατηγορία Β – Έργο Νέων Αρχιτεκτόνων
      Εύφημος Μνεία:
      «Πλαίσια Κατοικία» στην Αραδίππου
      Αρχιτέκτονες: Σωτήρης Βίττης
      Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ
      Εύφημος Μνεία:
      Μονοκατοικία στη Μακεδονίτισσα
      Αρχιτέκτονες: Πέτρος Φωκαΐδης και Λουκάς Τριάντης
      Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ
      πηγή
      εδώ

      Τα Κρατικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2013 απονεμήθηκαν απόψε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, σε εκδήλωση που έγινε στην Πανεπιστημιούπολη Κύπρου.
      Τα Βραβεία απονέμονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάθε τρία χρόνια και αφορούν αποπερατωμένες μεμονωμένες οικοδομές ή συμπλέγματα οικοδομών που κρίνονται ως εξαίρετα στο είδος τους ανεξάρτητα μεγέθους, τύπου και κόστους κατασκευής.
      Η επαγγελματική κοινότητα των αρχιτεκτόνων ήταν η πρώτη που πλήγηκε από την οικονομική κρίση, ενώ η οικοδομική βιομηχανία βρίσκεται σε περίοδο καμπής, είπε ο Πρόεδρος.
      Σε χαιρετισμό του στην τελετή, ο Πρόεδρος ανέφερε ότι παρόλα αυτά, μέσω των αναπτυξιακών κινήτρων και της νέας Προγραμματικής Περιόδου των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ευελπιστεί στην ανάκαμψη που θα φέρει η επόμενη μέρα.
      "Αναμένεται να προωθηθούν έργα μικρότερης ή μεγαλύτερης εμβέλειας, που προσφέρουν πεδίο αρχιτεκτονικής έκφρασης παράλληλα με τη χρηστική τους ποιότητα. Στο νέο αυτό πλαίσιο, η αρχιτεκτονική θα διαδραματίσει ένα νέο ρόλο, καθώς καλείται να ικανοποιήσει σημαντικές πολιτιστικές, κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους, απαντώντας στις άμεσες τοπικές, οικονομικές και προσωπικές ανάγκες", πρόσθεσε.
      Τα τελευταία χρόνια, είπε, η αρχιτεκτονική στην Κύπρο εξελίχθηκε με ταχείς ρυθμούς, φθάνοντας σήμερα σ’ αυτό το ψηλό επίπεδο που τιμούμε και θαυμάζουμε απόψε.
       
      "Σήμερα, η αρχιτεκτονική γραφή έχει προχωρήσει πέρα από την απλή κάλυψη λειτουργικών αναγκών και ανάγεται σε πραγματική αρχιτεκτονική δημιουργία. Το κράτος είναι συμπαραστάτης και αρωγός στην προσπάθεια για αναβάθμιση της αρχιτεκτονικής έκφρασης. Η κυπριακή πολιτεία διασφαλίζει την ποιότητα της αρχιτεκτονικής μέσω της νομοθεσίας και στηρίζει και προάγει την αρχιτεκτονική δημιουργία προωθώντας αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς", πρόσθεσε.
      Ο Πρόεδρος επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά τη δέσμευση του κράτους για στήριξη της προσπάθειας αναβάθμισης του φυσικού και δομημένου τοπίου της χώρας, ενώ εξέφρασε την ελπίδα πως η κοινωνία μας, που είναι ο τελικός αποδέκτης των αρχιτεκτονικών έργων, θα στηρίξει και θα επιβραβεύσει έμπρακτα την ποιοτική αρχιτεκτονική στον βαθμό που της αξίζει.
      Είπε πως η αρχιτεκτονική, ως επιστήμη και ως τέχνη, μέσω των πιο αντιπροσωπευτικών της δειγμάτων αποτυπώνει διαχρονικά, με τον πλέον εκφραστικά κατανοητό τρόπο την πορεία του πολιτισμού.
      Γι’ αυτό, σημείωσε, και η πολιτεία σταθερά στηρίζει και ενθαρρύνει την ποιοτική αρχιτεκτονική δημιουργία, απονέμοντας τα Κρατικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής.
      Τα βραβεία απονέμονται κάθε τρία χρόνια και αποτελούν μια επιβράβευση του έργου των αρχιτεκτόνων που πολλές φορές αγωνίζονται για να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ο θεσμός αυτός έχει αγκαλιαστεί από την αρχιτεκτονική κοινότητα της Κύπρου, που συμμετέχει με ενθουσιασμό σε αυτόν.
      Με την αποψινή τελετή, η πολιτεία, αλλά και η κοινωνία γενικότερα, ανέφερε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αναγνωρίζουν ως κορυφαία τη θέση και τη σημασία της αρχιτεκτονικής στη ζωή του ανθρώπου.
      "Βραβεύονται τα πιο αξιόλογα δείγματα σύγχρονης κυπριακής αρχιτεκτονικής που επιλέγηκαν μεταξύ μεγάλου αριθμού άλλων σημαντικών έργων που υποβλήθηκαν από τους μελετητές τους. Βραβεύονται για το ψηλό επίπεδο της αρχιτεκτονικής τους σύνθεσης, για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής δημιουργικότητας στην Κύπρο αλλά και για την ποιοτική προσφορά τους στο αποτύπωμα της αρχιτεκτονικής του τόπου μας", πρόσθεσε.
      Επιβραβεύονται επίσης, συνέχισε, οι εργοδότες που εμπιστεύθηκαν και συνεργάστηκαν στην επίτευξη των έργων αυτών, καθώς και οι υπόλοιποι συνεργάτες που εφάρμοσαν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους για την αρτιότερη ολοκλήρωση των έργων.
      Η δημόσια αναγνώριση των εξαίρετων δειγμάτων της σύγχρονης αρχιτεκτονικής αλλά και της καινοτομίας ιδεών, τεχνολογίας και κατασκευής στη χώρα μας, σημείωσε, σχετίζεται με την ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου στην αναγνώριση του ρόλου και της προσφοράς του αρχιτέκτονα και στη σημασία της αρχιτεκτονικής στη δημιουργία ανθρώπινων και άνετων συνθηκών ζωής, που ταυτόχρονα να προκαλούν το πνεύμα και τη διάθεση.
      Σχετίζεται επίσης, είπε, με τον καθοριστικό ρόλο της αρχιτεκτονικής στη δημιουργία της πόλης και γενικά του δομημένου περιβάλλοντος. "Προσβλέπει στην ενθάρρυνση της ποιοτικής σύγχρονης αρχιτεκτονικής όπως αυτή εκφράζεται με την ειλικρινή χρήση νέων υλικών και μορφών. Δέχεται επιδράσεις αλλά και προσπαθεί ταυτόχρονα να είναι εμπνευσμένη. Αφουγκράζεται τα μηνύματα της εποχής, απαντώντας σ’ αυτά με τον δικό της τρόπο, υιοθετώντας πρωτοποριακούς τρόπους χρήσης των υλικών, σύγχρονων και φυσικών, καθώς και καινοτόμα τεχνολογικά επιτεύγματα, προσαρμόζοντάς τα στο κλίμα, στην ιδιοσυγκρασία και στις αρχές του τόπου μας", πρόσθεσε.
       

      πηγή
      εδώ

      Περισσότερα...

      1281 • 4

    11. Αρθρογραφία

      Οι οδοί της τρέλας στην πρωτεύουσα: Αλλη η επίσημη ονομασία, άλλη χρησιμοποιεί ο κόσμος

      Engineer

      Θα ήθελα πολύ να ήμουν παρών στη σεμνή τελετή της 7ης Σεπτεμβρίου του 1945: όταν, παρόντος του Σοφοκλή Βενιζέλου, οι αρχές της πόλης επισημοποιούσαν την αλλαγή στην ονομασία ενός μεγάλης σημασίας δρόμου της Αθήνας από «Πανεπιστημίου» σε «Ελευθερίου Βενιζέλου». Θα ήθελα ένας δημοσιογράφος με φαντασία ή, έστω, πολύ διορατική σκέψη να έκανε την πολύ απλή ερώτηση στους παρισταμένους: «Πώς θα σας φαινόταν η τολμηρή πρόβλεψη ότι 70 και 80 χρόνια μετά, στο απλησίαστο 2005 ή 2015, κανείς, μα κανείς δεν θα αποκαλεί την οδό Πανεπιστημίου με το όνομα που μόλις της δώσατε; Και, αντίθετα, θα συνεχίζουν να την αποκαλούν με το όνομα που μόλις καταργήσατε;».
       
      Με την ίδια λογική μάλλον δεν θα ζήσουμε να διαβάσουμε ένα παρόμοιο ρεπορτάζ κοντά στο 2060 για να ξέρουμε την τύχη της πλατείας Θησείου που πριν από λίγους μήνες (τον περασμένο Σεπτέμβριο) μετονομάστηκε σε πλατεία Ζακλίν ντε Ρομιγί προς τιμήν της Γαλλίδας ελληνίστριας. Πάντως, τώρα υπάρχει το Διαδίκτυο για να κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές τις περιορισμένες και μάλλον χλιαρές αντιδράσεις στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς η Ντε Ρομιγί δεν ήταν Ελληνίδα και (ακόμα χειρότερα...) είχε εβραϊκή καταγωγή.
       
      Ευτυχώς η αθηναϊκή πραγματικότητα δεν μας αφήνει λεπτό να πλήξουμε: η ιστορία της πρωτεύουσας είναι γεμάτη με κάθε είδους ευτράπελα, πολιτικές διενέξεις και ξεκαρδιστικό παρασκήνιο που συνοδεύει τις τακτικές αλλαγές στα ονόματα των οδών και των πλατειών της πόλης. Το κομφούζιο επιτείνει η ισχυρή αντίσταση που προβάλλει το ασυνείδητο της κοινωνίας, με αποτέλεσμα πλήθος μετονομασθέντων δρόμων να διαθέτουν σήμερα διπλή ονομασία: την «επίσημη» και την «ανεπίσημη», συνήθως το όνομα που είχε πριν από τη μετά βαΐων και κλάδων τελετή μετονομασίας.
       
