Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    419 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      GTnews

      Στο τελικό κείμενο συμβιβασμού στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας περιλήφθηκαν τελικά οι δύο προτάσεις που διεκδίκησε η ελληνική πλευρά. Προβλέπεται ρητά η δυνατότητα ενεργοποίησης του μηχανισμού προστασίας έναντι των τυχόν υψηλών τιμών όπως εφαρμόστηκε στην Ελλάδα και αποτυπώθηκε σε σχετικό κανονισμό της Ε.Ε. Ο μηχανισμός αν χρειασθεί σε περίπτωση νέας κρίσης προβλέπει συλλογή υπερεσόδων από τη χονδρική αγορά για τη χρηματοδότηση επιδοτήσεων των τιμών καταναλωτή.
      Επίσης, στο πλαίσιο των μηχανισμών διαθεσιμότητας ισχύος περιελήφθη ρητή διάταξη που επιτρέπει την αμοιβή διαθεσιμότητας μονάδων φυσικού αερίου εφόσον ικανοποιούν τις τεχνικές προδιαγραφές που θα απαιτηθούν, διάταξη με την οποία θα μπορεί να εφαρμοσθεί ο μηχανισμός για την ευελιξία όπως ανέφερε ρητά και η Επίτροπος Ενέργειας.
      Η διαφωνία που παρέμεινε στο Συμβούλιο αφορά στον τρόπο εφαρμογής των συμβάσεων οικονομικών διαφορών μεταξύ του κράτους και πυρηνικών σταθμών που ανακαινίζονται και παρατείνεται ο χρόνος ζωής τους. Σε όλα τα λοιπά θέματα επετεύχθη συμφωνία.
    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Αύξηση της θερμοκρασίας στην Ελλάδα μέχρι τα μέσα του αιώνα από 2 έως και 3,4 βαθμούς Κελσίου, συχνότερα θερμά επεισόδια, καύσωνες και τροπικές νύχτες τα καλοκαίρια, ξηρασία και πίεση στην αγροτική παραγωγή, δυσφορία στους τουριστικούς προορισμούς, μεγάλη κατανάλωση ενέργειας για ψύξη. Το κοντινό μέλλον της κλιματικής αλλαγής περιγράφεται συγκεκριμένα από τη νέα έρευνα της διαΝΕΟσις, που παρουσιάζει η «Κ». Το πιο σημαντικό είναι πως δεν μένει στις αρνητικές επισημάνσεις, αλλά αναζητάει τα «πράσινα» μονοπάτια και δρόμους για να αναστραφεί και να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση.
      Τα έντονα και ακραία καιρικά φαινόμενα, που πυκνώνουν, τροφοδοτούν την ανησυχία και τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή. Μια πολύ ουσιαστική συνεισφορά στην κατανόηση των τάσεων αποτελεί η έρευνα «Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα», που διεξήχθη από επιστημονική ομάδα υπό τον συντονισμό του καθηγητή του ΕΚΠΑ Κώστα Καρτάλη. Η έρευνα μελετάει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην πρωτογενή παραγωγή και στον τουρισμό, καθώς και τη ζωή στις πόλεις στις επόμενες δεκαετίες (και όχι στο απόμακρο μέλλον), σε δύο περιόδους: 2026-2045 και 2046-2065. Οι ερευνητές στην ογκώδη μελέτη τους χώρισαν την Ελλάδα σε 850 τετράγωνα με πλευρές 12,5Χ12,5 χιλιομέτρων. Με εργαλείο τρία από τα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (ΙPCC) εξέτασαν 21 κλιματικούς δείκτες για τις 850 περιοχές δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό της χώρας, με συγκεκριμένες προβλέψεις για κάθε τετράγωνο.
      Οι τρεις περιπτώσεις
      Τα τρία σενάρια που χρησιμοποιούνται είναι το RCP 2.6 (αισιόδοξο), που προβλέπει άνοδο της μέσης θερμοκρασίας της Γης έως 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, το RCP 4.5 (μεσαίο), σύμφωνα με το οποίο η αύξηση αγγίζει τους 3 βαθμούς, και το RCP 8.5 (δυσμενές), με δραματική αύξηση της θερμοκρασίας έως και 5 βαθμούς (σε κάποιες περιοχές) μέχρι το 2100.
      Η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της χώρας αφήνει πολύ πιο έντονο αποτύπωμα μέσα στις ελληνικές τσιμεντουπόλεις, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Στην Αθήνα, η μέση θερμοκρασία στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα θα ανέβει στους 17 βαθμούς Κελσίου σύμφωνα με το ευνοϊκό σενάριο ή θα αγγίξει τους 18° C με το δυσμενές, από 15,6° C που ήταν την περίοδο 1971-2000. Αυτή η άνοδος μεταφράζεται σε ακόμα πυκνότερους καύσωνες και «θερμά επεισόδια». Την περίοδο 1971-2000 στο κέντρο της Αθήνας σημειώνονταν κατά μέσον όρο 1,4 «θερμά επεισόδια» το έτος. Την ερχόμενη 25ετία, ακόμα και με το καλύτερο σενάριο, θα έχουμε κατά μέσον όρο έξι. Με το μεσαίο σενάριο θα έχουμε πάνω από εννιά! Στην Πάτρα και στην Καλαμάτα, με το πιο απαισιόδοξο σενάριο, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες θα ξεπεράσει τους 3 βαθμούς! Η μεγάλη αύξηση των ημερών με θερμοκρασίες άνω των 37° C και των «τροπικών νυχτών» (όπου το θερμόμετρο δεν πέφτει κάτω από τους 20° C) έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, καθώς συνδέεται με τάσεις ανόδου της θνησιμότητας και των καρδιαγγειακών παθήσεων.
      Στον αγροτικό τομέα υπάρχει η εκτίμηση πως για πολλές καλλιέργειες η βλαστική περίοδος θα επιμηκυνθεί, «διαμορφώνοντας ευνοϊκότερες συνθήκες καλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα». Θα δημιουργηθούν όροι για την ανάπτυξη κάποιων καλλιεργειών, όπως το βαμβάκι (λόγω αυξημένων θερμοκρασιών). Συνολικά, όμως, οι συνέπειες στον αγροτικό τομέα θα είναι αρνητικές. Μείωση βροχοπτώσεων και εδαφικής υγρασίας, αύξηση ημερών με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. 

      Τα υδάτινα αποθέματα
      Οι περισσότερες καλλιέργειες και η κτηνοτροφία θα επηρεαστούν αρνητικά κυρίως στο Ηράκλειο, στην Ηλεία, στην Κορινθία και στη Λάρισα. Η καλλιέργεια ζωοτροφών θα έχει μειωμένη απόδοση και μεγαλύτερες απαιτήσεις για νερό. Συνολικά το ζήτημα της σωστής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων και ειδικά του νερού αναδεικνύεται σε κρίσιμο.
      Και στον τουριστικό τομέα, μια πρώτη, επιπόλαιη ανάγνωση των δεδομένων μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η κλιματική αλλαγή λειτουργεί θετικά, προκαλώντας επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, με καλοκαιρινές συνθήκες από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Ομως, η ολοένα και συχνότερη εμφάνιση επεισοδίων καύσωνα θα χειροτερεύει δραστικά την τουριστική εμπειρία στην Ελλάδα.
        Οι ερευνητές επέλεξαν 91 τουριστικές περιοχές, χωρισμένες σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το αν είναι πολύ ανεπτυγμένες (π.χ. Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος, Χερσόνησος Ηρακλείου), απλά ανεπτυγμένες (Μονεμβασιά, Ναύπλιο, Σύρος) ή αναπτυσσόμενες (Κάρπαθος, Αιδηψός, Κύθηρα, Παξοί). Το συμπέρασμα είναι πως με το δυσμενές σενάριο, στις 52 από αυτές τις περιοχές η αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι τα μέσα του αιώνα θα ξεπεράσει τους 2,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1971-2000.
      Στη μελέτη υπολογίζεται πως σήμερα η μέση Ελληνίδα ή ο μέσος Ελληνας εκπέμπει επτά τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, ποσότητα που πρέπει να μειωθεί στους τρεις τόνους μέχρι το 2030, σύμφωνα με τον στόχο της Ε.Ε. για μείωση των εκλύσεων κατά 55%. Μερικά πράγματα μπορούν να γίνουν από τους πολίτες ξεχωριστά, όπως για παράδειγμα η αποφυγή χρήσης αεροπλάνου (ειδικά για κοντινές αποστάσεις) καθώς και η σωστή χρήση του Ι.Χ. αυτοκινήτου. Υπολογίζεται πως οι μετακινήσεις με Ι.Χ. αυτοκίνητα και τα αεροπορικά ταξίδια ευθύνονται έως και για τις μισές εκλύσεις CO2 του καθενός μας. Ενας πολίτης που ταξιδεύει τέσσερις φορές τον χρόνο Αθήνα – Θεσσαλονίκη μετ’ επιστροφής με το αεροπλάνο εκλύει 1,28 τόνους ισοδύναμου CO2. Το ίδιο ταξίδι με τρένο προκαλεί μόνο 0,28 τόνους ισοδύναμου CO2 κατ’ άτομο.
      Τι δέον γενέσθαι
      Αλλά η μεγάλη, η κρίσιμη μείωση των εκπομπών δεν μπορεί να έρθει από επιλογές συνειδητοποιημένων πολιτών σε προσωπικό επίπεδο (όσο χρήσιμες κι αν είναι), αλλά από συνολικές παρεμβάσεις σε επίπεδο πολιτικής. Με αλλαγή του μείγματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με διαρκή ενίσχυση των ΑΠΕ, με ενεργειακά αποδοτικά κτίρια και υποδομές, με βαθιές αλλαγές σε βιομηχανία, κατανάλωση, κτηνοτροφία και γεωργία. Με ανάπτυξη του πρασίνου στις πόλεις, τόσο με μεγάλες παρεμβάσεις όσο και με μικρά ή μεσαία αστικά πάρκα, οάσεις μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η έρευνα μελετάει ορισμένες συγκεκριμένες τέτοιες παρεμβάσεις και τα αποτελέσματά τους.
      Πολύ περισσότερο από ένα καμπανάκι κινδύνου, η έρευνα της διαΝΕΟσις είναι και ένας οδηγός απαντήσεων, μια ανίχνευση ελπιδοφόρων διαδρομών σε ένα μέλλον που εάν επικρατήσει το business as usual (ακόμα και με πράσινο περιτύλιγμα) φαίνεται πολύ γκρίζο.
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Φέτος, στις 21 Μαρτίου του 2021 γιορτάζουμε διπλή επέτειο. Την Παγκόσμια Ημέρα Δασών, αλλά και, λόγω της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, τον ρόλο που διαδραμάτισαν τα Δάση ως κιβωτός του Ελληνισμού και ορμητήριο για τη ζωή και τη λευτεριά.
      Η χώρα μας είναι κυρίως ορεινή αφού όπου και αν ρίξει κάποιος το βλέμμα  του αυτό θα σταματήσει σε κάποια υψηλή κορυφή.
      Τα βουνά και τα δάση με όλη την πολύπλευρη και πολύτιμη συμβολή τους στη ζωή των Ελλήνων, βοήθησαν και στη διαφύλαξη και συνέχιση της πλούσιας παράδοσης μας. Ο σκλαβωμένος λαός συγκινούνταν ιδιαίτερα από την ελεύθερη ζωή που ζούσαν οι αρματολοί και κλέφτες στα βουνά και τα δάση και την αποτύπωσε στα δημοτικά μας τραγούδια, αλλά και ποιήματα, τα οποία εξυμνούν και τους αγώνες τους για την Πατρίδα και τη λευτεριά.
      Η σημερινή ημέρα είναι μια ημέρα ενημέρωσης και υπενθύμισης στους λαούς για την μεγάλη προσφορά των Δασών σε υλικά και άυλα αγαθά και την ανάγκη προστασίας τους. Η ημέρα αυτή, που ημερολογιακά είναι η πρώτη ημέρα της Άνοιξης επιλέχθηκε ως σύμβολο ανανέωσης και ελπίδας για το μέλλον και ανακηρύχτηκε Παγκόσμια ημέρα Δασών τα τελευταία πενήντα χρόνια, από το 1971.
      Το Ελληνικό δάσος χαρακτηρίζεται από μια πολυλειτουργικότητα που συνδυάζει παραγωγή οικονομικών και προσφορά κοινωφελών αγαθών. Οι διάφορες κοινωφελείς λειτουργίες του αποκτούν με το χρόνο προβάδισμα έναντι του οικονομικού του ρόλου.
      Η οικολογική λειτουργία συντελεί στην προστασία του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε και δραστηριοποιούμαστε.
      Η προστατευτική λειτουργία, αντιδιαβρωτική και  αντιπλημμυρική, συμβάλλει  στην προστασία τόσο των δασικών εδαφών όσο και των πολύτιμων υποδομών και περιουσιών από την καταστροφή.
      Όσον αφορά  τον υδρολογικό κύκλο, ο ρόλος του δάσους στην υδατική οικονομία αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού είναι καθοριστικός και  έχει ήδη αρχίσει να απασχολεί τις περισσότερες χώρες.
      Ανεκτίμητης αξίας είναι και η αισθητική και αναψυχική επίδραση του αφού αποτελεί χώρο ηρεμίας και πνευματικής ανάτασης για  τον σύγχρονο άνθρωπο.
      Τέλος τα δάση αποτέλεσαν και αποτελούν θύλακες πλούσιας βιοποικιλότητας, μια σημαντική κληρονομιά για τις επερχόμενες γενεές.
      Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι σε όλα τα προγράμματα ανάπτυξης οφείλουμε να περιλαμβάνουμε τα δάση, στα οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται ορθολογική διαχείριση ώστε να συμβάλλουν στην αειφόρο ανάπτυξη όχι μόνον σε τοπικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο
      Η Δασοπονία είναι ένας επιστημονικός κλάδος με κοινωνικό πρόσωπο και θα πρέπει να αξιοποιηθεί όχι μόνο από τους πολιτικούς και τους παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και από τις τοπικές κοινωνίες. ώστε να δρομολογηθεί μια συνεργασία μεταξύ τους με στόχο  την αειφόρο ανάπτυξη. Όλοι μαζί, τα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα, οι Δασικές Υπηρεσίες καθώς και οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις και να συμβουλέψουμε σωστά την Ελληνική Πολιτεία.
      Αυτό που σήμερα ονομάζουμε ‘Ελληνική Δασοπονία’ και ‘Ελληνική Δασολογική Εκπαίδευση’, είναι  η μετεξέλιξη της χρήσης και διαχείρισης των δασών της χώρας μας από τα χρόνια της Επανάστασης του 1821 έως σήμερα και αυτή η αποκτηθείσα γνώση και εμπειρία ΄μπορεί να αποτελέσει εφόδιο στην επιτυχή αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος, σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο φυσικό περιβάλλον.
      *Η Θέκλα Τσιτσώνη είναι Πρόεδρος του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ
    4. Αρθρογραφία

      GTnews

      H Επιτροπή ενέκρινε μια νέα στρατηγική σχετικά με το Web 4.0 και τους εικονικούς κόσμους, η οποία έχει ως στόχο την καθοδήγηση της επόμενης τεχνολογικής μετάβασης και τη διασφάλιση ενός ανοικτού, ασφαλούς, αξιόπιστου, δίκαιου και συμπεριληπτικού ψηφιακού περιβάλλοντος για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τις δημόσιες διοικήσεις της ΕΕ.
      Το διαδίκτυο εξελίσσεται με εξαιρετικά ταχύ ρυθμό.  Πέρα από την τρίτη γενιά του διαδικτύου —το Web 3.0— που βρίσκεται τώρα σε στάδιο ανάπτυξης και της οποίας τα κύρια στοιχεία είναι ο ανοικτός χαρακτήρας, η αποκέντρωση και η πλήρης ενδυνάμωση των χρηστών, η επόμενη γενιά —το Web 4.0— θα επιτρέψει την ενοποίηση ψηφιακών και πραγματικών αντικειμένων και περιβαλλόντων, καθώς και την ενίσχυση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανθρώπων και μηχανών.
      Οι προοπτικές για την οικονομία της ΕΕ πέρα από το 2030, που δημοσιεύτηκαν τον Μάρτιο, επισημαίνουν την ψηφιοποίηση ως έναν από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς της οικονομίας και το Web 4.0 ως σημαντική τεχνολογική μετάβαση η οποία οδηγεί σε έναν απρόσκοπτα διασυνδεδεμένο, έξυπνο και εμβυθιστικό κόσμο. Το μέγεθος της παγκόσμιας αγοράς εικονικών κόσμων εκτιμάται ότι θα αυξηθεί από 27 δισ. ευρώ το 2022 σε περισσότερα από 800 δισ. ευρώ έως το 2030.
      Οι εικονικοί κόσμοι θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ζουν μαζί οι άνθρωποι, και θα δημιουργήσουν τόσο ευκαιρίες όσο και κινδύνους, οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η νέα στρατηγική αποσκοπεί σε ένα Web 4.0 και σε εικονικούς κόσμους που αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις αρχές της ΕΕ, όπου τα δικαιώματα των πολιτών εφαρμόζονται πλήρως και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μπορούν να ευδοκιμήσουν.
      Βασικοί πυλώνες στρατηγικής 
      Η στρατηγική συνάδει με τους στόχους για το 2030 του προγράμματος πολιτικής για την ψηφιακή δεκαετία και με τρεις από τους βασικούς πυλώνες του για την ψηφιοποίηση: δεξιότητες, επιχειρήσεις και δημόσιες υπηρεσίες. Ο τέταρτος πυλώνας, οι υποδομές, καλύπτεται από τη δέσμη μέτρων της Επιτροπής για τη συνδεσιμότητα και τις ευρύτερες προσπάθειές της σε σχέση με τις ικανότητες υπολογιστικής, νέφους και παρυφών. Η στρατηγική εξετάζει επίσης τον ανοικτό χαρακτήρα και την παγκόσμια διακυβέρνηση των εικονικών κόσμων και του Web 4.0 ως ειδικά σκέλη δράσης.
      Ενδυνάμωση των ατόμων και ενίσχυση των δεξιοτήτων, για την προώθηση της ευαισθητοποίησης, της πρόσβασης σε αξιόπιστες πληροφορίες και της δημιουργίας δεξαμενής ταλέντων για άτομα που ειδικεύονται στους εικονικούς κόσμους. Έως το τέλος του 2023 η Επιτροπή θα προωθήσει τις κατευθυντήριες αρχές για τους εικονικούς κόσμους, τις οποίες πρότεινε η ομάδα πολιτών, και θα αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για το ευρύ κοινό χάρη σε μια «εργαλειοθήκη για τους πολίτες» έως το πρώτο τρίμηνο του 2024. Δεδομένου ότι τα άτομα που ειδικεύονται στους εικονικούς κόσμους είναι απαραίτητα, η Επιτροπή θα συνεργαστεί με τα κράτη μέλη για τη δημιουργία δεξαμενής ταλέντων και θα στηρίξει την ανάπτυξη δεξιοτήτων, μεταξύ άλλων για τις γυναίκες και τα κορίτσια, μέσω έργων που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα «Ψηφιακή Ευρώπη», καθώς και για τους δημιουργούς ψηφιακού περιεχομένου μέσω του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη». Επιχειρήσεις: στήριξη ενός ευρωπαϊκού βιομηχανικού οικοσυστήματος του Web 4.0 για την επέκταση της αριστείας και την αντιμετώπιση του κατακερματισμού. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει ενωσιακό οικοσύστημα το οποίο φέρνει σε επαφή τους διάφορους παράγοντες της αξιακής αλυσίδας των εικονικών κόσμων και του Web 4.0. Η Επιτροπή έχει προτείνει μια υποψήφια σύμπραξη για τους εικονικούς κόσμους στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη», η οποία θα μπορούσε να ξεκινήσει από το 2025, με σκοπό την προώθηση της αριστείας στον τομέα της έρευνας και την ανάπτυξη ενός βιομηχανικού και τεχνολογικού χάρτη πορείας για τους εικονικούς κόσμους. Με σκοπό την προώθηση της καινοτομίας, η Επιτροπή θα στηρίξει επίσης τους δημιουργούς και τις εταιρείες μέσων ενημέρωσης της ΕΕ για τη δοκιμή νέων εργαλείων δημιουργίας περιεχομένου, θα φέρει σε επαφή προγραμματιστές και βιομηχανικούς χρήστες, και θα συνεργαστεί με τα κράτη μέλη προκειμένου να αναπτυχθούν «προστατευμένα κανονιστικά περιβάλλοντα για το Web 4.0 και τους εικονικούς κόσμους». Δημόσια διοίκηση: στήριξη της κοινωνικής προόδου και των εικονικών δημόσιων υπηρεσιών για τη μόχλευση των ευκαιριών που μπορούν να προσφέρουν οι εικονικοί κόσμοι. Η ΕΕ επενδύει ήδη σε σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως οι πρωτοβουλίες «Προορισμός: Γη» (DestinE)EL•••, «Τοπικά ψηφιακά δίδυμα»EN••• για έξυπνες κοινότητες ή «Το ευρωπαϊκό ψηφιακό δίδυμο του ωκεανού», ώστε να επιτρέψει στους ερευνητές να προαγάγουν την επιστήμη, στις βιομηχανίες να αναπτύξουν εφαρμογές ακριβείας και στις δημόσιες αρχές να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις δημόσιας πολιτικής. Η Επιτροπή δρομολογεί δύο νέες δημόσιες εμβληματικές πρωτοβουλίες: το «CitiVerse», ένα εμβυθιστικό αστικό περιβάλλον που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον πολεοδομικό σχεδιασμό και τη διαχείριση των πόλεων· και ένα «ευρωπαϊκό εικονικό ανθρώπινο δίδυμο», το οποίο θα αναπαράγει το ανθρώπινο σώμα για την υποστήριξη της λήψης κλινικών αποφάσεων και της προσωπικής θεραπείας. Διαμόρφωση παγκόσμιων προτύπων για ανοικτούς και διαλειτουργικούς εικονικούς κόσμους και για το Web 4.0, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα κυριαρχούνται από λίγους μεγάλους παράγοντες του τομέα. Η Επιτροπή θα συνεργαστεί με ενδιαφερόμενα μέρη στον τομέα της διακυβέρνησης του διαδικτύου ανά τον κόσμο και θα προωθήσει τα πρότυπα Web 4.0 σύμφωνα με το όραμα και τις αξίες της ΕΕ. Ιστορικό
      Η στρατηγική στηρίζεται στο έργο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τους εικονικούς κόσμους και σε διαβουλεύσεις με τους πολίτες, την ακαδημαϊκή κοινότητα και τις επιχειρήσεις. Από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2023 η Επιτροπή διοργάνωσε ομάδα Ευρωπαίων πολιτών για τους εικονικούς κόσμους και κάλεσε 150 τυχαία επιλεγμένους πολίτες να διατυπώσουν συστάσεις για ένα όραμα, για αρχές και για δράσεις που θα διασφαλίσουν ότι οι εικονικοί κόσμοι στην ΕΕ είναι δίκαιοι και κατάλληλοι για τους πολίτες. Οι 23 συστάσεις τους έχουν αποτελέσει γνώμονα καθοδήγησης συγκεκριμένων δράσεων οι οποίες περιλαμβάνονται στη στρατηγική για το Web 4.0 και τους εικονικούς κόσμους. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε τον βιομηχανικό συνασπισμό εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας, ο οποίος αποτελεί σημείο συνάντησης της βιομηχανίας και των υπεύθυνων χάραξης πολιτικής.
      Επιπλέον, μια νέα έκθεση που δημοσίευσε το Κοινό Κέντρο Ερευνών παρέχει επισκόπηση των ευκαιριών που μπορούν να προσφέρουν οι εικονικοί κόσμοι επόμενης γενιάς σε διάφορους τομείς, όπως οι τομείς της εκπαίδευσης, της μεταποίησης, της υγείας και των δημόσιων υπηρεσιών, μεταξύ άλλων.
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      ι νεοφυείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, οι λεγόμενες startup, άρχισαν να λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Αφενός η οικονομική κρίση οδήγησε στη συρρίκνωση ή στην κατάρρευση πολλών παραδοσιακών επιχειρήσεων στη χώρα και άφησε πολλούς Έλληνες να αναζητούν νέες επιλογές απασχόλησης. Από την άλλη, οι τεχνολογικές αλλαγές επηρέαζαν καταλυτικά ολοένα και περισσότερες αγορές διεθνώς και παρουσίαζαν μια σειρά από σημαντικές ευκαιρίες. Οι μεγάλες ιστορίες επιτυχίας επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο που "άρχισαν από ένα γκαράζ" και γιγαντώθηκαν γρήγορα, όπως η Google, διαμόρφωσαν όχι μόνο ένα επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά μια ευρύτερη κουλτούρα, ένα "οικοσύστημα".
      Σήμερα, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την καθιέρωση του όρου startup, ενώ κάποιες διάσημες αμερικανικές startups του παρελθόντος έχουν εξελιχθεί σε διεθνή ολιγοπώλια. Ωστόσο, το ίδιο μοντέλο λειτουργίας αυτών των νεοφυών επιχειρήσεων -το αρχικά μικρό μέγεθος της καθεμίας, οι μεγάλες φιλοδοξίες, η εξωστρέφεια, οι angel investors, τα επίπονα πρώτα στάδια, οι εντυπωσιακές "έξοδοι" αλλά και κάποιες "φούσκες"- έχει αντέξει. Η τεχνολογία, άλλωστε, συνεχίζει να αλλάζει τις αγορές και τις ζωές των ανθρώπων διεθνώς με αμείωτο ρυθμό. 
      Πώς, όμως, έχουν εξελιχθεί οι τοπικές startups; Η έρευνα της διαΝΕΟσις (PDF) με επιστημονική υπεύθυνη την ομότιμη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη συμβουλευτική εταιρεία Octane, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις ελληνικές startups και το οικοσύστημα που τις υποστηρίζει. Οι ερευνητές ανέτρεξαν στη βιβλιογραφία, έκαναν 14 συνεντεύξεις με επιδραστικά στελέχη της τοπικής αγοράς, ενώ παράλληλα ανέδειξαν χαρακτηριστικά παραδείγματα άλλων χωρών, απομονώνοντας πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αναπτύξει με υγιή τρόπο ακόμη περισσότερο τη συγκεκριμένη αγορά.
      Παράλληλα, οι ερευνητές ετοίμασαν ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο απάντησαν 267 ιδρυτές τέτοιων νεοφυών επιχειρήσεων. Με αυτό τον τρόπο συγκεντρώθηκαν χρήσιμες πληροφορίες για το προφίλ αυτών των εταιρειών, για τους ιδρυτές τους, για τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, ακόμη και για την επίδραση της πανδημίας στη δραστηριότητά τους. Μάλιστα, πολλές από αυτές τις πληροφορίες δεν υπήρχαν διαθέσιμες μέχρι πρότινος. 
      ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF)
      Μεταξύ των ιδρυτών startups που απάντησαν στην έρευνα, η μεγάλη πλειοψηφία -8 στους 10- είναι άνδρες, μια ανισότητα που παρατηρείται και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν, κατά μέσο όρο, αντίστοιχη κατανομή μεταξύ των φύλων. Από τη σκοπιά της ηλικίας, οι ιδρυτές των startups είναι σχετικά νέοι: 9 στους 10 είναι νεότεροι από 44 ετών, ενώ περισσότεροι από το 50% είναι νεότεροι από 34 ετών. Είναι επίσης συνήθως αρκετά μορφωμένοι: 48,7% έχουν μεταπτυχιακό και 17,2% διδακτορικό. Οι περισσότεροι δηλώνουν σπουδές είτε σε σχολή Πολυτεχνείου είτε σε σχολή διοίκησης επιχειρήσεων. Το 68,2% έχει σαν πλήρη απασχόληση τη startup του.
      Το 24% διαθέτει μικρή (έως 3 χρόνια) ή καθόλου προϋπηρεσία. 3 στους 10 ιδρυτές που απάντησαν στην έρευνα είναι λίγο-πολύ πιο έμπειροι, με προϋπηρεσία 4 έως 10 χρόνια, ενώ το 22,8% των ιδρυτών δήλωσαν ότι διαθέτουν σημαντική εργασιακή εμπειρία, άνω των 15 ετών. Βεβαίως, παρότι από ό,τι φαίνεται και από τα παραπάνω στοιχεία οι περισσότεροι από τους ερωτώμενους διαθέτουν κάποια προϋπηρεσία, η πλειοψηφία (62,5%) δήλωσε ότι δεν διέθετε προηγούμενη εμπειρία στη διαχείριση μιας νεοφυούς επιχείρησης. 