      Η οδός Πανεπιστημίου βρίσκεται στην κορυφή μιας μακράς λίστας με μετονομασίες που «ατύχησαν». Της κάνουν παρέα πασίγνωστοι δρόμοι όπως η οδός Πατησίων που μέχρι την οδό Μάρνη διατηρεί τη μεταπολεμική της ονομασία («28ης Οκτωβρίου», σύμφωνα με έναν... αστικό μύθο, προχωρήσαμε στην αλλαγή για να φέρουμε σε δύσκολη θέση τους Ιταλούς της Κάζα ντ’ Ιτάλια που έχει την έδρα της στην Πατησίων, απέναντι από το Πολυτεχνείο), ή το αρχικό τμήμα της οδού Πειραιώς που ονομάζεται μέχρι σήμερα «Παναγή Τσαλδάρη», ή την κεντρική λεωφόρο της Καλλιθέας που όλοι την ξέρουμε ως «Θησέως» αλλά επισήμως ονομάζεται (κι αυτή) Ελευθερίου Βενιζέλου. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε πόσοι Αθηναίοι ξέρουν ότι ένα τμήμα της παραλιακής λεωφόρου Ποσειδώνος ονομάζεται «Κωνσταντίνου Καραμανλή» (στα όρια του Δήμου Βούλας). Και στις πλατείες έχουμε ανάλογα παραδείγματα: το επίσημο όνομα της πλατείας Κολωνακίου είναι «Φιλικής Εταιρείας», της πλατείας Κυψέλης «Κανάρη», της πλατείας Κέννεντυ (στο Χαλάνδρι) «Φλύας», της πλατείας Σανταρόζα «Δικαιοσύνης», της πλατείας Κοτζιά «Εθνικής Αντιστάσεως», της πλατείας Βάθης «Ανεξαρτησίας», κ.ά. Ευτυχώς, η Ομόνοια παρέμεινε «Ομόνοια».
       
      Θύματα της πολιτικής
      Πολλές ιστορικές ονομασίες έπεσαν θύματα των εκάστοτε πολιτικών συσχετισμών: στον Πειραιά, η οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου μετονομάστηκα σε «Ηρώων Πολυτεχνείου» και η οδός Βασιλίσσης Σοφίας σε «Γρηγορίου Λαμπράκη». Οι νέες ονομασίες επικράτησαν όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις: τη δεκαετία του
       
      ’80 στον Δήμο Ζωγράφου η λεωφόρος Ισσού (πόλη στην οποία ο Μέγας Αλέξανδρος κατήγαγε περιφανή νίκη κατά την εκστρατεία του στη βαθιά Ανατολή), μετονομάστηκε σε οδό Ούλαφ Πάλμε, προς τιμήν του δολοφονηθέντος Σουηδού πρωθυπουργού και πολιτικού φίλου του Ανδρέα Παπανδρέου. Επίσης, τμήμα της λεωφόρου Υμηττού μετονομάστηκε την ίδια περίοδο σε «Ηλία Ηλιού», λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του αρχηγού της ΕΔΑ. Γενικά η δεκαετία του ’80 αναπτύσσει ιδιαίτερη κινητικότητα όσον αφορά τις μετονομασίες, καθώς η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία συνοδεύεται από ένα κύμα αλλαγών σε δρόμους και πλατείες στις ελληνικές πόλεις. Η νέα διοίκηση τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για ονόματα όπως «Ηρώων Πολυτεχνείου» ή «Εθνικής Αντίστασης», απότοκα του νέου πολιτικού κλίματος. Πάντως, αντίθετα με τον Πειραιά, στην Αθήνα οι ιστορικές ονομασίες που συνδέονται με τον θεσμό της βασιλείας γνωρίζουν αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα.
       
      Οι ανώνυμοι δρόμοι του 19ου αιώνα
      Η ονοματοδοσία των δρόμων ή καλύτερα η απουσία ονομάτων στους δρόμους της Αθήνας, ήταν ένα εξαιρετικά χειροπιαστό πρόβλημα στη μικρή πρωτεύουσα του 1880, όταν η πόλη έσπασε το συμβολικό φράγμα των 100.000 κατοίκων. Εξαιτίας της ραγδαίας οικιστικής ανάπτυξης που παρατηρείται στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, οι περισσότερες εσωτερικές οδικές αρτηρίες δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν όνομα, πραγματικότητα που κάνει τη ζωή δύσκολη τόσο σε κατοίκους αλλά ακόμα περισσότερο σε επισκέπτες.
       
      Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το περιοδικό «Εστία» στις 29 Ιανουαρίου του 1884, η πρωτεύουσα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είχε περίπου 440 οδούς και 23 πλατείες, εκ των οποίων μόνο οι 160 οδοί και οι 12 πλατείες είχαν όνομα. Οι υπόλοιπες ονομάζονταν «οδός Ανωνύμου».
       
      Το 1884 τα «βαφτίσια»
      Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας για τη βάφτιση των οδών λαμβάνεται τον Ιανουάριο του 1884 και σκορπίζει ανακούφιση στους Αθηναίους της εποχής. Διαβάστε το γλαφυρό δημοσίευμα της εφημερίδας «Ακρόπολις» με ημερομηνία 25.01.1884, όπου αποτυπωνόταν παραστατικά ο τραγέλαφος που επικρατούσε μέχρι τότε: «Τέλος πάντων θα δυνάμεθα πλέον να ερωτώμεν πού είναι η οδός και να οδηγώμεν τους ερωτώντας αντί με το: πήγαινε δεξιά, κατέβα αριστερά, στρέψε προς τα επάνω, σημάδεψε το Λυκαβηττόν και την Ακρόπολιν και άλλα αοριστότερα και μηδένα νουν έχοντα, ονομάζοντες αυτάς τας οδούς... Ενταύθα πρέπει να γυρίσεις όλα τα μπακάληκα, όλα τα χασάπηκα και τα ψωμάδηκα, ν’ ακούσης ως γνωρίσματα αλάνθαστα: το σπίτι με τα παντσούρια, με τη μεγάλη την πόρτα, το σπίτι με το ψιλό ή το χαμηλό μπαλκονάκι, με τα πράσινα ντουβάρια και άλλα βλακωδέστατα, να στρέφης περί σεαυτόν ιδρώτι περιρρεόμενος εξ αμηχανίας, και να θέτης εις ενέργειαν την μαντικήν σου δύναμιν, να ανοίγης ξένας θύρας και να εκδιώκησαι πότε μεν με οργίλον και πότε με εμπαικτικόν βλέμμα και ν’ απέρχησαι βλασφημών και κακολογών την πρωτότυπον εν πάσιν ελληνικήν ακοσμίαν...».
       
      Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_01/12/2013_541384
      Περισσότερα...

      2369 • 16

    13. Αρθρογραφία

      Η δύσκολη κυοφορία της απόφασης του ΣτΕ για το Mall

      Engineer

      Η εναγώνια αναζήτηση διαφόρων νομικών τρικ ώστε να παρακαμφθεί η απόφαση για "το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης" εντείνουν την ανησυχία για την καθυστέρηση της δημοσιοποίησή της.
       
      Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την 4η Αυγούστου 2013. Εκείνη τη μέρα, στην καρδιά του καλοκαιριού, το ΣτΕ διέρρευσε στα ΜΜΕ την τελική απόφασή του για το Mall – απόφαση ματ για όσους δεν είχαν παρακολουθήσει την υπόθεση: Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας αποφάνθηκε πως η οικοδομική άδεια του εμπορικού κέντρου είναι άκυρη, δίνοντας έτσι τέλος σε μια νομική μάχη που κράτησε πάνω από μία δεκαετία.
      Δύο μήνες μετά, και παρότι η απόφαση αναμενόταν στις 17 Σεπτεμβρίου με το ξεκίνημα του δικαστικού έτους, η επίσημη απόφαση ακόμα να εκδοθεί. Απ' αυτήν θα κριθεί όχι μόνο το μέλλον του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της χώρας, αλλά και μια σειρά από ζητήματα που υπερβαίνουν κατά πολύ το ίδιο το Mall:
       
      Η μάχη ήταν εκ πρώτης όψεως άνιση: Από τη μία, παντοδύναμοι επιχειρηματίες και πολιτικοί, από την άλλη μια χούφτα πολίτες στο Μαρούσι. Οι δικαστές με την απόφασή τους ορθώνουν ανάστημα μπροστά σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (όμιλος Λάτση) τα οποία στην υπόθεση του Mall διαπλέχθηκαν με πολιτικούς (πρωθυπουργούς, υπουργούς, δημάρχους) και από τα δύο μεγάλα κόμματα.
       
      Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι δικαστές του ΣτΕ ακυρώνουν ευθέως νόμο. Με την απόφασή τους θα ξεπεράσουν το νομικό σκόπελο που τους έβαλε το 2003 ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Θυμίζουμε ότι ο τότε υπουργός Πολιτισμού θέσπισε νόμο με τον οποίο αφαιρούσε ουσιαστικά τη δυνατότητα απο τους πολίτες να προσφύγουν εναντίον του Mall, στερώντας τους ουσιαστικά το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας.
       
      Αυτό που κρίνεται είναι το κράτος δικαίου και η νομιμότητα. Οι δικαστές, υπερβαίνοντας τον εαυτό τους , αποδίδουν δικαιοσύνη. Η διοίκηση θα σεβαστεί την απόφασή του ανώτατου δικαστηρίου; Ή θα σκαρφιστεί νομικά τερτίπια (όπως η εκ των υστέρων υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων) για να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο;
       
      Τα νομικά τερτίπια άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσίευση της είδησης: «νομικοί κύκλοι» ή «δικαστικοί κύκλοι» (ανάλογα με το ΜΜΕ) πληροφορούσαν την κοινή γνώμη πως «υπάρχει νομική λύση για να θεραπευθεί το πρόβλημα» και «να αποφευχθούν τα δυσάρεστα». Πιο συγκεκριμένα, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων στην ανταπόκρισή του έγραψε:
       
      Τίτλος: Αναζητείται νομική φόρμουλα καθώς το ΣτΕ έκρινε άκυρη την οικοδομική άδεια του "The Mall"
       
      «Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε μεν άκυρη την οικοδομική άδεια ανέγερσης του εμπορικού κέντρου "The Mall Athens" στο Μαρούσι Αττικής, αλλά παράλληλα δίνεται νομική λύση για να «θεραπευθεί» το πρόβλημα».
       
      Ναι μεν αλλά. Και λίγο παρακάτω συμπλήρωνε:
       
      «Δικαστικοί κύκλοι σημείωναν, ότι παρ΄ όλα αυτά υπάρχει νομική λύση, προκειμένου να αποφευχθούν τα δυσάρεστα, όπως είναι τη [sic] κατεδάφιση του επίμαχου εμπορικού κέντρου. Η λύση είναι να συνταχθεί εκ των υστέρων η μελέτη περιβαλλοντικών όρων, έτσι ώστε να θεραπευτεί η νομική αδυναμία που προέκυψε. Μάλιστα, οι δικαστικοί κύκλοι επικαλούνται σχετική απόφαση του Δικαστηριου Ευρωπαϊκων Κοινοτητων που επιτρέπει παρόμοιες λύσεις».
      Το κείμενο του ΑΠΕ αναδημοσίευσαν ΜΜΕ όπως η Καθημερινή, η Ελευθεροτυπία, η Ναυτεμπορική και άλλα. Δεν εξήγησαν όμως τι είδους νομικοί / δικαστικοί κύκλοι είναι αυτοί: Από το υπουργείο Δικαιοσύνης; Από αλλού;
       
      Από πότε μια απόφαση ολομέλειας του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, με την οποία μάλιστα δημιουργείται νομολογία ιστορικής σημασίας (αφού για πρώτη φορά στα χρονικά το ΣτΕ ακυρώνει απευθείας νόμο για να περιφρουρήσει το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών στη δικαστική προστασία), επειδή είναι «δυσάρεστη» για ορισμένους, πρέπει να «θεραπευθεί» με «νομική φόρμουλα»; Δεν αποτελεί πλήγμα στο κύρος των δικαστών αυτή η αναζήτηση «θεραπείας»;
       
      Γι όλους αυτούς τους λόγους, κρίνουμε στο TPP πως το θέμα πρέπει ν' ανοίξει με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, αναλύσεις. Αρχίζοντας από αύριο, με τη συνέντευξη της Σοφίας Σακοράφα, της μοναδικής ίσως πολιτικού που μαζί με λιγοστούς άλλους πολίτες στο Μαρούσι όπως ο Δορύλαος Κλαπάκης και η Κατερίνα Ψάλτη εναντιώθηκαν στην παρανομία – και πλήρωσαν γι' αυτό. Και φιλοξενώντας στο νέο ThePressProject τη δουλειά τεκημρίωσης που ξεκινήσαμε από το 2009 μια ομάδα δημοσιογράφων για την υπόθεση του Mall με ντοκουμέντα, ρεπορτάζ, βίντεο κλπ στο facthemall.gr.
       
      Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/47498/I-duskoli-kuoforia-tis-apofasis-tou-StE-gia-to-Mall#sthash.64inGePi.aQ9BReTL.dpuf
      Περισσότερα...

      1688 • 1

    14. Αρθρογραφία

      Άρθρο 48 του νέου νόμου αυθαιρέτων: Απόδειξη ότι η υποκρισία συνεχίζεται

      Didonis

      - Μπορείς να ανακαινίσεις εσωτερικά και εξωτερικά τα κτήρια της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης, του Μουσείου και του Πανεπιστήμιου χωρίς οικοδομική άδεια, χωρίς αρχιτεκτονική μελέτη,.. αρκεί μια τεχνική έκθεση κάποιου μηχανικού από τους πολλούς που έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις…
       
      - Μπορείς να ντύσεις με γρανίτη ή αλουμίνιο τη Βουλή χωρίς οικοδομική άδεια, χωρίς αρχιτεκτονική μελέτη,…. αρκεί μια τεχνική έκθεση κάποιου μηχανικού από τους πολλούς που έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις…
       
      - Μπορείς να βάψεις όπως θέλεις ένα σπίτι στις Κυκλάδες ή να βάλεις αλουμινένιες τζαμαρίες στο Πήλιο χωρίς οικοδομική άδεια, ….αρκεί μια τεχνική έκθεση κάποιου μηχανικού από τους πολλούς που έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις….
       
      - Μπορείς να γεμίσεις τσιμεντένιες πέργκολες (επικαλυμμένες) ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο όπως το Mall στο Μαρούσι, να αυξήσεις τον όγκο του και πιθανόν τους χώρους του, χωρίς οικοδομική άδεια, χωρίς αρχιτεκτονική μελέτη,… αρκεί μια τεχνική έκθεση κάποιου μηχανικού από τους πολλούς που έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις…
       
      - Μπορείς να στήσεις για πάντα μια σκαλωσιά στο οικόπεδό σου και να κάνεις ότι θέλεις από κάτω, χωρίς οικοδομική άδεια, αρκεί μια τεχνική έκθεση κάποιου μηχανικού από τους πολλούς που έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις…
       
      - ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ, γιατί αυτά και άλλα αντίστοιχα, τα προβλέπει το άρθρο 48 του νέου Νόμου περί Αυθαιρέτων (N.4178/13) που μόλις ψηφίστηκε και επιτρέπει όλες αυτές τις εργασίες με «άδειες μικρής κλίμακας» στα πλαίσια μάλιστα της «συνταγματικής συμμόρφωσης» που επικαλείται για την προστασία του περιβάλλοντος και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
       
      Όσοι ισχυριστούν ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα έχουν προηγηθεί ειδικές εγκρίσεις (πχ ΣΑ, αρχαιολογία), τους επισημαίνουμε ότι αυτό δεν αναφέρεται ρητά στην νομοθεσία και οι εγκρίσεις αυτές δεν αφορούν πολεοδομικό έλεγχο, ύπαρξη επιβλέποντος μηχανικού ανεξάρτητα μεγέθους έργου και έγκριση προϋπολογισμού με αποτέλεσμα να δημιουργούνται γραφειοκρατικές εμπλοκές και βάση διαπλοκής.
       
      Το Τμήμα Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, σε πρόσφατη ανακοίνωση μας με ευκαιρία το νομοσχέδιο για την αυθαίρετη δόμηση, είχαμε επισημάνει ότι το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης βασίζεται στην υποκριτική, πολλές φορές παράλογη και υπερβολική αντιμετώπισή του από όλους τους κρατικούς φορείς που αρνούνται με νομικίστικα τεχνάσματα, να καθορίσουν μια υλοποιήσιμη κόκκινη γραμμή πέρα από την οποία θα γίνεται κατεδάφιση των αυθαιρέτων.
       
      Προτείναμε, σαν αρχιτέκτονες που έχουμε γνώση του προβλήματος, τον εξορθολογισμό της πολεοδομικής νομοθεσίας συνολικά και απορρίπτουμε προτάσεις για οριζόντιες ρυθμίσεις.
       
      Αναγνωρίζουμε ότι οι διατάξεις του πρόσφατου νόμου (Ν. 4178/13) που αφορούν ρυθμίσεις και τακτοποιήσεις αυθαιρέτων είναι σαφώς πιο επεξεργασμένες από αυτές του Ν.4014/11. Νόμοι όπως αυτός, τακτοποιούν ποινικές και αστικές ευθύνες ιδιοκτητών που κατά κανόνα κινήθηκαν καθ’ υπέρβαση των πολεοδομικών κανόνων ή τους αγνόησαν εντελώς. Ο ρόλος των αρχιτεκτόνων, στην περίπτωση αυτή, είναι απλά καταγραφικός και θα ήταν υποκρισία από μέρους μας η κάθε προσπάθεια επιστημονικής τεκμηρίωσής τους, το δε ενδιαφέρον μας ομολογούμε ότι είναι καθαρά βιοποριστικό.
       
      Αναγνωρίζουμε επίσης την ανάγκη βελτίωσης των διαδικασιών και του χρόνου εγκρίσεων και αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας γενικά, δεν μπορούμε όμως να δεχτούμε και την γενική κατάργησή τους, ανάγκη στην οποία προσχηματικά βασίστηκαν οι αλλαγές του Ν.4067/12 με το αρ.48 του νόμου αυτού.
       
      Μετά την υπερψήφιση όμως του συγκεκριμένου άρθρου 48, για το οποίο δεν υπήρξαν ιδιαίτερες αντιδράσεις και από τα υπόλοιπα κόμματα στην βουλή, είναι πλέον σίγουρο ότι:
      Η βούληση της πολιτείας για πάταξη της αυθαίρετης δόμησης είναι υποκριτική. Διατάξεις όπως κάποιες του αρ. 48, όπου ή πολιτεία απεμπολεί οριζόντια την υποχρέωσή της για έλεγχο των κατασκευών, θα δημιουργήσουν ένα νέο κύμα αυθαιρέτων και μια νέα γενιά ομήρων του πολιτικού συστήματος με στόχο την εκλογική πελατεία.
      Το ενδιαφέρον για το περιβάλλον και την αρχιτεκτονική κληρονομιά από πλευράς της πολιτείας είναι και αυτό υποκριτικό και ελάχιστοι τελικά το υπερασπίζονται. Χάνεται η έννοια του μνημείου και του διατηρητέου. Η υπόσχεση του αναπληρωτή υπουργού προς τον εκπρόσωπο του ΣΑΔΑΣ στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για αντιμετώπιση του προβλήματος και η μετέπειτα σιωπή του, το αποδεικνύουν.
      Το ενδιαφέρον για το πολιτικό όφελος ως κέρδος από την εξυπηρέτηση συντεχνιακών απαιτήσεων αποδεικνύεται σημαντικότερο από την προστασία του περιβάλλοντος και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Η απόσυρση συγκεκριμένης τροπολογίας στην κατεύθυνση του σεβασμού των επικυρωμένων διεθνών συμβάσεων, που εισήγαγε και απέσυρε ο αναπληρωτής υπουργός, πριν καν συζητηθεί, δείχνει την αδυναμία αντίστασης σε συντεχνιακές απαιτήσεις.
      Οι διατάξεις αυτές του αρ. 48 με βάση τις οποίες πλήθος εργασιών σε μεγάλες εργολαβίες και έργα (ανακαινίσεων κλπ) θα μπορούν να γίνονται χωρίς οικοδομική άδεια, συνεπάγονται έργα χωρίς ελεγμένους, με άγνωστους προϋπολογισμούς, πιθανές εικονικές συμβάσεις και απώλεια μεγάλων εσόδων του δημοσίου και των ασφαλιστικών φορέων. Αυτά γίνονται, σε μια τραγική οικονομική συγκυρία για να μπορούν «όποιοι μηχανικοί έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν τεχνικές εκθέσεις» να δραστηριοποιούνται ελεύθερα σε αντικείμενα που το άρθρο 8 του Ν.4030/11, σε εφαρμογή της κοινής λογικής και της διεθνούς πρακτικής, δεν τους επέτρεπε.