      Σε κάθε περίπτωση, ένα μεγάλο μέρος των ιδρυτών των startup που απάντησαν στην έρευνα -σχεδόν 4 στους 10- δήλωσαν ότι η προϋπηρεσία τους αφορά σε μια δουλειά με "ουδέτερη έως ανύπαρκτη" σχέση με το αντικείμενο της startup τους. Αρκετοί από αυτούς, 22,5% του συνόλου, δηλώνουν ότι είχαν τουλάχιστον μία αποτυχημένη επιχειρηματική προσπάθεια στο παρελθόν. Πρόκειται, επομένως, για επιχειρηματίες που πήραν ένα σημαντικό ρίσκο: πολλοί είχαν μικρή ή καθόλου προϋπηρεσία, συχνά σε άσχετα αντικείμενα, ενώ κάποιοι "κουβαλούσαν" το βάρος μίας ή περισσότερων αποτυχημένων προσπαθειών. 
      Ενδιαφέρον έχουν και οι διαφορές στο προφίλ των ιδρυτών ανάλογα με το αν δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, "ο startupper που έχει ιδρύσει και λειτουργεί την εταιρεία στο εξωτερικό έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτόν που επιχειρεί στην Περιφέρεια της Ελλάδας". Ο ιδρυτής startup στο εξωτερικό είναι πιο συχνά μεγαλύτερος σε ηλικία (35-44 ετών, έναντι 25-34 ετών), έχει περισσότερη εργασιακή εμπειρία (4-10 χρόνια έναντι 0-3), αλλά και περισσότερη εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις (1-5 χρόνια έναντι 0-1). 
      Η "γεωγραφία" των εταιρειών
      Φυσικά, εκτός από τις ερωτήσεις που αφορούν τους ίδιους, όπως οι παραπάνω, οι ερωτώμενοι απάντησαν και σε ερωτήσεις για τις εταιρείες που ίδρυσαν. Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των ελληνικών startups;
      Η χρονιά κατά την οποία ιδρύθηκαν οι περισσότερες συγκριτικά με τις υπόλοιπες χρονιές -σχεδόν 2 στις 10-, ήταν το 2018. Η μεγάλη πλειοψηφία των startup του δείγματος, το 93%, ιδρύθηκε την περίοδο 2013-2020. Περισσότερες από τις μισές ιδρύθηκαν στην Αθήνα. Η αμέσως επόμενη επιλογή των ιδρυτών (15,4%) ήταν κάποια ευρωπαϊκή πόλη, ενώ ακολουθούν η Θεσσαλονίκη (12,7%), η Πάτρα (4,5%), οι ΗΠΑ και το Ηράκλειο (3%). Στη μεγάλη πλειοψηφία τους (76,4%) είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις με έως 10 εργαζόμενους. Λιγότερο από 3% απασχολεί περισσότερους από 50 εργαζόμενους. 
      ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Της Έρευνας
      Παρά το μικρό τους μέγεθος, οι startups φαίνεται να αποτελούν συνεργατικά σχήματα. Το 48,3% των εταιρειών είχε δύο ιδρυτές, το 19,9% τρεις, ενώ το 13,9% περισσότερους από τρεις. Μόνο το 18% είχε έναν ιδρυτή. Σχεδόν 1 στους 3 δηλώνει ότι σύνταξε το επιχειρηματικό σχέδιό του μαζί με έναν μέντορα. Ωστόσο, οι ομάδες των ιδρυτών είναι στην πλειοψηφία τους και αυτές ανδροκρατούμενες: το 62,2% αποτελείται μόνο από άνδρες, ενώ μόλις το 6,4% μόνο από γυναίκες. 
      Σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται οι startups; Ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται οι περισσότερες είναι ο τουρισμός. Όπως είναι μάλλον αναμενόμενο, μεγάλο ποσοστό αυτών των εταιρειών, σχεδόν 1 στις 10, δραστηριοποιείται στην πληροφορική και τις επικοινωνίες (ΤΠΕ), ενώ αντίστίστοιχο είναι και το ποσοστό που ασχολείται με την αγροδιατροφή και με τις επιστήμες ζωής και υγείας (8,6%). Είναι αρκετά ενδιαφέρον το ότι η σειρά των τομέων για τις startups του εξωτερικού είναι λίγο διαφορετική: προηγούνται οι ΤΠΕ και έπονται ο τουρισμός και η αγροδιατροφή. 

      Προβληματισμοί και ευκαιρίες
      Τι μορφή έχει όμως το προϊόν των ελληνικών startups; Tο 87,5% των εταιρειών περιλαμβάνει τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας ως την αρχική ιδέα, ενώ 38,6% έχουν μια καθαρά ψηφιακή ιδέα. Λιγότεροι έχουν μια "φυσική" ιδέα που χρησιμοποιεί όμως ψηφιακή τεχνολογία (26,6%) ή, αντίστροφα, μια ψηφιακή ιδέα με μερική φυσική παρουσία (22,5%). Μόνο 12,4% ακολουθούν το παραδοσιακό, αμιγώς φυσικό μοντέλο. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των startups της έρευνας, περίπου 7 στις 10, χρειάστηκε να αναπροσαρμόσει την αρχική ιδέα, μία ή περισσότερες φορές. Μάλιστα το 19,5% το έκανε περισσότερες από δυο φορές. Επιπλέον, οι startups αποτελούν, κατά πλειοψηφία, μια εξωστρεφή δραστηριότητα: 63,7% δηλώνουν ότι στοχεύουν σε διεθνείς πελάτες και μόνο 36,3% σε εγχώριους. Ωστόσο, 1 στους 3 δηλώνει ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπειρίας στην προσέλκυση διεθνών πελατών. 


      Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι σχεδόν οι μισές από τις startups του δείγματος άρχισαν τη δραστηριότητά τους με πολύ χαμηλό κεφάλαιο, από μηδέν έως 10.000 ευρώ. Μόνο μία στις πέντε (21,7%) άρχισαν με κεφάλαιο άνω των 50.000 ευρώ. Το 35,2% αυτών των εταιρειών σήμερα δηλώνουν κερδοφόρες, ενώ περίπου οι μισές (47,9%) δηλώνουν ότι δεν κερδοφορούν στην παρούσα συγκυρία. Αναφορικά με τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν για το μέλλον τους, οι ιδρυτές ξεχωρίζουν περισσότερο από κάθε άλλη τη δυνατότητα επέκτασής τους (22,8%), ενώ ακολουθεί η στελέχωση (19,1%), ο ανταγωνισμός (16,9%), καθώς και η διαθεσιμότητα χρηματοδότησης (15%). Μεταξύ πιθανών αλλαγών που θα βελτίωναν τη δραστηριότητά τους, οι ιδρυτές του δείγματος επιλέγουν περισσότερο από κάθε άλλη, την "τροποποίηση του ασφαλιστικού και φορολογικού πλαισίου" (79,8%).

      Παρότι η πανδημία δεν δημιούργησε στις startups τα προβλήματα που δημιούργησε σε άλλες επιχειρήσεις (8 στους 10 ιδρυτές δηλώνουν ότι εφάρμοσαν τηλεργασία), συνολικά η επίδραση που είχε ήταν μάλλον ανάμεικτη. Περίπου οι μισοί ιδρυτές τόνισαν στην έρευνα πως η πανδημία της Covid-19 επηρέασε αρνητικά την πορεία της επιχείρησής τους. Το 28,5% των ιδρυτών θεωρούν πως η πανδημία είχε (μερικώς ή απόλυτα) θετική επίδραση στην εξέλιξη της εταιρείας τους, ενώ το 22,8% δήλωσαν ότι δεν είχε καμία επίδραση.
      Καλές πρακτικές
      Ηέρευνα της διαΝΕΟσις, προκειμένου να αναδείξει τις ευκαιρίες για την τοπική οικονομία από την ανάπτυξη των startups, πλαισιώνει τα παραπάνω ενδιαφέροντα ευρήματα με στοιχεία από προηγούμενες έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί, αλλά και από το νεοϊδρυθέν Μητρώο Νεοφυών Επιχειρήσεων της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Από αυτές τις πηγές προκύπτουν επίσης ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως, για παράδειγμα, το ότι οι εργαζόμενοι σε startups αμείβονται με αρκετά ανταγωνιστικούς μισθούς, ενώ 4 στους 10 λαμβάνουν επίσης μετοχές της εταιρείας ως παροχή. Ή ότι το 2021 οι δέκα κορυφαίες ελληνικές startups συγκέντρωσαν το τετραπλάσιο ποσό χρηματοδότησης που συγκέντρωσαν οι δέκα κορυφαίες του 2020, ένα ποσό ύψους περίπου 398 εκατομμυρίων ευρώ.

      Ταυτόχρονα, η έρευνα παραθέτει καλές πρακτικές από δέκα χώρες (εννέα ευρωπαϊκές και το Ισραήλ). Εξηγεί αναλυτικά τα φορολογικά κίνητρα που έδωσε σε επενδυτές το Ηνωμένο Βασίλειο, τις πολιτικές προσέλκυσης επενδυτών στο Ισραήλ, τη δημιουργία ανεξάρτητου από τα πανεπιστήμια κέντρου ερευνών στη Γερμανία, την προσέλκυση εταιρειών για τεστάρισμα πρωτότυπου προϊόντος στην Ολλανδία, τα κίνητρα για την προσέλκυση ταλέντων που θέσπισε η Εσθονία, τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες της Ιρλανδίας, καθώς και την ανανέωση των κέντρων επιχειρηματικότητας στα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Τέλος, η μελέτη καταλήγει σε προτάσεις πολιτικής για την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών startups, αλλά και σε έναν οδηγό με πολλές πηγές πληροφόρησης για τους ίδιους τους επίδοξους ιδρυτές τέτοιων επιχειρήσεων. 

      Ακούγεται συχνά η άποψη ότι οι startups είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία της έρευνας της διαΝΕΟσις, οι startups είναι, όπως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, πολύ μικρές σε μέγεθος. Επίσης, προσλαμβάνουν και πληρώνουν καλά καταρτισμένους εργαζόμενους, οι οποίοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, οι startups συγκεντρώνουν επίσης χαρακτηριστικά που είναι ζητούμενα για την εξέλιξη του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου: είναι εξωστρεφείς, αξιοποιούν εξειδικευμένη γνώση και αφορούν τομείς σε μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς. Επομένως, από αυτή τη σκοπιά, η υγιής ανάπτυξή τους φαίνεται να αποτελεί μια σημαντική και ευρύτερη οικονομική ευκαιρία για τη χώρα και για την κουλτούρα των τοπικών επιχειρήσεων.
      Μπορείτε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της μελέτης, στα παρακάτω αρχεία:
      ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF)
      ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
      ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΝΕΟΦΥΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (PDF)
    6. Αρθρογραφία

      GTnews

      Περισσότερες από 78.700 ήταν οι δηλώσεις για αγοραπωλησίες ακινήτων στην ηλεκτρονική πλατφόρμα myPROPERTY της ΑΑΔΕ το πρώτο πεντάμηνο του έτους και όλα δείχνουν ότι το 2024 θα κλείσει με νέο ρεκόρ.
      Μάλιστα το έντονο ενδιαφέρον Ελλήνων και ξένων επενδυτών για επενδύσεις στην κτηματαγορά σε συνδυασμό με το ράλι των τιμών στα ακίνητα ενισχύουν τα έσοδα του δημοσίου από τους φόρους μεταβίβασης που έχουν ήδη ξεπεράσει τα 210 εκατ. ευρώ.
      Με βάση τα στοιχεία του Μητρώου Αξιών Μεταβιβάσεων Ακινήτων τα σκήπτρα στις αγοραπωλησίες ακινήτων κρατά ο Δήμος Αθηναίων όπου από τις αρχές του έτους έχουν αλλάξει χέρια με 2.035 ακίνητα συνολικής αξίας 1,6 δις. ευρώ και μέσης αξίας 78.859 ευρώ με τις τιμές που αναγράφονται στα συμβόλαια να κινούνται δύο και τρεις φορές πάνω από τις αντικειμενικές αξίες.
      Πάρκινγκ από «χρυσάφι»
      Την ίδια στιγμή η έλλειψη χώρων στάθμευσης ειδικά σε γειτονιές της Αθήνας, έχει εκτοξεύσει τις τιμές πώλησης των πάρκινγκ στα ύψη. Μια θέση πάρκινγκ των 10 και 11 τετραγωνικών μέτρων στην καρδιά του Λεκανοπεδίου έχει φθάσει να πωλείται κατά μέσο όρο στα 10.000 – 15.000 ευρώ ενώ δεν λείπουν και περιπτώσεις που βγάζουν μάτι.
      Είναι χαρακτηριστικό ότι πάρκινγκ 9,90 τετραγωνικών μέτρων στο Δήμο Αθηναίων, μεταβιβάστηκε έναντι 150.000 ευρώ δηλαδή 15.151 ευρώ το τ.μ και μια άλλη θέση στάθμευσης 10 τετραγωνικών μέτρων πουλήθηκε έναντι 75.000 ευρώ δηλαδή 7.500 ευρώ το τ.μ ενώ τα κοντέρ έσπασε παρκινγκ 11 τετραγωνικών μέτρων, κατασκευής του 2000 στο Δήμο Αθηναίων που πωλήθηκε έναντι 167.000 ευρώ δηλαδή 15.181 ευρώ το τ.μ. Παράλληλα από τις σελίδες αγγελιών προκύπτουν και άλλες περιπτώσεις με πανάκριβες θέσεις στάθμευσης όπως για παράδειγμα για 12 τετραγωνικά μέτρα στις παρυφές του Εθνικού Κήπου η ζητούμενη τιμή είναι 100.000 ευρώ, για 10 τ.μ στο Κολωνάκι 60.000 ευρώ ενώ 13 τετραγωνικά μέτρα κοντά στο Ιπποκράτειο πωλούνται έναντι 45.500 ευρώ. Παρότι σε πολλές εμπορικές περιοχές τα συμβόλαια αγοραπωλησιών ακινήτων γίνονται σε πολλαπλάσιες των αντικειμενικών τιμές, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει αποφασίσει να μην «πειράξει» τα επίπεδα των τιμών ζώνης με τις αποφάσεις για αλλαγές να λαμβάνονται εντός του 2025. Η επόμενη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών αναμένεται να γίνει με βάση τις εισηγήσεις των ιδιωτών εκτιμητών ακινήτων, καθώς καθυστερεί η ενεργοποίηση του νέου πληροφοριακού συστήματος που θα παρακολουθεί και θα καταγράφει την πορεία των εμπορικών τιμών αναπροσαρμόζοντας ανάλογα τις τιμές ζώνης.
      Εντυπωσιακό είναι και το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται μέσω της ηλεκτρονικής εφαρμογής του υπουργείου Οικονομικών valuemaps.gov.gr όπου ενδιαφερόμενοι εισάγοντας τα αναγκαία στοιχεία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε κατοικίας μπορούν να υπολογίσουν την τρέχουσα αντικειμενική αξία του ακινήτου. Χιλιάδες αναζητήσεις γίνονται καθημερινά ενώ οι χρήστες δεν είναι αποκλειστικά κάτοικοι Ελλάδας, καθώς καταγράφονται είσοδοι στην εφαρμογή από την Ευρώπη, την Ασία καθώς και τις ΗΠΑ
      Πάντως συνεχίζεται το ράλι στις τιμές των ακινήτων καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος στο πρώτο τρίμηνο του έτους οι τιμές των διαμερισμάτων για το σύνολο της χώρας αυξήθηκαν κατά 10,4% ενώ το 2023 οι τιμές είχαν αυξηθεί κατά 13,8% και κατά 11,9% το 2022.
    7. Αρθρογραφία

      GTnews

      Μνημόνιο Συνεργασίας (MoU) υπέγραψαν ο Εντεταλμένος Σύμβουλος και Επικεφαλής της Μονάδας Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας του ΤΑΙΠΕΔ, Παναγιώτης Σταμπουλίδης και ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, επισφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη στενή τους συνεργασία για την ταχύτερη και ασφαλέστερη επαναλειτουργία του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου (ΟΑΚΑ).
      Στο πλαίσιο του Μνημονίου, το ΤΑΙΠΕΔ και το ΤΕΕ συμφώνησαν να εργάζονται από κοινού με στόχο την λειτουργική και στατική αποκατάσταση  των στεγάστρων «Καλατράβα» του Κεντρικού Σταδίου και του Ποδηλατοδρομίου του ΟΑΚΑ, έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
      Το ΤΑΙΠΕΔ, ως Διενεργούσα Αρχή,  έχει αναλάβει τις αρμοδιότητες της ωρίμανσης, της διενέργειας των διαγωνιστικών διαδικασιών και της παρακολούθησης της εκτέλεσης των συμβάσεων για την υλοποίηση του έργου ενώ το ΤΕΕ δρα ως Τεχνικός Σύμβουλος και εκτελεί κάθε συναφή δραστηριότητα για την ταχεία και ασφαλή αποκατάσταση των δομημάτων.
      Η επόμενη μέρα
      Η συμβολή και των δύο είναι καθοριστική για την επόμενη μέρα του ΟΑΚΑ. Η εγκατάσταση που κατασκευάστηκε και αποτέλεσε το σπίτι των Ολυμπιακών Αγώνων, φιλοξένησε τις τελετές έναρξης και λήξης, τους αγώνες του στίβου, αλλά και τον τελικό του τουρνουά ποδοσφαίρου.
      Μετά τους Αγώνες της Αθήνας ήταν κατά περιόδους έδρα της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, φιλοξένησε κάποιους αγώνες στίβου, ενώ διεξήχθησαν σε αυτό και αρκετές συναυλίες. Όλα αυτά μέχρι πριν από μερικούς μήνες όταν προέκυψε το πρόβλημα στατικότητας της στέγης Καλατράβα.
      Αθλητικός πόλος έλξης
      Ο Εντεταλμένος Σύμβουλος και Επικεφαλής της Μονάδας Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας του ΤΑΙΠΕΔ, Παναγιώτης Σταμπουλίδης, δήλωσε: «Με την υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας ενώνουμε τις δυνάμεις μας με το ΤΕΕ, ώστε να παραδοθεί το ΟΑΚΑ ασφαλές και λειτουργικό σε όλους τους πολίτες και να αναδειχθεί και πάλι σε αθλητικό και πολιτιστικό πόλο έλξης. Με διαφάνεια, αποτελεσματικότητα και συνέπεια, το ΤΑΙΠΕΔ και το ΤΕΕ θα ολοκληρώσουν όλες τις απαραίτητες διαδικασίες που θα εκσυγχρονίσουν και θα αναβαθμίσουν τη σημαντικότερη ολυμπιακή αθλητική υποδομή της χώρας μας, με πολλαπλά εθνικά και οικονομικά οφέλη».
      Το Κεντρικό Στάδιο των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων (ΟΑΚΑ)
      Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, δήλωσε: «To TEE, υπηρετώντας το θεσμικό του ρόλο ως Τεχνικός Σύμβουλος της Πολιτείας, συνεργάζεται με το ΤΑΙΠΕΔ για την ταχεία ολοκλήρωση των απαραίτητων ενεργειών προς επαναλειτουργία των εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ. Με την επιστημοσύνη των μελών του, στηρίζει επιστημονικά και τεχνικά την Πολιτεία. Και στο θέμα των εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ, στεκόμαστε αρωγοί, με επιστημονική αρτιότητα και σύγχρονες τεχνικές και τεχνολογικές προτάσεις».
      Στο Ταμείο Ανάκαμψης
      Υπενθυμίζεται ότι το ΟΑΚΑ έχει ήδη ενταχθεί στα Έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και από το όποιο αντλεί 57 εκατ. για την επισκευή, συντήρηση και τη βελτίωση των υφιστάμενων δομών του.
      Επιπλέον, και σύμφωνα με την αύξηση της ετήσιας χρηματοδότησης στο σύνολο των Εθνικών Αθλητικών Κέντρων της χώρας, που έφτασε ακόμα και στο +150%, εγκρίθηκαν 7,5 εκ ευρώ που θα κατευθυνθούν για την κατασκευή ενός ακόμα πολυδύναμου κλειστού γυμναστηρίου μέσα στον ευρύτερο χώρο του ΟΑΚΑ, ώστε να εξυπηρετηθούν πάγιες ανάγκες των Ομοσπονδιών, ενώ ήδη έχει ήδη αλλάξει μορφή το Κλειστό Προπονητήριο του Στίβου και διεξάγονται έργα αναμόρφωσης και στα ανοιχτά βοηθητικά γήπεδα (Κ1-Κ2).
      Σημειώνεται ότι θα ακολουθήσει και 4η Έκθεση των ορισμένων από το ΤΕΕ εμπειρογνωμόνων, μετά την ολοκλήρωση της νέας αποτίμησης και την αλληλεπίδραση με το υπερσύγχρονο σύστημα παρακολούθησης – ενοργάνωσης.
    8. Αρθρογραφία

      Engineer

      Πολιτική Συνοχής και ΕΣΠΑ, επιτυχημένο παράδειγμα χρήσης από δήμους και περιφέρειες – Τι θα γίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης – Οι συζητήσεις στις Βρυξέλλες στην Εβδομάδα Πόλεων και Περιφερειών ανοίγουν δρόμο για περισσότερα χρήματα στην ελληνική περιφέρεια.
      Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα των Πόλεων και των Περιφερειών (#EURegionsWeek) είναι το ετήσιο πανηγυρικό ραντεβού στις Βρυξέλλες μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και των εκλεγμένων στα όργανα αυτοδιοίκησης, αλλά και στις εθνικές αρχές, όπου συζητούνται τα θέματα κυρίως της Πολιτικής Συνοχής της ΕΕ και φυσικά τα ζητήματα αυτοδιοίκησης.
      Φέτος μάλιστα, στην εβδομάδα που τρέχει αυτήν την περίοδο, στο περιθώριο των πολλών συζητήσεων και συναντήσεων, που έγιναν κυρίως διαδικτυακά, φάνηκε να προκαλείται περισσότερο ενδιαφέρον από άλλες φορές: κυρίως διότι βρίσκονται μπροστά μας οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, όπως τα ξέρουμε οι περισσότεροι στην Ελλάδα.
      Και αυτό που στις Βρυξέλλες φάνηκε πολύ έντονα φέτος ήταν ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες όλης της Ευρώπης, της αυτοδιοίκησης συνολικά, δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν στις γραφειοκρατίες και στις εθνικές αρχές το μοναδικό ιστορικά ύψος πόρων που θα αφιερωθεί τα επόμενα χρόνια για επενδύσεις, ενισχύσεις και επιχορηγήσεις σε όλη την Ευρώπη.
      Ειδικά για την Ελλάδα, ως γνωστόν, οι πόροι μπορεί να ξεπεράσουν τα 70 δις ευρώ για τα επόμενα 7-9 χρόνια, αν αξιοποιήσουμε πλήρως τα διαθέσιμα κονδύλια.
      Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα είχε έναν πρωταγωνιστή στην Εβδομάδα των Περιφερειών, καθώς ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών.
      Εκείνος μίλησε (σε ορισμένες μόνο από τις επίσημες εκδηλώσεις) επισήμως εκ μέρους της αυτοδιοίκησης με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην εναρκτήρια εκδήλωση, υποδέχθηκε διαδικτυακά την Καγκελάριο της Γερμανίας, ως Προεδρεύουσα χώρα, Άνγκελα Μέρκελ, συνομίλησε με τον Αντιπρόεδρο της Κομισιόν Φρανς Τίμμερμανς για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, και συζήτησε αναλυτικά με την Επίτροπο Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων Ελίζα Φερέϊρα για όλες τις επενδύσεις που τρέχουν, αλλά και των επόμενων χρόνων, από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ.
      Ο Έλληνας περιφερειάρχης, εκ μέρους των συναδέλφων του σε όλη την Ευρώπη, ανέλυσε πραγματικά και με διαφορετικές αφορμές κάθε φορά, τον ρόλο που παίζει η αυτοδιοίκηση στην εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ. Και εν τέλει στα έργα και τις δράσεις που βλέπουν οι πολίτες δίπλα τους κάθε μέρα.
      Αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα για την περίοδο της τωρινής πανδημίας, όπου οι δήμοι και οι περιφέρειες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της στήριξης των πολιτών αλλά και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων, καθημερινά, και σε πολλά επίπεδα.
      Το ζήτημα αναδείχθηκε ιδιαίτερα στη συζήτηση με την Ελίζα Φερέϊρα, καθώς η Κομισιόν επέλεξε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων από την Πολιτική Συνοχής μέσα στην Εβδομάδα των Περιφερειών.
      Ο κοινός τόπος όμως των τοποθετήσεων και το κλίμα που εισπράττει ένας ουδέτερος παρατηρητής φέτος είναι πολύ σαφής: η αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη θέλει να έχει λόγο και ρόλο στις επιλογές που την αφορούν, στις αποφάσεις για την κατανομή των κονδυλίων, στα έργα που πρέπει να αποφασίζονται και να γίνονται κοντά στους πολίτες.
      Αυτό μπορεί να είναι πλέον κανόνας για τα έργα της πολιτικής Συνοχής (τις περισσότερες φορές), όσα δηλαδή χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ στην Ελλάδα αλλά τώρα υπάρχουν νέες προκλήσεις μπροστά. Και οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν δείξει ήδη ότι επιθυμούν τον έλεγχο των χρηματοδοτήσεων…
      Τι συμβαίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης;
      Λίγες μόνον ημέρες πριν την πρώτη προθεσμία για την υποβολή των εθνικών σχεδίων στις Βρυξέλλες, η Επιτροπή των Περιφερειών ζήτησε ευθέως να έχει ρόλο και λόγο τόσο επί των αποφάσεων όσο και επί της υλοποίησης των έργων και επενδύσεων που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
      Το ζήτησε σχεδόν ευθέως ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Και – ως εκ θαύματος – η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν ήταν αρνητική σε γενικό επίπεδο. Όπως συνηθίζεται στις Βρυξέλλες, με στρογγυλό τρόπο αποτύπωσε ότι βλέπει τις περιφέρειες και την αυτοδιοίκησης συμμάχους. Δεν το απέκλεισε δηλαδή, αλλά δεν προχώρησε και παραπέρα. Και αυτό γιατί όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης ειδικά οι κυβερνήσεις έχουν προς το παρόν κυρίαρχο ρόλο – και έχουν βάλει και δικαίωμα να κρίνουν τις εκταμιεύσεις προς κάθε κράτος – μέλος…
      Ωστόσο ούτε η Επιτροπή των Περιφερειών σήκωσε τους τόνους…. Αφού στην παρουσίαση του πρώτου βαρομέτρου – έρευνας για το πώς βλέπουν οι πολίτες τη ζωή στις πόλεις και τις περιοχές τους σημείωσε τον ρόλο της αυτοδιοίκησης, τόνισε ότι η μείωση των (αυτοδιοικητικών) πόρων και εσόδων λόγω κορωνοϊού διακινδυνεύει την παροχή δημόσιων υπηρεσιών και ταυτόχρονα έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη δημιουργία μιας «χαμένης γενιάς λόγω κορονοϊού», ειδικά για την νεολαία και τους ανέργους, αλλά και για τις αυξανόμενες περιφερειακές ανισότητες.
      Στο βάθος η πράσινη οικονομία και ο ψηφιακός μετασχηματισμός
      Η διαφαινόμενη αυτή συστράτευση στην ανάλυση μεταξύ των «γραφειοκρατών» της Κομισιόν και των εκλεγμένων από τους πολίτες αυτοδιοικητικών έκανε ίσως εντύπωση, αλλά φάνηκε μέσα στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας των Περιφερειών ότι είχε νόημα και ουσία…
      Έτσι,  ο Τιμμερμανς, ο οποίος είναι ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, απευθυνόμενος στον Τζιτζικώστα και στους άλλους αυτοδιοικητικούς, κάλεσε τις τοπικές και περιφερειακές αρχές να αναλάβουν την ευθύνη και να διαμορφώσουν την Πράσινη Συμφωνία σε τομείς που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους. Και η Επιτροπή των Περιφερειών ευμενώς αποδέχθηκε την πρόσκληση…
      Έτσι δημιουργείται μια, νέα θα λέγαμε, συμμαχία που θα έχει ως στόχο να παράσχει στις τοπικές και περιφερειακές αρχές τη στήριξη και τις γνώσεις που χρειάζονται για να εφαρμόσουν αποτελεσματικότερα την εθνική ανάκαμψη και τα κονδύλια της ΕΕ ώστε η Πράσινη Συμφωνία να καταστεί πραγματική σε κάθε κοινότητα, ιδίως όσον αφορά τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, την ανάπτυξη βιώσιμων μεταφορών και την προστασία των φυσικών οικοτόπων.
      Από τη μία λοιπόν η βασική συνεργασία της ΕΕ με την αυτοδιοίκηση μέσα από την Πολιτική Συνοχής, από την άλλη η νέα συνεργασία με την Κομισιόν για την Πράσινη Συμφωνία, «δένει» η συνεργασία και μένουν οι εθνικές κυβερνήσεις να κάνουν τον επιτελικό σχεδιασμό…
      Θα ακολουθήσει σύντομα, όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες, και αντίστοιχη πολιτική για τον ψηφιακό μετασχηματισμό αν και σε αυτόν τον τομέα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα καθώς χρειάζονται επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο (όπως τα δίκτυα 5G) και μεγάλες υποδομές, αλλά σίγουρα στις ψηφιακές δεξιότητες και στην επιχειρηματικότητα θα βρεθεί κοινός τόπος.
      Τι αλλάζει στην Ελλάδα;
      Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον κάθε ελληνικό τόπο; Πολύ συγκεκριμένη… Όπως αποκαλύψαμε πριν λίγες εβδομάδες, ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να κατευθυνθεί στις περιφέρειες περίπου το 33% του νέου ΕΣΠΑ. Και για το Ταμείο Ανάκαμψης, που η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει ανακοινώσει βασικές λεπτομέρειες αλλά κάνει μόνο γενικές ανακοινώσεις και διαρροές, δεν υπάρχει περιφερειακή διάσταση. Αυτό ακριβώς παλεύουν οι αυτοδιοικητικοί: μέσα από τη συνεργασία με την Κομισιόν να υπάρξει μηχανισμός ώστε η διαχείριση των έργων από το ταμείο Ανάκαμψης να περάσει και μέσα από τις περιφέρειες, ενώ διεκδικούν ταυτόχρονα μεγαλύτερο ποσοστό του νέου ΕΣΠΑ.
      Όλα αυτά μεταφράζονται σε περισσότερα ή λιγότερα εκατομμύρια ευρώ, από το σύνολο των 70 δις, για κάθε περιφέρεια της χώρας στα επόμενα 7, τυπικά, αλλά 10, ουσιαστικά, χρόνια. Και οι περιφέρειες μάλλον έχουν κάθε λόγο να «φωνάζουν» ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, με έναν αθηνοκεντρικό σχεδιασμό και διαχείριση που δημιούργησε πολλές δυσκολίες.
      Η συνοχή, με κοινωνικό αλλά και χωρικό περιεχόμενο, πρέπει να είναι η βασική συνιστώσα, με διακυβέρνηση όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πολίτη. Και αυτό δεν γίνεται από τα γραφεία των Αθηνών – ή κάθε πρωτεύουσας… Ευελπιστούν λοιπόν ότι με τις κατάλληλες συμμαχίες θα αλλάξει προς το καλύτερο το μοντέλο, που έχει επιτυχίες με την Πολιτική Συνοχής αλλά που με τον πακτωλό χρημάτων που προβλέπονται υπάρχει κίνδυνος να μείνουν «απέξω» οι τοπικές κοινωνίες.
      Η ελληνική κυβέρνηση πάντως έχει διακηρύξει ότι θα υπάρξουν πολλές και μεγάλες αλλαγές στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων. Οι επόμενες εβδομάδες και λίγοι μήνες θα δείξουν αν θα καταφέρει η Αυτοδιοίκηση να πάρει μεγαλύτερο ρόλο ή αν θα επικρατήσει ένα συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα επόμενα χρόνια.
      [Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ελληνική EurActiv στο πλαίσιο της δράσης «Η Πολιτική Συνοχής δίπλα μας» και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ]
    9. Αρθρογραφία

      Engineer

      Βρυξέλλες, Βέλγιο, 19 Απριλίου 2021 – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τους νικητές των βραβείων EUROPEANMOBILITYWEEK 2020, το 9ο βραβείο για τον σχεδιασμό της βιώσιμης αστικής κινητικότητας (βραβείο SUMP) και το βραβείο EU Urban Road Safety.
      Το Mönchengladbach (Γερμανία) αναδείχθηκε νικητής του Βραβείου EUROPEANMOBILITYWEEK 2020 στην κατηγορία των μεγαλύτερων δήμων, ενώ ο Lilienthal (Γερμανία) πήρε τον τίτλο για τους μικρότερους δήμους. Το 9ο βραβείο SUMP κέρδισε η Αρχή Κινητικότητας Περιοχής της Γκρενόμπλ (SMMAG) για το Grenoble-Alpes SUMP (Γαλλία), ενώ το βραβείο αστικής οδικής ασφάλειας της ΕΕ απονεμήθηκε στο Μπιλμπάο (Ισπανία). Τα βραβεία απονεμήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας διαδικτυακής τελετής που φιλοξένησε η Ευρωπαία Επίτροπος Μεταφορών, Adina Vălean, και ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφορών και Κινητικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Matthew Baldwin.
      Μιλώντας για τους φιναλίστ, η Επίτροπος Μεταφορών, Adina Vălean είπε: «Θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου σε όλους τους φιναλίστ και τους νικητές. Τα εμπνευσμένα επιτεύγματά τους δείχνουν πραγματικά πώς οι πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη μπορούν να βελτιώσουν την ευημερία των ανθρώπων κάνοντας τη στροφή προς πιο καθαρές, πιο πράσινες και πιο βιώσιμες επιλογές μετακίνησης για όλους. Καλώ άλλους να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι και να ενώσουν τις δυνάμεις τους στην οικοδόμηση ενός συστήματος κινητικότητας για τις μελλοντικές γενιές που θα είναι πιο έξυπνο, πιο ανθεκτικό και θα αποτυπώνει το μερίδιό του στην επίτευξη των φιλόδοξων στόχων μας για τη μείωση των καυσαερίων. Ανυπομονώ να γιορτάσω μαζί σας το 20ο Έτος της EUROPEANMOBILITYWEEK με το μήνυμα της πρόσκλησής για δράση. «Μείνε υγιείς».
      Mönchengladbach, Γερμανία – νικητής του Βραβείου EUROPEANMOBILITYWEEK 2020 στην κατηγορία των μεγάλων δήμων.
      Η γερμανική πόλη Mönchengladbach εντυπωσίασε την κριτική επιτροπή με το ευρύ πρόγραμμα δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων για άτομα όλων των ηλικιών και ικανοτήτων. Κατά τη διάρκεια του EUROPEANMOBILITYWEEK 2020, η πόλη οργάνωσε μια σειρά από πρωτοβουλίες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με τη βιώσιμη κινητικότητα, συμπεριλαμβανομένων συναντήσεων δημόσιας συμμετοχής, όπου οι κάτοικοι της περιοχής μπορούσαν να κάνουν ερωτήσεις και να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η πόλη υιοθέτησε επίσης μια δημιουργική προσέγγιση για την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας, διοργανώνοντας διαγωνισμούς χρωματισμού για παιδιά, ρεσιτάλ ποίησης στο χώρο στάθμευσης αστικών αυτοκινήτων, μετατρέποντας 50 θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων σε περιοχές όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να διαβάζουν, να παίζουν μίνι γκολφ ή να σταθμεύουν τα ποδήλατά τους. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε επίσης από την έντονη συμμετοχή των πολιτών και τον αριθμό των συνεργασιών που στήριξαν τις δραστηριότητες.
      Οι φιναλίστ Γρανάδα (Ισπανία) και η Σόφια (Βουλγαρία).
      Lilienthal, Γερμανία – νικητής του βραβείου EUROPEANMOBILITYWEEK 2020 για μικρότερους δήμους
      Κατά τη διάρκεια του EUROPEANMOBILITYWEEK 2020, το Lilienthal οργάνωσε ένα ευρύ φάσμα πρωτοβουλιών με θέμα «Κινητικότητα μηδενικών εκπομπών για όλους». Οι δραστηριότητες περιελάμβαναν μετακινήσεις με τα πόδια ή τα ποδήλατα, ενημερωτικές συνεδρίες με ηλικιωμένους, εκδήλωση συλλογής σκουπιδιών και έκθεση για την ιστορία των αστικών μεταφορών. Συνολικά περισσότεροι από 2.000 κάτοικοι συμμετείχαν σε σχετικές δραστηριότητες. Επιπλέον, ο Lilienthal συνεργάστηκε με την Πόλη της Βρέμης (Γερμανία) για να οργανώσει μια Ημέρα Σχολείων Χωρίς Αυτοκίνητα με τη συμμετοχή 55 σχολείων και περισσότερων από 60.000 μαθητών. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα με την ισχυρή υποστήριξη που επέδειξε η τοπική αυτοδιοίκηση, με τους τοπικούς αιτρετούς να επιλέγουν να αφήσουν τα αυτοκίνητά τους στο σπίτι και να μετακινηθούν στη δουλειά τους με τις δημόσιες συγκοινωνίες.
      Οι άλλοι φιναλίστ Bruck an der Leitha (Αυστρία) και τα Νέα Μουδανιά (Ελλάδα).
      Greater Grenoble Area Mobility Authority (SMMAG) για το Grenoble-Alpes SUMP (Γαλλία) – νικητής του 9ου βραβείου για τον σχεδιασμό βιώσιμης αστικής κινητικότητας (SUMP).
      Το Σχέδιο Αειφόρου Αστικής Κινητικότητας (SUMP) της SMMAG θέτει σαφείς και φιλόδοξους στόχους για την περιοχή Γκρενόμπλ-Άλπεις, οι οποίοι επιδιώκουν να κάνουν τη βιώσιμη κινητικότητα προσιτή σε όλους, να δώσουν προτεραιότητα σε ενεργές και κοινές επιλογές μετακινήσεων και να κάνουν τις μετακινήσεις της πόλης πιο διασυνδεδεμένες. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από την ολοκληρωμένη και δομημένη προσέγγιση της SMMAG, η οποία στοχεύει στην κάλυψη των αναγκών κινητικότητας όλων των χρηστών δημόσιων μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων.
      Οι άλλοι φιναλίστ είναι το Βελιγράδι (Σερβία) και το Μπιλμπάο (Ισπανία).
      Το Μπιλμπάο, Ισπανία – νικητής του βραβείου αστικής οδικής ασφάλειας της ΕΕ
      Το Μπιλμπάο προσπάθησε να βελτιώσει την οδική ασφάλεια στην πόλη μειώνοντας το όριο ταχύτητας στα 30km / h. Τα όρια ταχύτητας μειώθηκαν για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2018 στο 87% όλων των δρόμων της πόλης. Τον Σεπτέμβριο του 2020, το Μπιλμπάο επέκτεινε το όριο ταχύτητας 30km / h για να καλύψει ολόκληρη την πόλη. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε επίσης από τις δραστηριότητες επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης του Μπιλμπάο για την προώθηση της οδικής ασφάλειας, καθώς και από τα βήματά της για να συμπεριλάβει τους κατοίκους της σε συζητήσεις και λήψη αποφάσεων.
      Οι άλλοι φιναλίστ είναι το Ηράκλειο (Ελλάδα) και το Quart de Poblet (Ισπανία).
      Ιστορικό
      Η εκστρατεία EUROPEANMOBILITYWEEK διαρκεί από τις 16 έως τις 22 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο, παρέχοντας στις πόλεις και τις πόλεις την ευκαιρία να δοκιμάσουν βιώσιμες εναλλακτικές μεταφορές. Πέρυσι, πάνω από 2.900 κωμοπόλεις κατέγραψαν τη συμμετοχή τους στην εκστρατεία, σηματοδοτώντας το 2020 ως το δεύτερο πιο επιτυχημένο έτος μέχρι σήμερα.
      Βγήκε και το καινούργιο μήνυμα για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας “Μετακινήσου αειφόρα. Μείνε υγιής”.