      Οι αρχιτέκτονες του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ ζητούν από την πολιτεία και συγκεκριμένα από το ΥΠΕΚΑ, το ΥΠΟΤ και το Υπουργείο Οικονομικών:
      Να σταματήσει αυτή η συνεχιζόμενη υποκρισία όσον αφορά στο ενδιαφέρον για το περιβάλλον και την πολιτιστική μας κληρονομιά.
      Να αποτραπεί η νέα γενιά αυθαιρέτων.
      Να σταματήσουν να υποκύπτουν σε εκβιαστικές παρεμβάσεις συντεχνιών που, προκειμένου να διασφαλίσουν υπερβάλλον επαγγελματικό αντικείμενο, οδηγούν το δημόσιο σε απώλεια εσόδων και τον λαό σε «ειδικές εισφορές».
      Να εκτιμηθεί η απώλεια εσόδων (λόγω έλλειψης εγκεκριμένων προϋπολογισμών) και να αποσυρθούν οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 48 του νέου νόμου περί αυθαιρέτων που αφορούν την επέκταση των περιπτώσεων αδειών μικρής κλίμακας.

      Σε αντίθετη περίπτωση, οι εμπλεκόμενοι υπουργοί θα θεωρούνται «συνυπεύθυνοι» για την απώλεια εσόδων του δημοσίου και το νέο κύμα αυθαιρέτων.
       
      Οι αρχιτέκτονες του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ ζητούν από τον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ και όλους τους επιστημονικούς φορείς και συλλόγους να προσφύγουν στο ΣΤΕ για το συγκεκριμένο θέμα.
       
      Οι αρχιτέκτονες του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ θα εξετάσουν την συμμετοχή τους στα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής και σε όλες τις θεσμοθετημένες επιτροπές που τυχόν συμμετέχουν.
       
      Πηγή. ΣΑΔΑΣ Τμήμα Αττικής
      Περισσότερα...

      4327 • 35

    15. Αρθρογραφία

      Τροπολογία του νέου νόμου αυθαιρέτων σχετικά με την αφαίρεση επαγγελματικών δικαιώματων σε μη Α/Μ

      Greenick

      Ψάχνωντας σήμερα στο site της βουλής, βρήκα την παρακάτω τροπολογία-σφήνα που τροποποιεί την παρ. 2 του αρθ. 8 του Ν.4030, το οποίο όπως ισχύει σήμερα επιτρέπει μόνο σε Α/Μ την υπογραφή αρχ. μελετών σε παραδοσιακούς οικισμούς, παραδοσιακά τμήματα πόλης κ.λ.π. Με την τροπολογία που αναφέρω,επιπροσθέτως δίνονται αποκλειστικά σε Α/Μ οι αρχιτεκτονικές μελέτες και στα ειδικά κτίρια ανά την επικράτεια, δηλαδή σύμφωνα με την παρ. 21 του αρθ.2 του ΝΟΚ, όλα τα κτίρια με χρήση άνω του 50% που δεν είναι κατοικία!!!
       
      Κοντολογίς,οι μη Α/Μ θα μπορούμε να υπογράψουμε αρχιτεκτονικά μόνο σε κατοικίες ή σε κτίρια με χρήση κατοικίας πάνω από 50%. Όλα τα άλλα τα ξεχνάμε.
       
      Ήδη σε περιοχές όπως στην Κέρκυρα που δραστηριοποιούμαι -με μεγάλο παραδοσιακό τμήμα πόλης και πάρα πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς-, το αντίστοιχο άρθρο όπως ισχύει σήμερα έχει αφαιρέσει πάρα πολλά επαγγελματικά δικαιώματα σε πολλούς κλάδους μηχανικών, δίνοντάς τα αποκλειστικά σε Α/Μ.Αν ψηφιστεί και η τροπολογία,θα επηρεάσει όλη την επικράτεια, σε ένα απείρως ευρύτερο φάσμα εργασιών.
       
      Η τροπολογία κατατέθηκε στις 26/7/2013, φέρει την υπογραφή του Υπουργού Σταύρου Καλαφάτη και θα συζητηθεί σήμερα στις 17:00 σύμφωνα με το πρόγραμμα των Συνεδριάσεων της Επιτροπής...
       
      Να τονίσω ότι σκοπός της ανάρτησής μου φυσικά και δεν είναι να ανοίξει καμιά κόντρα με τους συναδέλφους Α/Μ -που θεωρώ ότι ευνοούνται σκανδαλωδώς από την εν λόγω τροπολογία-, αλλά απλά η ενημέρωση των λοιπών συναδέλφων, γιατί από ό,τι έχω καταλάβει κανείς δεν την έχει πάρει χαμπάρι,αφού άλλη αντίστοιχη ανάρτηση δεν βρήκα...
       
      Η τροπολογία είναι η: 704/80 26.7.2013
       
      Πηγή: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bbb19498-1ec8-431f-82e6-023bb91713a9/8154991_1.pdf
      Περισσότερα...

      8703 • 99

    16. Αρθρογραφία

      BIM for the Stavros Niarchos Foundation Cultural Center

      Ροδοπουλος

      Το 2006, το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (www.SNF.org) ανακοίνωσε τα σχέδιά του για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), έργο που περιλαμβάνει την κατασκευή και τον πλήρη εξοπλισμό νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος (ΕΒΕ) και την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ), καθώς και τη δημιουργία του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος, συνολικής έκτασης 170.000 μ².
       
      Η παιδεία και ο πολιτισμός αποτελούν τη ραχοκοκαλιά κάθε προηγμένης κοινωνίας. Χρηματοδοτώντας το ΚΠΙΣΝ, το όραμα του Ιδρύματος είναι να προσφέρει στη χώρα και την πόλη νέες θεσμικές βάσεις, απαραίτητα στοιχεία για να κινηθεί προς τα εμπρός, καθώς και ένα πλαίσιο για το μέλλον. Παιδεία, πολιτισμός και βιωσιμότητα, τα τρία κύρια στοιχεία του ΚΠΙΣΝ, είναι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση της δυναμικής προοπτικής της πόλης και των ανθρώπων της και για την ενσωμάτωσή τους στον εικοστό πρώτο αιώνα και σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο.
       
      Το μέγεθος, τόσο του έργου, όσο και των ονείρων και των προσδοκιών του Ιδρύματος απαιτούσε την επίδραση και τη δημιουργική παρουσία ενός οραματιστή αρχιτέκτονα. Τον Φεβρουάριο του 2008, μετά από ένα κλειστό διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος επέλεξε ομόφωνα το αρχιτεκτονικό εργαστήρι (Renzo Piano Building Workshop) του Renzo Piano (www.rpbw.com). Επιλέγοντας τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα Renzo Piano, το Ίδρυμα διάλεξε έναν αρχιτέκτονα στην κορυφή του επαγγέλματος, ο οποίος διαθέτει όραμα και πνευματική περιέργεια, καθώς και ιστορική και γεωγραφική αντίληψη της θέσης του έργου και της σημασίας του.
       
      Η τοποθεσία του έργου βρίσκεται 4,5 χμ νότια από το κέντρο της Αθήνας, στο Δέλτα Φαλήρου, και το ΚΠΙΣΝ σχεδιάζεται ως πολυλειτουργικός χώρος παιδείας, πολιτισμού και διασκέδασης. Ο προϋπολογισμός του έργου προσεγγίζει τα 566 εκατομμύρια Ευρώ. Όταν το ΚΠΙΣΝ ολοκληρωθεί, η πλήρης διαχείριση και ο πλήρης έλεγχός του θα περιέλθουν στο Ελληνικό Δημόσιο. Το ΚΠΙΣΝ αποτελεί την πρώτη σύμπραξη δημοσίου-ιδιωτικού τομέα αυτού του είδους στην Ελλάδα και εκ των σημαντικότερων πολιτιστικών και εκπαιδευτικών έργων που έχουν υλοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Ως ένα από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά έργα στην πρόσφατη ιστορία του τόπου, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος θα ωφελήσει άμεσα την Ελληνική οικονομία, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και ενισχύοντας την εισροή κεφαλαίων, σε ένα δυσχερές οικονομικό περιβάλλον.
       
      Δείτε το video παρουσίασης:
       

       
      Μπράβο τους.
      Περισσότερα...

      2426 • 9

    17. Αρθρογραφία

      Τοιχοδομές και ΕΤΕΠ

      AlexisPap

      Καταθέτω τις ακόλουθες σκέψεις εξ αφορμής αναφοράς που έγινε σε άλλο νήμα του φόρουμ. Το θέμα βεβαίως είναι σύνθετο, κι αν ξεκινήσει κανείς να μιλάει για τις ΠΕΤΕΠ (νυν ΕΤΕΠ) μοιραία θα εμπλέξει τόσα θέματα που ο λόγος θα μακρύνει επικίνδυνα. Γι’ αυτό θα περιοριστώ στην ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-02-02-00:2009 «Τοίχοι από οπτόπλινθους» και, μολονότι κάποια θέματα επεκτείνονται αυτόματα σε παρεμφερείς ΕΤΕΠ, αφήνω τον κάθε ενδιαφερόμενο να προεκτείνει τον προβληματισμό σε άλλες προδιαγραφές που ενδεχομένως τον απασχολούν.
       
      Οι ΕΤΕΠ έχουν υποχρεωτική εφαρμογή και σύμφωνα με την §4 της ΔΙΠΑΔ/ΟΙΚ/273 «Όσα από τα εθνικά κανονιστικά κείμενα αντίκεινται στις εγκρινόμενες με την παρούσα Ελληνικές Τεχνικές Προδιαγραφές (ΕΤΕΠ), παύουν να ισχύουν από την ημερομηνία εφαρμογής των ΕΤΕΠ.». Οποία μεγαλόστομος επιπολαιότης, αφού το ίδιο το Υπουργείο αναγκάστηκε να ανακαλέσει επί δίμηνο την ισχύ των ΕΤΕΠ για λόγους ασυμβατότητας με υφιστάμενα πρότυπα…
       
      Οι ΕΤΕΠ είναι βεβαίως τεχνικές προδιαγραφές που αποσκοπούν στον καθορισμό του αποτελέσματος μίας εργασίας, και ως τέτοιες απευθύνονται σε πρόσωπα που διαθέτουν τεχνική γνώση και εμπειρία στο είδος αυτής της εργασίας. Δεν είναι δηλαδή διδακτικά κείμενα, δεν είναι βιβλιογραφία. Έτσι, η ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-07-03-03-10 «Στρώση συνεχώς συγκολλημένων σιδηροτροχιών (Σ.Σ.Σ) και απελευθέρωση των τάσεων», απευθύνεται σε πρόσωπα που γνωρίζουν να μελετούν, να κατασκευάζουν και να επιβλέπουν σιδηροτροχιές (και όχι σε εμένα, ή σε έναν φοιτητή, ή στον μπακάλη της γειτονιάς).
       