    10. Αρθρογραφία

      GTnews

      Ξεκίνησε ο Διαγωνισμός για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία Προώθησης της Επιχειρηματικότητας 2024. Η γενική γραμματεία Βιομηχανίας του υπουργείου Ανάπτυξης σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καλούν δημόσιους φορείς που στηρίζουν το επιχειρείν να συμμετάσχουν στο Διαγωνισμό για τα «Ευρωπαϊκά Βραβεία Προώθησης της Επιχειρηματικότητας 2024». Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως αναφέρεται σε ανάρτηση της γενικής γραμματείας στην ηλεκτρονική σελίδα του υπουργείου Ανάπτυξης, ο διαγωνισμός στοχεύει να αναδείξει και να επιβραβεύσει τις προσπάθειες των δημοσίων φορέων που προωθούν και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο με αποτελεσματικό τρόπο, καθώς και να δημοσιοποιήσει τις καλές πρακτικές στο ευρύτερο κοινό. Δυνατότητα συμμετοχής έχουν: εθνικές, περιφερειακές ή τοπικές Αρχές ή Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ή ΜμΕ (μόνο για την κατηγορία «Υπεύθυνη και Συνολική Επιχειρηματικότητα») που έχουν συμβάλει στην ενίσχυση της οικονομίας της περιοχής τους.
      Οι κατηγορίες των βραβείων, είναι οι εξής:
      * Προώθηση του Επιχειρηματικού Πνεύματος
      * Επένδυση στις Επιχειρηματικές Δεξιότητες
      * Στήριξη της Ψηφιακής Μετάβασης
      * Βελτίωση του Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος και Υποστήριξη στη Διεθνοποίηση της Επιχείρησης
      * Υποστήριξη της Βιώσιμης Μετάβασης
      * Υπεύθυνη και Συνολική Επιχειρηματικότητα. Ειδικά σε αυτή την κατηγόρια δύνανται να συμμετάσχουν και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
      Υπάρχουν δύο στάδια επιλογής: * 1ο στάδιο (εθνικό): επιλογή από Επιτροπή, που ορίζεται από την γενική γραμματεία Βιομηχανίας, των προτάσεων που θα προκριθούν στο ευρωπαϊκό σκέλος του διαγωνισμού.
      * 2ο στάδιο (ευρωπαϊκό): επιλογή από μια υψηλού επιπέδου Ευρωπαϊκή Κριτική Επιτροπή, των καλύτερων συμμετοχών (επικρατέστεροι / shortlist).
      Κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να αποστείλει για συμμετοχή στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό έως δύο υποψηφιότητες, από δύο διαφορετικές κατηγορίες. Οι επιτυχημένες συμμετοχές στον εθνικό διαγωνισμό (εθνικοί νικητές), θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό ευρωπαϊκού επιπέδου (δεύτερο στάδιο) και να λάβουν πρόσκληση για την Ετήσια Συνδιάσκεψη Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (SME Assembly), η οποία θα πραγματοποιηθεί το Νοέμβριο 2024 στην Ουγγαρία. Οι καλύτερες προτάσεις που θα επιλεγούν από την Ευρωπαϊκή Κριτική Επιτροπή σε κάθε κατηγορία, θα κερδίσουν το Ευρωπαϊκό Βραβείο 2024.
      Τα δελτία συμμετοχής των ενδιαφερόμενων υποψήφιων φορέων μπορούν να κατατεθούν το αργότερο έως την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024 (ώρα 15.00) στη γενική γραμματεία Βιομηχανίας του υπουργείου Ανάπτυξης.
      Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τον διαγωνισμό και τη διαδικασία συμμετοχής είναι διαθέσιμες στην ηλεκτρονική διεύθυνση της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας: https:// www.ggb.gr/el/node/2166 καθώς και στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία Προώθησης της Επιχειρηματικότητας: https://ec.europa.eu/growth/smes/supportingentrepreneurship/european-enterprise-promotion-awards_en
    11. Αρθρογραφία

      Engineer

      Οι εκτεταμένες πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού επανέφεραν στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της δασοπροστασίας, της ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού και του έγκαιρου προληπτικού σχεδιασμού, ενώ πολύς λόγος έγινε σχετικά με το βαθμό στον οποίο για ανάλογα φαινόμενα ευθύνεται η επιταχυνόμενη κλιματική αλλαγή.
      Το ΕΝΑ, με αφορμή και τη λήξη της φετινής αντιπυρικής περιόδου, απευθύνθηκε στον Δρ. Γαβριήλ Ξανθόπουλο [1], δασολόγο με ειδίκευση στις δασικές πυρκαγιές, για μια νηφάλια αποτίμηση των πιο κοινών αστοχιών κατά τη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών, αλλά και μια αξιολόγηση των οφειλόμενων ενεργειών για την αποτροπή ή την αποκατάσταση των καταστροφών.
      Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο κ. Ξανθόπουλος εξάρει τη σημασία της πρόληψης και της κατάλληλης εκπαίδευσης των εμπλεκόμενων μερών και επισημαίνει την αναγκαιότητα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, με τη βοήθεια ενός κατάλληλα στελεχωμένου δημόσιου οργανισμού που θα αξιοποιεί τη συσσωρευμένη γνώση των επιστημόνων και του τοπικού πληθυσμού, ώστε να περιοριστεί το κόστος και να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της κατασταλτικής παρέμβασης του μηχανισμού. Παράλληλα, αναδεικνύει την κρισιμότητα μιας συνολικότερης πολιτικής για τη διαχείριση του δημόσιου χώρου, με την ενεργό συμμετοχή του πληθυσμού της υπαίθρου και φορέων των τοπικών κοινωνιών, με στόχο τη δημιουργία «ανθεκτικών τοπίων», ικανών να συμβάλλουν στην αναχαίτιση των πυρκαγιών, αλλά και στην ταχύτερη αναγέννηση των καμένων περιοχών.
      → Τη συνέντευξη πήραν οι: Κώστας Κάβουρας, Υπ. Διδάκτωρ στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, και Αγγελική Μητροπούλου, Υπ. Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
      Είναι μύθος ή αλήθεια ότι οι εκτάσεις γης που κάηκαν φέτος στη χώρα μας είναι περισσότερες από ποτέ;
      Μια πρωταρχική και κρίσιμη παρατήρηση είναι ότι, κατά μέσο όρο, δεν έχουμε αύξηση των καμένων εκτάσεων στην Ελλάδα. Θα εξηγήσω τι εννοώ: Αν κοιτάξει κανείς τα στατιστικά δεδομένα των τελευταίων 45 περίπου ετών (1977-2021), θα διαπιστώσει ότι ο μέσος όρος της ετησίως καμένης έκτασης στη χώρα μας κυμαίνεται γύρω στις 450.000 στρέμματα. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από την περίοδο των προηγούμενων 22 ετών (1955-1976), όταν ο μέσος όρος ήταν περί τις 127.000 στρέμματα, σε μια εποχή μάλιστα που οι δασοπυροσβεστικές δυνάμεις της χώρας ήταν πάρα πολύ αδύναμες, τουλάχιστον όσον αφορά τα μέσα που διέθεταν.
      Αυτό οφείλεται σε μια σειρά λόγων που αφορούν τη δομή και τη λειτουργία του αγροδασικού χώρου και των κατοίκων του, οι οποίοι καλλιεργούσαν, πρόσεχαν και προστάτευαν την περιοχή τους, συνεργαζόμενοι στις παραδασόβιες περιοχές με τη Δασική Υπηρεσία, που είχε τότε την ευθύνη της προστασίας των δασών από τις πυρκαγιές. Αυτό άλλαξε με την αστυφιλία και τη μετανάστευση, οπότε, από τη δεκαετία του 1970, σταδιακά η κατάσταση χειροτέρευσε και οι καμένες εκτάσεις αυξήθηκαν.
      Το 1998 η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης μεταφέρθηκε από τη Δασική Υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, με την ελπίδα ότι ένα καλά οργανωμένο σώμα, με στρατιωτικού τύπου δομή, θα ήταν πιο αποτελεσματικό. Δυστυχώς, αυτό δεν επαληθεύτηκε. Ο μέσος όρος της περιόδου 1998-2021 είναι ουσιαστικά ο ίδιος με εκείνον της περιόδου 1977-1997, περί τις 450.000 στρέμματα, παρότι οι δαπάνες τα τελευταία χρόνια είναι πολλαπλάσιες.
      Έχει, επίσης αλλάξει η κατανομή της καμένης έκτασης ανά έτος. Την περίοδο 1977-1997 η καμένη έκταση δεν υπερέβαινε συχνά τον παραπάνω μέσο όρο, έχοντας φθάσει περίπου το 1.000.000 στρέμματα σε τρεις πολύ δύσκολες, από πλευράς συνθηκών, χρονιές στη δεκαετία του 1980. Οι δυνάμεις της Δασικής Υπηρεσίας εκείνη την περίοδο ήταν πολύ μικρότερες από εκείνες που απέκτησε το Πυροσβεστικό Σώμα μετά το 1998. Ωστόσο, από το 1998 και μετά, οι εξάρσεις έχουν γίνει πολύ συχνότερες. Ο μεγάλος αριθμός εναέριων μέσων και η χωρίς φειδώ χρησιμοποίησή τους επιτυγχάνει πολύ καλά αποτελέσματα στις «εύκολες» χρονιές. Όταν όμως οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες, καίγονται πολύ μεγαλύτερες εκτάσεις και –το κυριότερο– προκαλούνται φοβερές καταστροφές, όπως έγινε το 1998, το 2000, το 2007 και το 2021.
      Η αντιπυρική περίοδος του 2021 μπορεί να χαρακτηριστεί ως η απόλυτη αποτυχία, καθώς είχαμε πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις από κάθε άλλη χρονιά και, παρ’ όλα αυτά, είχαμε τη μεγαλύτερη στην ιστορία καμένη έκταση γης (περισσότερα από 500.000 στρέμματα) σε μία και μόνο πυρκαγιά, αυτή της Βόρειας Εύβοιας. Ένα συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι, παρά το γεγονός ότι ο μέσος όρος της καμένης έκτασης παραμένει μακροπρόθεσμα ο ίδιος, το κόστος των μέσων και του εξοπλισμού, αλλά και το μέγεθος της καταστροφής, μεταβάλλονται, χειροτερεύοντας πρακτικά την κατάσταση. Για να το πω πιο απλά: και πληρώνουμε περισσότερα για την καταστολή και έχουμε τρομερές καταστροφές και αυξημένους θανάτους.
      Ωστόσο, ο περιορισμός των σφοδρών καταστροφών μήπως είναι τελικά και θέμα πρόληψης;
      Πράγματι, για να μειώσουμε τις καταστροφές, πάνω απ’ όλα χρειάζεται πρόληψη και σωστή αντιμετώπιση, η οποία θα στηρίζεται σε έναν αποτελεσματικό μηχανισμό που αντιμετωπίζει τα προβλήματα, διασφαλίζοντας ότι θα γίνονται άμεσα ουσιαστικές κινήσεις διόρθωσης εκεί όπου διαπιστώνεται ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης ή προβλήματα. Αυτό όμως προϋποθέτει πραγματική αυτογνωσία και αυτοκριτική. Αυτά τα δύο στοιχεία λείπουν όχι μόνο από το Πυροσβεστικό Σώμα αλλά και από τον ευρύτερο μηχανισμό, όπως αυτός είναι δομημένος σήμερα. Διαχρονικά εντοπίζεται ένα πρόβλημα το οποίο έγκειται σε μια γραμμή «προστασίας» του μηχανισμού, παρά τα όποια σοβαρά λάθη και προβλήματα τα οποία θα έπρεπε να έχουν οδηγήσει στην αυτοκριτική, στην επαναξιολόγηση και τελικά στον επανασχεδιασμό του. Λόγω αυτής της οπτικής αναφορικά με το μηχανισμό, της έλλειψης τεχνικής εμπειρίας και της έλλειψης σωστής προετοιμασίας, οδηγούμαστε σε καταστάσεις που καταλήγουν να είναι χειρότερες από τις προηγούμενες, παρά το γεγονός ότι ο μέσος όρος καμένων εκτάσεων μπορεί να παραμένει περίπου σταθερός. Οι αριθμοί αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της ύπαρξης αδυναμιών και λαθών, όμως επιλέγουμε να τους αγνοούμε.
      Ποιες άλλες αλλαγές έχουν καταγραφεί που επιτείνουν την αναποτελεσματική διαχείριση των πυρκαγιών;
      Σημαντικός παράγοντας είναι ότι ο κόσμος τις τελευταίες δεκαετίες έχει εγκαταλείψει τη ζωή στην ύπαιθρο. Όσοι έχουν μείνει πίσω ανήκουν σε έναν πληθυσμό ο οποίος είναι γερασμένος. Έχει αλλάξει γενικά η κατάσταση, αλλά και η νοοτροπία, που θέλει πια την ευθύνη να μετακυλίεται στους επαγγελματίες («οι πυροσβέστες να σβήσουν τη φωτιά, διότι αυτή είναι η δουλειά τους»). Υπάρχει βλάστηση που φτάνει μέχρι τα χωριά. Εκεί όπου παλιά υπήρχαν περιβόλια, σήμερα φτάνουν τα πεύκα μέχρι το χωριό. Επίσης, υπάρχει γενικότερη συσσώρευση νεκρής καύσιμης ύλης. Στα δάση, αλλά και σε μεγάλο μέρος του αγροδασικού χώρου, παρατηρείται έλλειψη διαχείρισης. Το προσωπικό της Δασικής Υπηρεσίας είναι γερασμένο και αριθμητικά λίγο και έχει να ασχοληθεί με ένα αυξημένο φορτίο γραφειοκρατικών διεργασιών, όπως οι δασικοί χάρτες. Έτσι, η διαχείριση των δασών περνάει σε δεύτερη μοίρα, ενώ υποφέρει και η πρόληψη, καθώς οι διατιθέμενες πιστώσεις είναι ισχνότατες.
      Αν συνδυάσει κανείς αυτές τις διαπιστώσεις με άλλη μια διαχρονική τάση, αυτή της κακής διαχείρισης της υπαίθρου, για διάφορους λόγους, τότε αναδεικνύεται η μεγάλη δυσκολία που προκύπτει σε σχέση με το ίδιο το τοπίο (landscape): λείπει ο κόσμος από την ύπαιθρο, οι νέοι δεν έχουν κίνητρα να μείνουν και να δουλέψουν στην επαρχία, δεν στηρίζεται το αγροτικό εισόδημα όπως θα έπρεπε. Όλα αυτά τελικά οδηγούν σε απαξίωση της υπαίθρου, η οποία συνδέεται και με την ευρύτερη χειροτέρευση της κατάστασης, που περιγράψαμε νωρίτερα.
      Χρειαζόμαστε ανθεκτικά τοπία (resilient landscapes), που θα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση των προβλημάτων από τις πυρκαγιές, ώστε π.χ. με ένα μωσαϊκό βλάστησης, με διάσπαση της συνέχειας με ζώνες δάσους με μειωμένη καύσιμη ύλη, με αγροτικές εκτάσεις, ελαιώνες, οπωρώνες, περιοχές βοσκής κ.λπ., να μην έχουμε τεράστιες ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, όπως εκείνη της Β. Εύβοιας.
      Αν προσθέσουμε σε αυτό και το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα, που είναι η δημιουργία ζωνών μίξης δασών και οικισμών (έχουμε το spillover της Αθήνας σε όλη την Αττική και όχι μόνο), ο κίνδυνος αυξάνεται, ενώ παράλληλα η αντιμετώπιση των πυρκαγιών γίνεται δυσκολότερη. Μάλιστα, τα πράγματα φέτος έγιναν χειρότερα, εξαιτίας της έμφασης που δόθηκε στη συλλήβδην εκκένωση κοινοτήτων, χωρίς κριτήρια και χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό. Προφανώς δεν είμαι ενάντια στο μέτρο της εκκένωσης, ωστόσο πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ώστε να μην οδηγεί σε καταστάσεις των οποίων γίναμε όλοι μάρτυρες. Φυσικά, διαχρονικά επιδρούν και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν πρέπει να χαθεί η μεγάλη εικόνα, η οποία δεν είναι άλλη από την αναποτελεσματική πρόληψη και καταστολή.
      Το θέμα είναι πολυπαραγοντικό. Ωστόσο, ποια θα λέγατε ότι είναι αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη πρόκληση για την πολιτική προστασία, όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές και γενικότερα περιβαλλοντικά θέματα;
      Παρά το γεγονός ότι η πολιτική προστασία είναι «στα πάνω της» παγκοσμίως, ουσιαστικά δεν «κοιτάει» το προληπτικό μέρος, ενώ στηρίζεται διαρκώς στη «βολική δικαιολογία» της κλιματικής αλλαγής, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί αυτό τον άξονα για να μοχλεύει πόρους για καταστολή και όχι για πρόληψη και αποκατάσταση. Ένας φαύλος κύκλος έχει δημιουργηθεί: δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν ευθύνεται η αλλαγή του κλίματος, αλλά ούτε μπορεί κανείς με ασφάλεια να προσδιορίσει σε τι ποσοστό ευθύνονται η αλλαγή του κλίματος, η έλλειψη αποτελεσματικής διαχείρισης, ο απροετοίμαστος πληθυσμός κ.λπ. Αυτό είναι ίσως μια μεγάλη πρόκληση.
      Η πρόληψη δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια νομοθετική πρωτοβουλία η οποία θα καταλήξει να μείνει «στα χαρτιά». Το 2013-2014 είχα στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων (ΙΜΔΟ) την ευθύνη ενός έργου που αποσκοπούσε στην ενίσχυση της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών με τη συνεργασία όλων, δοκιμάζοντας στην πράξη, σε πολλά μέρη της χώρας, μια μεθοδολογία (INCA) που στον πυρήνα της είχε την αλληλεπίδραση φορέων και πολιτών. Ενημερώναμε για την πρόληψη, λαμβάναμε ανατροφοδότηση (feedback) από τους ίδιους τους ενδιαφερομένους, ανταλλάσσαμε απόψεις για το ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα κάθε περιοχής και μέσα από αυτή τη διαδικασία δημιουργήσαμε εθελοντικές ομάδες, που λειτούργησαν με στόχο να διορθώσουν αυτά τα προβλήματα.
      Έχοντας συμμετάσχει σε συναντήσεις εργασίας σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, από τη Λέσβο και τη Χίο ως τη Ρόδο και την Κρήτη και από τον Πύργο και τη Λαμία ως την Αττική και τη Θεσσαλονίκη, μπορώ να πω πλέον ότι είναι διαφορετικά τα προβλήματα κάθε περιοχής, όπως τα διαπιστώνουν οι πολίτες ενός τόπου, πέρα από όσα αναδεικνύουν οι στατιστικές. Γι’ αυτό και απαιτούν διαφορετικό και στοχευμένο τρόπο προσέγγισης. Αλλού το πρόβλημα μπορεί να δημιουργείται από την τουριστική κίνηση, ενώ σε άλλες περιοχές από τη βοσκή, από τις γραμμές μεταφοράς ρεύματος που φεύγουν από ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού ή από τις διαφορετικές χρήσεις γης. Ωστόσο, συχνά οι φορείς και οι πολιτικοί δεν εστιάζουν στις αιτίες, ώστε να δώσουν έμφαση στην πρόληψη. Για να το πούμε πιο απλά: η προμήθεια αεροσκαφών (Canadair κ.λπ.) είναι πιο ορατή, πιο εύκολη και πιο γρήγορη τελικά, γι’ αυτό και επιλέγεται αυτή η λύση έναντι της ανάλυσης των αιτίων, της συζήτησης και συνεργασίας με τους πολίτες και της οργανωμένης και μακροχρόνιας, επιστημονικά καθοδηγούμενης, προσπάθειας πρόληψης.
      Επισημαίνω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι χρειάζονται τόσο η πρόληψη όσο και η καταστολή. Χωρίς σωστά υλοποιημένη πρόληψη όμως, η καταστολή είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Το ζητούμενο λοιπόν είναι η σωστή κατανομή πιστώσεων μεταξύ των δύο και, βέβαια, η ορθή αξιοποίηση αυτών.
      Από τη συζήτησή μας αναδεικνύεται η σημασία της διαχείρισης του χώρου σε θέματα πρόληψης. Μιλήστε μας λίγο περισσότερο γι’ αυτό.
      Πράγματι, στην πρόληψη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο το πώς διαχειριζόμαστε το χώρο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότερες πολιτικές σήμερα είναι αστικοκεντρικές (urban-centric). Οι άνθρωποι της πόλης, που έχουν γίνει περισσότεροι, επιβάλλουν πολιτικές, κυρίως όσον αφορά τον τρόπο σκέψης. Ένα παράδειγμα είναι οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε κάθε είδους καύσεις στην ύπαιθρο, ακόμη και εκτός της αντιπυρικής περιόδου, αντί να δίνεται έμφαση στην εκπαίδευση των αγροτών για την ασφαλή χρήση της φωτιάς, όπου απαιτείται.
      Μόλις πρόσφατα, μετά την καταστροφική αντιπυρική περίοδο του 2021, άρχισε να υπάρχει ενδιαφέρον για τη δοκιμή, με ορθολογικό και οργανωμένο τρόπο, του προδιαγεγραμμένου πυρός στην Ελλάδα. Άρχισε, επίσης, να συζητείται η νομοθετική πρόβλεψη για τη χρήση του αντιπυρός. Για να αποφευχθούν παρανοήσεις, επισημαίνω ότι το «αντιπύρ» και το «προδιαγεγραμμένο πυρ» είναι δύο διαφορετικά πράγματα: το αντιπύρ είναι μια μέθοδος κατάσβεσης με έμμεση προσβολή της πυρκαγιάς, ενώ το προδιαγεγραμμένο πυρ είναι μια τεχνική κατά την οποία οι διαχειριστές μια περιοχής οργανώνουν μια, κατά κανόνα, ήπια καύση με αυστηρές προδιαγραφές (θέση, χρόνος, μετεωρολογικές συνθήκες, ένταση φωτιάς κ.λπ.) για την επίτευξη συγκεκριμένων διαχειριστικών στόχων, όπως η μείωση της νεκρής βιομάζας, για να μειωθεί ο μελλοντικός κίνδυνος πυρκαγιάς. Το προδιαγεγραμμένο πυρ εφαρμόζεται ευρύτατα σε πάρα πολλές χώρες παγκοσμίως, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Η WWF Ελλάς και το ΙΜΔΟ, σε ένα ερευνητικό έργο που έχει μόλις ξεκινήσει, πρόκειται να επιδείξουν και να μελετήσουν το προδιαγεγραμμένο πυρ για πρώτη φορά στη χώρα μας στον 21ο αιώνα, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την επίσημη και ορθολογικά οριοθετημένη χρήση του.
      Γενικότερα, η διαχείριση του χώρου είναι περίπλοκο ζήτημα, γι’ αυτό και η Επιτροπή Γκολντάμερ, που συγκροτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 «για την ανάλυση των υποκείμενων αιτιών και τη διερεύνηση των προοπτικών διαχείρισης των μελλοντικών πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα» και της οποίας ήμουν μέλος, πρότεινε να δημιουργηθεί ένας οργανισμός (ΟΔΙΠΥ) ο οποίος θα είναι το «μάτι» που θα παρακολουθεί, θα δίνει κατεύθυνση, θα αποτιμά και θα διορθώνει, όσον αφορά τόσο την πρόληψη όσο και την καταστολή, με έμφαση στη συνεργασία όλων των φορέων. Το σύνθετο του έργου απαιτεί στελέχωση του ΟΔΙΠΥ με κορυφαίους εξειδικευμένους επιστήμονες και με επιλεγμένους εκπροσώπους φορέων.
      Εκπαίδευση του πληθυσμού, τόσο για την κατάσβεση της πυρκαγιάς όσο και για την εκκένωση, αντιλαμβανόμαστε ότι, σε πολύ μεγάλο βαθμό, δεν υπάρχει. Υπήρχε στο παρελθόν ανάλογη μέριμνα από τη Δασική Υπηρεσία για τους τοπικούς πληθυσμούς;
      Υπήρχε σε κάποιο βαθμό, όχι μεγαλύτερο από ό,τι τώρα. Αλλά είχαμε λιγότερες ζώνες μίξης δασών – οικισμών, τα χωριά δεν ήταν τόσο ερημωμένα, είχαν ακόμα αρκετό πληθυσμό, που ήταν ενεργός και είχε γνώσεις, κατανοούσε τον τόπο. Τις φωτιές τις έσβηναν οι ίδιοι οι κάτοικοι. Πριν από το 1970 δεν υπήρχαν καθόλου πυροσβεστικά οχήματα στη Δασική Υπηρεσία. Αυτοί που –κυριολεκτικά– έτρεχαν να τη σβήσουν ήταν ο δασάρχης, ο δασολόγος ή ο δασοφύλακας της περιοχής. Και καμιά φορά ούτε καν αυτοί, που είχαν και τη σχετική αρμοδιότητα. Έτρεχαν ο αστυνόμος, ο παππάς ή ο δάσκαλος, χτυπούσαν την καμπάνα και έτρεχαν οι πολίτες και προσπαθούσαν με τα αγροτικά τους εργαλεία, τα τρακτέρ τους, τους ψεκαστήρες κ.λπ. να σβήσουν τις φωτιές. Είχαν γνώσεις σχετικά με το ποιες περιοχές και σημεία ήταν καμένα από προηγούμενη μικρο-φωτιά, ήξεραν ποιος ήταν καθαρισμένος αμπελώνας/ελαιώνας. Επειδή δεν είχαν δυνάμεις να πολεμήσουν τη φωτιά στο μέτωπο, εργάζονταν έξυπνα για να σβήσουν τις εστίες, έκαναν έναν ιδιότυπο «ανταρτοπόλεμο». Εκμεταλλεύονταν το χώρο, τη γνώση που είχαν γι’ αυτόν και το χρόνο (δουλεύοντας τις ώρες που η εξάπλωση της πυρκαγιάς σχεδόν παύει) και συχνά χρησιμοποιούσαν τη φωτιά για να σταματήσουν τη φωτιά (αντιπύρ).
      Σήμερα ο μηχανισμός καταστολής έχει την τάση να δίνει μετωπική μάχη. Αυτή η τακτική δεν αποδίδει όταν η φωτιά έχει λάβει διαστάσεις και έχει πολύ μεγάλη ένταση. Πρέπει να έχεις απόλυτη υπεροπλία στον αέρα και στο έδαφος για να έχεις ελπίδες επιτυχίας. Και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις όταν ξεσπούν πολλές πυρκαγιές ταυτόχρονα.
      Καταλαβαίνουμε ότι κινούμαστε προς τη λάθος κατεύθυνση, και αυτό δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό. Η σωστή κατεύθυνση ποια είναι και με ποιους τρόπους θα γίνει καλύτερα αντιληπτή από τους πολίτες;
      Η σωστή κατεύθυνση πρώτα και κύρια πρέπει να περιλαμβάνει έναν οργανισμό που έχει σοβαρούς επιστήμονες, στο πλαίσιο του οποίου θα εργάζονται άνθρωποι που έχουν όντως διάθεση να συνεργαστούν και που έχουν πραγματική γνώση. Ο οργανισμός που περιέγραφε η Επιτροπή Γκόλνταμερ θα μπορούσε να είναι μια πολύ καλή λύση, εφόσον είναι διακομματικά αποφασισμένος, γιατί δεν είναι κάτι που θα το κάνεις και σε δύο χρόνια θα έχεις αποτέλεσμα. Άρα λοιπόν, πρέπει να έχει μια προοπτική για να κάνει δουλειά, να δει το αποτέλεσμα και να το βελτιώσει. Για να γίνει αυτό, εκτός από προγράμματα πρόληψης, εκτός από πιστώσεις για την πρόληψη και προτάσεις για το πώς αυτές θα διατεθούν, κρίσιμες είναι και άλλες παράμετροι, όπως η δημοσιότητα, το brainstorming για καινούργιες ιδέες και πάνω από όλα η υποστήριξη προτάσεων νομοθετικής διόρθωσης. Χρειάζεται, επίσης, συνεργασία των επιστημόνων με τους επιχειρησιακούς παράγοντες και καλύτερη εκπαίδευση.
      Ένα ακόμη σημαντικό θέμα είναι η ουσιαστική συνεργασία όλων. Συχνά λέω ότι «στη διαχείριση  των δασικών πυρκαγιών δεν περισσεύει κανείς». Είναι μεγάλο λάθος να θέλει να τα κάνει όλα το Πυροσβεστικό Σώμα, με ένα συνεχώς αυξανόμενο κόστος. Αυτό οδηγεί σε μείωση της αποδοτικότητας (efficiency) και τελικά της αποτελεσματικότητας, γιατί, όταν ξεπεραστούν τα όρια του Σώματος, το σύστημα καταρρέει. Το φετινό καλοκαίρι απαιτήθηκε σημαντική βοήθεια από το εξωτερικό. Και όμως, κάτω από ένα σωστό σύστημα θα μπορούσαν όλοι να προσφέρουν χρήσιμο έργο, αξιοποιώντας μάλιστα τις ειδικές γνώσεις και δυνατότητές τους, εάν είχε προβλεφθεί σωστά πώς θα «κουμπώσουν». Υπάρχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Δασική Υπηρεσία, η Αστυνομία, οι εθελοντές, κατάλληλοι ιδιώτες κ.λπ. Και βέβαια υπάρχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες έχουν τεράστια δύναμη, πρέπει όμως να προβλεφθεί σωστά ο ρόλος τους και ο τρόπος παρέμβασής τους, για να είναι αποτελεσματικές. Πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα το οποίο να τους βάζει να δουλέψουν συνδεόμενοι/συνδυαζόμενοι σωστά, ώστε να μπορούν όλοι να προσφέρουν, ιδίως τις κρίσιμες ώρες.
      Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η «επόμενη μέρα» για περιοχές όπως η Βαρυμπόμπη και η Εύβοια, για τις οποίες προβλέπονται ειδικοί πόροι και ειδικό σχέδιο;
      Η ελληνική φύση, η μεσογειακή φύση, είναι προσαρμοσμένη στο να μπορεί μόνη της (υπό όρους) να αναγεννηθεί. Μέσα σε μερικά χρόνια η περιοχή θα είναι πράσινη και στη Βαρυμπόμπη και στη Β. Εύβοια. Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, πρέπει να αποφευχθούν –όσο αυτό είναι δυνατόν– δευτερογενείς καταστροφές από πλημμύρες, να περιοριστεί η διάβρωση, για να μπορέσει να γίνει συγκράτηση του εδάφους, με χρονικό ορίζοντα κυρίως τον επόμενο χρόνο. Το χρονικό αυτό διάστημα είναι κρίσιμο, γιατί μέσα σε αυτό είναι εφικτό να φυτρώσει αρκετό χόρτο, θάμνοι, φρύγανα κ.λπ., διασφαλίζοντας τη συγκράτηση του εδάφους. Έτσι η μεγάλης έκτασης ζημιά θα περιοριστεί μόνο στην τρέχουσα χρονιά, ενδεχομένως να διαρκέσει και μέχρι την άνοιξη του 2022. Ως εκ τούτου, τα σχετικά έργα δεν έχει νόημα να συνεχιστούν μετά από την πάροδο και του επόμενου φθινοπώρου.
      Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι μια εμπεριστατωμένη μελέτη στην οποία θα περιλαμβάνονται αυστηρά όσες ενέργειες είναι απαραίτητο να γίνουν ώστε οι πολίτες να μη γίνουν μάρτυρες σκηνών όπου μπουλντόζες θα μπαίνουν και θα κόβουν χωρίς κανένα σχέδιο ό,τι καμένο υπάρχει. Ένα αποτελεσματικό σχέδιο που έχει γίνει σε σωστές βάσεις περιλαμβάνει συνδυασμό αντιπυρικών ζωνών, αλλά και επιλεγμένες περιοχές όπου μπορεί (και έχει νόημα) να γίνει αναδάσωση. Ας χρησιμοποιήσουμε πάλι το πρόσφατο παράδειγμα της Β. Εύβοιας. Εκεί υπάρχουν πεύκα, τα οποία, θεωρητικά, αν πέσουν κάτω και δεθούν με τις κατάλληλες μεθόδους, δημιουργώντας τα λεγόμενα κορμοδέματα, μπορούν πράγματι να συμβάλουν στη μείωση της διάβρωσης. Ωστόσο, σε περιοχές όπου παρατηρείται κλίση εδάφους κάτω από 25% αυτή η μέθοδος δεν ενδείκνυται. Οι έρευνές μας, οι οποίες μάλιστα έγιναν στη Β. Εύβοια, έδειξαν ότι σε τόσο μικρές κλίσεις η ζημιά που γίνεται από το ποδοπάτημα και τη μετακίνηση κορμών είναι περισσότερη από την προστασία που θα προσφέρουν τα κορμοδέματα. Σε κλίσεις μεγαλύτερες του 25% και έως κάποιο όριο, η προστασία του εδάφους που επιτυγχάνεται είναι πολύ σημαντική.
      Αυτό που έχει σημασία αναφορικά με την «επόμενη μέρα» μιας περιοχής που έχει πληγεί από πυρκαγιά είναι να υπάρχουν σχέδιο και προτάσεις από εξειδικευμένους επιστήμονες και βέβαια αυτές να εφαρμοστούν έγκαιρα και με τον σωστό τρόπο. Από όσο γνωρίζω, ειδικά στη Βόρεια Εύβοια, ο σχεδιασμός και τα έργα που γίνονται είναι σε αυτή την κατεύθυνση.
      Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ στην εμπλοκή ιδιωτικών φορέων-χορηγών στην προσπάθεια αποκατάστασης της Β. Εύβοιας, τόσο όσον αφορά το δασικό περιβάλλον όσο και την τοπική κοινωνία. Δεν είμαι δογματικά αντίθετος στην ιδέα. Όπως δεν είμαι καθόλου αρνητικά διακείμενος απέναντι στους εθελοντές και την εμπλοκή τους στη δασοπροστασία. Όμως και στις δύο περιπτώσεις όλα εξαρτώνται από τον τρόπο εφαρμογής. Στη Β. Εύβοια θα κριθούν προθέσεις, επιλογές κατευθύνσεων και προσώπων, αποτελεσματικότητα, οικονομικότητα κ.λπ., που θα αποτυπωθούν στο τελικό αποτέλεσμα. Θα περιμένω, για να κρίνω εκ του αποτελέσματος, και, αν μου ζητηθεί, θα συμβάλω. Τονίζω όμως ότι ένα τέτοιο σχήμα, που, λόγω του μεγέθους της καταστροφής, κινητοποίησε πλήθος χορηγών, δεν είναι δυνατόν να επαναλαμβάνεται παντού. Το κράτος οφείλει να έχει τον πρώτο λόγο στη δασοπροστασία και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων. Για τον λόγο αυτό, οφείλει να αναβαθμίσει τη Δασική Υπηρεσία με νέο προσωπικό και μέσα, καθώς αυτή, ιστορικά, έχει αξιοποιήσει στο μέγιστο τις περιορισμένες πιστώσεις που της διατίθεντο για να εκτελέσει το σημαντικό αυτό έργο.

      [1] Ο Δρ. Γαβριήλ Ξανθόπουλος είναι δασολόγος με ειδίκευση στις δασικές πυρκαγιές και είναι διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του Ε.Λ.Γ.Ο. «ΔΗΜΗΤΡΑ». Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι (α) η πρόληψη δασικών πυρκαγιών, (β) ο αντιπυρικός σχεδιασμός, (γ) η εκτίμηση και πρόβλεψη κινδύνου πυρκαγιάς, (δ) η πρόβλεψη συμπεριφοράς δασικών πυρκαγιών, (ε) η δασοπυρόσβεση (στρατηγική, τεχνικές, μοντελοποίηση, θέματα ασφάλειας), (στ) η μέτρηση, μοντελοποίηση και διαχείριση της δασικής καύσιμης ύλης και (ζ) η μεταπυρική αποκατάσταση. Έχει διατελέσει επιστημονικός σύμβουλος σε διάφορες θέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμβάλλοντας στη μεταφορά τεχνογνωσίας και ερευνητικών πορισμάτων από τη διεθνή σκηνή στην ελληνική πράξη.
      * Το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», θέλοντας να συμβάλει στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, δημιούργησε  δύο βίντεο ενημέρωσης των πολιτών για την ασφάλεια των ιδίων και των κατοικιών τους. Τα βίντεο δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του έργου με τίτλο «Καινοτόμα δράση για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών στα Κύθηρα με την κινητοποίηση και συνεργασία του πληθυσμού, πιλοτικά σε 3 οικισμούς», που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο, και είναι διαθέσιμα εδώ:
      Δασικές Πυρκαγιές – Ασφάλεια Κατοικίας Δασικές Πυρκαγιές – Τι πρέπει να γνωρίζουμε
    12. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η Άνοιξη των κατασκευών: Υπάρχει το απαραίτητο εργατικό δυναμικό; Το σημαντικό ερώτημα φαίνεται πως θα απασχολήσει τον κλάδο το επόμενο διάστημα.
      Το μεγάλο πρόγραμμα έργων το οποίο διαφαίνεται ότι θα έχουμε σταδιακά μέχρι το 2023 είναι σαφώς ένα γεγονός ανάταξης και επαναφοράς του τεχνικού-κατασκευαστικού κλάδου σαν έναν από τους βασικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
      Μιλώντας με στελέχη της αγοράς, πολλοί μιλούν για περίοδο αντίστοιχη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος θα “ανοίξει” αρκετά και θα δει να αναπτύσσεται με καλύτερους ρυθμούς από ότι τα προηγούμενα χρόνια.
      Εξάλλου οι κατασκευές από το 2017 και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακολουθήσει τους αυξητικούς ρυθμούς που έχουν δει άλλοι κλάδοι της οικονομίας.
      Αυτή η επαναφορά της κατασκευής έχει πλέον συμπεριλάβει μετά από πολλά χρόνια και την ανάπτυξη της ιδιωτικής οικοδομής. Ο υποκλάδος-αιμοδότης όλων των περιοχών της χώρας, δείχνει να επανέρχεται με δυναμισμό και παρατηρούμε την κατασκευή πολλών οικοδομών -κυρίως πολυκατοικιών- σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
      Αν αυτό συνδυαστεί με την εκκίνηση σημαντικών δημόσιων έργων (και ΣΔΙΤ-Παραχωρήσεων) μπορεί κάποιος συνειρμικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όντως μετά από σχεδόν 14 χρόνια οδηγούμαστε σε μια Άνοιξη των κατασκευών.
      Επάρκεια επιστημονικού προσωπικού – τεχνιτών και εργατών
      Αυτή η “Άνοιξη” όμως συνοδεύεται και από άλλες διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι η επάρκεια του κλάδου σε εργαζομένους σε αυτό. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την περίοδο έναρξης της κρίσης, που έπληξε με αγριότητα την ευρύτερη βιομηχανία των κατασκευών- ζήσαμε την “έξοδο” από αυτόν τόσο σε επίπεδο επιστημονικού προσωπικού όσο και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών. Αυτό καθώς δεν υπήρχε ουσιαστικό αντικείμενο, κατά κάποιο τρόπο “απογύμνωσε” τον σημαντικό αυτό κλάδο.
      Στη νέα πραγματικότητα την οποία ζούμε και με την παραδοχή έλευσης αυτής της “Άνοιξης” ένα από τα φαινόμενα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η έλλειψη προσωπικού. Σήμερα υπάρχει το μέγεθος εκείνο που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες;
      Υπάρχει το δυναμικό σε επιστημονικό προσωπικό που έφυγε από τη χώρα (το λεγόμενο drain brain) τα χρόνια της κρίσης που θα αποφασίσει να επιστρέψει; οι νέοι επιστήμονες του κλάδου απορροφώνται επαρκώς από τις εταιρείες του κλάδου ή ακόμα έχουμε διαρροή τους στο εξωτερικό;
      Ακόμα και σε επίπεδο τεχνιτών και εργατών υπάρχει αυτή η επάρκεια που θα εξασφαλίσει πως όλα αυτά τα φιλόδοξα πλάνα θα μπορέσουν να υλοποιηθούν ομαλά; Με τη λέξη ομαλά εννοώ την εύρυθμη λειτουργία των ολοένα και περισσότερων εργοταξίων που αναμένουμε ούτως ώστε να επωφελείται από αυτό η πραγματική οικονομία.
      Η προστιθέμενη αξία των κατασκευών
      Από πολλές έρευνες έχει προκύψει πως για κάθε ευρώ που επενδύεται στις κατασκευές, υπάρχει ένα προστιθέμενο κέρδος 1,8 ευρώ. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι κατασκευές κινούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επαγγέλματα προμήθειας ή υπηρεσιών.
      Αυτό όμως θα μπορεί να εξασφαλιστεί στον μέγιστο βαθμό εφόσον υπάρχει επάρκεια προσωπικού σε όλα αυτά τα πλάνα κατασκευών. Είναι ένα ζήτημα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει την κατασκευαστική βιομηχανία.
      Αυτό θα φανεί αν τελικά είναι ένα σημαντικό ζήτημα μέσα στο 2022 όπου πολλά έργα θα εκκινήσουν και ιδιαίτερα το 2023 όπου ουσιαστικά θα έχουμε σε κατασκευή ένα μεγάλο όγκο σημαντικών δημόσιων και ιδιωτικών έργων.
      Εκεί θα διαπιστωθεί αν η χώρα έχει την επάρκεια ή μπορεί να απορροφήσει από άλλους κλάδους προσωπικό για να μπορέσει να υλοποιήσει το πολλών δισεκατομμυρίων πρόγραμμα έργων.
      Το βέβαιο είναι πως η Άνοιξη των κατασκευών υπόσχεται να βάλει ένα τέρμα στην εσωστρέφεια που εισήλθε ο κλάδος αυτός την περίοδο της κρίσης και πως θα δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον και την ανάπτυξη του.
    13. Αρθρογραφία

      GTnews

      Τον Απρίλιο του 2024, η αγορά αυτοκινήτου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημείωσε αύξηση κατά 13,7%. Οι νέες ταξινομήσεις ανήλθαν στις 913.995 μονάδες, λόγω των ισχυρών αυξήσεων που κατεγράφησαν σε όλες τις μεγάλες αγορές: Ισπανία (+23,1%), Γερμανία (+19,8%), Γαλλία (+10,9%) και Ιταλία (+7,7%).
      Αυτή η αύξηση μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από το γεγονός ότι υπήρξαν δύο επιπλέον εργάσιμες ημέρες σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα πέρσι, όταν οι διακοπές του Πάσχα έπεσαν τον Απρίλιο του 2023.
      Κατά τους πρώτους τέσσερις μήνες του έτους, οι ταξινομήσεις νέων αυτοκινήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκαν κατά 6,6%, φτάνοντας σχεδόν τα 3,7 εκατομμύρια μονάδες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA), μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Σταθερή ανάπτυξη καταγράφηκε στις μεγαλύτερες αγορές της περιοχής κατά την περίοδο αυτή, με τη Γερμανία και την Ισπανία να σημειώνουν αύξηση 7,8% η καθεμία, ακολουθούμενη από τη Γαλλία (+7%) και την Ιταλία (+6,1%).
      Εγγραφές νέων αυτοκινήτων στην ΕΕ ανά πηγή ενέργειας
      Τον περασμένο Απρίλιο, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μπαταρία διατήρησαν σχεδόν το 12% της αγοράς αυτοκινήτων της ΕΕ, ενώ τα υβριδικά ηλεκτρικά αυξήθηκαν στο 29,1% από 24,9%. Το συνδυασμένο μερίδιο των οχημάτων βενζίνης και ντίζελ μειώθηκε σε λιγότερο από το μισό της αγοράς, στο 48,9%, από 52,8%.
      Τον Απρίλιο του 2024, οι ταξινομήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων με μπαταρία αυξήθηκαν κατά 14,8% στις 108.552 μονάδες, με το μερίδιο αγοράς τους να παραμένει σταθερό σε περίπου 12%. Η Γαλλία και το Βέλγιο παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις 45,2% και 41,6%, αντίστοιχα, ενώ η Γερμανία παρέμεινε σταθερή (-0,2%). Από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο, ταξινομήθηκαν συνολικά 441.992 νέα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μπαταρία, σημειώνοντας αύξηση 6,4% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
      Τα υβριδικά-ηλεκτρικά αυτοκίνητα παρουσίασαν επίσης ισχυρή ανάπτυξη, με τις ταξινομήσεις να αυξήθηκαν κατά 33,1% τον Απρίλιο. Οι μεγαλύτερες αγορές για αυτό το τμήμα, η Γαλλία (+48,1%), η Ισπανία (+38,5%), η Γερμανία (+25,9%) και η Ιταλία (+22,8%), κατέγραψαν όλες διψήφια αύξηση, με εγγραφές συνολικά 265.992 μονάδες. Αυτό ώθησε το μερίδιο αγοράς υβριδικών-ηλεκτρικών στο 29,1%, από 24,9% τον Απρίλιο του 2023.
      Οι εγγραφές Plug-in υβριδικών αυτοκινήτων σημείωσαν μέτρια αύξηση 3,7% τον περασμένο μήνα. Ενώ το Βέλγιο παρουσίασε σημαντική πτώση 17,6% και η Γαλλία παρέμεινε σταθερή (-0,1%), η ισχυρή απόδοση της Γερμανίας, με άνοδο 28,4%, βοήθησε στην εξισορρόπηση του τμήματος. Τον Απρίλιο, τα plug-in υβριδικά αντιστοιχούσαν στο 6,8% της συνολικής αγοράς αυτοκινήτων, με 62.148 πωλήσεις. Τον Απρίλιο του 2024, οι πωλήσεις βενζινοκίνητων αυτοκινήτων αυξήθηκαν κατά 7,3% στις 328.967, λόγω των διψήφιων κερδών σε βασικές αγορές όπως η Ισπανία (+24,1%), η Γερμανία (+18,6%) και η Ιταλία (+14,1%). Ωστόσο, το μερίδιο αγοράς τους μειώθηκε από 38,1% σε 36% σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του προηγούμενου έτους. Εν τω μεταξύ, η αγορά αυτοκινήτων ντίζελ παρέμεινε σταθερή σε περίπου 118.000 μονάδες, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 13% της αγοράς. Παρά τις σημαντικές μειώσεις σε μεγάλες αγορές όπως η Ιταλία (-21,1%), η Ισπανία (-19,3%) και η Γαλλία (-18,1%), μια σημαντική αύξηση στη Γερμανία (+28,2%) συνέβαλε στην αντιστάθμιση αυτών των απωλειών.
    14. Αρθρογραφία

      Engineer

      Άρθρο του Κώστα Λαγουβάρδου, Μετεωρολόγου – Διευθυντή Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών →
      Όπως είδαμε και στο πρώτο μέρος του άρθρου μας (Ιούλιος 2022), οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα των μεσογειακών οικοσυστημάτων, το οποίο, λόγω της κλιματικής αλλαγής, αναμένεται να επιδεινωθεί σημαντικά τις επόμενες δεκαετίες. Η προβλεπόμενη αύξηση του αριθμού και της έντασης των πυρκαγιών στη Μεσόγειο και στη χώρα μας θέτει ορισμένα επείγοντα ερωτήματα τα οποία επιχειρούμε να απαντήσουμε στη συνέχεια:
      Πόσο ανοχύρωτοι είμαστε σε αυτό το τεράστιο οικολογικό πρόβλημα; Ποια επιστημονικά εργαλεία έχουμε στη διάθεσή μας για την καλύτερη πρόληψη των πυρκαγιών; Πώς μπορεί να τα αξιοποιήσει η Πολιτεία; Οι απαντήσεις μας θα εστιάσουν στον τομέα της πρόληψης των πυρκαγιών.
      1. Πόσο ανοχύρωτοι είμαστε σε αυτό το τεράστιο οικολογικό πρόβλημα;
      Όσον αφορά στη δική μου ειδικότητα, η επιστημονική γνώση τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα της παρατήρησης και της πρόγνωσης καιρού, επομένως μας παρέχει εργαλεία τα οποία μπορούν να δώσουν πολύ σημαντικές πληροφορίες για τον κίνδυνο εκδήλωσης δασικών πυρκαγιών, αλλά και για την εξέλιξή τους όταν συμβούν. Οι δασικές πυρκαγιές θα γίνουν συχνότερες και ακόμα δυσκολότερα ελέγξιμες τις επόμενες δεκαετίες λόγω της αναμενόμενης αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, γεγονός που καθιστά την πολιτική πρόληψης κρίσιμο παράγοντα  για την καλύτερη προετοιμασία αλλά και την αποφυγή της κόπωσης και της διασποράς δυνάμεων των φορέων αντιμετώπισης (Πυροσβεστικό Σώμα, Δήμοι και Περιφέρειες), ειδικά εάν ληφθεί υπόψη ότι μελλοντικά η αντιπυρική περίοδο θα επεκταθεί χρονικά μέσα στο έτος.
      2. Ποια επιστημονικά εργαλεία έχουμε στη διάθεσή μας για την καλύτερη πρόληψη;
      Οι δασικές πυρκαγιές εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις καιρικές συνθήκες αλλά και την κατάσταση (υγρασία) της νεκρής καύσιμης ύλης. Σε επίπεδο προετοιμασίας και εγρήγορσης διαθέτουμε πλέον χάρτες πυρομετεωρολογικών δεικτών επικινδυνότητας δασικών πυρκαγιών σε πολύ υψηλή ανάλυση.