      Ερχόμενοι στην ΕΤΕΠ του θέματος παραθέτω τα βασικά σημεία στα οποία η προδιαγραφή είναι τεχνικά εσφαλμένη:
       

      §4.3 Οπλισμένο Σκυρόδεμα (διαζωμάτων κλπ) Η καθοριζόμενη ως ελάχιστη κατηγορία σκυροδέματος (C20/25) είναι αναιτίως υψηλή και -προδήλως- ανεφάρμοστη στην πράξη.
      Η κατηγορία που αποδέχεται ως ελαχιστη ο Ευρωκώδικας 6 είναι η C12/15.
      Η προδιαγραφή εσφαλμένα δεν αναφέρει την προδιαγραφή ΣΚ-300, μολονότι τα διαζώματα στις πλινθοδομές κατασκευάζονται κατά 99,9% στο γιαπί, με την μπετονιέρα.
       

      §4.7 Αποθήκευση και μεταφορές των υλικών στο εργοτάξιο Οι απαιτήσεις της παραγράφου -συγκεκριμένα η προστασία από την βροχή και φύλαξη σε στεγνό αεριζόμενο χώρο- είναι υπερβολικές και όχι αναγκαίες για το σύνολο των υλικών. Επιπλέον, υπάρχουν ήδη πρότυπα -όπως το ΕΝ 1996-2- που περιλαμβάνουν προβλέψεις για την διαχείριση των υλικών.
       

      §5.7 Πάχος τοίχου – επιλογή τούβλων – ενισχυτικές ζώνες ανώφλια – ποδιές  
      Ο παραλογισμός εν δράση:
       
      Στον προσδιορισμό του ελάχιστου επιτρεπτού πάχους των τοίχων -εκ παραδρομής ελπίζω- έχει οριστεί το μεγαλύτερο των {h/36, l/36} ή {h/20, l/20}, αντί για το μικρότερο.
      Ακόμη, η προδιαγραφή καμώνεται πως καθορίζει θέση και διάταξη διαζωμάτων, πράγμα που είναι βεβαίως θέμα κανονισμών και όχι της προδιαγραφής. Ακόμη και για τα ζητήματα σεισμικής συμπεριφοράς των μη φερουσών τοιχοπληρώσεων υπάρχουν κανονιστικά κείμενα όπως οι §4.3.6.1 και §4.3.6.4 του ΕΝ 1998-1. Αντιστοίχως, υπάρχουν κανονιστικά κείμενα για τις στατικά λειτουργικές τοιχοπληρώσεις, όπως η §6.10 του ΕΝ 1998-1 ή η §7.4 του ΚΑΝΕΠΕ. Στην σημερινή της μορφή, η υπό εξέταση Τεχνική Προδιαγραφή δεν είναι συμβατή με αυτά τα κανονιστικά κείμενα, αλλά ούτε και με το ΕΝ 1996-1.
       
      Οι διατομές των διαζωμάτων και υπερθύρων, καθώς και ο τρόπος όπλισής τους είναι υπερβολικός και αδικαιολόγητος, τόσο με βάση την μέχρι σήμερα οικοδομική εμπειρία, όσο και εν σχέση με την βιβλιογραφία και τα εν ισχύ κανονιστικά κείμενα. Ενδεικτικό της υπερβολής είναι:
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει ύψος σενάζ 15cm, το ΕΝ 1996 μιλάει για ωπλισμένους αρμούς.
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει οπλισμό 4Φ12, το ΕΝ1996 ορίζει ελάχιστη διάμετρο ράβδου το Φ5.
       
       
       
      Το επιχείρημα ότι η ΕΤΕΠ "βρίσκεται προς την μερειά της ασφαλείας" απλά δεν έχει λογική.
      Δεν είναι δουλειά των προτύπων να υπεισέρχονται σε θέματα που ρυθμίζονται από κανονισμούς.
      Περισσότερα...

      2585 • 2

    18. Αρθρογραφία

      Οι ευθύνες των φορέων υλοποίησης έργου

      Γιώργος Κουτίνας

      Η υλοποίηση ενός τεχνικού έργου συνιστά μια πολύπλοκη, χρονοβόρα και πρωτότυπη για κάθε έργο διαδικασία “έντασης” Κεφαλαίου, Εργασίας (πνευματικής και σωματικής), Υλικών - Εξοπλισμού και Μηχανικών Μέσων. Μοιραία εμπεριέχει – συνδέεται με κινδύνους και ευθύνες.
       
      Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας γύρω από τα θέματα διαχείρισης κινδύνων και ευθυνών εμφανίζει κενά που στην πράξη συχνά επιβαρύνουν την ποιότητα του εκάστοτε έργου (αύξηση κόστους ή/και επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησής του, απόκλιση από τα επιθυμητά τεχνικά - λειτουργικά χαρακτηριστικά). Συχνά, οι αστοχίες βαραίνουν τους συντελεστές του έργου και σε περιπτώσεις σοβαρών ατυχημάτων ταλαιπωρούν τους Μηχανικούς εμπλεκόμενους με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή Εργολάβου Κατασκευαστή.
       
      Τα διάφορα νομοθετήματα με τα οποία προσπαθεί, κατά καιρούς, η Πολιτεία να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής έργων, «προσπερνούν» τα θέματα ευθύνης ή καταμερισμού ευθυνών συνήθως παραπέμποντας σε μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα ή Υπουργικές Αποφάσεις, που ουδέποτε ή σπάνια υλοποιούνται. Πρακτική που συνήθως λειτουργεί προς όφελος ενός “αρρωστημένου” κατεστημένου ακυρώνοντας κάθε θετική προσπάθεια να λειτουργήσει η αγορά με σύγχρονους ορθολογικούς κανόνες, χωρίς ή πέρα από Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Η ανάγκη για ουσιαστικό εκσυγχρονισμό του συστήματος παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.
       
      Το παρακάτω κείμενο είναι η Εισήγηση του Γράφοντος στη Διημερίδα που είχε διοργανώσει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στο ΕΒΕΑ στις 20-21 Μαΐου 2004, με θέμα «ΓΟΚ–Πολεοδομικές Εφαρμογές».
       
      Οι εκφραζόμενες απόψεις για εξορθολογισμό του συστήματος παραγωγής έργων στη χώρα μας είναι διαχρονικές. Θα πρέπει κάποτε να πάψει να συζητιέται η επίσης διαχρονική αντίληψη ότι τα περί ευθύνης των Φορέων υλοποίησης έργου, θα πρέπει να θεσμοθετηθούν με νόμο από την Πολιτεία. Δεν έχουμε τίποτα να εφεύρουμε. Η διεθνής πρακτική διαθέτει τα απαραίτητα δοκιμασμένα πρότυπα. Δεν έχουμε παρά να τα αντιγράψουμε και άμεσα να τα εφαρμόσουμε!
       
      Οι κίνδυνοι στα Τεχνικά Έργα
       
      Οι κίνδυνοι σε κάθε είδους τεχνικό Έργο σχετίζονται με ή προέρχονται από:
       
      • Διαχειριστικές αστοχίες στη διαδικασία παραγωγής του. Αναφερόμενοι στα οικοδομικά έργα, σημειώνονται αστοχίες οι οποίες οδηγούν σε δυσκολίες οικοδόμησης οικοπέδου («καθαρότητα» ιδιοκτησίας, αρτιότητα, απαιτήσεις πολεοδομίας), υπέρβαση του χρόνου (πχ καθυστέρηση στην πολεοδομία, άστοχο χρονοδιάγραμμα), κακή εκτίμηση του κόστους κατασκευής (πχ αδυναμία πρόβλεψης γεωτεχνικών προβλημάτων), ελλιπή αξιολόγηση δυνατοτήτων / ποιοτικών απαιτήσεων Πελάτη κλπ
      • Φυσικά φαινόμενα - Θεομηνίες (σεισμός, πλημμύρες, κατολισθήσεις κλπ)
      • Τυχαία ζημιογόνα γεγονότα (πυρκαγιά, τρομοκρατικές ενέργειες, βανδαλισμοί)
      • Αμέλεια, λάθη ή /και παραλείψεις των Φορέων υλοποίησης έργου.
      • “Κατασκευαστικές-Τεχνολογικές” αστοχίες (Λανθασμένη μελέτη, κακοτεχνία, ελαττωματικά υλικά). Οι αστοχίες αυτές είναι οι πλέον πολύπλοκες, καθώς προέρχονται από τον ατυχή συνδυασμό επιμέρους επιλογών ή υλικών. Αν και η κάθε επιμέρους επιλογή είναι εύστοχη, ενδέχεται ο συνδυασμός των επιμέρους επιλογών να είναι ασύμβατος και επικίνδυνος
       
      Οι παραπάνω κίνδυνοι μπορούν να προέρχονται από οποιαδήποτε φάση κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του έργου (προμελέτη, μελέτη, επίβλεψη, κατασκευή, παραλαβή) και ενδέχεται να εμφανιστούν ακόμη και μετά τη λειτουργία του έργου.
       
      Οι σύγχρονες απαιτήσεις
       
      Οι βασικές απαιτήσεις ποιότητας ενός έργου και ιδιαίτερα των κτιρίων, είναι οι εξής:
      • Ευστάθεια και αξιοπιστία
      • Αντοχή στο χρόνο
      • Οικονομία κατασκευής και λειτουργίας
      Ωστόσο, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου, σε συνδυασμό με την αύξηση των αναγκών των πολιτών, είτε πρόκειται για κατοικία, για εμπορικά κτίρια ή κτήρια συνάθροισης κοινού, οδήγησαν σε σύγχρονες απαιτήσεις “ποιότητας” όπως:
       
      • Ασφάλεια
      • Απαιτήσεις Λειτουργικότητας (πχ επάρκεια, σωστή και οικονομική λειτουργία εγκαταστάσεων, απαιτήσεις δικτύωσης, θερμικής άνεσης, ενεργειακής εξοικονόμησης κλπ)
      • Συντηρησιμότητα
      • Αισθητική και αρμονική ένταξη στο Περιβάλλον
      Μη ικανοποίηση των παραπάνω παραμέτρων με τα δεδομένα της σύγχρονης οικονομίας, τα εξελισσόμενα ήθη της κοινωνίας και την ευρύτερα ισχύουσα νομολογία, μπορεί κάλλιστα να τεκμηριώσει αξίωση για αποζημίωση εις βάρος του Φορέα φερόμενου ως “υπαίτιο” στο έργο.
       
      Οι εμπλεκόμενοι Φορείς
       
      Ο Μηχανικός, από οποιαδήποτε θέση και αν εμπλέκεται στο έργο (Δημόσιος Λειτουργός, Μελετητής, Επιβλέπων, Κατασκευαστής), έχει μερίδιο στην ευθύνη για την αντιμετώπιση των κινδύνων και την επίτευξη των απαιτήσεων του Πελάτη αλλά και του Κοινωνικού Συνόλου για Ποιότητα και Ασφάλεια Κατασκευής. Ο Μηχανικός, δεν είναι ο μόνος και αποκλειστικά υπεύθυνος. Μερίδιο ευθύνης μπορεί να έχουν και άλλοι εμπλεκόμενοι στο έργο, δηλαδή:
      Ο Κύριος του Έργου (σαφής προσδιορισμός αναγκών, χρηματοδότησης, επιλογή συνεργείων, ειλικρινής περιγραφή δεδομένων)
      Η Δημόσια Αρχή (επάρκεια ενημέρωσης για πολύπλοκα θέματα νομοθεσίας, επαρκής έλεγχος, εξυπηρέτηση σε εύλογο χρονικό διάστημα)
      Ο Συμβολαιογράφος ή και ο Δικηγόρος (πχ για την «καθαρότητα» του οικοπέδου)
      Ο Αρχιτέκτων
      Ο Μελετητής
      Ο Επιβλέπων
      Ο Σύμβουλος Ασφάλειας / Τεχνικών Ελέγχων / Ποιότητας
      Ο Εργολάβος Κατασκευαστής
      Οι Υπεργολάβοι
      Οι Προμηθευτές (ποιότητα υλικών, προμήθεια σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κλπ)

      Οι Ευθύνες
       
      Ποινική ευθύνη: “Όποιος, εκ προθέσεως, από δόλο, ή βαριά αμέλεια ζημιώνει κάποιον τιμωρείται”. Δηλαδή, διώκεται ποινικά. Δεν αρκεί να αποζημιώσει αλλά τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, με βάση τον νόμο (Ποινικός Κώδικας).
       
      Αστική Ευθύνη: “Κάθε ενέργεια που ζημιώνει κάποιον, υποχρεωτικά συνεπάγεται την αποκατάσταση της βλάβης από αυτόν, από λάθος του οποίου προήλθε”,. Δηλαδή, σύμφωνα με το νόμο (Αστικός Κώδικας), “όποιος ζημιώνει κάποιον … αποζημιώνει”.
       
      Συμβατική Ευθύνη: Υποχρεώσεις σύμφωνα με τα οριζόμενα στις συμβάσεις που υπογράφουν μεταξύ τους οι φορείς των έργων. Εδώ ισχύουν τα διάφορα πρότυπα Συμβάσεων από τη εγχώρια και διεθνή πρακτική εμπειρία.
       
      Κατανομή Ευθυνών
      Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία
      Σύμφωνα με πρότυπα συμβόλαια τα οποία θα υπογράφουν οι Μηχανικοί (Μελετητές ή Κατασκευαστές) με τους Πελάτες – Εργοδότες τους, τους Υπεργολάβους και Συνεργάτες τους
      Σύμφωνα με την αντικειμενική δυνατότητα ενός εκάστου εκ των Φορέων

      – να προβλέπει μέτρα για αποφυγή, ελαχιστοποίηση και έλεγχο κινδύνων
      – να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ή να περιορίσει τις ζημιογόνες συνέπειες του κινδύνου, όταν αυτός επέλθει. Η τελευταία παράμετρος είναι αυτή που ποικίλει ανάλογα με τις ιδιομορφίες του έργου και ενδέχεται να απαιτεί ενεργοποίηση εμπειρογνωμόνων ή εξειδικευμένων συμβούλων.
       
      Επαγγελματική Ευθύνη Μελετητή–Συμβούλου Μηχανικού
       
      Η Μελέτη είναι «παροχή υπηρεσιών» με εφαρμογή των κανόνων «της τέχνης και της επιστήμης» και όχι «τεχνικό έργο» ή «προϊόν» με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Στην κατηγορία της Μελέτης εντάσσεται και η Παροχή Υπηρεσιών Συμβούλου σε θέματα Διοίκησης Έργου, Επίβλεψης Έργου, Επιθεώρησης– Ελέγχου Ποιότητας Έργου, Ασφάλειας Έργου κλπ.
       
      Η ευθύνη κατά την άσκηση της αντίστοιχης δραστηριότητος σχετίζεται με «υποχρέωση-ευθύνη επιμέλειας», σε αντίθεση με την περίπτωση τεχνικού έργου ή προϊόντος όπου η αντίστοιχη επαγγελματική ευθύνη του Κατασκευαστή ή Προμηθευτή, σχετίζεται με «υποχρέωση αποτελέσματος», δηλαδή επίτευξη ή παροχή ποιότητας συγκεκριμένων προδιαγραφών.
       
      Η Επαγγελματική Ευθύνη του Μελετητή / Συμβούλου Μηχανικού, είναι η ευθύνη του για ενδεχόμενες ζημιογόνες επιπτώσεις εξαιτίας λάθους ή παράλειψης κατά την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας και των σχετικών κανόνων της “Τέχνης και Επιστήμης”.
      Ως Μελετητής νοείται το κάθε Πρόσωπο ή Φορέας, ο οποίος μετέχει στο Σχεδιασμό, Μελέτη, Συντονισμό – Επίβλεψη, Ποιοτικό / Τεχνικό Έλεγχο – Επιθεώρηση. (Σε Κοινοπραξίες /Συμπράξεις Μελετητών, σύμφωνα με τη διεθνή νομολογία και πρακτική, κάθε μέλος ευθύνεται “αλληλέγγυα και εις ολόκληρο”).
       
      Ευθύνη “Κατασκευαστή”
       
      Η έννοια του “Κατασκευαστή” είναι ευρύτερη και θα πρέπει να προσδιοριστεί ευρύτερα. Δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με αυτή του Εργολάβου, αλλά να περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία της κατασκευής και αυτόματα να καθιστά όλους συνυπεύθυνους.
       
      Ο κατασκευαστής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος έναντι του Κυρίου του Έργου για ζημιές στην κατασκευή ή για ζημιές /αστοχίες που εμφανίζονται μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα από την παράδοση του έργου και
      επηρεάζουν την ευστάθεια του έργου
      εκθέτουν σε κίνδυνο την ασφάλειά του ή ακόμη
      επηρεάζουν κάποιο από τα βασικά δομικά στοιχεία του και το καθιστούν επικίνδυνο ή ακατάλληλο για τον προορισμό του.

      Παραγραφή της Ευθύνης
       
      Η επαγγελματική ευθύνη του Μελετητή έχει νόημα και μπορεί να ενεργοποιηθεί μετά την παράδοση-παραλαβή της Μελέτης. Κατά συνέπεια, είναι εύλογο, η σχετική έμφαση να δίνεται στην περίοδο μετά την πρακτική εφαρμογή της Μελέτης και όχι στην αρχική φάση της έκδοσης της Οικοδομικής Άδειας, όταν πρόκειται για κτιριακό έργο ή της δημοπράτησης του αντίστοιχου έργου.
       
      Η εξασφάλιση του εκάστοτε Εργοδότη έναντι του Μελετητή, για μεν την αρχική φάση - συμβατική περίοδο εκπόνησης της μελέτης, επιτυγχάνεται με την «Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης» για δε την μετέπειτα χρονική περίοδο από την παραλαβή της επιτυγχάνεται με κατάλληλο «Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης» (“Professional Indemnity Insurance”).
       
      Σε ότι αφορά την παραγραφή της ευθύνης επισημαίνεται πως δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση με την Ποινική Ευθύνη (δόλος ή «βαριά αμέλεια»), η οποία κατά το άρθρο 286 του Ποινικού Κώδικα, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί, πρακτικά δεν παραγράφεται.
       
      Η επαγγελματική αστική ευθύνη με την έννοια της υποχρέωσης να συμπληρώσει παράληψη ή να διορθώσει κάποιο λάθος, είναι λογικό και δίκαιο να παραγράφεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Στις μελέτες δημοσίων έργων ως χρόνος παραγραφής θεωρείται η εξαετία μετά την παραλαβή της αντίστοιχης μελέτης.
      Στα ιδιωτικά έργα δεν υπάρχει σαφής συγκεκριμένη μνεία και το θέμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο αντίστοιχης σύμβασης ή νομικής επεξεργασίας. Θα μπορούσε όμως να επικαλεσθεί κανείς τη δεκαετία μετά την παραλαβή του αποπερατωμένου έργου, που σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (άρθρο 693), είναι ο χρόνος παραγραφής της ευθύνης του «Κατασκευαστή». Η άποψη αυτή, στηρίζεται στο γεγονός πως, κατά τη διεθνή ασφαλιστική πρακτική, η έννοια του «Κατασκευαστή» περιλαμβάνει όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία υλοποίησης της κατασκευής. όπου συνήθως εφαρμόζεται η αρχή της συνυπευθυνότητας. Αυτό γιατί είναι πρακτικά δύσκολη η απόδοση ευθυνών.
       
      Η Ελληνική Πραγματικότητα
       
      Στη χώρα μας, ειδικά στο χώρο παραγωγής ιδιωτικών Έργων, ο προσδιορισμός των Ευθυνών είναι ένα σχετικά ασαφές “τοπίο”, που όταν υπάρξει «πρόβλημα» κατά κανόνα απαιτείται νομική υποστήριξη και επίπονες διαδικασίες.
       
      Λαμβάνοντας υπόψη τις αντικειμενικές Συνθήκες παραγωγής ιδιωτικών Έργων, σημειώνεται πως το γενικότερο περιβάλλον, χαρακτηρίζεται από:
      Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών
      Αδυναμία αποτελεσματικού ελέγχου
      Ανοικτό πεδίο για πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις

      Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, στην προσπάθειά της η Πολιτεία να καλύψει το κενό που δημιουργείται, προσθέτει συνεχώς ευθύνες στους Μηχανικούς, ενώ έχει ποινικοποιήσει πλήρως τις ευθύνες τους, ακόμη και την αμέλεια! (Ν. 2331/95, τροποποίηση άρθρου 286 του Ποινικού Κώδικα) Η παγκόσμια αυτή πρωτοτυπία δείχνει ανάγλυφα την ανωριμότητα της Ελληνικής Αγοράς και απαιτεί ολοκληρωμένη αντιμετώπιση από την Πολιτεία και τους Φορείς των Μηχανικών.
       
      Οι ευθύνες του Κατασκευαστή προκύπτουν μάλλον από τη νομολογία και όχι από σαφείς νομοθετικές διατάξεις, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίζεται ως Κατασκευαστής Ιδιωτικών Έργων.
       
      Οι Προμηθευτές προϊόντων ελέγχονται ελάχιστα για την τήρηση προδιαγραφών στα προϊόντα τους.
       