      Συγκεκριμένα, ο βαθμός επικινδυνότητας λαμβάνει υπόψη τη θερμοκρασία, την ένταση του ανέμου  και την υγρασία. Οι χάρτες αυτοί λαμβάνουν υπόψιν τους τα υψηλής ανάλυσης προγνωστικά δεδομένα που παρέχουν τα μοντέλα πρόγνωσης καιρού και υπολογίζουν αντικειμενικά και με διαφάνεια δείκτες επικινδυνότητας (όπως ο ευρέως χρησιμοποιούμενος καναδικός πυρομετεωρολογικός δείκτης) για όλη την ελληνική επικράτεια. Η γνώση της κατανομής του δείκτη για τις επόμενες 1-2 ημέρες βοηθά σημαντικά τις πυροσβεστικές υπηρεσίες να θέτουν στον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας τα επίγεια και εναέρια μέσα τους.
      Ταυτόχρονα, μπορούμε να εκτιμήσουμε με μεγάλη ακρίβεια την υγρασία της νεκρής λεπτής καύσιμης ύλης, αξιοποιώντας τις μετρήσεις των γειτονικών μετεωρολογικών σταθμών, δημιουργώντας σχετικούς χάρτες υψηλής ανάλυσης με συνεχή ανανέωση. Τόσο οι χάρτες επικινδυνότητας όσο και οι χάρτες υγρασίας της καύσιμης ύλης παράγονται ήδη στην Ελλάδα από επιστημονικούς φορείς οι οποίοι έχουν αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές.
      Τα μοντέλα ταχείας απόκρισης της πρόγνωσης εξέλιξης του πύρινου μετώπου αποτελούν επίσης ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που μπορεί να συνδράμει στις ενέργειες αντιμετώπισης μιας εν εξελίξει  μεγάλης δασικής πυρκαγιάς ή μιας πυρκαγιάς με έντονο κοινωνικό αντίκτυπο (πχ. κοντά σε κατοικημένες περιοχές).  Τα μοντέλα αυτά λαμβάνουν υπόψη την τοπογραφία και τη βλάστηση μιας περιοχής καθώς και τις καιρικές συνθήκες. Ένα σημαντικό στοιχείο αυτών των μοντέλων είναι ότι περιγράφουν και την αλληλεπίδραση της φωτιάς με τις τοπικές καιρικές συνθήκες ώστε να αναπαράγουν σε ακόμα καλύτερο βαθμό τις συνθήκες θερμοκρασίας και ανέμου στην περιοχή μια μεγάλης δασικής πυρκαγιάς. Η επιστημονική κοινότητα στη Ελλάδα πρωτοπορεί παγκοσμίως στην παραγωγή και λειτουργία τέτοιων εργαλείων τα οποία έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία σε μεγάλο αριθμό δασικών πυρκαγιών τα τελευταία χρόνια. Είναι επομένως τουλάχιστον παράδοξο να μην γίνεται αξιοποίηση τέτοιων εργαλείων από την Πολιτεία.

      3. Πώς μπορεί να αξιοποιήσει η Πολιτεία τα εργαλεία αυτά;
      Η περιορισμένη αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης σε θέματα πολιτικής προστασίας συνιστά  δυστυχώς ένα διαχρονικό πρόβλημα στην Ελλάδα και τα βήματα που γίνονται είναι εξαιρετικά αργά και αποσπασματικά. Ενδεικτικά, δεν υφίσταται επίσημη και θεσμοθετημένη συνεργασία πολλών επιστημονικών φορέων με την κεντρική Πολιτική Προστασία. Παρόλο που ο νέος κλιματικός νόμος (ν. 4936/2022) προβλέπει τη συνεργασία των επιστημονικών και επιχειρησιακών φορέων, πέντε μήνες μετά την ψήφισή του δεν έχουν ληφθεί ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση.  Ένα αισιόδοξο μήνυμα έρχεται ευτυχώς από τους Δήμους της χώρας που εκφράζουν ενδιαφέρον για τη λειτουργία μετρητικών δικτύων και ολοκληρωμένων συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης. Εκμεταλλευόμενοι εθνικές και ενωσιακές χρηματοδοτήσεις ευελπιστούμε στο άμεσο μέλλον οι Δήμοι και η χώρα συνολικότερα να προχωρήσουν σε ουσιαστική βελτίωση της ετοιμότητάς τους πριν και κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μιας δασικής πυρκαγιάς ή ενός έντονου/ακραίου καιρικού φαινομένου.
      Εν κατακλείδι, και στο μείζον θέμα των δασικών πυρκαγιών διαπιστώνουμε για μια ακόμα φορά τη δυστοκία της κεντρικής πολιτικής προστασίας να υιοθετήσει σύγχρονες τεχνικές, υπηρεσίες και εργαλεία υψηλού επιπέδου τα οποία διατίθενται από την επιστημονική κοινότητα για την αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών.
      Είναι όμως κρίσιμο στο άμεσο μέλλον να αρθεί το χάσμα μεταξύ επιχειρησιακών και επιστημονικών φορέων ώστε να μπορέσουμε να συνεργαστούμε με στόχο την καλύτερη οργάνωση της Πολιτείας απέναντι στις δασικές πυρκαγιές, αλλά και απέναντι στα έντονα εν γένει καιρικά φαινόμενα τα οποία αναμένεται να αυξηθούν σε αριθμό και ένταση ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.
    15. Αρθρογραφία

      GTnews

      Η έλευση τα επόμενα έτη σημαντικών ευρωπαϊκών πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ), σε συνδυασμό με το νέο ΕΣΠΑ και την ΚΑΠ αποτελεί ευκαιρία ιστορικών διαστάσεων για την χώρα μας όχι μόνο για να καλυφθεί πλήρως το υπερδεκαετές επενδυτικό κενό, αν κατευθυνθούν τα κεφάλαια εξ ολοκλήρου σε επενδύσεις, αλλά επιπλέον για να επιδιωχθεί μια ανακατεύθυνση της ελληνικής οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που θα της δώσει διαρκή και διατηρήσιμη ώθηση για τις επόμενες δεκαετίες, σύμφωνα με το «Outlook της Ελληνικής Οικονομίας» που εκπονήθηκε από τους αναλυτές της διαΝΕΟσις.
      Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών, η βέλτιστη χρήση αυτών των πόρων δεν είναι αυτονόητη και παραμένει ζητούμενο· όπως δεν είναι αυτονόητο το αποτέλεσμα που θα έχουν. Απαιτείται να βελτιστοποιηθεί η κατανομή τους προς παραγωγικές και κατάλληλα στοχευμένες επενδύσεις, ώστε να διασφαλίσουν όχι μόνο την πλήρη κάλυψη του επενδυτικού κενού, αλλά και τη «φυγή προς τα εμπρός» της ελληνικής οικονομίας σε μια πορεία μακροχρόνια διατηρήσιμης ανάπτυξης. Η ιστορική αυτή ευκαιρία δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη, τονίζουν.
      Πιο αναλυτικά, στην εκτενή μελέτη για την Ελληνική Οικονομία άνω των 100 σελίδων με θέμα «Η πραγματική της κατάσταση, οι κίνδυνοι και οι προοπτικές της» που εκπονήθηκε από την διευθύντρια Ερευνών της διαΝΕΟσις Δρ. Φαίη Μακαντάση και τον Research Analyst Ηλία Βαλεντή, τονίζεται ότι είναι σκόπιμο να επιδιωχθεί η μέγιστη στρατηγική στόχευση στη διάθεση των πόρων του ΤΑΑ, αλλά και γενικότερα στην επενδυτική πολιτική της χώρας. Η στρατηγική αυτή στόχευση οφείλει να περιλαμβάνει πρώτα από όλα την εστίαση στους κλάδους εντάσεως εργασίας, την παροχή, δηλαδή, σχετικά υψηλότερης προτεραιότητας και ισχυρότερων κινήτρων στις επενδύσεις σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που στηρίζονται δηλαδή συγκριτικά περισσότερο στην εργασία έναντι των υπόλοιπων συντελεστών παραγωγής.
      Όπως τονίζουν οι ερευνητές της διαΝΕΟσις κάθε μονάδα επιπλέον φυσικού κεφαλαίου θα δημιουργεί περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, απομειώνοντας γρηγορότερα το απόθεμα αναξιοποίητου πόρου που ονομάζεται ανεργία. Επίσης, οι ερευνητές δίνουν έμφαση στην ειδική μέριμνα που πρέπει να δοθεί για τη σχετικά μεγαλύτερη τόνωση των επενδύσεων που θα συνεισφέρουν περισσότερο στην ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας.
      Οι σημαντικές ευκαιρίες και οι προκλήσεις του μέλλοντος για την ελληνική οικονομία δεν έρχονται χωρίς αντίστοιχα σημαντικούς κινδύνους και αβεβαιότητες, διευκρινίζουν, επισημαίνοντας ότι πρώτα από όλα, η πανδημία δεν έχει τελειώσει· και παρά την παρατηρούμενη φθίνουσα επίπτωση που έχει στις οικονομίες όλου του κόσμου, δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, εκτιμούν οι Δρ. Φαίη Μακαντάση και ο Ηλίας Βαλεντής.
      Αναλύοντας τις αβεβαιότητες, επισημαίνουν ότι εξαιτίας της πανδημικής κρίσης αλλά και άλλων ανεξάρτητων παραγόντων προέκυψε μετά τα μέσα του 2021 μια εκρηκτική άνοδος των τιμών της ενέργειας σε συνδυασμό με αμφιβολίες για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Η ενέργεια είναι ένα πρακτικά αναντικατάστατο ενδιάμεσο αγαθό που χρησιμοποιείται στην παραγωγή όλων των υπόλοιπων αγαθών και συνεπώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως το «ψωμί της οικονομίας», σύμφωνα με τους ερευνητές της διαΝΕΟσις.
      Η διατήρηση υψηλών ποσοστών ενεργειακής φτώχειας στην Ελλάδα επιβάλλει τη λήψη στοχευμένων μέτρων ενίσχυσης των ευάλωτων «τελικών καταναλωτών» της. Όμως τα μέτρα αυτά έχουν μειωμένο όφελος, διότι δεν μπορούν να προστατέψουν τα αδύναμα νοικοκυριά από τις έμμεσες επιδράσεις της ενεργειακής κρίσης. Καθώς το κόστος της ενέργειας υπεισέρχεται σε όλους τους κρίκους κάθε αλυσίδας αξίας, οι τεράστιες αυξήσεις της τιμής του αναπόφευκτα μετακυλίονται στην τιμή όλων των τελικών και ενδιάμεσων αγαθών. Τίθεται, επομένως, η ανάγκη για τον γενικότερο περιορισμό της «μετάδοσης» του «ιού» του υπέρογκου ενεργειακού κόστους μεταξύ των ιστών της οικονομίας, και ιδιαίτερα της παραγωγικής οικονομίας, υποστηρίζουν οι ερευνητές.
      Σε εκτενή αναφορά τους για το χρέος οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη επιλογή για την αντιμετώπιση του ζητήματος του χρέους δεν είναι άλλη από την ταχεία «φυγή προς τα εμπρός» της ελληνικής οικονομίας, με την επίτευξη σημαντικών και διατηρήσιμων ρυθμών ανάπτυξης τα προσεχή έτη. Κατ' αυτόν τον τρόπο, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη για άμεσες μεταρρυθμίσεις που θα απαλλάξουν δια παντός την οικονομία μας από τις θεμελιώδεις της αδυναμίες.
      Στο επίλογο της έρευνας εκτιμάται ότι παρά την ελπίδα για την καλυτέρευση της εικόνας στο πανδημικό μέτωπο πριν από το καλοκαίρι χρειάζεται πολύ δρόμος να διανυθεί προκειμένου η Ελλάδα να εισέλθει σε βιώσιμη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, αναπτυξιακή τροχιά. Στην κατεύθυνση της αποφυγής ενός νέου δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας μας, εκτιμούν οι ερευνητές, είναι σημαντικό οι οικονομικοί πόροι που θα εισέλθουν τα επόμενα χρόνια να μην δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι «λεφτά υπάρχουν» και έτσι οδηγήσουν σε αδράνεια, αλλά να μας κινητοποιήσουν ώστε τα «λεφτά να πιάσουν τόπο». Να κατευθυνθούν σε παραγωγικές και καινοτόμες επενδύσεις που θα αυξήσουν τις εξαγωγές της χώρας, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα έχουν το μέγιστο αναπτυξιακό αποτύπωμα. Για την επίτευξη αυτού δε οι μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και τις αγορές είναι μονόδρομος, όπως και η αντιμετώπιση σημαντικών προκλήσεων που ναρκοθετούν την ανάπτυξη, όπως ο ταχέως γηράσκων δημογραφικά πληθυσμός της Ελλάδας ή αλλιώς ο υπερβολικά μικρός αριθμός των μωρών που γεννιούνται και άρα των νέων που φθάνουν αργότερα σε εργάσιμη ηλικία να προστεθούν στη δεξαμενή του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.
      Επισυνάπτεται ολόκληρο το Outlook της Ελληνικής Οικονομίας «Η πραγματική της κατάσταση, οι κίνδυνοι και οι προοπτικές»
      Outlook της Ελληνικής Οικονομίας - Η πραγματική της κατάσταση, οι κίνδυνοι και οι προοπτικές.pdf
    16. Αρθρογραφία

      GTnews

      Κάνοντας το γύρο της μεγαλύτερης έκθεσης ψηφιακών επικοινωνιών και τεχνολογιών του κόσμου στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, της Mobile World Congress στην Βαρκελώνη, ο όρος «smart» είχε ξεκινήσει δειλά δειλά να κάνει την εμφάνιση του: έξυπνο σπίτι, έξυπνο αυτοκίνητο, έξυπνες οικιακές συσκευές και τελικά έξυπνη πόλη (smart city). H δημιουργία του νέου διασυνδεδεμένου κόσμου ήταν ακόμη σε πρώιμο πιλοτικό στάδιο, χωρίς να ενδιαφέρει στην πράξη το ευρύ κοινό.
      Ελάχιστοι ίσως θα μπορούσαν να φανταστούν ότι μόλις 15 χρόνια μετά με την ραγδαία ανάπτυξη των δικτύων και του Internet of Things αυτός ο νέος διασυνδεδεμένος κόσμος θα έχει γίνει σήμερα σε μεγάλο βαθμό πραγματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό ελάχιστοι επαγγελματίες από τον τομέα των ακινήτων θα μπορούσαν να προβλέψουν τις εξελίξεις που θα έφερναν οι νέες αυτές τεχνολογίες στη δημιουργία της «έξυπνης», «πράσινης», διασυνδεδεμένης κατοικίας. Μιας κατοικίας που σήμερα ακόμη και στην χώρα μας, δεν είναι ένα είδος πολυτελείας αλλά ενδιαφέρει ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό πολιτών.
      Σταθερή αύξηση στην προτίμηση των αγοραστών για τα έξυπνα σπίτια
      Ειδικότερα, στην εποχή μας, παρατηρούμε μια σταθερή αύξηση στην προτίμηση των αγοραστών για τα έξυπνα σπίτια στην Ελλάδα, αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος του New Deal Real Estate Group, Χρήστος Μπλέτας. Αναλυτικότερα σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, επισημαίνει ότι οι λόγοι είναι πολλαπλοί και σημαντικοί. Καταρχάς, τα έξυπνα σπίτια προσφέρουν άνεση, καθώς αυτοματοποιούν καθημερινές εργασίες όπως η διαχείριση φωτισμού και θερμοκρασίας, εξοικονομώντας χρόνο και προσπάθεια για τους κατοίκους. Επιπλέον, η εξοικονόμηση ενέργειας είναι ένας ακόμη παράγοντας που ενθαρρύνει την επιλογή τους, καθώς τα συστήματα αυτά μειώνουν την κατανάλωση και το κόστος, ειδικά σε περιόδους απουσίας των κατοίκων. Η ασφάλεια είναι επίσης ένας κρίσιμος λόγος, με τα σύγχρονα συστήματα να προσφέρουν προηγμένες λύσεις όπως συναγερμούς, κάμερες και έξυπνες κλειδαριές, αυξάνοντας την αίσθηση ασφάλειας. Η δυνατότητα προσαρμογής και εξατομίκευσης των συστημάτων στις ανάγκες και τις προτιμήσεις του κάθε ατόμου είναι ένας επιπλέον παράγοντας που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Τέλος, η τεχνολογία αιχμής που ενσωματώνουν τα έξυπνα σπίτια προσφέρει μια εμπειρία ζωής που συνδυάζει την πρακτικότητα με την καινοτομία, προσθέτει, επίσης
      Στο επίκεντρο των ανακαινίσεων η ενσωμάτωση έξυπνων και πράσινων τεχνολογιών
      Σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις μηχανικών που αναλαμβάνουν την επίβλεψη έργων ανακαινίσεων και μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στη διάρκεια ανακαινίσεων ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ιδιοκτητών έχει ως πρώτη προτεραιότητα την ενσωμάτωση έξυπνων και πράσινων τεχνολογιών. Εξάλλου οδηγία της ΕΕ προβλέπει πλέον για υποχρεωτική ενεργειακή αναβάθμιση που αφορά δημόσια κτίρια, νέες οικοδομές, παλαιότερες πολυκατοικίες και άλλες κατοικίες προκειμένου να πουληθούν ή να ενοικιαστούν. ούτε να νοικιάσει το ακίνητο που διαθέτει, εάν δεν διαθέτει την ελάχιστη πιστοποίηση. Ωστόσο, τα χρονικά περιθώρια είναι διαφορετικά, καθώς η οδηγία αυτή θα ξεκινά να ισχύει από το 2026 και η προθεσμία θα πάει μέχρι το τέλος του 2032.
      Όπως επισημαίνουν οι μηχανικοί οι αλλαγές που έχουν προκύψει σε κατασκευαστικό επίπεδο στη διάρκεια ακόμη και της τελευταίας πενταετίας, σε σχέση ακόμη και με αμέσως προηγούμενα χρόνια είναι μεγάλες και ουσιαστικές. Αφορούν από τις γενικές προδιαγραφές κατασκευής, μέχρι τα υλικά που χρησιμοποιούνται, ακόμη και τα εργαλεία. Οι νέες τεχνολογίες και ο όρος «smart» έχει διεισδύσει παντού. Τα νέα ζευγάρια επιθυμούν, παρά τις όποιες οικονομικές δυσκολίες αντιμετωπίζουν, να δημιουργήσουν ένα όσο το δυνατόν πιο «έξυπνο» σπίτι που να ενσωματώνει τις νέες τεχνολογίες σε κάποιο ελάχιστο έστω βαθμό, ώστε να μπορούν να το εξοπλίσουν και με έξυπνες οικιακές συσκευές.
      Την τάση προς τη δημιουργία ενός έξυπνου σπιτιού δείχνουν και οι προτιμήσεις των καταναλωτών να τα εξοπλίζουν με έξυπνες συσκευές. Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία από την XIAOMI στην Ελλάδα, οι καταναλωτές δείχνουν ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον που μετατρέπεται σε αγορές για έξυπνες οικιακές συσκευές οι οποίες συμβάλλουν στη δημιουργία ενός smart home. Μεγαλύτερη ζήτηση στην χώρα μας έχουν συσκευές όπως ρομποτικές ηλεκτρικές σκούπες, Air Fryer, έξυπνος φωτισμός, τηλεοράσεις, λύσεις προσωπικής ασφάλειας χώρου, ψυκτικές και θερμαντικές συσκευές και άλλες έξυπνες λύσεις για την κατοικία. Όπως αναφέρει η ΧΙΑΟΜΙ, κοινά χαρακτηριστικά των έξυπνων συσκευών σε ένα smart home είναι η δυνατότητα σύνδεσης και ελέγχου από το έξυπνο κινητό τηλέφωνο, η αυτοματοποίηση, η ευελιξία διαχείρισης και η παροχή διαφορετικών λύσεων με βάση τις καθημερινές ανάγκες.
      Στην Ελλάδα η πρώτη έξυπνη πόλη διεθνώς με όλες τις κατοικίες «smart» και πράσινες
      Στο επίκεντρο των εξελίξεων και των τάσεων αναφορικά με τα νέα οικιστικά ακίνητα, που ενσωματώνουν όλες τις έξυπνες και πράσινες τεχνολογίες όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς είναι το έργο του Ελληνικού, που είναι σε εξέλιξη από την Lamda Development. Ειδικότερα, όπως επισημαίνει η εταιρεία στο ενημερωτικό δελτίο που έδωσε στη δημοσιότητα την εβδομάδα που μας πέρασε, εκτός από τις σπουδαίες αρχιτεκτονικές υπογραφές που βρίσκονται πίσω από κάθε οικιστική και εμπορική ανάπτυξη του The Ellinikon, αυτό που καθιστά μοναδικές τις κατοικίες της νέας πόλης είναι τα «έξυπνα» συστήματα διαχείρισης. Τα «Σπίτια του Μέλλοντος», επισημαίνει η Lamda Development, θα διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή ώστε να προσφέρουν μοναδικές υπηρεσίες στους κατοίκους τους, όπως ο κεντρικός έλεγχος και προγραμματισμός όλων των οικιακών συσκευών τους και η βελτιστοποίηση της λειτουργίας τους με βάση τις ανάγκες και τις συνήθειες τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα ελαχιστοποιείται η κατανάλωση πόρων και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, εξασφαλίζοντας ένα βιώσιμο μέλλον για όλους. Οι «έξυπνες» τεχνολογίες που θα διαθέτουν οι υπερσύγχρονες κατοικίες του Ελληνικού, εντάσσονται στο ξεχωριστό πρότυπο διαβίωσης που εισάγει η νέα πόλη, καθώς πέρα από την ευκολία στις μετακινήσεις, τελευταίας γενιάς θα είναι και οι υποδομές.
      Στο πλαίσιο αυτό, όπως ανέφερε ο Δημήτρης Καραστογιάννης, chief business development officer της Lamda Development, μιλώντας σε ημερίδα του ΣΕΒ και του ΙΑΑ Greece, δημιουργείται η έξυπνη πόλη The Ellinikon, μία πόλη του μέλλοντος, που θα αξιοποιεί τεχνολογία και έξυπνες υποδομές. Δίκτυα αισθητήρων, Internet of Things και εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) θα αξιοποιούν δεδομένα, προβλέποντας ανάγκες συντήρησης κτιρίων και υποδομών, εντοπίζοντας βλάβες σε αρχικό στάδιο, εξοικονομώντας δαπάνες, ενέργεια και φυσικούς πόρους. Επιπλέον, η αξιοποίηση αυτών των τεχνολογιών θα επιτρέψει τη δημιουργία σύγχρονων υπηρεσιών επικοινωνίας και διαλειτουργικότητας, καθώς και προηγμένες ψηφιακές λύσεις, προσφέροντας μια αξέχαστη εμπειρία, στους κατοίκους και τους επισκέπτες του The Ellinikon, ανέφερε ο κ. Καραστογιάννης.
      Οι προκλήσεις στο δρόμο για το έξυπνο σπίτι
      Όπως επισημαίνεται από στελέχη του χώρου των τεχνολογιών o δρόμος για την δημιουργία του έξυπνου κόσμου και κατ’ επέκταση του smart home σε διεθνές επίπεδο και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα έχει μια σειρά από προκλήσεις. Καθώς απαιτείται η ταυτόχρονη ανάπτυξη και προσαρμογή στα νέα δεδομένα πολλών επιμέρους κλάδων της οικονομίας καθώς και η συνεργασία εμπλεκομένων επιχειρήσεων και φορέων. Όλοι μαζί σε συνεργασία με την πολιτεία που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη των υποδομών θα πρέπει να συντονιστούν, σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός σύγχρονου θεσμικού και ρυθμιστικού πλαισίου για τη δημιουργία του διασυνδεδεμένου έξυπνου κόσμου που είναι σε πλήρη εξέλιξη.
    17. Αρθρογραφία

      GTnews

      Συναντίληψη για τις έννοιες, τις αποφάσεις και δράσεις βιώσιμης ανάπτυξης στη χώρα, από εκπροσώπους εκτελεστικής εξουσίας, δικαιοσύνης, αυτοδιοίκησης, τεχνικού και νομικού κόσμου, σε επιστημονική εκδήλωση του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες και The Demos Center – Παρουσίαση της συλλογικής έκδοσης ομάδας Νομικών με θέμα «Ορολογία Βιωσιμότητας» Συναντίληψη σε επίπεδο αρχών, προθέσεων και στόχων για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης στη χώρα σημειώθηκε μεταξύ εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας, της Δικαιοσύνης, της Αυτοδιοίκησης, των Ανεξάρτητων Αρχών, του Τεχνικού και Νομικού κόσμου και υπογραμμίστηκε από όλους η ανάγκη κατανόησης των όρων και εννοιών της βιωσιμότητας, ως ένας ενιαίος κώδικας διεπιστημονικής γνώσης, στις θεσμικές αποφάσεις, τις δράσεις και τα έργα αντιμετώπισης των συνεπειών της κλιματικής κρίσης.   Οι κοινές αυτές διαπιστώσεις έλαβαν χώρα στη διάρκεια των εργασιών της επιστημονικής εκδήλωσης με θέμα: «ΚΩΔΙΚΑΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΤΟΠΙΚΗ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΕΜΒΕΛΕΙΑ», που διοργάνωσε το «Δίκτυο Πόλεων με Λίμνες», σε συνεργασία και στο κτίριο του Οργανισμού «The Demos Center» στην Αθήνα.   Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε η Συλλογική έκδοση Νομικών με τίτλο : «ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ – ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΩΝ», επιμέλειας Κωνσταντίνου Καρατσώλη, με τη συνεργασία Ιφιγένειας Τσακαλογιάννη. Σημείο αναφοράς αποτέλεσε, όπως υπογραμμίστηκε από όλους τους ομιλητές, η ανάγκη κατανόησης, σε κοινή βάση αναφοράς, της διεπιστημονικής γνώσης των εννοιών της βιωσιμότητας στη νομική, τεχνική, οικονομική και κοινωνική διάσταση, που εμπεριέχουν τα σύνθετα ζητήματα της περιβαλλοντικής κρίσης, όπως αυτά παρουσιάζονται και αναλύονται στη συλλογική έκδοση.   Απευθύνοντας εναρκτήριους χαιρετισμούς στην επιστημονική εκδήλωση ο Ανδρέας Στεργίου, Πρόεδρος του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες και Δήμαρχος Αργιθέας, αναφέρθηκε στις δράσεις, τα έργα και προγράμματα και στις συνεργασίες σε τοπικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο που αναπτύσσει το Δίκτυο των παραλίμνιων Δήμων της χώρας, για τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και ανθεκτικότητα με περιβαλλοντικά βιώσιμο, κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά αποδοτικό τρόπο.   Από την πλευρά της η Μαίρη Καρδάρας, Γενική Διευθύντρια του «The Demos center» τόνισε για τον Οργανισμό που εκπροσωπεί, o οποίος είναι συνδεδεμένος με το Αμερικανικό Κολέγιο στην Ελλάδα και παγκοσμίως αναγνωρισμένος για το έργο και τις δράσεις του στους τομείς του Περιβάλλοντος και του Πολιτισμού, ενώ επίσης συνδέει την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής κρίσης με την θωράκιση και την ενίσχυση της Δημοκρατίας. Οι κκ Στεργίου και Καρδάρας, με αφετηρία την επιστημονική εκδήλωση ανακοίνωσαν την ευρύτερη συνεργασία για τους κοινούς σκοπούς των φορέων τους.   Παράλληλα υψηλού επιπέδου θεσμικοί εκπρόσωποι εξέφρασαν τη δέσμευσή τους για εντατικοποίηση των σχετικών δράσεων και πρωτοβουλιών τους, ειδικότερα όσον αφορά στην επιτάχυνση της πολεοδομικής και χωροταξικής μεταρρύθμισης της χώρας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη με την εκπόνηση μελετών των τοπικών και περιφερειακών σχεδίων και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το RRF, προκειμένου να ξεκαθαρίσει οριστικά το τοπίο για την ενίσχυση της ουσιαστικής περιβαλλοντικής προστασίας, αλλά και της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας των πολιτών. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν επίσης εκπρόσωποι από τους χώρους της επιχειρηματικότητας, της επιστήμης και της ακαδημαϊκής κοινότητας, της περιβαλλοντικής δράσης και της κοινωνίας των υπεύθυνων πολιτών. Κ. Μενουδάκος: Αναγκαίες οι αποστάσεις από μονομερείς προσεγγίσεις
      Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα των εργασιών της επιστημονικής εκδήλωσης ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΣτΕ και Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κ. Κώστας Μενουδάκος, τόνισε ότι είναι ανάγκη να υπάρξει κατανόηση και συναντίληψη για τη βιωσιμότητα όλων των θεσμικά εμπλεκομένων στο σχεδιασμό και τις αποφάσεις φορέων, προσθέτοντας ότι σε συνδυασμό με τις δυνατότητες για δράσεις και έργα που υπάρχουν, «θα μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι στην πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα δημιουργούμε και μία άλλη χώρα». Προσθέτοντας ότι δυστυχώς στο DNA του Έλληνα δεν είναι ο σχεδιασμός, αλλά το “χύμα”.
      Παράλληλα ο κος Μενουδάκος δίνοντας μήνυμα προς όλες τις πλευρές ότι πρέπει να τηρούν αποστάσεις από μονομερείς προσεγγίσεις ανέφερε ότι πάντα υπήρχαν επιστημονικές τοποθετήσεις νομικών και τεχνικών με αποκλίσεις μεταξύ τους, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος ως δικαστής του ΣτΕ είχε διαφοροποιηθεί από την άποψη του αείμνηστου καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ Αραβαντινού, ο οποίος υποστήριζε ότι η εκτός σχεδίου δόμηση είναι η καταστροφή του Ελληνικού χώρου, λέγοντας ότι σε κάθε περίπτωση και περίοδο είναι χρήσιμες οι λύσεις αρχών και συνθέσεων. Σύμφωνα με τον κ. Μενουδάκο, η ορολογία της βιωσιμότητας είναι πολύ χρήσιμη, καθώς βρεθήκαμε αντιμέτωποι με σημαντικές δυσκολίες κατά το παρελθόν, αλλά πλέον η έκδοση που παρουσιάστηκε αποτελεί ένα σημαντικό βοήθημα.   Δ. Βασιλειάδης: Μέτρα για την επιτάχυνση των δικαστικών αποφάσεων
      Ειδικότερα, για την ανάγκη κωδικοποίησης των εννοιών που σχετίζονται με τη βιώσιμη ανάπτυξη για τη διευκόλυνση του δικαστηρίου μίλησε ο Σύμβουλος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Δημήτρης Βασιλειάδης, επισημαίνοντας τις δύο απαιτήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης που έχουν να κάνουν με την ταχύτητα και την ορθότητα στην έννομη τάξη. Ο κ. Βασιλειάδης τόνισε την ανάγκη κωδικοποίησης της νομοθεσίας, προκειμένου να αποφεύγονται τα κενά και οι δυσχέρειες, καθώς πρόκειται για εγχείρημα ιδιαίτερα περίπλοκο. Όσον αφορά στην προώθηση της πολεοδομικής και χωροταξικής μεταρρύθμισης, ο κ. Βασιλειάδης ανέφερε ότι δεν πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι, υπενθυμίζοντας τις προβλέψεις ήδη από το Σύνταγμα του 1974 σύμφωνα με το οποίο η ανάπτυξη της χώρας μας πραγματοποιείται με βάση τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό, ο οποίος, ωστόσο άρχισε να εφαρμόζεται το 1999. Όπως τόνισε, αυτή τη στιγμή η χώρα μας έχει ένα επίπεδο χωρικού σχεδιασμού, προσθέτοντας ωστόσο τις εγγενείς αδυναμίες, για την κατάκτηση της ασφάλειας δικαίου, και την ανάγκη διατήρησης σε εγρήγορση των αντανακλαστικών της διοίκησης. Μάλιστα όπως έκανε γνωστό, το ίδιο το ΣτΕ παίρνει μέτρα για την επιτάχυνση των διαδικασιών για την λήψη των αποφάσεων, προκειμένου να ανταποκριθεί στο μεγάλο έργο που έχει αναλάβει η διοίκηση για την εκπόνηση τοπικών και περιφερειακών χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων. Όσον αφορά τη χρησιμότητα του βιβλίου, αυτό αποτελεί μία δευτερεύουσα πηγή γνώσης για το δικαστήριο, το οποίο συνοδεύεται με πλούσιες παραπομπές στην νομοθεσία και τη νομολογία, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.   Δ. Πυργάκης: Η έλλειψη σχεδιασμού βάση αναφοράς ακυρωτικών αποφάσεων
      Απ΄ την πλευρά του ο Πάρεδρος του ΣτΕ, κ. Δημήτρης Πυργάκης αναφέρθηκε σε αντιδράσεις, που προέκυψαν κατά καιρούς σχετικά με συγκεκριμένες αποφάσεις του ΣτΕ, καθώς και στα όρια που έχουν προκύψει για τον ακυρωτικό έλεγχο. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, χρειάζεται σχεδιασμός, ενώ το περιβαλλοντικό, χωροταξικό και πολεοδομικό δίκτυο απαιτούν επιστημονικό υπόβαθρο, γι΄ αυτό και απαιτούνται μελέτες, ενώ συμπλήρωσε το γεγονός ότι ο Οικοδομικός Κανονισμός έχει τροποποιηθεί 37 φορές από το 2012, γεγονός που υποσκάπτει την ασφάλεια δικαίου. Από την πλευρά του επανέλαβε τη δέσμευση ότι σε έναν χρόνο θα υπάρξουν οι κατάλληλες διοικητικές αλλαγές στο ΣτΕ προκειμένου να ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός στο σύνολο της χώρας. Μιλώντας για το βιβλίο, το χαρακτήρισε ως ένα χρήσιμο εργαλείο για τους νομικούς, καθώς προσφέρει ορισμούς για τα βασικά χαρακτηριστικά της βιωσιμότητας με αναφορές στην ελληνική νομολογία του ΣτΕ. Ε. Mπακογιάννης: «Η πολιτεία έχει απόλυτο σεβασμό και δέχεται τις αποφάσεις του ΣτΕ»
      Ο Γενικός Γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και επίκουρος καθηγητής του ΕΜΠ, Ευθύμης Μπακογιάννης, έκανε λόγο για “αξιοβίωτη” ανάπτυξη, προκειμένου ένας πολίτης να απολαύσει όλα τα στοιχεία που τη συνθέτουν. Όπως εξήγησε, το μέλλον στηρίζεται πρωτίστως στους ανθρώπους που ζουν σήμερα, ενώ αναλυτική αναφορά με παραδείγματα έκανε στα διλήμματα, τους προβληματισμούς και πολλές φορές τις αντιφάσεις που δημιουργούνται στις τάξεις τόσο των πολιτών όσο και των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και τις κεντρικής διοίκησης, προκειμένου να κατανοήσουν, να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν τη νομολογία. “Έχουμε αποφασίσει σε αυτόν τον τόπο ότι η πολιτεία έχει απόλυτο σεβασμό και δέχεται τις αποφάσεις του ΣτΕ” ξεκαθάρισε ο κ. Μπακογιάννης, και συμπλήρωσε ότι στον βαθμό της συνταγματικής νομιμότητας, υπάρχει μία επικοινωνία με την πολιτεία, στο βαθμό που επιτρέπει το Σύνταγμα. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, η πολιτεία ακούει και την κοινωνία, όχι μόνο γιατί εκλέγεται από αυτή, αλλά γιατί πρέπει να φροντίζει για την ευημερία της. Μάλιστα, επεσήμανε ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο τί εννοούμε χωροταξικό σχεδιασμό, γι’ αυτό και αποκλείεται να συμφωνήσουμε όλοι, σε αυτό όμως που καλούμαστε να συμφωνήσουμε, είναι στο ότι θα πρέπει να υπάρχει η μέγιστη δυνατή συναίνεση του Τεχνικού Κόσμου, με προσπάθεια να συγκεραστούν όλες οι απόψεις σε επίπεδο, κεντρικής διοίκησης, κοινωνίας των πολιτών κλπ. Σύμφωνα με τον κ. Μπακογιάννη, μέσα από αυτή την προσπάθεια για την υλοποίηση του τοπικού και περιφερειακού πολεοδομικού σχεδιασμού, εμείς θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε την ισορροπία, ενώ όπως είπε, “έχουμε θέσει ένα χρονοδιάγραμμα ενεργειών για να καταθέσουμε τα προεδρικά διατάγματα στο ΣτΕ”. Γ. Στασινός: «Δεν είναι κακό να αλλάζει και η νομολογία, ανάλογα με τις εξελίξεις και τις ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών»
      Στην παρέμβασή του ο κ. Πρόεδρος του ΤΕΕ, κ. Γιώργος Στασινός, τόνισε ότι πρέπει να συνεννοούμαστε όλοι μεταξύ μας σε σχέση με την ακριβή αποτύπωση των όρων που συνδέονται με τη βιωσιμότητα. Όπως δήλωσε: “Η μόνη περίοδος να υπάρξει χωροταξικός σχεδιασμός είναι αυτή που διανύουμε και καλούμαστε όλοι να κάνουμε το καλύτερο προκειμένου, να ολοκληρωθεί αυτή η μεταρρύθμιση και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων”. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΤΕΕ σε ενάμιση χρόνο θα έχουμε ψηφιοποιήσει το σύνολο των δεδομένων των πολεοδομιών, ενώ, υπό ολοκλήρωση βρίσκεται ο Ενιαίος Ψηφιακός Χάρτης. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την αυθαίρετη δόμηση με πάρα πολύ κόπο. Σε δύο χρόνια θα μπορούμε να βλέπουμε την μεταβολή της επιφάνειας, και σε συνδυασμό με το e-adeies να μπορούμε να παρεμβαίνουμε άμεσα. Στα επόμενα 3-4 χρόνια πρέπει να συμβαδίζουμε όλοι μαζί.   Επιπλέον, προσέθεσε την ανάγκη για αντισεισμική θωράκιση του κτιριακού αποθέματος της χώρας, καθώς τα κτίρια μετά το 1995, που είναι χτισμένα με τις σύγχρονες ασφαλείς προδιαγραφές, αφορούν μόνο το 10% του συνόλου και πρόσθεσε ότι τα ενεργειακά αποδοτικά κτίρια, καταναλώνουν δέκα φορές λιγότερη ενέργεια, και εκπέμπουν τους αντίστοιχους ρύπους. Σύμφωνα με τον κ. Στασινό, με τα δεδομένα αυτά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η πλειοψηφία των κτιρίων στη χώρα μας είναι επικίνδυνα, καταναλώνουν ενέργεια και παράγουν ρύπους. Συνεπώς, σύμφωνα χρειάζεται να ανανεωθεί ο κτιριακός πλούτος της χώρας μας.   Όπως δήλωσε, σύμφωνα με τον ΝΟΚ, προκειμένου να εξασφαλιστεί και η οικονομική βιωσιμότητα, χρειάζεται να επιτραπεί ένας όροφος επιπλέον.   Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Στασινός: “Ζούμε σε μία χώρα όπου ο καθένας ανάλογα με την εξουσία που νομίζει ότι έχει ή δεν έχει αποφασίζει να μην έχουμε ασφάλεια στα κτίριά μας, και να κινδυνεύουν ακόμα και οι ζωές μας. Ο καθένας ας λάβει τις αποφάσεις για το μέλλον, όχι στη θεωρία, αλλά με βάση τους ανθρώπους που μένουν εδώ αλλά και τα παιδιά τους”. Όπως είπε: “Απ΄ την πλευρά του ΤΕΕ, αντιμετωπίζουμε τα πράγματα πρακτικά, έχοντας ως στόχο την ικανοποίηση των αναγκών των πολιτών αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ παράλληλα, είμαστε υποχρεωμένοι να συγκλίνουμε με τους δικαστές, ωστόσο δεν είναι κακό να αλλάζει και η νομολογία, ανάλογα με τις εξελίξεις και τις ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών. Δεν πρέπει να μας κερδίσουν λαϊκιστές, και να μας κρατάνε πίσω. Όσον αφορά τις αλλαγές, στον ΝΟΚ, επεσήμανε ότι επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει. Δεν μπορούμε να σταματάμε τη δόμηση σε όλη την Ελλάδα, γιατί τότε βάζουμε όλη την κοινωνία απέναντι”.   “Θέλουμε στα επόμενα τέσσερα χρόνια να οδηγήσουμε την Ελλάδα να αλλάξουμε επίπεδο. Χρειάζεται όλοι να πάμε με την κοινή λογική. Αν δεν τα καταφέρουμε θα κερδίσουν οι αυθαίρετοι”, δήλωσε. Τέλος, συνεχάρει τον κ. Καρατσώλη, διαπιστώνοντας την ανάγκη καταγραφής-σύνταξης του συγκεκριμένου βιβλίου. Γ. Χατζημάρκος: Διεύθυνση παρακολούθησης φέρουσας ικανότητας στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
      Ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος, είπε, ότι οριζόντιες λύσεις δε δουλεύουν παντού, καθώς τα νησιά μας είναι μικρά οικοσυστήματα, που έρχονται σε κίνδυνο, αλλά πολλές φορές δημιουργούν και ευκαιρίες. Έχουμε δουλέψει σε έργα βιώσιμης ανάπτυξης όπως στην Αστυπάλαια, στη Χάλκη, στην Ρόδο που θα χτίσουμε τον πρώτο αειφόρο τουριστικό προορισμό, ενώ η Τήλος είναι το πρώτο νησί στον κόσμο μηδενικών αποβλήτων. Θεωρώ ότι ο τουρισμός είναι μία δύναμη για το καλό, καθώς εάν συμφωνούμε όλοι ότι η κλιματική αλλαγή είναι η πρώτη μεγάλη πρόκληση, τότε το δημογραφικό είναι το δεύτερο. Χάρη στον τουρισμό λοιπόν, το Νότιο Αιγαίο είναι η πρώτη περιφέρεια της χώρας με αύξηση πληθυσμού. Είμαι υπέρ της τάξης και των κανόνων και υπέρ του τουρισμού και κατά του φανατισμού. Στη δημόσια διοίκηση, υπάρχει και αγωνία και πρόταση, και έχουμε πλήρη γνώση των συνεπειών όλων όσων έρχονται, ειδικά στην περιοχή μας. Μάλιστα όπως έκανε γνωστό, στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δημιουργήσαμε έναν νέο οργανισμό: Τη διεύθυνση παρακολούθησης φέρουσας ικανότητας, αλλά και γραφεία κλιματικής ουδετερότητας. Καθημερινή δουλειά της δημόσιας διοίκησης είναι να παρακολουθούνται όλοι οι δείκτες, και αυτό πρέπει να γίνεται με τρόπο επιστημονικό.   Κλείνοντας, ο κ. Χατζημάρκος δήλωσε ότι: Αυτό που γίνεται σήμερα δεν είναι μία διοικητική πράξη αλλά ένα ολικό “restart”. Κ. Kαρατσώλης: Ανάγκη άρσης των εντάσεων και συναίνεση για τη γνώση
      Ο επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου και δικηγόρος, Κωνσταντίνος Καρατσώλης, μιλώντας για την ασφάλεια δικαίου, επεσήμανε ότι η χώρα έχει αλλάξει πάρα πολύ προς μία θετική κατεύθυνση, ενώ εάν ολοκληρωθεί και ο ψηφιακός χάρτης, τότε πραγματικά μιλάμε για τεράστιες αλλαγές, καθώς αμβλύνονται οι διαφορές στην πορεία της πολιτείας, όπως είπε. Την επόμενη δεκαετία θα έχουμε ένα πολύ καθαρότερο πεδίο, εξαιτίας αυτών των εργαλείων, ανέφερε. Επιπλέον τόνισε ότι βρισκόμαστε σε μία σύγκρουση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να βοηθήσουμε στην ανάγκη άρσης των εντάσεων και να δημιουργήσουμε ένα επίπεδο συναίνεσης για την γνώση. Χρειαζόμαστε έναν κώδικα βιωσιμότητας, καθώς όπως αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα είναι περισσότερο έντονες για ομάδες χαμηλού εισοδήματος, και όλων όσων δεν έχουν τη δυνατότητα λήψης προληπτικών μέτρων. Επιπλέον, όπως είπε, στα 200 εκατομμύρια πρόκειται να φθάσουν οι κλιματικοί πρόσφυγες μέχρι το 2050. “Είναι δεδομένο ότι τρέχουν τόσο πολύ οι εξελίξεις που αδυνατεί ο νομοθέτης να καλύψει αυτά τα κενά που διαμορφώνονται. Παρά τα νέα νομοθετήματα, δεν έχουμε τα αποτελέσματα που επιθυμούμε διαπίστωσε. O ίδιος πρόσθεσε ότι στόχος του βιβλίου είναι να καταδείξει τα καλά παραδείγματα προς μία ολιστική προσέγγιση κουλτούρας και αντίληψης για τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον και το μέλλον των παιδιών μας. “Αξίζει να κάνουμε μία προσπάθεια να δημιουργείται στην Ελλάδα αυτή η κουλτούρα, έτσι ώστε θα ακολουθήσουν οι αλλαγές στη νομοθεσία να καλυφθούν τα κενά” τόνισε. Τέλος, αφού εξήρε την προσπάθεια της συγγραφικής ομάδας, τόνισε ότι η παρουσία τόσο σημαντικών προσωπικοτήτων, του δίνει την ώθηση για μία νέα επιστημονική μελέτη. Ε. Μουρελάτου: Ο κόσμος αλλάζει με τις πράξεις μας
      Η κα Έλενα Μουρελάτου, Επιστημονική Συνεργάτης του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες, επεσήμανε τις δράσεις του Δικτύου, καθώς και τις συνεργασίες που δημιουργούνται μέσα από τις ανάγκες για επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Όπως ανέφερε, το Δίκτυο Πόλεων με Λίμνες αξιοποιεί όλη τη γνώση προς όφελος των Δήμων με λίμνες. “Εδώ και 12 χρόνια, 56 Ελληνικοί Δήμοι, με συνοδοιπόρους άξιους επιστήμονες έχουν θέσει ως στόχο τη γνώση που απαιτείται για τον κόσμο που έρχεται, έτσι ώστε ο επόμενος πόλεμος να μην είναι για το νερό, καθώς όπως συμπλήρωσε, ο κόσμος αλλάζει με τις πράξεις μας.   Μηνύματα στην εκδήλωση   Σε μήνυμα που έστειλε η καθηγήτρια κα Εμμανουέλα Δούση, μιλώντας για το βιβλίο ανέφερε ότι το αποτέλεσμα της συγγραφής είναι αυτός ο εύχρηστος και εύληπτος οδηγός να απευθύνεται σε κάθε πολίτη που θέλει να κατανοήσει τη σημασία της βιωσιμότητας, προς ένα καλύτερο μέλλον. Η κα Μαρία Βασιλάκου, μέλος του συμβουλίου της ΕΕ για τις κλιματικά ουδέτερες πόλεις αναφέρθηκε στο πρόγραμμα Horizon, η πλειοψηφία του οποίου αφορά τη βιωσιμότητα. Επεσήμανε τις λεπτομέρειες που αφορούν σε δύο εφαρμογές με ελληνική συμμετοχή, που στόχο έχουν την ενίσχυση της προσπάθειας επίτευξης των στόχων για την κλιματική ουδετερότητα, αλλά και των 17 στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης. Τόνισε, επίσης την αξία συνεργειών μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αλλά και την ταξινομία, η οποία περιλαμβάνει τα κριτήρια για τα έργα και τις κατασκευές, προκειμένου να ταυτίζονται με τους όρους της βιωσιμότητας, αλλά και του κανονισμού για την αποκατάσταση της φύσης, σύμφωνα με τα οποία διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων, για το μέλλον όλων μας. Η συγγραφική ομάδα νομικών
      Όπως ανέφερε η κα Ιφιγένεια Τσακαλογιάννη, που σε συνεργασία με τον κ. Καρατσώλη είχε την επιστημονική επιμέλεια της έκδοσης, το βιβλίο προσπαθεί να απαντήσει στην πρόκληση των εννοιών της βιωσιμότητας.   Στόχος είναι να συμβάλλω πιο ενεργά στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, και την προώθηση της κατανόησης, για την γνώση έτσι ώστε να ακολουθήσει η δράση. Η βιωσιμότητα δεν είναι πλέον μια επιλογή αλλά μία αναγκαιότητα. Ελπίζουμε το βιβλίο μας να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση, τόνισε.   Τα μέλη της συγγραφικής ομάδας, δικηγόροι κκ Ιωάννα Βασιλοπούλου, Ελευθερία Βολάκη, Εύα Κολοβέντζου, Αθηνά Μιχαλακέα, Μανώλης Χατζηδάκης, τόνισαν σε μήνυμά τους ότι απώτερος σκοπός της ομάδας, μέσω του συγκεκριμένου λεξικού – γλωσσαρίου, είναι η κατανόηση των εννοιών της βιωσιμότητας για ένα καλύτερο πρακτικό αποτύπωμα στην κοινωνία και το περιβάλλον.   Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Αργύρης Δεμερτζής. Στόχος της έκδοσης του βιβλίου ορολογίας βιωσιμότητας
      Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και καθώς παρατηρούμε συνεχώς τις επιπτώσεις των έντονων καιρικών φαινομένων γύρω μας, έννοιες όπως «κλιματική αλλαγή», «κλιματική κρίση», «κλιματική ουδετερότητα», «πράσινη μετάβαση» έχουν την τάση να αυξάνονται και να αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας. Παράλληλα οι έννοιες αυτές αποκτούν δεσμευτική ισχύ και καταγράφονται σε κανονιστικά κείμενα και Νόμους μαζί με ειδικότερες επιστημονικές έννοιες όπως οι «κλιματικές προσφυγές», «Πόλεις των 15 λεπτών» και το “greenwashing” επηρεάζοντας και διαμορφώνοντας την σύγχρονη πολιτική. Επομένως, σημαντικό είναι να υπάρχει αφύπνιση, ενημέρωση και συμμετοχή αφενός για ζητήματα εξειδικευμένης γνώσης για επιστημονικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο των πλέον ειδικών, και αφετέρου για αποφάσεις και κανονιστικά κείμενα που αναμφισβήτητα θα αλλάξουν την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής μας τις επόμενες δεκαετίες. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του βιβλίου «Ορολογία Βιωσιμότητας - Γλωσσάριο Εννοιών και Ορισμών», πέραν της έρευνας και καταγραφής από μια επιστημονική και εξειδικευμένη ομάδα, είναι να υποβοηθήσει την προσπάθεια ενημέρωσης και αφύπνισης του Ευρωπαίου πολίτη, κωδικοποιώντας και εξηγώντας έννοιες και αναλύοντας τις απαιτούμενες διαδικασίες, μεταφράζοντας για όλους τους πολίτες και ιδίως για αυτούς του μέλλοντος, έννοιες που θα διαμορφώσουν νέες αξίες για τον άνθρωπο και την καθημερινή ζωή του την επόμενη περίοδο.   Πηγή: Σελίδα facebook: Δίκτυο Πόλεων με Λίμνες-Network of Cities with Lakes   
    18. Αρθρογραφία