      Αποτέλεσμα, ο Μηχανικός να αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα, συγκεντρώνοντας τις ευθύνες όλων σχεδόν των εμπλεκομένων στα ιδιωτικά έργα.
       
      Οι εξελίξεις
       
      Οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις σε σχέση με αρμοδιότητες, υποχρεώσεις και αντίστοιχες Ευθύνες των εμπλεκόμενων Φορέων θα πρέπει απαραίτητα να ακολουθούν τις ακόλουθες βασικές αρχές:
      Ο Ιδιοκτήτης (εργοδότης) ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο “αιτεί” την έκδοση άδειας δόμησης, υποβάλλοντας κατάλληλα δικαιολογητικά και στοιχεία που αποδεικνύουν την κυριότητα και νομιμότητα της κατασκευής
      Η Αρμόδια Υπηρεσία “ελέγχει” την πληρότητα των στοιχείων και των δηλώσεων που υποβλήθηκαν και εγκρίνει τη χορήγηση άδειας δόμησης
      Οι Μελετητές οφείλουν να εκπονούν τις Μελέτες σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος και του διαγράμματος κάλυψης και σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τις προδιαγραφές εκπόνησης μελετών και τους κανονισμούς που ισχύουν και να υποβάλουν σχετική δήλωση
      Οι Επιβλέποντες Μηχανικοί οφείλουν να επιβλέπουν τις εργασίες δόμησης, ώστε αυτές να εκτελούνται σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος κάλυψης και της μελέτης που υποβλήθηκε και να υποβάλουν σχετική δήλωση

      Οι Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, οι οποίοι ασχολούνται με τα κτιριακά έργα έχουν να αντιμετωπίσουν τις εξής ευθύνες:
      Σύνταξη Μελετών και Σχεδίων
      Σύνταξη Φακέλου / Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας (ΦΑΕ – ΣΑΕ)
      Χρονοδιαγράμματα Κατασκευής
      Σύνταξη Προϋπολογισμού Έργου
      Επίβλεψη Εφαρμογής Μελέτης και Κατασκευής
      Επίβλεψη των φάσεων Κατασκευής και των Μέτρων Ασφαλείας
      Παραλαβή του αποπερατωμένου Έργου

      Για τις παραπάνω ευθύνες του είναι υπόλογος έναντι:
      Του ιδιοκτήτη (ΚτΕ)
      Των Υπηρεσιών του Δημοσίου
      Του Εργατοτεχνικού Προσωπικού
      Του Κατασκευαστή
      Διαφόρων “Τρίτων”.

      Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η παραπάνω κατάσταση δημιουργεί αντικειμενικά μεγάλη επαγγελματική ανασφάλεια και αβεβαιότητα, Ευθύνες τις οποίες αρκετοί Μηχανικοί έχουν βιώσει στην πράξη με ενίοτε επώδυνο τρόπο.
       
      Για αυτό το λόγο, πέρα από την επιδίωξη του κάθε Μηχανικού (ατομικά ή με τα συλλογικά του Όργανα) για εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, θα πρέπει συγχρόνως να υπάρξει η κατάλληλη μέριμνα για οργάνωση στην πράξη της απαραίτητης “άμυνας”. Προς τούτο, πρέπει να αξιοποιηθεί η Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης, που φαίνεται να είναι η πλέον γόνιμη και αξιόπιστη λύση στο όλο πρόβλημα των Ευθυνών. Θεσμός, που είναι δοκιμασμένος με επιτυχία στις υπόλοιπες προηγμένες χώρες εδώ και αρκετά χρόνια.
       
      Συμπεράσματα
       
      Ο Μηχανικός ασκεί ένα σύνθετο επάγγελμα που μοιραία συνεπάγεται Κινδύνους οι οποίοι δεν μπορούν να εξαλειφθούν και Ευθύνες τις οποίες πρέπει να τις αναλάβει, στον βαθμό που του αναλογούν.
       
      Η Πολιτεία θα πρέπει να «ξεκαθαρίσει” το τοπίο των ευθυνών ως βασική υποχρέωσή της απέναντι στο Κοινωνικό Σύνολο
       
      Οι Υπηρεσίες της Πολιτείας δεν πρέπει να είναι στο απυρόβλητο, αλλά να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν
       
      Η Ποινική Ευθύνη συνδέεται με τιμωρία και δεν ασφαλίζεται. Απεναντίας, η Αστική Ευθύνη ασφαλίζεται. Πρέπει συστηματικά να εφαρμοσθεί και στη χώρα μας
       
      Η Ασφάλιση είναι ένας δόκιμος τρόπος για τον περιορισμό των αβεβαιοτήτων και των κινδύνων που προέρχονται από τις ευθύνες, στο βαθμό που είναι ουσιαστική και βασίζεται σε αξιόπιστα ασφαλιστήρια συμβόλαια και σωστές υπηρεσίες, που να οδηγούν σε δίκαια αποζημίωση, χωρίς χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες.
       
      Η θεσμοθέτηση της ασφαλιστικής κάλυψης της Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης του Μηχανικού (Φυσικό Πρόσωπο ή Οργανωμένη Εταιρία), παρέχοντος Υπηρεσίες Μελετητή – Επιβλέποντα – Συμβούλου και της ασφαλιστικής κάλυψης της 10ετους εγγύησης του Κατασκευαστή (στην ευρεία του έννοια), πιστεύεται πως είναι τα “εργαλεία” που θα λύσουν το πρόβλημα του βάρους της Ευθύνης και θα οδηγήσουν στον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής Έργων στη χώρα μας.
       
      Οι Μηχανικοί και οι Φορείς τους θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση του θεσμού της Ασφάλισης και την ανάδειξη του ουσιαστικού ρόλου της, προς όφελος των Μηχανικών με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή του Εργολάβου - Κατασκευαστή.
       
      Από τον κ. Γιώργοο Κουτίνα, Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων σε θέματα αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων.
      **********************(Διεγράφη διαφημιστική παραπομπή)****************
       
       
      Το Φόρουμ δεν είναι μέσο διαφήμισης και φυσικά δεν εξυπηρετεί τέτοιους σκοπούς.
      Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να σεβαστείτε του Κανόνες Συμμετοχής και ειδικότερα το Νο 7 αυτών και να μην επαναληφθεί ανάλογο προμοτάρισμά σας.
       
      ilias
      Περισσότερα...

      2913 • 4

    19. Αρθρογραφία

      Ο Συντελεστής Θερμικής Αγωγιμότητας λ και το Πάχος Μόνωσης

      Παντελής Πατενιώτης

      Ο Συντελεστής Θερμικής Αγωγιμότητας λ και το Πάχος Μόνωσης
       
      Η κρίση και οι αυξημένες τιμές στο πετρέλαιο θέρμανσης δημιούργησαν μια ξαφνική ευαισθητοποίηση της αγοράς σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας.
       
      Το πρώτο μέλημα φυσικά είναι η καλλίτερη δυνατή θερμομόνωση της εξωτερικής επιφάνειας του κτιρίου της οποίας το 90% αποτελούν τα δομικά του στοιχεία (τοίχοι και οροφή).
       
      Επειδή όμως στην χώρα μας όλα συμβαίνουν ξαφνικά και οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν την δυνατότητα να ενημερωθούν αντικειμενικά, οι επιτήδειοι των φορέων της αγοράς, προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξαπατήσουν τους καταναλωτές παρερμηνεύοντας σκοπίμως ακόμη και τις πιο απλές θεωρίες της φυσικής που διδάσκεται σε μαθητές γυμνασίου.
      Έτσι λοιπόν με μεγάλη μας έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τους επιτήδειους τα εξής εξωφρενικά:
      Θερμομονωτικά υλικά με συντελεστή λ μικρότερο κατά 0,005 W/(m·K) από παρεμφερή, πετυχαίνουν την ίδια μόνωση με το μισό πάχος!!!
      Υπάρχουν θερμομονωτικά χρώματα!!!
      Υπάρχουν θερμομονωτικοί σοβάδες πάχους 1χιλ που παρέχουν την ίδια θερμομόνωση με θερμομονωτικά υλικά (πολυστερίνης, πετροβάμβακα) πάχους 50χιλ!!!
      Υπάρχουν Θερμομονωτικά υλικά με συντελεστή λ μικρότερο από 0,029 W/(m·K)!

      Το πρώτο ειδικότερα έχει οδηγήσει την αγορά αλλά παραδόξως και τον τεχνικό κόσμο της χώρας σε μια απίστευτη λαμδο-λαγνεία, με αποτέλεσμα ορισμένοι παραγωγοί θερμομονωτικών υλικών να δηλώνουν στα προϊόντα τους ψευδείς τιμές συντελεστή λ.
      Και επειδή στη χώρα μας είσαι ότι δηλώσεις και επιπλέον δεν υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος της αγοράς, είναι εύκολα αντιληπτό ότι οι πάσης φύσεως επιτήδειοι επωφελούνται εξαπατώντας τους πάντες.
       
      Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος EPS (Διογκωμένης Πολυστερίνης) αισθάνεται την υποχρέωση να ενημερώσει το κοινό υπεύθυνα και αντικειμενικά με βάση τα διεθνή & εθνικά πρότυπα, καθώς επίσης με βάση την διεθνή πρακτική και εμπειρία για τα δεδομένα που θα πρέπει να έχει υπόψη του στην επιλογή του καταλληλότερου θερμομονωτικού υλικού.
       
      Για τον υπολογισμό της θερμομόνωσης των δομικών στοιχείων του κτιρίου (ΚΕΝΑΚ) χρησιμοποιείται ο

      Συντελεστής Θερμοπερατότητας (U-Value) U = 1/R1 + 1/R2 + ……


       
      Για τον υπολογισμό του χρησιμοποιούμε τους συντελεστές θερμικής αντίστασης R των υλικών με τα οποία είναι κατασκευασμένο το δομικό στοιχείο π.χ. σκυρόδεμα, τούβλα, θερμομονωτικά, σοβάδες).
       
      Ο συντελεστής θερμικής αντίστασης R υπολογίζεται από την διαίρεση του πάχους του υλικού με τον συντελεστή λ. Δηλαδή R=Π/λ (το πάχος σε εκατοστά του μέτρου)
       
      Συνεπώς για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε αντικειμενικά την θερμομονωτική αξία ενός υλικού θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το πάχος του υλικού, το οποίο παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο σε μια καλή θερμομόνωση, αφού είναι ευθέως ανάλογο με αυτήν.
       