      GTnews

      Το ΤΑΙΠΕΔ και η ΕΤΑΔ, εταιρείες μέλη του Υπερταμείου, υπέγραψαν Μνημόνιο Συνεργασίας με στόχο την επίσπευση των διαδικασιών ωρίμανσης και αξιοποίησης, μέσω της ανταλλαγής τεχνογνωσίας μεταξύ των δύο (2) εταιρειών, εμβληματικών ακινήτων της ΕΤΑΔ, με έμφαση σε αυτά που παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία για την εθνική οικονομία, τον τουρισμό και τη βιομηχανία.
      Το Μνημόνιο υπέγραψαν ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, Δημήτρης Πολίτης και η Διευθύνουσα Σύμβουλος της ΕΤΑΔ, Ηρώ Χατζηγεωργίου. Οι δύο εταιρείες θα ορίσουν κοινή ομάδα εργασίας, αποτελούμενη από 3 έως 5 μέλη με εμπορικό, τεχνικό, οικονομικό και νομικό υπόβαθρο, με επικεφαλής στέλεχος του ΤΑΙΠΕΔ. Η ομάδα εργασίας θα καθοδηγείται από την Διευθύνουσα Σύμβουλο της ΕΤΑΔ. 
      Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, Δημήτρης Πολίτης, δήλωσε μετά την υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας: «Το ΤΑΙΠΕΔ και η ΕΤΑΔ ενώνουν τις δυνάμεις τους για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήριος δύναμη για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με μεγάλα πολλαπλασιαστικά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες. Το ΤΑΙΠΕΔ διαθέτει πλούσια εμπειρία στον κλάδο του real estate, δεδομένου ότι έχει ολοκληρώσει τις απαραίτητες διαδικασίες για την ωρίμανση εκατοντάδων ακινήτων και έχει διενεργήσει με επιτυχία διαγωνισμούς για την αξιοποίησή τους. Είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι για την κοινή προσπάθεια που αναλαμβάνουμε με την ΕΤΑΔ και πιστεύουμε ότι η συνεργασία μας θα είναι απόλυτα επωφελής και θα αποτελέσει θετικό παράδειγμα».     
      Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της ΕΤΑΔ, Ηρώ Χατζηγεωργίου, δήλωσε: «Η υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας με το ΤΑΙΠΕΔ εντάσσεται στη νέα στρατηγική που εφαρμόζουμε για την μετεξέλιξη της ΕΤΑΔ και τη βέλτιστη αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του χαρτοφυλακίου της.  Μία στρατηγική που στηρίζεται στη καινοτομία, στην αποτελεσματικότητα, στη ταχύτητα και στην ανοιχτή συνεργασία με φορείς που έχουν τη δυνατότητα να συνδράμουν σημαντικά σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια. Στο πλαίσιο αυτό στόχος μας είναι να λειτουργήσουμε ως Εταιρεία με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, δημιουργώντας υπεραξία για τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου και οφέλη για την εθνική οικονομία και τη χώρα. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΤΑΔ σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία και την ευελιξία του ΤΑΙΠΕΔ θα φέρουν σύντομα μέσα από τη συγκεκριμένη συνεργασία επωφελή αποτελέσματα στην επίτευξη του κοινού μας στόχου».  
    19. Αρθρογραφία

      tetris

      Διαβάστε παρακάτω την εισήγηση του κ. Γιώργου Ευριπιώτη, Αρχιτέκτονα Πολεοδόμου Χωροτάκτη, στην ενδιαφέρουσα ημερίδα που έλαβε χώρα στο Ευγενίδειο ίδρυμα με πρωτοβουλία του κ. Δημητριάδη -Ευγενίδη με θέμα τις επεμβάσεις στο τοπίο στην Σίφνο και τις Κυκλάδες:
      ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ή ΧωροΑταξία 1983-23
      Διάγουμε την τέταρτη δεκαετία από την έναρξη της ΕΠΑ. Η μεγαλειώδης αυτή συστράτευση του Αντώνη Τρίτση αποτέλεσε την πρώτη φορά που η πολιτεία τόλμησε να περάσει από την επιχειρηματική στην επιχειρησιακή χωροταξία. Δηλαδή από τη στείρα πανεπιστημιακή θεωρητική θεώρηση στην πρακτική εφαρμογή …. επι εδάφους .
      Ήμουν τυχερός που αφιερώνοντας ζωτικό μέρος της ζωής μου, συντόνισα ως επικεφαλής χωροτάκτης διεπιστημονικής ομάδας, αυτή την χωροταξική επέμβαση στις Κυκλάδες. Οργώσαμε τον κυκλαδικό χώρο, με ενημέρωση (πλέον των 170 συναντήσεων), με ενεργοποίηση τοπικών ομάδων εργασίας, εκλαΐκευση του νόμου, σχεδίαση του κυκλαδικού χώρου και δυστυχώς μετά από αυτή την επίπονη προσπάθεια ήλθε ένα στυγνό στοπ μετά επαίνων από την τότε πολιτική ηγεσία.
      Και έτσι, ενώ το τόλμημα πέρασε στην ιστορία, στην δε πράξη επήλθε το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Ωθήσαμε άθελα τους κατοίκους να οικοδομήσουν …. σε χώρο, που θα είχε διασωθεί, εάν δεν υπήρχε η προτεινόμενη Χωροταξική διαχείριση αυτού. Στη συνέχεια, τριάντα χρόνια σύγχυσης και ασάφειας, όπου η πολιτεία ήταν παντελώς απούσα. Νομοθετώντας αποσπασματικά και αντιφατικά.
      Και φθάνουμε πλέον στην τρέχουσα περίοδο, όπου λανσάρονται τοπικά Πολεοδομικά σχέδια ένα συνονθύλευμα πολεοδομικού + χωροταξικού σχεδιασμού μέσω μαζικής ανάθεσης σε παραγοντικά γραφεία με δήθεν ταχείες διαδικασίες και παράλληλα με αυτά, εφαρμόζεται η επικίνδυνη θεσμοθέτηση των ΕΣΧΑΣΕ, όπου το μέτρο διαμορφώνεται αναλόγως των απαιτήσεων….του πελάτη.
      Δηλαδή το απόλυτο αλαλούμ. Οι Κυκλάδες Ισπανοποιούνται!
      Δεν ξεχνάμε βέβαια τις διακηρύξεις του πρ. Υπουργού ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ο οποίος ανακοίνωνε θριαμβευτικά τη μείωση της εκτός σχεδίου δόμησης από 200 σε…. 186 μ2… εδώ γελάμε !
      Όταν παράλληλα είχαμε τα μπόνους των υποσκάφων και τη λαιμαργία των ΕΣΧΑΣΕ ….βλέπε τη δήθεν πράσινη ανάπτυξη της Αστυπάλαιας με πρόσφατη πρόταση δόμησης 25000μ2 σε σπιτάκια σε πλήρη διάταξη.
      Η σύγχρονη Αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες
      Εικοσαετία 60 – 80
      Ο αθηναϊκός μιμητισμός εισέβαλε στις στάσιμες Κυκλάδες κυρίως από Κυκλαδίτες εργολάβους των Αθηνών, που αναπαρήγαγαν τα αθηναϊκά πρότυπα στους ιδίους τόπους τους. Έτσι το Γαλάτσι ήλθε στη Νάξο, Πάρο, Τήνο…Τότε το υπουργείο Οικισμού στην προσπάθειά του να σώσει τους οικισμούς επέβαλε κυκλαδικά πρότυπα, όπως περιστεριώνες, καμάρες , σαμάρια με τραπεζοειδείς γωνιακές απολήξεις……. Και έτσι δημιουργήθηκε μια τυποποιημένη fake κυκλαδίτικη δόμηση.
      Μέσω όλων αυτών διαμορφώθηκαν – αλλοιώθηκαν – διαχρονικά οι κυκλαδικοί οικισμοί και κυρίως τα επίνεια αυτών. Και βέβαια μην ξεχνάμε τα μπόνους ορόφων της Χούντας. Δείγματα αυτών των πολυώροφων κτηρίων βρίσκουμε στην Τήνο, Νάξο, Πάρο, Σύρο, Κύθνο….
      Αυτό επαναλαμβάνεται δυστυχώς και σήμερα με τα μπόνους του ΓΟΚ. Τι ιστορία και αυτή!
      Δεκαετία 90-2000
      Αρχίζει η άναρχη υπερδόμηση υπό το φόβο που προξένησε η χωροταξική πολιτική της ΕΠΑ . Κτίζουμε άνευ σχεδιασμού για να σώσουμε τα οικόπεδά μας και είναι λογικό. Στις Κυκλάδες η ιδιοκτησία είναι ιστορικά πατρογονική.
      Δεκαετία 2000-2015
      Ήλθαν τα ευνοϊκά δάνεια και η εικονική ανάπτυξη, όπου δομούνται τα πάντα, κτίσματα υπό μορφή τραίνου με διώροφα μεθ’ υπογείου, διαμερισματάκια εν σειρά. Στη συνέχεια ,δε ,όπως διαφάνηκε, πολλά από αυτά κατέληξαν στις τράπεζες………με τις γνωστές συνέπειες. Και έτσι φθάσαμε στην οικονομική κρίση, όπου οι Κυκλάδες επιτέλους ανέπνευσαν! Αλλά για λίγο!
      Δεκαετία 2020
      Τώρα πλέον στην τρέχουσα δεκαετία η οικονομία επανακάμπτει δειλά. Οι επενδυτές βλέπουν την Κυκλαδίτικη γη, ως El Dorado και αγοράζουν ό,τι πωλείται. Η αρχιτεκτονική, αφού δοκίμασε τα πάντα, στρέφεται στη διεθνή…..μοντερνιά και διεθνοποίηση του προϊόντος, τη διακοσμητική μποχο-ποίηση με πρωτοπόρο την Αντίπαρο, Μύκονο, Κέα,…Ευτυχώς ορισμένα νησιά αντιστέκονται και βέβαια υπάρχουν και εξαίσια κτίσματα ως εξαιρέσεις. Οι Κυκλάδες χάνουν τον έμμετρο κυβισμό τους, την αρμονία και την ένταξη της δομημένης οντότητας στο περιβάλλον και το κλίμα τους.
      Και δε φθάνουν όλα αυτά
      Έρχεται και το εφεύρημα με το μπόνους των υποσκάφων, όπου πλέον εμφανίζονται άχαρες επιμήκεις κατασκευές (πρόσφατα κατατέθηκε σε ΣΑ μελέτη μήκους όψης πλέον των 100 μ), κατασκευές με τζαμαρίες που λαμπυρίζουν κατά τη δύση ή την ανατολή και σφαγιάζουν βάναυσα το κυκλαδίτικο ανάγλυφο και την αρμονία.
      Τώρα είναι μάλλον αργά .. αλλά
      Θα πρέπει όλοι εμείς να συλλογιστούμε, οι δε αποφασίζοντες να δράσουν άμεσα, αν και παρατηρείται ανησυχητική απραγία.
      Οι Κυκλάδες, σπυριάζουν επικίνδυνα,
      τα αυτοκίνητα είναι πλέον περισσότερα των κατοίκων,
      Χάνεται η κλίμακα,
      Εμφανίζεται η προκατασκευή,
      Χάνεται η μοναδικότητα …. και το brand name. Αλλοιώνεται το ανάγλυφο,
      Χάνεται η μικροκαλλιέργεια,
      Χάνεται η κοινωνική εγγύτητα, εμφανίζεται η εγκληματικότητα Εκλείπει το νερό, οι μονάδες υγείας είναι υποτυπώδεις,
      Τα απορρίμματα και τα απόβλητα διογκώνονται,
      Τα φωτοβολταϊκά ……διαλύουν ό,τι έχει απομείνει.
      Και κυρίως εκλείπουν οι γηγενείς…… με ότι αυτό συνεπάγεται !!
      Γιώργος Ευριπιώτης
    20. Αρθρογραφία

      GTnews

      Ήταν 29 Σεπτεμβρίου 1954, όταν δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επικύρωσαν τη Σύμβαση για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών. Εβδομήντα χρόνια μετά, το CERN αποτελεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ερευνητικό εργαστήριο πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής.
      To CERN γεννήθηκε στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο διεθνούς φήμης Έλληνας φυσικός, καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού, Γιάννης Ηλιόπουλος, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 70 χρόνων λειτουργίας του CERN, στις εγκαταστάσεις του Δημόκριτου, «οι επιστήμονες δημιούργησαν την επιστημονική ένωση της Ευρώπης, πολύ πριν οι πολιτικοί σκεφτούν να δημιουργήσουν την οικονομική ένωσή της».
      Οι σκοποί ίδρυσης του CERN, όπως εξήγησε ο διευθυντής Έρευνας και Πληροφορικής του οργανισμού, Γιοακίμ Μνιχ, ήταν να κάνει έρευνα παγκοσμίου βεληνεκούς στη θεμελιώδη φυσική, να παρέχει ένα μοναδικό εύρος περιβαλλοντικά βιώσιμων εγκαταστάσεων που θα βοηθήσουν την έρευνα αιχμής, να ενώσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο προκειμένου να εξερευνήσουν τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος όλων, να εκπαιδεύσει νέες γενιές επιστημόνων και τέλος να εμπλέξει όλους τους πολίτες στις επιστημονικές αξίες. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Μνιχ περιέγραψε μερικές από τις στιγμές-σταθμούς στην 70ετή λειτουργία του CERN, από την εγκατάσταση του πρώτου επιταχυντή το 1957 (Synchrocyclotron) και το πρώτο πείραμα έναν χρόνο αργότερα, μέχρι τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) που οδήγησε στην επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς το 2012. «Το μήνυμα προς τους πολίτες και όσους παίρνουν αποφάσεις, είναι ότι πρέπει να θεωρείτε το CERN ως το εργαστήριό σας. Εργαζόμαστε με εσάς και για εσάς», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μνιχ.
      «Λίγα μέρη σε όλο τον κόσμο έχουν συνεισφέρει τόσο πολύ στην επιστήμη και την τεχνολογία στον πλανήτη μας. Το CERN δεν είναι μόνο καινοτομία, είναι η καθημερινή ζωή όλου του κόσμου που επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει στο CERN», παρατήρησε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Γιώργος Νούνεσης, προλογίζοντας την εκδήλωση. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το CERN «έχει αποτελέσει μια κοινωνική πηγή έμπνευσης για ερευνητικούς οργανισμούς και μεμονωμένους επιστήμονες».
      Σήμερα, το CERN αποτελείται από 23 κράτη μέλη, τρία που είναι στη διαδικασία προσχώρησης, οκτώ διασυνδεδεμένα και τέσσερις παρατηρητές (Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, UNESCO). Επίσης, μετρά 2.666 υπαλλήλους (στις 31/12/2023) και 12.370 χρήστες των υπηρεσιών του, δηλαδή ερευνητές από 110 ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα από 70 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Δίκτυο Αποφοίτων του CERN περιλαμβάνει πάνω από 10.000 ενεργά μέλη, μεταξύ των οποίων και πολλούς Έλληνες.
      Η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, Κώστας Φουντάς, συνεισφέρει στον προϋπολογισμό του CERN περίπου το 1%. Σήμερα εργάζονται στο CERN 225 Έλληνες, από τους οποίους οι 115 είναι συνδεδεμένοι με ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα. «Οι Έλληνες ερευνητές έχουν καίρια συνεισφορά στα πειράματα του CERN», τόνισε ο κ. Φουντάς.
      Ο Τζιοβάνι Ανέλι, επικεφαλής του τμήματος Μεταφοράς Γνώσης του CERN, αναφέρθηκε στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τον οργανισμό στην κοινωνία μέσα από το σχετικό οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί και παρουσίασε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα στον τομέα αυτό, από τη χρήση ηλεκτρονίων πολύ υψηλής ενέργειας για τη θεραπεία του καρκίνου, που αναπτύσσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης, μέχρι την κατασκευή μικρού μεγέθους επιταχυντών για την σε βάθος μελέτη έργων τέχνης, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται στο Μουσείο του Λούβρου. Έδωσε επίσης παραδείγματα ελληνικής αξιοποίησης της τεχνογνωσίας, όπως η συμμετοχή ελληνικών ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων στο δίκτυο HEPTech, το οποίο υποστηρίζει εγκαταστάσεις υψηλής ενέργειας για να μετατρέψουν καινοτομίες. σε βιομηχανικά πρότζεκτ με οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη.
      Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, Αθανάσιος Κυριαζής, τόνισε ότι «προσπαθούμε να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων και εταιρειών και να βελτιώσουμε τη σχετικά χαμηλή συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας σε αυτή την αγορά». Υπενθύμισε εξάλλου, την επιστημονική πρόοδο που έχει συντελεστεί στο CERN, «τους δεσμούς του με την κοινωνία, τη βιομηχανία και την εκπαίδευση».
      Η επόμενη μέρα στο CERN θα περιλαμβάνει την αναβάθμιση του LHC με στόχο να λειτουργεί από το 2029 ως Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων Υψηλής Φωτεινότητας (HL-LHC), να παράγει με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών δέκα φορές περισσότερες συγκρούσεις σωματιδίων από τον LHC και άρα να ρίξει «φως» σε σπάνια φαινόμενα με μεγαλύτερη ακρίβεια. Επίσης, προετοιμάζεται η κατασκευή ενός νέου επιταχυντή, του Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή (FCC), που θα βοηθήσει να δοθούν απαντήσεις σε σημαντικά αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα της Φυσικής Σωματιδίων, για το Σύμπαν. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του CERN για τα συνδεδεμένα και μη μέλη κράτη και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μανώλης Τσεσμελής, για τον FCC είναι σε εξέλιξη η σύνταξη τεχνικής και οικονομικής μελέτης σκοπιμότητας και η διαβούλευση με 41 δήμους της Ελβετίας και της Γαλλίας, κάτω από το έδαφος των οποίων θα βρίσκεται, με στόχο να αρχίσει η κατασκευή του μήκους 90,7 χιλιομέτρων τούνελ, που θα φιλοξενεί τον επιταχυντή, το 2031-2032. Για τον συγκεκριμένο επιταχυντή έχουν ήδη υπογράψει μνημόνια συνεργασίας και έξι ελληνικά πανεπιστήμια.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.