      Για την πλήρη κατανόηση των ανωτέρω παίρνουμε δύο παρόμοια θερμομονωτικά υλικά Υ1 και Υ2 με διαφορετικά λ, λ1 και λ2
      Έστω: λ1 = 0,031 W/(m·K) και λ2 = 0,036 W/(m·K) δηλαδή με διαφορά = 0,005 W/(m·K)
      Στη συνέχεια θα υπολογίσουμε τι πάχος Π απαιτείται από κάθε υλικό για να έχουμε την ίδια ακριβώς θερμομόνωση. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε: R1 = R2 δηλαδή Π1/λ1 = Π2/λ2
       
      Αν θεωρήσουμε ότι Π1 = 10 εκατοστά τότε:
      10/0,031 = Π2/0,036 συνεπώς Π2 = 10 · 0,036/0,031 = 11,61 εκατοστά.
      Άρα η διαφορά των δύο υλικών για να έχουμε την ίδια θερμομονωτική αξία είναι 1,6 εκατοστά.
       
      Συνεπώς για μικρότερα πάχη η διαφορά είναι αντίστοιχα μικρότερη.
       
      Συμπέρασμα: Η μεγαλύτερη δυνατή θερμομόνωση επιτυγχάνεται μέσω του μεγαλύτερου πάχους θερμομονωτικού υλικού με το μικρότερο δυνατό κόστος.
       
      Στην ιστοσελίδα του συνδέσμου www.epshellas.com στην θέση προδιαγραφές είναι ανηρτημένες οι μέσες τιμές θερμικής αγωγιμότητας λ των διαφόρων τύπων διογκωμένης πολυστερίνης EPS.
       
      Οι τιμές αυτές ελέγχονται εργαστηριακά σε όλα τα εργοστάσια του Συνδέσμου σε ετήσια βάση και οι παραγωγές τους επιθεωρούνται σε εξαμηνιαία βάση από επίσημο Κοινοποιημένο Φορέα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
       
      Επειδή οι ανωτέρω προϋποθέσεις ΔΕΝ τηρούνται από όλους τους παραγωγούς που διακινούν θερμομονωτικά υλικά στην αγορά, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο EPS και να ενημερώνονται υπεύθυνα για τα πιστοποιημένα προϊόντα και συστήματα που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά, καθώς επίσης για τις προσπάθειες αυτών που αποβλέπουν στην εξαπάτηση του αγοραστικού κοινού.
       
      Παντελής Πατενιώτης
      Γενικός Διευθυντής ΠΑΣΥΔΙΠ
      CEN Technical Expert
       
      Πηγή: http://www.epshellas.com
      Περισσότερα...

      5146 • 12

    20. Αρθρογραφία

      Σύστημα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών - Αναδεικνύει το ρόλο του Αρχιτέκτονα / Μηχανικού αλλά και τις ευθύνες του

      Γιώργος Κουτίνας

      Σύστημα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών - Αναδεικνύει το ρόλο του Αρχιτέκτονα / Μηχανικού αλλά και τις ευθύνες του
       
      Από 1 Μαρτίου 2012 άρχισε η εφαρμογή του Νόμου 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», με τον οποίο αλλάζει ριζικά το καθεστώς αδειοδότησης και ελέγχου των οικοδομικών έργων.
       
      Είναι βέβαιο πως η νέα διαδικασία κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την εξυγίανση του όλου συστήματος και τον περιορισμό της ασυδοσίας και των φαινομένων διαφθοράς των Πολεοδομικών Υπηρεσιών.
       
      Η μέχρι τώρα κακοδαιμονία
       
      Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα το ισχύον σύστημα χαρακτηριζόταν από:
       
      - Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      - Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών για ουσιαστικό έλεγχο των μελετών και κατασκευών οικοδομικών έργων.
       
      Αποτέλεσμα: ένα πεδίο ανοιχτό σε πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις με εμφανή σημεία οικονομικής διαφθοράς και ένα περιβάλλον μειωμένης ποιότητας κατασκευής, πάντα εις βάρος του εκάστοτε Ιδιοκτήτη.
      Παράλληλα επικρατεί επαγγελματική ανασφάλεια για τους εμπλεκόμενους Αρχιτέκτονες – Μηχανικούς και πλήρης σύγχυση σε θέματα ευθύνης, στα πλαίσια κάποιας αστοχίας κατασκευής με σοβαρή οικονομική ζημιά για τον Ιδιοκτήτη ή επέλευσης κάποιου σοβαρό ατύχημα κατά την υλοποίηση του έργου. Παρόμοια συμβάντα μόνο λίγα δεν είναι καθώς είναι πολλοί οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που έχουν εμπλακεί σε ευρωβόρες και ψυχοφθόρες διαδικασίες αντεκδικήσεων και δικαστικών αγώνων.
       
      Φυσικά, δεν μιλάμε για τις ειδικές περιπτώσεις κάποιου σημαντικού σεισμού, όπου ο Εγκέλαδος με δραματικό τρόπο ταρακουνάει όχι μόνο κτήρια αλλά και … συνειδήσεις υπαλλήλων πολεοδομικών υπηρεσιών, Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών, Μελετητών – Επιβλεπόντων – Κατασκευαστών. Ενίοτε και των ίδιων των Ιδιοκτητών, που ανέχθηκαν ή συνειδητά συνέβαλλαν σε κάποια παρανομία.
       
      Αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός
       
      Όλοι όσοι με κάποιο τρόπο εμπλέκονται στο κύκλωμα της κατασκευής οικοδομικών έργων γνωρίζουν πως το σύστημα πρέπει οπωσδήποτε να εκσυγχρονιστεί. Κατά καιρούς εκδηλώθηκαν σχετικές προσπάθειες, με ευρύτερα γνωστά τα αίτια της αποτυχίας των όποιων προσπαθειών μεταρρύθμισης του συστήματος για περιορισμό του ρόλου του Κράτους και για ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με ανάδειξη της ατομικής ευθύνης.
       
      Ο κρατικός πατερναλισμός με τα πολιτικά και συντεχνιακά συμφέροντα δεν άφηναν περιθώρια να ευδοκιμήσουν τα όποια εκσυγχρονιστικά μέτρα, κατά τα πρότυπα των άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
       
      Οι όποιες προσπάθειες της Πολιτείας παρέμεναν πάντα μία θετική βούληση που εκφυλιζόταν σε ”άσκηση επί χάρτου” είτε κατά την αρχική φάση ανάληψης της πολιτικής ηγεσίας ή λίγο πριν τις επόμενες εκλογές.
      Βέβαια, οι καιροί αλλάζουν. Η οδυνηρή περιπέτεια στην οποία έχει εμπλακεί η χώρα μας δεν αφήνει περιθώρια για ολιγωρία στην ανάγκη μεταρρύθμισης και προσαρμογής σε αυτό που διεθνώς θεωρείται “καθιερωμένη πρακτική” (established practice).
       
      Το νέο καθεστώς
       
      Ο νέος Νόμος για την «έκδοση αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», πιστεύεται πως αποτελεί ένα θετικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό των οικοδομικών έργων. Παρά την τρέχουσα ύφεση, αναμένονται κάποια στιγμή να αρχίσουν να κινούνται, αυτή τη φορά όμως σε νέα ορθολογική βάση, αφού οι Υπηρεσίες Δόμησης παύουν να έχουν αρμοδιότητα για τη διεξαγωγή του ελεγκτικού έργου, το οποίο πλέον θα ανατίθεται σε ανεξάρτητους Ελεγκτές Δόμησης.
       
      Επισημαίνεται πως με το νέο νόμο, οι Υπηρεσίες Δόμησης πρέπει:
       
      - Να εκδίδουν εντός πέντε ημερών την έγκριση δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος δόμησης και των αποδεικτικών καταβολής εισφορών και κρατήσεων για τις υπηρεσίες μηχανικού
      - Να εκδίδουν εντός δυο ημερών την άδεια δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο πληρότητας του φακέλου με τις απαιτούμενες μελέτες, οι οποίες υποβάλλονται πλέον με ευθύνη του μελετητή, χωρίς να υπεισέρχονται σε οποιονδήποτε περαιτέρω έλεγχο.
       
      Οι ευθύνες
       
      Είναι προφανές πως οι Υπηρεσίες Δόμησης, ως θεσμικά όργανα του Κράτους, θα αναλαμβάνουν την τυπική ευθύνη επιμέλειας που τους αναλογεί. Απεναντίας, οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που θα υποβάλλουν ηλεκτρονικά πλέον τις εκάστοτε Μελέτες, θα αναλαμβάνουν τις ουσιαστικές ευθύνες για τυχόν ζημιές ή οικονομικές απώλειες από τη μη αρτιότητα και πληρότητά τους. Κάτι, που κατά βάση υπήρχε και πριν. Ίσως σε ”λανθάνουσα κατάσταση” γιατί έτσι βόλευε το σύστημα, αφού υπήρχε η ψευδαίσθηση πως η αρμόδια υπηρεσία της πολεοδομίας που “ήλεγχε και σφράγιζε τη Μελέτη” αναλάμβανε και την ευθύνη ή τουλάχιστον μέρος αυτής.
      Ο νέος νόμος προβλέπει και τους Ελεγκτές Δόμησης οι οποίοι θα αναλαμβάνουν υπεύθυνο ρόλο στη διαδικασία ελέγχου σε «κρίσιμες» φάσεις της υλοποίησης του εκάστοτε έργου. Οι Ελεγκτές Δόμησης, όπως έχει θεσπισθεί και με τους Ενεργειακούς Επιθεωρητές, θα είναι διαπιστευμένοι έμπειροι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν τυπικά και ουσιαστικά ευθύνες για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν.
       
      Εν κατακλείδι, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως οι ευθύνες των Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών πάντα υπάρχουν και τους βαραίνουν. Σε όλες τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού ισχύει και εφαρμόζεται συστηματικά ο θεσμός της Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης, ως το μοναδικό και πλέον αξιόπιστο “εργαλείο” για την νομική και οικονομική προστασία τους αλλά και για την ευρύτερη διασφάλιση του συστήματος παραγωγής κατασκευαστικών έργων. Μήπως πρέπει κάποτε να αλλάξουμε και να προσαρμοστούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα;
       
      ΣΗΜΕΙΩΣΗ
      Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2012 στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
       
      Από Γιώργο Κουτίνα: Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων σε θέματα ασφαλίσεων αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος της «ΚΟΥΤΙΝΑΣ ΑΕ - Μεσίτες Ασφαλίσεων & Αντασφαλίσεων», Εξουσιοδοτημένος Ανταποκριτής Lloyd's ([email protected] - www.gkoutinas.gr).
      Περισσότερα...

      2602 • 10

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.